Pijnlijke kwestie rond de kiezentrekkerij Burgemeesters pleiten bij Ged. Staten pro of contra Plechtige uitvaart van pastoor W. J. Warmerhoven VRIJDAG 4 NOVEMBER 1949 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD - PAGINA 2 DE TANDHEELKUNDIGE STUDENTENWERELD is een stormloop be gonnen tegen een Rotterdamse onderneming, die uiterst opvallend ad vertenties voor „Amerikaanse plasti.gebitten" plaatst. Deze onderneming houdt inlichtingenspreekuren in diverse plaatsen van or.s land. Deze spreekuren zijn Woensdagavond te Utrecht en Donderdagavond te Gouda door Utrechtse tandheelkundige studenten gefrusteerd. De studenten gaan van tiet stand punt uit, dat adverteren met medische en tandheelkundige bijstand in strijd is met de beroeps-ethiek. Dit geldt huns inziens ook voor de Rotterdam se onderneming, die haar waar per advertentie aanprijst en daarbij ver meldt, dat dit in samenwerking met artsen en tandartsen geschiedt. In de medische en tandheelkundige wereld vinden deze studenten, die in ploegen van ongeveer dertig man opereren, steun voor de morele kant van de zaak. Men geeft toe, dat met de wet in de hand weinig te doen is tegen de praktijk, die de Rotterdamse onder neming met behulp van tandartsen en artsen heeft opgebouwd. Dit onder leiding van een tand technicus, die van rationele werkmethoden houdt Tijdens de inlichting-spreekuren van de onderneming, waar in totaal ongeveer vijfendertig candidaten voor het verkrijgen van een snel te plaatsen „Amerikaans plastic kunst gebit" verschenen kwamen de stu denten in actie. Zij vingen die candidaten op en trachtten hen van de geldende op vattingen in de medische en tand heelkundige wereld te overtuigen. Onordeliikheden vielen hierbij niet voor. Het gevolg is geweest, dat slechts een klein aantal der spreek uurbezoekers ook werkelijk aan de inlichtingen van de ondernemer toe kwam. Te Gouda hebben de studenten zich reeds voor het spreekuur tot de com missaris van politie eewend. Deze liet de vertegenwoordiging van de gebitten-onderneming bij zich komen en gaf deze te verstaan, dat hij in geen enkel opzicht wetten en voor schriften op medisch en tandheelkun dig terrein zou mogen overschrijden. Bovendien wees de commissaris de vertegenwoordiger, die toeten noch blazen van de tandheelkundige prac- tijk bleek te weten, op het feit. dat de geplaatste advertenties in zekere zin misleidend zijn. Daarin wordt gezegd, dat de be handeling ook voor leden van zieken fondsen geldt. Ziekenfondsen hebben per advertentie medegedeeld, dat zij geen cent van de rekeningen van de gebittenonderneming vergoeden. Ge bleken is. dat de onderneming aan ziekenfondsleden een korting op de prijzen verleent. Woordvoerders der studenten ver telden, dat hun bezwaren allereerst de ethische opvattingen van hun (toe komstig) beroep gelden. Ervaringen van het tandheelkundig instituut te Utrecht hebben bewezen, dat de prac- tijk van de onderneming niet voor elke patiënt blijkt te voldoen. De onderneming adverteert met het pijnloos trekken onder narcose van een evipan-injectie. Deze vorm van narcose achten zij niet altijd juist, maar omdat een arts de qarcose geeft, is er niets teger in te brengen. De onderneming plaatst voorts ge bitten binnen een dag na trekking, hetgeen, wederom volgens de studen ten, uiterst pijnlijke gevolgen heeft en ondeugdelijk is, omdat het tand vlees na trekking eerst moet samen groeien en slinken. Daarna pas kan een definitief gebit geplaatst worden. Een derde hoofdbezwaar geldt de aankondiging „Amerikaans plastic gebit". Er zijn talloze soorten plastic ofwel kunststoffen, waarvan enkele toepassing kunnen vinden en inder daad gebruikt worden in de tand heelkundige practijk. Vroeger werd doorgaans rubber gebruikt. Indien de plastics van de goede soorten zijn en goed worden toegepast betekenen zij een vooruitgang in de tandheelkun de. Om hiermee echter te adverteren, zonder dat het publiek de bruikbaar heid van de materialen kent, achten de studenent onjuist. Hierdoor wor den de gedachten aan „wonderen" opgewekt De ondernemer aan het woord. De tandtechnicus, die directeur is van de Rotterdamse tandheelkundige onderneming, werd door zijn verte genwoordiger te Gouda voor de stu dentenactiviteit gewaarschuwd. Zijn auto bracht hem spoedig op de pijn lijke plek. Hij bleek niet op zijn mondje ge vallen, doch stond de daar aanwezige journalisten zonder tandenknersen te woord, al stak hii niet onder stoelen of banken, dat deze onderbreking hem niet welkom was. In zijn instituut werken twee tand artsen te Rotterdam en een in den Haag. Deze tandartsen zijn geen le den van de maatschappij voor tand heelkunde. De ondernemer verklaar de, dat zij niet in zijn dienst staan, doch ook geen compagnons zijn Er bestaat een vorm var samenwerking. Na de opmerking dat deze tandartsen dan zeker op stukwerk beloond wor den, zweeg hij. Voorts werken te Rotterdam en den Haag twee artsen als narcotiseurs met hem mee. Te Amsterdam heeft hij de practijk moeten staken, om dat zijn bedrijfsruimte door de dienst voor volkshuisvesting gevorderd werd. De ondernemer verklaarde, dat bui ten zijn instituten te den Haag en Rotterdam niemand behandeld wordt. Alle handelingen waartoe hij en zijn negen man technisch personeel niet bevoegd zijn, worden door bevoegde artsen en tandartsen verricht. „Ik ben op geen enkel punt in overtre ding", zei hij. Zijn bevoegde mede werkers storen zich niet aan de in et gedrang kemende punten van iun beroepsethiek zodat hij rustig kan adverteren. „Als ik ergens op een vacantie- reisje met mijn boot kom", zo ver telde hü, „dan zegt mijn naam aan niemand iets, doch als ik slechts de naam "en het adres van mijn instituut noem, dan weet iedereen onmiddel lijk wie ik ben." Hij verklaarde het adverteren vol te houden om de aandacht te blijven trekken. De patiënten komen volgens zijn zeggen vooral, omdat zij van an deren hoorden, hoe voortreffelijk de behandeling aan zijn instituut is. De in twijfel getrokken mogelijk heid om een kunstgebit kort na de trekking van tanden en kiezen te plaatsen werd door hem ten stellig ste verdedigd. Bovendien geeft hij op vertoon van kwitantie een durende garantie. De ondernemer ontkent, dat hij de patiënten een contract laat te kenen, dat zij na de plaatsing hun kunstgebit zeven dagen in de mond moeten houden, ook als zij pijn lij den. omdat het instituut de garantie anders als vervallen zou beschouwen. ..Er worden geen contracten gete kend of garantie-bewijzen afgege ven". zo verklaarde hij met nadruk „Ik garandeer het werk van mijn in stituut". De ondernemer gaf toe, dat de ge adverteerde mededeling dat behan deling ook voor ziekenfondsleden geldt, wellicht tot misverstand heeft •geleid. Het is inderdaad zo, dat hij geen contracten met ziekenfondsen heeft en ook niet hebben kan, omdat hieraan uitsluitend leden van de maatschappij voor tandheelkunde verbonden worden. Wel echter geeft hij aan verplicht verzekerden een korting van 45.op een gebit, wel ke korting aan patiënten, die een in komen boven de weistandsgrens heb ben, niet wordt verleend. Ten aanzien van het adverteren met plastic gebitten verklaarde hij, dat hij deze naam heeft gekozen om aandacht te trekken. Naar zijn zeg gen heeft hij het verwerken van mo derne Amerikaanse materialen hier te lande sterk gepropageerd zodat nu vele tandartsen hiermee aan de slag zijn. Ook de evipan-injectie heeft hij voor tandheelkundige doeleinden in ons land geïntroduceerd. Over ethiek liet hij zich niet uit. Naar zijn zeggen is zijn instituut com mercieel georganiseerd, hetgeen niet wil zeggen, dat zijn patiënten slecht behandeld zouden worden. Hij heeft het vervaardigen van kunstgebitten gerationaliseerd. „Wij saneren onge veer acht monden per dag", zo zeide hij. Daarnaast worden normale tand 'heelkundige werkzaamheden als bo ren en vullen verricht. De ondernemer verheelde niet, dat hij behoorlijk zijde spint bij zijn in stituut. Hij is vijftien jaar tandtech nicus, waarvan tien jaar in eigen be drijf. Omdat hij en vele collega's tandtechnici onprettige ervaringen met tandartsen opdeden, is hij zelf begonnen, aldus vertelde hij. „Ik vind het jammer, dat ons beroep niet „be schermd" is", zo verklaarde hij voorts. „Nu kan iedere smid of straat veger zich tandtechnicus noemen, maar als ik als vakman de mede werking van tandartsen en artsen heb en binnen de perken van de wet blijft, is mijn bedrijf toch niet laakbaar?" Desondanks is hij ervan overtuigd, dat de tandartsenwereld zich met hand en tand tegen zijn practijk zal blijven verzetten. Dat is volgens de ondernemer voornamelijk jalousie de metier. De voorgenomen annexatie van Zwammerdam In het Provinciehuis te 's-Graven- hage werd gistermorgen te 10 uur de informele bespreking gehouden tus sen de bij de annexatieplannen van Ged. Staten betrokken gemeentebe sturen. ie besprekingen werden geleid door de Commissaris der Koningin in de Provincie Zuid-Holland, mr L. A. Kesper. Na een korte inleiding door mr. Kesper zette mr. Schilthuis nog even heel in het kort uiteen de grensrege- lingsplannen van G.S., waarbij, zo als wij reeds eerder breedvoerig be richtten betrokken zijn de gemeen ten Alphei, aan den Rijn, Zwammer dam, Bodegraven, Reeuwijk en Bos koop, alsmede, zoals later is geble ken, Hazerswoude, welke laatste ge meente, ten behoeve van Boskoop, zou moeten afstaan een gebied van ongeveer 40 H.A. met een inwoner tal van 70, in de Zuid-Oosthoek van Hazerswoude, om te dienen vooi wo ning en tuinbouwgebied en o.a. voor de aanleg van een begraafplaats, voor de gemeente Boskoop. Aan de hand van een duidelijke, grote kaart werd een en ander aan geduid. Bodegraven, welke gemeente het meest gebaat zou zijn, indien de voorgestelde plannen van G. S. ver wezenlijkt zouden worden, was ver tegenwoordigd door burgemeester mr. J. J. Croles (en de wethouders) en uiteraard maakte deze magistraat geen enkel bezwaar tegen de grens wijzigingsplannen Ook mr dr. E. P. Verkerk burge meester van Boskoop, de tweede ge meente welke „winst" door de an nexatie zou tellen, kon zich met het een en ander verenigen. Reeuwijk was bereid een nieuw gebied, de „Tempel" (van Zwam merdam) in bestuur te nemen en onder deze voorwaarde een gedeelte van haar oorspronkelijk domein af te staan aan Boskoop. De heer L. J. den Hollander, bur gemeester van Hazerswoude was de eerste die zich verzette teger. de plannen van G. S„ n.l. om een ge deelte van de Ambachtspolder, gi en- zend aan de Veenseweg, over te dra gen aan Boskoop. Het betreft hier weliswaar slechts een klein territo rium, maar de burgemeester zag hierin de eerste stap naar een grote re eis. En waar is dan de grens? Burgemeester P. Hoogenboom pleitte gedocumenteerd voor het be houd van Zwammerdam's zelfstan digheid. Deze spreker klampte zich vast aan de mogelijkheid om, indien onverhoopt delen van Zwammer dam bij Bodegraven en Reeuwijk gevoegd zouden worden, met behulp van de in het uitzicht gestelde „Al- phense gedeelten" toch nog „in le ven" te blijven... Maar, als alles faaldelaat Zwammerdam dan niet bij Bodegraven, maar bij Al phen aan den Rijn aansluiten. Burgemeesters en Ged. Staten bespreken het voor en tegen. Wethouder M. H. v. d. Poll, die zelf in de z.g. „Overtocht" woont, welke heel dicht aan Bodegraven grens onderstreepte het pleidooi van de burgemeester met dien verstan de, dat hij bij eventuele keuze de meest gunstige oplossing acht, dat de Dammc buurt in haar geheel bij Bodegraven komt en de kom van Zwammerdam geheel bij Alphen aan den Rijn. Wethouder J. H. Linschoten, even eens „Overtocht"-bewoner, deelde volkomen het standpunt van de burgemeester n.l., dat ook de Dam- mebuurt bij Alphen aan den Rijn zou komen, indien opheffing van Zwammedam zelfstandigheid niet te voorkomen zou blijken. Deze wet houder toonde aan de hand van een financieel overzicht aan, dat door Zwammerdam heel veel zorg en gel den ten koste zijn gelegd voor on derhoud van wegen etc. Ook in de z.g. „uithoeken"' der gemeente, o.a. ook in de z.g. „Overtocht", zodat ver waarlozing in genendele aan Zwam merdam kan worden verweten. Alphen's burgemeester, mr. F. M. A. Schokking, bestreed de annexa tieplannen in hun geheeL Waar is het einde, als men eenmaal ergens begint. Staat Alphen nu delen af, dan komt het zelf in gevaar. Alphen is bestemd voor industriecentrum. Samenvoeging der drie gemeenten Alphen, Oudshoorn en Aarlander- veen in 1918 komt nu tot haar recht, maar niet als er andere stukken weer moeten worden afgestaan. Daarentegen heeft Alphen aan den Rijn geen „Landhonger". Het wil Zwammerdam niet bij Alphen aan den Rijn trekken, maar wil ze zelf konen, dan zal het gemeentebestuur van Alphen aan den Rijn haar zorg vol binnen zijn grenzen opnemen. Nadat de Commissaris der Ko ningin zijn waardering jegens de burgemeester van Zwammerdam had uitgesproken voor diens warm en goed gefundeerd betoog voor het behoud van Zwammerdam, werd de bijeenkomst gesloten, in afwachting van nadere stappen, die pas onder nomen worden, nadat een en ander opnieuw door G. S. zal zijn bestu deerd. Subsidiëring van Jeugdverenigin gen. Na nauwgezette overweging zijn B. en W. tot de conclusie geko men, dat een algemene subsidiëring van „jeugdverenigingen" aan de hand van algemene normen waar aan moet worden voldaan, moet worden ontraden, omdat de finan ciële consequenties daarvan niet zijn te overzien. Toch kan een algehele definitieve afwijzing het college ook niet bevre digen. De weg voor incidentele sub sidiëring moet open blijven, omdat hier grote belangen liggen, die ont houding van elke financiële steun van gemeentewege niet verantwoord doen zijn. Hierbij wordt niet gedacht aan een jaarlijks subsidie per lid van de vereniging, maar aan de be schikbaarstelling van een bedrag in eens voor een bepaald doel, zoals b.v. de aankleding van een clublo kaal, de aanschaffing van werktui gen voor handenarbeid, het inrich ten of op peil houden van de biblio theek der vereniging enz. Uiteraard moet by het verlenen van subsidie van gemeentewege, de vrijheid van handelen van de betreffende ver eniging volkomen ongerept blijven. De raad zal te dien einde een commissie in het leven roepen, die het gemeentebestuur van voorlich ting en advies zal dienen met be trekking tot de verdeling van een, op de oegroting van 1950 uit te trek ken maximum-bedrag, naar doel en behoefte, een en ander volgens een aan G. S. mede te delen plaatselij ke verordening. NOORD WIJKERHOUT AFSCHEID VAN KAPELAAN VINK. De Sint-Jozef-parochie heeft de ge legenheid, dat oud-kapelaan Vink weer enige dagen in hun midden was aangegrepen, om in een speciaal daartoe belegde bijeenkomst afscheid van hem te nemen. Dit was een ver traagd afscheid, omdat kap. Vink op VOORHOUT Hedenmorgen heeft de plechtige uitvaart plaats gehad van de zeer- eerw. heer W. J. Warmenhoven, pas- tooi van Voorhout. Een groot aan tal priesters en vele parochianen woonden de plechtigheid bij. Bij de Metten gisteravond was agens mgr. H. van Deursen, presi dent van het Groot-Seminarie, ge assisteerd door prof. J. C. Groot van het moment, dat in zijn plaats kap. Naastepad werd benoemd, reeds ge ruime tijd ziek was en hij eerst nu zover hersteld is, dat hem de bis schop een nieuwe taak kan geven. Deze avond stond in het teken van de jeugd. Dit was te verwachten aangezien kapelaan Vink aalmoeze nier was van de mannelijke jeugdbe weging en van het Thuisfront. Kapelaan Naastepad leidde de avond en na het uitspreken van de jeugdgroet, wees hij op het eigen aardige karakter van deze avond, welke ondanks het afscheid toch een feestelijk karakter had. Het was dan ook feest, want de parochie had ka pelaan Vink, die zo ernstig ziek was, dat er zelfs voor zijn leven gevreesd werd weer zij het dan niet geheel hersteld in haar midden. Namens alle aanwezigen sprak kapelaan Naastepad hartelijke woorden van gelukwens met het herstel van de gezondheid van de scheidende pries ter. Plierna sprak J. van Schie, voorz. van de K.J.M.V. woorden van dank en hij wenste kapelaan Vink Gods zegen toe in zijn nieuwe werkkring. Als oud-hopman van de verkenners sprak de heer H. v. d. Weijden en roemde de manier waarop de aal moezenier met de jongens wist om te gaan. Spr. herinnerde aan de grote moeilijkheden, welke de pa rochiële vei kennersbeweging móest overwinnen en dankte de scheidende aalmoezenier voor zijn onverwoest baar optimisme, waardoor veel moei lijkheden konden overwonnen wor den Hierna sprak de heer Van der Weijden namens de K.A.J. Ook hier was aalmoezenier Vink de man, die alle moeilijkheden op zich nam. Met zijn toch al reeds lang zieke lichaam heeft hij een enorme werkkracht ont plooid en daaraan is het te danken, dat wij in de parochie zo'n bloeien de K.A.J. hebben. Na de woorden van de voorz. der Kajotters speelde de eigen mondharmonicaclub enige pit tige nummertjes. Voorz. Heemskerk sprak namens de L.T.J. Grote moeilijkheden moes ten in de aanvang ook in deze tak van de jeugdbeweging worden over wonnen en ook hier was het weer aalmoezenier Vink, die vol wist te houden en ook de L.T.J. tot bloei wist te brengen. Namens Kath. Thuisfront sprak de heer P. van Buijtenen woorden van dank in het bijzonder namens de jon gens in Indië, naar wie wel de spe ciale belangstelling van de aalmoe zenier uitging. Dag en nacht was hij voor de jongens in de weer en hii had 't er zelfs voor over om loten te verkopen en mede te helpen bij het maken van de pakketten. 'Nadat nog de heer H. Janssen na mens de ouders en de afdelingscom missie kap. Vink had bedankt voor alles wat hij voor de jeugd heeft ge daan, zorgden de verkenners voor een humoritisch slot aan de rij van sprekers, wat de leken betreft ten minste. Leo Duivenvoorde richtte op echt jongensachtige manier het woord tot de scheidende aalmoezenier en in een leuk eigengemaatk tafereltje werd hij nog even in het zonnetje gezet. Na een stukje muziek nam pastoor v. d. Waarden het woord om zijn oud-kapelaan te feliciteren met het herstel van diens gezondheid en te- danken voor het vele werk, door hem in de parochie en in het bijzonder voor de jeugd verricht. Hij wenste hem een spoedig algeheel herstel en na de rustperiode in Bergen weer een echte werkring in een parochie. Hierna nam kap. Vroklage het woord als oud-collega en kap. Naaste pad als opvolger. Hij roemde kap. Vink als een zeer ijverig priester met grote organisatorische talenten, wat blijkt uit het feit, dat de jeugd beweging van de St. Jozef-parochie de beste is van de bollenstreek. Na mens de jeugd bood kap. Naastepad een cadeau onder couvert aan, met het verzoek dit te besteden voor iets, dat een blijvende herinnering aan de Noordwijkerhoutse jaren zal vor men. Tenslotte nam kapelaan Vink zelf het woord. Hij richtte zich voorna melijk tot de jeugd, die hij een laat ste geestelije les gaf en die hij op wekte om altijd één te blijven in Christus en nooit te vergeten de weg naar Communiebank en biechtstoel. Na nog enige persoonlijke woorden tot de pastoor en de collega's gespro ken te hebben, eindigde kapelaan Vink met een verzoek om hem in de gebeden te blijven gedenken. Aan het einde van de avond was er voor de aanwezigen gelegenheid om met een handdruk afscheid te nemen van kapelaan Vink, die aan staande Maandag vertrekt naar Ber gen in Noord-Holland om daar al lereerst nog wat te rusten en dan als conrector te gaan assisteren aan de kweekschool der zusters Ursuli- nen. Ingebroken. De jachtopziener A. D. alhier zag op Dinsdag jl. dat een 5-tal jongens bezig waren om in te breken in een tot jachthuis ingerich te bunker in de duinen. D. trachtte de jongens te arresteeren doch zij sloegen er op en konden zich met wat levensmiddelen en gebruiksarti kelen uit de voeten maken. De po litie is het tot heden nog niet gelukt de daders te pakken te krijgen. het Theologicum te Warmond en dr. J. Willebrands, directeur van het Philosophicum. Cantores waren de ken J. Brinkman van Noordwijk en rector F. van Buuren van huize „St. Agnes". Bij de Lauden en Uitvaart-mis van hedenmorgen was celebrant deken J. P. A. Brinkman uit Noordwijk geassisteerd door pastoor J. Versteeg uit Rotterdam en kapelaan G. ten Have uit Den Haag Ceremoniarius was kapelaan C- Netten. In de kerk waren o.a- aanwezig de pastoors en kapelaans van het deke naat, de ta.rijke vrienden van pas toor Warmenhoven en zijn bloedver wanten, de burgemeester van Voor hout, drs. C de Graaff. de burge meester van Noordwijk, mr. F. van Berckel, de burgemeester van Wate ringen M. Meissen, de directeur van de Bisschoppelijke Nijverheids school, ds. Eppink. Herv. predikant, dokter Bots, de gemeente-secretaris, de heer J. W. van den Aardweg en de leden van het Kerk- en Armbe stuur. De lijkrede werd gehouden door pastoor H. Heyink, pastoor te Rot terdam DE LIJKREDE. De predikant had tot tekst geko zen de woorden uit de prefatie in een Requiem-mis: „Voor Uw gelovi gen, Heer, wordt van leven wel ge wisseld; het wordt niet weggeno men." Diep tragisch aldus spr. is het leven en sterven geweest van deze pastoor. Op de vooravond van Allerheiligen heeft God hem tot Zich genomen. De dood bracht hem ver lossing uit een zeer pijnlijke ziekte een ziekte, die hem gelegenheid gaf offers te brengen, welke offers hij edelmoedig heeft gebracht, tot stichting van allen, die hem op zijn ziekbed bezochten. Op de vooravond van Allerheili gen is gestorven als een uitnodiging om deel te nemen aan het heuvels geluk. Naar de mens te oordelen, zeggen wij: Hij had het ook wel ver diend. Maar wij mogen ons niet in laten met de gerechtigheid Gods, ♦oor welke wij, volgens de woorden van de Psalmist te vrezen hebben. „Als Gij op ongerechtigheden acht slaat, Heer, wie zal dan bestand zijn?" Ondanks de eerbied en ver ering, welke men deze priester toe droeg. was de predikant er van overtuigd, dat de parochianen hem uit grote dankbaarheid in hun ge bed zullen blijven herdenken. De overleden pastoor had een ont roerende liefde voor zijn familie. Zijn vader en moeder heeft hij hier in Voorhout laten verzorgen. Zij rus ten nu op hetzelfde kerkhof, waar zijn lichaam straks zal worden heen gedragen. Maar zijn gehele familie verliest in hem een hartelijke en medelevende steun. Pastoor had slechts één broer, maar bij feeste lijke gelegenheden kwamen „hele volksstammen" aanzetten, allen fa milie-leden. Dat was zo het verlan gen van pastoor, die steeds gul en hartelijk was. Vrienden had pastoor zeer velen onder de priesters. Wie met henr be vriend was geworden, bleef zi.in vriend voor het verdere leven. Zij zien hem node gaan, al gunnen zij hem van harte, dat hij uit zijn ver schrikkelijke ziekte is verlost. Het is merkwaardig, dat deze Driester, die 1214 jaar deze parochie heeft bestuurd, die voor kort zelf nog dacht bij zijn koperen pastoraat de Hoogmis te midden van zijn pa rochianen te kunnen opdragen, die bij dat stil-gevierde feest ontroerd was door het medeleven van zijn pa rochianen, door hen niet zó gewaar deerd werd als hij verdiende. Dat is geen klacht aan het adres van de parochianen. Door de tragi sche gang van zijn leven was de pastoor los komen te staan van de parochie, waar hij aanvankelijk zo gewaardeerd werd. Zijn tragisch le ven had een stempel gedrukt op zijn oersoonliikheid, waardoor het niet altijd gemakkelijk was met hem om te gaan en men soms onbegrepen tegenover elkaar stond. Alles weten is alles vergeven. Het optimisme, waarmede hij zijn Driesterleven begon, heeft hij ten einde toe bewaard. Steeds bleef hij als kapelaan als door een wonder genezen op een nieuw wonder om zijn gezondheid terug te krijgen ho nen. In zijn eerste kapelaansjaren had hij zich gewaagd, met de beste bedoelingen, aan een moeilijke finan ciële manoeuvre. Deze handelwijze, ingegeven door pure mensenliefde, maar niet geheel verantwoord, is hem in zijn gehele verdere leven tot last geweest een drukkende cen tenaars-last, welke hem in de loop der jaren enigszins verbitterde. Als pastoor kon iedereen zich stichten aan zijn ijver. Hij was eigen lijk nooit tevreden over de geeste lijke voortgang van zijn parochianen, hij vroeg steeds meer hun deelname aan het leven der Kerk en hij mocht dat doen, omdat hij zelf zulk een schitterend voorbeeld gaf. Alle dagen droeg hij in het vroegste mor denuur de H. Mis op. Daarvan was hij toen hij reeds met de dood in de schoenen liep niet af te bren gen. Hij was een man van gewel dige plichtsbetrachting, ijverig als weinigen, altijd bezielend door zijn woord en voorbeeld en van 'n grote liefde bezield voor Moeder Maria. Zijn plichtsbesef was zo groot, dat hij bijna tot het laatste uur de aan gelegenheden zijner parochie regel de, ofschoon in sommige opzichten het beter zou zijn geweest dat ande ren, dat nu maar gedaan hadden. Het zieken-triduum wilde hij bijwo nen. Hij was een van de tevreden- ste en meest voorbeeldige zieken, welke Voorhout heeft gekend. Want in het lijden daarin was hy een heilige. In de oorlogsjaren werd hij door de Duitsers gevangen genomen. Zyn optreden in de bekende onderwys- aangelegenheid was niet het gevolg van bruusk optreden, maar ingege ven door zijn onwankelbaar plichts besef. Ook in het concentratiekamp van Amersfoort bleef hij een voor beeldig priester en in zijn vermom ming van gevangene was hij een troost voor vele landgenoten en een stichtend voorbeeld voor zijn naaste omgeving. Evenals Jeruzalem bij de gevan gen-neming van Petrus, bleef de pa rochie Voorhout „zonder ophouden" bidden voor haar herder, die, met een groot vertrouwen in de tussen komst van St. Gerardus Majella, op diens feestdag, de 16e October, uit de gevangenschap werd ontslagen. Pijnlijk was bij zijn thuiskomst, de ontdekking, dat er een ander op zijn plaats zat. die terecht of ten onrechte meende pastoor van Voorhout te zyn Hij kwam als een vreemdeling terug in zijn eigen huis en voelde zich ge slagen. Is het moeilijk te begrijpen, dat een man, die zoveel had meegemaakt, wel eens achterdochtig was en zich te genover anderen wel eens heftig uit drukte. Uiterlijk als een boom, sleep te hij zijn gehele leven met kwalen rond en na het concentratiekamp begon voor goed een pijnlijke, las tige en vernederende kwaal. Deze priester heeft een zeer tragisch leven gehad. De parochianen hadden hem in sommige omstandigheden graag anders 'gezien en daarin hadden zij geen ongelijk. Maar wat heeft hij veel goeds onder hen bewerkt door zyn liefdevol geloof, door zijn stren ge tucht en door zijn ijver voor het godsdienstig leven. Tot zijn stervens uur waren zijn gedachten vervuld van liefde voor zijn parochie. Daarom besloot de predikant met de paro chianen aan te sporen hun overleden pastoor in wederliefde in hun gebed te blijven gedenken. Na de absoute door de deken van Noordwijk werd het ontzielde lichaam tussen twee hagen van schoolkinde- -en naar het graf gedragen en aan de schoot der aarde toevertrouwd. SPORT SCHOOLZWEMWEDSTRIJDEN R. K. SCHOLEN. De zwemwedstrijden van de Kath. ^Scholen behoren weer tot het ver leden. En we kunnen niet anders zeggen, dan dat ze ondanks de grote opkomst en de daarmee gepaard gaande drukte goed geslaagd zijn. Dit is vooral te danken aan het har de werken van de jury en de vlotte medewerking van het personeel van bijna alle scholen. De wedstrijden waren dan ook om half een al afge lopen. Als gasten waren aanwezig Rector Bernefeld, Pater G. Hogen eist pater Thomaase .prefect van de Jon- gens-HB-S., en de heren Scholte en Zandvliet als hoofden der scholen. Als prijzen waren voor deze wecL- strijden beschikbaar gesteld 5 me dailles door de Leidse Courant, een beker door de directie van de Leidse Overdekte Zweminrichting, en een medaille door het R. K. Schoolbe stuur. Moeilijker was het deze prij zen eerlijk onder de deelnemende scholen te verdelen, daar lang niet alle leeftijdsgroepen op iedere school vertegenwoordigd zijn. Daarom zijn er verschillende eer ste prijzen gevallen nl.l: 1 voor de Lagere Scholen, jongens en meisjes; 1 voor de Vakschool MULO, VGLO, HES. jongens en meisjes van 13 en 14 jaar; 1 voor de Vakschool MULO, HBS. jongens en meisjes van 15. 16. 17 en 18 jaar: 1 voor de 50 m. vrije school Vakschool err MULO voor Meisjes van 1718 jaar. De beker is verloot tussen de beste jongens- en meisjesscholen en kwam zo in het bezit van de R. K. Jongens- ULO. Vrouwenkerkhof. Als 2e en 3e prijzen zullen de scholen diploma's ontvangen. Als puntentelling gold: oer school: de 4 snelsten op 25 en 50 meter schoolslag; 2 snelsten 25 m. vrye slag; 1 snelste 50 m. vrije slag; 1 snelste estafette. De uitslagen zijn: Groep A: Lagere scholen Mcisies: 1 Barbara- school Levendaal 209.3 p: 2 Maria- school Haa'J.str. 209 6 p.: 3 Oude Vest <=chool 212.6 p.; 4 Lusthoflaan 221.8; 5 Catharinaschool Levendaal 223.3; 6. v. d. Werffstraat 225.6; 7. Potgie- tesrlaan 236. Lagere Scholen Jongens: 1 Caeci- liastraat 196.5 2 Potgietersïaan 211.8: 3 Haarlemmerstraat 2d0 214.3: 4 Pan era tiu school 214.6; 5 Os- en Paarde- laan 214-9: 6 Rapenburg 219.3. Groep B.: HBS, Vakschool, MULO. VGLO meisjes van 13 en 14 jaar: 1 HBS v. meisjes 191 1; 2 Vakschool 191.3; 3 ULO Levendaal 193.8: 4 ULO Haar- lemmerst"aat 194.1; 5 VGLO St. Mar tha 207.8 p. HBS VGLO. ULO jongens van 13 en 14 jaar: 1 HBS voor jongens 195.7 p.; 2 ULO Vrouwenkerkhof 203.8 p.; 3 VGI.O 203 6 p. Groep C en D: HBS, Vakschool. ULO meisjes van 15, 16. 17 en 18 jaar: 1 Levendaal 338.9 p 2 Vakschool 343.4 p.; 3 ULO Haarlemmerstraat 363.1 p.; 4 HBS voor meisjes 365 p. Vakschool ULO 50 m- vrije slag: 1 Vakschool 37.8 en 2 ULO Leven aal 40.5. HBS en ULO jongens 15. 16. 17 en 18 jaar- 1 ULO Vrouwenkerkhof 325.9 beker van de Overdekte; 2 HBS voor Jongens 334.5 p. Zoals men ziet, zijn de verschil len tussen de scholen soms zeer ge ring. hetgeen er wel toe zal bijdragen de animo groter te maken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1949 | | pagina 6