Het dansen was
spoedig gedaan
Een jaar van
zware beproeving
Prinsesjes in de sneeuw
ZATERDAG 25 fEBRUARI 1950
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 1
SASSEMSE DIEPDELVINGEN
ALS BEVRIJDERS WAREN DE FRANSEN ONS LAND BINNENGE
HAALD en lustig deden de katholieken mee en dansten even onver
moeid om de vrijheidsboom als zij begerig luisterden naar de nieuwe be
ginselen van de revolutie, die spraken van de onvervreemdbare rechten
van de mens en burger.
Werden zij vroeger alleen maar geduld, nu waren zij eveneens verkies
baar in het staatsbestuur en de pastoor behoefde niet meer binnen een
maand na zijn benoeming admissie te vragen; sommige pastoors sloegen
in hun doopboek een bladzijde over om op een geheel nieuwe met grote
letters en krullen bovenaan het eerste jaar van de Bataafse vrijheid
verkondigend, weer te beginnen!
Toen werd ook aan de priesters de eed van trouw voorgeschreven op de
19 artikelen, waarin de rechten van mens en burger beschreven waren en
onder de geestelijken waren er velen, die zich bezwaard gevoelden om
die eed af te leggen, maar na enig o verleg werd het aanvankelijk vrij
algemeen verzet daartegen gebroken en verklaarden vele priesters zich
bereid tot de voorgeschreven eedMaar niet zo de pastoor van Sas-
senheim en zijn kapelaan Martinus Kouwenhoven; zij bleven hardnekkig
weigeren de eed af te leggen. Pastoor Heydendaal vroeg ontslag uit de
bediening. Blijkbaar wilde hij al in 1793 bedanken, want in Mei stelde hij
dit aan aartspriester ten Hulscher vo or en hij herhaalde zijn verzoek een
maand daarna en weer in November van dat jaar. In 1795 kwam hij met
een voorstel in zijn plaats zijn neef te benoemen tot coadjutor en opvolger
Deze neef was toen in Goes op Walcheren in de zielzorg werkzaam.
Hiermede ging de aartspriester accoord; pastoor Adrianus Heydendaal
werd rustend en zijn oomzegger Adrianus Zacharias Joseph Heydendaal
volgde hem op te Sassenheim. Wij tellen dan het jaar 1796.
De nieuwe pastoor Heydendaal
werd in 1754 te Arnhem geboren;
hij was kapelaan in „de Pool" te Am
sterdam en sinds 1791 pastoor te Goes
in de statie van het platteland om
Goes.
Afscheiding van Warmond
Onder zijn pastoraat te Sassenheim
kwam er een scheiding tussen deze
statie en Warmond, dat zelfstandig
werd met Jacobus Groen als eerste
pastoor. De katholieken van War
mond hadden, tegen de zin van pas
toor Heydendaal in, die de afschei
ding van Warmond te vergeefs pro
beerde tegen te houden, voor 700
gulden het kerkgebouwtje van de re
monstranten, die vrijwel waren uit
gestorven, aangekocht. Dit gebeurde
fn 1795 en een jaar nadien werd de
eerste pastoor van Warmond be
noemd; het kerkje werd op 24 De
cember ingezegend.
Reeds in 1787 hadden de War-
mondse katholieken aan de gecom
mitteerden Raden van Holland ver
zocht een zelfstandige statie met een
eigen pastoor te mogen stichten. Dit
verlangen hield verband met het feit
dat sinds 1764 het Huis te Warmond
onbewoond kwam te staan, toen de
vrouwe van Wassenaer van War
mond er niet meer kwam wonen,
hoewel haar schoonzoon Th. Roest
van Alkemade haar ernstig onder
het oog bracht, hoeveel schade zij
aan de katholieke zaak in Warmond
daardoor toebracht. Toen het huis in
1766 verhuurd werd aan een niet-ka-
tholiek, verdween voor de katholie
ken van Warmond voor goed de hoop
dat zij nog weer eens gebruik van de
huiskapel zouden kunnen gaan ma
ken; zij begrepen voortaan altijd
naar de vrij ver afgelegen kerk van
Sassenheim zouden moeten komen
om hun godsdienstplichten te vervul
len. De kapel in het huis Oud-Alke-
made, in 1622 gebouwd op de plaats
van het oude slot van de heren van
Alkemade in het Oosteinde van War
mond, werd niet meer gebruikt, sinds
de tijd, dat er te Sassenheim een
vaste statie-kerk was gekomen.
Toen het hem niet mocht gelukken
de afscheiding van Warmond tegen te
houden, wilde pastoor Heydendaal de
armenzorg voor Sassenheim en War
mond in een hand houden, maar ook
deze poging werd een mislukking. De
Warmondse katholieken eisten een
derde deel van de armengoederen.
Sassenheim wilde daar niet aan, en
eiste, dat die van Warmond zouden
blijven betalen om de schuld te del
gen, die gemaakt was om de kerk te
vergroten, „vooral te hunnen ge
rieve".
Door de afscheiding daalde het
getal katholieken van de statie Sas
senheim natuurlijk aanmerkelijk; in
1810 telde de statie nog 894 gelovigen,
waarvan er 519 te Sassenheim zelf
woonden, 339 te Voorhout en 36 in
een gedeelte van Warmond, het Oost
einde geheten, dat kerkelijk tot Sas
senheim bleef behoren; het aantal
communicanten was 498.
KONINGIN JULIANA EN DE PRIN
SESJES IN SANKT ANTON. De
prinsesjes Beatrix en Irene studeren
in de werkcoupé van de Koninklijke
trein, die voor het station van Sankt
Anton staat. De Prinsesjes worden
hierbij geholpen door mevrouw Pen-
nink.
Hoe de torens eigendom der
gemeente werden.
Nog meer wijzigingen kwamen er
tot stand onder pastoor Heydendaal.
Door de komst van de Fransen in
ons land was het oude regentenbe
wind weggevaagd; tot stand kwam
de Bataafse Republiek en de nieuwe
grondwet bepaalde in het zesde van
de additionele artikelen, dat er schik
kingen getroffen dienden te worden
over de kerkelijke goederen, tot die
tijd in handen van de voormalige
staatskerk, de hervormde kerk.
Want niet alleen hield voor de
katholieken de verplichting op
onder allerlei vormen belasting
te betalen voor het onderhoud
van predikanten en kerken van
de hervormde gemeenten, boven
dien moesten alle kerkgebouwen
en pastoriehuizen, fondsen enz.
ter beschikking gest,eld worden
van elk plaatselijk bewind, dat
tussen de kerkgenootschappen
ter plaatse een vergelijk diende
te treffen over de eigendom. De
toren en de klokken werd eigen
dom van de burgerlijke gemeen
te verklaard.
Goede verstandhouding meer
waard dan afgedwongen recht
Het kerkgenootschap dat het groot
ste aantal leden telde had de voor
keur „omtrent de naasting ener
plaatselijke kerk en pastorie", op
voorwaarde evenwel, dat de waarde
van de gebouwen geschat moest wor
den en dat de kerk, die de gebouwen
in bezit kreeg aan de andere kerke
lijke gemeenten een evenredig be
drag zou uitkeren. Overal in den lan
de maakten de katholieken zich op,
vooral op die plaatsen, waar zij de
meerderheid vormden, zich in het be
zit te stellen van de oude middel
eeuwse kerken, hoewel aartspriester
ten Hulscher probeerde zijn geeste
lijken en gelovigen af te houden van
het doorzetten van hun alleszins
rechtmatige eisen, omdat hij wist, hoe
weinig van harte het ging bij de niet-
katholieken en hij groot nadeel
vreesde voor de goede verstandhou
ding, hem meer waard dan een afge
dwongen recht.
Ook in Sassenheim deden de ka
tholieken pogingen hun recht te ver
krijgen. Gemakkelijk ging het niet,
vooral omdat de pastoor nog al
zwaar op de hand was en zich moei
lijk bij de voorgestelde schikking kon
neerleggen. Alles draaide hier om het
schoolhuis. Dit zou overgaan van de
protestanten aan het dorp, maar het
was vooral de pastoor die bezwaren
maakte, en die bij het ondertekenen
van de overeenkomst nog een reser
ve maakte ten aanzien van het woord
„eigendom", ter aanduiding van het
bezit van de hervormden. In 1810
kwam de, overeenkomst tot stand.
Voor de hervormden tekenden de
schout mr Willem Burchard Huygens
als „opperkerkmeester" van de her
vormde kerk en Frebe van Greunin-
gen en Arend de Graaf, kerkmeesters
van de gemeente; voor de katholie
ken waren het pastoor Heydendaal,
Cors Warmerdam, Evert van der
Leur en Jan Hartveld, kerkmeesters.
Men kwam overeen, dat de
protestanten in het ongestoord
bezit van het oude kerkgebouw
zouden blijven en dat de katho
lieken afzagen van alle aanspra
ken op dit gebouw. Het kerkhof
bleef voor algemeen gebruik,
maar de voordelen van het recht
van begraven behield de her
vormde kerk. Een gezamenlijk
opgesteld reglement regelde het
recht van beluiden en begraven
in als rondom de kerk. De her
vormden behielden ook de pas
torie met erf en tuin. De protes
tante school werd algemene en
het huis bestemd voor de school
meester van het dorp.
Maar 's morgens
blokken
't Begint er nu een beetje op te
lyken, dat het een echte koninklij
ke vacantie gaat worden, daar in
Sankt Anton, want na dagen van
druilregen, viel Donderdagnacht uit
een paarsblauwe hemel, waarin
gouden sterren boven flauwgloeien-
de bergtoppen elkaar geheimzinnig
toelonkten, een enorm pak sneeuw.
Zo'n wollige dikke wattenlaag,
waaronder de bruinhouten daken
van de Tirolerhuizen kreunend
zuchten. Van de dakranden hangen
meterslange ijspegels, want het
vriest dat het kraakt, twaalf graden
onder nul. Maar 't is geen Holland
se kou met snerpende wind, doch
tintelend vriesweer, waardoor de
sneeuw onder dè bespijkerde berg
schoenen piepend knarst en knerpt.
Om acht uur komt een uitbundig
stralende zon over de hoogste berg
toppen gluren en zakt dan geleide
lijk naar het diepe dal, waar dan
om 11 uur een Riviera-temperatuur
heerst.
De Koningin wandelt 's morgens
even voordat zij in haar werkka
mer in de koninklijke trein enkele
uren haar aandacht moet besteden
aan de staatszaken. Trix en Ireen-
tje zitten dan al te zwoegen op haar
huiswerk, waarbij mevrouw Pen-
nink een waakzaam oogje houdt.
Want prinsesjes zijn net als ieder
ander kind en het kost haar ook
moeite om niet uit het coupé-raam
naar buiten te kijken naar die
skiërs, die boven naar de Galzig
trekken. „La mer est bleue, le ciel
est pur," (De zee is blauw; de lucht
is helder), dreunt Trix haar Fran
se les op en vindt de zaak nogal
zeer toepasselijk. Ondertussen pro
beert Ireentje een gedichtje in haar
blonde hoofdje te stampen en loert
meteen naar de Arlberg-express,
die gillend en fluitend in de tun
nel verdwijnt. Het is wat, als je
daar temidden van zon en sneeuw
zit te blokken, omdat je voor je
overgang van de „Groene klasse"
naar de „Gele klasse" bij Kees
Boeke zo ontzettend veel moet we
ten. Trix heeft wel een taalknobbel,
maar met rekenen gaat het ook
best. Alhoewel
„Hoeveel moet men betalen voor
een kilogram thee, gemengd van
twee soorten, waarvan de ene soort
per kilogram kost en de an
dere soort 2.per 45 kg." Trix
knauwt peinzend op haar potlood
en kijkt ongelovig naar mevrouv^
Pennink. Waar ter wereld knjg je
nou 45 kilo thee voor twee gulden?!
Tja, en met zulke problemen
houden ze je bezig als je daarbo
ven op 2300 meter, die zalige Kan-
daharroute ziet glinsteren in de
zon, waarlangs speldeprikjes naar
beneden suizen, die als maar groter
worden, totdat ze met een snelheid
soms van 70 kilometer aan de voet
van de Galzig hun luisterrijke
Christiania maken en stokstijf in de
sneeuw staan geplant.
Maar er wordt niet afgeweken
van het vastgestelde programma.
Iedere morgen van half negen tot
half elf werken, want iedere week
wordt het huiswerk naar de school
te Bilthoven opgestuurd. Pietie zit
apart te zwoegen en telt op haar
vingertjes uit hoeveel vijf min drie
is. Lieve help, skiën is toch veel
leuker, vooral als je er pas mee be
gint, en sneeuwhappen doet geen
pijn. Trix maakt opstellen over
Sankt Anton, die gaan als brief
naar vader toe. De vorige week had
ze 56 velletjes vol geschreven en
het dreigt ditmaal méér te worden.
Zaterdag gaan de prinsesjes naar
het gecostumeerde bal. Ze doen ge
heimzinnig, want het belooft iets
fantastisch te worden. Maar die
„gillende keukenmeiden" hebben
ze laatst in Bussum niét voor niets
gekocht.
Een huis vol jonge
middenstanders
Als je tussen de jonge mannen van
een heel Bisdom gezet bent, zoals wij
samen, dan moet je trachten met hen
contact te maken. Niet dat je hen
zoveel nieuws te leren hebt, maar je
zult hen tot de ontdekking helpen
komen, dat ze als katholieken prach
tige kansen hebben op de plaats waar
zij staan, waar zij studeren, arbeiden
of zich vermaken.
Zoek je nu jonge arbeiders of boe
ren, dan vind je deze betrekkelijk
gemakkelijk op klitten bjj elkaar in
bepaalde bedrijven en buurten, op
ons platteland en in de dorpen.
Zoek je jonge middenstanders, dan
is dit contact lang niet zo eenvou
dig. Hoewel het woord „midden
stand" een vreselijk rustig en stabiel
middenstuk suggereert (zoiets als een
Het H. Jaar voor de Tsjecho-SIowaken
KATHOLIEKEN in Tsjechoslowakije zijn er zich wel van bewust,
dat in tegenstelling met andere ianden het pas begonnen H. Jaar om
wille van hun trouw aan het geloof voor hen een jaar zal zijn van nog
grotere beproevingen en van nog groter lijden dan de afgelopen twee ja
ren. Zij weten heel goed, dat door de invoering van de nieuwe- Wet op
de Kerken op 1 November 1949 er zeker geen vrede is gekomen tussen
Kerk en Staat, ook al wil Gottwald dit telkens weer opnieuw suggereren.
Zij weten, dat het een van de voornaamste doelstellingen van het com
munisme is en blijft, de Katholieke Kerk te liquideren. Dit probeert de
Tsjechoslowaakse regering dan ook met alle middelen, die de politiestaat
ter beschikking staan. Heden bestuurs-technisch, morgen ideologisch
doch altijd met dezelfde leugenachtige verzekeringen, dat het volksde-
mocratische systeem zich richt naar de wensen van het volk en dat de
volksdemocratie daarom altijd zal opkomen voor de godsdienstige behoef
ten van het volkzolang deze behoeften bestaan.
Een machtige drijfveer van de com
munisten in hun strijd tegen de Kerk
is daarom, het in de opvoeding der
jeugd daarheen te voeren, dat de
godsdienstige behoeften verdwijnen.
Hiertoe dient o.a. ook het nieuwe ge
schiedenisboek voor de 4e klas van
de lagere school, dat eind vorig jaar
bij de rijksuitgeverij te Praag is ver
schenen .Hoe het toegaat bij de liqui
datie van de godsdienstige traditie zal
uit de volgende citaten van het nieu
we geschiedenisboek blijken.
Van de beide Slavische Heiligen,
Cyrillus (Constantijn) en Methodius,
die de Oost-Slavische volkeren van
Byzantium uit het christendom heb
ben gebracht en wier betekenis voor
de christelijke traditie van Tsjecho-
slowakije in de loop der eeuwen on
omstreden is, leest men in het boek
met geen woord, dat zij priesters wa
ren. Hun ontzaggelijke missie-arbeid
wordt maar terloops aangestipt. Vol
gens het Sovjet-voorbeeld wordt
slechts over geestelijke waarden ge
sproken, voor zover deze bijdragen
tot de zuiver technische vorming, de
afschaffing van het analphabetisme.
Nog sterker is het tweede voor
beeld: de heilige Wenzeslaus, die
wordt voorgesteld als een collabora
teur van de Duitsers.
Triomferend publiceert het
„Nieuwsblad voor de Katholieke cle
rus", dat door het nieuwe regerings
bureau voor Kerkelijke zaken wordt
uitgegeven, en vanzelfsprekend door
de bisschop op de meest felle wijze is
afgewezen, in zijn nummer van 31
December 1949 een artikel over het
deelnemen van de Katholieke pries
ters aan de handtekeningen-actie
voor het adres ter gelegenheid van
Stalins verjaardag. Drie cliché's,
waarop men naast de handtekenin
gen ook het parochiestempel ziet, zijn
er bij afgedrukt en moeten de liefde
van de Tsjechoslowaakse geestelijk
heid voor Stalin demonstreren. Over
de methoden, die aangewend werden
om die paar handtekeningen los te
krijgen, leest men in het artikel na
tuurlijk geen woord.
In hetzelfde nummer van bovenge
noemd blad staat nog een artikel,
waarin de communisten proberen de
Katholieken, wat betreft de bedoelin
gen van Stalin ,om de tuin te leiden.
Het artikel heeft tot kop: „Jeruzalem,
geïnternationaliseerde stad". Wij le
zen woordelijk het volgende:
Voor de Katholieken is het van
geen geringe betekenis, dat de inter
nationalisering van Jeruzalem door
gang heeft gevonden dank zij het in
grijpen van de Sovjet-delegatie op de
Algemene Vergadering der Verenig
de NatiesDe aanhangers van alle
christelijke godsdiensten danken dit
ir. het bijzonder aan de Sovjet-dele
gatie".
ouderwetse pendule midden op een
schoorsteen), is er geen maatschappe
lijke groep die zo weing stabiliteit
heeft heden ten dage, als juist de
middenstand. Die kerels zitten eigen
lijk niet middenin, maar overal mid-
dentussen, op en onder.
Ga maar na, je vind ze in steden
en dorpen, in winkels en magazij
nen, op kantoren van twee bij drie
meter even goed als op kantoren
van honderd man. Ze zitten op HBS
of gymnasium, op Middelbaar Tech
nische en vakscholen. Ze staan voor
de klas en achter de loketten; ze
zitten in gemeentelijke en rijksbu-
reaux; ze rijden met de bakfiets
en met het wagentje van de baas.
Ze ploeteren in hun ambacht en
etaleren bij de vriend van papa.
Ze bedrijven journalistiek, verte
genwoordigen firma's, verzorgen
boekhoudingen en houden stands op
damesbeurzen.
Met deze en dergelijke mensen zou
den wij nu gaarne eens contact heb
ben. We willen eens praten over de
plaats waar zij staan en over de taak
die zij in die verschillende millieux
hebben.
Zo, maar lukraak roepen wij deze
jonge kerels op uit heel ons Bisdom.
Uit hoeveel meer richtingen van
ons Bisdom, uit' hoeveel meer ver
scheidene beroepen, des te interes
santer kan het gesprek worden en
met des te meer ijver zullen wij zoe
ken naar wat ons samen kan bezie
len en binden.
Dc -horens van dc koe.
Pater Piet Wesseling pakt op de
Zaterdagavond meteen de koe bij de
horens met een gesprek over het
eigenlijke in ons leven. Frans Bur-
ir.anje en wij zullen op Zondagmor
gen spreken over onze taak, geza
menlijk en afzonderlijk in eigen om
geving. De jongemannen kunnen kie
zen uit een van de twee weekends
45 en 1819 Maart a.s. Voor de
rest verdwijzen wij naar de adver
tentie in het blad van gisteren: „Ge
sprekken met jonge Middenstanders"
Wat een vooruitzicht: een huis vol
jonge middenstanders, een weekend
vol gonzende gesprekken!
H. BRANS.
H. HUYBOOM, priesters.
Wie laat zich door zulke propagan
da nu bedriegen? De Katholieken in
Praag behoeven slechts de kerk van
ae H. Bartholomeus in de oude bin
nenstad voorbij te gaan om een klas
siek voorbeeld te zien van de vriend
schappelijke gevoelens, die het rode
regiem jegens de Kerk koestert. Óp
de ingang van de kerk is een groot
plakkaat aangebracht, waarop staat
te lezen: „Geen godsdienstoefenin
gen".
De Bartholomeuskerk, die schuin
tegenover het hoofdbureau van poli
tie staat, is namelijk tegelijk met het
aangrenzende klooster der Grijze Zus
ters in beslag genomen wegens uit
breiding van de politiediensten. In de
kerk worden 100 man reserve-politie
ingekwartierd. Ook het klooster van
de Dominicanessen, waar lichamelijk
gebrekkige meisjes werden ver
pleegd. is geconfiskeerd, evenals het
grote Praagse tehuis voor meisjes,
dat geleid werd door de Kruiszus-
ters van Ingenbohl. Om de schijn te
bewaren mochten drie zusters in het
zes verdiepingen hoge gebouw ach
terblijven.
Ten slotte publiceert het staatsblad
het volgende vonnis van het kanton
gerecht van Brunthal:
„Wij verbieden de verdere ver
spreiding van de Encycliek van Paus
Pius XI „Quadragesimo Anno" over
de sociale ordening en* haar vervol
making, vertaald door dr. B. Vasek
en uitgegeven in de serie „Het Goede
Boek" te Olmütz-Velehrad, daar we
gens de inhoud van dit geschrift een
strafbare handeling is gepleegd".
DIT JAAR OOK EEN BEDRIJFS-
TELLING.
Het lag in de bedoeling van het
Centr. Bureau voor de Statistiek dit
jaar, en wel in de maand October,
in het gehele land een bedrijfstelling
te organiseren, die betrekking zal
hebben op alle industrie-, ambachts-,
winkel-, handels- en verkeersonder
nemingen, welke goederen vervaar
digen, be- of verwerken, verhandelen,
vervoeren of diensten verlenen. De
vorige (eerste) bedrijfstelling werd
gehouden in 1930.
Op verzoek van het C.B.S. zal bin
nenkort te Voorburg reeds bij wijze
van proef zulk een bedrijfstelling
worden gehouden. De tellers, die al
len van een legitimatiebewijs zijn
voorzien, zullen bij hun eerste be
zoek de formulieren uitreiken en bij
hun tweede bezoek, dat enkele dagen
later wordt gebracht, de ingevulde
stukken weer ophalen.
Het verstrekken van de nodige ge
gevens is wettelijk verplicht gesteld
en de tellers is geheimhouding opge
legd. Indien deze telling slaagt, kan
Voorburg bij de algemene bedrijfs
telling, die dus dit jaar in alle ge
meenten wordt gehouden, zijn vrij
gesteld.
DIT JAAR WERELDLANDBOUW
TELLING.
Naar het A.N.P. verneemt zal dit
jaar een wereldlandbouwtelling wor
den gehouden, waaraan o.a. ook door
de Beneluxlanden zal worden deelge
nomen.
Voor wat Nederland betreft zal
deze telling weinig moeilijkheden op
leveren, omdat hier reeds elk jaar
een dergelijke telling wordt gehouden
(inventarisatie van land- en tuin
bouw), waarbij niet alleen gegevens
worden verzameld omtrent de opper
vlakten met verschillende gewassen
beteeld, maar ook met de aantallen
stuks vee in de ruimste zin.
Het eerste gedeelte van deze land
bouwtelling zal in ons land beginnen
op 6 Mei en enkele weken duren, n
het tweede gedeelte, dat in Decem
ber aanvangt, zullen in het bijzonder
de arbeidskrachten en de mechani
sche hulpmiddelen worden geteld,
hetgeen dan gemakkelijker kan ge
schieden, omdat het landbouwbedrijf
dan goeddeels in rust verkeert. Dit
tweede gedeelte zol uitgebreider zijn
dan het eertse deel.
Weggebruikers,
Wanneer 't zich op uw weg
bevindt.
Denkt altijd om het spelend kind,
Die zwarte vlek moet weg!
'llevjacvct
in Indonesië
LEO KRIJGER.
Noordeinde 53
Roelofarendsveen.
korporaal, viert 27 Febr. zijn 3e"ïnd.
verjaardag, thans te Buitenzorg.
W. v. d. KALLEN
viert 28 Februari zijn le verjaardag
in Indonesië, te Batavia.
P. J. HEEMSKERK
Kerkstraat 67
Noordwijkcrhout
viert 28 Febr. zijn eerste Ind. ver
jaardag.
A. W. BORST
Voorhout.
soldaat le klasse, viert 27 Februari
zijn 3e Ind. verjaardag te Makassar.
ARIE VAN KINTS
Langeraar,
geboren 1 Maart 1926, viert zijn 3e
verjaardag in Indonesië.
PIET VAN DER VEEK
Lisserdijk 416.
Haarlemmermeer,
viert 27 Februari zijn 2e Ind. ver
jaardag.
HYPOTHEKEN
en voor alle andere zaken
op hot gebied van on
roerende goederen
Bouw-en Makelaarsbedrijf
v.d. Drift
Oude Vest 29 - Leiden
Telef. 20513
