S)e Gcid6e0oii^cmt
het jaar vAn öe QRote teRuqkeeR en 6e
QROte verzoening Begonnen
De revolutie
van Bethlehem
3L Vxtdex apent de deivc
aan de Smt-Slietew fratiliek
Honderdduizenden volgen grootse
plechtigheden in St. Pieter en
andere hoofdkerken van Rome
ZATERDAG 24 DECEMBER 1949
41ste JAARGANG No. 11861
Jirecteor: C. M VAN BAMEBSVELO.
Hoofdredacteur: TH WILMEB.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
WAARIN OPGENOMEN „DE BURCHT"
Kerstgroeten en
Kerstboodschappen
Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs f 032 p. w., f 1.40 p. mnd^ f 4.15 p. kwart. Franco p. p. f 4.90. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50
ROME, 24 December. Het 25ste H. Jaar, „het jaar van de grote terugkeer en
de grote verzoening" is begonnen. Hedenmorgen om 11 uur heeft Z. H. de Paus
met het reeds eeuwenoude, luisterrijke en grootse ritueel de H. Deur van de Aarts
basiliek van Sint Pieter geopend, om daarmede te symboliseren de ontsluiting van
de overvloedige bronnen van vergeving en genade, die de H. Kerk krachtens het
Haar door Christus gegeven gezag gedurende dit jubeljaar rijkelijk uitstort over
de gelovigen. Tegelijkertijd verrichtten de drie kardinaal-legaten dezelfde cere
moniën in de andere patriarchale basilieken. Kardinaal Eugène Tisserant in de
basiliek van de H. Paulus buiten de Muren, Kardinaal Clemente Micara in de ba
siliek van de H. Maria de Meerdere.
Wel zelden in de geschiedenis van de Eeuwige Stad, die toch zo rijk
aan tradities en plechtigheden is, zullen de straten van Rome een
zo dichte en drukke wemeling van mensen hebben gezien. Reeds
vroeg in de ochtend bewogen zich grote groepen Romeinen en pel
grims in de straten van Rome in de richting van de vier grote basi
lieken. Autobussen en trams waren overvol. Het aantal pelgrims
uit het buitenland alleen al kon op ruim 10.000 worden geschat.
Er waren vele bedevaartgangers uit Argentinië, Chili, Columbia,
Uruguay, Venezuela, uit de Verenigde Staten van Noord-Amerika,
uit verschillende Europese landen, doch de overgrote meerderheid
werd gevormd door de Romeinen, die met intense belangstelling
de verschillende plechtigheden hebben gevolgd.
In de vroege morgenuren waren de basilieken nog geopend, doch
reeds bijtijds werden zij ontruimd en voor de gelovigen gesloten,
daar het ceremonieel eist, dat de Paus en de kardinaal-legaten na
het openen van de H. Deur als eersten de tempel betreden.
Even voor half elf verliet de H. Vader, gekleed met mozzetta en sto
la en vergezeld van Zijn dienstdoende Kamerheeren, Zijn particu
liere vertrekken. Enige leden van de edelwacht gingen voor Hem
uit. Z. H, de Paus begaf Zich naar de Zaal der Paramenten, waar
de Kardinalen van het H. College en de prelaten van de Pauselijke
Kapel op Hem wachtten. Niet aanwezig waren vanzelfsprekend de
kardinaal-legaten, want de H. Deuren van de vier hoofdkerken van
Rome worden op dezelfde tijd geopend. Verder was Kardinaal
Jorio door ziekte verhinderd. Bij de Curie-kardinalen hadden z;ch
ook gevoegd Kardinaal de Barros Camara, aartsbisschop van Rio
de Janeiro, die sedert 10 December in Rome vertoeft, Kardinaal
Schuster, aartsbisschop van Milaan, Kardinaal Ascalesi, aartsbis
schop van Napels en Kardinaal Dalla Costa, aartsbisschop van
Florence.
IN DE SIXTIJNSE KAPEL
In de Sala dei Paramenti bekleedde de H. Vader Zich met de voor
geschreven witte gewaden en begaf Zich daarop met de aanwezigen
naar de Sixtijnse Kapel. Voorop ging de jongste auditeur van de
H. Romeinse Rota, die de standaard droeg van het pauselijk kruis.
Achter het kruis volgden de prelaten, bisschoppen, aartsbisschop
pen en kardinalen.
In de Sixtijnse Kapel bleef de H. Vader enige ogenblikken in aan
bidding neergeknield voor het Allerheiligste. Na de bewieroking
van het Allerheiligste Sacrament hief de H. Vader het Veni Creator
aan om de bijstand in te roepen van de H. Geest. De eerste kar
dinaal-diaken bood dan aan de H. Vader een rijk met goud-brokaat
en witte stof versierde kaars aan. Tezelfdertijd werden eveneens
aan de andere aanwezigen kaarsen uitgedeeld om dan onder het
zingen van het Veni Creator door het koor van de Sixtijnse Kapel
onder leiding van Mgr. Lorenzo Perosi in processie de beroemde
Scala Regia (Koninklijke Trap) af te dalen, die uitkomt in het
voorportaal van de Basiliek.
IN HET VOORPORTAAL VAN DE ST. PIETER
Enige dagen tevoren was reeds rechts van de H. Deur de pauselijke
troon opgericht. Terzijde daarvan waren de lage tribunes en ban
ken opgesteld, waar de genodigden op de Paus wachtten. Het por
taal zelf was rijk versierd met tapijten, gobelins, damast en bloe
men. Onder de aanwezigen merkten wij onder anderen op het ge
hele bij het Vaticaan geaccrediteerde Corps Diplomatique, de pre
sident van de Italiaanse Republiek Einaudi, de Italiaanse minister
president Alcide de Gasperi, de vice-president van de Franse re
publiek en de ministers van Buitenlandse Zaken van Ierland, Mc
Bride en van Spanje, Don Alberto Martin Artajo. Verder de mi
nister-president van Beieren Ehard, vergezeld van de ministers
van Onderwijs, Justitie, Binnenlandse Zaken en Verkeer. Als ver
tegenwoordigers van de provincie Quebec (Canada) waren aan
wezig de ministers van Arbeid, Barette, en van Gezondheid, Pa-
quette. Ook koningin-moeder Elisabeth van België bevond zich
onder de genodigden, vergezeld van twee hofdames en Baron Car
ton de Wiart, gewezen secretaris van Koning Leopold. Achter deze
groep van regeringspersonen waren nog talrijke geestelijke en bur
gerlijke autoriteiten van de Vaticaanse en de Italiaanse staat
aanwezig.
Aan de deur, die de Vaticaanse Paleizen scheidt van het portaal,
werd de H. Vader begroet door Kardinaal Tedeschini, aartspries
ter van de basiliek, en een deputatie van het Kapittel van de St.
Pieter. De H. Vader nam daarna op de Sedia Gestatoria plaats en
werd naar de pauselijke troon gedragen, waar Hem de mijter op
het hoofd werd geplaatst en de gremiale werd aangereikt. De Kar-
dinaal-Poenitencier Canali overhandigde dan de gouden hamer,
die dit jaar werd geschonken door de A.C.L.I., de Italiaanse Ka
tholieke Arbeidersbeweging.
De H. Vader begaf zich naar de H. Deur, waar Hij bij de eerste slag
op de deur zeide: „Opent mij de deuren der gerechtigheid". De
pauselijke zangers antwoordden: „Binnengetreden zal ik de Heer
belijden". Bij de tweede slag werd het koperen kruisje, dat in het
midden van de H. Deur is aangebracht, verbrijzeld, terwijl de H.
Vader de woorden sprak: „Ik zal binnentreden in Uw huis met
als antwoord van het koor: „Ik zal U in vreze in Uw heilige tempel
aanbidden". Bij de derde en laatste slag zeide de H. Vader: „Opent
mij de deuren, want God is met ons". Hierop luidde hel antwoord
van de zangers: „Die kracht heeft uitgeoefend in Israël".
Terwijl de H Vader naar Zijn troon terugkeerde, verwijderden de
sampietrini de H. Deur, die reeds van te voren daarvoor was ge
prepareerd. Intussen wasten de poenitenciers, de biechtvaders ver
bonden aan de St. Pieter, de drempel en de deurposten af met in
wijwater gedoopte sponzen en zette het koor van de Sixtijnse Ka
pel de psalm in: „Jubilate Deo omnis terra". Enige sampietrini
spreidden een rijk tapijt uit over de ingang.
Terstond daarop begaf de H. Vader Zich wederom naar de ingang,
waar Hij neerknielde met in de linkerhand de brandende kaars en
in de rechterhand de pauselijke standaard. Na de aanhef van het
Te Deum verhief de H. Vader Zich en schreed als eerste pelgrim
de St. Pieter binnen en begaf Zich naar de kapel van de Moeder
van Smarten. Het Heilig Jaar was geopend.
Onmiddellijk na de H. Vader volgden de kardinalen, de aartsbis
schoppen, de bisschoppen en prelaten, de regeringspersonen, het
Corps Diplomatique en andere genodigden en namen plaats op de
voor hen bestemde tribunes rondom het Confessie-altaar boven het
graf van de H. Petrus. De H. Vader had zich ondertussen naar de
Kapel van de H. Petronella de Sacramentskapel begeven,
waar het Allerheiligste was uitgesteld. Na enige ogenblikken van
aanbidding werd Hij daar begroet door de leden van de Broeder
schappen van Rome, die gedurende het H. Jaar met de bewaking
van de H. Deur zijn belast en tot de voetkus werden toegelaten.
De basiliek van de St. Pieter was inmiddels ook voor de gelovigen
geopend; de grote ruimte was in minder dan geen tijd tot in de
uiterste hoeken gevuld.
Onder doodse stilte verleende de H. Vader aan alle aanwezigen in
de St. Pieter en via de radio aan de gehele wereld Zijn Apostoli
sche Zegen. De beide kardinaal-diakens Mercati en Bruno lazen
eerst in het Latijn en daarna in het Italiaans de formule voor, waar
bij Paus Pius XII aan de aanwezigen onder de gewone voorwaarden
een volle aflaat verleende.
In rood damast geklede lakeien zetten daarna de sedia gestatoria
voor de H. Vader gereed. Hij werd opgeheven en dan donderde de
grote St. Pieter met zijn duizenden gelovigen van het enthousiaste
„Evviva il Papa". Met handgeklap en wuiven van zakdoeken be
groetten de gelovigen hun H. Vader. Daarboven uit klonken de to
nen van de Paushymne uit de zilveren trompetten. Voor de vijf en
twintigste maal sedert Bonifatius VIII werd het H. Jaar geopend.
ALS er in de huidige wereld
constellatie iets is, dat
angstpsychosen kweekt en
dat bij tallozen tot een on-
verdragelijke obsessie werd
dan is het wel de dreiging
van de revolutie, de wereldrevolutie,
die door de duistere machten in het
Oosten, achter de ondoordringbaar
heid van het ijzeren gordijn wordt
voorbereid.
Velen denken met zorg aan de dag
waarop de oorlogsmachine in het
Oosten in beweging komt en Neder
land en West-Europa opnieuw de
prooi worden van een nog heel wat
barbaarser bezetting, dan die, wel
ke wij tijdens de laatste wereldoor-
lig hebben doorgemaakt.
Het wordt de ineenstorting van
alles, wat wij aan Christelijke waar
den tot nog toe wisten te handhaven
Het wordt de terugkeer van de sla
vernij in geraffineerder vorm, dan
wat de geschiedenis tot nog toe aan
schouwde, het wordt de koude,
doodse technocratie, de aanbidding
van de geperfectionneerde, maar
harteloze machine.
Het wordt een lege, kleurloze we
reld, misschien met een goedge-
smeerde boterham voor allen, maar
zonder God.
Een wereld zonder God, een le
ven zonder God.
Een wereld, die gestempeld zal
zijn door de gekunstelde glimlach
van de moderne leugen, maar die
innerlijk dood zal gaan aan deze
leegte, deze onwaarachtigheid, deze
afschuwelijke verminking van het
leven.
WAAROM zijn wij, kleine burger
tjes die wij zijn, zo bang voor
deze revolutie?
Het werkelijke antwoord op deze
vraag luidt aldus: wij vrezen de re
volutie, omdat wij onzaliger wij ze
hebben opgehouden, zelf de grote
revolutionnairen te zijn.
Wij vergeten, dat het Christen
dom in zijn diepste wezen revolutie
betekent.
Revolutie bedoelt steeds een te
rugkeer naar waarden, die verloren
gingen. De revolutie van het Chris
tendom bedoelt een terugkeer naar
het verloren paradijs.
Zij bedoelt de terugkeer naar de
oorspronkelijke mens. Zij wil de
mens herstellen, maar op een wijze,
die alles beschaamt, wat hij ooit be
zeten heeft. Zij brengt ons in waar
heid de nieuwe mens.
En wij moeten wel beseffen, dat
de revolutie in het Oosten kinder
spel is vergeleken bij de revolutie,
die het Christendom voltrekken wil.
Want het Communisme bezint zich
uitsluitend fop 's mensen materiële
condities. Het Christendom heeft de
mens hersteld als kind van God.
Het komt uit afgrondelijke diepten,
uit afgronden van mysterie. Want
het is God, die onder de mensen ver
schenen is.
IN Bethlehem is het begonnen.
Eigenlijk al in het wonderlijk ge
heim van Nazareth.
Maar in Bethlehem is het zicht
baar geworden.
Daar is God als mens ter wereld
gekomen.
En Hij wilde onmiddellijk op on
miskenbare wijze duidelijk maken,
dat de grootheid van de mens niet
gelegen is in opsmuk of entourage.
Al zijn heerlijkheid is inwendig.
De herders werden niet naar het
paleis van Herodes gezonden.
Zij vonden een schreiend kindje,
liggend op wat stroo in de voeder
bak van een primitieve beestenstal.
De zin hiervan is duidelijk.
De mens heeft geen behoefte aan
goud en gesteente en feesttooi, zijn
grootheid wordt niet bepaald door
de pracht van de woning die hij be
trokken heeft. De werkelijke bron
van zijn grootheid en zijn geluk ligt
niet in de zichtbare dingen van deze
wereld.
Het kind dat in Bethlehem ter we
reld kwam, kon aanspraak maken
op de heerschappij over heel de
zichtbare schepping. Maar het koos
vrijwillig de armoede, opdat de
mensheid zich in zijn werkelijke
waarde niet vergissen kon.
Alles, wat de grote wereld toen
aan waarden kende, werd omver ge
smeten.
De macht, de schittering, de
luxueuse pracht van het Romeinse
Imperium werden geen ogenblik
au serieux genomen.
Zij zonken in het niet bij de groot
heid van dit schreiend wichtje, die
kind van de maagd, maar dat vóór
de eeuwen uit God geboren is.
A LS wij de revolutie van het
Christendom in haar ware zin
willen vatten, dan zullen wij moe
ten terugkeren naar de stal van
Bethlehem.
Daar werd de waarden der aard
goederen eens en voor altijd vast-
vergeten dat dit materialisme voor
al bevorderd werd door het mate
rialisme van de kapitalisten, die zich
Christenen noemden, maar op geen
enkele wijze lieten merken, dat zij
bereid waren, de consequenties van
hun Christendom te aanvaarden.
DE revolutie van het Christendom
betekent allereerst een revolu
tie in de waardering van de mens en
van de stoffelijke goederen.
De Christen gelooft niet onvoor
waardelijk in deze aarde, hij gelooft
slechts in haar, in zoverre zij af
spiegeling, symbool is van het god
delijke wezen.
Hij gelooft vóór alles en boven al
les in God.
Hij gelooft in de menswording van
God en (het is het woord van de
Kerkvaders) in de godwording van
de mens.
Hij gelooft in de nieuwe mens, die
in Christus tastbaar verschenen is
en die de gehele mensheid als een
zuurdeeg doordringen moet.
Hij is er diep van doordrongen,
dat het werkelijke Geluk slechts te
vinden is in deze innerlijke omvor
ming van de mens, dit met-God-ver-
want-zijn, dit goddelijke kindschap.
Hiervoor en hierin te leven is
vreugde, is zalige, innerlijke rust, is
zuivere, heilige Liefde. Het is zo wit,
zo zuiver, zo teder, zo doorzongen
van bovenwereldse blijdschap. Het
is niet moeilijk, niet ingewikkeld,
de kleinsten en de armsten kunnen
het begrijpen en bezitten. Want het
En zo lang wij blijven zweren bij
de belangrijkheid van de stoffelijke
goederen, zo lang wij de waarde van
de mens afmeten naar de grootte
van zijn bezit, zolang wij ons aan
biddend buigen voor de verlokken
de maar in wezen zo koude glans van
het gouden kalf, zo lang hebben wij
de meest elementaire beginselen van
het Christendom niet begrepen. En
zijn wij de schuld, dat ook anderen
ze niet begrijpen.
Want het is niet zo moeilijk, sma
lend af te geven op het materialis
me van de Communisten, maar wij
IIKPORTéénpersoonslallens
140x225 f 9-90
£en koAieUfe
„Dat de hemelen zich verblijden
en de aarde jubele vóór het aan
schijn van de Heer, want Hij is ge
boren".
Offertorium uit de Nachtmis
is voor allen en het is onvervreemd
baar.
De geheime staatspolitie en de
N.K.V.D. kunnen het niet achterha
len, het ook niet uit de harten der
mensen rukken.
Wie het eenmaal begrepen heeft
en het bezit, die is onaantastbaar ge
worden.
Machten kunnen tegen hem op
staan en tegen hem woeden, zij ra
ken hoogstens de buitenkant, zij
kunnen het lichaam doden, maar de
ziel niet schaden.
r\IT is de macht van het Christen-
dom in de wereld. En dit is het
boven al, waarop wij ons met Kerst
mis bezinnen moeten. Het mag niet
bij loutere bezinning blijven, want
wij bezitten het. Dit stille Geluk,
deze zalige volheid, deze jubel, dat
is Kerstmis. „Een Kind is ons gebo
ren en een Zoon is ons gegeven
ener zal geen einde aan de
Vrede zijn".
DR. HENRI VAN ROOIJEN,
Kruisheer
KERSTDRUKTE AAN DE AF
DELING PAKKETPOST. De af
deling Pakketpost aan het Centraal
Station te Amsterdam werkt onder
hoogspanning nu de Kerstdagen
naderen. Honderden en nog eens
honderden pakketten worden ge
sorteerd om in Amsterdam nog
vóór de Kerstdagen besteld te wor
den. Onnodig te vermelden, dat on
der deze pakketten veel wild is.
