Modderfiguren in een
sigarenwinkel
1
V&ijaait
In Indonesië
nesië I
Verscholen en achteraf lag
het kerkje
v
De Leidse drieling groeit als kool
ZATERDAG 28 JANUARI 19S0
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA
STERK VERHAAL
•pUSSEN EEN SIGARENWINKE
LIER en de trouwe klanten, die
wekelijks of veelvuldiger! de
winkelbel laten rinkelen ontstaat in
de loop der jaren een zekere mede
deelzaamheid. Terwijl het doosje
cigaretten of het pakje tabak op dé
toonbank wordt geschoven in ruil
voor een vodje papier, worden over
en weer de lopende nieuwtjes uitge
wisseld, welke varieren van het
eeuwig-actuele weer dat óf te
warm óf te koud is tot de opvoe
ding der kinderen en de verhoogde
minister-salarissen. De winkelier, in
dit geval de winkelierster, het is
een weduwe kent zo langzamer
hand haar Pappenheimers. Zij weet,
dat meneer A. zweert bij een bepaald
merk sigaren, dat meneer B. even
nadrukkelijk zweert bij een ander
merk; zij weet ook, uit allerlei zijde
lingse toespelingen, dat meneer A.
Katholiek is, en meneer B. Protes
tant en dat meneer C. het wel ge
looft, wat daarop neer komt, dat hij
niets gelooft. Onze sigarenwinkelier-
ster heeft ons met een onfeilbare ze
kerheid gerangschikt onder de A.^s.
De sigarenwinkelierster verstaat
haar vak en blijft met alle nieuwtjes
op de hoogte, uit eigen belangstelling
en om de klanten te gerieven, die bij
het stedelijk gebrek aan onder-deu
ren wel eens zin hebben in een
praatje over de toonbank. Zij is zelf
niet-Katholiek, had in haar dagblad
gelezen over het Heilig Jaar, en wil
de wel eens weten, wat dat was.
,Als een van de A.'s in de winkel
komt". dacht ze bij zichzelf
„zal ik hem dat toch eens vragen".
Zo dacht ze in haar onnozelheid.
r\E HEER A RENDSTRAontdekte,
juist voor het sluitingsuur zou
aanbreken, dat hij nog één vloetje
over had, om cigaretten te rollen en
stapte de winkel binnen. De sigaren-
weduwe maakte van de gelegenheid,
dat ze een A. alleen in de winkel
had, gebruik om haar nieuwsgierig
heid te blussen.
„Meneer Arendstoa. ik lees iedere
keer over het Heilig Jaar. Wat is dat
eigenlijk?"
„Dat moet u maar aan de pastoor
vragen, hoor!" zei de heer Arend
stra met een tikje meelij in de glim
lach, waarmede hij zijn breedheid
van-geest liet doorschemeren. „Hebt
u terug Ivan een tientje?" De ruil
kwam tot stand.
„Goeden avond, mevrouw''.
„Goeden avond, meneer, Arendstra'.'
„Wat een sufferd!" dach; de
weduwe, toe zij de deur achter hem
op slot deed en het gordijn omlaag
liet zakken.
INDIEN HET EEN „Sterk Verhaal
was maar het is waar gebeurd
zouden we de weduwe een rus
teloze nacht laten ingaan, waarin
haar lippen tussen waken en dromen
steeds maar de vraag naar de nslhg-
he d van dit jaar herhaalden. Zo was
her echter niet. Zij overwoog: als
hij het niet weet, dan een ander
maar wéten zal ik het. En op deze
geruststellende overweging gekussen
viel zij in slaap acht uren lang.
Maar de vraag, in het onderbewust
zijn gedrongen. we?K niet van haar
sponde en dreef, toen mevrouw des
morgens de winkel opende, weer met
kracht omhoog.
Eerst kwamen er enige klanten,
van wie zij. met recht en reden kon
veronderstellen, dat deze er niet meer
van afwisten dan zij zelf. Als bron
voor de onderhavige inlichting waren
zij te verwaarlozen. Tot meneer
A(ntonis) in de sigaren-val liep.
„Nu moet U me eens vertellen, me
neer. Antonis, wat is toch dat Heilig
Jaar."
Meneer Antonis haalde zijn schou
der op: „Weet ik veel!" zei hij.
Hij stak een cigaret aan 'het gasbran-
dertje aan.
HENK v. d. VOORT,
Dorpsstraat 50,
Noordwijkerhout,
feboren 30 Januari 1927, viert zijn 3e
terjaardag in Indonesië.
„Veel niet" zei de weduwe
„Ander zou u dat toch wel weten".
„Beste mens, ik weet er niks van.
Goeie morgen, mevrouw!"
„Goeie morgen, meneer Antonis!"
(„Zijn het allemaal zulke halzen?"
vroeg zij zich in stilte af).
LJET WERD te druk in de zaak, om
de vraag te herhalen. De si
garen, tabak, cigaretten, vloetjes,
lucifersdoosjes, pijpenragers en pij
pen verdwenen in de jas-zakken met
vriendelijke „goeie morgens" en fees
telijk rinkelend winkelgebel. Tegen
half 10 luwt de aanloop en de we
duwe nam als een prieste.esse in haar
sigaren-biechtstoel op een stoel ach
ter de toonbank plaats, om bij de
eerste de beste gelegenheid haar
nieuwsgierigheid te kalmeren.
Daar kwam de heer A(belsboer).
In ruil voor geld, ontving hij een
pakje shag, een pakje mixture en 5
Carnegie-sigaren. Hij sprak de En
gelse namen onberispelijk uit. Een
Engelsman zou 't hem niet verbete
ren Hij nam reeds zijn hoed af, om
de winkelierster te groeten, toen de
ze haar kans waar nam:
„Meneer Abelsboer. ik heb al aan
twee Katholieken gevraagd, wat het
Heilig Jaar is. Zij wisten het niet.
Maar u zult het me wel kunnen ver
tellen". Zij keek hem vol verwach
ting aan.
De heer Abelsboer bewierookte
peinzend zijn neusgaten met de aroma
van de vers-opgestoken sigaar: „Ja,
u vraagt me daar, wat het Heilig Jaar
is. Ja, ja, het Heilig Jaar isHebt
u óók nog een doosje lucifers voor
me!" En nogmaals zijn hoed afzwie
rend trok hij de deur achter zich
dicht.
(„Wanneer ik een boerenjuffrouw
was" klaagde de weduwe in stilte
„barstten op staande voet alle twee
mijn klompen.")
C* VEN LATER kwamen wij de win-
kei binnen om een pakje pruim
tabak „van de zware soort". Gre
tig scheurden we het papier open en
staken er een achter onze kiezen. Er
lag een onderzoekende, bijna angstige
blik op het gelaat van de winkelier
ster. Zij wilde iets te weten komen
maar durfde het blijkbaar niet aan.
„Nu, zegt 't maar!" zeiden we
terwijl we een zilveren rijksdaalder
met een harde klap op de toonbank
legden.
„Verslik u alsjeblieft niet. Ik heb
't al aan drie Katholieken gevraagd
Wat is het Heilig Jaar?"
„Wisten die lummels dat dan niet?
en van verbazing schoot de pruim
in ons keelgat. Door de goede en
aanhankelijke zorgen van de wedu
we liep het nog goed af.
Behalve de pruim en behalve tot
onze spijt, ook het aanhankeliikheids-
betoon van de bezorgde weduwe, is
dit een historisch verhaal.
De paus heeft een ontroerende op
roep pedaan het Jaar van de Grote
Vergiffenis, het Jaar der G^ote Te
rugkeer, het Jubeljaar van Christus'
geboorte met ha-t en ziel te beteven;
de bisschoppen van Nederland heb
ben er een lange brief over laten
voorlezen in de kerken, de kranten
hebben er vol van gestaan en als een
andersdenkende dame aan driete
goeder naam bekend staande Katho
lieken vraagt, wat het Heilip Jaar is.
staan ze als domme jongetje voor
het schoolbord en zeggen: „Ik weet
het niet."
Wat een modderfiguur!
SASSEMSE DIEPDELVINGEN
DERDE PASTOOR VAN DE
GECOMBINEERDE STATIE
SASSENHEIM, LISSE, VOORHOUT
EN WARMOND na de hervorming,
werd Adriaan Hoeckgeest, een Ha
genaar, die van 22 Juli 1659 tot 31
Januari 1687, de dag van zijn dood,
er pastoor wa9. De akten van de
vergaderingen van het Haarlems
oud kapittel zeggen, dat hij er reeds
op 30 Juni werd benoemd en elders
wordt als zijn sterfdatum aangege
ven de "23ste Januari. In een oud
doopboek staat geschreven, dat hij
pastoor was van Lisse en omliggen
de plaatsen; weer elders heet hij
pastoor van Sassenheim, terwijl de
historicus en Leidse pastoor Hugo
van Heussen hem en zijn twee voor
gangers pastoors van Warmond
noemt; als zodanig staat pastoor
Hoeckgeest ook opgetekend in een
oud register van de overledenen van
het burgerlijk archief van Sassen
heim. Dit alles valt hierdoor te ver
klaren, dat ook pastoor Hoeckgeest
nog geen vaste statiekerk had, even
min als zijn voorgangers, maar nu
hier dan daar de godsdienstoefenin
gen hield en zijn priesterlijk werk
verrichtte op verschillende punten
van Warmond, Lisse, Voorhout en
Sassenheim. Voor die grote statie
stond hij niet alleen; in 1682 over
leed zijn kapelaan Gerardus Bohe-
men. Toen werd Tobfas Nomius ka
pelaan te Sassenheim, en deze is het
die pastoor Hoeckgeest later opvolg
de en die de stichter werd van het
eerste vaste kerkje. Alleen werd na
de dood van pastoor Hoeckgeest,
Lisse zelfstandig; het werd een eigen
statie met Joannes van de Werve als
pastoor.
Een fraai kerkje!
Tobias Nomius werd te Haarlem
geboren en studeerde aan het semi
narie voor de Hollandse Missie te
Leuven. .Op 5 Februari 1687 werd
hy benoemd tot pastoor en hij over
leed in Sassenheim op 20 April 1715.
Het Haarlems kapittel prijst hem om
zijn grote ijver, die zelfs de lauwe
katholieken wist aan te vuren. Hij
stichtte te Sassenheim „een fraaye
pastoorswoning en bedehuis".
Dit- moeten we niet al te letterlijk
opvatten, want de eerste kerkjes, die
in de Missie zowel in de steden, als
ten plattelande werden gebouwd,
waren niet veel meer dan schuren.
Kerk en pastorie onder één dak, zo
veel mogelijk aan een achterwegje,
verscholen achter bomen en struik
gewas; de schuilkerken in de ware
zin van het woord. Heel vaak wer
den op de dorpen boerenwoningen
tot kerk en pastorie omgebouwd.
Hieruit valt het te verklarên, dat
in vele dorpen de katholieke kerk
buiten het eigenlijke oude dorp staat
Wel vindt men midden in de oude
dorpskom de oude protestante kerk,
die er bleef staan van de tijd vóór
de reformatie of later opnieuw werd
gebouwd op dé plek van de Middel
eeuwse kerk.
Speurende ogen
Maar de katholieken vestigden
zich wat meer van het dorp verwij
derd, achteraf gelegen, zoveel moge
lijk buiten de speurende ogen van
de schout. In de steden maakte men
kerkjes van pakhuizen of oude pa
triciërshuizen. Het begon klein en
bekrompen, maar na verloop van,
tijd werd de zoldering doorbroken
en zo ontstonden daar de zogenaam
de zolder- of schuurkerken, met een
of twee galerijen boven elkaar, toch
nog even smal en benauwd, waar
om plaatsruimte te winnen de ban
ken' evenwijdig aan de zijmuren
werden opgesteld.
Onze voorvaderen hielden van
deze knusse kerkjes en konden,
toen eenmaal de vrijheid was
gekomen, aanvankelijk maar
slecht wennen aan de ruime en
grotere kerken, die de plaats
van de gezellige zolder- en
schuilkerkjes kwamen innemen.
Zij waren er zo aan gewoon ge
weest, altijd zich in acht te
moeten nemen voor alles, wat de
toorn en de verontwaardiging
van de immer tegen paapse stou
tigheden en superstitiën fulmi
nerende predikanten kon op
wekken, met als gevolg, dat de
baljuw of de schout wel ver
plicht werd een bezoek te bren
gen, wat, vooral in de eerste
eeuw na de hervorming steeds
uitliep op een sluiten van de
kerk en in beslag nemen van de
weinige en schamele kerksiera
den, behalve de voor die 'tijd vrij
hoge boeten, die moesten be
taald worden.
Daarom dempten de priesters, ook
in de vaak afgelegen kerkjes hun
stem; mocht er bij het kleine huis
orgeltje niet al te luid worden ge
zongen en kwam over het hele gods
dienstige leven van deze mensen
naar buiten een zekere schroomval
ligheid te liggen.
Misschien valt het daaruit te ver
klaren, dat de Noord-Nederlandse
katholiek nog altijd een zekere te
rughoudendheid toont in het naar
buiten treden als katholiek.
Niet, dat er geen intens groot en
vurig geloofsleven was in de dagen
van de schuilkerken; integendeel
waren onze voorvaderen mensen
van een groot geloof en diepe gods
dienstzin, die heel veel voor hun
godsdienst hebben over gehad. En
dan spreek ik niet alleen over de
grote bedragen, die zy moesten be
talen, maar ook over de kostelijke
zilveren sieraden, schilderstukken
en andere versieringen, waarmede
zij hun kerkjes in de 18-de en 19-de
eeuw hebben versierd, en waarvan
nog verschillende echt mooie voor
werpen, helaas niet alle, zijn over
gebleven.
Hat n
BBSHk&j
De voorgangster van de tegenwoordige parochiekerk van Sassenheim, in
1870 in gebruik genomen.
Ook de huidige kerk van Sassen
heim bezit nog een en ander uit dit
rooms verleden: een roodgeaderd
doopbekken uit de 17-de eeuw; drie
schilderstukken uit vroeger tijden;
een monstrans daterend uit het ein
de van de 18-de eeuw; een ciborie
van 1685; een oude kelk en een zil
veren wierookvat, een geschenk van
de heer van Warmond, Jacob van
Wassenaer uit pl.m. 1770. Ook zijn
er zes zilveren kandelaars met op
een van de voeten een opschrift,
blijkbaar van de schenker: Huibertje
van Bomen; zij dateren uit del8de
eeuw.
Inderdaad wisten onze voorvade
ren hun op zich schamele kerkjes te
versieren, zij het soms, naar onze
smaak wel wat al te bont en te druk.
Maar daaruit spreekt toch een grote
liefde en innige devotie, die vele he
dendaagse katholieken een voor
beeld mag zijn.
Pastoor Nomius stichtte zijn
kerkje even voorbij de plaats,
waar nu het St. Bernardusge-
sticht staat; een laantje met bo
men gaf toegang tot het ge
bouwtje, dat een stuk van de
weg af stond. De katholieke Sas-
semmers hadden weer een eigen
kerkje, na ruim een eeuw lang
aangewezen te zijn geweest op
de goedheid van een boer of een
ander, die zijn huis openstelde
voor de godsdienstoefeningen.
Ruwehanden?PUROL
HAAGSE GERECHTSHOF.
Smaad. W. de R. te Katwijk aan
Zee was wegens smaad door de recht
bank veroordeeld tot drie maanden
gevangenisstraf voorwaardelijk en
een boete van 50 of 20 dagen hech
tenis. De proc.-generaal vorderde be
vestiging van die straf, doch het Hof
heeft 150 boete of 30 dagen hech
tenis opgelegd, doch (als zeldzaam
heid) van genoemd bedrag 100
voorwaardelijk met' drie jaar proef
tijd.
Ambtenaren bedreigdJ. v. d. V.
te Rijnsburg had ambtenaren be
dreigd die controle kwamen uitoefe
nen, voor welk feit hij tot twee we
ken gevangenisstraf was veroordeeld.
De proc.-fiscaal eiste 100 boete of 20
dagen hechtenis. Het Hof heeft 150
boete of 1 mnd. hechtenis opgelegd.
Aetherklanken
ZONDAG
HILVERSUM I (301 m)
8.00 NCRV, 8.30 IKOR, 9.30 KRO,
17.00 NCRV, 19.45—24.00 KRO
8.00 Nieuws en weerberichten 9.30
Nieuws en waterstanden 9.55 Hoog-1 len,
mis, 11.40 Pianovoordracht, 12.15 j
Apologie, 12.40 Lunchconcert, 12.55
Zonnewijzer, 13.00 Nieuws, medede
lingen en kath. nieuws, 13.20 Lunch
concert, 13.45 „,Uit 't boek der boe
ken" 14.00 „Koning Swentibold",
oratorium (14.4515.15 Boekbespre
king) 16.15 Reportage 16.30 Lof 18.30
Voor de strijdkrachten, 19.00 Kamer
koor, 19.30 Nieuws, 19.45 Microfoon-
gesprek, over de PBO, 19.52 Boek
bespreking, 20.05 De gewone man,
20.12 Gev. programma, 22.45 Avond
gebed en liturgische kalender, 23.00
Nieuws.
17.45 Regeringsuitzending, 18.0
Pianoduo, 18.20 Sport, 18.30 Voo:
de strijdkrachten, 19.00 Nieuws 19.1
Engelse les, 19.40 Radiokrant, 20.01
Nieuws, 20.15 Marinierskapel, 21.45
Verzoekprogramma, 22.15 Kamer
koor en Bach-ensemble, 23.00
Nieuws.
HILVERSUM II (415 m)
7 00—24.00 AVRO
7.00 Nieuws, 8.00 Nieuws en weer
berichten, 8.15 Radio ochtendblad,
8.55 Voor de vrouw, 9.30 Waterstan
den. 10.15 Populair concert, 11.15
Carillon en orgel, 12.00 Semi-klassie-
ke muziek, 12.30 Mededelingen, 12.33
In 't Spionnetje, 12.38 Cowboyliedjes
13.00 Nieuws, 13.15 Hongaarse mu
ziek, 14.20 Viool en piano, 14.45
Voordracht en harpspel, 15 00 Blaas-
ensemble en piano, 15.30 Gev. pro
gramma, 16.35 Voor de kinderen,
16.45 Musicalender, 17.30 Voor de
padvinders, 18.00 Nieuws, 18.15 „De
plaats van de notaris in de samen
leving, causerie, 18.30 Radio film
krant, 19.00 Voor de kinderen, 19.05
Amusementsmuziek, 19.30 Muzikale
causerie, 19.45 Regeringsuitzending,
20.00 Nieuws, 20.05 Radioscoop, 23.00
Nieuws, 23.15 Reportage.
MICROFOONGESPREK OVER DE
P.B.O.
Nu de wet op de publiekrechtelij
ke bedrijfsorganisatie tot stand ge
komen is, heeft de K.R.O.' voor a.s.
Zondagavond 29 Februari kwart voor
acht rond de microfoon genodigd:
Prof. dr. A. H. Albregts (Alg.
Kath. Werkgevers Ver.); de heer J.
A. Middelhuis (K.A.B.); de heer G.
W. Kampschör (Ned. Kath. Boeren -
en Tuindersbond) en de heer J. A.
Koops (Ned. Kath. Middenstands
bond).
Onder leiding van prof. dr. J. A.
Veraart, de grote promotor der pu
bliekrechtelijke bedrijfsorganisatie
in Nederland, zullen zij de nieuwe
wet bespreken.
De in de Gids aangekondigde uit
zendingen „In het Boeckhuys" en
„De gewone man" komen te verval-
HILVERSUM II (415 m)
8.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.30 IKOR
12.00 AVRO 17.00 VPRO 17.30 VARA
20.00—24.00 AVRO
8.00 NieuWs, 8.30 Voor de tuin, 8.45
Amusementsmuziek, 9.10 Sport
nieuws 9.15 Verzoekprogramma, 10.00
Voor de kinderen, 12.00 Strijkkwar
tet, trio, tenor, vioól en piano, 12.30
Voor de jeugd, 12.40 Pianospel, 13.00
Nieuws en mededelingen, 13.15 Me
dedelingen of gramofoonmuziek
13.20 Zuid-Amerikaans orkest, 13.50
Even afrekenen heren. 14.30 Radio
Philh. Orkest en soliste, 15.45 Dans-
orkest, 16.10 Koorconcert, 16.30
Sportrevue, 17.20 Declamatie, 17.30
„De avonturen van ome Keesje"
hoorspel, 17.50 Kinderkoor, 18.05 Re
portage, 18.15 Nieuws en sportuit
slagen, 18.30 Cabaret, 19.00 Radio-
lympus, 19.30 Lichte muziek, 20.00
Nieuws, 20.05 Orkestconcert, 20.35
Actualiteiten, 20.50 Metropole orkest
21.20 Cabaret, 21.45 Kamerorkest en
soliste, 22.30 Vioolspel, 23.00 Nieuws
MAANDAG.
HILVERSUM I (301 m)
7.00-24-00 NCRV
7.00 Nieuws, 7.15 Oct. gymn. 8.00
Nieuws en weerber., 8.10 Sportuit
slagen, 8.20 Gewijde muziek, 9.15
Voor de zieken, 9.30 Familiecompe
titie, 11.40 Pianorecital, 12.10 Koor
en piano, 12.30 Mededelingen, 12.33
Trio, 13.00 Nieuws, 13.15 Mandoline-
muziek, 14.00 Schoolradio, 14.35 So
praan en harp, 15.00 Causerie over
kamerplanten, 15.25 Sopraan, alt, te
nor, bas, cello en cembalo, 17.00 Voor
de kinderen, 17.15 Koperkwartet,
Is Uw Radio defect?
BEL 24244
De Radio-Technische Dienst
I.E.M.C.O. N.V., Nieuwe Rijn 32
repareert vlug. betrouwbaar en vak
kundig
De markt, die de hele week in het
teken „Westerling" gestaan heeft,
opende gisteren aarzelend. Met twee
dagen waarop de beurs gesloten
blijft voor de boeg en de enigszins
verwarrende berichten uit de Oost
gaf men er blijkbaar de voorkeur
aan zich afzijdig te houden. De
koersverschillen bleven beperkt,
doch kleine verliezen waren veruit
in de meerderheid. Bij de cultures
waren Amsterdam Rubber en Deli
Tabak ruim twee punten lager,
HVA kon zich aanvankelijk op
159*4 vrij goed handhaven, doch
zag zich uiteindelijk ruim een punt
ontgaan. Ook de Indonesische bank
aandelen waren een punt lager, met
uitzondering van Nederlandsche
Handel Maatschappij, die onveran
derd 164 golden.
In de industriesector vielen certi
ficaten Unilevers op met een ope
ningsverlies van 5 punten, waar
schijnlijk gevolg van buitenlands
aanbod. Gedurende het verdere ver
loop van de beurs groeide dit ver
lies aan tot 7 punten. Olies moesten
wat locale aanbiedingen verwer
ken, hetgeen per saldo een verlies
van anderhalve punt tengevolge
had. In Philips en de niet actieve
soorten werd de algemene markt-
tendens met geringe nadelige ver
schillen tot uitdrukking gebracht.
De Staatsfondsenhoek was zeer stil
op nauwelijks veranderde prijzen,
de conversielening 1947 was een
fractie luier.
Ook de scheepvaartmarkt bood
weinig stof tot bespreking, trage
handel en verliezen van gemiddeld
1 a 2 punten.
Maar zij brachten ook zorgen mee!
Tja, daar sta je dan als verslagge- uiterst deskundig waren, knikten
ver. Wat moet je als man zijnde nu
in 's hemelsnaam schrijven over een
drieling? We zijn op bezoek geweest
bij het echtpaar A. J. van Slinger
land-C. M. Goozen, Hansenstraat 51.
Daar werd op 20 November een
drieling geboren, twee meisjes en
een jongen. En nu het stel twee
maanden oud is, vonden wij het tijd
worden dat het eens in de krant
kwam. Vandaar ons bezoek.
Maar nogmaals: daar sta je! Had
den we soms moeten vragen: „En
mevrouw, schreeuwen ze nogal?"
Die vraag was overbodig, want een
luidkeels antwoord klonk ons in de
oren. En we konden als man zijnde
toch moeilijk praten over luiers
spoelen, Nutricia-melk, consultatie-
bureaux en wat er verder nog aan te
pas komt.
Maar plots ging ons een licht op,
een herinnering aan een of andere
familie-aangelegenheid. „En wat we
gen ze nu, mevrouw?". Even werd
het lijstje er bij gehaald en toen
kwam het. De jongen, die Tonny
heet, is de zwaarste. Daar is het ten
slotte een jongen voor! Hij weegt
zeven pond en 380 gram. Alsof we milie "van Slingerland!
we vol bewondering. Erna weegt
pond en 370 gram en Loesje 6 pond
en 390 gram. We lieten op goed ge
luk af wederom een goedkeurend
gemompel horen.
Met de vader konden we beter
praten. Als mannen onder elkaar
gaat dat altijd vlotter. En we konden
ons zeer goed indenken dat de heer
van Slingerland, hoewel zeer ver
heugd met deze plotselinge en zeer
sterke uitbreiding van zijn gezin
(van twee tot vijf kinderen!) ook
wel eens een bezorgd gezicht kan
trekken. „Dat kost een volle hand
geld, mijnheer. Iedere dag opnieuw.
Er komt zoveel voor kijken: kleren,
beddegoed, eten, verzorging, enz.
enz. Gelukkig heeft m'n vrouw nu
een hulp in de huishouding, die het
eerste half jaar door de Gemeente
betaald wordt. Maar m'n kinderbij
slag heb ik nog niet. Het schijnt een
zodanige regeling te zijn, dat ik nog
een jaar moet wachten. En straks
wordt het mooi weer, dan moeten ze
naar buiten. Dat betekent dus een
nieuwe driepersoons kinderwagen!"
Inderdaad, zo is het. Een drieling
brengt vreugde in het gezin. Maar
ook zorgen. En vooral de laatsten
wegen vaak zwaar. Ook in het een
voudige metselaarsgezin van de fa-
(Foto: „De Leidse Coura"
