L
J
Ontevredenheid onder de bevolking van
Tsjechoslowakije r
Voorhoutse studie-dagen van de
Katholieke arbeiders
MAANDAG 22 AUGUSTUS 1949
DE LEIDSE COURANT
EERSTE BLAD - PAGINA 2
£).fc Kt\k een, fclachtiye. teq.tniiandileA
tutti he.t Gamtnunidtne
(Van een speciale K.N.P.-
medewerker).
De regering van Praag voelt zich
steeds onrustiger. Zij voelt het
groeiende radicalisme van de arbei
ders, dat een van de meist dringen
de binnenlandse problemen van de
huidige communistische regering is.
Voor het eerst in de communistische
heilstaat van Gottwald hebben de
arbeiders het gewaagd openlijk te
protesteren tegen de verminderde
waardering van hun prestaties. Ook
de opheffing van zekere sociale voor
delen is een bron van ontevreden
heid voor de Tsjecho-Slowaakse ar
beiders. De vijfdaagse werkweek die
niet paste in het jaren-plan van de
communistische partij van Tsjecho-
Slowakije, werd opgeheven. De kos
teloze medische verzorging der arbei
ders werd drastisch beperkt door
het vaststellen van erkende gevallen
van invaliditeit.
Bovendien voelen zich de arbeiders
bedrogen door de communistische
binnenlandse economische politiek.
De hoge prijzen op de zogenaamde
vrije markt zijn onbereikbaar voor
de gemiddelde arbeider. Er heerst
een groot gebrek aan zelfs de een
voudigste gebruiksartikelen. De le
vensmiddelenvoorziening is onvol
doende.
De algemene politieke toestand, de
openbare diensten zijn even zo veel
bronnen van ontevredenheid. Even
als de politie zijn thans ook de recht
banken instrumenten geworden in
de nanden van de communistische
overheersers. Zelfs de arbeiders le
ven in voortdurende vrees om als
reactionnair bestempeld te worden.
Want deze aanduiding is voldoende
voor ontslag of voor deportatie naar
een „arbeidskamp". Zij vergelijken
him toestand met het luxe-leven
van de part ij-bonzen, die over onbe
perkte middelen beschikken. De ar
beiders lachen om hun liefdadigheid,
omdat iedereen weet, dat wat de
„Leiders van de volksdemocratische
staat" aan giften geven, niet uit hun
eigen zak komt
De boeren verzetten zich krachtig
tegen de steeds voortschrijdende col
lectivisering. Niettemin zijn zij zich
bewust, dat de gehele collectivise-
Aetherklanken
DINSDAG.
HILVERSUM I. 301 meter.
7 00 Nieuws, 7.15 Ochtendgymn., 8.00
Nieuws. 8.15 Pluk de dag, 9.00 Her
haling Lichtbaken, 10.00 Wie komt
er in mijn hokje, 11.00 Muziek houdt
fit. 1.310 «Als de ziele luistert, 11.40 i
Cantate no. 189 Meine Seele rühmt
und preist, J. S. Bach, 12.03 Pianore- j
cital, 12.30 Land- en Tuinb.nieuws, j
12.33 Orkest zonder naam, 13.00 j
Nieuws, 13.20 Orkest zonder naam,
13.40 Omroepkoor, 14.00 Radio Phil-1
harmonisch Orkest o.l.v. Albert van
Raalte, 14.30 Onder ons, 15.00 Ka-
reolseptet. 15.40 Guus Jansen, piano, i
16.30 Ziekenlof, 17.00 Vacantiever-
haal, 17.15 Lang zullen ze leven,
17.45 Regeringsuitzending, 18.00
Amusementsorkest, 18.30 Rege
ringsuitzending, 19.00 Nieuws, 19.15
Wim Scholte zingt, 19.30 Dit is leven.
19 45 Regeringsuitzending, 20.00
Nieuws, 20.05 De gewone man, 20 12
Relais van Henry Wood promenade
orkest, 20.45 Vragen van deze tijd:
21.00 Cosi fan tutte, van W. A. Mo
zart, 22.10 Actualiteiten, 22.20 So
nate voor viool en cello, M. Ravei,
23.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 415 meter.
7.00 Nieuws, 8.00 Nieuws, 9.00 En
gelse orkestwerken, 10.15 Arbeidsvi
taminen, 10.50 Kleutertje luister,
11.00 Ochtendconcert, 1.30 De Wek
ker, 12.00 Ensemble Willy Ebcile,
12.30 Land- en tuinb.nieuws, 12.40
Pierre Palla, orgel, 13.00 Nieuws,
13.15 The Rhythm club, 13.45 Mevr.
Ina de Leeuw van Rees, 13.50 De
Kwintetspelers, 14.30 Bezield door
Mozart, 16.20 Honderd beroemde
componisten, 16.40 Hiep Koy, We
zijn met vacantie, 18.00 Nieuws, 18.15
Piano, 18.30 Bezoek aan tentoonstel
ling Jeugd van Nederland, 18.45 Aan
sluiting met B.B.C., 19.45 Gr.pl., 20.00
Nieuws. 20.55 Londens Philharroo-
nisch orkest, 21.50 Buitenlands over
zicht. 22.05 Ik zou graag 22.25 De
Speeldoos, 23.00 Nieuws.
ring van de landbouw, ondanks hun
verzet, nog slechts een kwestie van
tijd is. Zelfs kleine grondbezitters,
die zonder hulp van anderen wer
ken, vrezen van hun eigendom te
worden verdreven en te moeten gaan
werken in de industrie, welke onder
het vijfjaren-plan sterk wordt uitge
breid, teneinde tegemoet te komen
aan de bewapeningsplannen van de
Sovjets, speciaal op het gebied van
zware technische en chemische pro
ducten. De tegenstand van de boe
ren probeert men te breken door
zware belastingen en niet op te bren
gen leveringen. Wanneer de boeren
niet aan hun „verplichtingen" je
gens de staat kunnen voldoen, wordt
hun grote boeten opgelegd of wordt
hun eigendom geconfiskeerd.
Arbeiders en boeren voelen het
verzet in zich branden. Doch in een
politiestaat, waar op iedere tien in
woners een aanbrenger wordt gevon
den, is een tegen-revolutie bijna on
denkbaar. Wanneer een dergelijke
aanbrenger iemand beschudigt van
„illegale activiteit", dan is dit reeds
voldoende om de aangeklaagde zon
der verder onderzoek naar een kamp
te doen verhuizen. De regering heeft
speciale comité's aangesteld, be
staande uit drie personen, die ge
machtigd zijn om deportatievonnissen
uit te spreken. De behandeling in de
kampen varieert naar gelang de
plaatselijke omstandigheden van ge
matigd tot uitgesproken gemeen, en
overtreft soms nog de Duitse concen
tratiekampen.
Een van de eerste kampen ligt in
de buurt van Pardubice. Het wordt
bewaakt door leden van de volkspo-
litie en arbeidersmilitie. De gevan
genen worden meestal gebruikt voor
het gevaarlijke werk in de kolossale
chemische fabrieken „Explosia" in
Semtin. Ongevallen zijn aan de orde
van de dag en dikwijls met dodelijke
afloop. Het voedsel in de kampen is
onvoldoende met daar tegenover
veel te lange werktijden. De hygiëni
sche toestanden zijn deplorabel en de
discipline is ongelooflijk zwaar.
De gevangenissen in Tsjecho-Slo-
wakije zijn overvol. Cellen van 16
m^ter in het vierkant bevatten dik
wijls meer dan 50 personen, die ge
woonlijk mishandeld en gefolterd
worden. Een wettig bewijs voor een
aangewreven politiek misdrijf is
niet nodig. Het vonnis wordt zonder
dat binnen enkele uren voltrokken.
In verschillende plaatsen in Tsjecho-
Slowakije is het reeds tot onlusten
gekomen.
Toen in Lounyq en Potsteyn men
sen zonder reden waren gearresteerd
en niet uit de gevangenis werden
vrijgelaten, werden de huizen van de
zg. „veiligheidsrapporteurs" geheel
vernield. In de plaatselijke bureaux
van de communistische partij wor
den dikwijls bommen gevonden.
De regeringspers heeft zelfs hier en
daar toe moeten geven, dat er da
den waren gepleegd van openbare
wraakneming, omdat het niet langer
mogelijk was ze te verzwijgen.
In Bohemen en Moravië zijn vele
illegale groepen actief werkzaam.
Enige ervan zijn door geheime agen
ten opgerold en grondig „geliqui
deerd" als „waarschuwing" voor al
len, die ondergronds actief bezig zijn.
De eerste krachtige tegen
stand van een vastbesloten
groep.
Het antwoord van Mgr. Beran,
aartsbisschop van Praag, aan de com
munistische regering heeft de ver
beelding van het volk gegrepen. Het
protest van de aartsbisschop was het
protest van alle katholieken en is
veelbetekenend als de eerste krach
tige tegenstand van een vastbesloten
groep tegen de communistische be
perking van de vrijheid. Het volk
realiseert zich tenvolle, dat de com
munistische regering in feite de eer
ste ronde heeft verloren. De reactie
in het buitenland, die eer weerklank
is van het algemeen gevoelen van
het Tsjecho-slowaakse volk, heeft
verder verzet tegen de anti-kerke
lijke maatregelen van de regering
aangemoedigd. De massa begint op
nieuw de kracht van een nationale
beweging te voelen door haar ver
bondenheid met de Christelijke
godsdienst. Het volk staat achter de
geestelijkheid en moedigt met zijn
steun de bisschoppen aan.
De ogen van velen zijn thans
opengegaan.
De achttien maanden, die sedert
de staatsgreep der communisten zijn
verlopen, hebben in menig opzicht
verheldering gebracht. Het heeft de
ogen geopend van degenen, die in Fe
bruari 1948 de communisten steun
den in de hoop op meer recht en be
ter welzijn voor de kleine man In dit
tijdsverloop van anderhalf jaar is
duidelijk geworden, dat ieder dicta
toriaal systeem in de grond hetzelfde
is, of dit nu op politiek gebied, dan
wel op sociaal of economisch gebied
is. Tsjecho-Slowakije is in dit korte
tijdsbestek verdeeld in communisten
en democraten in een brute goed be
wapende minderheid en een enigs
zins geschokte meerderheid, die
slechts zeer langzaam haar zelfver
trouwen en de kracht tot verzet te
rugvindt Het heeft iedere schijn van
Marxisme zelfs volkomen onaan
vaardbaar gemaakt, omdat de repu
tatie daarvan onherstelbaar is ver
nield door het communistisch optre
den.
Het volk is er zich van bewust, dat,
wanneer het communistisch regiem
omvergeworpen is, de democratie
gebaseerd moet worden op politieke
partijen. Er is grote behoefte aan een
katholieke partij, die dan wederom,
daarvan is men overtuigd, een zeer
belangrijke rol zal spelen in het le
ven van het toekomstige vrije Tsje
cho-Slowakije:
GESCHIEDENIS VAN HET HEILIG
JAAR
Bij de Uitgeversmij. Pax te 's-Gra-
venhage is ter perse om nog dit na
jaar te verschijnen:
„Het Heilig Jaar in de geschiedenis"
een boekje van ongeveer honderd pa
gina's, bevattende een boeiend stuk
kerkgeschiedenis, zoals deze zich van
Heilig Jaar tot Heilig Jaar voltrekt
De hoofdredacteur van het bekende
tijdschrift „Italia Cattholica" Dr Piero
Chiminellie heeft ieder Heilig Jaar in
het levende kader van zijn tijd ge
plaatst.
16e EEUYVSE HOUTZAAGMOLEN.
GERESTAUREERD.
Aan de oevers van het Spaarne
tegenover de gemeente Heemstede
ligt de uit de 16e eeuw daterende
houtzaagmolen „De Eenhoorn", die
door de vereniging „De Hollandse
Molen" is afgestaan aan de stichting
Nehim. Deze stichting is in het le
ven geroepen door de gelijknamige
houtimportmaatschappij te Amster
dam. Zij heeft „De Eenhoorn" geheel
laten restaureren en weer bedrijfs
klaar laten maken door de Westzaan-
se molenaar J. Jongejans.
Zaterdag* is de gerestaureerde mo
len door de directeur van de firma
Nehim, de gebrs. Rote, in tegen
woordigheid van de burgemeester
van Haarlemmerliede en Spaarn-
woude, de heer L. H. Simons, in be
drijf gesteld. Het is niet de bedoe
ling, dat deze houtzaagmolen per
manent in bedrijf komt, doch wel
dat hij dient voor demonstraties uit
historisch oogpunt.
De gebrs. Rote hebben de molen
gerestaureerd ter nagedachtenis van
de stichter der firma, die indertijd
in een houtzaagmolen in de Zaan
streek als kot jongen in het bedrijf
zijn intrede heeft gedaan. De bewo
ners van het Marisplein te Heemste
de hebben het geld bijeengebracht
om voor deze molen zeilen en wie
ken te kopen.
GOOCHELAARS-„VOORSPELLING"
Op 10 Augustus j.l. voorspelde ter
gelegenheid van het internationale
goochelcongres, dat van 17 tot 21
Augustus in Amsterdam zou worden
gehouden, een jeugdig Amsterdams
amateur goochelaar, de heer R. A.
M. Driebeek,, de gebeurtenissen, die
op of omstreeks 20 Augustus zouden
geschieden. Die voorspelling werd
op papier gezet en in een buisje ge
daan. Het buisje werd vervolgens in
een fles gestopt, die verzegeld werd.
De fles stond gedurende 10 dagen in
een der etalages van de Bijenkorf te
Amsterdam.
Zaterdagavond tijdens de gala
voorstelling in Krasnapolsky werd
de fles door een Amsterdams jour
nalist geopend. Hij verbrak het ze
gel van het glazen buisje en daaruit
kwam een strookje papier tevoor
schijn met de voorspellingen. Deze
luidden:
1) dr. Beel zal een belangrijke
benoeming kunnen verwachten.
2) In Noord-Europa (Zweden,
Finland of Polen) zal een uitgebrei
de staking kunnen worden verwacht.
3) De Amerikaanse gezant zal af
treden.
4) Wederdom zal een vliegtuig
verongelukken in een groot industrie
centrum westelijk van Nederland.
5) In West-Nederland zal een
stad door een brand worden geteis
terd, vermoedelijk Haarlem, anders
Leiden.
Men begrijpt, ,dat het voorlézen
van deze voorspelling over de ge
beurtenissen, die inderdaad allemaal
zijn geschied, een enorm applaus in
da zaal teweeg bracht, maar
Niemand in de zaal had het gezien,
doch de verslaggever, die het buisje
had opengemaakt en het een secon
de in handen had gegeven van de
heer Driebeek, deelde later mede
gezien te hebben, hoe deze bliksems-
vlug een volkomen gelijk buisje te
voorschijn toverde en dit aan hem
overhandigde!
LANDDAG JONGERENORGANI
SATIE DER K. V. P.
Zondag 4 September houdt de jon
gerenorganisatie in de K.V.P. haar
algemene landdag te Amersfoort in
het openluchttheater Birkhoven. De
dag begint te half 12 met een H. Mis.
Sprekers in de middagmeeting zijn
Kees Bastiaenen en prof. dr Jos Gie-
len. Wim Snitker schreef een kort po
litiek spel als intermezzo.
Verweer van de Schade-commissie
Naar aanleiding van een door het
ministerie van Wederopbouw en
Volkshuisvesting verstrekt bericht,
waarin als conclusie uit een uit
spraak van het Hof te Amsterdam
wordt aangegeven, dat het in zijn al
gemeenheid verboden zou zijn voort
aan een bouwwerk z.g. besmet te
verklaren, deelt men van de zijde
van de centrale schade-commissie
voor het bouwbedrijf o.m. het vol
gende mede.
.In de eerste plaats betrof het hier
een z.g. kort geding, waarbij de
rechter geen principiële beslissing
geeft, doch slechts voorlopig uit
spraak doet in gevallen, welke geen
uitstel kunnen gedogen. Het Hof
heeft zich in de juridische vraag
stukken, welke met de leer van de
economische boycot in het algemeen
en met het onderhavige geval in het
bijzonder samenhangen, volstrekt
niet verdiept en daarover geen oor
deel gegeven. Met name wordt het
beginsel van de contractvrijheid, t.w.
dat iedereen vrij is te leveren aan
of te werken voor wie hij wil en bo
vendien vrij is zich bij anderen aan
te sluiten, door de uitspraak van het
Hof niet aangetast
De centrale schade-commissie voor
het bouwbedrijf spreekt ten slotte
als haar mening uit, dat de maande-
lange vertragingen in de woning-
PRODENTA - AMERSFOORT
Zaterdagmiddag heeft de B. N. S.
wederom haar poorten opengezet
voor de honderden deelnemers der
K.A.B. uit ons Bisdom, die aan de
de jaarlijkse terugkomende Studieda
gen deelnemen.
Nadat in de feestehjk versierde
kapel door de G.A., Rector Kraak
man, 's avonds een plechtig Lof was
gedaan, opende voorzitter J. W. v. d.
Akker, met een welkomstwoord de
ze bijeenkomst. Spr. dankte Broeder
Overste der B. N. S. voor zijn zo
spontane medewerking, en sprak zijn
voldoening uit over de zo grote op
komst.
Waartoe zijn wij op aarde?
„Waartoe zijn wij op aarde? of wat
is de mens in Gods scheppingsplan".
was het onderwerp, wat als fun
dament gekozen was voor deze Stu
diedagen en door dr. B. J. M. Boelen
werd ingeleid.
Gods verheerlijking is bet levens
doel van de mens. Als de mens in be
reidvaardig dienen God verheerlijkt,
door Zijn heerschappij te erkennen,
dan openbaart God ook aan de mens
Zijn heerlijkheid, door de medede
ling van Zijn oneindige Liefde. Wil
de mens gelukkig zijn, dan kan hij
dat door de ontplooiing van zijn na
tuurlijke en bovennatuurlijke ver
mogens. Deze ontplooiing moet door
de maatschappij bevorderd worden.
Dit werd door de inleiders nader uit
eengezet.
In strijd met het algemeen welzijn
noemde spreker het voortrekken van
rechten ener bepaalde groep, omdat
dit volkomen in strijd is met het al
gemeen welzijn. Sociale lec-htvaar-
chgheid is*fundamenteel voor het ge
luk van alle mensen, allen door de
Schepper voor het geluk bestemd.
Spreker liet uitkomen hoe een
christelijk humanisme ons de ge
hele levenstaak wijst en legde de
vinger op de wonde van de moderne
beschaving, omdat deze hei geluk
met zoekt waar het juist t? vinden is.
Het christelijk humanisme is alleen
in staat om de mens aan zichzelf, dus
aan God terug te geven.
Spr. kwam tot de conclusie, dat
bouw te wijten zijn aan het feit, dat
zoals het wel eens lijkt het
ministerie van Wederopbouw de
voorkeur blijft geven aan niet-er-
kende, niet draagkrachtige aanne
mers, mitf zij maar laag genoeg in
schrijven, en niet aan de acties van
de schadecommissies, welke haar in
ziens slechts ten doel hebben te ko
men tot gezonde toestanden in de
bouwnijverheid en uitwassen tegen
te gaan.
SUBSIDIE OP BOTER NU GROTER
DAN DAT OP MARGARINE.
Ofschoon de regering in het begin
van dit jaar nog 28 cent per kilo
gram margarine, die de Nederlandse
huisvrouwen kochten, bijpaste, is
het subsidie nu nog maar 19 cent
per kilogram.
Deze meevaller voor de schatkist
is het gevolg van de sterke daling
van de prijzen van voedingsvetten
op de wereldmarkt. Zoals bekend is,
koopt de regering vetten op de
wereldmarkt en ze levert die tegen
vaste prijzen af aan de margarine
fabrikanten. Het nadelige prijsver
schil wordt gedekt uit het Land-
bouw-Egalisatiefonds. Nu de prijzen
op de wereldmarkten dalen, wordt
het prijsverschil steeds kleiner en
behoeft minder geput te worden uit
het Landbouw-Egalisatiefonds.
Het subsidie, dat op roomboter
wordt gegeven, is op het ogenblik
hoger dan op de margarine. Past de
regering bij elk pakje margarine van
250 gram bijna vijf cent bij, op elk
pakje boter van 250 gram wordt ruim
5.5 cent toegelegd (22.5 cent per kg.).
Van boter naar margarine.
Op het ogenblik wordt in ons land
per week ongeveer 600 ton boter en
ongeveer 3000 ton margarine ver
bruikt. Deze cijfers wijken slechts
weinig af van het verbruik van deze
voedingsvetten vóór de opheffing
van de distributie op 23 Juni. Wel
blijkt er sinds het vorig jaar een be
langrijke stijging van de consumptie
en een aanzienlijke verschuiving van
boter naar margarine te zijn geweest:
tot November verbruikten wij weke
lijks ongever 1000 ton boter en onge
veer 1850 ton margarine.
ieder mens een gelijkgerechtigd lid
is van de gemeenschap, die recht
heeft dat zijn belangen daarvoor be
hartigd worden, en dat iedere mens
menswaardig moet behandeld wor
den, menswaardig moet kunnen le-
ven en alzo moet kunnen streven
naar verdere vervolmaking.
Gemeenschapsmen,
„massa-mens".
geen
Dr. M. J. Dijsselbloem ving zijn
lezing aan zet het zeer interessante
onderwerp: Staatsbemoeiing of ge-
meenschapszorg, een inleiding die
volgens spreker niet vrij zou zijn van
positieve critiek. In zijn leerzaam be
toog zeide spreker, dat ook de staat
en de gémeenschap tot het Schep
pingsplan behoren. Het begrip ge
meenschap is door het veelvuldig en
weinig gepreciseerde gebruik en
vooral misbruik tamelijk vaag gewor
den.
Staatssocialistische tendenzen voor
niet-christelijke groepen en de feite
lijke Staatsbemoeiing in de na-oor-
logse tijd om de uiterst abnormale
omstandigheden op velerlei gebied
noodzakelijk was, hebben ook velen
der onzer ongemerkt gemeenschaps-
zorg als synoniem doen zien van
Staatszorg.
Staat en maatschappij is echter
niet hetzelfde .aldus spreker. Spr.
zet dit nader uiteen, waaruit de vol
gende consequenties worden getrok
ken: Opvoeding tot waarachtig ge-
-meenschapsmens, geen massa-mens,
verantwoordelijkheidsbesef van het
individu, voor het algemeen welzijn.
Bezitsspreiding.
Als derde spreker betrad drs. P. C.
Boogaers het spreekgestoelte met als
onderwerp: Bezitsspreiding.
1. Fundering van de bezitssprei-
dingsgedachte.
Het diepere fundament van het
streven naar bezitsspreiding moet
worden gezocht in de doeleinden van
de Schepper, m.a.w. in Gods natuur
wet.
Indien voor ons katholieken krach
tens bovenstaande argumenten, de
privaateigendom als een wet van
God zelve geldt en de socialistische
gedachte omtrent de eigendom moet
worden verworpen, omdat primair
de mens voor zichzelve heeft te zor
gen en niet verzorgd moet worden
door de gemeenschap, dan luidt de
volgende conclusie, dat God dan ook
gewild heeft dat iedere mens de ge
legenheid moet hebben voor zichzel
ve de eigendom over duurzame goe
deren te verkrijgen.
Wil men de bezitsspreidingsgedach-
te verwezenlijken, dan zal men ener
zijds moeten streven naar een zo
groot mogelijk productie-opbrengst,
anderzijds naar een zodanige verde
ling van die productie-opbrengst, dat
het deel, dat de niet-bezitters en m.n.
de arbeiders uit de productie-op
brengst toevloeit, voldoende is, om:
a. in de behoefte van het levens
onderhoud te voorzien;
b. de behoefte aan privaatbezit te
bevredigen.
Het doel is dus niet een radicale
omverwerping van de bestaande be
zitsverhoudingen in de maatschappij,
maar een ombuiging van de traditio-
nelee stroom van het nationaal pro
duct, een verandering van het rela
tieve aandeel, dat bezitters en arbei
ders uit het nationaal inkomen toe
vloeit, door ook de arbeiders te laten
delen in de winst.
Men diene zich echter wel te reali
seren, dat niet op de allereerste
plaats gestreefd wordt naar inko
mensspreiding (dit is immers middel
en gevolg), maar haar bezitsspreiding,
hetgeen wil zeggen, dat een derge
lijke wijziging in de oorspronkelijke
verdeling nan het nationale inko
men geenszins tot gevolg mag heb
ben en zeker thans niet nu de
maatschappelijke kapitaalbehoefte zo
groot is dat de besparing en in
vesteringen minder zouden worden.
Practische betekenis van een stelsel
van winstverdeling is, dat volgens de
arbeiders jaarlijks ten deel zal kun
nen vallen 35 pet. van het jaarin
komen.
Alle 3 de sprekers hadden een aan
dachtig gehoor. Na iedere les had
een groepsbespreking plaats, waarna
zeer uitvoerig met de inleiders vaii
gedachten werd gewisseld, en vele
vragen werden gesteld.
's Avonds had als ontspanning de
opvoering plaats, op verzoek, van
„De Huis-Tyran", een blijspel, meer
dere malen met groot succes opge
voerd door ,Spel en Klank". Ook nu
waren alle toeschouwers vol lof.
irnmif uevliefd
EEN VROLIJKE ROMAN
DOOR P. G. WODEHOUSE
Vertaald door Jean H. P. Jacobs
45)
Annie ging de salon binnen, hoofd
rechtop en met een triomfantelijke
glimlach in haar ogen.
„Wat een aardige scène beneden,
tante Nesta", zei ze. „Toen de oud
gediende en de jonge meester elkaar
weer ontmoetten. Skinner bestierf het
haast van verrassing en vreugde, toen
hij Jimmy zag!"
Mevrouw Pett kon een onvoorzich
tige uitroep niet weerhouden.
„Herkende Skinner dan begon
zy, maar hield toen plotseling haar
mond.
Annie lachte.
„Of hij Jimmy herkende? Natuur
lijk! Hoe zou hij hem zo gauw heb
ben kunnen vergeten? Het is nauwe
lijks een week geleden, dat zij nog in
Londen elkaar iedere dag zagen."
„Het was werkelijk een indrukwek
kende ontmoeting", zei Jimmy, „Zo
iets als de hereniging van Ulysses en
de hond Argos, waarvan deze knappe
jongen hier", hij sloeg Ogden op
zijn hoofd, waartegen het jongmens
afkeer aan de dag legde, „onge
twijfeld heeft gelezen gedurende zijr
speurtoch4en in de klassieken. Ik was
Ulysses, Skinner vervulde de rol van
de hond."
Mevrouw Pet was het met zichzelf
nog niet eens of zij verlicht of teleur
gesteld was over de afloop van de
proef. Maar men kan toch wel aan
nemen, dat de verlichting tenslotte
de overhand kreeg.
„Hij moet ongetwijfeld erg blij ge
weest zijn. je weer te zien. Maar jij
zal ook wel opgekeken hebben."
„Nou en of!"
„Over een minuutje zal je nog een
oude vriend ontmoeten," zei mevrouw
Pett.
Jimmy was bezig zich in een diepe
stoel te laten wegzakken. De opmer
king van mevrouw Pet deed hem hal
verwege blijven wachten.
„Nog een!"
Mevrouw Pett keek naar de klok.
„Ja, Lordd Wisbeach komt lun
chen."
„Lord Wisbeach!" riep Annie uit.
Hij kent Jimmy toch niet."
„Eugenia in Londen vertelde me,
dat hij een van je beste vrienden was,
Jimmy."
Annie keek Jimmy hulpeloos aan.
Weer kwam dat onmachtige gevoel
over haar. Zij vond, dat er wel veel
haar geëist werd, die dag, teveel!
Jimmy verwenste het toeval, dat
nu Lord Wisbeach op zijn weg ge
bracht had. Hij begon duidelijk in te
zien dat er nog maar een stuk of twee
intieme vrienden van Jimmy Crocker
nodig waren, om hem te herkennen,
en dan zou Annie ongetwijfeld zijn in-
dentiteit gaan vermoeden. Het blote
feit, dat zij hem met Bayliss gezien
had in het Paddington Station
en per vergissing Bayliss voor
zijn vader had aangezien, had alle
wantrouwen verre van haar gehou
den, maar dat kon niet blijven duren
Hij herinnerde zich Lord Wisbeach
nog heel goed. Het was een praatziek
karakter, die ongetwijfeld een hele
boel over de oude tijd zou willen pra
ten en wel zover terug in de geschie
denis en op zoveel bijzonderheid dui
dend, dat Annie na de eerste vijf mi
nuten zeker achter de waarheid zou
zijn.
De deur ging open.
„Lord Wisbeach," kondigde meneer
Crocker aan.
„Het spijt me, dat ik zo laat ben",
zei zijne Lordschap.
„Och, u bent vrij goed op tijd. Lord
Wisbeach, hier is een oude vriend van j
u, James Crocker."
Er was een bijna onmerkbare pau
ze. Toen trad Jimmy naar voren en
hield zijn hand uitgestrekt.
„Ach zo Wizzy, beste kerel, hoe
gaat 't?"
„Ach, Jimmy!"
Hun blikken kruisten elkaar. In die
van -zijne Lordschap lag een onmis
kenbare verlichting, met verbazing
gemengd. Zijn gezicht dat eventjes
verbleekt was, werd des te roder, nu
het bloed er weer invloeide. Hij zag
er uit, als iemand die pas een onpret-
ge schok had gekregen, doch zich
langzamerhand herstelt. Jimmy, die
de ander nieuwsgierig aanzag, was
door die verwarring helemaal niet
verrast. Wat de man op het oog had,
kon hij met geen mogelijkheid ver
onderstellen maar van een ding was
hij zeker, en wel, dat dit niet Lord
Wisbeach was, maar, integendeel
iemand die hij nog nooit in zijn leven
gezien had.
„Er is gedekt, mevrouw", zei me
neer Crocker van bij de deur.
VIJFTIENDE HOOFDSTUK
Het gebeurde maar heel zelden
dat Annie zich werkelijk verheugde
in de tegenwoordigheid van de zes
genieën in het huis van haar oom.
In de regel verfoeide zij ze alle zes.
persoonlijk en in massa. Doch thans
was hun aanwezigheid haar heel wel
kom. Zij mochten dan hun fouten
hebben, hun tegenwoordigheid voor
kwam thans tenminste de mogelijk
heid, dat er zich tussen Lord Wisbe
ach en Jimmy een gesprek zou ont
wikkelen over de oude tijd. Zij was
nog niet over haar gevoelens heen,
volgend op de ontmoeting tussen Jim
my en Lord Wisbeacch.
Ze had nooit durven denken, dat al
les zo goed zou zijn verlopen. Zij had
verwacht, dat Lord Wisbeach achter
uit zóu zijn getreden met een trek van
verbazing op zijn gezicht en uitroe
pend: „Maar, dat is Jimmy Crocker
niet". Het was een hele opluchting
voor haar geweest, zoals het thans ge
gaan was, maar zij was niettemin nog
niet in staat om aan de conversatie
deel te nemen Zij gaf afwezige ant
woorden op het gepraat van Howard
Bemis, de dichter, die aan haar linker
hand zat. Zij keek de tafel rond.
Willy Partridge was bezig aan
mevrouw Pett het verschil uit te
leggen tussen pikrinezuur en trini
trotoluene, en de stem van Clarence
Renshaiv hoorde men boven alles uit,
sprekende over de bijzonderheden van
de trochaeisen spondeus. Overigens
was er niets dat deze lunch deed ver
schillen van de vele andere, waaraan
zy in dit huis al had deelgenomen,
Het enige, wt haar een weinig on
gerust maakte, was, dat Lord Wisbe
ach steelse blikken naar Jimmy
wierp, die met .rustige aandacht zat
te eten, van iemand die zich, na lan
ge dagen kosthuis-voedsel te hebber
verorberd, voor meesterwerken der
kookkunst gezet zag. Jimmy had de
laatste dagen teveel haché gegeten om
zich nog iets aan te trekken van zoiets
als steelse blikken. Hij had Lord
Wisbeach ook wel zien kijken, en on
getwijfeld zou er na tafel gelegen
heid volop zijn, om eens even met
die heer te praten. Maar thans voel
de hij zich meer aangetrokken tot de
diverse schotels, en hij bediende
zich nog eens goed van een exem
plaar, dat zijn vader hem voorhield.
Toen bemerkte hy, dat mevrouw
Pett iets tegen hem zei.
„Pardon?"
„Net als van ouds", zei mevrouw
Pett verrukt. Haar wantrouwen was
geheel verdwenen, nu Lord Wisbe
ach haar nieuwe gast herkend had en
zij verweet zich zelfs, hem ook ver
dacht te hebben, waardoor zij onge
woon beminnelijk werd. „Het moet
wel prettig voor je zijn. Skinner weer
om je heen te zien," verduidelijkte zij
„Hij zal je bepaald aan Londen doen
denken."
