De preek aan huis
Wimpie
Drie „kopstukken" spreken over
het geval-Vermeulen
Amerikaanse successen
ZATERDAG 2 JULI 1949
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 3
EEN NIEUW IDEE VAN EEN
FRANSE PASTOOR
Het dagblad van de Vaticaan
stad, de „Osservatore Romano" pu
bliceerde dezer dagen een artikel
van J. Robert pr. een Frans
man dat de redactie, ofschoon
het op de eerste plaats voor de
geestelijkheid is geschreven, blijk
baar de moeite waard vond in bre
der kring te verspreiden. In Frank
rijk, dat voor een groot deel tot
een missie-land is afgezakt, zoekt
en zoekt men naar moderne mid
delen om de gezonde christelijke
leer opnieuw ingang te doen vin
den. Het door Rev. J. Robert ge
bezigde middel zou, in een of an
dere aan de Nederlandse gesteltenis
aangepaste vorm, wellicht voor de
Kath. Actie in ons bisdom perspec
tieven kunnen openen.
|_ÏET IS EEN FEIT aldus de
Franse pastoor mijn paro
chianen komen maar zelden in het
avond-lof. Ook als ik een predikant
uitnodig, kan ik van de gemiddeld
500 personen, die de Zondagsmis bij
wonen, er op slechts 50 staat maken
voor de avond-oefening en deze
zijn per slot van rekening degenen,
die het minst zulk een preek nodig
hebben.
Met een predikant „van naam" zal
dat aantal misschien met 1/3 ver
meerderd worden. Waarom dit ge
brek aan belangstelling voor de
avond-preek? Een gevolg van het
koortsachtig rhythme van 't moderne
leven? Of wegens de afstand naar de
kerk? Of een verzwakking van de
geloofsijver? Toen de zaken zo ston
den, dacht ik, dat de beste oplossing
zou zijn, dat ik naar mijn parochia
nen ging. Dat plan voerde ik uit. Van
35 Februari tot 30 Maart organiseerde
ik 21 familie-biieenkomsten, die bij
elkaar door 615 toehoorders bezocht
werden, voor het grootste deel vol
wassenen.
In kleine kring.
De samenkomsten waren overgela
ten aan het initiatief van ieder der
gelovigen, die het gezin uitkozen, dat
het naaste-bij woonde of het ruim
ste gehuisvest was, als ten minste,
deze families zelf zich niet reeds ter
beschikking stelden. Soms in een
café-zaaltje, als het ruimste verblijf
in de omtrek. Ook de keuze van de
uitgenodigden was overgelaten aan
de parochianen, waarbij echter altijd
voor ogen moest worden gehouden,
de wenselijkheid, dat ook de niet-
practiserende Katholieken aan de bij
eenkomsten deelnamen wanneer een
uitnodiging daartoe bij hen in goede
aarde zou vallen Vele families be
schouwden het als een voorrecht zul
ke bijeenkomsten te kunnen huis
vesten.
De samenkomst begon te half 9
's avonds en eindigde te 10 uur. De
gewone manier van aan elkaar voor
stellen, vrijheid om te roken, als de
dames er geen bezwaar tegen had-
dednaan het einde, na een kort
gebed voor alle aanwezige families,
scheidde men met tegenzin, juist op
het ogenblik, dat men zich zo gezel
lig bij elkaar begon te gevoelen.
Het onderwerp van de „preek".
Het onderwerp en de soort van
„preek"? Een bespreking over het
Evangelie, maar in het bizonder over
de Bergrede. Het eerste gedeelte werd
geopend met lichtbeelden over Pa
lestina, met het doel, te laten zien,
dat ook Jezus net als wij op deze
aarde leefde. De aardrijkskundige
toelichting wisselde af met de be
schrijving van de meest naar voren
springende evangelische gebeurtenis
sen en werd ontleend aan knappe en
frisse boeken als „Het Leven van Je
zus in het land en volk van Israël"
van Willam. Het is nódig, al het mo
gelijke te doen om in dit eerste deel
van de uitleg de belangstelling van
de toehoorders te vangen en vooral
moet men niet bang zijn ons leven
van mensen in de twintigste eeuw te
vergelijken met het leven, dat Jezus
2000 jaar geleden leidde.
De Bergrede als een zweepslag.
Gewoonlijk interesseren de toe
hoorders zich bizonder voor deze fo
tografieën en beschrijvingen, die hen
in de geest overbrengen naar het
Heilig Land en hen bij wijze van
spreken opnemen in de menigte, die
de Heer volgde. Als de „tover-lan-
taarn" gedoofd is en het licht weer
ingeschakeld is, wek dan allen op,
goed op te letten en herhaal, na een
hartgrondig inwendig gebed, de
woorden, die Christus sprak op de
Berg. Men wake ervoor, ze niet te
verfraaien of te verzachten. Zeg de
woorden, zoals ze door Hem werden
gezegd in al hun oorspronkelijke
kracht. Zij zullen zijn een vuist op
de borst, een zweepslag over alle ver
borgen egoïsme; zij suizen en treffen
als een geslepen zwaard.
Spreek over de actuele gebeurte
nissen. Schroom u er niet voor hun
te zeggen, dat wij allen wij en
zij nog wel heel ver verwijderd
zijn van dat ideaal; dat het Christen
dom niet alleen bestaat in geen vlees
eten op Vrijdag; dat de wereld veel
gelukkiger zou zijn, als het ware char
ter van vrede en geluk volledig werd
toegepast.
De resultaten.
Kan deze belangstelling voor het
Evangelie, die meer dan een uur het
gehoor meesleept, beschouwd worden
als een kostbaar resultaat? Ongetwij
feld ja!, in zoverre het gedurende
een zeker tijdsverloop zyn sporen na
laat in verstand en hart. Echter ook:
neen! omdat een vluchtige indruk
niet n staat is een geheel leven te
ver en. Maar laten wij niet ver
ge!; at God zich van één woord,
«oms van één oogwenk bedient om
een ziel te treffen. En hoe plotseling
ook, toch zou deze acte van geloof
niet ontspruiten, als niet eerst het
zaad was uitgestrooid.
Men moet goed be'grijpen: van deze
bijeenkomsten, die een uitgezochte
gelegenheid zijn om het parochie
leven te verstevigen, behoeft men
geen onverwachte en wonderbare
bekeringen te verwachten. De wegen
van de Voorzienigheid zijn gewoon
lijk langer en het apostolaat vóór
onderstelt het gebed en het offer,
verbonden met een meer algemene
actie, waarvan de bovengenoemde
bijeenkomsten een minder beslissen
de factor zijn. Hoe het ook zij, al wer
ken deze bijeenkomsten bezwaarlijk
ihdividuele bekeringen uit, toch dra
gen zjj ertoe bij in de parochie een
nieuwe geestelijke atmosfeer te
scheppen, welke op z'n tijd niet zal
nalaten vrucht te dragen.
Moed dus! Laten wij de gewone
paden van de apologetica verlaten en
laten wij aan de mensen van thans
zeggen, wat Jezus zei tot zijn volk
van Israël. Laten we doordringen,
buiten de kring der gelovigen, in de
troosteloze velden, in de beruchtste
buurten, op zoek naar de meest ver
laten zielen. Daar, waar het meeste
leed doorstaan wordt, zullen wij het
best beluisterd worden.
1111»
INTERRESSANTE VONDST IN
ZUID-LIMBURG Bij opgravingen
in St. Odilienberg zijn interessante
oudheden te voorschijn gekomen, 'n
reliekengraf dat werd blootgelegd.
Op het jubileum-congres van het
Christelijk Nationaal Vakverbond
heeft minister-president Drees tij
dens een felicitatie-rede gesproken
over het conflict in de vak-centra
les, ontstaan door de toespraak van
de heer Vermeulen te Genève.
Minister Drees:
Hij had zich voorgesteld te getui
gen van de onderlinge sympathie
der drie grote vakcentrales (hilari
teit), maar zoals bekend is er .plot
seling een principiële tegenstelling
ontvlamd, die dit enigszins moeilijk
maakt Het zou echter grote schade
voor het land betekenen wanneer
deze tegenstelling zich zou toespit
sen. De minister-president uitte de
hoop dat met behoud van ieders
principiële opvatting toch samen
werking tussen de drie vakcentrales
mogelijk zal blijken.
„Het is voor Nederland van niet
te onderschatten waarde geweest,
dat men ten aanzien van de practijk
der vakbeweging, voor wat betreft
de aan te nemen houding tegenover
de werkgevers, in grote sociale
vraagstukken en m'enigmaal ook in
economische problemen naar elkaar
is toegegroeid. De samenwerking
is vooral in oorlogstijd nauwer ge
worden en na de bevrijding heeft
dat de Nederlandse arbeider en heel
het Nederlandse volk ten zegen ge
strekt. Daarom zou ik de hoop wil
len uitspreken dat, zonder de reële
beginselverschillen te verdoezelen,
de drie vakcentralen, die zo goed
samen constructieve arbeid hebben
verricht, met elkaar op normale wij
ze zullen kunnen blijven samenwer
ken". (Uit de vergadering klonk
luide instemming met deze wens).
„Dat zal van nog groter belang
worden naarmate de taak van de
vakbeweging zich uitbreidt en zij
bij voorbeeld op economisch terrein
ruime medezeggenschap zal verkrij
gen, waarbij zoveel zal afhangen
van een goede verstandhouding.
De voorzitter van het C.N.V.
De voorzitter van het C.N.V. heeft
deze ministeriële toespraak beant
woord, waarbij hij eveneens de
hoop uitsprak, dat datgene wat op
het ogenblik de drie vakcentralen
verdeeld houdt, niet zal worden tot
een blijvende twist. Samenwerking,
met erkenning van onderscheid in
levensovertuiging, is mogelijk. Wie
spreekt namens allen, moet m'et dat
onderscheid rekening houden. Ik
■heb de hoop, dat wanneer deze
overtuiging die dus gebaseerd is
op de erkenning van onderscheid
wordt gehandhaafd, dat dan ook
datgene, waarover de minister-pre
sident heeft gesproken, niet zal wor
den tot een blijvende twist.
De voorzitter van de K.A.B.:
De heer A. C. de Bruijn heeft in
de middagbijeenkomst het thans ge
rezen conflict slechts terloops be
sproken. „Het hoeft niet te bevreem
den," zei hij, „dat anderen ons bei
der taal niet voldoende verstaan en
daardoor het wezen, de bedoelingen
en de handelingen van de christe
lijke vakbeweging schijnbaar niet
begrijpen. Er zijn personen, die er
geen begrip van hebben, dat bij
het regelen van verhoudingen tus
sen mensen, zedelijke beginselen
een belangrijke rol dienen te spelen.
Er zijn mensen, die menen, dat eco
nomie met moraal niets te maken
heeft en die menen, dat met wat
men vaaglijk „humanisme" noemt
in een mensenwereld kan worden
volstaan. Dat humanisme moet dan
de plaats van Christus' leer in
nemen.
Het is voor het Nederlandse volk
van nauwelijks te overschatten be
tekenis, dat on Teveer 450.000 leden
van het C.N.V. en de K.A.B. die
taal wèl verstaan. Kennisneming
van dit cijfer kan ook van betekenis
zijn voor hen, die beslissende waar
de hechten aan getallen bij het be
palen van de representatie".
De Wimbledonkampioenschappen
Bij schitterend weer en voor stampvolle tribunes is gistermiddag de
finale heren-enkelspel SchroederDrobny gespeeld. Koningin Mary, de
hertoging van Kent, prinses Margaret en de hertog van Edinburgh wa
ren hierbij tegenwoordig. Voor de eerste maal in de geschiedenis der
kampioenschappen leidde een Amerikaan de eindstrijd, en wel Harold
le Bair, voorzitter van de scheids rechterscommissie van de Ameri
kaanse tennisbond.
Schroeder versloeg
Drobny in vijf sets
Bij het begin van de match maak
te noch de Amerikaan noch de
Tsjech een nerveuze indruk en
Dronbny won zijn eerste service
game nadat het deuce was geweest
met een ace. Schroeder liet slechts
één punt op de zijne vallen, maar
hy had daarna moeite met de dave
rende services van de Tsjech en
verloor op love. Schroeder haalde
in tot 22, na een schitterende vol
ley dwars over de baan, en toen
moest Drobny, na een 400 voor
sprong, alle zeilen bijzetten om zijn
service te winnen, want de Amer-
kaan had geëgaliseerd. Schroeder
maakte in de volgende game vele
fouten en dank zij volleys die het
net troffen en drives die de Ameri
kaan uitsloeg kon Drobny een 42
voorsprong nemen. Toen Drobny de
bal in het net sloeg raakte de um
pire de kluts kwijt. Hij gaf de game
en de set aan Drobny, maar herstel
de zyn fout snel toen er een koor
van protesten uit het publiek opging.
Drobny won echter de negende set
op zijn service en daarmee de set:
6—3.
Het was een heel andere Schroe
der, die de tweede set op love won
in amper 13 minuten. Door prach
tig plaatsen wist hij Drobny telkens
tot fouten te dwingen. Schroeder
won met 60.
Drobny begon de derde set vol
strijdlust, maar Schroeder nam de
eerste game met een tikje geluk
toen de bal de band raakte en juist
over het net ging In snel tempo won
Drobny de volgende game, maar
Schroeder was bliksemsnel en zo
wel in zijn volleys als in zijn lobs
zeer accuraat. Deze set won Schroe
der met 63.
In de vierde set was de uitslag
lang onzeker. Drobny won zijn ser
vice met grote moeite, maar Schroe
der antwoordde met een love game.
Het keerpunt kwam in de derde ga
me toen Schroeder na 30 love te
hebben gestaan, fouten begon te
maken.
Drobny haalde op en won de ga
me. Schroeder verloor het eerste
punt op zijn service in de vierde ga
me door een gemakkelijke afmaak-
bal te missen. De Tsjech liep uit tot
31, doch Schroeder had succes met
verscheidene prachtig geplaatste sla
gen en maakte de stand gelijk: 33.
Drobny won ten slotte met 64 en
de stand was 22.
Onder grote spanning traden de
beide tegenstanders aan voor de be
slissende set. Alles was nog moge
lijk en zowel de Tsjech als de Ame
rikaan speelden met zelfvertrouwen.
Aanvankelijk gingen de games weer
met de services tot 22. Het werd
voor de eerste maal deuce op Drob-
ny's service in de vijfde game. Hij
bleef accuraat slaan, nam de game
en leidde met 3—2. Door schitterend
volleren in de hoeken maakte
Schroeder gelyk: 33. En toen volg
de de doorbraak. Drobney serveerde
een double fault en plaatste vervol
gens een volley in het net. Hij haal
de op tot 3030 maar werd toen
twee keer geslagen, eerst met een
zuivere volley op zijn forehand en
daarna met een harde drive op zyn
backhand. Schroeder won ook zijn
volgende service: 53. En leek de
partij in de volgende game te zul
len beslissen, toen de taai volhou
dende Tsjech zich herstelde en er
54 van maakte. In de tiende game
zag men de Amerikaan op zijn best,
want met gemillimeterde volleys en
knalharde passingshots won hij zijn
service op love, wat hem de game,
de set, de partij en de begeerde titel
van Wimbledon opleverde-
Bijna 17.000 toeschouwers, die
zich met zakdoeken en papieren
hoeden tegen de zengende zonne
stralen beschermden, woonden deze
finale bij. De strijd duurde een uur
en veertig miniuten.
In de halvt. finale van het dames
dubbelspel versloegen de Ameri
ka nse houdsters van deze titel,
Louise Brough en Margaret Dupont
Osborne de Engelse dames Joy
Gannon en Betty Hilton met 6—2,
6—2.
In het heren dubbelspel, halve fi
nale sloegen Gonzales en Parker
(VS) Patty (V S) én Sturgess
(Z. A.) 6—3 6—1 3—6 5—7 7—5.
DE HENLEY REGATTA
Neumeier verliest
In de halve finale van de Diamond
Sculls verloor de Willem III skif-
feur Neumeier met drie lengen van
de Amerikaan Kelly De winnaar no
teerde een tijd van 8 minuten 12
seconden.
Kort na de start, begon de Neder
lander iets uit te lopen. Bij Remen-
ham Barrier (600 yards lag hij iets
voor. Er werd geroeid in een tempo
van 30, maar Kelly kwam steeds be
ter op dreef en nam de leiding.
Hij bereikte Fawley, halverwege
het parcours, in 3 min 51 sec. 1
seconde boven het record en had
toen Vi lente voorsprong. Bij het ba
ken van de mijl waren het 2
lengten geworden. Neumeier begon
te spurten by Remenham Club (1
mijl) en liep iets in. De Amerikaan
bleef het repliek echter niet schuldig
en zette op zijn beurt een spurt in.
De afstand tussen de twee werd nu
weer groter en in prachtige stijl met
indrukwekkend krachtsvertoon, ging
Kelly met 3 lengten voorsprong het
eerst door de finish.
Ned. paardrijdster in
België verongelukt
Tijdens de damesderby te Boits-
fort heeft zich een ongeluk met do
delijke afloop voorgedaan. Mej. L.
Wagenaar uit Den Haag, die „Etoi-
le du Nord'" bereed, kwam ten val
door het springen van een stijgbeu-
gelriem. Ze stond te vlug op en kreeg
toen een trap van een paard, dat
achter haar aankwam.
Mej. Wagenaar werd onmiddellijk
naar de geneeskundige post van het
raceterrein gebracht, waar zij is over
leden.
WIELRENNEN
Swift Combinatie A en B klas,
rijden Zondag een trainingsrit over
85 km. Voor de C-klas is de afstand
35 km. Vertrek 9 uur.
Jac de Groot neemt deel aan de
nationale baankampioenschappen
welke Zaterdag en Zondag te Am
sterdam gehouden worden. Hij komt
uit in het nummer 50 km persoonlijk
DUIVENSPORT
Leidse Concourscommissie. Wed
vlucht met oude duiven vanaf Cha-
teauroux op Zaterdag 25 Juni, af
stand 630 K.M. le duif te 16.38.50
(984 M. per minuut); laatste duif
18.38.32 (827.72 M. per minuut). De
einduitslag werd: W. v. d. Arend 1,
49, 52, 55; H. Moenen 2, 9; P. Gijs
man 3. 12, 74, 94, 109; W. Abrahams
4, 93, 98; R. Pet 5, 39; W. de Roir/ijn
6, 75; M. Noordervliet 7, 14; J. van
Seggelen 8, 40, 68; P. Vogelenzang
10, 73.
De directeur van de nationale re
serve luit.-kol. Le Fèvje de Montig-
ny, verklaarde tegenover het A.N.P.,
dat tot op heden zich ongeveer 7.000
personen voor de nationale reserve
hebben gemeld. In dit aantal zag hij
geen reden tot optimisme. Men kan
er alleen uit leren, dat er enige te
kening begint te komen zonder dat
nog algemeen de noodzaak wordt in
gezien van deelneming aan een van
de vrijwilligers-organisaties.
Hij had grote waardering voor de
ambitie en ijver waarmede de vrij
willigers oefenden en voor het werk
dat door hun instructeurs werd ver
zet.
Een radio-rede van de secretaris
van oorlog.
Gisteravond hield de staatssecreta
ris van oorlog, mr. Fokkema Andreae
een ï-adio-rede, waarin hij namens de
regering de aandacht van het Neder
landse .volk vroeg voor de deelne
ming aan een der vry willigers-orga-
nisaties, welke ter vei-steviging van
's lands veiligheid door de overheid
in het leven zijn geroepen.
Er zijn er heden ten dage, die de
vraag stellen: „Wil de regering eigen
lijk wel, dat de vrijwilligers-organi
saties er komen? Weet zij wel, waar
zij naar toe wil?"
Zolang dergelijke vragen kunnen
opkomen is geen spontane toeloop
van vrijwilligers te verwachten. De
ze vragen moeten uit de doeken.
De regering was en is er van over
tuigd, dat voor de gezonde verster
king van de verdediging van de in
wendige en uitwendige veiligheid
van Nedgrland de vorming van
krachtige verbanden van vrijwilli
gers nuttig en noodzakelijk is.
Het is de regering bij het schep
pen van deze vrijwillige organen ter
versterking van het wettig gezag
niet alleen te doen geweest om het
vormen van een tijdelijke nood—or
ganisatie. Het is haar veeleer gegaan
om het inslaan van een nieuwe
richting en het doen ontstaan van
nieuwe vormen van verdediging in
een vrije natie, welke er wezenlijk
toe zullen kunnen bijdrage om bij
heel Nederland het besef te wekken,
dat verdediging van eigen leven en
goed offers vraagt van allen, die deze
offers kunnen brengen, en dat voor
dit doel het offer, gebracht in vrijwil
ligheid, van zeer principiële bete
kenis is.
In een ingezonden stuk in „Pa-
rooi" schrijft mevrouw M. Reerink
uit Amsterdam „een moeder, v
zoon niet meer in ons midden is",
waarom, als door de vader „met
leedwezen" de dodenlijst wordt
voorgelezen van onze jongens in In
donesië, niet een minuut stilte in
acht wordt genomen en een gewijde
muziek wordt gespeeld?
De aanmerking van deze moeder
komt ons zeer juist voor.
LUCHTFOTO'S VAN EEN
LEEUWENKOOI
Een jeugdige fotograaf van een
Gronings fotopersbureau heeft gis
teravond tijdens een in Groningen
voor een uitverkocht huis gegeven
voorstelling van een circus een
staaltje amateur-acrobatiek ten bes
te gegeven, waarby de talloze toe
schouwers hun adem inhielden.
Voorzien van zijn foto-apparaat
met Iblitzlicüt installatie klom hij
langs de touwladder tot in de nok
van het gebouw, pal boven de open
leeuwenkooi.
Uiterlijk kalm en rustig, nam hij
voorzichtig plaats op de loshangen
de trapeze en balancerend op de
licht zwaaiende stang, met een zy-
ner armen om het touw en zijn be
nen bungelend naar beneden
bracht hij zijn fototoestel in gereed
heid.
Terwijl de dresseur recht onder hem
de leeuwen hun nummer liet verto
nen, flitste telkens zijn blitzlicht op
en nam hij een aantal luchtfoto's, die
uniek mogen worden genoemd.
Na afloop van het nummer keerde
de acrobaat-fotograaf onder donde
rend applaus van het publiek Jangs
dezelfde weg naar de begane grond
terug.
Rumoer in Haagse
bioscopen
Tijdens de vertoning van
„Het geval Gouzenko"
De première van de film „The Iron
Curtain", (Het geval Gouzenko) in
het Metropole-theater te 's-Graven-
hage heeft aanleiding gegeven tot on
geregeldheden.
De filmvoorstelling van 19 uur
werd herhaaldelijk onderbroken door
uitroepen van mannen en vrouwen
in de zaal als: „oorlogsophitsers, leu
genaars, fascisten".
Politie in burger dreef deze de
monstranten met medewerking van
het publiek uit de zaal, waarbij
steeds gebruik moest worden ge
maakt van de gummiknuppel.
Er ontstond grote verwarring toen
enkele personen met ammoniak gin
gen gooien. De film moest worden
afgebroken. De schuldigen werden
verwijderd. Zeven van hen werden
gearresteerd. De scherpe lucht van
de ammoniak werd door middel van
rondgespoten parfum verdreven. Na
afloop van de film applaudisseerde
het in de zaal aanwezige publiek.
Ook een andere Haagse bioscoop,
het Asta-theater, draaide gisteren de
film „The Iron Curtain". In de eer
ste avondvoorstelling deden zich
daar eveneens ongeregeldheden voor.
Vier personen, twee mannen en
twee vrouwen, die door geschreeuw
de orde verstoorden, werden gear
resteerd.
Tijdens de tweede voorstelling
maakte de politie in Metropole nog
een arrestant, in Asta twee, van wie
een een eierschaal gevuld met car-
bolem naar het doek gooide, waardoor
dit werd beschadigd. Op een in Asta
gearresteerde vrouw werden drie
kleine flesjes met zoutzuur gevonden.
In Metropole nam de politie 700
pamfletten in beslag, waarin tegen
de vertoning van de film werd ge
protesteerd en het publiek werd ver
zocht de beide theaters te boycotten.
Een deel dezer pamfletten was af
komstig van de vereniging Neder-
land-USSR, een ander deel was niet
ondertekend.
PRINS BERNHARD REIKT
VAANTJES UIT.
Een stimulans voor geest en sporti
viteit in de troep", noemde Prins
Bernhard gistermorgen de vaantjes,
die in het vervolg zullen worden uit
gereikt aan de beste peletons van de
onderscheiden eenheden van ons le
ger. De Prins zeide bij de overhan
diging in de vaantjes, die bij mili
taire plechtigheden steeds zullen
worden meegevoerd, een middel te
zien om de prestaties van de troep
op te voeren, De beoordeling van de
prestaties geschiedt volgens schema,
dat is opgesteld door de staf van Z.
K.H. die zoals bekend, in zijn hoe
danigheid van inspecteur-generaal
van de koninklijke landmacht, zijn
hoofdkwartier heeft op de Zwalu
wenberg bij Hilversum.
De vaantjes dragen de emblemen
der verschillende onderdelen van de
koninklijke landmacht. Voor de in
fanterie zijn ze rood, voor de overige
onderdelen zijn de vaantjes in blauw
uitgevoerd.
verteld door HUIBERT VET.
OP HET SPOOR VAN
KID DIENAMIETl
46.
Door de geopende deur
van 't kantoor schreed
een statige figuur naar
buiten, gekleed in een
lange jas met pandjes, een
gestreepte broek en een
hoge hoed.
,,Eh humgoeden
avond beste vriend!, zei
de in het zwart geklede
persoon, toen hij Wimpie
genaderd was. Hij maakte
een deftige buiging naar
alle kanten.
„Grutjes!", verbaasde zich w.mpit
„Het is Kobus! Wie had dat ooit
kunnen denken! Wat heb je daar
aangetrokken?" De aap draaide rond
en verklaarde, met nog steeds ver
draaide stem:
„Eh humtja dit is mijn
dagelijks costuumehjuist.
Voor 's Zondags en voor plechtige
gelegenheden heb ik nog iets defti-
gers... juist... ahem!"
Toen barstte hij los in een schier
onbedaardelijk gelach en Wimpie
lachte, mee. Na een poosje bedaarde
de vrolijkheid. Nu vertelde Kobus
dat dit het costuum was, dat de di
recteur altijd droeg bij officiële ge
legenheden. Het kwam nu goed te
pas, omdat het Wimpie zou helpen
als hij bij de politie kwam met zulk
een deftig heer als Kobus nu was.
Wimpie moest toegeven, dat het een
goed idee was van Kobus, maar (hoe
wel hij dit niet waagde uit te spre
ken) betwijfelde hij, of daar iemand
mee voor de mal te houden zou zijn.
v.e ó-- - voor. ter
wijl hij moeite deed om zo deftig
moge.ijk te spreken. Toen wandelde
hij zeker van zichzelf Diergaarde
Blij-Dorp uit, in de richting van de
stad. Met gemengde gevoelens ging
Wimpie hem achterna. Hij probeerde
intussen een list te verzinnen om de
Kid te vangen. Daar de Kid echter
in geen velden of wegen te zien was,
gaf hij dit gepeins spoedig op en
wijdde zijn aandacht aan andere za
ken. „Ik heb honger!" ontdekte hij
opeens, „ik wil wat eten!" Kobus van
Galen wees op het restaurant op de
hoek van de Statenlaan en de weg
die naar Blij-Dorp voert. „Hier is een
restaurant!" lichtte hy Wimpie in.
We zouden hier wat verse slablaad
jes kunne bestellen. En misschien
hebben ze wel viskoppen!"
Wimpie schrok zichtbaar. „Nee, ik
vind wel wat anders!" verzekerde hij
de aap haastig, „ik zie daar een ha-
ringkarretje staan!" 'Kobus knikte
een beetje teleurgesteld.
