Eerste Landdag van de Jongeren
organisatie in de K.V.P.
In Amersfoort plaatsten duizend
jongeren een nieuwe mijlpaal
NIEUWS UIT DE RIJNSTREEK
Untny, uetCiefd
MAANDAG 5 SEPTEMBER 1949
DE LEIDSE COURANT
EERSTE BLAD PAGINA 2
(Van een onzer redacteuren).
iy|EN KAN ZICH MET REDEN AFVRAGEN: Kan een landdag van de
Jongerenorganisatie in de K.V.P. wel een succes worden? Het be
treft hier immers een jonge organisatie, nauwelijks drie jaar oud, die nog
nooit iets dergelijks organiseerde en nu een dag heeft uitgekozen van
zulk verrukkelijk zomerweer, dat iedereen, waar zijn hoofd nog vol is
van vacantie-herinneringen, zich wel maal riïoest bedenken alvorens te
besluiten een hete landdag te verkiezen boven een heerlijke dag aan het
strand of in het bos. Nochthans hebben velen goed gekozen, togen dus
naar het terrein van de Sportstichting „Birkhoven", onder Amers
foort, en bewezen daarmede dat een dergelijke landdag, ook onder zulke
omstandigheden, inderdaad kan slagen.
uit geschieden moet, elkaar helpend
en steunend in het moeilijke en
vaak teleurstellende werk. Overigens
achtte de heer Bastiaenen dit werk
nog veel te weinig creatief; er zijn
zoveel dingen die om positieve ar
beid vragen, zoals de zorg voor de
miliairen; zowel overledenen die
voor politieke doeleinden worden
misbruikt als voor de levenden.
Op sociaal-economisch terrein moet
aandacht gevraagd worden voor het
Vastenamandement 1948 van het
Episcopa it.
Resumerend kwam spr. tot de con
clusie dat er meer leiders moeten
komen om de jongeren bewust te
maken van de noodzaak zich een in
zicht te verschaffen in de politieke
vraagstukken, gezien vanuit het ge
zichtpunt van algemeen belang, en
daardoor bekwame dragers te wor
den van hun idealen.
„Onze taak in onze tijd".
Een muziekcorps, dat ook voor de
aanvang reeds vrolijke noten de
lucht inblies, hield de stemming er
nog even in, totdat een toneelgroep
je die taak overnam met een „onse
rieus politiek spelletje" van Wim
Snitker, dat, via vele spitsvondige
en vaak geestige steken op de poli
tiek en de huidige maatschappij, tot
de apothéose kwam van een Ver
enigd Europa, als symbool waarvan
de groen-gele vlag onder luid ap
plaus gehesen werd.
Na de pauze was
het woord aan
oud-miniser prof.
dr, Jos Gielen, die
sprak over „Onze
taak in onze tijd".
Zonder romantiek
enerzijds of cynis
me anderzijds wil
de spreker de be
grippen „taak" en
„tijd" letterlijk
beschijven en
deed dit van het
laatste door diep in te gaan pp de
omstandigheden waar gezin, school,
staat, democratie en de gevaarlijke
ideologie van het communisme ver
keren. „Onze tijd is geen paradijs",
aldus prof. Gielen, „en het is ge
makkelijker er over te spreken dan
dat men een daad stelt, die de hui
dige ellende zal verminderen. Toch
moet er over gesproken worden."
Het gezin is niet meer de voor
naamste plaats van opvoeding der
kinderen, de school heeft zich niet
snel genoeg vernieuwd, de staat ver
toont totalitaire tendenzeri en de de
mocratie laat vrij spel aan haar
grootste vijand: het communisme.
Daarnaast zijn er ook hoopgevende
verschijnselen, zoals het streven
Goede opkomst,
ondanks de hitte
Overigens droegen genoemde om
standigheden er wel toe bij dat de
opkomst misschien niet zo groot was
als men zich had voorgesteld; het
waren ruim 1.000 jongeren, die zich
gistermiddag op de stenen trappen
van het openlucht-theater neervlei-
den, een aantal dat groter had kun
nen zijn. Maar de jongeren-organi
satie is een organisatie van kernen;
het zal nooit een indrukwekkende
massa worden, maar een elite-schaar
van doelbewuste katholieke jonge
ren. En als dezen gisteren in het
doel dat zij voor ogen stellen ge
sterkt werden, dan mag deze land
dag een succes genoemd worden, dan
is in Birkhoven een nieuwe mijlpaal
geplaatst, het begin van een regel
matig contact, het stratpunt van nieu
we activiteiten en het sein tot een
bewuster nastreven van het doel,
dat gistermiddag nog weer eens dui
delijk is uitgestippeld.
Plechtige Hoogmis.
Reeds 's morgens om half twaalf
stroomde een enthousiaste schare
van katholieke jongeren naar Amers
foort. Limburg kwam maar liefst met
zeven grote bussen; Groningen,
's-Gravenhage, Zeeland en Overrijs-
sel bleven al evenmin achter.
Een Augustijner pater uit Amers
foort droeg in het openlucht-theater
een plechtige H. Mi4 op, waarbij een
koor, wisselend met de aanwezigen,
de gezangen verzorgde.
Onder de schaduwrijke bomen
vonden de deelnemers na afloop
hiervan verpozing om hun lunch te
nuttigen, terwijl de anderen arri
veerden en de gasten verwelkomd
werden. Onder hen waren vertegen
woordigers van het bestuur van de
K.V.P., het partij-secretariaat, het
Centrum voor Staatkundige Vor
ming, de beide kamers, de stands
organisaties en de Katholieke Jeugd
raad." Ook van de zuster-organisaties
uit België en Duitsland waren afge
vaardigden aanwezig.
„Ons werk en onze plannen".
Even twee uur verwelkomde de
Jongeren-voorzitter, de heer Ad.
Knaapen uit Tilburg, de gasten en
crganisatieleden, waarna de land-
dagvlag gehesen werd en de heer
Kees Bastiaenen, Jongeren-penning
meester het podium beklom, om te
spreken over „Ons werk en onze
plannen voor 19491950."
Spr. weidde eerst uit over de bar
re noodzaak voor de katholieke jon
geren om zich met politiek bezig te
houden, waar zij telkens bemerken
dat er voor hen geen plaats is. Toch
zijn ook zij bestemd om in de ge
meenschap opgenomen te worden,
om te beantwoorden aan hun doel:
te leven om -te komen tot de genie
ting van God (Thom. v. Aq.) Zij mo
gen dus als eis stellen een orde, die
het de jonge mens mogelijk maakt
te leren verstaan in het Jehova van
vandaag wat hij eigenlijk is en wat
dat in de practijk betekent. In dit
verband zal in de komende maanden
het Federalisme onder aller aandacht
worden gebracht. Ook de huisvesting
en het werk-probleem zullen wor
den behandeld.
Verschillende malen wees de heer
Bastiaenen er op hoe de politici fa
len en hoe ouderen de jeugd ver
keerd hebben voorgelicht over (ie
ordening der maatschappij. Wel
kwam de Kerk steeds voor de belan
gen der jeugd op.
Sprekend over eigen fouten ha
merde spreker er op dat het werk in
de jongeren-organisatie van binnen-
naar gr-otere eenheid, belichaamd in
een Benelux, de West Eur. Unie en
misschien in de toekomst een Ver
enigd Europa. In onze jeugd is een
opleving van idealisme te bespeuren.
Tegenover dit tijdsbeeld moet de
jeugd zijn taak bepalen, strijdend
met geestelijke wapenen, rekening
houdend met onze beginselen, den
kend in ons geloof en levend in on
ze tijd. Aan de vormgeving van
nieuwe verhoudingen zal de politiek
mee moeten werken, zoals dit is
neergelegd in de encyclieken. Noch
thans is politiek nooit vlekkeloos;
het eist steeds een compromis. We
zullen dus politiek moeten bedrijven
als democraten.
Hoe onmisbaar de politiek ook is,
het blijft slechts een deel dat we niet
los kunnen maken van de rest. De
mens in z'n geheel moet deze taak
aanvangen. Want wij zijn Christenen
en dat moet doorklinken in heel ons
leven, ook in de politiek.
Jongeren hebben dus wel degelijk
een taak in de politiek, in een tijd
die niet veel slechter is dan vroeger.
Alleen dringt het kwaad zich ster
ker op, waar tegenover staat dat wij
meer technische hulpmiddelen tot
onze beschikking hebben om de strijd
te strijden.
Klaterend klonk het applaus over
de stenen tribune. Voorzitter Knaa
pen dankte, het Wilhelmus weer
klonk en om kwart voor zes stoven
volgeladen autobussen weer in alle
richtingen uiteen.
WIE AAN BOORD ZIJN VAN DE
JOHAN VAN OLDENBARNEVELT.
Met het troepentransportschip „Jo-
han van Oldenbarnevelt" dat om
streeks 7 September te Amsterdam
wordt verwacht, repatriëren de 4e,
5e, 6e en 7e afdeling veldartillerie
en de 30e hulpverbandplaats.
GRATTIE VERLEEND.
Bij K. B. is gratie verleend aan
B. H., tot de doodstraf veroordeeld
bij sententie van het Bijzonder Ge
rechtshof te Amsterdam.
De doodstraf is veranderd in le
venslange gevangenisstraf.
SPROOKJESLAND IN ZUNDERT.
Ruim honderdduizend enthousias
ten trotseerden vandaag twee uren
lang het warme zonnetje in de ei
volle dorpskom van Zundert (10.000
inwoners) om het fleurige sprookje
van het jaarlijkse bloemencorso
zien. Uit alle provincies van Neder
land en uit België waren de mensen
gekomen om uitbundige ovaties te
brengen langs de feestelijke wfeg
der 46 praalwagens. Met een bloem
festijn. schoner dan ooit te voren,
heeft het boerenvolk van Zundert
zijn nationale traditie bevestigd.
MONTEUR BIJ HET REPAREREN
VAN EEN AUTO OVERREDEN.
Zaterdag is te Schalkwijk een on
geluk geschied. Aan een voorbij
rijdende autobus moest een kleine
reparatie geschieden, waarvoor
stopt werd voor een monteursbe-
drijf. De 20-jarige G. van Hengsterm'
ging onder de wagen liggen om het
euvel te verhelpen. Door een mis
verstand tussen hem en de chauf
feur, kwam de bus in beweging,
waardoor van H. ernstig gewond
werd. Tijdens zijn vervoer is hij
overleden.
Overzicht van de aanwezigen op het met vlaggen omzoomde terrein.
Stratocruiser op
Schiphol
Aangelokt door het stralende weer
hebben duizenden gisteren een be
zoek aan Schiphol gebracht. Onze
nationale luchthaven bood n.l. een
bijzondere attractie, daar een Boeing
Stratocruiser van de American
Overseas Airways te bezichtigen
was. Omstreeks 3 uur steeg de vlieg-
neus op om een groet aan enkele
Nederlandse steden te brengen. Voor
deze vlucht had men een groot aan
tal autoriteiten uitgenodigd, o.a. de
minister van verkeer en waterstaat,
mr. D. G. W. Spitzen, de burgemees
ters van Amsterdam en Utrecht, de
wethouder van Socialé Zaken van
's-Gravenhage, de heer Th. M. Dres-
mé, de chef van het kabinet van de
burgemeester van Rotterdam, de
heer Brons, de Amerikaanse consul-
generaal, de hoofdcommissaris van
Amsterdam kolonel H. A. J. G. Kaas
jager, de heer H. .Oh. E. van Ede van
der Plas, een der directeuren van de
KL.M., en leden van de Amerikaan
se -ambassade.
Het toestel zette eerst koers naar
Amsterdam, waar het door, enkele
malen rond te cirkelen ,de eerste
groet bracht. Langs de Noordzeekust
ging het naar de Residentie, waar
eveneens een groet werd gebracht.
Rotterdam en Utrecht waren de twee
overige steden waar de luchtreus
enige malen cirkelde. De genodigden
hadden intussen gelegenheid genoeg
het toestel van onder tot boven
bezichtigen. Inderdaad van ónder
tot boven. Een van de nieuwtjes van
de Boeing Stratocruiser is namielijk,
dat zij twee dekken heeft. Het bo
venste dek wordt ingenomen door
zitplaatsen, uitklapbare bedden, een
keuken, drie toiletten- en de cockpit.
Het onderste dek bevat vrachtruim
te en een comfortabele „cocktail
lounge". De Stratocruiser vertrok
gisteravond weer naar New York.
Begin 1950 wordt de nvachine in
gezet op de route New YorkAm
sterdamFrankfort v.v.
DAME, DIE OP AUTO WACHTTE,
OVERREDEN.
De 72-jarige mievr. Olink uit Buur-
se wachtte gisteravond met haar
man aan de kant van de straatweg
HengeloEnschede op een auto,
welke hen naar Enschede zou bren
gen. Toen er een auto naderde stap
te de bejaarde dame de rijweg op
in de veronderstelling, dat het de
wagen was, waarop gewacht werd.
Dit was echter niet het geval, zodat
zij door de automobilist uit Delft in
volle vaart werd gegrepen en mee
gesleurd. Korte tijd later is zij over
leden. De bestuurder van de wagen
treft geen schuld.
ONGELUK OP ONBEWAAKTE
OVERWEG
Qistermorgen is op de onbewaak
te Overweg onder Harenkarspel aan
de -spoorlijn AlkmaarDen Helder
een voor personenvervoer ingerichte
vrachtauto van vier ton in botsing
gekomen met een trein. De auto
kwam in een brede bermsloot terecht.
Hoewel de cabine totaal was inge
deukt, liepen de twee inzittenden
slechts enkele diepe vleeswonden op.
De locomotief is naar Sohagen ge
sleept; het treinverkeer ondervond
een vertraging van enkele uren.
STIJGER TE NIJMEGEN
INGESTORT
Zaterdag is aan de Berg- en Dalse-
weg te Nijmegen het steigerwerk in
gestort van een huis, dat moest wor
den hersteld. Twee arbeiders, vielen
van aóht meter hoog en kregen ern
stige inwendige kneuzingen. De oor-
BOSKOOP
AFSCHEIDSRECEPTIE VAN HET
HOOFD VAN DE PLANTEN-
ZIEKTENKUNDIGE DIENST
De anders zo stemmige Raadzaal
bood Zaterdagmiddag een geheel an
der beeld. Zij was n.l. ter gelegen
heid van de afscheidsreceptie van
„mijnheer" Zwartendijk door des
kundige hand gemetamorphoseerd in
een gezellig intiem zaaltje, waar na
tuurlijk de Boskoopse rozen de ge
zelligheid verhoogden. Vele promi
nenten uit Boskoop en omgeving wa
ren aanwezig om van de scheidende
hoofdambtenaar van de Plantenziek-
tenkundige Dienst afscheid te ne
men. Zo zagen wij onder de talrijke
aanwezigen, het voltallige college
van B. en W. van Boskoop, de direc
teur van de Gemeente Plantsoenen
te Den Haag, de heer G. S. Doren
bos, de voorzitter van de Kamer van
Koophandel te Gouda, de heer Goe-
dewagen, de voorzitter van de Stich
ting Hart van Holland te Gouda, de
heer G. Hagedoorn, de voorzitter van
de Goudse afdeling van de Kon. Ned.
Mij voor Tuinbouw en Plantkunde,
de heer Barmentlo, de secr. van de
Expertgroep van de Bond van Plan-
tenhandelaren de heer W. F. Wery,
dr. Kluiver, onderdirecteur der Land
bouwhogeschool te Wageningen,
voorts deputaties van vrijwel alle
verenigingen op het gebied van
Tuinbouw en Landbouw, uit Boskoop
en omgeving.
Namens de Commissie uit deze
ver. gevormd ópende de heer J.
Dijkhuis deze receptie met een har
telijk welkom aan de scheidende
ambtenaar, zijn echtgenote, familie
en andere aanwezigen. Spr. schetste
de goede hoedanigheden van deze ge
ziene ambtenaar. Uit dankbaarheid
voor het vele werk door hem ver
richt ten gunste van de tuin-
landbouw was deze receptie aange
boden en werd de scheidende func
tionaris een microscoop aangeboden
namens alle Boskoopse ver. van be
langhebbenden bij deze bedrijven.
Aan mevr. Zwartendijk werd een
fraai boek overhandigd.
Vervolgens werd het woord ge
voerd door burgemeester mr. dr. E.
P. Verkerk, de heer Wery, Goede-
wagen, Jacobi, Kroes, namens
Bedrijfsvoorlichting; van Noordt, na
mens de Kon. Ned. Mij. voor Tuin
bouw en Plantkunde, afd. Boskoop;
Hagedoorn, Werkman namens de
Ver. De Proeftuin, Dekens, de Graaf,
Barmentlo, C. Verboom, de Jong na
mens de Boskoopse Veiling; Brans
namens Arboricultura; D. van Gel
deren namens de Boom- en Planten-
beurs; J. G. Romeijn namens de Ver.
van kasbazen. Allen waren vol lof
en spraken met waardering .over de
medewerking welke de heer Zwar
tendijk altijd verleende ook buiten
bet zuiver ambtelijke. Meerdere
sprekers lieten hun woorden verge
zeld gaan van een stoffelijk blijk
van waardering.
De laatste spreker was de heer dr.
Kluiver onderdirecteur van de Land
bouw Hogeschool te Wageningen die
Qe heer Zwartendijk een hartelijk
welkom in Wageningen toeliep.
In zijn dankwoord aan alle spre
kers merkte de heer Zwartendijk op
dat hij na 35 jaren in Boskoop te
zijn werkzaam geweest met Bos
koop is samengegroeid, doch dat hij
nu op het hoofdbureau is, en daar
nog meer kan doen voor de belan
gen van land- en tuinbouw in ge
heel Nederland. Spr. besloot met de
wens dat de band tussen de Fam.
Zwartendijk en Boskoop nimmer
wordt verbroken.
Na afloop van dit officiële gedeel
te bleef men nog geruime tijd bij
een.
HAZERSWOUDE
ALWEER EEN KIND
VERDRONKEN
Zaterdagmiddag, omstreeks 4 uur,
is het 4)^-jarig dochtertje van C.
Buitenhuis, Oosteinde, in -een onbe
waakt ogenblik te water geraakt en
verdronken. Dit is het tweede ver
drinkingsongeval in Hazerswoude,
binnen één week.
Gevaarlijk verkeer. Het is op
de hoek van de Provinciale weg en
Dorpsstraat alhier een gevaarlijke
toestand. Als men per auto of rijwiel
de Dorpsstraat uitkomt om de pro
vinciale weg links op te rijden, of
recht door het Westeinde moet, is
zaak van het ongeluk blijkt een z.g.
korteling te zijn, welke in de muur
wordt bevestigd en dan dwars aan
een certicaal staande balk wordt ge
bonden, waarop de steigerplanken
rusten. Deze korteling, waarvan het
hout was vermolmd, is doorgebro
ken. Men zal onderzoeken, in hoe
verre de aannemer schuld heeft aan
dit ongeluk.
het uitzicht door het dicht begroeide
struikgewas, dat zich bevindt op ge
noemde hoek, zodanig belemmerd
dat men reeds midden op de provin
ciale weg moet zijn vooraleer men
het verkeer komende uit de richting
Boskoop kan zien naderen Dit is een
toestand die gevaar oplevert en zo
niet langer mag blijven.
ZOETERWOUDE
WERKEN EN OFFEREN VOOR DE
MISSIE.
Stralende liefde voor de missie,
krachtige missie ijver, werken voor
de uitbreiding van het Godsrijk, op
dat de zon van de goddelijke genade
schijne mogen voor alle volken en
rassen, voert Zoeterwoude ieder jaar
tot een hoogtijdag, de missiedag,
waarop „Sancta Rosa" een tentoon
stelling geeft om te laten zien, wat
er in den. loop van het jaar tot stand
gekomen is om de missionaris te hel
pen in hun zware taak.
Daarvoor, de twee-en-twintfgste.
was de belangstelling dit jaar weer
zeer groot. Voor de officiële opening
kwamen in de voormiddag bijeen
deken Bont, father Leo van der
Salm, die binnen een paar maanden
naar de missie van Oeganda zal gaan,
burgemeester Smeets, wethouder van
Leeuwen, ouders en' familieleden
van missionarissen, bestuur en leden
van „St. Rosa" en zeer vele missie
vrienden. Deken Bont sprak het
openingswoord. Aanmoedigend voort
te gaan met werken en geven ci
teerde Zijneerw. de woorden van
kard. Faulhaber: de volheid van de
goddelijke genade, het ware gelocf,
behoort niet aan een bepaala volk
of ras maar, zo goed als de zon
schijnt voor alle mensen, hebben
ook alle volken der aarde recht op
het licht des geloofs. Het is daarom
dat wij zo blij zijn, dat „Sancta Ro
sa" hier zo heerlijk werkt. In het bij
zonder dank aan de familie van
Vliet voor hun goede leiding, aan het
bestuur en leden voor het werken
en aan alle parochianen «mor hun
geldelijken en morel en steun.
Nadat het lint was doorgeknipt
werd in de grote zaal de koffie ge
serveerd, daarna gingen de geno
digden de tentoonstelling bezichti
gen om te zwichten voor de zachte
aanvallen van de dames met de
„spullen" op hunne beurzen.
Met grote bewondering gingen wij
langs de lange tafels met de nuttige
en fraaie handwerken en het kunst
naaldwerk. Met des te groter waar
dering zagen wij, dat, naast het vele
werk voor de missie, de overige
huisgenoten des geloofs niet verge
ten waren, want daar stonden o.m,
ook fraaie kazuifels en andere gewa
den en altaarbenodigdheden voor de
St. Jansparochie en de Kruisheren-
parochie. Prachtige gewaden waren
gemaakt voor de missie op Sumatra,
waar de Zusters van St. Lucia te
Bennebroek werkzaam zijn. Zeer bij
zonder willen wij vermelden het
fraaie borduurwerk op het kasuifel
voor Pater Simon Schuur en het rose
kasuifel voor de St. Janskerk; voor
al de voorstelling van de dorstige
herten aan de waterstromen, is zo
mooi door de fijne kleuren van dui
zenden naaldstikken. Hierbij moeten
wij de tweede grote verdienste van
„St. Rosa" prijzen n.l. de culturele
verheffing, de vzrfijning van de
geest, waaraan onze tijd zo'n grote
behoefte heeft
Pater Berk kreeg in zijn zware
taak in de Franse kolonie van Pool
se mijnwerkers een grote gave van
kledingstukken, een echte warme
missievriendschap, om een koude
winter met een gerust hart af te
wachten. Ook father Jan Rekelhof
was niet vergeten en kreeg een ge
heel stel misgewaden.
Daar lagen vele rollen gehaakte
windselen bestemd voor de verple
ging van de melaatsen in de missie
van Borneo.-Dit alles en nog veel
meer gemaakt en gegeven van één
jaar.
Het stond daarmaar de dames
van „St. Rosa" zagen er niet meer
naar om en wierpen zich met nieuwe
moed op hun volgende taak, die
steeds groter wordt, en bestormden
de missievrienden uit hun verlok
kende vermakelijkheden te vele
om op te noemen om het onont
beerlijke middel tot het doel, geld,
te verkrijgen. Vele zeer velen komen
en offeren, maar nog velen waren
nog niet in de gelegenheid het werk
te steunen doch kunnen hun missie
plicht nog vervullen door een gift te
geven aan de bestuursleden.
Volledigheidshalve moeten wij
nog meedelen dat de vorige Zondag
de tentoonstelling in het Gesticht
van de Eerw. Zusters begonnen is
om de Zusters en omwonenden in de
Zuidbuurt in de gelegenheid te stel
len alles te bewonderen.
EEN VROLIJKE ROMAN
DOOR P. G. WODEHOUSE
Vertaald door Jean H. P. Jacobs
58)
„Ik moet verder van je af gaan
sïaan", zei hij rustiger. „Men kan
nooit weten wat er gebeurt als ik 't
niet doe. Ik wil je niet vermoorden."
Hij ging langzaam achteruit tot bij
de schrijftafel. Hij greep zich daar-
stevig aan vast. Hij wilde voor alles
niet overhaast te werk gaan, en het
zien van Gentleman Jack noodde
anders heel sterk tot vlug ingrijpen.
Hij leunde tegen de schrijftafel, ter
wijl hij er zich met beide handen
stevig aan vast hield. Lord Wisbeach
hield zich even stevig vast aan de
kruk van de deur.
„Juffrouw Chester", zei Jimmy,
zich geweld aandoende om zo be
daard mogelijk te spreken, „heeft me
zo juist verteld, dat zij beloofd heeft,
met je te zullen trouwen."
„Juist", zei Lord Wisbeach. „Mor
gen komt de aankondiging in de
krant."
Hij had nog een opmerking op de
lippen, maar die sprak hij liever niet
uit. Hij kon zich eigenlijk niet goed
indenken ,hoe Jimmy's gevoelens op
het ogenblik waren. Hij kon met geen
mogelijkheid begrijpen, wat Jimmy
er voor bezwaar tegen zou hebben,
dat hij zich verloofde met Annie.
Niettemin was het duidelijk, dat die
kwestie hem om de een of andere re
den zich aan het hart ging. Wisbeach
constateerde overigens, dat Jimmy
een heel stuk te groot en te fors van
bouw was, om hem voor de gek te
kunnen houden. „Waarom niet?"
„Het komt morgen niet in de
krant," zei Jimmy. „Omdat je morgen
zo ver hier vandaan zult zijn, als je
kunt. Tenminste als je gezond ver
stand hebt."
„Wat bedoel je daarmee?"
„Dit als je morgen bij het ont
bijt, dit huis niet verlaten hebt; dan
zal ik je ontmaskeren."
Lord Wisbeach vond zijn positie
niet bepaald prettig, maar nu moest
hij toch werkelijk lachen.
„Jij!"
„Juist."
„Wie ben jij dan wel. mannetje,
dat je zo maar denkt iemand te kun
nen ontmaskeren?"
„Ik ben toevallig de neef van me
vrouw Pett: Jimmy Cocker."
Weer lachte Lord Wisbeach,
„O, wou je het zo proberen?"
„Ja."
„Je gaat dus naar mevrouw Pett
en zegt, dat je Jimmy Crocker bent
en dat ik een schurk ben en dat je
alleen maar gedaan had, alsof je me
herkende maar me in werkelijkheid
nog nooit hebt gezien?"
„Precies."
„O, dan doe maar geen moeite!"
Hij lachte hartelijk. „Ik zal niet be
weren, dat het niet handig zou zijn,
maar het is al een beetje oud. Het
spijt me werkelijk voor je, maar ik
heb daar al eerder aan gedacht, dan
jij. Ik ben na de lunch direct naar
mevrouw Pett gegaan en heb haar
iets in die zin verteld. Denk je nu
werkelijk, dat ze jou dan ook nog zal
gaan geloven? Ik garandeer je, dat
ik de hoogste troeven heb. Je zult
er niet in slagen mij bij haar nog ver
dacht te maken."
„Toch geloof ik van wel om de
eenvoudige reden, dat ik werkelijk
Jimmy Crocker ben."
„O, maar natuurlijk ben je dat!"
„Precies, dat ben ik zeker."
Lord Wisbeach lachte genadig.
„Och, ik begrijp wel dat het de
moeite waard is, het eens te probe
ren, maar ik geloof heus niet, dat het
veel zal ujthalen. Ik weet wel, dat je
me graag hier vandaan wil zien, maar
dan zul je het heus anders moeten
aanleggen."
„Bedrieg je zelf nu maar niet met
te menen, dat ik hier sta te pochen.
Kijk hier!" Hij trok plotseling zijn
jas uit en wierp hem Lord Wisbeach
toe.
„Kijk maar eens naar het stukje
stof, dat de kleermaker in de bin
nenzak heeft gezet en lees ook het
adres: J. Crocker, Drexdale, House,
Grósvenor Square, Londen!"
Lord Wisbeach nam het kleding
stuk op en keek naar het adres. Hij
keek nu een beetje minder uitgelaten,
maar hij vocht nog steeds tegen de
overtuiging.
„Dat is nog geen bewijs!"
„Misschien niet. Maar als je de
reputatie van de kleermaker, die dat
maakte in ogenschouw neemt, zul je
moeten toegeven, dat zo iemand zich
toch niet gauw met een oplichter zal
associëren, wel? En als je er boven
dien op staat een overtuigend be
wijs te hebben,, dan kan ik wel gauw
even een stuk of zes mensen van de
Kroniek bijeenkrijgen, die mij her
kennen. Of ben je misschien al over
tuigd?"
Lord Wisbeach gaf het op.
„Ik begrijp niet, wat je dan eigen
lijk aanvangt, maar ik begrijp nog
minder, waarom je me dat niet eer
der gezegd hebt, na de lunch?"
„Dat doet er niet toe. Daar had ik
mijn redenen wel voor. Dat komt er
in het geheel niet op aan, maar wat
er wel op aan komt, is, dat jij mor
genochtend uit dit huis verdwijnt.
Begrijp je dat goed?"
„Ja, ik snap je."
„Nu, dat is dan alles. Laat ik je
niet langer ophouden!"
„Zeg luister 's!" Gentleman Jack's
stem werd klagend. „Ik vind, dat je
iemand toch wel een kans moest ge
ve. Geef me nog gelegenheid om een
collega in Montreal mij een telegram
te laten sturen, waarin hij me ver
zoekt direct naar hem toe te komen.
Anders zul je natuurlijk direct de po
litie achter me zetten. De oude da
me weet, dat ik zakenrelaties heb in
Canada. Je hoeft 't niet erger te ma
ken dan het is.
Jimmy dacht even na.
„Nu goed dan, daar heb ik ten slot
te geen bezwaar tegen."
„Dank je wel."
„Maar toch hou je je koest."
„Ik begrijp je niet."
Jimmy wees naar de brandkast.
„Kom, kom, vriend mijner jeugd.
Wij hebben geen geheimen voor el
kaar, wel? Ik weet. dat je, wat daar
in zit, tracht in handen te krijgen en
je weet, dat ik dat weet. Je blijft nu
vannacht nog hier, maar ik raad je
aan, stiekum in je kamer te blijven
en eens lekker uit te slapen voor je
reis. Begrijp je me?"
„Ja zeker."
„Dat is het dan. Je kunt gaan."
De deur sloeg dicht. Lord Wis
beach was zichzelf gedurende het
onderhoud meester geworden, maar
toch zat hem iets dwars. Jimmy ging
door het vertrek en nan. zijn jas van
de stoel, waarop de ander ze had
neergelegd, Terwijl hij dit deed klonk
er een stem:
„Zeg eris!"
Jimmy keek rond. De kamer was
klaarblijkelijk leeg. Het werd nog
griezeliger toen de stem weer be
gon:
„Jij denkt zeker een hele Piet te
zijn, wat?"
Het kwam van boven. Jimmy had
niet meer aan de galerij gedacht. Hij
keek omhoog en ontdekte het volle
gelaat van Ogden, dat als een wa
terspuwer over de leuning hing.
„Wat voer jij daar uit?"
Luisteren!"
„Er is hier boven nog een deur;
daarginds, daar kun je van de trap
af doorheen komen. Ik kom hier wel
vaker, om rustig een cigaretje te ro
ken. Je vond het zeker verbazend
(wordt vervolgd)
