De jonge martelares der kuisheid ""I Aan de voor-avond van Maria Goretti's heiligverklaring De emigratie naar Canada De windhoos in Brabants Noord-West-hoek De verende Koninklijke trein nesië ke resor DONDERDAG 22 JUNI 1950 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD - PAGINA 1 Maria Goretti was het derde kind en de oudste dochter van Luigi Go retti en Assunta Carlini, beiden uit Corinaldo in de provincie Ancona. In dit dorpje werd op 16 October 1890 Maria geboren. Het eerste kind uit dit huwelijk was Antonio, die echter acht maanden oud stierf. Daarop volgde Angelo op 27 Augus tus 1888. Deze Angelo is later naar Amerika geëmigreerd, waar hij thans een bloeiende zaak heeft. Hij is op 't ogenblik in Italië om bij de heiligverklaring van zijn zuster te genwoordig te zijn. Na hem volgde Maria en op Maria kwamen nog Mariano op 27 Januari 1893, Alessan- dro op 30 Juli 1895, Ersilia op 23 Fe bruari 1898' en Theresa op 2 Februari 1900. Daar haar ouders beiden op het land werkten, had Maria tot taak te zorgen voor haar broertjes en zusjes. Haar vader immers was landbouwer in dienst van de grootgrondbezitters, die nog nimmer van sociale verzor ging enz. hadden vernomen, Om de vele mondjes open te houden was de moeder van het huisgezin daarom verplicht om haar man op het veld te gaan helpen. Zo was het gegaan in Corinaldo en later in Paliano, waar Goretti later gedwongen werd om naar iets anders uit te zien, om dat hij ondanks de grote hulp van zij vrouw niet in staat was om zijn kinderen langer naar behoren te voeden. In Paliano reeds had Luigi Goret ti gezamenlijk met Serenelli, een weduwnaar en zijn zoon Alessandro, het hun toevertrouwde landgoed be werkt. De beide Serenelli's waren tegelijk met Luigi Goreti verhuisd en naar de Le Ferriere getrokken, midden in de Pontijnse moerassen, die later onder het bewind van Mus solini zijn drooggelegd. Na korte tijd reeds sterft Luigi Goretti. Maria, die inmiddels 10 jaar is geworden, leert hier, door de nood gedwongen, het gehele huishouden te doen. Zij verpleegde haar vader tot zijn dood, zij zorgde voor het huishouden, zij naaide, zij waste, stopte en streek om haar moeder, die haar vader op het land verving, te helpen. Bovendien zorgde zij voor de beide Serenelli's, met wie de Go retti's gezamenlijk een huis bewoon den. Le Ferriere ligt aan de. oude heirweg Via Appia, 11 kilometer van Cisterna en vijf kilometer van het zeeplaatsje Nettuno. Het was in de zomer van 1902, dat de twintigjarige Alessandro Serenel li de aardig uitziende Maria, die pas 11 jaar en enige maanden oud was, begon lastig te vallen. Twee keer reeds zo vertelde Maria op haar sterfbed aan haar moeder had zij zich uit alle macht moeten verzetten tegen de zondige plannen van Ales sandro. Op 5 Juni 1902 kwam deze zondige hartstocht van Alessandro jegens zijn jeugdige buurmeisje tot een verschrikkelijke ontknoping. De weduwe Goretti was te zamen met Alessandro bezig met het dorsen van tuinbonen, toen deze laatste zich een ogenblik verwijderde. Alessandro ging hun huis binnen, nadat hij eerst nog even aan zijn vader, die wegens koorts niet kon werken en zich on der aan de trap van het huis buiten had neergezet, gevraagd had hoe hij het maakte. Boven aan de trap in de deuropening was Maria bezig met het herstellen van een overhemd van Alessandro. Hij gaat zijn kamer binnen. Even later staat hij plotse ling voor Maria en vraagt haar qm op zijn kamer te komen. Maria wei gert echter, omdat zij weet, waarom hij dit verzoek doet. Alessandro trekt haar daarop zijn kamer binnen en omdat Maria zich nog steeds uit alle macht verzet, stopt hij haar een zakdoek in de mond. Maria blijft zich echter ver zetten en in waanzinnige woede ont stoken doorsteekt .Alessandro tot achtmalen toe het meisje met een puntig ijzer. Maria valt op de grond, bloedend uit vele ernstige wonden. Alessandro, die meent, dat het kind reeds dood is, vlucht weg. Maria slaagt er echter nog in al kruipende de deur te bereiken en de aandacht te trekken van de vader van de moordenaar. Alessandro hoort dit en werpt zich dan opnieuw op zijn slachtoffer en doorsteekt haar nog maals zes keer met zijn dolkmes. Op het gillen van Maria komt de oude Serenelli toelopen en blijft verstijfd van schrik in de deuropening staan. Ook de moeder komt aanhollen en wanneei zij bij Maria is, heeft het kind nog de kracht om te vertellen, dat Alessandro dit heeft gedaan, om dat zij niet aan zijn eisen wilde toe geven. Enige mannen brengen Maria daarop naar het ziekenhuis van de Broeders van Joannes de Deo in Nettuno. Doktoren stellen vast, dat zij veertien zware steekwonden heeft, waarvan er een door de inge wanden en een long tot aan het hart is doorgedrongen. Bij volle kennis wordt zij dan bediend. Zij belooft ook net zo lang voor Alessandro te blijven bidden, totdat hij met haar in de hemel zal zijn verenigd. De doodsstrijd duurt 20 uur en op 6 Ju li 1902 des middags om kwart voor vier ontvangt Maria Goretti de mar telaarskroon omwille van haar kuis heid. De begrafenis op 8 Juli was een triomftocht. De gehele jeugd van Nettuno volgde de baar. De gebeds verhoringen bleven niet uit, zodat het graf van Maria Goretti een waar genade-oord is geworden. Het proces voor de zaligverkla ring, dat in 1938 is begonnen, leidde Op Zaterdagavond 24 Juni a.s. zal op het St. Pietersplein de heiligverklaring plaats vin den van de Zalige Maria Go retti, de martelares van de zuiverheid. Z. H. de Paus heeft de cere monie op het grote plein in de avonduren gesteld, om te gemoet te komen aan de enorme belangstelling voor deze heiligverklaring. Op Zondagmorgen zal de H. Va der in de St. Pieter de plech tige Pausmis opdragen ter ere van de nieuwe jeugdige heilige. op 25 Maart 1945 tot de verklaring van haar martelaarschap. Paus Pius XII verleende toen dispensatie voor de noodzakelijkheid van twee won deren, zodat op 27 April 1947 reeds de plechtige zaligverklaring volgde. Behalve de' moeder van de zalige was ook de jongste zuster, Theresa, die ingetreden is in het Instituut van de Zusters Missionarissen van Maria in Grotteferrata, alsmede Ersilia en haar broer Mariano aanwezig. Bij de heiligverklaring zal wederom haar moeder aanwezig zijn alsmede ver schillende broers en zusters. Dé teliekschrijn van Maria Goretti in de kerk van Nettuno. Aanmelden vóór eind 1950 Het ligt in de bedoeling, dat het volgende jaar tussen Februari en Juni 7500 emigranten naar Canada zullen vertrekken. Teneinde plaat sing van deemigranten aldaar te bespoedigen en te vergemakkelij ken moeten de emigranten voor het einde van dit jaar hun aanvraag bij de Katholieke emigratie bureaux hebben ingediend. De adressen van aanmelding luiden: Vestigingscommissie van de A. B. T. B.: Droststraat 9, Didam. Vestigingscommissie van de L. T. B.: Parklaan 12, Haarlem. Vestigingscommissie van de L. L. T. B.: Landbouwhuis, Roermond. Vestigingscommissie van de N. C. B.: Spoorlaan 50, Tilburg. Katholieke Landarbeidersbond ,,St. Deusdedit": Zaanenstraat 18, Haarlem. Emigranten, wier aanvrage na Acht van de tien mannen en vrouwen boven de veertig zijn vatbaar voor Rheumatische pij nen Dat komt omdat, als die eerste jeugd achter de rug is, de bloedzui verende organen allengs trager gaan werken. En zo is het dan de hoogste tijd om regelmatig Kruschen e ne men. De zes minerale zouten van Kruschen hebben een natuurlijke aan sporende werking op die bloedzuive rende organen. Naarmate die nu weer op gang komen, krijgen de onzuiver heden in het bloed geen kans meer zich vast te zetten en hun slopende werk te doen. Rheumatische pijnen maken chagarijnig, want ze verstoren Uw goede humeur; op de duur zit ge Uzelf en anderen in de weg. Wordt liever weer de oude. Neem Kruschen als een vaste dagelijkse gewoon te. 4894 midden-Februari van het volgende jaar niet' kan worden doorgezonden, komen hoogst waarschijnlijk niet meer voor plaatsing in aanmerking. Deze plaatsing is namelijk absoluut noodzakelijk, omdat de Canadese instanties geen visum voor binnen komst in Canada verlenen, wanneer niet een werkgever in Canada is ge vonden, die bereid is de Nederlandse boer of tuinder of landbouwarbeider op te nemen. Vooral voor de gezin nen vereist dit enige tijd, omdat be halve werk ook huisvesting voor hen aanwezig moet zijn, terwijl de huis vesting moeiijk te verkrijgen is. Tot nu toe is het grootste gedeelte van de Nederlandse emigranten in de provincie Ontario geplaatst. Er moet echter rekening mee gehouden wor den, dat hiermede in de toekomst niet meer zal kunnen worden door gegaan op verzoek van de Canadese regering, maar dat een groter per centage ook in andere provincies van Canada geplaats zal worden. COLLECTIEF INREISVISUM VOOR WEST-DUITSLAND. Naar aanleiding van vragen op dit gebied ideelt de A.N.W.B. mede. dat voor West-Duitstland 'n collectief in reisvisum kan worden verkregen voor grcepen van 10 tot 50 personen. Deze regeling geldt niet voor Ber lijn en ic bovendien alleen mogelijk als elk lid van het gezelschap in het bezit is van een geldig paspoort of bewijs van Nederlanderschap. De aanvraag tot een collectief in reisvisum moet door de leider van de groep tijdig worden ingediend bij het Allied High Commission Permit Office, Nieuwe Parklaon 1 7te Sche- veningen. Het visum is maximaal 5 dager, geldig pn voor één in- en uitreis; de kosten bedragen ƒ3.80 per persoon. Verdere bijzonderheden vrage men bij de A.N.W.B.-bureaux. D.-DAY BOND ZONDER NAAM. Op 25 Juni a.s. viert de Bond zon der Naam in de Veemarkthallen te 's Hertogenbosch zijn jaarlijkse D-day voor de promotoren en promotricen. Pater W. Loop, plaatsvervanger van Pater H. de Greeve, zal de plechtige Hoogmis opdragen om 10.15 uur. Er worden vier duizend mensen ver wacht. 's Middags is op de Markt (bij goed weer) overdracht van twee gro te wagens met goederen voor de stad Den Bosch en wordt door de kinde ren van de Jeugdbond een bloemen krans bij het beeld van Ch L. Vrouw in de St. Jan neergelegd. Het mid dagprogramma wordt door de proms zelf in de Veemarkthallen verzorgd met muziek, zang, voordracht en dans. Ongeveer te 18.uur zullen 11 maal 25 balonnen opgelaten worden als symbool van eenheid der 11 pro vinciën. Aan het vinden van de bal lonnetjes en het bericht zenden aan de B.Z.N. zijn prijzen verbonden. De gehele dag zal in het teken van na tionale eenheid en naastenliefde staan. MODERNE LOCOMOTIEF VOOR NEDERLAND. De eerste hypermoderne electrische locomotief van een serie van vijftig, die bestemd is voor de Nederlandse spoorwegen, heeft Dinsdag de werk plaatsen Alsthom te Belfort in Oost- Frankrijk verlaten. Deze locomotie ven die vier motoren van elk 650 pk. hebben, zullen onze treinen met een snelheid van 135 km. per uur voort trekken. De eerste machine zal met Nederlandse deskundigen proefrijden op het traject LarocheDij on. De windhoos, die gistermorgen over de NoordWesthoek van Noord- Brabant is getrokken, heeft diepe sporen achtergelaten in het aardige oude vestingstadje Willemstad. Ruim vijftig huizen zyn beschadigd, waarvan acht zeer zwaar. Verder is o.m. 'n grote schuur voor bouwma terialen ter waarde van ƒ40.000. geheel vernield. Drie gezinnen zijn volkomen dakloos geworden. Bijna alle huizen hebben lekkage. De schade wordt op één tot twee ton geschat. Alle vogels vliegen Burgemeester Van der Hooft heeft meer aanbiedingen voor onderdak gekregen dan nodig was. De school jeugd heeft na de ramp dapper me- degehólpen. Jongens en meisjes zijn op de wallen gaan zoeken naar de weggeblazen kleding en huisraad. Van alles brachten zij binnen: la kens, kledingstukken, deuren en zelfs enkele kippen, die door de windhoos waren medegevoerd. De windhoos is in een breedte van ongeveer vijftig meter over het twee duizend inwoners tellende stadje getrokken. Groenstraat, Kerk ring, Kazerneplein en Hofstraat zijn de m'eest getroffen straten. Duidelijk spoor De windhoos heeft nabij Willem stad een duidelijk spoor achtergela- HET KONINGLIJK BEZOEK AAN GRONINGEN Een paard en een klok cadeau Koningin en Prins hebben giste ren een toer gemaakt door de Gro ninger Ommelanden. Het stortregen de. Via Meeden en Westerlee ging de tocht naar het opmerkelijk rijk met vlaggen versierde Winschoten, waar Koningin en Prins de tentoon stelling De Winthil bezochten. Namens de bevolking van Old- ambt en Westerwolde werd aan Ko ningin en Prins een zwarte merrie vanhet warmbloed-type ten geschen ke gegeven. Vooral de Prins had zeer veel belangstelling voor dit mooie,staalzwarte paard. Andere exemplaren van de beste paarden van Groningen trokken daarna langs de tribune. Er werden vervolgens vele andere geschenken aan de hoge gasten aangeboden. In Heiligerlee voor de klokkengie terij van de Gebroeders Van Bergen, waar verscheidene grote klokken werden geluid, hield de stoet stil. De directie der gieterij bood Koningin en Prins een luidklok voor het pa leis Soestdijk aan en kleine klokjes voor de Pinsesjes. Vervolgens legden Koningin en Prins een krans aan de voet van het standbeeld te Heiligerlee, dat opge richt is ter herinnering aan graaf Adolf van Nassau, die in 1568 als eerste Oranje daar tegen de Span jaarden sneuvelde. Door het rijk-versierde Oldambt werd de terugtocht naar Groningen en vandaar naar Baarn ondernomen. Bij- de aankomst van de koninklijke trein op het station te Groningen bleek, nadat de trein stilstond, dat de uitgang van het koninklijke rij tuig waarin het koninklijk paar zich bevond, niet precies voor de reeds tevoren op het perron aangebrachte loper was gekomen. Dit was niet overeenkomstig de verwachting, om dat de lengte der koninklijke trein voor het vertrek naar Groningen was gemeten en men .overeenkomstig deze lengte maatregelen had geno men. De inspectie van de spoorwegen heeft een onderzoek ingesteld en het is gebleken, dat de koninklijke trein in zijn geheel ongeveer een halve meter langer was dan eerst. Dit ver schil is vermoedelijk te wijten ge weest aan de vering van de koppe lingen. Kort voordat de koninklijke trein gisteravond het koninklijk paar naar Baarn zou brengen is hij opnieuw ge meten. Het resultaat van deze me ting is onmiddellijk aan het station Baarn doorgegeven, zodat men daar rekening kon houden met het uit leggen van de loper. Koiiiuklijke rede tot Provinciale Staten Op 6 Juli a.s. zal het, naar bekend is, honderd jaar geleden zijn dat de Provinciale Wet van kracht werd. Ter gelegenheid daarvan zal H.M. Koningin Juliana een radiorede hou den. Aangezien in alle provincies de Provinciale Staten ditmaal, volgens de bepaling van de wet, op Dinsdag 4 Juii a.s. moeten bijeenkomen, zal de Koningin haar rede niet op 6, doch op 4 Juli houden en wel op een zodanig tijdstip, dat aangenomen kan worden, dat de Staten in ver gadering bijeen zijn. Het ligt dan in de bedoeling, dat de vergaderingen worden geschorst, zodat de Staten leden in de gelegenheid zijn de ko ninklijke rede aan te horen. Overeenstemming inzake onderwijzers salarissen In de Eerste Kamer heeft gisteren minister Rutten de sprekers over zijn begroting beantwoord. De minis ter deelde mede, dat gistermiddag de commissie-Wesseling inzake de onderwijzerssalarissen volledige overeenstemming had bereikt. De in houd van het bereikte resultaat bleef verder geheel voor de senatoren ver borgen. De minister deelde mede, dat men op het departement bezig is een Sta tuut voor het onderwijs op te stellen. Metertijd zal dit plan, dat niet in een wetsontwerp zal worden neer gelegd, een onderwerp van parle mentaire bespreking kunnen uitma ken. Overigens kwam de minister gis teren met zijn rede niet verder dan het lager onderwijs. Het tekort aan onderwijzers is niet nijpend meer, zeide spr. Op 16 Mei waren er op 40.000 onderwijzersplaatsen 392 on vervulde vacatures. Dat is dus niet verontrustend. De toeloop naar de kweekscholen is goed. De minister verklaarde zich geen "tegenstander van de nieuwe beheersvorm van de openbare school. De minister zal pas volgende week Woensdag zijn rede voortzetten. Dan zal ook staatssecretaris Cals zijn eerste parlementaire rede houden. ten. Via zwaai- beschadigde boerde- rjjen, omgewaaide bomen en wegge blazen hooischelven is dit spoor te volgen tot aan het gehucht Pindorp aan de Belgische grens. In de buurtschap Heiningen on der de gemeente Fijnaard is de land bouwer A. P. Maris het zwaarst ge troffen. Van zijn landbouwschuur is een groot deel van het rieten dak afgeslagen. Een andere schuur werd ingedrukt. De kracht van de wind hoos kan men hier afmeten aan de omstandigheid, dat zware balken als lucifershoutjes zijn geknapt of vijf tot zes centimeter van hun funda menten zijn verschoven. Evenmin als de getroffenen in Willemstad is deze landbouwer E. tegen de stormschade, die hij op ze ven a achtduizend gulden schat, verzekerd. Tussen Heiningen en Dinteloord ziet men aan de platgedrukte velden de weg, die de windhoos heeft ge nomen. Op verschillende aardap pelvelden werden de planten met aardappels en al de lucht ingezo gen. Eén schilderachtig, met wilgen omgeven, weggetje nabij Dinteloord verloor zijn charme doordat min stens tien wilgen onder het geweld van de wind sneuvelden. Eén groot deel der woningen werd van de da ken beroofd. De schade In Dinteloord zelf is voornamelijk beperkt gebleven tot weggeblazen dakpannen, ingewaaide ruiten en vernielde raamkozijnen. Noodweer ook op de Veluwe Op de grens van de gemeenten Hoevelaken, Torschiuur, Zwartebroek en Achterveld heeft gistermiddag 'n windhoos gewoed, gepaard gaan de met een slagregen, die grote schade aanrichtte. Van een achttal boerderijen werd de kap afgerukt, een ervan kwam 700 meter verder terecht. Tientallen hooibergen gingen de lucht in, be nevens een kippenhok met 200 kip pen. Ongeveer 180 bomen werden ontworteld. EEN LEIDEKKER IN DE WINDHOOS Op het ogenblik dat de windhoos met een vervaarlijk geloei op Wil lemstad afkwam was op het dak van hetgerneentehuis aldaar een leidek ker aan het werk. De goede man bemerkte het gevaar juist iets te laat zodat de windhoos eerder bij hem was, dan hij bij de ladder, waarlangs hij veilig naar de begane grond, ongeveer tien meter beneden hem, had kunnen komen. Hij sprong toen maar naar bene den en kwam wonder boven wonder goed terecht. Nu was de wan de dag te voren bijna bij het leidekken verongelukt, zodat de schrik hem flink in de be nen zat. Zonder zich verder aan het noodweer te storen spoedde hij zich dus naar een gelegenheid waar anti angst medicijn van hoog alcohol ge halte geschonken werd. Toen hij eenmaal de schrik te boven was. moest de burgemeester hem voor de rest van de dag het beklimmen van ladders en daken verbieden. \lefcjaaxt in Indonesië J. A. v. d. STOKKER, Roemer Visserstraat ,26, Leiden, viert 23 Juni zijn 21e verjaardag te Hollandia (Nieuw Guinea). OORSPRONKELIJKE ROMAN DOOK MIES VAN VELSEN 38.) Ze deed haar best over onver schillige onderwerpen te praten, maar Loek was afgeleid, keek d'r weg. En toch mocht ze niet gaan. Ze was geschrokken, loen Gré, 's Zondags met Frits op bezoek, als terloops vertelde: „Dick komt Dins dag, hij heeft niets geschreven van Han, maar die zal toch ook mee ko men. Loek rekent er tenminste vast op." Daarom had Loek dus met zoveel yver aan de inrichting van 't huis gewerkt. Miep had haar vuisten ge bald in machteloze woede. Weer zou hij Loek teleurstellen, zelfs nu, nu 't haar leven kon kosten. 5,Al bij tienen." Loek onderdruk te met moeite een zucht. Miep ging er niet op in, nam Blanche als on derwerp van 't gesprek. Het hekje piepte. „Stil eens!" Loek liep naar 't raam, schoof de gordijnen op zij. Een hond snuffelde langs 't bloem bed, overigens geen sterveling te zien. Heel langzaam liet ze 't gor dijn los. „Loek," Miep kon't onmogelijk langer aanzien, „waarom denk je, dat Han vanavond zal komen? Hij kan toch niet weg midden onder z'n werk." „Hoe weet jij dat?" vroeg ze met schrille stem; bijna vijandig zag ze Miep aan. „Dick...." „Dus Dick is thuis?" Alle kleur was uit haar gelaat geweken. Ze liet zich op een stoel vallen, kreun de, 't 'hoofd in de handen. Miep, naast haar geknileld, sprak zacht en overredend, maar de arme Loek hoorde niets dan de stem in haar binnenste, die zei, dat dit 't einde was van al haar verwachtingen, 'dat ze vergeefs gehoopt had. Dien nacht werd Tommy géboren. Hij liet niemand in onzekerheid over de kracht van z'n longen en daar hij dadelijk bewijs leverde een gezonde baby te zijn, bekom merde niemand zich veel om hem. Alle zorg ging uit naar z'n arm, jong Moedertje, dat met de dood worstelde. Dr. van Eltfen keek ernstig, sprak fluisterend met Miep. Ze schudde 't hoofd. „Neen, nu behoeft hij ook niet te komen..." „Durf je die verantwoording op je te nemen?'; „Ja," zei ze bitter. „Dokter..." heel flauw klonk Loek's stem, „moet ik sterven?" „Weineen, beste kind." Haar ademhaling ging moeilijk. „Zegt u Miep, dat ze de pastoor eens waarschuwt; ik wil graag biechten en communiceren, of Vindt u beter Ze zag hem vragend aan. „Bedienen? Zover zijn we nog niet." Hij trachtte z'n stem een schertsende klank te geven, wat hem slechts lukte. Nadat Loek devolgende dag de H. Comunie ontvangen had, lag ze enige tijd heel stil met gesloten ogen. Miep, die binnenkwam schrok even. Het smalle, doodsbleke ge zichtje, de handen gevouwen op 't dekO God," smeekte ze, „behoud haar voor ons!" Had ze goed gedaan, Warsage onkundig te laten? Ze was niet he lemaal gerust, al wilde ze 't zich on gaarne bekennen. Loek sloeg de ogen op en wenkte haar zuster. „Breng Tommy bij me." Miep gehoorzaamde. Tranen scho ten haar in de ogen, toen ze 't klei ne witte bundeltje uit 't wiegje nam. „Nog onbewust van zoveel strijd en leed," dacht ze en haar moederhart beefde voor de toe komst van dit kind. „Leg 't nu even in m'n armen, Miep." Enige ogenblikken staarden haar ogen er naar met een innig teederen blik. „Han...." stamelde ze; dan zonk haar hoofd in 't kussen, ze had 't bewustzijn verloren. Er gingen wéken voorbij, eer Dr. van Elten met zekerheid durfde zeggen: „goddank, ze is behouden," en zelfs toen nog waren de uiterste zorgen nodig, om de zwakke krach ten aan te sterken. Lies had de plaats van Miep ingenomen, die on mogelijk langer uit haar huishou den kon, al kwam ze iedere dag een paar uur overwippen. Jo had 't zelf voorgesteld. Inwendig ontroerd, was haar blik op Loek blijven rusten. Wat was ze veranderd, arme meid, en in dit ogenblik verdwenen alle oude grie ven, bleef alleen 't gevoel van saam- hoorigheid. En Jo, gewend aan een geregeld leven, die altijd bezwaar maakte, als Lies buiten de vacantie- tijd een dagje uit wilde, bood da- dielijik edelmoedig aan: „Laat Lies bij haar in 't huishouden, jij kunt niet voortdurend weg, Miep, en. ik zal 't wel met Gré stellen." Loek liet al deze veranderingen langs zich heen gaan, zonder er enige motie van te nemen. Meest lag ze stil voor zich uit te staren, vroeg zelfs niet naar 't kind. Lies ging onopgemerkt haar gang. Ze hield zich dapper. Alleen Gré klaagde ze haar nood, toen deze op een Zondag aankwam. „Tommy is natuurlijk schattig, maar je kunt niet geloven hoe 't op m'n zenuwen werkt, als Loek zo'n hele dag stil voor zich uit ligt te kijken. Vraag je iets, d!an krijg je nauwelijks ant woord." „We moesten ruilen," zei Gré, „Ik kan er veel beter tegen dan jij en Jo, al schikt ze zich met liefde, mist je voortdurend." „Maar je betrekking...?" ,,Wat maken die paar maanden uit? Als Frits slaagt, gaan we toch trouwen. Ik blijf dan hier, zolang Loek me nodig heeft en ben fijn dicht bij Frits." Lies had er oren naar en toen Gré de anderen 't voorstel deed, vond 't algemeen bijval. Jo had de meeste bezwaren. „Jij bent lang zo handig niet als Lies," zei ze op haar oude scherpe toon. „Nu, dan wordt 't hoog tijd, dat 'k 't leer; heus, 't zal een prachti ge oefening voor me zijn." Frits juichte, toen hij haar van de trein haalde. „Greet, wat een onverwachte buitenkans." Hij kuste haar. Ze lachte. Dan zei ze ernstig: „Als je maar bedenkt, jongen, dat 'k op de eerste plaats voor Loek kom, niet voor jou." Tommy vond, dat 't nu tijd werd, dat er wat meer aandacht aan hém geschonken werd en de eerste keer, dat Gré in de kamer kwam, waar z'n wiegje stond, zette hij een keel op, alsof 't grootste onheil geschied was. jM'n lekkere, schattige jongen, wat is er met jou?" Ze nam hem op de arm. Hij laohte. Dat was heel wat anders dan die zachte aarzelen de hand die hem zo voorzichtig be handelde, of hij breken zou. 't Was ook niet de lieve hand, die altijd over z'n bolletje streek, zodat hij er van in slaap viel neen, deze had ferme sterke handen. Hij lach te nog eens, toen ze hem knuffelde. „Zullen we eens naar Moesje gaan, jou ondeugd?" Gré opende zacht de deur. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1950 | | pagina 5