Een grote Missie-tentoonstelling
in Leiden op komst
MEER DAN
WONEN OP
HONDERD LESDSE GEZINNEN
HET WATER
Met man en macht wordt gewerkt
aan reusachtige voorbereidingen
r
Maar er zijn geen ligplaatsen meer vrij
TALEN
£atei#~actie
ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1949
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
WE WETEN ER ALLEMAAL wel iets van: Er komt een Missie-tentoon-
stelling. Daarvoor wordt een verloting gehouden en kloosterzusters
maken poppen, die als prijzen dienst doen. Maar dat is dan ook alles!
Voor de rest hangt er nog zo'n sluier van geheimzinnigheid over de plan
nen, waarvan men slechts weet dat ze groot zijn. Het werd echter tijd
dat de mensen er eens iets meer van zouden weten. En daarom zochten we
rector L. P. M. Vester, voorzitter van het hoofd-comité, op, die bijna on
vindbaar verscholen achter een berg papperassén aan z'n bureau zat. „Ja,
natuurlijk", antwoordde hij op onze vraag. „U mag alles weten; vraag
maar."
Rector Vester trekt een
sluier van
geheimzinnigheid weg
Dat hebben we gedaan en daarbij
onmiddellijk geconstateerd dat er
enorm veel komt kijken voor al die
voorbereidingen en dat er ontzagge
lijk veel werk verzet moet worden,
alvorens op Zaterdag 8 October de
deuren van de Stadsgehoorzaal ge
opend kunnen worden.
„Het doel van deze tentoonstel
ling", begon rector Vester, „is op de
eerste plaats ideëel gezien, n.l. de be
langstelling voor het werk van de
Pauselijke Missiegenootschappen te
vergroten. Daarnaast komt er ook een
zakelijk doel bij, want het Missie
werk kan niet verricht worden zon
der geld, zodat deze tentoonstelling
ook ten doel heeft finantiële steun te
verlenen aan het Missiewerk."
Reeds in December werd een
hoofd-comité gevormd, dat eerst in
stilte aan het werk ging en pas vier
maanden geleden ruchtbaarheid aan
de plannen gaf, door het vormen van
sub-comité's en plaatselijke comité's.
Dat laatste is zeer belangrijk, want
niet minder dan 35 gemeenten rond
om Leiden zijn ingeschakeld bij de
A.M.A. (algemene missie-actie). Dit
alles gaat uit van #e Pauselijke Mis
siegenootschappen, waarvan rector
H. Schrama diocesaan directeur is. De
uitvoering der plannen enz, wordt
echter aan het plaatselijke comité
overgelaten.
Wat er te zien zal zijn.
De tentoonstelling wordt gehouden
van 8 tot en met 16 Ostober in alle
zalen van de Stadsgehoorzaal. Twee
en veertig paters van 14 verschillen
de missionerende orden en congrega
ties zullen er aan de hand van aller
lei materiaal, zoals foto's, kunst- en
gebruiksvoorwerpen, producten en
overzichten, het missiewerk in al z'n
vormen uiteenzetten. Alle wereldde
len zijn tegenwoordig in aparte
stands, waarin de situatie, moeilijk
heden, plannen en toestanden dui
delijk gemaakt worden.
Daarnaast zullen er stands zijn van
de Pauselijke Missiegenootschappen,
de Wereldgodsdiensten en Indonesië.
In een der kleinere zalen vindt men
voorts de z.g.n. „bijwerken", zoals de
Memisa (Medische Missie-actie), A.
L.M.A. (Academische Leken Missie
actie), St. ïranciscus Xaverius-Bond
(Brokken werk), Missienaaikransen,
enz.
In de foyer zal een geweldig grote
fancy-fair worden ingericht, met ve
le van de aller modernste attracties
en prachtige prijzen, die de Midden
stand onder hartelijke dankzeg
ging voor de buitengewone mede
werking reeds bij elkaar heeft ge
bracht. Bijzondere aandacht wordt
besteed aan de inrichting van een
prima koffiekamer!
De wereld roept
om Christus' licht
vervult daarom
Uw Missieplicht:
een van de missiepaters op de ten
toonstelling aanwezig een predica
te worden gehouden, waarop een col
lecte zal volgen. Reeds nu wordt hier
bij een oproep gedaan aan auto-be
zitters om op die Zondagmorgen de
betreffende paters uit Leiden te ha
len en weer terug te brengen. Aan
meldingen bij de secretaris, mr. J.
Bergmeyer, Stationsweg 27, Leiden,
met vermelding naar welke parochie
kerk in de omgeving men eventueel
een pater zou willen rijden.
In deze week zal na alle H. Mis
sen een speciaal Missie-gebed worden
gebeden. Op Zondag 9 October wor
den in alle parochies algemene H.
Communies gehouden, wat voor de
schooljeugd op een andere dag zal
plaatsvinden."
Hier moest de rector even adem
halen, na zo'n lange rits van activi
teiten. Hij eindigde met de school
kinderen. Daarvoor past een nieuw
hoofdstuk.
Schoolactie.
De schooljeugd zal op verschillen
de wijzen worden ingeschakeld In de
scholen zullen missiehoekjes ge
maakt worden, voor het bijeenzame
len van theelood, zilverpapier, pqst-
zegels e.d. Leerlingen van de 4e en
hogere klassen zullen met hun on
derwijzers in de ochtenduren een be
zoek brengen aan de tentoonstelling.
Op alle scholen zal de Kindsheidfilm
„Pareltje Wang" vertoond worden.
Langeraar begint daarmede op a.s.
Dinsdag. Voorts komen er wedstry-
den voor tekenen en opstellen, om
prijsjes.
Ook voor de ouderen zal in alle
plaatsen een film gedraaid worden
en wel „De held van Molokai". Deze
voorstellingen zijn reeds begonnen.
Rijpwetering krijgt bovendien op 25
Sept. a.s. een toneelavond ten bate
van de Missie.
Voor Leiden wordt een dergelijke
avond verzorgd door de K.J.M.V., op
Zaterdag en Zondag, 24 en 25 Sept.
in het St. Antonius Clubhuis. Na een
korte inleiding over de Missie, zullen
o.a. optreden de „Gibaba's" (goede
wijn behoeft geen krans!) de „Lucky
Strikes" (wie kent deze populaire
band nog niet?) en een toneelclub,
dat de klucht „Een nachtelijk myste
rie" zal opvoeren. Evert Castelein zal
op dit alles de kroon zetten met een
bal, dat klokslag 12 uur zal eindigen.
Programmaboekje.
Bij zo'n tentoonstelling behoort een
programma-boekje. En waar het hier
een buitengewoon goede tentoonstel
ling betreft, dient ook dat boekje
buitengewoon goed te worden. Daar
om meende het hoofd-comité iets
zeer stijlvols te moeten presenteren,
zonder ontsierende advertenties. Dat
betekende echter dat er andere bron
nen moesten worden aangeboord om
de drukkosten te dekken. Personen,,
die hiervoor in aanmerking kwamen,
ontvingen daarover een schrijd
Ongelukkigerwijze arriveerden deze
brieven echter midden in de vacantie-
tijd, zodat verschillenden glad verge
ten zijn te doen wat zij van plan wa
ren, n.l. een bijdrage voor dit boek
te geven. De ontvangers zouden
daarom goed doen nog eens even on
der in hun brievenmand of map met
ingekomen post te kijken. De pen
ningmeester wacht in spanning af
Er komt nog veel meer voor kij
ken en ons onderhoud duurde nog
voort, maar we bewaren nog iets voor
een volgende keer. Niemand kan ech
ter nu meer zeggen dat er nog een
sluier van geheimzinnigheid over de
plannen hangt!
Over stadsschoon gesproken! Is dit geen aardig gezicht? Enkele mooie
arken uit de rij van elf in de Zijl singel.
(Foto: „De Leidse Courant")
woning gekeurd worden, o.a. op
ruimte, hoogte, materiaal, behoor
lijke afscheiding tussen woon- en
slaapruimte, veiligheid bij het stoken
van vuur, aanwezigheid van een
tweede uitgang in noodgevallen, vol
doende oppervlakte vensterglas, enz.
Na goedkeuring verleent de Commis
saris der Koningin een vergunning
tot het bewonen van zo'n schip. Dan
komt de gemeente er aan te pas voor
het toewijzen indien mogelijk!
van een ligplaats, die men niet zelf
kan uitzoeken. Tenslotte moet de
Lichtfabrieken, de waterleiding, de
Plantsoendienst en eventueel de P.
T.T. er aan te pas komen.
Mr. KLAASESZ GOUVERNEUR
VAN SURINAME?
Mr. J. Klaasesz, burgemeester van
Wageningen, is, naar verluidt, door
de regering aangezocht voor het
gouverneursambt van Suriname.
Mr. Klaasesz heeft de aanvaarding
van deze functie nog even in be
raad gehouden.
De heer Jan Klaasesz werd ge
boren op 5 Februari 1907. Hij stu
deerde rechten aan de rijksuniversi
teit te Groningen, daarna internatio
naal recht te Parijs. Na een werk
kring aan de gemeentesecretarie te
Groningen, werd hij na de bevrijding
benoemd tot waarnemend -burge
meester van Haren. Op 25 April
1947 volgde zijn benoeming tot bur
gemeester van Wageningen. Hij is
lid van de Partij van de Arbeid.
Woonschepen als oplossing voor het huizenprobleem
„Toch
zijn we heus
gewone
mensen
117IE EENS EEN WANDELING maakt langs Leidens vaarwater, grach-
ten en singels wordt getroffen door het grote aantal woonschepen,
woonarken en woonschuiten, die in alle maten, soorten en kwaliteiten
langs de kant gemeerd liggen. Vóór de oorlog was een woonschip een
zeldzaamheid; slechts watersportliefhebbers en een bepaald soort steeds
trekkende mensen,- maakten er gebr uik van. Maar dit is veranderd! Het
woonschip is een uitkomst geworden voor hen, die op pijnlijke wijze ken
nis gemaakt hebben met het woning probleem en tenslotte als enige op
lossing zagen hun hutje, groot of kl ein, luxe of simpel, op het water te
bouwen. Na maandenlang vergeefs ge zocht en gevraagd te hebben, zijn zij
voor de „zondvloed van moeilijkheden", als Noë hun redding gaan zoe
ken in een ark op de baren.
Groots van opzet en uitvoering.
Aan het uiterlijk van deze tentoon
stelling worden de meest mogélijke
zorgen gewijd. Leiden is op het ge
bied van tentoonstellingen 'bijzonder
verwend. Wij denken slechts aan „De
Mens en zijn Arbeid" en aan de „Ju
belflora" van het vorig jaar, die bei
de qua inrichting op een zeer hoog
peil stonden. Welnu, rector Vester be
vestigde ons dat dit met deze ten
toonstelling eveneens het geval zal
zijn. De bekende kunstschilder Lode
Senger en ir. J. v. d. Laan, architect,
wijden reeds vele weken hun beste
krachten aan de plannen voor op
bouw en uitvoering, hierin terzijde
gestaan door de heren O. Bik en C.
Mulder. De voorgevel van de Stads
gehoorzaal zal een machtige aanblik
bieden en binnenin zal men weinig
meer terugzien van bestaande muren
en plafonds. Onnodig te zeggen dat
voor dit alles zeer veel materiaal e.d.
nodig is en er zal hard gewerkt moe
ten worden om alles op tijd klaar te
krijgen.
Kerkelijke plechtigheden.
„Maar er is meer dan alleen de ten
toonstelling", vervolgde rector Ves
ter. „Het wordt een grote Missie
actie met verschillende belangrijke
activiteiten. Ik' noem hiervan b.v. de
kerkelijke plechtigheden.
Op Zondag 9 Oct. a.s. zal de Pau
selijke Internuntius, mgr. Paolo
Giobbe, in de dekenale kerk een pon
tificale Hoogmis celebreren, terwijl
4 in het land vertoevende missiebis
schoppen hetzelfde zullen doen in de
overige parochiekerken van Leiden
en Oegstgeest.
Op diezelfde dag zal in alle ker
ken van de deelnemende parochies
uit de omgeving, in totaal 41, door
ER ZIJN HUTJES
EN PALEIZEN
Men kan het verschijnsel van
woonschepen dan ook niet los zien
van de huizennood. Het eerste is uit
de tweede voortgekomen en zal blij
ven bestaan zolang deze nood niet is
opgeheven. Misschien zelfs nog lan
ger, want het kan zijn dat iemand,
die eenmaal een ark bewoont, er zó
tevreden mee is dat hij niet terug
verlangt naar de vaste wal. Maar dat
is een verhaal apart.
Gauw tevreden.
De eerste vraag die rijzen zal is
„voMoet het wonen in een aik?" We
hebben het antwoord gezocht en ge
vonden bij Leidse bewoners van gro
te en kleine woonschepen en beland
den daartoe allereerst aan de Lan-
gegracht, waar kleine, eenvoudige
schuitjes als kralen aan een ketting
achter elkaar liggen.
Een wiebelende loipplank voerde
ons naar het dek van een klein
schuitje. „Binnen", klonk het ant
woord op ons geklop. Voorzichtig
caalden we af langs een klem trapje
en stonden in het woonvertrekje.
Grootmoeder zat „piepers te jassen
en haar dochter stond bij het peter
olie-stel, waarvan het gele schijnsel
op deze gure namiddag een intieme
sfeer schiep in de kleine ruimte.
„Of wij last hebben van schom
melen? Welnee! 't Is een klein bootje,
maar hij ligt vast in het water. Er
moet al heel erg veel wind staan
voordat we een beetje deining voelen
Maar gelooft u vooral niets van die
verhalen over dansende kopjes op
tafel en stoelen die over de vloer
rollen!"
Dat viel dus mee. Ook het fabeltje
dat men steeds water moet hozen om
droog te blijven bleek overdreven.
„Een doodenkele keer, eens in de
drie maanden, moeten we wel eens
een emmer water onder die houten
vloer vandaan halen, maar dat is dan
ook alles. En toch is het een houten
bodem, die natuurlijk 's zomers altijd
een beetje werkt, maar 's winters
weer netjes dicht trekt."
Of het ongezond was, vroegen we.
Weer kregen we een gunstig be
scheid, voornamelijk hierop neerko
mend, dat de ruimte in het schip vrij
klein is, zodat men vaak buiten is.
De ramen waren niet al te groot, dus
het werd in de wintsi'dag niet erg
koud, vooral ook omdat een kachel
zo'n kleine ruimte gauw warm stookt,
en 's zomers trekt het heerlijk door
als de ramen tegenover elkaar open
staan.
,,We hebben in een huis gewoond",
hoorden we. „Maar tegen iedereen
die voor de keus staat van inwonen
bij anderen of een eigen woonschuit,
zeg ik: neem een woonsehuit. Want
er gaat niets boven de vrijheid. Lie
ver heer en meester in een klein
bootje, dan eeuwige ruzie met bene
denburen!"
Zo is de opvatting van eenvoudig:
mensen, die heus geen luxueuse ark
bewoonden. Er werd gekookt cp pe
lerolie in het woonver'relc en er
was slechts één slaaphokje Water
moest elke dag per emmer aan de
Lichtfabrieken gehaald worden en
een licht-aansluiting word: san
Langegracht evenmin gegeven. Het
is natuurlijk behelpen maar de be
woners zijn eigen baas, hebben van
niemand last en kunnen vol trots
zeggen: „Dat is mijn bont!"
Er zijn ook paleizen
Zoals er krotten en paleden be
staan, hutjes en kastelen, kleine weg
gezakte huisjes en grote v.Jla's zo
Een nederig stulpje in de Langegra cht, tegenover de Lichtfabrieken,
waarin tevreden mensen gelukkig zijn met hun vrijheid.
(Foto: „De Leidse Courant")
zijn er ook weooschuitjes en woon
arken. Van de laatste vonden we een
voortreffelijk exemplaar in de Hee-
omsingel, tegenover de dekenale
kerk.
„Ik ben ook ui: nood in deze ark
gaan wonen", vertelde ons de heer'G.
van Dijk, leraar aan een Leidse Ulo
school. Ik werd benoemd in Leiden
en ken geen huis Krijgen. Toen huur
de ik deze ark en men moet mij al
een heel pracniig hun aanbieden,
voordat ik hier af zou willen!"
j_a laatste was met ovtrdreven.
We constateer Jen dat bij een rond
gang cocr de zew royale vertrekken:
Fen ru me woonkamer (grotei dan in
mei ig huis), vier slaapkamei, een
nrote kfuken, twee toiletten en ais
eerste verdieping een riante serre.
Wat kan men nog meer wensen? In
alle s)aépkamets warm en koud stro
mend vater; in alle vertrekken cen
trale verwarming- een badkuip aan
sluiting op net electric >e:tsnet en
Je waterleiding; een van binnenuit
bereikbare kolenbergplaats; mo
derne keuken outillage en flinke ra
men aan alle zijden.
„Eén ding missen we erg", zei on
ze vriendelijk gastheer, terwijl we ir
de serre een sigaret rookten en aan
alle zijden uitkeken over straat en
water. „We hebben geen tuin en v<
al als men kinderen heeft is dat een
gemis. Gelukkig kunnen we boven
op het dek over het hele schip lopen,
zodat we wel buiten kunnen zijn, en
de Pantsoendienst heeft in de gras
kant een keurig plantsoentje aange
legd."
Toch kwamen er bezwaren op ta
fel, echter van een heel andere aard
dan we verwacht hadden. Op de eer
ste plaats we hoorden het ook el
ders blijkt de jeugd een woonark
bijzonder prettig te vinden om bel
letje te trekken en allerlei vuil door
epen ramen te gooien. Een andere op
merking betrof de financiële zijde
Aanleg van water en electriciteit
moet betaald worden en die onkos
ten zi.(n niet gering. Bovendien is er
wekelijks liggeld verschuldigd, dat
berekend wordt naar de tonnage en
varieert van tien cent tot twee gul
den. Daarnaast nog allerlei betalin
gen voor meerpalen loopplanken,
lichtmast, enz.
„Als u er over schrijven wilt, zet
dan ook eens in de courant dat wij
heus gewone mensen zijn. Het woord
woonschuit of woonark wekt zo gauw
gedachten—associaties net woonwa
gens. Maar verreweg de meeste
woonschip-bewoners zijn mensen, die
evengoed als iedereen in ee huis
zouden kunnen wonen, als ze er maar
ren hadden. Het is de du ons
naar het water gedreven heeft. En
is dat een reden om ons voor een bij
zonder soort mensen aan te zien?"
Onredelijke klachten.
Dit probleem gaat dieper. We be
merkten dat bij een bezoek aan de
heer L. Mennes, directeur van de
Markt- en Havendienst te Leiden,
wiens tak van dienst belast is met de
zorg over de woonschepen. „Als u
eens wist hoe vaak wij klachten horen
over arkbewoners! Totaal onredelijke
klachten natuurlijk. De een komt
vertellen, dat zijn uitzicht benomen
wordt door een woonschip. Een an
der komt klagen dat hij iedere
Maandag tegen een lijn met was
goed. bovenop het schip, moet aan
kijken. En een derde meent dat het
stadsschoon bedorven wordt door de
ze arken en schepen."
Dit gehoord hebben, moet het ons
van het hart dat er zeer veel m
keert aan de mentaliteit van deze
klagers. Beseffen deze mensen wat
het zeggen wil eindelijk een woon
gelegenheid gevonden te hebben, zij
het dan op het water? Weten deze
mensen iets af van de ellende, die ve
len moeten doormaken als zij maan
denlang tevergeefs naar een huis zoe
ken? En zijn zij wel eens bezocht
door de ramp want dat is het in
veel gevallen! van samenwonen,
met burenruzie en erger? AI deze
arkbewoners zijn zielsgelukkig een
eigen home gevonden te hebben. Zij
hebben recht op een woning
iedereen. En gaat het op om te kla
gen over het verlies aan stadsschoon
als er zo'n geweldig sociaal en zede
lijk probleem mee gemoeid is als de
huizennood?
We weten het. Leiden is geen uiter
mate fraai gebouwde stad. De be
koorlijke plekjes, doorkijkjes, fraaie
singels, pittoreske grachtjes en statige
grachten moeten behouden blijven.
Maar dit alles is onbelangrijk als het
gaat om mensen aan een woongele
genheid te helpen. De Morssingel is
prachtig met een fluwelen grasgazon,
groenig kroos op het water en het
stille museum als statige achter
grond. Maar het is een te hoge prijs
wanneer dit slechts zo kan zijn als
tien families zonder huis zitten. Dan
maar wat minder stadsschoon en
tien gelukkige gezinnen in een eigen
huis!!
Leiden is vol.
Overigens bleek ons uit het ge
sprek met de heer Mennes dat er
zoveel mogelijk met alles rekening
gehouden wordt. Het uiterlijk van
een boot of ark is beslissend voor de
ligplaats. In de singels liggen slechts
werkelijk mooie boten. De eenvoudi
ge kleine schuitjes worden verwe
zen naar de Langegracht. waar ze
aan het stedeschoon geen afbreuk
kunnen doen, of naar de Haarlem
mertrekvaart. Witte en Zoeterwoudse
Singel zullen van woonschepen ver
schoond blijven, omdat de bruggen
het passeren onmogelijk maken.
Er liggen momenteel ruim 100
grote en kleine woonschepen in Lei
den,- men vindt ze in de singels, Lan
gegracht, Utrech/ce Veer, Haarlem
mertrekvaart. Mare, Galgewater, enz.
Maar daarmede is de capaciteit van
onze stad uitgeput. Op vele plaat
sen moet de ruimte vrij blijven voor
scheepvaart en losgelegenheid, zo
dat het uiterst moeilijk wordt thans
nog een geschikte plaats te vinden.
Er ligt een wachtlijst van 20 schepen,
waarvoor geen vergunning tot het
innemen van een ligplaats kan wor
den gegeven. Dit als waarschuwing
aan enthousiastelingen, die denken,
dat het bezit van een ark het einde
betekent van alle moeilijkheden!
Natuurlijk moeten er eisen gesteld
en formaliteiten vervuld worden, al
vorens men een boot of ark mag be
trekken. Eerst moet zo'n toekomstige
Vrijheid en ruimte.
Wandel eens langs de Zijlsingel. En
zie dan eens naar die grappige zwart-
wit-bonte geit op het balkonnetje van
woonark „Adina", van mej. Corrie de
Wekker. Zie eens naar het vrolijke
schip „Zuidwester", met z'n rode
schuine dak, helgroene wanden en
glas in loodramen. Het is een land
huisje gelijk. Luister dan eens naar
het vrolijk gesnater van een kind-in
de box op het balcon van ,,'t Lawijt".
Lees de vrolijke namen van „Ons be
gin' 'en „Happy End", een tegenstel
ling die bewijst dat men z'n hele
leven wel in een ark kan wonen! En
wie durft dan te beweren, dat het
stuk tussen Weversbrug en Singel-
brug afbreuk doet aan het stads
schoon? Is het geen vrolijk gezicht,
zo'n bonte rij van elf kleurige arken,
waarin elf families het geluk van
vrijheid en ruimte vinden? Uit een
open raam klinkt de stem van een
huisvrouw-aan-de-vatenwas „Daar
was laatst een meisje loos die wou
gaan varenDc geit van „Adin-
da" mekt en sabbelt aan een kool
blad. Bovenop ,,'t Lawijt wappert
een kinderwasje.
Het is de bekende druppel op de
gloeiende plaat. Het woningprobleem
is niet opgelost met 19') woonschui
ten in Leiden. Maar het is beter dan
niets; het betekent 100 ellendige ge
vallen minder! En daarom kon die
man fluiten naar hartelust, terwijl hij
aan de Haarlemmervaart bezig was
zelf een opbouw te timmeren op een
schuit. Want hij timmerde aan zijn
geluk en ideaal: een eigen woning!
Maar laten trouwlustigen zich eerst
eens goed bedenken en hun licht op
steken bij de instanties alvorens tot
bouw of aankoop over te gaan, want
Leiden is vol!
CORRESP..CONVERS
(Nederl., Frans, Duits, Engels, Spaans)
Snelle degelijke opl. voor ALLE
erk. dipl. door bevoegde leraren
Kon. Erk. PITMANSCHOOL
PLANTSOEN 65 - TEL. 26558
KATH. THUISFRONT!
Ruim driekwart millioen gulden
kost het grote gezin van 50.000 jon
ge soldaten, waarvoor Katholiek
Thuisfront de zorg op zich genomen
heeft. De begroting van 1949 van dit
belangrijke werk der Nederlandse
Katholieken geeft alleen reeds voor
de geestelijke verzorging van onze
jongens overzee een bedrag aan
van f 333.000. Voor ontspanning en
sport, onontbeerlijke hulpmiddelen
uajepios azuo uba laajoui jaq uio
ver van huis en haard, hoog te hou
den, is een bedrag nodig van
f 296.000. Verder is f 40.000 uitge
trokken voor de kérk op Menten
Pulu, waar zo vele van onze dappe
ren hun laatste rustplaats vonden.
Met daarbij nog enige kleinere pos
ten van te samen f 90.000 komt men
op een begroting van f 759.000. Dit
is het minium, het onontbeerlijke wat
Katholiek Thuisfront behoeft om het
werk voort te zetten. Drie kwart
millioen, dit is ruim f 15 per man
per jaar, maar een klein rekensom
metje toont aan, dat aan elke sol
daat waar Katholiek Thuisfront de
zorg voor wil dragen, wekelijks
slechts een bedrag van 30 cent be
steed kan worden. En ondanks de
grote offervaardigheid van de Ka
tholieken moet er steeds uitgezien
worden naar nieuwe middelen om
de begroting sluiten te maken. De
geestelijke verzorging van onze jon
gens prevaleert, daar moet alles aan
gedaan worden wat menselijk mo
gelijk is.
Ulaan-luimte ii ê-e£angAij£eA
dan ijtadiAchoan
