URANIUM
Een ruzie, die achteraf
bezien, grappig was
IS EE
GE WO
VLOEK
RDEN
Loonaftrek van minderjarigen
voor de Inkomstenbelasting
UHB
M
■Aft
ZATERDAG 29 APRIL 1950
•JE I.LIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 1
fieieftiecfedtiie u-cui £ili£.
WOORD AT LISSE ZELFSTANDI GE STATIE WERD, WAS ER BLIJK
BAAR GEKLAAGD over paapse stoutigheden en over een zekere na
latigheid van de baljuw in het bestrij den daarvan. Want in Mei 1654
schreef Quirinus van der Maes, baljuw van Noordwijkerhout, Lisse, Hil-
legom en Voorhout aan het Hof van Holland, dat hij „noeyt nalaetich en
was geweest, ommse sich naer behooren te quyten in het beletten van de
oeffeninge van de superstitieuse pauselycke religie". Op Pasen van het
jaar daarvoor deed hij nog een inval in het huis van Gerrit Louwersz.
even buiten Hillegom, omdat hij had gehoord, dat in dat huis de katho
lieken bijeenkomsten hielden. Hij trof er ongeveer 40 personen, waaronder
enige kinderen. Maar hij schrijft heel spijtig, dat hij blijkbaar te vroeg
kwam; men was bezig met een altaar op te slaan en de priester was er
nog niet. Verder antwoordde hij, dat in zijn district maar een priester aan
wezig was en wel in het huis van'de heer van Alkemade (Meerenburg),
maar hij wist zeker, dat daar geen bijeenkomsten van katholieken wer
den gehouden.
Wollig schaap.
Na de dood van pastoor van de
Werve kwam Lambertus Schaap hem
opvolgen. Hij was Amsterdammer
van geboorte en maakte evenals zijn
voorganger zijn studies te Leuven.
Volgens van Heussen heeft hij te Lis-
se een huis ingericht tot vaste ver
gaderplaats van de katholieken en
gelijk bijna overal woonde de pastoor
bij zijn kerk.
Meestal werd dan de zolder of de
bovenverdieping wat verbouwd tot
kerkje, terwijl de pastoor beneden
ging wonen de oude zolderkerkjes
met kerk en pastorie onder één dak.
die aan de buitenkant in niets het
uiterliik aanzien van een kerkgebouw
hadden.
Een paar eeuwen lang hebben de
katholieken zo gekerkt bij „O. L.
Heer op solder". Om de onkosten van
de stichting van dit kerkje te bestrij
den gaf pastoor Schaap 35 duizend
uit eigen zak; het verslag van de
Hollandse Missie schreef er bij: ..om
daardoor aan te tonen, dat het schaap
overvloed van wol had. zoals de pas
toor lachend zeide, duidend op zijn
naam".
In 1703 werd pastoor Schaap lid
van het Haarlems kaüittel. Theodorus
de Cock, pastoor te Leiden en provi
caris ten tiide van de schorsing van
Codde als Ap. Vicaris, beweerde, dat
de pastoor van Lisse een aanhanger
was van Codde, maar dit was zeker
ten onrechte, geliik blijkt uit he*
feit, dat Schaap met vier andere le
den van het kaoittel zijn trouw aan
de Moederkerk bewees door zijn aan
beveling van Adam Damen als Vi
caris. Lambertus Sch^ao overleed te
Lisse op 10 Aoril 1708 en werd in
het graf van zijn voorganger in de
oude kerk van Lisse begraven. Voor
zijr. komst naar Lisse was -Schaao
enige ia'-en kaoelaan geweest bij pas
toor de Visscher in de statie van St
Laurentius te A'kmaar Zijn kerke
lijke overheid prees hem toen al als
een vroom en bescheiden mens.
Het schuurkerkje.
Amoldus de Leeuw kwam hem op
volgen te Lisse. Deze priester werd
te den Bosch geboren od 1 Novem
ber 1677. Volgens van Heussen was
te Lisse „tegen de placaten door een
ongedoogde sendinge gekomen"; dat
wil dus zeggen, dat de Jansenistische
partij liever een ander als oastoor te
Lisse had gezien en waarschijnlijk te
vergeefs had geprobeerd een pastoor,
die daartoe behoorde, er benoemd te
krijgen.
In die jaren hebben van Heussen
en de zijnen herhaaldelijk georobeerd
zoveel mogelijk staties te bezetten,
zodra deze vacant kwamen en zij rie
pen de hulp in van de wereldlijke
overheid om hun doel te bereiken.
Pastoor de Leeuw bouwde te Lis
se een schuurkerkje; het gebouwtje
was 63 voeten lang en 32 breed. Het
stond een kwartier lopen van het
dorp aan de Achterweg bij het Klop
jeshof. Tot 1842 heeft dit kerkje
dienst gedaan.
Toen werd het vervangen door een
nieuwe kerk. dichter bij het dorp en
bij het oude dorpskerkje gebouwd.
Gedurende omstreeks 39 jaren
stond pastoor de Leeuw aan het hoofd
van de statie; in zijn laatste levens
maanden was hij zwak en ziekelijk
en kreeg daarom verlof in 1746 een
kapelaan te hebben.
Toen kwam als kapelaan naar Lis
se Aymericus van de Capelle, de la
tere aartspriester. De pastoor over
leed op 17 Juli 1947 en werd bij zijn
voorgangers begraven. Hij werd op
gevolgd door Franciscus van den
Heuvel, in 1689 te Oss geboren. Hij
was enige tijd kapelaan te Langeraar,
waar na het vertrek van pastoor Ru
dolph van Beest grote verwarring
was ontstaan; de statie bleef zonder
priester achter en de kerkelijke goe
deren werden er zolang beheerd door
vier kerkmeesters, totdat op 20 Octo
ber 1715 Joannes Ermers er pastoor
v/erd met als kapelaan Franciscus
van den Heuvel.
Handgemeen in de kekr.
Maar dit bracht niet de gewenste
rust in de statie Langeraar en er
vormde zich een partij tegen de pas
toor.
Op Zondagmorgen 27 Sept. 1716
kwam het tot een uitbarsting in het
kerkje. Tijdens de collecte geraakten
de kapelaan en een der kerkmeesters
handgemeen en de getuigen verklaar
den later gezien te hebben dat de
kapelaan hem „bij het haar had ge
vat, gestoten en onder de voet gewor
pen" en dat hij „door slaan als schop
pen sterk uyt de mond had gebloeyt.
soodat velen van de gemeente riepen
en niet beter wisten dan dat Groenen-
velt (de kerkmeester) dood was".
De vrouw van de kerkmeester
kwam tussenbeide en trachtte „met
goede woorden den cappelaan te be
wegen van slaan op te houden"
Maar hij had ook haar op zij gestoten
en hen de kerk uitgejaagd, nadat
nog eerst een andere kerkganger .,wel
een goed hand vol haar uyt sijn
hoofd" werd getrokken. De schout
bemoeide zich met de zaak en kape
laan van den Heuvel kreeg bevel te
zorgen, dat hij binnen 24 uur het
ambacht Langeraar had verlaten
wilde hij er niet gerechtelijk uit ge
zet worden. Maar hij liet zich niet
bane maken en bleef en de schout
durfde niet verder doortasten. Toen
de rust niet wederkeerde verliet pas
toor Frmers de statie en kort daaron
ook zijn kaoelaan, toen hem „het
vier soo nae wiert geleyd. dat hij
moest vertrekken".
Kapelaan van den Heuvel, door zijn
overheid als een uitstekende priester
geprezen, ging naar Amsterdam,
waar hij kapelaan werd bij pastoor
Dierout in het Begijnhof. De bedoe
ling was, dat hij daar de pastoor zou
opvolgen, maar hij kon voor die op
volging geen toestemming van het
stadsbestuur krijgen en hij werd pas
toor te Lisse.
DE BETUWE IN BLOEI. - Al heb
ben wij deze week ook winterse da
gen gekend, toch heeft de Betuwe
haar schoonheid niet verloren Eén
der prachtige lentetafreeltjes waar
van de bezoekers kunnen genieten.
VOORLICHTING VOOR
EMIGRANTEN NAAR AUSTRALIA
Uitgaande van een reisbureau (Lis-
soneLindeman N.V.) als agent van
Scheepvaart- en Luchtvaartmaat
schappijen, wordt op Maandag 8 Mei
a.s. in gebouw „Bellevue" te Am
sterdam een voorlicntingsavond ge
houden voor toekomstige emigranten
naar Australië er vervoersmoge
lijkheden, tarieven, bagageversche-
ping, deviezenkwesties e.d.„ als aan
vulling op de van overheidswege ge
geven voorlichting over de eigenlijke
emigratie (bestaansmogelijkheden,
levensomstandigheden e.d.).
KONINGINNEDAG 1950 BRENGT
EERSTE GROTE MARINEPARADE
NA DE OORLOG
Te Den Helder zal op 1 Mei ter
gelegenheid van de verjaardag van
H.M. de Koningin de eerste grote
marineparade in ons land na de oor
log worden gehouden.
Om 9 uur des ochtends begint de
vlaggeparade met een saluut van 33
schoten, af te geven door Hr. Ms.
wachtschip Willemsoord. Op de mid
dag geeft Hr. Ms. wachtschip 35
schoten af, om 16.00 uur in de na
middag wederom 35 schoten.
In Den Helder wordt des ochtends
de grote parade gehouden.
Het gebouw van het commande-
ment zeemacht is des avonds verlicht
Belasting-kwesties
In mijn bedrijf werkt een minder
jarige zoon. Wekelijks betaal ik hem
loon uit, hetwelk ik onder loon boek.
Moet ik nu voor de belastingen dit
uitbetaalde loon weer bij mijn winst
voegen?
Hierop moeten we antwoorden, dat
de fiscus geen aftrek voor een min
derjarige zoon of dochter, die in het
bedrijf van de ouders we^kt, toestaat.
Artikel 9 van het Besluit od de In
komstenbelasting zegt. dat deze uit
betaalde lonen als privé-onttrekkin-
gen door de ouders moeten worden
aangemerkt. ,wat wil zeggen, dat de
ze als bedriifskosten geboekte bedra
gen weer bij de winst van de vader
(of moeder) geteld moeten worden
De minderjarige wordt natuurlijk niet
voor dat loon aangeslagen. Er wordt
ook geen loonbelasting of vereve
ningsbelasting van verschuldigd.
De bedoeling die de Wetgever
met deze bepaling voorhad was de
mogelijkheid tegen te gaan om de
kosten van onderhoud enz. van
minderajrigen, welke in wezen par
ticuliere uitgaven zijn zouden, ten
laste van het bedrijf te kunnen
brengen. Ook zal de feitelijke ver
houding tussen de ouders en het
kind zo zijn, dat het minderjarige
kind, mocht het loon ontvangen, dit
veelal aan zijn ouders afdraagt.
Hierin is echter de laatste tijd nog
al iets veranderd. Toch willen we
in dit verband nog wijzen op de
bepalingen van het nieuwe artikel
351 Burg. Wetboek, waarin is be
paald, dat de ouders ook het
vruchtgenot hebben van het inko
men uit arbeid van de inwonende
minderjarige kinderen.
Dat echter de bepaling van art. 9
Ink. Bel. zeer onvoordelig werkt valt
ons a1 direct op als we bedenken,
dat nu ook voor de Ondernemingsbe
lasting deze loonpost niet mag wor
den afgetrokken. De ouder wordt dus
ook hier zwaarder getroffen dan
iemand die met vreemd personeel
werkt.
Onbillijkheid wordt weggenomen.
De Minister schijnt de onbillijkheid
tè hebben gevoeld van de bepaling
en ook zullen de aanvankelijke be-
HYPOTHEKEN
en voor alle andere zaken
op het gebied yan on
roerende goederen
Ëj 3ouw-sn Makalaarsbedrijf
v.d. Drift
Ouda Vest 29 - Leiden
Telef. 20513
(Speciale PB-Correspondentie)
UIT URANIUM WORDT door kernsplitsing
ook het mode-artikel plutonium verkregen,
dat tegenwoordig zo „in trek" is. Plutonium is
namelijk honderden malen krachtiger en men
zou dus met een zelfde gewicht aan grond
stof weer heel wat meer bouwsels van deze
aarde naar een andere wereld kunnen helpen.
Nu is uranium helemaal geen zeldzaam ele
ment. Het is alleen in ontstellende mate ver
waarloosd. In de tijden van Al va en Napo-
eom keek men er niet eens naar om. Geen
wonder, dat een oorlog toen tachtig jaren kon
duren. Tegenwoordig lost men die menings
verschillen sneller op. Het verbazingwekken
de is echter, dat men het metaal wel kende.
Het was zelf erg goedkoop, zó goedkoop, dat
het gebruikt werd doorde pottenbakkers.
In 1940 noteerde uraniumerts nog 1.60 per
pond. Maar nu.
Toch is uranium even veelvuldig als koper.
Het is in elke granietrots wel te vinden, al
komt het op bepaalde plaatsen in betere con
centraties voor Het opsporen van deze erts-
lagen is kinderspel en heel wat gemakkelij
ker dan het zoeken naaf petroleum, dat niet
radio-actief is en dus geen stralen uitzendt
waaraan men het kan herkennen.
Zo kon het gebeuren, dat niet alleen de geo
logen, maar ook geïnteresseerde leken er op
uittrokken om uraniumrijke gronden op te
sporen en zo snel mogelijk in bezit te nemen.
Achter het IJzeren Gordijn echter was het
steeds de staat, die dergelijke gebieden voor
zich opeiste. En veelal zijn de vindplaatsen nu
omgeven door verboden zones, angstvallig be
waakt door een hecht cordon zwaar bewapen
de schildwachten.
Wij zijn by zulk een uraniummijn in Oost-
Duitsland eens een kijkje gaan nemen.
Nabijheid: levensgevaarlijk!
DE RUSSEN hebben op doortastende wijze
de uraniumwinning in de bezette gebieden
ter hand genomen. Specialisten volgden het
oprukkende Rode Leger op de voet en on
middellijk na de capitulatie werden reeds
Duitse krijgsgevangenen te werk gesteld in
de groeven in Saksen en meer naar het
Oosten op huidig Pools territoir.
Het Krerfilin oefent thans met straffe hand
het bewind uit in tientallen reservaten. Rond
elk van die „verboden gebieden'' zijn ver
sperringen opgericht, welke nog extra be
waakt worden door Sowjet troepen en de
Duitse communistische politiebataljons. Voor
een eenvoudig burger is het betreden van de
afgezette terreinen levensgevaarlijk en ook
het zich bevinden in de nabijheid van het me
tershoge prikkeldraad kan reeds onaangena
me gevolgen met zich meebrengen. Op zijn
minst wordt een verdachte ingerekend, ge
fouilleerd en drie dagen lang vastgehouden
om aan de tand te worden gevoeld wat hij
daar wel kwam doen. Blijkt tenslotte, dat men
verdwaald was of uit een andere plaats af
komstig is zodat men de omgeving met ken
de, dan blijft er een kleine kans op invrij-
heidsstelling, maar dan kan men er zeker van
zijn voortaan geregeld in het oog te v/orden
gehouden!
Uiteraard wordt alle gedolven uranium in
onzuivere toestand rechtstreeks naar de Sow-
jet-Unie getransporteerd. Dit vergt vele kos
ten, daar uranium een zwaar element is en in
zuivere toestand reeds 13 maal zoveel weegt
als water. Een klein staafje ter grootte van
een pijpje lak, weegt een half kilo. Wanneer
de zich daarin bevindende atoomenergie on
der een centrale verwarmingsketel te versto
ken was, kon men er een groot herenhuis een
paar honderd jaar lang dag en nacht r.iee ver
warmen Het zuiveren van het erts vergt ech
ter weer zodanige inrichtingen, dat men dit
geconcentreerd dient te doen en daarom aan
vaarden de autoriteiten de bijkomende lasten
van het onvoordelige transport en laden ze
OINDS DE EERSTE BERICHTEN
over het vreselijkste vernietigings
wapen van alle tijden doordrongen tot
de in vuur en vlam verkerende vech
tende wereld, sindsdien is de mensheid
vertrouwd geraakt met de begrippen
uranium en atoombom. Zonder de
grondstof kan geen product tot stand
komen, zonder uranium ook geen
atoombom.
En ook al zyn sinds die „oertijd" van
reeds ouderwets geworden explosieven
nieuwe uitvindingen gedaan, zodat het
de militaire machten der grote mogend
heden vooral maar niet ontbreken zal
aan moderner vernietigingsmiddelen
met nog groter verpulverend verpio-
gen, zónder uranium zou de wereld niet
verder kunnen draaien Zonder uranium
zouden de geweldige fabriekscomDlexen
van Clinton, Oak-Ridge en Hanford in
de V.S., van de geheime genummerde
gebieden bij Biisk en Chita en in het
Alaghezgebergte in de U.S.S.R.. ja, zou
den zelfs de „industrieterreinen" bij San
Isidro en Cerro Blando in Argentinië
in evenzo vele uitgestorven steden ver
anderen.
dagelijks treinen, en waar het kan ook sche
pen, vol met het kostbare en onmisbare
goedje.
Voor het dagelijks brood.
HOE DE ARBEIDERS het hebben, die iede
re dag opnieuw omlaag worden gezonden ten
einde in de gevaarlijke omgeving van radio
actieve straling het allerzwaarste werk te
doen, laat zich raden. Tien tot twaalf uren
aan één stuk hakken zij in de rotsachtige bo
dem, scheppen zij de uraniumhoudende grond
op kleine kjepkarren, of stutten zy met ge
brekkige middelen de pasgegraven gangen.
Instortingen zijn aan de orde van de dag.
Rusturen kent men er weinig, men werkt er
in twee ploegen en terwijl de ene troep af
daalt in de slechts door weinige lampen ver
lichte hel, werpt de andere uitgeputte en af
gemartelde helft zich op het schaarse voedsel
en de onreine bedden.
Kleine barakken of keten worden de
dwangarbeiders aangewezen als verblijfplaats.
Daar slijtén ze dan vermoedelijk hun verdere
leven, want de hoop op een terugkeer in de
normale maatschappij werd door hen al lang
ODgegeven. Niet alleen mag geen mens de
verboden terreinen betreden, degenen die er
eenmaal binnen zijn mogen er al evenmin
uit....
De geneeskundige verzorging, waaraan in
de Amerikaanse atoomsteden de grootst mo
gelijke aandacht wordt besteed, laat (van
zelfsprekend) al even veel te wensen over.
Men kan zich voorstellen, dat de invioed der
radio-actieve stralen funest is voor elk gezond
lichaam. Elke lichaamscel staat hierdoor bloot
aan een voortdurend bombardement van
gamma-deeltjes. Maar daar trekken de hoge
heren in Moskou zich niet veel van aan. Het
reservoir aan mensenmateriaal in de Oost-
Europese staten is welhaast onuitputtelijk.
De goederenwagens, die met uranium uit de
mijngebieden vertrekken, brengen vaak ladin
gen dwangarbeiders mee terug. Zo worden,
de verliezen geregeld aangevuld en kunnen
de mijnen ook nog geregeld een hogere ca
paciteit verkrijgen.
Extra etenals er is!
EEN IETS BETER leven genieten de vrij
willigers, die uitsluitend het droefgeestig
werk in de uraniumerts verkozen terwille
van de hoge lonen en de extra rantsoenen.
Melk, kaas en vlees worden hun in grote por
ties beschikbaar gesteld en ook de naaste fa
milieleden profiteren er van. Oost-Duitse fa
milies, die aan alles gebrek lijden, komen er
om deze reden veelal toe een nog gezonde zoon
of vader tot dienstneming in de uraniummij-
nen te dwingen.
Toch zijn ook deze extra rantsoenen niet
geregeld verkrijgbaar. De ene week zijn de
voorraden niet op tijd, een andere week moet
men genoegen nemen met een gedeelte, dan
weer is er in 't geheel niets op de bonnen be
schikbaar. Lange rijen staan soms voor de
speciale kinkels, de verbittering is diep in de
gelaatstrekken van de vrijwilligers gegroefd,
maar zij kunnen aan de toestand niets veran
deren en nemen zij ontslag dan kunnen zij
in 't geheel geen recht op extra rantsoenen
meer doen gelden.
Gemiddeld werken er een honderdduizend
man in elke mijn. Honderdduizend afgematte
lichamen slepen zich dan elke dag opnieuw in
de funeste omgeving van radio-actieve bestra
ling door de dreigend-sombere delfstof.
De handelswaarde van uranium is op het
ogenblik niet meer in dollars, niet in roebels,
niet in marken of guldens uit te drukken. Men
zou alleen maar de mensenlevens kunnen tel
len, die "or de atoomkoorts bevangen volks
menners opofferen voor htm allesvernietigend
ideeal.
In de Oost-Duitse kampen is het woord
uranium een vloek geworden(G.)
(Nadruk verboden).
zwaren tegen de toelaatbaarheid van
de aftrek niet zo groot gebleken zyn,
want in het Wetsontwerp Belasting
herziening 1949. dat in behandeling
is, wordt bepaald, dat de beloningen
van de in het bedrijf van de ouders
werkzame'kinderen aftrekbaar wor
den.
De minderjarige zal dan natuurlijk
in de loonbelasting betrokken wor
den.
We menen wel. dat hiermee een
onrechtvaardige bepaling verdwijnt.
Het is immers volkomen volgens de
werkelijkheid als de ouder-werkge-
ver het loon als een bedrijfslast be
schouw ten normaal de loonbelasting
inhoudt, terwijl het ook in mindering
van de bedrijfswinst voor de Onder
nemingsbelasting kan komen. Tot nu
is het zo, dat door de hoge progres
sie van het belastingtarief ook veelal
meer belasting wordt betaald door
de vader dan wanneer de zoon hier
voor zelfstandig belasting zou vol
doen.
Hiermee mogen wel eens
rekening houden
Hier mogen ook zij wel eens reke
ning houden, die meerderjarige kin
deren in hun bedrijf werkzaam heb
ben. Wanneer het loon maar klein
is zal het onbelast zijn, terwijl de va
der hier geen belasting van betaald.
Het volle loon in geld en natura mag
echter worden afgetrokken als be
drijfslast, ook al is er niet uitdruk
kelijk een arbeidsovereenkomst ge
sloten. Het moet wel een normaal
Icon zijn wil de belastinginspecteur
er geen aanmerking op maken.
Maar wat valt nu eigenlijk onder
loon in natura?
Hieronder rekenen we het geven
van kost. kleding en inwoning. De
aftrek hiervoor moeten we bepalen
aan de hand van de kostprijs van de
verstrekkingen, dus het werkelijke
bedrag van deze uitgaven.
Thans willen we nog even terugke
ren naar de minderjarige loongenie-
ters, nl. wanneer een minderjarige in
dienst is van een firma, waarin de va
der één der vennoten is. Mag het loon
dan wel in mindering van de firma
winst gebracht worden?
Een firma bezit geen rechtsper
soonlijkheid, zoals b.v. een naamloze
vennootschap. De Hoge Raad heeft
dan ook beslist, dat het bedrijf van
een firma het bedrijf van de venno-
is. Hieruit volgt ,dat de fiscus
hier ook het uitbetaalde loon aan het
minderjarige kind van één der ven
noten als een privé-onttrekking be
schouwt. Voor de duidelijkheid en
in verband met de winstverdeling
willen we even het volgende voor
beeld geven.
Stel dat de firma een winst heeft
behaald van f 15.000. Als bedrijfslast
is een loon aan de minderj. zoon van
vennoot A geboekt 2000.De fir
manten A en B verdelen de winst
gelijk. A moet voor de belastingen
aangeven de helft van ƒ15.000.of
7.500. plus 2000.— en B 7.500
Tenslotte vestigen we er nog de
aandacht op, dat de uitbetaalde lo
nen aan een minderjarig pleegkind
die in het bedrijf van de pleegouders
werkt gewoon ten laste van de be
drijfswinst kunnen komen.
De volgende keer hopen we de ver
eveningsheffing te bezien. Hiervoor
bestaat ten aanzien van meerderjari
gen die in het bedrijf van hun ouders
werken nog een vrijgevige regeling.
Als iemand nog vragen hieromtrent
heeft of andere puzzles, dan kan hij
die aan ons inzenden, zodat wij in
onze beschouwingen hieraan onze
aandacht kunnen schenken.
GEEN KUHFJD
ZONDER Of! li'*-
piAwi H£K W. VWÖJVÖJJEN
J.A Si ONT! F.
T. H HLOEMAN
C'! 'V KOEIXMAN'
AAN HLK we VJ1ÓJM9
•IN HET VERJÜT
r aak AS UK' Oir.
SiAfKWAhlS. TÉ'K-l-.r.V<JI_6E
v«i-; OORKC/CASREWHErt
's.-r iMimxi *m' T-öoaar
GEDENKSTEEN VOOR TER AAR
In de gemeente Ter Aar zal 4 Mei
a.s. een gedenksteen voor hen die
sneuvelden worden onthuld. Dit,
door de Amsterdamst beeldhouwer
Nico Onkenhout uit portlandsteen
vervaardigde monument, draagt een
vredesfiguur met in de ene hand een
zwaard en in de andere hand eon
duif.
