abdijsiroop!
^U&cjacvit
in Indonesië
"1
nesië
2de deel van een wereldreis in zakformaat
Let op Uw Borst
U
WOENSDAG 12 OCTOBER 1949
BE LEIDSE COURANT
PAGINA 2
ENGELAND WIL ZUIVEL
PRODUCTEN UIT NEDERLAND
INVOEREN
Harold Wilson, de Blitse minister
van handel heeft meegedeeld, dat
binnenkort besprekingen zullen wor
den gevoerd tussen Engeland en No
derland over een pontr?ct op lange
termijn voor de levering van zuivel
producten.
EIGEN BOUWBUREAU VAN
BOERENORGANISATIES
De zes in de Stichting voor de
Landbouw samenwerkende organisa
ties hebben besloten een Landelijk
Bouwbureau op te richten onder lei
ding van architect J. G. Brandsteder
Dit zal tot taak hebben boeren en
landarbeiders goede administratieve
en bouwtechnische voorlichting te
geven bij het bouwen van een boer
derij of woning. Door middel van
dit nieuwe bureau wil de Stichting
voor de Landbouw komen tot een
economische verantwoorde boerde-
rijbouw. De bouwkosten zijn na de
oorlog zo ontstellend gestegen, dat
veel boerenbedrijven nauwelijks
meer lonend zijn.
GOUDEN PROFLSSIEFEEST VAN
MOEDER LEON1E VAN ZUSTERS
VAN LIEFDE
Op 16 October viert Moeder Leonie
Generale Overste van de Zusters van
Liefde in Tilburg haar gouden pro-
fessiefeest, dat nagenoeg samenvalt
met haar zeventigste verjaardag.
Moeder Leonie was gedurende 17x
jaar Generele Overste over ruim
4000 religieuze zusters, die 90 hui
zen hebben in Nederland, Indonesië
en West-Indië, 10 in Amerika, 4 in
Engeland en 6 in België. Op Zater
dag 22 October is er van 1 tot 3 uur
gelegenheid tot gelukwensen in Het
Moederhuis der Zusters van Liefde,
Oude Dijk 1, Tilburg.
"PRINS BERNHARD BEZOEKT
INCOGNITO ZIEKENHUIS TE
ZWOLLE.
Prins Bernhard heeft gisteren van
zijn aanwezigheid in de Overijsselse
hoofdstad gebruik gemaakt om in
cognito een bezoek te brengen aan
het R.K. Ziekenhuis aldaar. Prins
Bernhard had daar een onderhoud
met dr A. tén Cate uit Meppel, die
in dat ziekenhuis verpleegd wordt.
Dr Ten Cate is een bekend ruiter
met wie de prins meerdere malen
op springconcoursen en cross-coun
tries uit is gekomen.
Z.K.H. werd echter spoedig her
kend en toen hij het ziekenhuis ver
liet om wederom met zijn gesloten
auto te vertrekken, deden de moe
der-overste en verpleegsters hem
uitgeleide.
Aetherklanken
DONDERDAG
HILVERSUM I (301 m)
7.00 Nieuws, 7.15 Ocht.gymn., 7.30
Ochtendblad, 7.50 dagopening, 3.00
Nieuws, 8.15 Ochtendblad, 8.5o Voor
de vrouw, 10.50 Voor de kinderen,
11.00 Lichte muziek, 12.00 Amuse
ments muziek, 12.30 mededelingen,
12.33 In 't spionnetje, 12.38 Zuid-
Amerikaans orkest, 13.00 Nieuws,'
13.15 Populaire muziek, 14.00 Voor
de vrouw 14.30 Altviool en piano,
15.00 voor de zieken, 16.00 gevarieerd
programma, 17.00 Kaleidoscoop, 18.00
Nieuws, 18.15 Sportpraalje, 18.30
Strijdkr. 19.00 Voor de kinderen,
19.10 Pianovoordracht, 19.45 Rege
ringsvoorlichtingsdienst antwoordt,
20.05 actualiteiten, 20.15 Philh. Or
kest, kinder- en dameskoor, 21.40
Klankbeeld over Chopin, 22.00 Pniln.
Orkest, 22.45 Flitsen uit Papoealand,
causerie, 23.00 Nieuws.
HILVERSUM II (415 m)
7.00 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO
16.00—24.00 NCRV
7.00 Nieuws, 7.15 Septet, 7.45 Mor
gengebed en liturgische kalender
8.00 Nieuws, 9.4U Schoolradio, 10.45
Orgelconcert, 11.00 Voor de zieken,
11.45 Schoolradio, 12.01) Angelus,
12.03 Populaire muziek, 12.30 Mede
delingen, 12.33 Populaire muziek,
13.00 Nieuws en kath. nieuws, 13.20
Zang, gitaar en luit, 13.45 Voor de
vrouw, 14.00 Metropole orkest, 14.45
Voor de vrouw, 17.00 Voor de jeugd
17.30 Zang en piano, 17.50 Koor,
19.00 Nieuws, 19.15 Muzikale cause
rie, 19.40 Radiokrant, 20.00 Nieuws,
20.05 Klein koor, orkest en solisten.
21.00 Familiecompetitie, 21.35 Klein
koor, orkest en solisten, 22.05 Repor
tage, 22.15 Buitenlands overzicht
23.00 Nieuws.
G. KWAKKENBOS
Nieuwkoop
viert 13 Oct. zijn 2e Indon. ver
jaardag te Medan.
J. M. BEZUIJEN
Hondsdijk A24
Koudekerk a. d. Rijn
viert op 13 Oct. zijn 3e Ind. ver
jaardag te Kabandjahé (Sumatra)
DOODSTRAF GEëlST TEGEN
KAMPCOMMANDANT VUGHT
Friedrich Meyerhof, tijdens de
Duitse bezetting commandant van
het buitencommando Moerdijk en
chef van de strafbunker van het
voormalige concentratiekamp Vught,
hoorde gisteren voor de Bijzondere
Strafkamer van deArrondisse
mentsrechtbank* in Den Bosch de
doodstraf tegen zich eisen.
VIJF EN ZEVENTIG MILLE
BOETE.
Textiel zonder punten.
Voor de economische politierech
ter te Amsterdam diende gisteren de
zaak tegen een der grootste kleding
magazijnen in de hoofdstad. De dag
vaarding vermeldde: ongeoorloofd
afleveren van stoffen, kleding enz.
ter waarde van 600.000 punten, het
zonder punten afgeven van stoffen
aan personeel ter waarde van 60.000
punten en een slechte administratie,
waardoor 53.000 punten verdwenen
zouden zijn. De officier van Justitie
eiste 75.000 gulden boete of vier
maanden hechtenis voor de verant
woordelijke directeur. Hij achtte de
ze zaak niet een van doelbewuste
zwarte handel, niettegenstaande de
ze verontschuldiging zijn er hande
lingen in strijd met de wet verricht.
De verdediger trachtte dat te weer
leggen en vroeg vrijspraak.
Dat het personeel stof ontving
vloeide voort uit de prima houding
van het personeel tijdens de bezet
ting. Het was bekend, dat de direc
tie stof had doen „onderduiken" om
het ;uit handen van de bezetter te
houden. Dat dit niet verraden was
legde de directie een morele ver
plichting op.
Wilt U iets weten?
Vraag: Route Roelofarendsveen
Norg per auto. Hoeveel km?
Antwoord: Roelofarendsveen, Lei-
muiden, Uithoorn, Vinkeveen, Hil
versum, Amersfoort, Nijkerk, Hard-
wijk, Zwolle, Meppel, Assen, Norg.
Afstand plm. 200 Km.
Vraag: 1. Is er in Rotterdam een
kunstijsbaan?
2. Wanneer is de kunstijsbaan in
Den Haag open?
Antwoord: 1. Rotterdam bezit nog
geen kunstijsbaan.
2. De Hoky is elke dag voor het
publiek geopend van 1012.30,
14.3017.en van 20.0022.30 uur.
De baan wordt op 22 October, des
morgens te 10 uur, weer geopend.
DE NIEUWE AUTOBRANDSTOF.
De proefritten, met de nieuwe mo
torbrandstof, door Bert Mude te
Leidschendam uitgevonden, zijn uit
stekend verlopen. Zelfs werd met
de gebruikte auto een hogere snel
heid bereikt, dan met benzinevoe
ding mogelijk is. De burgemeester
van Leidschendam heeft een proef
rit meegemaakt.
DRONKEN AUTOBESTUURDER
REED TWEE KINDEREN DOOD
Voor de Arnhemse rechtbank
stond terecht H. P. te Berg en Dal,
die in beschonken toestand op 28
Augustus te Ubbergen met een
vrachtauto twee kinderen heeft dood
gereden. Ook heeft hij twee jongens
omver gereden en voetgangers in
groot gevaar gebracht.
„Uitdrukkelijk moet ik er tegen
waarschuwen, deze verdachte te
zien als een eerzame man, die een
keertje een slokje teveel op had" al
dus begon de officier van justitie,
mr W. de Vries zijn requisitoir. „Met
wit krijt moest aan de balk van de
rechtbank worden geschreven, hoe
men, die dronken aan het stuur heb
ben gezeten en ongelukken maakten,
worden behandeld."
„Het is aan het toeval te danken,
dat er niet 5 of 6 doden zijn te be
treuren," vervolgde mr de Vries, die
daarna hevige critiek oefende op het
feit, dat hem geen andere mogelijk
heid bleef, dan het maximum van 9
maanden gevangenisstraf fe eisen.
In 1935 is reeds een nieuwe wegen
verkeerswet ontworpen, maar nu 15
jaar later, is zij er nog steeds niet.
Een belachelijke straf is deze 9
maanden in dit geval," zei de offi
cier „3 a 4 jaar zou nog veel te wei
nig zijn, waar zoveel ellende door
een dronken autobestuurder is ver
oorzaakt."
Behalve reeds genoemde gevan
genisstraf eiste de officier intrek
king van het rijbewijs voor de tijd
van een jaar, een boete van f 200 en
drie maanden voorwaardelijk met
een proeftijd van 3 jaar, gedurende
welke periode verdachte zich zal
moeten onthouden van het gebruik
van sterke drank en het besturen
van automobielen. Deze laatste straf
vroeg mr de Vries teneinde verdach
te zo lang mogelijk van de weg te
kunnen houden.
Verdachte herhaalde steeds zich
van het ongeluk niets meer te kun
nen herinneren.
Volgens de verdediger is zijn
cliënt een oppassend man, di'
slechts bij enkele gelegenheden
drank misbruikt. Door een afwijking
van de ruggegraat was zijn cliënt
bovendien lichamelijk ongeschikt om
zulk een zware GMC-auto te bestu
ren.
Uitspraak over 14 dagen.
BEURS LUSTELOOS
De Amsterdamse - effectenbeurs
was vandaag volkomen lusteloos. Er
waren blijkbaar enige kleine aan
kooporders voor buitenlandse reke
ning, die oorzaak waren dat de in
ternationale waarden een kleine ope
ningswinst konden boeken, doch
'daarna lag de handel zo goed als stil.
Eergisteren is nog voor ruim 11/2 mil-
lioen nominaal aan aandelen omge
zet, een omzet, die voor zover waar
neembaar, gisteren wel niets gehaald
zal worden. Olies fluctueerden van
310 tot 312 3/4 en sloten op dezelfde
prijs als gisteren, n.l. 310 1/2. Philips
en Unilever konden een kleine winst
boeken, Aku's waren wederom ge
vraagd en lagen op 194 gunstig. De
overige industriëlen slechts weinig
veranderd.
De voornaamste Ind. cultuurfond
sen 'openden licht gedrukt. De han
del was hier wel zeer gering. Per sal
do moesten zowel H. V. A., Deli en
Amsterdam rubber een klein verlies
boeken.
De Staatsfondsenmarkt lag weder
om gedrukt voor de dollarlening Ne
derland. Nu de koers na de devaluatie
niet meer schijnt aan te trekken,
geeft het publiek blijkbaar er de
voorkeur aan de dollarobligaties te
verkopen, teneinde het vóórdelige
verschil, ontstaan na de devaluatie
door de waardevermindering van de
gulden, te realiseren.
A. M. A-MISSIETENTOONSTELLING
1I7E HEBBEN gistergn de wereld-reiziger achter gelaten voor de stand
van de Pauselijke Missiegenootschappen. Vanaf die plaats had hij
een mooi gezicht op de grote zaal en kon dus goed zien hoe groot de be
langstelling was. Het wordt steeds drukker; iedere dag komen er meer
bezoekers. We weten het aantal tot en met gisteravond niet precies,
maar zeker is het dat er al meer dan 7.000 personen geweest zijn! Zo
moet het doorgaan; de 20.000 kan en moet bereikt worden. Dat kan als
iedere katholiek uit Leiden en omgeving die belangstelling heeft voor
het Missie-werk en wie heeft dat niet? dit toont door een bezoek
aan de A.M.A. Hoe drukker, hoe mooier. Hoe voller, hoe gezelliger. Hoe
meer mensen er om een £tand staan, koe beter een pater vertellen kan.
En hoe groter aantal bezoekers, hoe beter het financiële resultaat. Want
dit spreekt toch uiteindelijk ook een woordje mee in deze Missie-actie, al
is het er niet om begonnen!
Maar goed. de wereld-rèiziger zat
op het podium, keek z'n ogen uit
naar de drukte en ruste uit van de
vermoeienissen. Toen nam hij z'n
reisstaf weer op en vervolgde z'n I
reis.
In Bolivia streek hij neer. Hier
ontvingen hem de patei's Augustijnen,
die een wat triestig verhaal vertel
den over de 4 millioen mensen,
waarvoor slechts 500 priesters be
schikbaar zijn. Dat betekent 1 pries
ter op 8.000 gelovigen, oftewel 3
priesters voor een stad als Leiden.
Daar komt echter nog bij dat die
mensen niet op een kluitje wonen,
maar verspreid over kleine dorpjes,
die in de bergen ver uit elkaar lig
gen. Vele katholieken zien slechts
éénmaal per jaar een priester, slechts
één maal per jaar kunnen zij de H.
Mis horen, communiceren, biechten
en onderricht ontvangen. Deze pa
ters werken daar onder twee grote
Indianen-stammen, afstammelingen
van de oude Inca's, die voor 70
katholiek zijn en zeer primitief le
ven. Onder leiding echter van de
paters maken zij zich iets van de
Westerse cultuur eigen, wat betreft
woningen en hygiëne. Dat is hard
nodig, want zich wassen doen ze
bijna niet. Ze kruipen gekleed in
hun bed en zijn bang voor een dok
ter!
De paters van Mill Hill werken
o.a. in Afrika. Van Bolivia naar de
Belgische Congo is een reisje van
niets. Maar niet voor niets! Want
men hoort daar een interessante uit
eenzetting hoe de negers wel katho
liek willen worden, zonder nochtans
hun heidense godsdienst-uitingen te
willen nalaten. „Ik kan er wel dui
zend per dag dopen, als ik wil", ver
telt een pater. „Maar de „veel-wij-
verij" over boord zetten, daar heb
ben de mannen een hekel aan. En
dat zal toch moeten. Ze zeggen daar
allemaal dat God oneindig goed is
en dat Hij niet zo nauw zal kijken!
In andere vicariaten gaat het geluk
kig veel beter en wordt er prachtig
werk verricht". De bezoekers kunnen
hier nog even griezelen bij een kro
kodillen-kop,-met vervaarlijke tan
den, die eertijds in staat waren een
mens te verscheuren! De pater heeft
nog meer op z'n hart en hij vertelt
van het prettige contact met de Pro
testantse zendelingen. In de onein
dige eenzaamheid is iedere Euro
peaan tussen al die negers op de an
der aangewezen en daarom zullen
missionarissen en zendelingen el-
kaars posten nooit passeren, zonder
even aan te lopen.
Tabak en koemest!
Om na deze zware kost weer eens
iets grappigs te horen, vliegt de we
reldreiziger even naar Voor-Indië,
naar de paters Norbertijnen, die in
hun stand enkele prachtige exem
plaren van waterpijpen tonen. De
Hindoes mogen op z'n tijd wel eens
een pijpje. Zij stoppen de kop dan
rnet een mengsel van tabak en
koemest. Dit laatste om het wat pit
tiger te maken! Overigens zijn het
zeer hygiënische mensen; zij poet
sen met een boomtak je meer
dere malen per dag hun tanden en
zullen steeds door"" hun vingers ro
ken, om de in de familie-kring rond
gaande pijp niet met hun lippen aan
te raken Juweeltjes van zilver
smeedkunst tonen aan dat deze Hin
does op dat gebied zeer bedreven
zijn. Van omgesmolten Engels zil
vergeld maken zij prachtige voor
werpen als halskettingen enz.
Piept Uw borst bij het ademhalen. Verdrijf
dan het slijm, dat hoest en benauwdheid 1
veroorzaakt en zuiver Uw luchtwegen eens I
grondig met 's-Werelds beste Hoestsiroop I
AKKERS,
Plotseling bemerkt onze reiziger
dat hij in Afrika nog iets vergeten
heeft. Een K.L.M.-toestel brengt
hem even naar de Paters van de H.
Geest, waar hij een bloederig ver
haal hoort van jongemannen die wil
len gaan trouwen en dat slechts
kunnen doen als ze bloed van eèn
leeuw of van een mens, die ze zelf
gedood hebben, kunnen tonen. Wie
les wil hebben in tatoueren, kan hier
eveneens terecht. Hij kan dan tege
lijkertijd een levensgroot beeld zien
van een tovenaar en horen welke
macht en invloed zo'n baas heeft op
de inlanders.
De Oblaten van Maria zoeken het
ver weg. Die zitten o.a. in de Pool
streken. Maar op de A.M.A. is geen
reis te dol en geen afstand te ver.
En wie de tocht naar de Noordpool
ondernomen heeft, zal daar- geen
spijt van hebben. Want de bezoekers
hangen als het ware aan de lippen
an de missionaris, die vertelt van
e ontzaggelijke koude, die in de
Poolstreken heerst. „Ze wonen daar
in onverwarmde sneeuwhutten. En
omdat er veel mensen in één hut wo
nen, wordt het vanzelf warm. Vuur
hebben ze niet, zodat de Eskimo's
(welke naam betekent „Rauw vlees
eters") hun vlees en vis ongekookt
moeten eten. Bij kleine kinderen
wordt het eten letterlijk voorge
kauwd! Als we een H. Mis lezen",
gaat de pater verder, „bevriest de
wijn in de kelk, zodat we die met
warme doeken moeten ontdooien.
Als we op reis gaan, nemen we de
wijn in een flesje op onze borst mee.
Door de lichaamswarmte blijft het
dan vloeibaar. Godslampen kunnen
bij ons niet branden, zodat de Paus
bij wijze van hoge uitsondering
verlof gegeven heeft Ons Heer te
bewaren zonder Godslamp".
Weer naar de Congo
Men 'wordt werkelijk koud van
zo'n „ijselijk" verhaal. En' daarom
maar weer gauw terug naar de Con
go, waar ook de Paters van het H.
Hart werkzaam zijn. Daar is het
weer warm en anders zou men het
worden, bij het horen van een opti
mistisch verhaal,' wanneer een pater
vertelt dat daar gezinnen zijn die
men met de beste katholieke huis
houdens in Nederland kan vergelij
ken! De wereldreiziger blijft nog
even staan, want hij moet nog luis
teren naar het verhaal over dood en
begrafenis bij negers. Die houden er
een witte rouw op na, wat een vrij
goedkope dracht is, want zij gaan
maar even naar de rivier om zich ge
heel met witte klei in te smeren!
Ook het verhaal (excuseer ons, da
mes!) over zandvlooien die in de te
nen kruipen en over luizen, is de
moeite waard om aanhoord te wor
den.
Voor de laatste étappe kan de we
reld-reiziger in de Congo blijven,
wanneer hij een bezoek wil brengen
aan de paters Salesianen van Don
Bosco, die spannend kunnen vertel
len over de gevreesde slaapziekte en
een prachtige maquette tonen waar
op een grote Missie-statie met bij
gebouwen te zien is. Foto's verdui
delijken een en ander. Men ziet hoe
in deze nederzetting een eigen elec-
trische centrale aanwezig is en hoe
op de vakschool bekwame vaklieden
worden opgeleid tot timmerman,
boekdrukker, bandwerker enz.
Dan dwaalt de blik van de bezoe
ker voor de laatste maal over de
tentoonstelling. Hij ziet in het mid
den een stand van Indonesië staan,
helaas zonder iemand, die iets weet
te vertellen. We vinden het trou
wens opmerkelijk dat er van onze
overzeese gebiedsdelen maar weinig
aanwezig is. Zijn blik dwaalt terug
naar de paters Salesianen en blijft
dan rusten op de grote spreuk
„Gaat en onderwijst alle volkeren".
Het is dit Goddelijk woord, dat al
deze- missionarissen hun vaderland
deed verlaten, om in den vreemde,
onder de brandende tropenzon of in
de felle koude van de Noordpool het
ware Evangelie te gaan verkondigen
aan hen, die leven in de /luisternis
zender Gods licht.
Veertien stands heeft de wereld
reiziger bezocht. Het was een we
reldreis van twee avonden (in één
avond kan men niet alles goed zien!)
en in die enkele uren is een wereld
voor hem open gegaan. Veertien
maal heeft hij andere paters horen
spreken, andere dingen gezien en
andere feiten gehoord. Maar uitein
delijk waren het slechts methodes
en omstandigheden die van elkaar
verschilden. Het doel bleef hetzelfde.
Want al die paters, of ze nu zwart,
wit of bruin dragen,, worden op deze
tentoonstelling overschaduwd door
hetzelfde grote visnet dat boven
samenkomt in één punt, die omhoog
v/ijst: naar God! Onder dit net ver
tellen zij samen hoe zij werken over
de gehele wereld, indachtig de woor
den uit het Evangelie over de won
derbare visvangst „Van nu af zult
ge mensen vangen". En de wereld
reiziger, die dit alles heeft gehoord
en gezien, moet na dit alles wel even
stil blijven staan en nadenken. Na
denken over wat hij, die thuis blijft,
kan doen. Dat is veel. Zeer veel
zelfs. Het is te zien in een andere
afdeling van deze tentoonstelling.
En daar schrijven we morgen over!
Uitvoering,,Hohe Messe"
van Joh. Seb. Bach
Uitstekende vertolking van
bijzonder koorwerk
Meer dan tweeduizend mensen
vulden het grote kerkgebouw en in
ademloze stilte werd geluisterd naai
de ideale uitvoering, die Anth. van
der Horst, van 't verheven werk
heeft gegeven. De „H Moll Messe"
is Bach's grootste en meest verhe
ven schepping. De figuur van Bach
roept associaties op met geestelijke
muziek en deze muziek is haast nog
overweldigender dan de „Mattheus
Passion." Bach, opgestegen tot zo'n
suberbe geestesadel, was los van de
materie (wat hij ook van zijn ver
tolkers eist) en sprak door zijn kunst
een verheven geloofsbelijdenis uit.
Het bekende Naarderkoor de
„Nederlandse Bachvereniging"
heeft onder van der Horst meer dan
prachtig gezongen. Instrumentaal
begeleidde een groep van veertig le
den van het Concertgebouw-orkest.
Albert de Klerk was de organist en
toegewijd, welluidend van toon en
transparant klonken de accompag-
nementen van orkest en orgel.
Gaan onze gedachten weer terug
naar de markante en hevig ontroer
de koorvoordracht. Dr v. d. Horst,
wij hebben u en uw koor bewon
derd. Uitmuntend materiaal in elke
groep zingt (overtuigd en overgege
ven, hecht in de rhythmiek) het
prachtigste contrapunt, dat Bach
ooit schreef, en dat men ooit hoorde.
Gemarkeerd en duidelijk geïnter
preteerd. Welk een tegenstelling:
„passus et sepultus est" en het for
se ,.et resurrexit", Werd ooit zo'n
Agnus Dei geschreven, ooit zo'n
„Osanna?"
Van de solisten noemen wij het
eerst alt en sopraan. De laatste, in
casu Mea Nabermann heeft maar
weinig te zingen, maar wat zij doet
is mooi, beschaafd en devoot. Annie
Hermes, de alt, kweet zich uitmun
tend van haar taak, die belangrijk is.
De tenor Jan Schipper en Guus
Hoekman, bas hadden beiden wat
weinig relief om zich in de grote
ruimte te kunnen handhaven.
Genoten is van het fraaie orgel
spel van Albert de Klerk en van de
solierende instrumentalisten: Jan
Keessen, viool, van Wesel, cello, Sto-
tijn, hobo, Bahrwaser, fluit, de
hoornist en anderen, 't Was alles
voortreffelijk van kwaliteit. En de
dirigent voerde aan, vuurde aan, gaf
tempo-wisselingen, zocht diep de
verborgen dramatische emotievolle
accenten op en gaf een uiterst vir
tuose, muzikaal volmaakte uitvoe
ring, die de vele toehoorders nog
lang zal heugen. Anthon van dei-
Horst is een hoogst kunstzinnig
koorleider, onvermoeid en nauw
keurig, wiens ensemble zich kranig
heeft geweerd.
Een overgroot succes voor de ge
combineerde verenigingen, die deze
uitvoering hebben voorbereid.
J. Kortmann.
oorspronkelijke roman
door MIES VAN VELSEN.
15)
„Als je denkt, dat het uitvoer
baar is, jongen," zei ze met een
glimlach, „ga dan gerust je gang.
Ter ere van wie is het feest eigen
lijk?"
„Gaby van Heyst een van de
.oudste clubleden gaal trouwen."
„Is dat de dochter van Madeleine
d'Ormont?"
„Juist, tante Madeleine komt na
tuurlijk ook op de uitvoering. U
zult een massa bekenden zien."
..Daar zou je het om doen," zei ze
schamper, „en wat geven jullie?"
Hij noemde haar de titel en ver
haalde uitvoerig de inhoud waarna
geboeid luisterde.
„En wie krijgt de hoofdrol?"
..Ria van Doorrjwijck."
„En jij?"
„Gerald, geweldig hè! Rob wilde
het met alle geweld. Nu het hier
gegeven wordt kunt u ook fijn ko
men kijken."
„Natuurlijk, dat moet ik zien."
Tom stond op. „Wat zullen ze in
hun schik zijn, ik schrijf het van
avond nog. Mogen we over een paar
weken eens repeteren."
„Je gaat je gang maar, jongen,
Dennenoord is over enkele jaren im
mers toch voor jou."
Zijn gezicht betrok even. „Voor
lopig nog niet Oma, u bent nog lang
geen honderd." Hij kuste haar goe
dendag en ze keek hem na en wuif
de tot hij om de hoek verdween,
In de grote vacantie leefde Den
nenoord plotseling op. Er ging een
golf van jong leven door de gangen
en kamers, vergeten plekjes werden
opgespoord 'en telkens nieuwe heer
lijkheden ontdekt. Als Tom dan na
hele middagen met de van Elten's
gerepeteerd te hebben moe thuis
kwam, werden ook z'n ouders van
de vorderingen op de hoogte gehou
den. Han Warsage zelf hielp dik
wijls mee.
„Hij is bijna even druk in actie
als Tom," zei Loek op een middag
tegen haar jongste zuster, die met
dokter van Elten getrouwd was.
„O, ik hoor al weken lang niets
anders," lachte Gré, „en Tom heeft
de kleintjes beloofd, dat ze als page
mee mogen doen. Nu je snapt noe
gewichtig ze dat vinden. Jopie na
tuurlijk niet, maar die geeft er ook
weinig om en hij mag kijken.''
„Maakt hij het nogal goed, de laat
ste tijd?"
„Gré zuchtte „Tamelijk, het is zo
mer dat scheelt, maar het blijft al
tijd een zwak ventje. Vreemd toch,
hè waar de anderen zo flink zijn.
„Weet jij," vroeg ze dan opeens
van onderwerp veranderend, „wan
neer Jan van Doornwijck zijn eerste
H. Mis doet?"
„Ik meen voor Pasen, jjj komt toch
ook?"
„Nu ik hoop het wel. Wil je ge
loven, dat ik twee jaar niet bij Miep
geweest ben? Met zo'n huishouden
kun je zo moeilijk weg."
Loek keek peinzend voor zich uit
Je moest eens weten hoe ik je be
nijd dacht ze. Heerlijk om door zo
veel kinderhanden gebonden te zijn.
HOOFDSTUK IX
Op de morgen van het feest, haalde
Tom Warsage, Gaby met Mark met
de auto van het station. De andere
clubgenoten waren de avond te vo
ren al gekomen. „We rijden recht
door naar Dennenoord" zei hij, va
der en moeder zijn er ook al."
Mark voelde zich onbehagelijk.
Misschien door het nieuwe pak, dat
Gaby hem had opgedrongen of door
enige wenken, die hem op het laat
ste ogenblik in het oor waren ge
fluisterd.
De sfeer op Dennenoord was hem
op slag onsympathiek en benauwde
hem.
„Mag ik u m'n verloofde voorstel
len, mevrouw Warsage" en met een
plichtmatig glimlachje boog hij voor
een stijve oude dame. Van louter er
gernis kneep hij haar zo stevig in
de vingers, dat ze haastig zijn hand
losliet en hem een vernietigende blik
toewierp. Waar zij zich ook in het
grote huis vertoonden, telkens stiet-
ten zij op bekenden en klonk Gaby's
stem alweer beheerst vriendelijk:
„Mark Sanders, m'n verloofde."
„Ik houd het geen kwartier meer
uit" bromde Mark, toen ze even al
leen waren, maar voor Gaby kon
antwoorden, kwam de oude dokter
van Elten naar haar toe. Mark vond,
dat het genoeg was en vluchtte de
tuin in. Met de handen in de zak
ken slenterde hij wat heen en weer,
telkens terugkerend naar de serre,
waar Gaby nog steeds stond te pra
ten. Hij besloot z'n wandeling wat
verder uit te strekken en vond bij
zijn terugkeer het meisje verdwe
nen. In haar plaats stonden er nu
twee oudere dames, die hij nog niet
gezien had.
„Doodjammer van dat Knappe
kind," hoorde hij de oudste zeggen,
„en dan zo'n avonturier."
Mark voelde het bloed naar de
wangen stijgen, de lust bekroop hem
zich aan het tweetal als de bruide
gom voor te stellen, doch ter wille
van Gaby bedwong hij zich. Langs
een andere kant van het huis ging hij
naar binnen en kwam na enig
dwalen in de hal.
tfNu Gaby het beste hoor!" Hij
wachtte tot de gebruikelijke hand
gegeven was en trad dan op z'n meis
je toe. Op z'n gezicht was duidelijk
ontstemming te lezen. „Willen we
vast een plaats zoeken, er is meen ik
voor de eerste maal gegongd."
„Er zullen wel gereserveerde plaat
sen voor ons zijn," zei Gaby, koel.
„Ik wens al die lui op de moker
hei", viel Mark driftig uit, „ze la
ten je geen ogenblik met rust."
„Je bent onhebbelijk op het onbe
leefde af. Het schijnt buitengewoon
moeilijk om vriendelijk tegen mijn
kennissen te zijn."
„Gaby en Mark! Komen jullie?"
Elze kwam hen tegemoet. Jongens
het valt niet mee plaatsen te rege
len. Loop maar recht door, daar
staat oom Han, die wijst jullie ver
der de weg, tot straks."
Even daarna klonk de gong voor
de tweede maal en in groepjes be
gaven alle gasten zich naar het park.
De kleine houten tribune met de
Utrechtse kleuren gedrapeerd en
hier en daar guirlanden bloemen
gaf een feestelijke indruk.
Han Warsage tot ceremoniemeester
benoemd, wees elk een plaats. Die
Sanders lijkt wel het land te heb
ben, dacht hij, toen hij het verloofde
paar zag naderen. Wat een meisje als
Gaby Van Heyst toch aan zo'n lompe
kerel vond?
Mark op de eerste rij, tussen Gaby
en dokter van Elten gezeten, staar
de strak, dankbaar dat z'n buurman
zo druk met z'n jongste zoon bezig
was, dat hij geen tijd had zich met
hem te onderhouden.
Gaby werd in beslag genomen
door de oude mevrouw Warsage. „En
waar gaat jullie huwelijksreis heen,
lievp kind?'' hoorde hij haar vragen.
„We wijken van die. regel af,
mevrouw, ik verlang zo in ons nieu
we huisje te trekken, dat ik niet de
minste lust tot reizen voel."
De oude dame glimlachte wat on
gelovig. maar haar aandacht werd
afgeleid, want na een gongslag die
allen tot zwijgen bracht, kwamen de
spelers op
(Wordt vervolgd)
