H
Hartkloppingen in de
stilte van de nacht
Er knaagt een worm aan
iedere appel
Een Veens bedehuis van
echt-Veense afkomst
'ïlvijacvit
in Indonesië
rtesië
ZATERDAG 26 NOVEMBER 1949
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA I
PRAATJES OP DE PASTORIE
Een aanvallig meisje met
TRANEN IN DE OGEN vermag
tenminste als zij er geen gewoon
te van maakt het mannelijk ge
moed te vertederen, te vermurwen,
te vermorzelen en te doen ver
smelten. Gepantserde harten zijn
er, misschien, tegen bestand. Wij
niet. Anders wordt de stem
ming, indien aan het huilen maar
geen einde komt, de ene bui de an
dere in hevigheid van neerslag over
treft en de regenvlagen elkaar op
volgen als op een herfstmiddag in
een Hollandse polder. Tot onze spijt
moeten we getuigen, dat het aanval
lig dorpje Boerenburgerwetering ten
tijde, clat de Raad-van-Drie bijeen
zou komen, weg-zwom in tranen en
dat het, met zijn plassen op de weg,
zijn kwijlende kale bomen en zijn
door-sopte, in het grauw verschiet
weg-kwijnende weiden, er niet op
zijn voordeligst uitzag De waterlan
ders biggelden in kronkelpaadjes
langs de ruiten van de pastorie en
Eliza, de huishoudster, had argwa
nend toegekeken, of de beide heren
hun voeten wel veegden. Zij hadden
het gedaan; Stupido onder veel „hè
hèl's" en „binnen is beter dan bui
ten", waarbij hij met zijn schoenen
maaide als een kip op de mesthoop.
,,De wereld is en blijft een tranen
dal" verkondigde deze genoege-
lijke man als nieuwste diepzinnig
heid, uit de diepte van een rookstoel.
„Bij zulk mistroostig weer lijkt de
wereld echt een ballings-oord voor
de kinderen van Eva" peinsde
pastoor in de stijl van de Salve Re-
gina voort. Waarop de heer Nix een
bitter-zoet glimlachje ontwikkelde,
aangezien hij niet twijfelde aan het
bestaan van Eva's in 't algemeen,
maar wèl aan Eva in 't bizonder. de
Eva namelijk, die zo happig op een
bepaald soort appel was. „Een be
spottelijk verhaaltje" vond hij
„Goed voor de kinderkamer".
„Daarin hebt u geen ongelijk"
antwoordde pastoor, terwijl Stupido
een hik gaf van verbazing. „Dit
verhaal is alleen begrijpelijk voor
degenen, die ernaar streven kinde
ren van God te worden. Het ligt
niet aan ons de communis'ten buiten
het gezin van de kinderen Gods te
duwen, maar ge zult moeten toege
ven, dat men bezwaarlijk een kind
kan worden, zonder een vader te heb
ben".
„Het is beter geen vader te heb
ben" zei de heer Nix neerslach
tig „dan een vader, die de wereld
aan haar lot overlaat en de mensen
laat krioelen in narigheid en ellen
de. Als er werkelijk een „Onze Va
der, die in de hemelen zijt" was, zou
de wereld geen rampen en hongers
nood kennen".
Pastoor rees op uit zijn bureau
stoel en ging voor het venster staan,
vaagde de matglazen wasem van de
ruit en keek naar builen: „Wat een
weer! wat een weer!" mompelde
hij „je kunt zelfs niet de boerde
rij van Pietersen onderscheiden".
Stupido en Nix zagen elkaar met
vragende ogen en opgetrokken wenk
brauwen aan. Het gedrag van de her
der werd door beiden nogal zonder
ling gevonden.
„Als er zon was" mijmerde pas
toor voor zijn kijkgaatje „zou het
niet zo regenen. Maar de zon gaat
schuil achter de wolken. Meent ge
nu" vroeg"pastoor, terwijl hij zich
omdraaide en de heer Nix aankeek
„dat er geen zon meer is?"
„Achter de wolken schijnt de zon!"
galmde Stupido vóór zijn beurt
„Anders zaten we in 't pikkedonker".
„Er is ontzettend veel droefheid
op aarde" zei pastoor, terwijl hij
zich in zijn stoel terug liet vallen
„maar ook veel goedheid, zware
schaduw, maar ook veel licht. De
aarde is een tranendal maar uit
het feit, dat de tranen er droppelen
als regen op een Hollandse herfst
middag, nu maar te besluiten, dat er
geen zon achter de wolken schijnt,
is meer praten naar de ingeving van
een teleurgesteld en wanhopig ge
moed, dan naar de klare bewijzen
van het gezond verstand. Het heelal
van milliarden sterren, die met wis
kunstige zekerheid hun banen trek
ken in de oneindige leegte, schrijft
het met reusachtige licht-reclames
aan de nachtelijke hemel; het nietig
ste plantje verraadt het in de ver
nuftige groei van zijn onbegrepen
wezen; de mens, die in de stilte van
de.nachtrust de regelmaat voelt van
zijn bloed-klokkend hart, schreeuwt
het bijna uit: Ik heb mezelf niet ge
maakt. Ik bèn gemaakt. Ik ben een
schepsel. Hebt u in de eenzaamheid
van de nacht wel eens aan uw hart
gevoeld?"
„De nacht is er om te slapen"
bromde Stupido.
„Nooit voelt de koninklijke mens
zich een hulpelozer wicht" deed
pastoor, of hij de opmerking niet had
gehoord „dan als hij in het maje-
stueuse zwijgen van de schepping het
zuig- en perspompje van zijn hart
aan het werk voelt, om hem in 't
leven te houden".
„Laat dat alles waar zijn" sprak
de heer Nix dof, terwijl hij verstrooid
de as van zijn sigaar niet in, maar
naast de asbak tikte „daarmede is
de ellende op deze wereld nog veel
beroerder. Als er een wijze Schepper
is en een goede Vader, waarom laat
Hij de wereld dan in de steek? Waar
om?" en dit laatste waarom gooi
de hij met zulk een ongewone heftig
heid uit, dat het leek op een uitda
ging.
„Omdat de wereld God in de steek
heeft gelaten", zei pastoor, en liet af
wezig een klodder as op zijn toog
vallen „Straks hebt u een beetje
gespot met het verhaal van Adam en
Eva onder de appelboom. Dit simpele
verhaal, waarin nog iets naschemert
van de prille onschuld der eerste
mensen, heeft Vondel „aller treur
spelen treurspel" genoemd. Nauwe
iijks geschapen als „beeld en gelijke
nis" van zijn Schepper, is de mens
in volslagen opstand gekomen en
wilde hij niet een schepsel, maar een
god zijn. „Als ge van deze appel eet"
fluisterde de verleidende slang
„zult ge aan God gelijk zijn". En zij
aten. Door hun hoogmoed verloren
zij de heerlijke gaven welke God hun
had toegedacht en werden zij verne
derd, onderhevig te zijn aan de ge
wone wett.en der natuur".
.Dat was niet erg snugger van
Adam" vond Stupido, die zo ge
boeid was door het gesprek, dat hij
zijn brandende sigaar op het kleed
liet tuimelen.
,Te snugger" antwoordde pas
toor. „Aan dat verhaal van de
ppel in de hof van Eden komt sinds
dien geen einde meer. Er loopt door
ieder mensenverstand een erfelijk
streepje van die krankzinnige hoog
moed en ieder mensenleven wordt bij
tijd en wijle voor de keuze gesteld
een trotse „God in het diepste van
mijn gedachten" of een nederig
schepsel te zijn. In .de vorige eeuw
werd in Italië de zelfbewuste leuze
uitgeroepen: Italia fara da se Ita
lië kan het zélf wel doen".
,Het is op niet veel zaaks uitgelo
pen" schimpte Stupido.
„En zo vergaat het ieder mens, die.
voor de keuze van Adam gesteld, de
richting van de stamvader volgt.
Hoog-begaafde geesten als b.v. Na
poleon, Hitler en Stalin werden, in
plaats van weldoeners, een ramp voor
hun medemensen, omdat zij fier en
zelfverzekerd wilden zetelen op de
troon van God. Het communisme, al
zou het, volgens de voorspelling, nog
zulke „grote tekenen en wonderen
verrichten, dat, als het mogelijk was.
zelfs de uitverkoren zouden worden
misleid", brengt ontzettend onheil
over de mensheid, omdat het in vol
slagen opstand is tegen God. De Heer
schreef de psalmist zal hen be-
lachen".
Nix, die het hoofd op de armen ge
stut, deze uiteenzetting als een zwij
gende Karthuizer, had gevolgd, keek
op en zei:
„Ondanks uw betoog, dat de worm
van de hoogmoed knaagt in het hart
van ieder mens om eerlijk te zijn:
ge hebt gelijk ondanks de treurige
mogelijkheid, dat de mensen, omdat
ze het toch zelf willen doen, aan hun
eigen lotsvekiezing worden overgela
ten, kan ik er niet toekomen te ge
loven in een God als een goede Va
der. De Goddelijke Geest is almach
tig en, zegt men, oneindig goed en
barmhartig. Waarom vloog een Da
kota in de nacht te pletter en werden
26 onschuldige kindertjes levend ver
brand, terwijl God in almacht en
barmhartigheid het had kunnen ver
hinderen?"
„Tja" zei Stupido diepzinnig
„dit is nu eenmaal het tranendal".
„Wanneer de godloochenende pro
paganda deze griezelige gebeurtenis
had willen uitbuiten" veronder
stelde de herder „had zij in het
dagblad „De Waarheid" onder de
foto van het wrak kunnen plaatsen:
IS ER NOG EEN GOD? NEEN!
Een Christen zal zich daardoor ech
ter niet om de tuin laten leiden. Hij
zal even wankelen in het aangezicht
van dit lijdens-raadsel tot hij aan de
muur van zijn kamer, ik wil niet zeg
gen de oplossing, maar wel de balse
mende verzoening van dit raadsel
vindt. Hij zal dan vol vertrou
wen in een oneindige wijsheid, waar
bij vergeleken zijn wijsheid slechts
domheid en wanbegrip is, de uitroep
slaken: Mijn Heer en mijn God!
wetend, dat God goéd is".
„Van die kamer-muur snap ik
niets" mompelde Stupido. Tot
enig antwoord wees pastoor naar de
wand boven het buffet. In de zich
verdichtende schemering van de som -
bere namiddag zagen zij de bleke ar
men van een menselijk lichaam uit
gespannen, het gedoomde hoofd hing
slap op de borst.
„Dat is God! Zo is God!" sprak
pastoor. „Het Eeuwige Licht be
zweek in de duisternis van martelend
sterven om door Zijn nederigheid de
straf van onze hoogmoed op zich te
nemen. Wat Zijn oneindige recht
vaardigheid eiste, wiste Hij-zelf door
zijn oneindig liefdebetoon uit".
„Maar daarmede is het lijden niet
uit de wereld weggenomen" zei
de heer Nix spits.
„Het raadsel van het lijden wordt
er niet geheel en al door opgelost"
hernam de herder. „Nog minder
dan een hond in staat is te begrijpen,
wat zijn baas in een wijsgerig boek
zit te lezen, nog minder is een mens
bij machte Gods wijsheid en wil te
doorgronden. Vele vragen blijven er.
Maar uw voornaamste bezwaar, heer
Nix, is opgelost. Want wie zou, ten
aanschouwen van de gemartelde God,
aan diens oneindige liefde en vader
lijke goedheid durver twijfelen?
Hij heeft zijn leven gegeven voor zijn
kinderen". De heren stonden op.
„Die hond zit me dwars" zei Stü-
pido korzelig, terwijl zij in de vesti
bule hun jas aanschoten. „Een
mens heeft toch verstand".
„Dat vond Adam ook" hielp pas
toor een handje met jas en woord
„en hij werd in het tranendal ge
jaagd. Het regent nog steeds, heren!"
Hoge bemiddeling bezorgde het een
pauselijk altaar
ROEIEN-STALLEN HEBBEN IN HET LAGELAND TIJDENS DE
VERDRUKKING dikwijls de eer genoten tot schuilkerk te dienen en
onder hun rieten dak Bethlehem herboren gezien. Er is geen oord zo
vreemd of Christus heeft er in sacramentele verborgenheid zijn intrek
genomen, maar in de Kerk-geschiedenis is nog nergens vermeld, dat Hij
ooit onderdak heeft gevonden in een ontruimde en opgesierde inma
kerij van augurken. Er zou voor Hem plaats geweest zijn in ieder huis
en ieder hart van Roelofarendsveen. ook de herberg of café had Hem met
open armen ontvangen. Om practische overwegingen van ruimte is de
keuze gevallen op de inmakerij. welke, met de grootste welwillendheid
afgestaan, dank zij aller toewijding is omgevormd tot een tijdelijk hei
ligdom.
INMAKERIJ TOT
KERK VERMAAKT
Op dit nieuwe Veense bedehuis van
typisch Veense herkomst, zouden de
dichtregels van het „Wilhelmus" ge
schreven kunnen worden: „Na 't suur
zal ick ontvangen Van Godt mijn
Heer dat soet Waarnaar so doet
verlangen Mijn vorstelyck ge-
moet". Verlangd hebben èn de pas
toor èn de parochianen van „O. L.
Vrouw Presentatie" naar een eigen
kapel. Maandag a.s. za] dat verlan
gen in vervulling gaan, als de deken
van Alphen de voorlopige kerk zal
komen inwijden en pastoor Onel, her
der van de „moeder-kerk" er de eer
ste H. Mis zal opdragen. Met vorste
lijk gemoed hebben de parochianen
zich uitgesloofd om de hal van de
inmakerij van de heer P. de Jong
kerks te maken.
Drie weken hebben zij, onder lei
ding van de heer Van Amsterdam,
hun vrije uren er aan besteed. Er is
getimmerd en geschaafd, geverfd en
geboend, er is gegeven en geofferd,
geleend en gekocht; er is gepast en
gemeten', geprakkizeerd en geïmpro
viseerd en met rechtmatige vol
doening en stille verbazing kunnen
pastoor Ligthart en zijn parochianen
Maandag hun kerk tonen.
Er is geen kathedraal ooit
waardig genoeg, maar in zo
verre menselijke toewijding in
staat is een Godshuis in te rich
ten, is dit nieuwe bpdehuis waardig
het Hoogwaardige te ontvangen.
En van de kant der gelovigen be
keken: het is zo'n prettig en wij
zouden zeggen: hartelijk heiligdom,
men is er zo huiselijk vereend en
zo dicht bij het altaar, dat straks
als de echte kerk zal zijn gebouwd
zij misschien met tegenzin de
hulpkerk verlaten en er altijd met
heimwee aan blijven terugdenken.
Wat niet in het vat gaat!
Pastoor Ligthart onder wiens
geleide wij de houten tempel bezoch
ten ofschoon zéér ingenomen met
wat tijdelijk tot stand is gebracht,
hoopt toch in het komend jaar met
de bouw van de vaste kerk te begin
nen, welke op de daartoe reeds
aangekochte grond langs het West
einde meer in het middelpunt der
uitgestrekte parochie zal zijn gele
gen. Om in de stijl van de inmakerij
te blijven: „wat in het vat ligt ver
zuurt niet", maar pastoor Ligthart
wenst van zijn plannen geen inma
kerij te maken, en met de onmisbare
en ook kwistig gegeven medewerking
der parochianen, spoed achter de uit
voering ervan te zetten. Dat de plan
nen nog niet verwezenlijkt zijn. ligt
nóch aan hem, nóch aan de parochia
nen. Er zijn in de tegenwoordige tijd
nu eenmaal van die omstandighe
den
aan allen, die van goede
wil zijn".
Voorlopig zullen de parochiahen
gaarne genoegen willen nemen met
de hulpkerk, welke met de titel O.
L. Vrouw van Presentatie bedoeld is
als een „O. L. Vrouw-ter-Nood". Ter
wijl de parochianen ervan overtuigd
zijn, dat hun herder al het mógelijke
doet om hen te gerieven, zeide pas
toor ons eveneens verzekerd te zijn
van de goede wil der hem toever
trouwden, in 't bizonder wat de ver
deling der plaatsen over de gezin
nen aangaat. Waar zo veel goede wil
beiderzijds aanwezig is, zal deze
moeilijkheid ook zonder .kaarten-be-
deling ongetwijfeld op de meest pret
tige wijze worden opgelost. Op de
morgen der inwijding zal de kerk
echter alleen toegankelijk zijn voor
genodigden, maar morgen (Zondag)
Ls de kapel, kerk of hoe men het het
liefst noemen wil, tussen 2 en half 7
voor iedereen open om bezichtigd
en, zelfs door zeer critisch aangeleg-
den, bewonderd te worden.
Onherkenbaar.
Als niet de aandacht er op geves
tigd was, zouden we. in de wit-ge-
spante, door room-gele muren om
sloten lichte ruimte nooit een tot
vromer bestemming verheven in-*
maakhal vermoed hebben. Zij
schijnt onbedoeld, nooit een andere
bedoeling te hebben gehad en ver
schilt voor 't oog niet van een op
zettelijk gebouwde hulpkerk.
Maar de ambonen, zo ruim als wan -
delgangen, aan weerszijden van het
altaar, verbergen onder een deftige
vermomming inmaak-kuipen en het
beeld van St. Antonius troont op een
gecamoufleerde norton-pomp, de sa
cristie is met veel vernuft onder een
afdak geschoven, evenals de biecht
stoel en naast het plankier, waarop
de banken zich rijen, ziet men
de hevig-geboende ruw-betonnen
vloer
De moederkerk van Roelofarends
veen, de Montfortanerkerk aan de
Haagse Schouw, het Franciscaner
college te Katwijk, de pastoor van
Langendijk en wellicht vergeten wij
anderen te noemen, schonken of leen -
den de communie-bank, de knielban
ken, de biechtstoel, de credens-tafel,
er is een klokje op komst en mis
schien nog een tweede, maar het
mooiste en merkwaardigste is toch
het altaar.
Het pauselijk altaar
Het is namens de H. Stoel, door de
nternuntius met bemiddeling van de
bisschop aan de nieuwe kerk te Roe
lofarendsveen geschonken. Het ver
kondigt ook openlijk zijn hoge af
komst: aan de voorzijde voert het
de pauselijke tiaar met de sleutels
van St. Petrus. Het is namelijk het
vroegere altaar van de internuntia-
tuur te den Haag en door de pause
lijke gezant namens Z. H. ter beschik
king gesteld aan de „arme kerken
van ons bisdom" en door mgr. Hui-
bers aan Roelofarendsveen toegewe
zen. Het is gesneden in een weelde
rige nieuw-gothiek van houten kant
en torentjes. Het middelste torentje
heeft echter noodgedwongen de spits
moeten buigen.
O. L. Heer met de trekzaag.
Het middelstuk omvat een kleurig
relief van het Huisgezin te Nazareth.
St. Jozef en het Kind Jezus zijn be
zig met een trekzaag een boomstam
metje door te zagen (waarbij deskun
digen in het vak hun hoofd wel zul
len schudden!). Maria staat er moe
derlijk bij te kijken, met een spin
rokken in de hand. Het is een gezel
lig interieur, een bemoediging voor
de bouwlustige en nijvere parochie
en een luisterrijk voorbeeld voor de
Veense meisjes, die zo prachtig para
menten kunnen borduren.
Te ener en te anderer zijde ont
vouwen engelen banderollen met het
opschrift, dat speciaal voor de jon
gelui schijnt bestemd: „Descendit
cum eis et venit Nazareth et erat
subditus illis Hij ging met hen mee
en kwam te Nazareth en Hij was
hun onderdanig".
Op de z.g. predella, aan de voor
kant van de kaarsenbank, zijn me
d.aillons geschilderd met de beeltenis
sen van de H. Agnes. Thomas van
Aquine, Willibrord en Petrus en Pau-
lus, Bonifacius, Franciscus van Assi
sië en Lidwina van Schiedam. Niet
onvermeld mag blijven, dat bij de
plaatsing van dit altaar de timmer
lieden gebr. Sijp hun belangeloze me
dewerking verleenden.
Rechtmatige trots.
De nieuwe parochie kan gerust
trots zijn op dit, zowel om zijn vorige
bestemming als om zijn uitvoering,
zeer bizondere altaar, zoals zij ook
zich beroemen mag op de eenvoudige
maar smaakrijke kerk-sieraden en dc
prachtige gewaden, door de kunst
vaardige vingers van Veense vrou
wen en meisjes gewrocht. Het is met
zulk een jonge parochie als met een
jong huishouden. Het meest-onont-
beerlijke is er, maar er komt nog zo
veel kijken! Enfin Roelofarends
veen heeft het al zo goed begrepen,
dat zij begrijpen wat wij willen zeg
gen, maar overbodig vinden het te
doen. Van Maandag af heeft pastoor
Ligthart een nieuw adres: West
einde 77.
Foto: v. d. Horst.
Stichting van de
Arbeid en kosten
levensonderhoud
De Stichting van de Arbeid deelt
ons het volgende mede:
Door het uitstellen van de voorge
nomen regeringsmaatregelen betref
fende de huurverhoging, de verho
ging van de personele- en de omzet1-
belasting en de verlaging van de
loon- en inkomstenbelasting richt het
overleg zich thans in hoofdzaak op
de gevolgen van de stijging van de
kosten van levensonoderhoud. welke
hoofdzakelijk door de devaluatie ver
oorzaakt wordt.
Zoals reeds is medegedeeld, heb
ben het N.V.V.. de K.A.B. en het
C.N.V. bij de Stichting van de Ar
beid concrete compensatie-voorstel
len ingediend. Deze voorstellen be
vatten:
1. de bereidverklaring van de Ne
derlandse arbeidersbeweging op
constructieve wijze mede te
werken aan het in evenwicht
brengen van de betalingsbalans,
het nastreven van volledige
werkgelegenheid en het opvoe
ren van de productie;
2. herziening van de Ionen, de
kinderbijslag en de noodvoor
ziening ouden van dagen per 1
Januari a.s.
De werkgeversorganisaties hadden
bijzondere waardering voor de in dit
schrijven uitgedrukte bereidverkla
ring van de Nederlandse arbeidersbe
weging, op constructieve wijze mede
te werken aan het in evenwicht bren
gen van de betalingsbalans, het na
streven van volledige werkgelegen
heid en het opvoeren van de produc
tie.
Voor wat betreft de concrete voor
stellen stellen de werkgeversleden
van het stichtingsbestuur er prijs op
daarover het oordeel van de rege
ring te vernemen mede in verband
met de subsidiepolitiek, alvorens tot
een definitieve conclusie te komen.
Het stichtingsbestuur besloot de
voorstellen van de vakcentralen on
middellijk ter kennis van de rege
ring te brengen en haar te verzoe
ken begin volgende week daarover
een spoedbespreking te doen plaats
hebben.
De
p. m. VAN DER LOUW.
Tuinstraat 7,
Boskoop,
geboren 27 November 1926, viert zijn
verjaardag in Indonesië.
H. Th. DE WILDE,
Da Costastraat 48,
Leiden,
sergeant, geboren 28 November 1925,
viert zijn 2e verjaardag te Blora
(Oost-Java).
borrel wordt
te duur
PROTEST TEGEN DE ACCIJNS
VERHOGING.
Op een gistermiddag door de af
deling Den Haag van „Hocres", de
Ned. Kath. Bond van Hotel-, Café-
en Restauranthouders en Slijters,
gehouden vergadering, werden na
een inleiding door de heer v. d.
Voorde de P.B.O. en de accijnsver
hoging besproken.
De heer v. d. Voorde deelde o.a.
mede, dat de accijns met 2,13 per
liter zal worden verhoogd, waar
door de prijs voor de bedrijven met
ten minste 2,50 per liter omhoog
zal gaan, hetgeen 13 a 14 cent per
borrel betekent. Van de zijde der
organisatie zal getracht worden de
accijnsverhoging zo laag mogelijk te
houden. Tot dat doel zal binnenkort
een grote protestvergadering wor
den belegd. Daarbij zal er o.a. op
worden gewezen, dat een zo hoge
accijns op het gedistilleerd niet al
leen de rendabiliteit van de bedrij
ven onmogelijk zal maken, doch
ook de clandestiene fabricage sterk
zal doen toenemen.
GEEN TOELAGE VAN HET RIJK
OM TE PROMOVEREN.
Ongeveer tweehonderd vijftig M.
O.-leraren hebben zich indertijd la
ten inschrijven bij het ministerie van
0„ K. en W. om in aanmerking te
komen op rijkskosten hun studie te
voltooien en de promoveren. De be
doeling van de minister was hierdoor
het gemiddelde niveau van het lera
rencorps omhoog te brengen.
De toeloop is evenwel groter ge
bleken dan werd verwacht. Gebleken
is dat geen zes a zevenhonderddui
zend gulden de kosten, die het
Rijk bij deelneming van 250 mensen
zou moeten dragen voor dit doel
kan worden uitgetrokken. De gega
digden zijn hiervan inmiddels op de
hoogte gesteld.
JAN BELT,
Weipoortseweg 52,
Zoeterwoude,
viert 29 Nov. zijn 2e Ind. verjaardag
te Semarang.
MOENS* UITLEVERING KAN
BELGIë NIET EISEN.
De in Nederland geïnterneerde
Vlaamse schrijver Wies Moens, die
in België bij verstek werd veroor
deeld wegens zijn bedrijvigheid als
directeur van de Brusselse radio-
omroep tijdens de Duitse bezetting,
komt, naar „Het Laatste Nieuws"
weet te melden, niet voor op de
lijst van personen, wier uitlevering
gevraagd is door de Belgische re
gering.
Artikel 6 van het Nederlands
Belgische verdrag van 31 Mei 1889
betreffende de uitlevering van mis
dadigers bepaalt, dat politieke mis
drijven niet onder dit verdrag val
len Na de bevrijding werd op 10
Juli 1946 voorgesteld de uitleve
ringsverdragen te wijzigen en van
toepassing te maken op politieke
misdrijven, gepleegd in de tweede
wereldoorlog. Frankrijk heeft deze
wijziging aangenomen, doch Neder
land niet.
Onder deze omstandigheden' kan
de Belgische regering, aldus „Het
Laatste Nieuws", geen uitlevering
van Wies Moens eisen.
DE VOORLOPIGE TWEEDE KERK VAN ROELOFARENDSVEEN.
S. Ligthart.
