Verdiende Belgische zege brak ook het
ongeslagen Oranje-record in België
Dank zij Kraak bleef het
slechts 2-0
Doelpuntloze eerste helft
door Kraak
MAANDAG 17 APRIL 1950
DE LH IPSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 1
Die 2 was niet zo erg, maar de
gehate 0 des te meer
Absoluut onvoldoende voorhoede en
gebrek aan ploegverband oorzaak
van het talen
*7O IS DAN EINDELIJK ook het trotse na-oorlogse Oranje-record: „on-
geslagen te zijn op Belgische grond" eveneens gebroken, 't Was
eigenlijk te verwachten, want de prestaties waren de laatste jaren in
steeds neergaande lijn: 1946: 22; 1947: 21; 1948: 11. en nu. na de
eerste nederlaag in eigen land kwam de eerste nederlaag ook in Antwer
pen. Die nederlaag op zich echter is weerom zo erg niet, erger is, dat
nog steeds de gehate 0 op het scoringbord der Oranjeploeg is blijven
staan. Dat is inderdaad erg en we vragen ons opnieuw af is er dan
onder al die voorhoedespelers op de Nederlandse velden niet iemand te
vinden, die ons weer op enkele doel punten kan vergasten?
Dat het tenslotte een nederlaag
zou worden, kon niet uitblijven: de
Belgische stormram rammeide het
Oranjedoel van begin tot einde en
zelfs de beste verdediging kan op de
duur niet stand houden tegen een
massale druk gelijk in deze wed
strijd het geval was. Maar het m#et
gezegd: onze verdediging deed haar
best en in die verdediging stond
Kraak als een rots. Wat een prach
tig werk heeft hij verricht Wat ran
selde hij de kogels van Mermans en
Chaves uit zijn doel...tot wan
hoop natuurlijk van ie vergeefs aan
vallende Belgen. Tot aan de rust
hield Kraak stand, daarbij gesteund
door 'n goede verdediging met Ter
louw aan het hoofd. Had de Oranje
voorhoede daarin voor zichzelf de
moed geput om Kraak een handje
te helpen en zijn zware taak te ver
lichten, we weten het niet of er dan
niet een ander resultaat ware be
reikt. Maar nu! Kraak hield stand
tot aan de rust en de hem gebrachte
ovatie was ten volle verdiend. Hij
was de „admirable" doelwachter en
de Belgen zelf staken hun mening
over zijn voortreffelijke capacitei
ten niet onder stoelen of banken
Steeds weer was het Kraak en weer
Kraak en nog eens Kraak, die de
meest onmogelijke ballen uit zijn
doel had weten te houden, te ran
selen meermalen, maar na de her
vatting werd hij geslagen door een
verraderlijk hard schot van Mer
mans en dat vormde de inleiding tot
de nederlaag, die Oranje tenslotte te
slikken kreeg en verdiend, want het
peuterige, doorzichtige en lauwe
voorhoedespel der Nederlanders ver
diende afgestraft te worden.
En de gehate 0 bleef op het sco
ringbord en we vragen ons opnieuw
af; wat nu? We dachten enigszins óp
de goede weg te zijn, nu er meer
homogeniteit in de ploeg scheen te
komen, doch we zijn nog even ver
als een jaar geleden en we vragen
ons met angst en vreze af: wat moet
dat worden op 17 Mei tegen Enge
land?!!! We houden ons hart vast en
vrezen het ergste!
Het Belgisch elftal heeft deze wed
strijd verdiend gewonnen. De ver
dediging der Rode Duivels heeft het
niet bijzonder moeilijk gehad, want
het Hollandse voorhoedespel was
maar al te doorzichtig. En boven
dien, doelman Meert kon zijn werk
op z'n sloffen af
De voorhoede der Belgen bood 'n
geheel ander beeld dan dat die der
Oranjeploeg, het spel van Mermans
en Chaves is veel be wegelijker en
daardoor veel verrasender, zodat de
verdediging van Oranje daaraan
steeds haar handen vol heeft. Dat
het verschil uiteindelijk slechts in
twee doelpunten werd uitgedrukt,
komt ten volle op de creditzijde van
Kraak. Had hij gedeeld in de ma
laise of beter gezegd in de on
kunde der voorhoedespelers het
zou minstens een 50 nederlaag zijn
geworden.
Naast hem mogen Terlouw, Rij
vers en Stoffelen nog genoemd wor
den, maar voor de rest was het be
droevend
Om zijn pakje Mascotle-
vloei zit z'n matje de
kleinste sigaretteo-iabnek
die er bestaat. Je kunt er
zowel dun als dik mee
rollen maar...
Hoe je 'I doel...
met Mascotte qaat-ie goed
En we doen er het zwijgen maar
toe.
Het woord is nu aan de Keuze-
Commissie!
Na de rust zwichtte
hij tweemaal
Onmiddellijk na de aftrap namen
de Belgen de aanval over. De Bel
gische voorhoede trachtte met korte
passes of lange trappen door het
midden de Nederlandse verdediging
in verwarring te brengen en het
duurde niet lang of de eerste sco
ringskansen voor de Rode Duivels
vielen te noteren. Want het binnen-
trio wandelde door onze middenlinie
en de verdediging, Kraak inbegre
pen, heen, en iedereen telde het
schot van Mordant al als doelpunt,
toen van der Sluys op de doellijn
opdook en jiet leder nog juist het
veld wist in te werken. Maar Mer
mans en Chaves, de dirigenten van
de Belgische aanval, hadden een uit
stekend aanvalsplan in elkaar gezet.
Zij wilden proberen reeds in de eer
ste helft een beslissing te forceren
door enthousiast aanvalsspel, in hoog
tempo uitgevoerd, met de bedoeling,
dat de Nederlandse verdediging geen
ogenblik rust zou krijgen, murw
werd gespeeld en tenslotte zou moe
ten capituleren voor de overmacht.
En daar ?ag het er aanvankelijk wel
naar uit. Want in de eerste twintig
minuten scheurden de Rode Duivels
onze defensie volkomen open, zij
dribbelden over het veld, of er geen
tegenstanders bestonden, maar in de
afwerking waren zij juist iets te slor
dig om succes te kunnen hebben en
kwamen zij tot het lossen van een
schot, dan stond Kraak steeds op de
goede plaats om de ballen uit zijn
doel te stompen en te ranselen. Wij
zagen Mermans een pass van Cha
ves prachtig „oppikken", maar zijn
hard laag schot draaide voor 'langs
doel uit. Een kogel van Chaves vloog
KRAAK VOOR DE EERSTE MAAL
GEPASSEERD Het moment,
waarop Kraak voor de eerste maal is
gepasseerd. Tussen zijn arm ziet
men op de achtergrond Mermans, de
maker van het doelpunt. Verder
v.l.n.r.: Van de Sluys; Terlouw en
Chaves (half zichtbaar)
juist over de lat en toen de Belgi
sche aanvoerder van mening was,
dat hij bij de volgende aanval een
te moeilijke schietkans zou krijgen
deponeerde hij de ba] tactisch voor
de voeten van zijn midvoor, die een
keihard schot loste, dat Kraak cor
ner sloeg. De eerste hoekschop na
tien minuten, de eerste van een lan
ge reeks, waaruit zo heel duidelijk
de meerderheid van de Belgen zou
blijken.
Soms via de snelle rechtsbuiten
Coppens, dan weer over de kleine
venijnige Mordant aan de andere
kant, werden de aanvallen opgezet
en dit spel werd afgewisseld met
korte en lange trappen door het
midden, waarbij het drietal Chaves,
Mermans en de Hert verscheidene
malen van plaats verwisselden, waar
door de dekkingstaak voor onze
landgenoten nog moeilijker werd.
Eerst nadat België zijn tweede hoek
schop had genomen zagen wij aan
Nederlandse zijde een goed opge
zette aanval Rijvers gaf een handig
tikje naar Clavan, een goede voor
zet volgde, Roosenburg was meege
lopen, maar zijn kopbal ging juist
r.aast. Het was, of de oranjehemden
met deze aanval al hun kruit hadden
verschoten, want de druk op het Ne
derlandse doel werd voortdurend
sterker. Een kogel van Chaves ving
Kraak, die het gevaar had zien aan
komen en enige meters uit zijn doel
was gekomen om de schietkans klei
ner te maken, schitterend op. Een
vrije trap tegen Terlouw leverde
een nieuw gevaar op, een derde en
een vierde hoekschop volgden, maar
Kraak en ook Terlouw stonden als
rotsen in de branding. Met de aan
vallen van de Nederlandse voor
hoede wisten de Belgische achter
spelers gemakkelijk raad, het was
een systeemloos kick and rush spel,
zo volkomen zonder inhoud, dat me
mgeen zich afvroeg, of dit niet het
slechtste Nederlands elftal was dat
men ooit aan het werk had gezien.
Pas na een half uur, toen België
reeds vijf hoekschoppen had geno
men, hield het bombardement op.
Het tempo der Belgen zakte aan
zienlijk, waarna de Nederlandse
BELGIë—NEDERLAND IN HET
VOETBALSPEL.
De resultaten van alle in het afge
lopen weekend gespeelde voetbal
wedstrijden tussen België en Neder
land zijn:
BelgiëNederland 20
BelgiëNed. (Jeugd) 31
BelgiëNed. (Luchtstrijdkr.) 10
AntwerpenRotterdam 22
BrusselAmsterdam 23
BruggeUtrecht 00
In totaal dus 3 overwinningen voor
België, 2 gelijke spelen en slechts 1
nederlaag.
voorhoede door enkele, overigens
volkomen onbetekenende aanvallen,
er voor zorg droegen, dat Terlouw
en Kraak even wat a 'em konden ha
len. Maar de zes of zeven minuten
opluchting bleken de stilte voor de
storm te zijn. Want in de laatste
tien minuten voor de rust ging Bel
gië tot het tweede offensief over, zo
hevig, zo intens, dat het onbegrij
pelijk was, dat onze defensie niet in
elkaar stortte tegen deze overmacht
van fel doorzettingsvermogen, scherp
c-n intelligent samenspel, en een en
thousiaste wil om het duidelijke
overwicht in techniek en tactiek ook
in doelpunten tot uitdrukking te
brengen. De „Hel van Deurne", in
vroeger jaren zo gevreesd toen het
Nederlands elftal nog sterk was, brak
over dit zwakke ploegje los. waar
bij men, ondanks de onzekerheid,
welke het spel altijd biedt, toch het
gevoel kreeg, dat dit oranjeteam, dat
geen enkel perspectief bood en alleen j
maar met de rug tegen de muur j
stond te verdedigen, de nederlaag
moest lijden, waarbij het er alleen
nog maar om ging, of deze groot of
klein zou worden. Want een schot i
van de Hert trof bijna doel, maar
Kraak had er weer gestaan en stoot
te de kogel tot hoekschop. Een kop
bal van Mordant belandde precies
in de handen van de Stormvogels
keeper, een zesde hoekschop leverde
geen resultaat en het was al weer
Kraak, die een vurig schot van Mer
mans uit zijn doel ranselde. Een ze
vende corner, een vinnig schot van j
de Hert juist naast de paal en een i
schot van de Belgische midvoor om j
Kraak voor de zoveelste maal aan de
tand te voelen en toen was het rus
ten. De stand was, wonder boven
wonder, nog steeds 00.
Het eerste Belgische doelpunt viel
reeds in de eerste minuut na de her
vatting. Terlouw kreeg \Veer eens
een vrije schop tegen zich, toen hij
een beetje stevig tegen zijn „vriend'
Mermans opliep. De Belg gaf toen
een aardig een-actertje weg. Hij rol
de wat over de grond, alsof hij ge
knakt was en scheidsrechter Ek-
lund, die veel te veel zijn beslissin
gen nam op appelleren van de beide
grensrechters, het publiek ende
spelers, was ook van mening, dat
Terlouw zijn tegenstander wel wat al
te hardhandig had aangepakt. Een
v. de half spelers nam de vrije schop.
Terlouw, die meende, dat zijn tegen
stander nog ergens „kreupel" op het
veld stond, liep rustig naar het Ne
derlandse doel terug. Maar Mer
mans dat ziende, was als een haas
naar voren gerend, de botsing en
alle verdere lichamelijke pijnen ten
spijt, Anoul plaatste de bal afgeme
ten voor de voeten van de Ander
lechtmidvoor, een dribbel tot in het
strafschopgebied, een kogel en Kraak
was geslagen (10). Dit doelpunt
ontmoedigde de Nederlandse ploeg
zichtbaar en een achtste hoekschop
was het resultaat van een nieuw of
fensief der Belgen. Na tien minuten
wisten Stoffelen en van der Hoeven
het spel te verplaatsen. Een keihard
schot van Roosenburg werd op drie
meter van het Belgische doel keurig
gestopt doorSteenbergen, die
eenvoudig de bal in het veld terug
schoot. Na 12 minuten mocht het
Nederlands elftal de eerste hoek
schop nemen en na enig heen en
weer getrap was het twee maal
Steenbergen, die een kans om de ge
lijkmaker te scoren miste. Weldra
bleek, dat de Nederlandse voorhoede
te weinig in haar mars had om wer
kelijk gevaarlijk te kunnen zijn, de
Belgische middenlinie, die na de
voorsprong zich wat in de verdedi
ging had teruggetrokken, stuwde de
aanval weer op en daarna was het
alleen nog maar België, dat de toon
aangaf. Schoten van Ohaves en Mer
mans werden door Kraak gehouden,
maar het bleek uitstel van executie
te zijn. Toen Stoffelen tevergeefs
wachtte op het fluitje van de scheids
rechter voor een vrije trap belandde
een voorzet van Chaves voor de vrij
staande de Hert, die na 22 minuten
de stand op 2—0 bracht. Nederland
speelde toen een verloren wedstrijd.
Het oranje-elftal beperkte zich tot
enkele uitvallen, welke geen ogen
blik de indruk maakten, dat zij ge
vaarlijk voor de Belgen konden wor
den. Een negende en tiende hoek
schop op het Nederlandse doel le
verden geen resultaat op. In het
laatste gedeelte van de strijd viel
nog een vliegende kogel van Cop
pens te noteren, waarbij de bal door
Kraak tot hoekschop werd verwerkt,
terwijl Roosenburg aan de andere
leant twee maal een keurig schot in
zond, de eerste maal onschadelijk ge
maakt door een wat twijfelachtige
Meert, de tweede keer gestopt op
kniehoogte door de Belgische doel
man op de lijn. En zo kwam het ein
de van een wedstrijd, welke een
volkomen verdiende overwinning
voor de Belgen had opgeleverd.
In de kleedkamer
heerste een
rouwstemming
Het was stilletjes in de Neder
landse kleedkamer na afloop van de
wedstrijd. Over de verdiende over
winning der Belgen was iedereen
het eens. Daarover bestond geen
twijfel. Maar het eigen spel, dat was
toch wel erg teleurstellend, zo zon
der perspectief. Veel werd er niet
gezegd. De officials stonden stilletjes
er bij, de spelers gingen zich zonder
enige luidruchtigheid wassen, grap
pen en grollen klonken er niet, het
was een beetje dwone stemming
ciaar in de catacomben van Deurne.
HET STADION VAN DEURNE tij
dens de wedstrijd, gezien vanuit de
lucht. Bovenstaande luchtopname
werd gemaak direct na de hervatting
van het spel na de rust.
Luchtopname ANP-foto/DSs/WBl
Verlegh mompelde iets van „geen
materiaal", Herberts liet zich ont
vallen: wat doe je er aan? Er is nu
eenmaal niet beter.
Het ging niet, dat was de algeme
ne opvatting, ook bij de spelers. Al
leen Kraak voerde het woord. Ieder
een moest hij op verzoek nog eens
haarfijn vertellen, hoe dat eerste
doelpunt was ontstaan. Die bal van
Mermans, zo meende hij, maakte
een duik vlak 'voor doel en toen
was het gebeurd. En het schot kwam
beslist van binnen het strafschop
gebied. Aanvoerder Stoffelen gaf
ronduit toe, dat de Belgen volkomen
verdiend hadden gewonnen. En ook
Rijvers was het daarmee eens. De
Belgen speelden bijzonder goed, zei
de kleine NAC-man Hij en Roosen
burg konden die „hatelijke" nul op
het scoringbord maar niet verkrop
pen. „Wij hebben er voor gevochten
om dat ding er af te krijgen", zei de
Sneekman en dat was het enige goe
de, wat wij uit die wat sombere
kleedkamerstemming mee naarbui-
ten namen, de goede wil, ja, die had
niet ontbroken, maar veel meer was
er dan ook niet geweest.
Nog een spelmoment voor het Ne
derlandse doel. V.l.n.r. Chaves; de
Nederlandse doelman Kraak en de
Belgische speler De Hert.
Ook Ned. jeugdelftal
verloor met twee
punten verschil
De jeugdwedstrijd, welke vóór de
grote match gespeeld werd tussen de
beide jeugdploegen van België en
Nederland, heeft ons maar heel ma
tige voldoening geschonken. Er zat
maar weinig pit in deze Ned. jeugd-
ploeg, zeer weinig zelfs en als dit de
hope des vaderlands moet genoemd
worden, dan is het jammerlijk ge
steld met het Nederlandse vóetbal.
Technisch toonden de meeste spe
lers vele tekortkomingen, maar hét
enthousiasme, de fighting spirit, die
iedereen toch minstens kan tonen,
ontbrak ten enenmale en hoewel de
Belgen ook niet veel bijzonder lie
ten zien, lieten de Nederlandse
jeugdspelers zich gedecideerd klop
pen. De rust ging in met 20 voor
België, daarna werd het zelfs 30
en eerst tegen het einde kwam er
wat meer leven in de Ned. Ploeg,
waarbij Krommert (DOS) er ten
slotte in slaagde de eer te redden.
LOTSY TERUGGEKEERD UIT
INDONESIë.
De voorzitter van de K.N.V.B., Ka-
rel Lotsy, die op uitnodiging van de
staatssecretaris van oorlog een reis
heeft gemaakt door Indonesië als
gast van het Nederlandse leger, is na
een afwezigheid van vijf weken Za
terdagmiddag met het KLM-vlieg-
tuig uit Djakarta op Schiphol terug
gekeerd. Hij stond daar een aantal
journalisten te woord en vertelde, dat
hij in 30 dagen tijds 29 vergaderingen
en besprekingen en acht radio-praat
jes heeft gehouden, alsmede tijdens
twaalf bijeenkomsten met militairen,
in totaal 580 vragen heeft beant
woord. De vier vragen, die hem het
meest gesteld werden betroffen in
formaties omtrent het Nederlands
elftal, dat in New-Castle heeft ge
speeld, het amateurisme en het pro
fessionalisme, de verwachtingen van
de heer Lotsy over de voetbelwed-
strijd tussen België en Nederland, en
de visie van de heer Lotsy op „het
geval Abe Lenstra".
De heer Lotsy, die op al deze vra
gen naar zijn beste kunnen heqft ge
antwoord, vertelde, dat het doel van
zijn reis was met zijn lezingen ont
spanning te brengen voor de troe
pen.
Volgens de heer Lotsy bestaat er
een mogelijkheid, dat Indonesië een
kleine afvaardiging zal zenden naai
de Olympische Spelen, die in 1952 in
Helsinki zullen worden gehouden.
Dat zal echter alleen mogelijk zjjn,
als het land er in slaagt tijdens een
Olympisch Comité te vormen, dat bo
vendien bijtijds moet zijn aangeslo
ten bij de internationale federaties.
Mocht het zover komen, dan zullen
misschien enkele Indonesische zwem
mers of zwemsters en een aantal ath-
lëten aan de Spelen deelnemen. Van
internationale voetbalwedstrijden
tussen Nederland en Indonesië zal
voorlopig nog wel niet veel komen.
De heer Lotsy heeft dit onderwerp
in Indonesië niet besproken, omdat
daar in de sport nog geen eenheid is
verkregen. Nog steeds bestaat er de
oude voetbalbond, die echter een
noodlijdend bestaan heeft, nu de
nieuwe voetbalbond (Pori) langza
merhand meer invloed krijgt. Deze
Pori doet volgens de heer Lotsy in
Indonesië belangrijk werk en omvat
alle sporten. Zolang de bonden niet
tot een fusie zijn gekomen, althans
niet tot volledige overeenstemming
zal het moeilijk zijn een intensief
internationaal contact te bewerk
stelligen. De heer Lotsy zeide ti
dens het interview, dat hij niettem
op de komende Fifavergadering
Rio de Janeiro een eventueel
zoek van de republiek tot erl
ning zal ondersteunen.
