Eerste Nederl. Jaarbeurs in de Ver. Staten Margarine zonder vitamine a Pater Theunissen Missiebisschop Rt> jj,: fi€gjtk^'mM;CuJ2rntfzJSaj&mrtgjzndauLü: WOENSDAG IS JANUARI 1950 DE LEIDSE COURANT PAGINA 2 Onze export mogelijkheid In het voorjaar wordt er in de warenhuizen van het Gimbel-concern te Philadelphia een Nederlandse jaarbeurs gehouden, die niet alleen een louter zakelijk, maar ook een sterk cultureel karakter zal hebben. Deze tentoonstelling zal daarna in andere delen van de Ver. Staten worden gehouden. Zo komt na Phi ladelphia de westkust aan de beurt. Een Amerikaans zakenman, de heer Arthur C. Kaufmann, leider van het Gimbel-concern te Philadelphia en voorzitter van het bestuur van de Kamer van Koophandel te Philadel phia, die op uitnodiging van onfce mi nister van Economische Zaken een week in ons land vertoefde, deed hiervan in een persconferentie me dedeling. De uitnodiging van de Nederland se regering, haar van advies te die nen inzake de Nederlandse export plannen, werd hem enige maanden geleden gedaan door de heer L. Smit, directeur voor de exportbevordering. In December volgde de officiële be vestiging door onze minister van Economische Zaken. De heer Kaufmann deelde mee, dat de tijd tussen het tijdstip van uitno diging en dat van het aanvaarden ge bruikt werd om te zien, op welke wijze hij die opdracht tot bevrediging van de Nederlandse regering en die van de E.C.A., welke laatste instan tie hem aanmoedigde de uitnodiging te aanvaarden, zou kunnen vervul len. Sedert de aankomst van de heer Kaufmann en zijn Amerikaanse me dewerkers hebben zij elk beschik baar ogenblik gebruikt ons land te doorkruisen en belangrijke indus trieën in ons land te bezoeken. Zowel bedrijven, die reeds lang bestaan als bedrijven, welke zich tijdens en sinds de oorlog hebben ontwikkeld. Het bestuderen van de Nederlandse markt heeft de Amerikaanse bezoe kers er van overtuigd, dat ons land de E.C.A.-fondsen en adviezen op de voordeligste wijze hebben gebruikt, om een economisch herstel te verwe zenlijken, dat verwachtingen heeft overtroffen. „Het enthousiasme van de Neder landse producenten, groot en klein, hun exporten naar de Ver. Staten te bevorderen, is zo spontaan geweest, hun bedrijven zijn zo efficiënt en DONDERDAG HILVERSUM I (301.5 m). 7.00 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 14.00—24.00 NCRV. 7.00 nieuws, 7.15 ochtendgymnas tiek, 7.45 morgengebed en liturgi sche kalender, 8.00 nieuws en weer berichten, 9.40 schoolradio, 11.00 voor de zieken, 11.45 schoolradio, 12.00 Angelus, 12.03 lunchconcert, (12.3012.33 mededelingen), 12.55 zonnewijzer, 13.00 nieuws en katho liek nieuws, 14.00 Promenade or kest en soliste, 14.45 voor de vrouw, 17.00 voor de jeugd. 17.30 sopraan, fluiten, klarinet, cello en piano, 18.15 land- en tu'inbouwpraatje, 18.30 voor de strijdkrachten, 19.00 nieuws, 19.15 muziek voor de jeugd, 19.40 radiokrant, 20.00 nieuws, 20.05 gevarieerd programma, (om 21.00 familiecompetitie-, 22.15 buitenlands overzicht. 23.Q0 nieuws, 23.15 piano- voordracht. HILVERSUM n (416 nr). 7.00—24.00 AVRO (7.50—8.00 VPRO). 7.00 nieuws, 7.50 dagopening, 8.0( nieuws en weerberichten, 8.15 radio ochtendblad. 8.55 voor de vrouw, 9.30 waterstanden, 10.15 populair concert, 10.50 voor de kinderen, 11.00 amusementsmuziek, 11.45 „Vrouwen in gevangenschap", cau serie. 12.30 mededelingen, 12.33 „In 't spionnetie", 12.38 piano en orgel, 13.00 nieuws, 13.15 accordeonorkest, 14.00 voor de vrouw, 14.30 piano concert, 15.00 voor de zieken, 16.00 gevarieerd programma, 17.00 kalei- doscoop, 17.50 regeringsuitzending, 18.00 nieuws, 18.15 sportpraatje, 18.30 „Amerika 1950"'. 19.00 voor de kinderen, 19.05 radiovolksmuziek- school; 20.00 nieuws, 20.05 actuali teiten, 20.15 orkestconcert, 21.00 „de bewegelijke wereld", discussie, 21.35 kwintet, 22.05 kamermuziek, 23.00 nieuws, 23.15 sportnieuws. goed geleid, de arbeiders zo werk zaam, dat wij er nog zekerder van waren, dan toen wij in het begin de uitnodiging aanvaardden, dat de Ne derlandse producten prachtige moge lijkheden hebben op de Amerikaanse markt". In verband daarmee hebben de Amerikaanse bezoekers de minister van Economische Zaken en zijn ambt genoten in de Nederlandse regering aanbevolen in deze tijd een Neder landse jaarbeurs in de Ver. Staten te houden. Daarbij heeft men gead viseerd, met de Amerikaanse consu ment direct contact op te nemen, in plaats van het gebruiken van de ge wone handelskanalen, zodat de Ne derlandse fabrikanten uit de eerste hand kunnen zien, wat de reactie van de Amerikaanse consument is op hun producten. De heer Kaufmann deelde mee, dat een dergelijke beurs meer dan louter een tentoonstelling van handelsgoe deren van Nederland moet zijn en dat zij bovendien het Amerikaanse pu bliek een inzicht moet geven in het land en zijn volk zelf. Een belangrijk deel van de ten toonstelling zal, zo merkte hij op, er op gericht moeten zijn het Ameri kaanse publiek te vertellen van de Nederlandse beproevingen geduren de de oorlog en de opmerkelijke re sultaten, die na de bevrijding wer den bereikt. De heer Kaufmann noemde de kaas als het artikel, dat onder de Nederlandse producten in de Ver. Sta ten het beste bekend is. De Ameri kaanse huisvrouw heeft grote be langstelling voor het Nederlandse aardewerk, dat zeer exclusief is. Ook voor het zilverwerk heeft men veel bewondering. Met betrekking tot be richten uit Amerika, dat Nederlandse bloembollen onder de prijzen van de Amerikaanse worden geleverd (zie elders in dit blad), merkte de heer Kaufmann op, dat de Nederlandse bloembollen in de Ver. Staten zo po pulair zijn, omdat zij zo goed zijn. Hij acht het mogelijk, dat in vele Nederlandse bedrijven de productie in dit jaar wordt opgevoerd. Hij roemde de v/erklust en de blijheid van de Nederlandse arbeider en merkte op, dat men in Nederland over allerlei machines beschikt om de productie te vergroten. Hij maakte na de oorlog drie rei zen naar Europa. In de meeste lan den noemde hij de condities slechter dan in Nederland. Uw land is in een „excellent condition", De heer Smit, directeur voor de exportbevordering, merkte op, dat hij in de toekomst voor de Nederlandse export mogelijkheden voor meer agenten zag. Toen hij er was, wer den door een Nederlandse industrie twee agenten in San Francisco aan gesteld. Hij ontmoette er een Neder landse fabrikant van tapijten, die orders had gekregen uit Texas en ue westkust. In de toekomst zal onze export zich ook tot het westen en midden-westen moeten uitbreiden. Hij legde er de nadruk op, dat aan de „Holland fair" een sterke cultu rele afdeling verbonden "zal worden Sinds enkele maanden wordt de margarine niet meer gevitamineerd met vitamine a. Vitamine a, zo deelt het Voorlichtingsbureau van de Voedingsraad ons mee, is een van de voor het menselijk lichaam noodza kelijke voedingsstoffen, die in melk vetten (boter), levertraan, lever en eidooier in een behoorlijke hoeveel heid voorkomt. In groene groenten en worteltjes komt bovendien een stof, caroteen voor, die in het menselijk lichaam wordt omgezet in vitamine a. Er zijn dus twee stoffen, die in het lichaam eenzelfde functie hebben; werke lijk vitamine a en de caroteen uit de groenten. Een groot deel van de bevolking kreeg een belangrijke hoeveelheid vitamine a toegevoerd uit'de gevita mineerde margarine. Er wordt in ons land nl. ruim 11 kg. margarine per hoofd per jaar ge bruikt, tegen nog geen 3 kg. boter. Nu echter margarine als bron van vitamine a is weggevallen is het no dig een goed gebruik te maken van andere vitamine a-bronnen. Daar boter voor velen te duur is, dienen melk en groene groenten in voldoen de hoeveelheden gebruikt te worden. Kinderen geve men daarenboven 1 paplepel goede levertraan per dag. Voor volwassenen is het gebruik van 1/2 liter melk, voor oudere kin deren ruim 1/2 liter en voor zwan- geren en zogenden van ruim 1 liter aan te bevelen. Van groene groente en worteltjes is het gebruik van ten minste 300 gram gewenst. CANDIDAATSTELLING PROVINCIALE STATEN. Door de afdelingen van de Katho lieke Volkspartij in de Statenkring Leiden zijn als voorlopige candi- daten gesteld: Mr. P. J. M. Aalberse,Wassenaar, C. E. van den Berg, Wassenaar, Mr. E. J. H. M. Bolsius, Leiden, Dr. W. J. J. Dijsselbloem, Oegstgeest, Jhr. Mr. L. M. E. von Fisenne, Warmond, W. Hoonhout, Gouda, P. van Leeu wen, Noord wij kerhout, St. Menken, Leiden, H. J. van Mil. Zoeterwoude, Jhr. Mr. Dr. O. F. A. H. van Nispen tot Pannerden, Hillegom*, A. C. Paar- dekooper, Zoeterwoude, J. C. Schra- ma, Sassenheim, Mej. Stringa, Rijs wijk, C. P. Vergouwen, Voorhout, M. P. van der Weijden, Zevenhoven, A. J. Witteman, Noordwijk. UITBETALING BON 544 De uitbetaling van 1 gulden op bon 544 geschiedt op de postkantoren. Donderdag 19 Jan. voor de letters He tot en met Ho. HET CONFLICT IN HUURAUTO- EN TAXIBEDRIJVEN. Zoals bekend had het college van rijksbemiddelaars de partijen be trokken bij het dreigende conflict in de huurauto- en taxibedrijven, in verband met het door de unie ver keer gestelde ultimatum t.a.v. de be- bepaling van 5 pet. loonsverhoging, gisteravond voor een bespreking bijeengeroepen. Deze besprekingen hebben nog niet tot een definitief resultaat geleid. Besloten werd de besprekingen voort te zetten. DE OUDEWATERSE ZAAK BREIDT ZICH UIT. Naar uit het onderzoek in zake het faillissement van de Oudewaterse Bank is komen vast te staan, is de directeur, mr. C. H. V., tevens direc teur van de Algemene Handel en Import Mij, sinds 1946 gevestigd te Utrecht. De maatschappij, die in 1931 werd opgericht en aanvankelijk ten doel had de uitoefening van de deel neming in en de financiering van handelsbedrijven en objecten ten behoeve van de handel, is in 1941 ais een zg. N.V. door mr. C. H. V. opgekocht. In financiële kringen bestaat de in druk, dat dit heeft plaats gehad ter versteviging van de financiële positie van de Oudewaterse Bank. Reeds staat vast, dat de A.H.I.M. een be langrijke vordering heeft op deze bank. Aangezien de waarde der an dere bezittingen en de schulden van de A.H.I.M. nog niet zijn vastge steld, kan alsnog niet worden nage gaan in hoeverre deze maatschappij bij het faillissement is betrokken. De hechtenis van mr. V. is voor lopig met een termijn van dertig da gen verlengd. De procuratiehoudster van de Oudewaterse Bank, mej. V. de V., die de vorige week gearresteerd werd, is Zaterdag overgebracht naar het huis van bewaring te Rotterdam. TWEE AAN ELKAAR GEBOEIDE ARRESTANTEN ONTVLUCHT! Twee Utrechtse gevangenen zijn gistermorgen om tien over half ne gen tijdens het transport naar de strafgevangenis te Alkmaar op het tweede perron van het Centraal Sta tion te Utrecht" ontsnapt. Ondanks het feit, dat de Rijkspolitie vrijwel onmiddellijk alle perrons afzette en afzocht, is van de vluchtelingen tot nog toe geen spoor gevonden. De gevangenen, die nog ongeveer een jaar hadden uit te zitten, zou den met de trein van 8.41 uur naar Amsterdam vertrekken. In de druk te, die ontstond toen vier treinen ongeveer gelijktijdig binnenkwa men, zagen zij hun kans schoon en toen de aandacht van hun twee be wakers een ogenblik was afgeleid, verdwenen zij. Hoewel zij met pols boeien aan elkander waren gekop peld, hebben zij gelegenheid gezien ongemerkt te ontsnappen. Pater dr. J. Theunissen, provin ciaal der Ned. provincie van de Pa ters Montfortanen is door Z.H. de Paus benoemd tot apostolisch vicaris van Shiré, Nyassaland (Brits Cen traal Afrika). Pater dr. J. B. H. Theunissen werd 3 Oct. 1905 te Schimmert ge boren. Hij maakte zijn noviciaat te Meerssen, studeerde philosophie te Oirschot en theologie aan het col lege van de Congregatie de Propa ganda Fide te Rome. Nadat hij op 1 December '29 in de Eeuwige Stad was priester gewijd, promoveerde hij daar in 1930 tot doctor in de God geleerdheid. Tot 1933 doceerde hij hierna philosophie te Oirschot en van 1933 tot 1935 theologie aan het groot-sem'inarie te Villa Real in Por tugal. Hierna werd pater Theunissen benoemd tot missie-overste in Mo zambique. Tn 1940 gewerd hem de benoeming tot assistent-generaal en werd hij overgeplaatst naar St. Laurent sur Sèvre in Frankrijk. Op 6 Februari 1948 werd hij in Nederland tot pro vinciaal gekozen. „Msbd." De Groninger politierechter ver oordeelde de 49-jarige landbouwer G. M. te Meedhuizen tot twee maan den gevangenisstraf. M. had zijn zoon helpen onderduiken, toen deze in December 1947 als militair naar Indonesië moest. FELLE BRAND RICHT GROTE SCHADE AAN IN MAASSLUISSE DEKENFABRIEK. Een felle uitslaande brand, die met een grote rookontwikkeling ge paard ging, heeft gisteravond ge woed in de dekenfabriek De Maas aan de Haven te Maassluis. Een par tij grondstoffen en opgeslagen goe deren gingen verloren, terwijl de aan de Zure Vissteeg gelegen opslag plaatsen geheel uitbrandden. De schade wordt geschat op ongevee- honderdduizend gulden. De oorzaak van de brand is onbe kend Zwakke Lnchtpijpsn. Vatbaar voor kou of tocht? Sukkel niet de hele winter door, neem dagelijks 'n lepel: IN ROTTERDAM Is men mei de bouw bezig van het Groothandelsge bouw, dat een totale verhuurbare op pervlakte heeft van 100.090 m2. Hier in zullen worden gevestigd opslag-, industrie-, en werkruimten voor de groothandel, kantoorlokalen, een centrale expeditie, garage, show room en winkels, rijwielkelders, restaurants en cafetaria enz. De leng te bedraagt 220 meter, de breedte 80 meter en de hoogte 30 meter. WEERSVFKWACHTING (Geldig van Woensdagavond fot Donderdagavond. Opgemaakt te 10 uur). LICHTE VORST. Droog weer met enkele over drijvende wolkenvelden. Van nacht lichte vorst behalve vlak bij de kust en plaatselijk mist. Morgen overdag temperatuur om het vriespunt. Weinig wind. CONCURRENTIE VAN NED. BLOEMBOLLEN „MOORDEND"! Het Amerikaanse blad „Wall- street" schreef dezer dagen over de invoer van bloembollen. Volgens het blad gebruiken de Amerikaanse bloembollenkwekers de term „moor dend" om de concurrentie van Ne derland te beschrijven. Een Amerikaanse bollenhandelaar heeft „Wallstreet Journal" medege deeld, dat hij feitelijk 20 per 1000 gladiolenbollen zou moeten ontvan gen, doch zijn verkoopprijs heeft moeten verlagen tot 9 a 10 om met het Nederlandse prijsniveau te con curreren. Bij de federale tariefcommissie te Washington zijn onlangs beschuldi gingen ingediend van dumping door buitenlandse handelaars. De North West Bulb Growers As sociation heeft verklaard, dat de Ne derlanders soms narcissenbollen in Amerika beneden de kostprijs ver kopen om dollars te verdienen. Een verzoek van' deze vereniging om krachtens de ontsnappingsclausule van de handelsovereenkomst van Genève een onderzoek in te stellen naar de verkoop van Nederlandse narcissenbollen in de V.S. is echter gisteren door de federale tariefcom missie afgewezen. De commissie was van oordeel, dat er geen aanwijzingen zijn, dat de verlaging van het invoerrecht op narcissenbollen is gevolgd door een absolute stijging van de invoer of door een belangrijke stijging van het percentage, dat de invoer van de binnenlandse productie vormt. Dit schijnt de mening van hen, die van bloembollenimport op de hoogte zijn, te bevestigen. Dezen beweren, dat er in Amerika zeer zeker een markt is voor binnenlandse zowel als voor Nederlandse gladiolenbollen, welke laatste een nieuwe variëteit zijn. Overigens is het waar, dat Ne derland aanzienlijke hoeveelheden gladiolenbollen in Amerika heeft in gevoerd. Wat de klachten over de prijs der Nederlandse narcissenbol len betreft houden de importeurs vol, dat deze bollen niet met verlies door de Nederlandse kwekers wor den verkocht. Voordat de Neder landse bolleninvoer na de oorlog werd hervat ging het de Amerikaan se kwekers zeer goed en nu de con currentie is teruggekeerd, kan men het als een menselijke en natuur lijke reactie beschouwen, dat zij het de buitenlandse conourrentie 'ver wijten, dat zij harder moeten werken voor hun aandeel van de markt. „PROFESSOR SPRAK 42 TALEN- Drie jaar geëist wegens oplichting. Voor de Arnhemse rechtbank stond terecht de 52-jarige H. S. L. R., zich noemende „prof. Henri Roskam Brunner", directeur van het „Inter nationaal Taleninstituut" te Arn hem. R. is een fantast, die handig ge bruik maakte van het feit, dat hij in staat was snel enige oppervlakkige kennis van vreemde talen op te doen. Zo fungeerde hij als directeur van „het taleninstituut" in Den Haag. Maar hij betaalde zijn leraren niet en werd gesteund door het crisisco mité. Zijn eerste vrouw liet zich van hem scheiden, omdat zij tot de ont dekking kwam, dat hij een bedrie ger was, zoals zij later verklaarde. Van Den Haag ging R. naar de universiteitsstad Nijmegen, waar hij zich verhief tot „professor". In die kwaliteit maakte hij kennis met Bleumink uit Eibergen, die wilde emigreren naar Brazilië. Verdachte zou hem en zijn dochter een aantal lessen in het Portugees geven, een van de 42 talen, die de „professor" vloeiend sprak. Ook zou hij B. hel pen bij het emigreren. In een ander geval zou hij de en zeide tes kunnen helpen. Maria een vroegere N.S.B.-ster, helpen. L. zat in het kamp Marienberg en zou worden uitgewezen naar Duitsland. Verdachte gaf voor een studievriend te zijn van minister Van Maarseveen en zeide te kunnen helipen. Maria K. gaf hem in goed vertrouwen f 1.000. Het resultaat was nihil. Het reclasseringsrapport is niet vleiend voor verdachte. Hij speelt de rol van de onbegrepen geleerde en de weldoener der verdrukten, maar is een philosophisch warhoofd, die veel praat en weinig doet, aldus het rapport. Verdachte had steeds beweerd, dat zijn dochter uit zijn eerste huwelijk onder tragische omstandigheden was overleden. Later bleek echter, dat zij nog in leven is. Ook de tra gische omstandigheden heeft R. vol komen gefantaseerd. Hij is evenwel tot tranen toe bewogen, zodra er over deze dochter wordt gesproken. Hij wijdde zelfs pathetische gedich ten aan de geliefde dode. De verbalisant gaf een aantal toe lichtingen. In wezen zijn alle geval len gelijk. Hij deed een fractie werk voor veel geld. In zijn requisitoir zei de officier van Justitie, mr. Van IJsendijk, dat verdachte er in 1947 zijn beroep van heeft gemaakt oplichtingen te ple gen met behulp van zijn z.g. „prof"- titel. Spr. zeide zelden zulk een fan tastisch reclasseringsrapport te heb ben gezien. Toch achtte hij verdach te niet krankzinnig, want de oplich tingen deed hij bewust. Daar het gaat om een zeer minderwaardige oplichting, eiste mr. Van IJsendijk drie jaar gevangenisstraf met aftrek. Daarna was het woord aan mr. Roselaar voor het pleidooi. Mr. Roselaar betoogde, dat zijn cliënt met de beste bedoelingen aan de zaak-Bleumink is begonnen. Als zijn ziekte er niet tussen was geko men had hij meer kunnen doen. Hier is volgens pleiter geen sprake van oplichting. Het „professoraat aan de Nijmeegse universiteit" is inderdaad een duister punt, aldus mr. Roselaar. Ten slotte riep pleiter de clementie in van de rechtbank. HAAGSE GERECHTSHOF. Onprettig bezoek. Toen enkele ambtenaren van de C.C.D. een be zoek brachten aan J. v. d. V. te Rijns burg, bleek deze daar niet erg op gesteld te zijn. Er vond een woor denwisseling plaats waarna v. d. V. de ambtenaren bedreigde met zware mishandeling. De rechtbank had in verband hiermee verdachte veroor deeld tot twee weken gevangenis straf, van welke vonnis hij in hoger beroep kwam. In verband met het feit, dat verdachte nog niet eerder is veroordeeld en het verloop der dingen nogal was meegevallen, eiste de proc.-generaal thans 100 boete of 20 dagen hechtenis. Uitspraak op 27 Jan. „DE VROUW EN HAAR HUIS". Er is aan de reeks bestaande tijd schriften een nieuw toegevoegd: „De Vrouw en haar huis" bij de firma van Holkema en Warendorf N.V. te Amsterdam onder redactie van dra M. G. Schenk. De uitvoering kan terecht „luxu eus" worden genoemd en de veel zijdige inhoud van het eerste num mer is die uitvoering waard. SCHEEPSBERICHTEN GAROET, Batavia-R'dam, 17 Jan. van Singapore; INDRAPOERA, Rot terdamBatavia, 17 Jan. v. Penang, JOH AN v. OLDENBARNEVELT, 17 Jan. 370 mijl van Batavia, KEDOE, R'damJava pass. 17 Jan. 20 uur Finisterre; KOTA BAROE, Java R'dam, 17 Jan. 17 uur van Suez, KOTA GEDE, JavaR'dam 18 Jan. 9 uur te Hoek van Holland verw., KOTA INTEN, R'damJava pass. 18 Jan. 2 uur Ouessant, Langkoeas, R'damJava pass. 17 Jan. 4.30 uur Suez; MATARAM, JavaR'dam, 17 Jan. 15 uur van Port Said; ORANJE, A'damBatavia, 17 Jan. pass. Kp Bon; SILINDOENG, R'damJava, 18 Jan. verw. Aden. op enige afstand, zonder, dat hij het bemerkte. Wellicht schaamde hij zich over haar, omdat zij als een bedela res was gekleed, en wilde hij haar daarom op straat niet kennen.... De volgende dag ging zij hem op zoeken in de door hem gehuurde ka mer. Wederom was hij zeer bars voor zijn zuster; hij verklaarde, zich niet met vreemd bedelvolk te willen op houden en hij dreigde haar met de politie, voor het geval zij hem nog verder zou lastig vallen.. Alma Lobing verstoutte niet haar bezoek te herhalen, maar tweemaal schreef zij haar broer en smeekte nederig om hulp. De brieven kwamen terug als „geweigerd". Toen trachtte zij hem aan de telefoon te krijgen. Haar laatste stuivers offerde zij er voor op, om in de herberg „De Zwaan" het toestel te mogen gebrui ken. Ook ditmaal kon zij hem niet vermurwen. Silas Hempel verliet Alma Lobing na haar om te beginnen wat geld te hebben gegeven, en met de belofte, haar spoedig een onderkomen in een gesticht voor teringleiders of in een sanatorium te zullen verschaffen. Vervolgens ging hij in de Marzstrasse vrouw Kurzreiter opzoeken. Deze liet zich over haar huurder „Karl Bern stein" niet minder gunstig uit als Se <ziCveten AUTO Door A. HRUSCHKA (Nadruk verboden) 47) En terwijl de auto van Sperber- Eck, die hem in de laatste dagen on schatbare diensten bewezen had, over de weg suisde, trokken al de gebeurtenissen en teleurstellingen der laatste week nog eens als een film van hoog-dramatische spanning het oog van zijn geest voorbij. Na zijn onderhoqd met Poldi Wie- ser was hij onmiddellijk in het Li- berhartshal Alma Lobing gaan op zoeken. Een vrouw op jaren, zwak, tering achtig, schamel gekleed, kwam hem tegemoet. Nauwelijks waren er een paar zinnen gewisseld, of Hempel was overtuigd, dat zij inderdaad Mel- ler's /Uister, de enige overlevende was van zijn vijf andere broers en zusters, voor zich had. Vrouw Lobing verkeerde in ver schrikkelijke, hopeloze ellende en was, niet zonder redenen, verbitterd op haar broer. Een paar vriendelijke woorden en de verzekering, dat het haar voortaan aan niets zou ontbre ken, waren voldoende om Alma Lo bing tot oprechte, volledige verkla ringen te brengen. Haar broer, zei ze, was altijd een vals, laag, boosaardig karakter ge weest; zyn familie, die aanvankelijk grote verwachtingen op hem had ge bouwd, had hij niets dan zorg, te leurstelling en kommer gebaard. Na zekere fouten te hebben begaan die men hem om de wille van zijn jeugdige leeftijd vergaf, kwam hij, twintig jaór oud, in ernstig conflict met de wet. Hij was toen beambte bij een bank, stal een groot bedrag uit de kas en wierp de schuld op de kassier. Doch er werd een instructie tegen hem ge opend en hij maakte zich uit de voe ten. Twee jaar later maake hij zich in Duitsland medeplichtig aan verschei dene grote juwelendiefstallen en vluchtte toen met zijn buit naar Amerika. Enige jaren later kwam hij onder een vreemde naam weer opduiken te Wenen. Hij zocht toen zijn zuster Alma op, speelde de grote heer en gaf haar en haar man, een schrijn werker, herhaaldelijk geld. Waar hij I dat vandaan haalde, en waarvan hij van leefde, zei hij niet en hij wilde ook niet zeggen, waar hij woonde. Op zekere avond de zwager lag reeds op bed kwam hij bleek en ontdaan bij Alma aangelopen en smeekte haai*, hem te verbergen, de politie zat hem op de hiélen. Alma had medelijden met haar broer en verborg hem inderdaad, zelfs voor haar man. De andere nacht vertrok hij, om, zoals hij Alma zei, weer langs omwegen naar Amerika te gaan, waar de fortuin hem vroeger guns tig was geweest. Hij had veel geld bij zich, maar poogde dit voor haar verborgen te houden. Later vernam zij, dat hij tot een internationale inbrekersorgani satie had behoord, die op dat tijd stip te Wenen vooral de banken „ex ploiteerde". Enige leden van de bende werden gearresteerd, Zij gaven de naam van Alma's broer op en verraadden te vens, dat de organisatie te Berlijn "n eigen bureau had, dat zich uitslui tend met het maken van valse in- dentiteitspapieren ten behoeve van de leden bezighield. Van toen af hoorde Alma Lobing niets meer van haar broer, en zulks deed haar vermoeden, dat hij zich óf nog in Amerika bevond, óf over leden was. Haar ouders, haar zusters en haar andere broers waren dood, en twee jaar geleden had zij ook haar man verloren, die lang had gesukkeld en haar niers dan schulden naliet. De weduwe had geen middelen van bestaan. In de beginne verdiende zij nog een stuk brood met wassen, naaien enz. maar de ziekte, waaraan haar man gestorven was tering had ook haar aangetast en maakte haar al spoedig onbekwaam voor enig werk van betekenis. Daar zij door de dokers was opgegeven, mocht zij niet langer in het sanatorium blijven en zo verviel zij tot diepe ellende. Nu bad Alma een paar dagen ge leden in 'n net gekleed voorbijganger haar broer herkend, van wie zij sinds jaren niet meer gehoord. Hoewel hij al veel verouderd was, vooral zijn donkere huidskleur, had zij hem bij de eerste aanblik met ze kerheid herkend aan zijn eigenaar dige bewegingen. Bovendien liet een moedervlek achter het linkeroor niet de minste twijfel over, dat hij inder daad haar verdwenen broer Otto was. Niet weinig verheugd en vol hoop, dat haar bittere nood nu gelenigd zou worden, sprak zij hem aan. Maar hij wees haar bars af èn be weerde, haar niet te kennen., nooit een zuster gehad te hebben. Om althans te weten te komen, waar hij verbleef, volgde zij hem juffrouw Mayer over „Otto Meller". Maar „Karl Bernstein" was die morgen plotseling vertrokken. Men had had hem telegrafisch het over lijden van zijn te Klagenfurt wonen de vader gemeld; hij was toen on- midellijk naar die stad vertrokken, om zijn oude moeder ter zijde te staan en zijns vaders handel in kolo niale waren over te nemen. Toen hij het huis verliet droeg hij een sport- costuum en daarover een lederen jas. Vrouw Kurzreiter had het tele gram gezien en het zelf haar huurder gebracht; maar tot haar leedwezen had zij er niet aan gedacht naar de plaats van herkomst te zien. Hempel was woedend. Blijkbaar had het telefoongesprek van giste ren Meller-Bernstein gedwongen, zich uit de voeten te maken, tenein de niet meer door zijn zuster te wor den lastig gevallen. Maar hij had twee grote koffers bij zich! Wist me/rouw Kurzreiter mis schien wie die koffers had wegge haald? Ja, dat wist zij. Mijnheer Bern stein had de auto genomen, die hem met de koffers naar de Südbahnhof moest brengen. De auto droeg het numer „64A". (wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1950 | | pagina 2