B3HP
De eerste paal van het tunnelplan
werd in de
grond geslagen
Vriend Jan doet Spoorwegplan
uit de doeken
Nieuwe goederenloods
aan het Staatsspoor
Meningen aan andeten
'U&cjacvct
In Indonesië
a
ZATERDAG 23 JULI 1949
OE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
HET EEN
..KLEINTJE KOFFIE'
OP EEN
ZONNIG TERRAS
jyjET EEN LUIDE KLAP VIELEN DE BOMEN DICHT. Een ietwat ge
zette dame wierp bepaald onvriendelijke blikken omhoog, naar de
blauw gekielde man in het wachthuisje, alsof het zijn schuld was, dat de
bomen dicht moesten en als alsof hij wel even had kunnen wachten. Want
nu stond ze daar voor die bomen te hijgen als een locomotief die stoom
afblaast, terwijl aan de overkant de bus naar Noordwijkerhout op het
punt stond te vertrekken. Natuurlijk zonder gezette dame!
Voor onze ogen groeide een queue van fietsers aan, die, berustend in
hun lot, gelaten afwachtten, totdat het hun gegeven zou zijn verder te
gaan. Met de auto's van hetzelfde laken een pak. Eindelijk komt tergend
langzaam onder de loopbrug een trein vandaan, die z'n weg naar Amster
dam vervolgt. Dan even een gezoem en het gerinkel van de ijzeren boom
hekken en de baan is weer vrij. Fietsers zetten zich in beweging, auto's
slaan aan en ongeduldige trams tjingelen, wachtend op het seintje van de
wit gepette agent. Heel dat bonte gewemel kruipt langzaam over de over
weg heen. „Halt!"', wenkt de politieagent Auto's en wielrijders uit de>
richting Oegstgeest staan stil. Vier trams denderen over de glimmende
spoorstaven. Weer een seintje en de queue mag verder gaan. Maar niet al
te lang, want op het Stationsplein wachten autobussen. Weer een stop
teken; weer staat het verkeer stil. En weer mogen ze verder. Eindelijk
is de regelmaat hersteld. Van beide kanten kan het verkeer weer onge
stoord passeren, totdatmet een luide klap de bomen dichtvallen! En
het drama begint opnieuw....
We zaten op het zon-beschenen
terras van „Zomerzorg", achter een
kleintje koffie, naast een oude
vriend van ons, die nog wel eens
graag naar Leiden komt overwip
pen, om ons te ontmoeten en dan
steevast begint te vertellen dat Rot
terdam toch zo'n „toffe stad" is. Nu
zijn wij, chauvinisten als wij soms
zijn, in zulke gevallen altijd geneigd
om op te pijpen over onze goede
oude Sleutelstad. Maar, neemt ons
niet kwalijk, geachte lezers en lieve
lezeressen, een slechtere plaats dan"
dit terras konden wij daarvoor niet
uitgezocht hebben. Want wie kan er
iets goeds vertellen van Leiden, ter
wijl het geschetste verkeersdrama
zich elke vijf minuten voor zijn oog
voltrekt? We zwegen dus in alle ta
len over Leiden.
Maar jawel hoor,
daar begon het al!
„Die verkeersre
geling bij ons in
Rotterdam is toch
stukken beter dan
hier. Dit lijkt ner
gens op. En'wan
neer beginnen
jullie nu eindelijk
eens aan dat gro
te plan?
We zwegen be
schaamd.
„Ik dacht dat de
Leidse gemeente
raad de plannen
reeds lang bespro
ken had en dat
er niets meer in
de weg lag om te
beginnen?''
Nog steeds zwe
gen we.
„Moet je eens ko
men kijken bij ons
in Rotterdam.
Daar wordt ge
bouwd dat het een
lieve lust is. Maar
hier in Leiden.
Ten derde male
bleven onze lippen werkloos.
Maar plotseling, toen onze situa
tie toch bepaald nijpend begon te
worden, klonken achter ons luide
commando's, even later gevolgd
door een doffe klap. We wierpen
onze stoelen achterover, gooiden de
aanstormende ober een zilverbon
toe en vlogen naar de plaats, waar
we de klap vermoedden.
Achter het gebouwtje van Vreem
delingen-verkeer stonden we stil,
aan de voet van een diep ravijn. Be
neden ons sjouwden mannen ,met
balken en palen. Anderen liepen
heen en weer en gaven aanwijzin
gen. Naast ons siste en spetterde een
reusachtige stoommachine en voor
onze verbaasde ogen zagen we hoe
met donderend geweld een heiblok
neerplofte op een zware betonnen
heipaal. „Kijk", zeiden we eenvou
dig. „Dat is het begin. Dit wordt de
fundering voor de nieuwe tunnel,
waar de trein overheen zal rijden
en het verkeer onderdoor zal gaan.
Over enkele jaren, als alles klaar
zal zijn, zullen we dit opstoppings
drama niet meer meemaken.''
Ziezo, de eer van Leiden was ge
red en het sarcasme van onze vriend
gewraakt!
WAT ER AL GEDAAN IS.
„Maar is dat alles?", vroeg onze
vriend, die zich nog niet gewonnen
gaf. „Hebben jullie het nog niet
verder geschopt dan zo'n putje gra
ven?"
„Kom mee", zeiden we. De Sta
tionsweg oversteken was het werk
van slechts drie minuten. Er kwam
namelijk weer een invasie uit Oegst
geest. 'Heelhuids stonden we even
later voor het kantoor van de Leid
se Duinwatermaatschappij en we
zen met enige nauw verholen trots
naar twee grote houten loodsen, die,
achter elkaar, naast het kantoor van
de L.D.M. verrezen waren. „Dat zijn
fietsenloodsen", legden we uit. „De
achterste is reeds in gebruik geno
men en de tweede volgt spoedig. Ze
zijn gebouwd omdat de beide fiet
senstallingen bij het station c/ge
broken zullen worden".
Inmiddels waren we langs de
loodsen gelopen, terzijde waarvan
dichtgemetselde huizen nog herin
neren aan het bombardement van
1944. „Kijk", zeiden we weer. „Daar
ginds zie je een noodperron, dat pas
gereed gekomen is en zal dienen
voor de treinen naar Utrecht. Maan
dag wordt het reeds in gebruik ge
nomen."
Toen wandelden we terug naar
„Zomerzorg". Met een luide klap
vielen de bomen dicht....
mensen die veel weten, maar wei
nig vertellen mogen, of althans de
schijn daarvan willen wekken, „ik
heb dat zaakje eens even bestudeerd.
Het is vrij ingewikkeld, maar in het
kort komt het hier op neer, dat na
de vacantie van de bouwvakarbei
ders, het zal tussen haakjes wel be
gin September worden, begonnen
wordt met het slopen van de lucht
brug. Direct daarna volgen de fiet-
senloods en het kantoor van de snel-
goederen. Iedereen heeft op het eer
ste perron kunnen zien hoe de der
de klas wachtkamer buiten gebruik
gesteld is. Daar wordt een stenen
vloer in gelegd en het kantoor voor
snelgoederen wordt er in onderge
bracht. De 2e klas wachtkamer is
daarom in tweeën gesplitst; het af
gescheiden deel doet nu dienst als
derde klas.
Zo spoedig mogelijk daarna zullen
achter de huidige perrons, dus in de
richting van het Legermuseum,
noodperrons worden aangelegd voor
de richtingen Amsterdam en Rotter
dam. Dan wordt het eerste perron
opgebroken, maar daarvoor is het
noodzakelijk, dat de baan naar Rot
terdam verlegd wordt. Die komt dan
vlak langs de wachtkamers te lopen,
slechts anderhalve meter van de
muur af. Daarom worden al die deu
ren dichtgemetseld."
Even zweeg hij om op adem te ko
men, dook met z'n neus in de witte
boord van een schuimend glas biér
en vervolgde lippenlikkend: „Men
kan dan vanuit de wachtkamers niet
meer op het perron komen. De be
doeling is dat de hal, waar de plaats-
kaarten verkocht worden, evenals
de restauraties, nog twee jaar blij
ven staan. Er is al een gat gehakt
in de muur tussen de hal en de ser
re van de tweede klas wachtkamer.
Wie dus binnenkort met de trein
mee wil, moet door de hal, om een
kc 'tje te kopen, en dan door de
serre, aan het einde waarvan een
deur gemaakt zal worden, zodat men
dan weer buiten staat. Door het
posthek, vlakbij de toiletten, kan
men dan de noodperrons bereiken.
Daar komen de controles voor in- en
uitgang. Inmiddels worden dan de
huidige banen van Rotterdam ep
Amsterdam vier meter opgehoogd
voor de tunnel en als dat klaar is,
kunnen de noodperrons weer ver
dwijnen. Hoe het dan verder zal
gaan weet ik nog niet, maar dit zijn
in ieder geval de plannen voor de
eerste twee jaar. Dan zullen we wel
weer verder zien."
Toen zweeg hij. Even was het stil.
En terwijl we peinzend het verkeer
gade sloegen, vielen met een luide
klap de bomen dicht
(Foto's „De Leidse Crt.")
EN WAT ER GEBEUREN GAAT.
„Hoe lang zullen we nog op dit
terras kunnen zitten?", vroeg onze
vriend. „Men mompelt", klonk ons
weifelend antwoord, „dat het restau
rant op 15 October gesloten wordt.
Ook het gebouwtje van Vreemdelin
gen-verkeer wordt dan gesloten om,
evenals Zomerzorg, onder de slo
pershamer te vallen".
„Maar vertel me nu eindelijk eens
wat van de stations-plannen. Hoe
kunnen jullie een station afbreken
en een nieuw gebouw bouwen, ter
wijl de treinen toch door moeten rij
den?"
Daar zaten we! Met een spreek
woordelijke mond vol fraaie tanden!
Bekennen dat we er niets van afwis
ten? Dat nooit! Alles wat Leids in
ons is verzette zich daar tegen. In
Hemelsnaam dan maar!
„De kwestie zit zo", begonnen we.
„Het station gaat weg. Dat is zeker.
En er komt een nieuw station. Ook
dat is zeker. De treinen moeten
doorlopen. Daarom zal men
Gelukkig, daar kwam de ober. Maar
ook dit oponthoud was slechts uit
stel, geen afstel. Want het vragend
gezicht van onze vriend bleef ons
ingespannen aanstaren.
Doch weer kwam er uitkomst.
Met een luidruchtig „Hallo kerels",
meldde zich vriend Jan, weliswaar
te laat, gemeten naar ons afspraak
uur, maar net op tijd om ons te hel
pen. We behoefden niets meer te
zeggen; Jan nam de leiding.
„Ja", lachte hij geheimzinnig, als
HYPOTHEKEN
en voor alle andere zaken
op het gebied van on
roerende goederen
8ouw-en Makel aarsbedrij
v.d. Drift
Oude Vest 29 - Leiden
Telef. 20513
Op het Staatsspoor
aan de Haagweg wordt
reeds hard gewerkt.
Vlak achter de huizen
van de Rijn en Schieka-
de verrijst daar een
enorm ijzeren geraamte.
Dat moet de loods voor
het goederen-vervoer
worden.
Tijdens de werkzaam
heden .aan het station
wil men daar zo weinig
mogelijk drukte hebben,
zodat het hele goederen
vervoer dan verplaatst
wordt naar het Staats
spoor. De huidige loods
is daar echter te klein
en moet bovendien ook
verdwijnen.
Om dit alles op te
vangen wordt de nieu
we loods niet minder
dan 156 meter lang en
22 meter breed. Direct
er achter komt een
klein douaneloodsje.
Reeds lang voldeed
de outilage van het
Staatsspoor niet meer.
Nu echter een nieuwe
loods gebouwd wordt,
wil men het goed doen
ook! Het wordt daar
om een zeer modern ge
bouw, zoals de Spoor
wegen thans nog niet
bezitten. Aan de zijde
van de Rijn en Schieka-
de wordt de gehele
wand van glas en aan
de andere kant komen
grote deuren. Door de
loods heen zal een dub
bel spoor lopen, zodat
het laden en lossen bin
nen kan geschieden.
Voorlopig wordt de
douaneloods afgebouwd
en 75 meter van de gro-
teloods. Als dat klaar is,
wordt het oude gebouw
gesloopt. Langs het ge
heel wordt een weg ge
legd, die begint aan de
Haagweg, waar thans
de kolenopslagplaats
van de fa. Perquin is.
Deze kolenloods komt
verder naar achteren te
liggen.
De spoorbaan naar
Utrecht moet iets ver
legd worden om het
baanvak te kunnen op
hogen tot vier meter.
Deze noodbaan komt te
liggen waar thans de
weg langs de oude goe
derenloods ligt.
Voor het bouwen van
de nieuwe loods maakt
men gebruik van sta
len binten, die stalen
dakspanten zullen dra
gen, welke niet nieuw
zijn, maar afkomstig
van een z.g.n. Bailey
brug. Het platte dak
wordt van betonplaten
vervaardigd.
EEN H.B.S.-er:
Eindelijk gaat het dan gebeuren.
Als de Spoorwegen eens wisten hoe
veel strafwerk wij onschuldig heb
ben moeten maken, omdat juist een
paar minuten voor negenen de bo
men voor je neus dichtgaan en wij
dan natuurlijk te laat komen! Vroe
ger was dat niet zo erg. Je pakte
je fiets op en ging de loopbrug over.
Dat was meteen een goede ochtend
gymnastiek. Maar nu de brug afge
sloten is, kan dat ook niet meer.
In ieder geval zullen onze nakome
lingen deze hindernis niet meer be
hoeven te nemen. Maar dat wij het
nog eens ooit mee zullen maken dat
we onder de tunnel door naar school
kunnen rijden, dat geloof ik niet!
EEN STATIONSKELLNER:
Ik ben er niet zo met in m'n sas.
Natuurlijk moet het eens gebeuren
en ik vind het wel prettig dat we in
de toekomst een mooi stationsge
bouw zullen krijgen, maar voorlopig
zijn wij er de dupe van. Want, als het
waar is, dat de noodperrons ver naar
achteren komen te liggen, wie komt
er dan nog even iets gebruiken in
de restauratie? Ze zeggen dat het
posthek in- en uitgang wordt. De
houders van abonnementen komen
dus niet eens langs de wachtkamers
en de mensen, die in de hal een
kaartje kopen en dan door onze serre
naar de perrons gaan, komen hier
geen kleintje koffie drinken, wanneer
ze nog een paar minuten moeten
lopen om bij de treinen te komen. Je
zal zien dat onze verdiensten achter
uit tippelen!
EEN GELE-TRAM-CONDUCTEUR:
Ik geloof niet dat er onder ons één
zal zijn die niet blij is met het voor
uitzicht dat die hopeloze situatie ver
anderd wordt. Bij de halte, tegenover
de Kamer van Koophandel, ligt de
baan links van de weg. Dus moeten
we vlak voor de spoorbomen de sta
tionsweg oversteken. Dan moet je
meestal nog eens een poosje wach
ten voordat de bomen weer open
gaan en als je goed en wel op de
Rijnsburger weg bent, moet je wéér
oversteken om bij de halte Posthof te
komen. Dat we daarbij telkens moe
ten uitstappen om de wissel midden
op straat om te leggen, daar praten
we maar niet over!
EEN POLITIE AGENT:
Het wordt allemaal veel te mooi.
Over een paar jaar is het hele ver
keer zó geregeld met stoplichten en
aparte banen, dat ze geen verkeers
agenten meer nodig hebben. Maar
enfin, als ik nog eens ooit gepensio
neerd grootvader ben, kan ik aan
m'n kleinkinderen vertellen, hoe
vaak ik daar midden in die heksen
ketel heb gestaan,om de boel zo
weinig mogelijk in' het honderd te
laten lopen. Ik vertel er dan natuur
lijk niet bij dat het verkeer om de
zoveel minuten in de knoop zat!
EEN SLAGERSJONGEN:
Als het zo'n toffe tunnel wordt als
in Rotterdam, onder de Maas, dan
voel ik er wel wat voor. Wat zal je
lekker kunnen fietsen door die lan
ge gangen! Van de andere kant ben
ik er zo blij niet mee dat de spoor
bomen weggaan. Als je moet wach
ten, kun je nog eens op je gemak
een shaggie rollen en als je eens wat
erg laat terug bent, kun je tegen de
baas zeggen: de bomen waren weer
dicht. Dat gaat dan natuurlijk niet
meer.
EEN BUSREIZIGER:
Het is alles goed en wel, maar
wordt er bij het maken van plannen
ook met ons rekening gehouden? Als
wij uit de Veen of uit de Rijnstreek
komen, moeten we uitstappen op de
Oude Beestenmarkt. Dan is het een
heel eind lopen, vóórdat je de bussen
op de Boerhaavelaan te pakken hebt.
Dat geldt trouwens ook voor de men
sen, die met de Blauwe Tram uit den
Haag komen en eerst nog een eind
moeten tippelen voordat ze bij de
N.Z.H.V.M.-bussen zijn. Ik weet niet
of de plannenmakers daar ook reke
ning mee gehouden hebben. Maar,
als dat niet zo is, dan schieten wij er
maar weinig mee op!
EEN TREINREIZIGER:
Hoe het nieuwe plan ook moge
worden, ik hoop dat het nieuwe sta
tionsplein in ieder geval zó geprojec
teerd wordt dat wij het veilig over
kunnen steken. Als je haast hebt
en welke treinreiziger heeft dat niet?
is het met al die bussen en auto's
soms levensgevaarlijk om het huidi
ge stationsplein over te steken. Voor
de rest ben ik natuurlijk erg blij, dat
er een nieuw station komt. Dat trap
penlopen naar het tweede perron be
valt me helemaal niet!
CORN. BOERE
Dorpsstraat D 95
Hazerswoude
vierde gisteren zijn 2e Ind. ver
jaardag te Semarang.
(Foto's van in Indonesië verblijven
de militairen kunnen bij de redactie
worden ingestuurd tot uiterlijk een
week voor de verjaardag. Foto's,
welke later worden ingezonden wor
den niet opgenomen).
Zat ov-eA entcete w-e.tx.ri
de itofLeuAameA dA.eun.en.
PIET v. d. BOSCH
Bodegraven
vierde gisteren zijn 2e Ind. ver
jaardag te Tegal.
A. v. d. POEL
Bijdorpstraat 19
Sassenheim
viert op 24 Juli zijn le Ind. ver
jaardag te Bandjaran.
J. J. A. DUIVENVOORDE
Parallelweg 19
Noordwijkerhout
grenadier le kl, viert op 24 Juli
zijn le Ind. verjaardag te Semarang
TH. KRAAN Bz.
Oude-Wetering
viert 25 Juli zijn 3e verjaardag in
de tropen.
P. D. J. VAN VEEN
Roelofarendsveen
viert 25 Juli zijn 4e Ind verjaardag
te Solo (Java)
