UoaAhouUe óspïoQ&ditiqen,
Ook eeuwen geleden werd
over belastingen geklaagd
Dansend -
Hawng=sfekeUgheid
Maandag, luaidt de k&tk
plechtig gecanóactevul
Uw Rode Kruis
ZATERDAG 3 JUNI 1950
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA t
IN 1436 WERD DE PASTOOR VAN VOORHOUT GEMOEID IN EEN
GESCHIL OVER de verdeling van de memoriegelden voor diensten ge
daan in de Sint Pieterskerk te Leiden. In de dagen was het aantal
schenkingen aan de Leidse kerken gedaan zeer talrijk; bij die schenkin
gen werd gewoonlijk bedongen, dat er memoriediensten zouden worden
gedaan voor de schenkers en hun familie, maar soms waren de schen
kingen zo gering, dat uit de opbrengst nauwelijks de kosten voor die
diensten bestreden konden worden. Vaak ook werden de schenkingen
gedaan aan instellingen van liefdadigheid, de Middeleeuwse gidshuizen; in
Leiden waren dat het godshuis van de St. Pieter, het Sinte Catharine gast
huis en het Heilige Geesthuis. Was de schenking gering in waarde, dan
verviel het voordeel, dat zo'n godshuis kon hebben, vooral, wanneer het
geschonkene in de loop der tijden aan waarde daalde of het aantal ge
rechtigden groter werd omdat meer vicarissen op een uitkering aan
spraak maakten. Dan kon het gebeuren, dat de aanvaarde schenking met
de verplichting memoriediensten te laten houden voor de schenker, een
last werd.
Zo werd het in Leiden en de stads
regering klaagde er over bij de vica
ris en de officiaal van de bisschop
van Utrecht. Ook was er een geschil
ontstaan over de kwestie, of men
verplicht was alleen de aan de kerken
verbonden kapelaans of ook de vice-
kapelaans uit t^ keren. Over som
mige geschilpunten werd tussen
stadsbestuur en belanghebbenden
overeengekomen deze voor te leggen
aan een arbitragecommissie, waarin
ook de Voorhoutse pastoor, Jan de
Witt zitting had. De commissie gaf
op 31 Juli van dat jaar een uitspraak
ten huize van Boudewijn van Zwye-
ten, in tegenwoordigheid van Aernt
Bettelmeesz., deken van de St. Pan-
craskerk, Ghijsbrecht van Zwieten,
de schout van Leiden, Huyghe van
der Hant en Dirk Coenen, schepe-
nene van Leiden, „ende andere veell
gueden mannen."
Pastoor was niet thuis.
Pastoor Jan de Witt is blijkbaar
vrij lang pastoor van Voorhout ge
weest; want al i; 1419 staat er
in de oude rekénihgen van de offi
ciaal van de aartsdiaken van de
Utrechtse Dom een pastoor Joannis
de Witt te Voorhout vermeld. Maar
blijkbaar nam hij zijn ambt gewoon
lijk zelf niet waar, want voortdurend
zien wij hem betalen voor zijn ab
sentie en het laten waarnemen van
zijn functie door een ander. Sinds
1363 was het pastoors-ambt gewoon
lijk door cureyten waargenomen. Het
laatst vinden we Joannes de Witt ge
noemd in 1445, wanneer.Mathias van
Delft de pastorele functies van Voor
hout vervult voor pastoor de Witt.
In de tweede helft van die eeuw is
Mathias Jansz., er pastoor; hij was
tegelijkertijd ook rector van het H.
Geest gasthuis te Noordwijk en over
leed in 1477.
Natuurlijk waren er ook vicarissen
in de kerk van Voorhout, zowel op
het Maria-altaar als op dat van Sint
Jacobus gefundeerd.
Een der vicariën werd gesticht door
Lysbeth Simonsdr. Hagens en een an
der door de vrouwe van Teylingen;
beide stichtingen stonden ter bege
ving van de abt van Egmond. Ook
was er aan het altaar van O. L.
Vrouw een vicaris, die de Krols vi-
cary werd genoemd, naar een pries
ter Dirk Bongertsz. Krol en welke
vicaris ten laste was van de abdisse
van het klooster Leeuwenhorst.
Als in 1494 de informatie betreffen
de de belastingen door Voorhout te
betalen, wordt gehouden, roept de
commissie, die zitting hield in Rijns
burg ook de pastoor van Voorhout
op. Voor hem verscheen Vranck
Vrancksz. de vice-cureyt met de
schout Dirck van Delft en nog twee
inwoners. Zij deelden mee, dat hun
dorp toen 37 huizen telde; dat was
een kleine achteruitgang sedert de
tijd van Karei de Stoute, want toen
had de plaats 40 huizen.
Ook toen werd geklaagd over
de belastingen.
Hun dagelijks brood verdienden
de inwoners met „lantelinghe, te we
ten mit roggelant, mit gerstlant ende
haverlant, ende met koeyen".
Natuurlijk werd ook hier geklaagd
over stoffelijke achteruitgang en die
weten zij aan de gevoerde oorlogen,
waarvoor zij veel hadden moeten be
talen.
Om te kunnen betalen, hadden zij
land aan de poorters van de steden
moeten verkopen, die nu niet be
hoefden mee te betalen aan de be
lasting, terwijl de landhuren in de
laatste jaren gestegen waren.
De Voorhoutse boeren van toen
waren verder belast met wagen-
diensten, zoals wij dat al gezien heb
ben bij de historie van Lisse, waar de
inwoners bier en proviand moesten
halen voor de houtvester van het
slot Teylingen,- die van Voorhout
waren verplicht de graaf te dienen
„metter zwiep". Ten gevolge van de
ze informatie werd het dorp aange
slagen voor ruim 35 ponden, tegen
Lisse voor 60 en Sassenheim voor
ruim 68 ponden.
In 1514 werd er weer een informa
tie gehouden. Toen verscheen Frans
Berthelmeeszoon, de pastoor met drie
ambachtsbewaarders van Voorhout.
Zij hadden 40 huizen, waarvan er
twee eigenlijk tot de parochie Rijns
burg behoorden en van de overige
waren er 29 gezinnen, die belasting
betaalden; de rest was arm of van
adel en betaalde dus niet. Het aan
tal communicanten bedroeg omtrent
160. In totaal was het ambacht Voor
hout 1036 morgen groot, waarvan
maar 60 morgen land eigendom was
van de inwoners en de rest aan kloos
ters en stedelingen behoorde. Van
hen hadden zij 724 morgen in hum-
tegen twee Rijnlandse guldens de
morgen. Onderhoud van bruggen en
de sluis te Sparendam kostten hen
ieder jaar het nodige; in het jaar
1510 hadden zij extra hoge onkosten
moeten maken om een gat in de dijk
tussen Amsterdam en Sparendam te
helpen stoppen en daarom zelfs een
lening moeten aangaan, waarvoor zij
jaarlijks zeven Rijnse guldens rente
moesten betalen. De Haarlemmer en
Ledse Meer eiste veel aan onderhoud
van de dijken van de inwoners der
omliggende plaatsen!! Na deze infor
matie betaalden die van Voorhout 62
ponden aan belasting tegen Lisse nu
maar 46 en Sassenheim 50.
Rectificatie. In de historische
bijdrage van Zaterdag j.l. is op het 2e
blad, pag. I, in het artikel, getiteld
„Voorhoutse sprokkelingen" een fout
ingeslopen. In het gespatieerde deel
van dit artikel hetwelk over Lisse
gaat, staat, dat de nieuwe kerk, tij
dens het pastoraat van Pastoor B. J.
Klekamp gebouwd, door mgr. Botte-
manne op 6 Aug. 1903 werd gecon
sacreerd.
Mgr. Bottemanne was toen ziek of
reeds overleden. De kerk is toen op
die datum geconsacreerd door mgr.
H. v. d. Wetering, Aartsbisschop van
Utrecht.
ter ere
van St. Willibrord
Vervoerverbod van
pluimvee
IN VERBAND MET DE
VOGELPEST
meld, op een mesteentrum (een
drijf dat zijn pluimvee uit alle delen
van het land ontvangt) de pseudo-
vogelpest geconstateerd.
In verband daarmede heeft de mi
nister van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening bepaald, dat het
met ingang van Zaterdag 3 Juni ver
boden is in Nederland levenr pluim
vee te vervoeren.
Dit is het derde mestbedrijf in Ne
derland, waarop de gevreesde vogel
ziekte is geconstateerd. Het gevaar is
niet denkbeeldig, dat nog meer mest-
bedrijven, die uiterst gevoelig zijn
voor besmetting, aangetast zullen
worden, indien ten aanzien van het
vervoer van levend pluimvee geen
maatregelen worden genomen.
Van het vervoerverbod is onthef
fing mogelij, hetgeen door of namens
de districtshoofden van de Veeartse-
nijkundige Dienst kan worden ver
leend in de vorm van een vergun
ning, die de te vervoeren kippen moet
vergezellen.
Bovendien moeten van alle dieren,
waarvoor ontheffing wordt verleend,
de staartveren worden afgesneden,
zodat controle op de naleving van het
vervoerverbod gemakkelijk uitge
voerd ka nworden.
Het vervoer va ndood pluimvee,
broedeieren, en andere delen van
pluimve, pluimveemest en verpak
kingsmateriaal in de grensstreek van
5M km. diepte langs de Belgische
grens is verboden, zoals dit reeds
eerder is bepaald.
Springprocessie
van Echternach
Tienduizenden bezoekers hebben
zich deze week verdrongen in de
nauwe straten van het Luxemburgse
stadje Echternach. Uit alle delen van
het Groot-Hertogdom en uit Duits
land, België, Frankrijk en Nederland
waren zij daarheen getrokken om de
vermaarde springprocessie bij te wo
nen, welke elk jaar op Pinkster*-Dins-
dag in deze plaats gehouden wordt
ter ere van St. Willibrord.
Vuriger dan waar ook wordt deze
heilige hier vereerd. Dat ligt ook
voor de hand, want in Echternach
heeft hij zijn laatste rustplaats ge
vonden en wel in een crypte onder
de abdij, welke daar in de zevende
eeuw door hem werd gebouwd. Wat
Utrecht, zijn bisschopszetel, voor
Willibrord's bekeringswerk in Noord-
Nederland is geweest, dat was Ech
ternach voor zijn werk in het Zuiden
van de Lage Landen. Vaak trok hij
daar te paard heen via Susteren
waar hij eveneens een abdij heeft
gesticht en Luik. De terugreis
maakte hij echter meestal door de
Eifel en over Aken. Daaraan is het
te danken, dat hij behalve patroon
van Nederland en Luxemburg ook
patroon van het Eifelland is.
Bovendien wordt hij op grond van
het feit, dat eens iemand, die aan
vallende ziekte leed, door hem gene
zen werd, ook nog vereerd als pa
troon van de zenuwzieken. Aan deze
omstandigheid moet de Echternachse
springprocessie haar ontstaan te dan
ken hebben gehad. Zij is namelijk
een boeteprocessie, tijdens welke de
deelnemers door telkens van de ene
voet op de andere te springen de be
wegingen van sommige zenuwzieken,
zoals b.v. van de lijders aan de St.
Vitusdans, nabootsen.
Dit jaar namen ruim twaalfduizend
personen deel aan de processie, on
der wie duizenden St. Willibrordver-
eerders uit de Eifel. Zij waren ver
deeld in 25 groepen, die alle werden
voorafgegaan door muzikanten. Na
een H. Mis en een preek in het Duits,
het Frans en het „Letzeburgs" zette
de enorme stoet zich om half tien in
beweging en het duurde tot half twee
voordat de afmattende tocht beëin
digd was.
Een wel zeer fascinerend schouw
spel biedt deze springprocessie. On
ophoudelijk wordt zij begeleid door
steeds dezelfde deun, een soort pol-
ka-melodie, gespeeld door fanfares,
harmonieën en enkele groepen viool
spelers. Op die deun voeren de deel
nemers hun dans uit. eerst een
sprong op de linker-, dan een sprong
op de rechtrvoet, telkens een stap
opzij en telkens een stap vooruit.
Slechts heel langzaam vordert de
stoet. Om beurten lossen de groepen
elkaar af. Als de eerste, de derde en
de andere groepen met oneven num
mers een ronde gesprongen hebben,
nemen die met de even nummers hun
taak over.
Vier uur lang trappelen ononder
broken schoenen op de straatkeien.
Zware met spijkers beslagen schoe
nen van mannen zijn daarbij, maar
even goed lichte schoentjes van vrou
wen en meisjes en ook sandalen en
laarsjes van kinderen. Alle leeftijden
zjjn vertegenwoordigd in de proces
sie. Grote groepen jongelui in hemds
mouwen passeren, wier dreunspron-
gen worden gevolgd door het getrip
pel van peuters, die voor het eerst
meedoen en het rhythme nog niet he
lemaal meester zijn. En even toege
wijd als zij, ziet men oude besjes en
kromgewerkte boertjes springen.
Ook alle standen zijn vertegen
woordigd. Doktoren dansen naast
mijnwerkers en ambtenaren doen
niet onder voor wijnbouwers en stu
denten. In rijen van acht trekken zij
allen voorbij, hand in hand. Of lie
ver: zoekdoek-in-hand, want ieder
houdt een tip van zijn buurmans zak
doek vast. Vele jongelui ook hebben
een zakdoek om hun hoofd gebon
den, teneinde hun haardos in be
dwang te houden.
Het is wel een zeer bont gezel
schap, dat zich daar op een zo on
gewone wijze voortbeweegt. Maar
van de onoverzienbare menigte toe
schouwers, die zich op de trottoirs
verdringt, maakt niemand zich daar
vrolijk om. De ernst van de deelne
mers moet zijn overgeslagen op het
publiek. Urenlang kijken duizenden
geboeid naar dit schouwspel, ook al
blijft dat steeds hetzelfde. Alleen de
gezichten, die voorbijtrekken, zijn
telkens andere, maar voor de rest
ziet de processie er altijd eender uit,
of men nu het eerste of het laatste
stukje ziet.
Intussen hebben de voorste groepen
de parochiekerk bereikt, die op een
heuvel midden in Echternach, ligt.
Vijf dozijn treden hebben zij moeten
beklimmen om op die heuvel te ko
men, maar ook deze klimpartij heb
ben zij springend uitgevoerd. En
zelfs nu zij in de kerk zijn, gunnen
zij zich nog geen rust. Springend en
nu ook zingend trekken zy door het
middenschip en langs het altaar het
gebouw weer uit. Alleen de laatste
groepen mogen in de kerk blijven,
want deze is slechts klein en al was
zij even groot als een kathedraal, dan
zou zij nog bezwaarlijk twaalfdui
zend processiegangers kunnen be
vatten.
Voor die laatste groepen vormde
tenslotte een Pontificaal Lof het be
sluit van deze vermoeiende morgen.
Eigenlijk moest dit Lof in de basiliek
van Echternach worden gehouden,
maar die is nog steeds niet bekomen
van de zware wonden, welke zij tij
dens de oorlog op heeft gqlopen. Men
hoopt echter voor Pinksteren 1951
met de wederopbouw gereed te zijn.
Een boetetocht ag de Echternach
se springprocessie waarlijk wel wor
den genoemd. Zo alleen is zij ook be
doeld en zo vatten ook de deelnemers
haar op. Het mooist is wel, dat de
meeste processiegangers zich die boe
te getroosten niet om voor zichzelf de
voorspraak van St. Willibrord af te
smeken, maar voor anderen: voor
bloedverwanten of voor zenuwzieken,
die zij helemaal niet kennen.
Velen zijn er ook, die deze boete
tocht beginnen met een bedevaart.
Pelgrims uit heel Limburg trekken
op de processiedag reeds in alle
vroegte naar Echternach en als zij
veraf wonen, vertrekken zij al daags
tevoren. Onder de deelnemers uit de
Eifel bevonden zich dit jaar zelfs
pelgrims, die drie dagen onderweg
waren geweest.
Niet alleen echter boete doet men
op deze dag in Echternach. Zodra de
springdeun verklonken is, heffen op
het marktplein draaiorgels andere
deuntjes aan. Samen met hun vele
gasten ghan de Echternachters dan
kermis vieren. Ook hier gaan Ka
tholieke vroomheid en Katholieke
blijdschap hand in hand.
HYPOTHEKEN
en Toor alle andere zaken
op het gebied van on
roerende goederen
Bouw-sn Makelaarsbedrijf
v.d. Drift
Oude Vest 29 - Leiden
Telef. 20513
Rivaliteit tussen Katwijk
en Scheveningen
Die van Katwijk nemen het niet,
dat die van Scheveningen de haring-
race gewonnen hebben. En de Sche-
veningers zijn een beetje nijdig op
de Katwijkers, omdat die aan hun
eer trachten te plukken.
„Zoek het maar uit" zeggen die
van Vlaardingen. „wij zijn ook bin
nen met de nieuwe."
Wat er aan de hand is? Een me-
nigsversdhil over tactiek en paarde-
krachten. De „Karei Doorman''
heeft, naar te Katwijk beweerd
wordt, met eigen vangst gejaagd. De
„Princes Marijke" (Sch. 9) heeft
zelf niet gevist, doch der gewoonte
getrouw de vangsten van anderen
aan boord genomen. „Da's niet in
orde" zeggen die van Katwijk, maar
in Scheveningen haalt men zijn
sdhouders op. Dat wordt, althans bij
de rederij J. J. van der Toorn in
Scheveningen normaal geacht.
Jagen is een eeuwenoude tradi
tie. De „Marijke" had ditmaal geen
netten aan boord en heeft dus ook
niet gevist, maar de afspraak was,
ZILVEREN PRIESTERFEEST
RECTOR H. M. VAN SPANJE.
Rector H. M. van Spanje in Den
Haag zal Dinsdag a.s. zijn zilveren
priesterfeest vieren. In verband daar
mede zal Zondag 11 Juni op verzoek
zijner vele vrienden een receptie
worden gehouden in „Huize Vijver
duin" te Bloemendaal. Midden Duin
en Daalseweg 17. Na deze receptie,
welke om 2 uur des middags begint,
zullen om drie uur de „Ghesellen van
de Spelewei" on dei- leiding van An
ton Sweers een tuinspel opvoeren,
waarin de hoogheid van het priester
schap wordt bezongen.
Rector H. M. van Spanje heeft
vooral bekendheid gekregen door
zijn activiteit op het gebied der
jeugdbeweging. Al sinds 1934 maakt
hij deel uit van de Katholieke Jon
gens Centrale, diocesaan directeut
van de Kruisvaart, diocesaan aalmoe
zenier van de Kathqlieke Verkenners
en voorzitter van het Centraal Ver
band van St. Franciscus Liefdewer
ken. In 1940 volgde zijn benoeming
tot algemeen diocesaan directeur van
de Katholieke Actie voor de man
nelijke jeugd en voorzitter van de
Diocesane Jeugdraad. Een jaar gele
den werd Rector van Spanje tevens
voorzitter van de Inter-diocesane
Jeugd commissie.
Een belangrijk aandeel heeft Rec
tor van Spanje ook gehad in de op
bouw van de Katholieke Actie in het
bisdom Haarlem tijdens en na de
oorlog. Verder heeft het werk der
Kinderbescherming zijn grote liefde
en belangstelling. Jarenlang is hij
voorzitter van de afdeling internaten
geweest, totdat hij in 1948 werd be
noemd tot geestelijk adviseur van
het Katholiek Verbond voor Kinder
bescherming.
DE BENEDICTIJNER PATER
BROCKBERND VAN DE K.R.O.
12H JAAR PRIESTER.
Feestgave van Nederlandse
Katholieken.
Het is nog aan weinigen bekend,
dat Z. H. de Paus het Benedictijner-
klooster te Chevetogne in België be
last heeft met de bestudering van de
Oosterse problemen en met de op
leiding van priesters voor Rusland en
andere staten, om als het gunstig uur
gekomen is aan de terugkeer van
de Christenen in deze staten tot de
Moederkerk te kunnen arbeiden. Dit
belangrijke apostolische werk is door
de oorlog tot stilstand gekomen en
pas sinds kort, met inspanning van
binnen- en buitenland, weer ter hand
genomen. Er is een comité gevormd,
dat onder aanbeveling van mr. F. G.
C. J. M. Teplings, minister van Bin
nenlandse Zaken, Vice-Admiraal L.
A. C. M. Doorman. Prof. dr. A. A.
Smeijers pr., prof. dr. F. van de Meer
pr. en mr. A. Diepenbrock pr. gelden
verzamelt om dit apostolische voor-
bereidngswerk van de Heilige Kerk
te steunen, opdat gebrek aan geld
middelen niet de oorzaak wordt, dat
het apostolaat onder deze volkeren
niet voldoende is voorbereid.
Het comité wil van het 12H-jarig
priesterjubileum van de Benedictij
ner pater Brockbernd, die in geheel
Nederland bekend is door zijn uitzen
dingen voor de K.R.O. over de litur
gie en de Gregoriaanse zang, gebruik
maken om aan een harte wens van
hem te voldoen en doet een beroep
op de Nederlandse Katholieken om
voor dit schone doel bij te dragen.
Nu eens geen angstige belangstelling
voor Rusland, maar een bezorgde be
langstelling, een ijveren voor het
zielenheil. Giften worden gaarne in
gewacht onder gironummer 272732
t.n.v. de penningmeester van het Pa
ter Brockbernd Comité te Laren.
dat de rederij J. J. van der Toorn
negen schepen uit zou sturen en aan
dat getal is vastgehouden.
Dat kan*wel, zeggen de Katwij
kers, maar de „Marijke" hoewel als
haringschip ingeschreven, is ook
voor de trawl geschikt.
„De Kaerel Deurman zeker niet,"
„niet dhan?" informeren de Scheve-
ningers in hun zangerige dialect, en
gelijk hebben ze. Blijft dus, dat de
„Marijke" als eerste met gejaagde
haring aan de afslag was om een
uur of twaalf Vrijdagmiddag en dat
de eigengevangen gejaagde haring
van de „Karei Doorman" vanmid
dag om vier uur in Katwijk werd
verkocht en een stevige prijs op
leverde.
Misschien is er nog iets, dat bij
het ontstaan dezer haringstekeltjes
tussen Katwijk en Scheveningen
een rol heeft gespeeld. De „Marijke"
heeft een zes cylinder dieselmotor
met 430 paardekrachten en de
„Doorman" een viercylinder dito
met dik 280 paardekracht. Beide
werkspoormotoren.
„Natuurlijk heb ik mijn snelste
schip meegestuurd" zegt de heer J.
van der Toorn. „Wij jagen altijd
en hebben dan om de twee dagen
verse Hollandse nieuwe aan de wal.
Dat doen we de eerste maanden
doorlopend, omdat de nieuwe, vette
vis van lang liggen niet beter
wordt/'
DAM PO
Beproefde hulp bij
verkoudheid voor Va-
der, Moeder en kind.
DE EERSTE HOLLANDSE NIEU
WE. Gistermorgen arriveerde
schipper Willem Rog van de Scheve-
ningse logger Sch. 9 „Prinses Ma
rijke" met de eerste kantjes Holland
se nieuwe in Llmuiden. Links op de
foto: het lossen der kantjes, rechts:
de „Prinses Marijke", die onder grote
belangstelling aan de kade meerde.
Het reisbureau der
missionarissen
Inzegening
door mgr. Giobbe
Onder grote belangstelling van de
Nederlandse geestelijkheid, waaron
der vele missionarissen, heeft mgr.
Paolo Giobbe, pauselijk internuntius
in Den Haag, Donderdagmorgen het
passagekantoor ingezegend van de
RAPTIM( het internationaal reisbu
reau voor missionarissen, missie
broeders en zusters.
Het bureau is gevestigd aan de
Fluwelen Burgwal te Den Haag in de
benedenvertrekken van het ge
bouw, waarin het hoofdkwartier van
Katholiek Thuisfront is gevestigd.
Vele transportmaatschappijen heb
ben door het zenden van bloemstuk
ken van haar belangstelling doen
blijken.
De inrichting van het RAPTTM-
kantoor, dat waarschijnlijk binnen
twee maanden door de I.A.T.A. (in
ternationale luchtvervoersorganisa-
tie) zal worden erkend, is mogelijk
geworden door renteloze voorschot
ten van enige Nederlandse missiepro-
cures. Het bestuur heeft reeds toe
zegging, dat de uit te schrijven le
ning tot het verkrijgen van het zo
noodzakelijke werkkapitaal zal wor
den voltekend.
Hoogtijdag voor de Haagsche Schouw
Nog nooit heeft de kerk zó helder
geblonken, nog nooit zijn de tuinen,
voor en achter de pastorie, zó keurig
verzorgd geweest als thans, nu mor
gen de bisschop van Haarlem, mgr.
J. P. Huibers, wordt verwacht in de
parochie van Maria Middelares van
aJIe Genaden, aan de Haagsche
Schouw te Voorschoten, om Maan
dag de nieuwe kerk plechtig te con
sacreren.
Twintig jongens en meisjes heb
ben direct gehoor gegeven aan de
oproep van pastoor Holthuizen, om
gedurende een week kerk en tuin
tot in de puntjes te verzorgen. Want
als de bisschop komt, mag er niets
aan mankeren en de parochianen
stellen er uiteraard veel prijs op, dat
mgr. een goede indruk van de paro
chie krijgt!
Met deze plechtige consecratie zal
dan eindelijk een kroon gezet wor
den op het moeizaam werk van bij
kans 18 jaar. Het was in 1932, toen
aan de Haagsche Schouw een open
bare kerk werd gebouwd, bediend
door de paters Montfortanen. We le
zen in de parochie-kroniek: „Sedert
dien vaderden de paters zo'n beetje,
met goedkeuring van de betrokken
pastoors, over de parochianen van
Rijndijk en Hooge Morsch". Dat „va
deren" veranderde in 1942, toen het
rectoraat werd gesticht, in de volle
dige zielzorg. De volgende stap werd
in 1948 gezet, toen het rectoraat tot
parochie werd verheven.
Nu was het ogenblik aangebroken
cm een stenen kerk te gaan bouwen,
ter vervanging van de houten nood
kerk, die, in 1932 tweed?hands ge
kocht, bedenkelijke verschijnselen
van verval begon te vertonen. On
der voortvarende leiding van pastoor
Jos. M .Bonsel, die zich met ontem
bare energie door een bijna onneem
bare vesting van moeilijkheden
heenwerkte, werden plannen ge
maakt en kon in het voorjaar van
1949 tot de eerste steenlegging wor
den overgegaan. Half Augustus was
de kerk klaar, om op Maria Hemel
vaart in gebruik genomen te worden
De volgende dag droegen de paro
chianen hun pastoor ten grave.
TWEE NIEUWE MAGISTERS IN DE
THEOLOGIE BIJ DE
DOMINICANEN.
Naar het K.N.P. verneemt, zal op
6 Juni a.s. in het St. Albertuskloos-
ter der paters Dominicanen (Alber-
tinum) te Nijmegen, waarin de theo-
logie-opleiding der Dominicanen is
gevestigd, de titel van magister in
de theologie worden verleend aan
dr. Lr. A. Maltha O.P., studieprefect
en professor in de theologie en dr.
Lr. S. van der Ploeg O.P., professor
in de Bijbelwetenschap aan boven
genoemd theologisch college der pa
ters Dominicanen.
Door dit plotseling overlijden en
door de ziekte van de inmiddels be
noemde pastoor G. de Greeve, moest
de plechtige consecratie van de kerk
worden uitgesteld. Maar nu de pa
rochie sedert enige maanden weer
een pastoor heeft, stond er niets meer
in de weg voor deze plechtigheid,
die dan a.s. Maandag zal plaats vin
den. Het zal op deze dag zijn, dat de
parochianen in het bijzonder zullen
gedenken, hoe door grote medewer
king van het Bisdom, en niet minder
door de toegewijde ijver van de pa
ters Montfogtanen en hun Congre
gatie, dit alles tot stand kon komen.
Vele moeilijkheden stonden in de
weg. Maar thans staat er aan de
Haagsche Schouw een prachtig pa
rochiekerkje, zodat de bewoners van
do Rijndijk en Valkenburgseweg
(Voorschoten), Hoge Morsch weg
(Oegstgeest) en Rijksstraatweg
(Wassenaar) uit hun isolement zijn
verlost en door hun gezamenlijke
kerk een onderlinge band hebben
gesmeed, die menige parochie tot
voorbeeld strekken kan!
Mgr. Huibers zal reeds Zondag
avond aankomen. Om acht uur wordt
hij aan de pastorie verwacht, waar
bij alle parochianen hem, door hun
aanwezigheid, een hartelijk welkom
zullen bereiden.
Maandagmorgen vangen de plech
tigheden om half acht aan. Doch
eerst als om ongeveer negen uur de
relikwie-processie aanvangt, kunnen
de parochianen actief deelnemen aan
de plechtigheden. Tussen tien uur
en half elf vangt de pontificale Hoog
mis aan, aan het einde waarvan mgr.
de parochianen zal toespreken. Dit
zal vermoedelijk om half twaalf zijn.
Onnodig de parochianen aan te spo
ren bij deze plechtigheid aanwezig
re zijn! Zo zullen zij door een mas
sale opkomst dit plechtige feest tot
een grote gebeurtenis in de parochie
maken!
Geboren temidden van
OORLOGSLEED en
gedreven door
NAASTENLIEFDE, stelt
zich ten doel ook in
tijd van vrede de
MENSHEID TE DIENEN
