AKKERTJE
Wimpie
Ui
ET
Gemeenteraad van Boskoop
JCvde Q-gl(\
keerpunt
ZATERDAG 22 OCTOBER 1949
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
VERLIEZEN IN INDONESIë.
De regering maakt bekend, dat tot
haar leedwezen de volgende verlie
zen in Indonesië zijn gerapporteerd:
Koninklijke Landmacht:
Gesneuveld 30 Juli 1949, na ver
missing:
soldaat 1ste klasse J. Dijkstra, af
komstig uit Oostdongeradeel.
Gesneuveld 9 October:
soldaat H. Korsten, afkomstig uit
Schijndel (N. Br.).
Soldaat J. W. de Waal, afkomstig
uit Zoelen (Gld),
Koninklijk Ned. Ind. leger:
In de periode van 2 tot en met
8 October geen verliezen.
AANKOMST GROTE BEER.
Het troepensohip „Grote Beer"
wordt in de loop van Zondagavond
23 October 1949 of in de daarop vol
gende nacht in de haven van Am
sterdam verwacht.
Behoudens onvoorziene omstan
digheden begint de ontscheping op
Maandag 24 October des morgens
te 9.00 uur.
PRINSES WILHELMINA WERD
ERE-DOCTOR.
Amerikaans oordeel over Nederland
Prinses Wilhelmina heeft het ere
doctoraat in de rechten ontvangen
van het Smith College te Northamp
ton in de Verenigde Staten. Dr. E.
N. van Kleffens nam de bul voor
Prinses Wilhelmina in ontvangst. Bij
de promotieplechtigheid verklaarde
de promotor:
„In vrede en oorlog was Prinses
Wilhelmina de belichaming van die
deugden, die vele eeuwen lang ver
bonden zijn geweest met een volk,
dat heeft bewezen, dat een opmer
kelijke aanleg voor industrie kan
samengaan met de waardering voor
de scheppende kunsten, dat vrijheid
verenigbaar is met orde en dat vre
delievendheid niet duidt op een ge
brek aan moed".
HEEL FRIESLAND ZAT IN HET
DONKER.
De provincie Friesland heeft gis
teravond door een technische sto
ring in de schakeling van de eigen
voorziening der provinciale electri-
sche centrale, ruim een uur in het
donker gezeten.
Om zes uur gingen de lichten uit
en zweeg de radiodistributie, om
zeven uur gingen de eerste lichten
weer aan. De schelpvaart in Lem
mer ondervond enige vertraging; de
electrische havenverlichting werd
een tijdje door petroleumlampen
vervangen.
NEDERLANDSE KUSTVAARDER
VERMIST EN WEER TERECHT.
Sinds Maandagochtend heeft de
Nederlandse kustvaarder Claes Com-
paen niets meer van zich laten ho
ren. Het schip, dat in Sundstfal
(Zweden) hout had geladen en dat
op weg was naar IJmuiden, moest
in het afgelopen weekend de haven
Brunsbüttel in de Duitse Bocht bin
nengelopen zijn wegens het slechte
weer.
De Claes Compaen is het eigen
dom van de Rotterdamse firma G.
A. van Sprang. Het schip werd in
1949 gebouwd en heeft een beman
ning van elf koppen aan boord.
Het is niet uitgesloten, dat de
kustvaarder met een mankement
aan de zender ergens een vlucht-
haven of een rede heeft opgezocht,
gezien de nog steeds zeer slechte
weersgesteldheid in de noordelijke
gebieden.
Nader wordt gemeld:
Het Nederlandse kustvaartuig
„Claes Compaen" is Vrijdagmiddag
in de Engelse haven Great Yar
mouth binnengelopen. Het schip, dat
geladen was met gezaagd hout, be-
stemd voor Zaandam, heeft een ge
deelte van zijn deklading op zee
verloren.
Tanden blank en rein; adem
fris als morgendauw.
JOODSE WEES KRIJGT EEN
VERMOGEN.
De achtjarige David J. de Kadt te
Hilversum is plotseling in het bezit
gekomen van een bedrag van 30.000
dollar, dat zijn grootvader David
Polak te Palo Alto in Californië op
zijn naam heeft gezet. David de
Kadt is een eenvoudige jongen, die
als baby al de verschrikkingen van
de oorlog heeft meegemaakt. Zijn
vader en zijn moeder, Georg Ste-
phan de Kadt, die chemicus in
Leeuwarden was, en mr. Bertha Po
lak, zijn met andere familieleden
door de hand van de bezetter om
het leven gekomen. David is toen
onder de hoede van een pleegmoe
der gekomen.
Het vermogen van David staat
thans veilig bij de Anglo Califor-
nian National Bank, aldus „Trouw".
DE KAS WERD VOOR PARTICU
LIERE UITGAVEN GEPLUNDERD.
Enige weken geleden werd op be
vel van de officier van Justitie te
Leeuwarden beslag gelegd op de
boekhouding van de Bond van mo
bilisatie-invaliden en van de stich
ting de Nederlandse soldaat, beide
gevestigd ten huize van P. de B. te
Drachten. Het vermoeden bestond
namelijk dat met de gelden van de
ze instellingen op een vreemde ma
nier werd omgesprongen, terwijl de
B. een inkomen genoot dat niet in
overeenstemming was met de gege
vens, dié hij aan de fiscus had ver
strekt.
De B. en zijn jeugdige boekhouder
werden gearresteerd. De controle
van de boeken was een moeilijke
taak omdat dikwijls in het geheel
niet kon worden uitgemaakt wie be
dragen had gestort en hoe groot die
bedragen waren. "Wel kon worden
vastgesteld dat talrijke uitgaven uit
de kas waren gedaan voor het huis
houden en andere particuliere be
langen.
De laatste maanden waren vrij
hoge bedragen binnengekomen als
gevolg van de wet, die aan mobili
satie-slachtoffers van de eerste we
reldoorlog flinke uitkeringen toe
kende. De B. had toen van de leden
gedaan gekregen dat ieder hunner
vijftien procent van de uitkering in
de bondskas zou storten.
BOLLENKWEKERS VOOR
GERECHTSHOF.
Gisteren verscheen voor het ge
rechtshof te 't-Gravenhage een groot
aantal bollenkwekers. De meesten
waren door de politierechter of eco
nomische rechter veroordeeld we
gens overtredingen van bepalingen,
die voor de bollenkweker gelden.
Zo had J. C. de G. uit Leiden
bloemen uit zijn kwekerij verkocht,
hoewel hij alleen in het bezit is van
een vergunning voer het verhande
len van bollen. De G. was hiervoor
veroordeeld tot 600.boete subs,
een maand hechtenis en een voor
waardelijke gevangenisstraf van 2
maanden met een proeftijd van twee
jaar. De procureur-generaal vroeg
bevestiging.
De uit Lisse afkomstige chauffeur
H. M. wilde het na de bevrijding in
het bollen vak proberen. Wel was hij
aan het kweken gegaan, maar de
daartoe benodigde vergunningen be
zat hij niet. Een boete van f 1000,
subs, drie maanden hechtenis was
hiervan het gevolg. Appellant voer
de aan, dat hem een vergunning
was toegezegd. De president merkt
echter op, dat hij er dan op had
moeten wachten tot de vergunning
zou zijn afgekomen. De procureur-
generaal zag echter geen aanleiding
voor een verandering van het von
nis en vroeg derhalve bevestiging
hiervan.
W. J. van G. eveneens uit Lisse,
had op een grotere oppervlakte bol
len gekweekt dan zijn vergunning
toeliet. Hem was een boete opgelegd
van 750,subs, twee maanden
hechtenis en een voorwaardelijke
gevangenisstraf van twee maanden
met een proeftijd van twee jaar.
Ook in dit geval vroeg de procu
reur-fiscaal bevestiging van het
vonnis.
De kweker W. van G. uit Sassen-
heim had volgens zijn zeggen een
-hoekje bollen te veel uitgezet, om
dat het land niet best was en hij
met die bollen hetgeen wegviel wil
de inboeten. Maar net in die tijd
kwamen de ambtenaren meten, zo
dat te grote oppervlakte werd ge
constateerd.
De rechter had 250,boete of
1 maand hechtenis en een maand
gevangenisstraf voorwaardelijk op
gelegd, van welk vonnis de proc—
generaal eveneens de bevestiging
vroeg.
Uitspraken op 4 October.
Voor de Dordtse arrondissements
rechtbank hebben gistermiddag te
rechtgestaan de horlogemakers A. B.
uit Sliedrecht en G. C. A. B. uit
Leerdam. Deze lieden hadden zich
te verantwoorden, omdat zij winst
hadden getrokken uit de verkoop
van een staaf goud, die van diefstal
afkomstig was. Deze zaak staat be
kend als de Sliedrechtse goudstaaf
affaire en zij heeft met de terecht
zitting van vanmiddag haar einde
bereikt. A. B. had indertijd de staaf
goud gekocht van H., die inmiddels
door de Rotterdamse rechtbank is
veroordeeld. G. C. A. B. had zijn
bemiddeling verleend om de baar
goud door te geven aan O., een re
latie van zijn broer.
Beide verdachten hadden 2000.
gekregen van O., maar later, toen
hij de staaf had verkocht, hadden
zij ieder nog het lieve bedragje
12.500 gekregen. A. B., die het
eerst voor de groene tafel moest ko
men, beweerde niets meer van de
behaalde winst over te hebben. Een
rechercheur van de Rotterdamse po
litie, de heer Kruis, vertelde echter,
dat A. B. 7000,verbruikt had,
maar dat er nog minstens 6000,
zoek waren. De heer Kruis achtte
het niet waarschijnlijk, dat ook
dit geld opgegaan was.
De officier van Justitie sprak er
zijn verwondering over uit dat de
Rotterdamse rechtbank de andere
verdachten in deze affaire vrij lich
te straffen had opgelegd. Hij wilde
beide verdachten echter de volle
maat geven. Hij eiste tegen A. B.
voorwaardelijke gevangenisstraf voor
de tijd van 8 maanden met de voor
waarde binnen twee jaar 13.500,
de winst, die hij met de goudstaaf-
handel behaald heeft, in de staats
kas terug te storten.
Mr. Beukenkamp voerde voor bei
de verdachten de verdediging. Hij
zeide o.m. ten aanzien van A. B,
dat deze eis onaanvaardbaar was,
omdat zijn cliënt voor een faillisse
ment zou komen te staan. Hij vroeg
de rechtbank een voorwaardelijke
straf op te leggen en een boete, die
naar draagkracht van de verdach
te is.
Uit het verhoor van de tweede
verdachte bleek, dat hij de politie
direct nadat de zaak aan het licht
was gekomen, 6000 had overhan
digd. De rest zou hij in de rivier
de Linge hebben geworpen. Toch
had hij in totaal 13.500 aan de oo-
litie overhandigd. Hij had namelijk
een groot bedrag aan geld van zijn
familie geleend. De officier van jus
titie concludeerde, dat de zaak be
trekkelijk buiten de tweede ver
dachte was omgegaan. Hij heeft fei
telijk meer nadeel dan voordeel van
de goudhandel getrokken, aldus zei-
de hij. Hij eiste eveneens 8 maan
den voorwaardelijke gevangenis
straf, doch slechts een boete van
2000,Mr. Beukenkamp, de
raadsman, verzocht de rechtbank de
boete te verlagen.
EIS VAN ACHT JAAR TEGEN
ZWERVER DIE AL VEERTIG
JAAR HEEFT GEZETEN.
Als van ouds ontkende hij ook nu
weer alles.
Ik ben altijd een pechvogel ge
weest, zuchtte Donderdag de 63-jari-
ge zwerver J. de B. toen hij voor de
Groninger rechtbank terecht stond.
Maar de officier van Justitie kon met
Techt zeggen, dat de maatschappij
met deze pechvogel toch werkelijk
ook niet bon-af is. Toen De B. veer
tien jaar oud was belandde hij al in
een tuchthuis en de rest van zijn le
ven is hoofdzakelijk vergleden achter
gevangenismuren. Veertig jaar heeft
hij nu al bij elkaar in de gevangenis
doorgebracht en nu werd er weer een
gevangenisstraf van acht jaar tegen
hem geëist.
Want het zijn geen geringe misda
den. die deze man op zijn geweten
heeft. Een overval op het bijkantoor
van de Rotterdamse Bank te Win
schoten moest hij in zijn jonge jaren
met twintig jaar gevangenisstraf boe
ten. Hij was maar net uit de gevan
genis ontslagen, dat was in 1936, toen
hij ergens brand stichtte en gegrepen
werd. Het vonnis luidde toen twaalf
jaar gevangenisstraf.
Na de bevrijding van ons land, toen
hij die twaalf jaar dus nog niet had
uitgezeten, gingen de deuren van de
gevangenis voor hem open, maar in
Juni van datzelfde jaar was het al
weer mis! In Blijham brandde er een
schuur af en De B. werd in de buurt
van die schuur gevonden met sne
den in de polsen en een bebloed mes
naast zich.
De dag tevoren was er een overval
met roof gepleegd op een boerenleen-
Dief gaf zijn
adres op
Een minuut nadat een agent
van het bureau Spaarndammer-
straat te Amsterdam in zijn
boekje naam en adres had op
geschreven van een fietser, die
zonder licht reed, werd hij aan
gesproken door een man, wiens
fiets zojuist gestolen was. De
beschrijving van het rijwiel
kwam overeen met het karretje
van de man, die de agent net
had aangehouden. De politie
man ging naar het opgegeven
adres in de Tasmanstraat, waar
hjj de dief en de gestolen fiets
inderdaad aantrof.
Pech voor de dief, een geluk
voor de bestolene eneen pluim
voor de agent. „Vrije Volk"
bank te Bellingwolde en daar was een
jas gevonden die zoals later bleek,
eigendom van De B. was. Hij werd
dus, verdacht van brandstichting en
van die overval, ingerekend.
De B. heeft de reputatie, dat hij
nooit bekent. Ook nu ontkende hij
weer alles, toen hij voor de Gronin
ger Rechtbank terecht stond. De jas
was door een man die hem vijandig
gezind was neergelegd bij die bank
om de verdenking op hem te laten
vallen en die wonden waren het ge
volg van een vechtpartij, die hij toe
vallig op de avond van die brand en
in de buurt daarvan met zekere Otto
had gehad.
De psychiater achtte De B. een ge
vaarlijk man voor de maatschappij
en de officier vond, dat de man die
maatschappij dan maar weer eens
acht jaar moest verlaten. Als hij dat
vonnis krijgt, is hij 71 als hij uit de
gevangenis komt
„Alg. Dagblad".
Vier jongelieden, een Nederlan
der, twee Engelsen en een Ameri
kaan, allen studenten, hebben zon
der geld op zak een tocht van acht
weken gemaakt van Nederland uit
naar Denemarken, Duitsland, Zwit
serland, Italië, Sicilië, Tunis, Algiers,
Marokko, Spanje en Frankrijk^ in
totaal een afstand van ongeveer tien
duizend kilometer, welke al liftend
is afgelegd. Hier en daar verdienden
de jongelui enig zakgeld door het
verrichten van werkzaamheden.. In
Haute Saone hebben de vier mak
kers van elkander afscheid genomen
om ieder naar zijn land terug te ke
ren.
In een langdurige vergadering van
de gemeenteraad werden vele ge
meentezaken besproken.
Weer steun voor kleine kwekers.
In het rapport over het effect van
de steunverlening aan tuinbouwers
in 1948 te Boskoop en directe omge
ving, wordt geadviseerd deze ook
over 1949 weer te verlenen. De heer
Noest (P. v. d. A.) vraagt of er dus
weer op hulp gerekend kan worden.
Weth. Taat (A.R.) verwacht van wel,
aangezien het betreffende Ministerie
hier welwillend tegenover staat. Naar
aanleiding van de opmerking dat
kwekers reeds genoodzaakt zijn om
tegen lagere prijzen dan de vastge
stelde, te verkopen, merkt de heer
Hage (V.V.D.) op, dat zulks in strijd
is met de geleide economie en er toch
Boerenleen- en Raiffeisenbanken
zijn, zodat verkopen onder de prijs
niet nodig is.
Geen verhoging Subsidie 1949
voor de Handelsavondschool.
Bij het voorstel om het verzoek van
de Middelbare-handelsavondschool
om herziening van het subsidie te be
handelen bij de begroting voor 1950,
acht de heer Verbey (K.V.P.) het
beter dit niet te verschuiven. Er
staan wel meerdere wijzigingen der
begroting op de agenda. De nood der
Handelsavondschool is door de auto
matische verhoging der leraar-sala
rissen zeer gestegen. Hij acht het
wenselijk dat dan óók het subsidie
automatisch verhoogd wordt. De
school heeft nu moeten lenen. De heer
Mathot ondersteunt zijn fractiege
noot. De voorz. deelt mede, dat het
subsidie thans 10.per jaar per
leerling bedraagt, tot een maximum
van 500.Voor 1950 zal dit be
dragen 15.per leerling zonder
maximum. Het verzoek wordt echter
niet in behandeling genomen, zodat
de school nog een jaar op de verho
ging zal moeten wachten.
De voorstellen tot vaststelling van
Kinderbijslag-toeslag en -töelage aan
het gemeentepersoneel zullen op
voorstel van de heer Kooy (A.R.) in
De 43-jarige huisvrouw v. B,
uit Culemborg wilde haar keuken
een goede beurt geven. Zij gebruik
te hierbij een trapje. Op een ge
geven moment verloor zij haar
evenwicht, viel van de trap en
kwam met 'het hoofd op het fornuis
terecht. Zij was op slag dood.
De leerling-electricien A. M.
uit Brummen is tijdens werkzaam
heden in e§n fabriek te Dieren door
electrische stroom getroffen. Door
de schok kwam hij van een hoogte
van vier meter te vallen. Voordat
medische hulp ter plaatse was, over
leed het slachtoffer.
verteld door HUIBER'C VET
EN DE
BETOVERDE PRINS
40.
De tocht naar Blij-Dorp
werd zwijgend afge
legd. „De weg naar roem
is lang en moeilijk", merk
te Kobus eindelijk droef
op. „De ware helden wor
den bij hun leven nooit
Ëeëerd, wat ik je brom.
ie geschiedenis bewijst
dat."
Hun sombere stemming
werd echter in de Dier
gaarde weer geheel weg
genomen door het gezicht
van de verrukte kameel, die. na het
inslikken van het drankje, plotseling,
veranderde in een keurig geklede
Prins.
„Tjonge!" zuchtte Kobus verbou
wereerd. „De moderne wetenschap
staat toch maar voor niets tegenwoor
dig!"
„Mag ik het ook eens proberen?
smeekte een kameel, die een plotse
linge liefde had opgevat voor de
Prins in kamelengedaante.
De Prins inspecteerde het flesje en
moest tot zijn spijt antwoorden, dat
het geheel ledig was, maar dat hij
per eerstkomende gelegenheid een
nieuw flesje "zou sturen. Hierop wend
de hij zich tot Kobus en Wimpie en
betiugde in enkele we,gekozen woor
den zijn hartelijke dank voor de
hulp die het onversaagde tweetal
hem had geboden.
„Mocht U eens", zo eindigde de
Vorstelijke Gast, „bij toeval in mijn
Rijk terecht komen, dan zal ik U
gaarne, en zulks zonder betaling,
enige nachten onderkomen bieden.
Mocht U geen brood hebben," dan
kan dat er ook nog wel af. Ik ben
zo krenterig niet."
Wimpie en Kobus bogen dankbaar,
en met deze buiging eindigde ook het
Avontuur van Wimpie en de beto
verde Prins
EINDE.
besloten vergadering worden behan
deld, terwijl daarbij dan tevens het
voorstel tot wijziging van de salaris-
en loon-normen zal worden gevoegd.
Dit comité-generaal zal na afdoening
de- agenda plaats hebben.
De woningbouwver. Patrimonium
krijgt op haar verzoek een aanvul
lend bouwvoorschot van 10.000.
voor herstelwerkzaamheden van en
kele van bij haar in exploitatie zijn
de woningen, welke aan de bekende
Boskoopse kwaal van verzakking lij
den en er dus weer enkele heipalen
bij zullen krijgen. Een voordeeltje
voor alle drie de woningbouwver. is,
dat het rentepercentage voor de an
nuïteiten kan worden verlaagd, waar
door elk een besparing van pl.m.
400.per jaar kan noteren. De heer
Noest is hierover zeer verheugd.
Weer de Emmakade.
Bij het voorstel wijziging begro
ting, maakt de kwestie Emmakade de
tongen los. Enkele' leden zijn voor
asphalteren, anderen voor bestraten.
Tevens wordt de aandacht van B. en
W. gevestigd op het feit dat de put
ten boven het wegdek uitsteken, het
geen bij avond zeker levensgevaar-
Rik is. De voorz. wil de putten dan
maar wat laten zakken. (Als het nog
langer duurt zakken zij van zelf).
Tenslotte wordt dit punt aangehou
den en zal een juiste kostenbereke
ning worden gemaakt voor bestrating
en voor asphaltering. De leden van
de Raad zullen dan hun oordeel hier
over kunnen vellen. De bewoners van
de Emmakade doen het beste
's avonds maar thuis te blijven. Bij
herstel Reijerskoop verzocht de heer
Noest gelijktijdig herstel der riole
ring.
Geen nieuwe centrale verwar
ming voor het gemeentehuis.
In verband met beëindiging van
een kasgeldlening, tonen B. en W.
aan dat deze niet kan worden afge
lost, zodat een nieuwe lening moet
worden gesloten. In de opsomming
der posten welke dit noodzakelijk
maken, komt o.a. voor: verbetering
installatie centrale verwarming in
het gemeentehuis. De heer Kooy
(A.R.) vindt hierin aanleiding om de
kwestie algehele vernieuwing of tel-
kenjare reparatie weer eens aan te
snijden. Na de discussie welke hier
over ontstaat, en waarin het vóór en
tegen overwogen werd, deelt de
voorz. mede, dat het standpunt van
B. en W. is, dat algehele vernieuwing
in principe beter is, doch dat zij dit
nog niet in haar geheel kan over
zien. Wel weet zij, dat als gevolg van
het dan te verrichten breekwerk, de
kosten een respectabele hoogte zou
den bereiken. Wij blijven dus maar
repareren.
Laat nu de klokken luiden.
Bij het laatste agendapunt, aankoop
luid-klokken, worden vele besprekin
gen ingeluid. Vele leden luiden mee.
Door de burgerij is een bedrag van
rond ƒ3000.bijeengebracht. Dit
moet worden verdeeld tussen R.K.
kerkbestuur en gemeente. Het deel
voor de gemeente zal rond 2400.
bedragen. B en W. willen dit bedrag
besteden voor een electrische luid-
installatie en voorts 2 klokken aan
schaffen, een van resp. 600 K.G. en
één van 400 K.G. De klokken komen
dan op 5000.en de bijkomende
werken op 3000.De rijksbijdrage
is 3768.75, zodat de gemeente maar
4500.zal behoeven uit te trekken.
Ten slotte luidden alle stemmen
gelijk en krijgt Boskoop 2 klokken en
een electr. luidinstallatie in de ge
meentetoren en de ingezetenen zullen
weer elk half uur de klok kunnen ho
ren luiden.
Bij de rondvraag kwam de heer
Noest met zijn houten woningen, wel
ke bij B. en W. geen genade vonden,
omdat dit college van mening is, dat
door het plaatsen van houten wonin
gen, de normale woningbouw zal
worden gestagneerd.
De heer Verbey vindt het zeer ur
gent dat bij de los- en laadplaatsen
goede verlichting wordt aangebracht.
B. en W. zullen dit in de eerstvolgen
de B. en W.-vergadering bespreken.
Hierna wordt de vergadering ge
durende enkele uren met gesloten
deuren voortgezet voor de behande
ling der reeds eerder genoemde voor
stellen. Na heropening worden de
voorstellen van B. en W. aangenomen
en is het reeds lang na middernacht
wanneer de rust in de raadzaal is te
ruggekeerd.
Anderen door lawaai niet
hinderen,
Resultaat: risico's verminderen.
oorspronkelijke roman
door MIES VAN VELSEN.
24)
Eindelijk daar op een bank, een
vrouw met een kindje op de arm.
Kon dat Gaby zijn? Een brok schoot
haar in de keel. Nooit zou ze de uit
drukking van schrik vergeten op het
gelaat van de jonge vrouw, toen de
auto stopte en ze een beweging
maakte, als wilde ze vluchten. Bij n
zien van Loek ontspande zich haar
trekken.
Mevrouw Warsage opende het por
tier „Stap in Gaby, ja geef mij Mar-
janneke maar. Zit je zo goed? Trek
het plaid over je benen. Hier is dan
je kleine schat weer."
Gaby gehoorzaamde werktuiglijk,
zonder een woord te spreken. Het
portier klapte dicht. Het gaf haar een
schok. Zo was een uur geleden de
huisdeur achter haar dicht geslagen.
HOOFDSTUK XIV
In de veel te ruime peignoir van
mevrouw Warsage, zat Gaby op de
rand van haar bed. Geen woord
was nog over haar lippen gekomen.
Stil had ze Loek laten begaan, toen
deze haar mee naar boven nam en
bij het uitkleden hielp.
Veel was mevrouw Warsage dui
delijk geworden, toen het helle licht
haar medogeloos, het mishandelde
gelaat toonde en de blauwe plekken
op de rechter arm. Geen verwonde
ring had ze getoond, niets gevraagd.
Ze boog zich over Marjajnneke die
rustig sliep. „Ik zal haar maar mee
nemen, dan kun je ongestoord sla
pen."
Gaby knikte onverschillig. Voor
zichtig nam Loek het slapende kind
je op en legde het in de aangren
zende kamer in haar eigen bed. Dan
ging ze terug naar Gaby, die nog on
veranderd in dezelfde houding zat.
„Ga nu rusten, kind lief", Dadelijk
breng ik je een kop warme bouil
lon" Plotseling zag Gaby haar aan.
„U zult Marjanneke niet mee ge
ven, onder geen voorwaarde aan
niemand; wilt u me dat beloven?"
„Natuurlijk je bent m'n logée."
Ze voelde hoe de jonge vrouw ver
meed Mark's naam te noemen. Met
moeite overreedde ze haar een paar
teugjes te drinken en dekte haar dan
met moederlijke bezorgdheid toe.
Han vond Loek, niet als naar ge
woonte in de huiskamer.
„Is mevrouw al naar bed," vroeg
hij het meisje, dat de koffie binnen
bracht.
„Neen mijnheer, mevrouw is bo
ven er zijn onverwacht logée's ge
komen.
Hij dronk zijn koffie terwijl hij zich
afvroeg wie het konden zijn.
Eindelijk verscheen Loek en hel
derde hem het geval zo goed moge
lijk op.
Warsage keek ernstig. „En wat
denk je nu te doen?" vroeg hij toen
ze geëindigd had, „het lijkt me een
heel onaangename geschiedenis."
„Zolang we niets definitiefs weten
valt er nog weinig te zeggen, wel
wilde ik Gaby voorstelllen een poos
bij ons te blijven, ze leek me totaal
uitgeput."
„Het was te voorzien," zei Warsage
wat ontstemd „ik raad je aan je han
den niet in een wespennest te steken
Wie weet waartoe die Sanders in
staat is."
Midden in de nacht ontwaakte Ga
by uit een zware slaap met een bon
zende pijn in het hoofd. Verward
tastte ze om zich heen en trachtte
zich te bezinnen waar ze was. Haar
hand vond de schakelaar en toen 't
licht aanknipte, drong langzaam het
gebeurde van de vorige dag tot
haar door. De pijn belette haar re
gelmatig te denken. Ze voelde alleen
een vreugdeloze geruststelling dat ze
een veilige schuilplaats had.
Opnieuw viel ze in een diepe slaap
Ze merkte er de volgende morgen
niets van, dat mevrouw Warsage,
zacht de deur opdene en even stil
weer verdween. Rust zou haar goed
doen dacht Loek. Ze moest nu vlug
Marjanneke gaan verzorgen. In de
badkamer maakte alles gereed en
kwam juist bijtijds terug, want het
kleintje was wakker geworden en
had haar onderzoekingstocht tot de
andere helft van het lits-jumeaux
uitgestrekt. Haar grote donkere
ogen keken met verwondering naar
de slapende Han en toen Loek glim
lachend de armen naar haar uitstak
begonnen de lipjes verraderlijk te
trillen: „niet pappie," zei ze op Han
wijzend.
Liefkozend nam Loek haar op de
arm en kuste de opkomende tranen
weg „Niet mammie,'' stelde Marjan
neke vast en woelde met de kleine
vingers door Loek's donkere haar.
„Neen, dat is tante Loek en die zal
je nu eens vlug opknappen."
Maar Marjanneke, gewend aan een
teil. tekende hevig protest aan, toen
ze in het grote bad werd gezet en
niet voordat ze weer aangekleed was
en Loek een, spelletje verzon, hield
het schreien op.
Ze kwamen laat aan het ontbijt
waar Han al ongeduldig wachtte.
Toch klaarde z'n gezicht op, toen
hij haar met de lachende baby op de
arm zag binnenkomen.
„Is het geen schat, Han.''
Hij knikte, streek even met z'n
vinger langs het zachte wangetje.
„Zo nu zullen we eens vlug be
ginnen, heeft Liesbeth al thee ge
schonken?"
„Gelukkig wel, maar jouw kopje
staat koud te worden."
Als alle mensen, gewend om op
hun tijd bediend te worden, hield
hij niet van ongeregeldheden. Het
7rgerde hem dan ook, dat Loek meer
aandacht besteedde aan het voeren
van het kleintje, dan aan haar eigen
ontbijt.
„Telefoon voor u, mevrouw," zei
Liesbeth na een bescheiden tikje op
de deur.
Loek reikte Han het kind over.
„Neem jij haar even," zei ze en
liep haastig de gang in.
„Met mevrouw Warsage, hoorde ze
een zenuwachtige mannenstem vra
gen, zodra ze de hoorn aan het oor
bracht.
„Ja daar spreekt u mee, O, ben jij
het Mark."
„Kunt u mij zeggen," hij haperde
„weet u waar Gaby is?" Ze hoorde
de angst in z'n stem.
„Misschien kunnen we daar beter
even thuis over praten," zei ze be
daard. Zal ik vanmiddag even bij je
aankomen?"
„Zeg me tenminste of ze bij u is,
of ze leeft, bracht hij met moeite
uit.
Loek stelde hem wat het laatste
betrof gerust, maar negeerde voor
zichtig de eerste vraag en beloofde
tegen vier uur die middag te zullen
komen.
Ze vond een volslagen ontredderd
mens tegenover zich. Hij bood haar
een stoel aan en bleef zelf staan.
„Zeg me wat u van haar weet",
drong hij, „is ze bij u? En Marjan
neke." De uitdrukking van z'n ge
laat verried een naamloze angst.
Loek aarzelde: mocht ze het hem
zeggen. Als hij eens zijn rechten liet
gelden. Van de andere kant was ze
overtuigd^ dat hij geen komedie
speelde. Kon ze hem in de onzeker
heid laten en nodeloze opsporingen
laten doen.
„Ze zijn bij mij." zei ze langzaam
en zag hem scherp aan. Over Gaby's
toestand kan ik je nog niets zeggen
ze heeft nergens over gesproken. Ik
oordeel alleen naar het geen ik ge
zien heb." Ze zweeg. Mark had zich
op een stoel laten vallen.
Wordt vervolgd)
