MAGGI'
Het proces te Boedapest
Komt Bevin naar Berlijn?
Oegstgeest protesteert tegen
vonnis van Boedapest
lóiad^.gowl^êouMn
VERMICELLI-SOEP
!Éd Mnka. wxrt 2 8 cent
STADSNIEUWS
lip ingesneeuwde
DINSDAG 15 FEBRUARI 1949
DE LEIDSE COURANT
EERSTE BLAD PAGINA 2
GEEN GELIJKENIS MET
RECHTVAARDIG PROCES.
Hector McNeil, Brits minister van
Staat, heeft in het Lagerhuis ver
klaard, dat de Britse gezant in Hon
garije gekomen was tot een „krach
tige conclusie'' waarmede Bevin het
eens was, namelijk dat de wijze
waarop het proces tegen Kardinaal
Mindszenty was gevoerd, „geen gelij
kenis had met een rechtvaardig pro
ces zoals men dat in Groot-Brittan-
nië opvat."
Dit was in het bijzonder toe te
schrijven aan het feit, dat „alle hulp
bronnen van de staat gebruikt wa
ren, zowel vóór als gedurende de
voorlopige hechtenis van de Kardi
naal, om vooroordeel tegen hem te
kweken''.
Sir Henry Morris Jones, nationaal-
liberaal, en een arts vroegen, of het
gedrag van gevangenen in processen
achter het ijzeren gordijn niet deed
denken aan het toedienen van een
preparaat, dat de wil en het bewust
zijn verlamde.
McNeil antwoordde hierop, dat de
houding van de Kardinaal na zijn
arrestatie en voor het Hof voorzeker
in zeer verrassende tegenstelling
stond met zijn houding van daar
voor.
Hij zeide nog, in antwoord op een
andere vraag, dat de regering de
vraag overweegt, of het proces en de
veroordeling een inbreuk op het
Hongaarse vredesverdrag betekenen.
Wat de Kardinaal schreef.
Aan de hand van een eenvoudig
schriftonderzoek kan gemakkelijk be
wezen worden, dat ae door Mgr.
Mindszenty aan de Amerikaanse ge
zant te Boedapest Chapin, geschre
ven brief werd neergepend, toen de
Kardinaal onder invloed van een ver
dovingsmiddel verkeerde, aldus ver
klaarden de heer en mevrouw Sulner,
schriftkundigen bij het Hongaarse
gerecht, aan een vertegenwoordiger
van de „Austria Presse Agentuur" op
him doorreis te Wenen na uit Hon
garije gevlucht te zijn.
Vele voor de Kardinaal bezwaren
de documenten, aldus voegden zij er
aan toe, zijn samengesteld aan de
hand van woorden uit brieven, die
hii werkelijk heeft geschreven en die
zijn samengebracht om aldus zinnen
te vormen, die vervolgens zijn gefo
tografeerd.
De heer en mevrouw Sulner wezen
er op, dat „slechts de foto-copieën
der documenten op het proces wer
den overgelegd.
Scandinavië en het
Atlantisch Pact
DE BESPREKINGEN VAN LANGE.
De Noorse minister van buiten
landse zaken, Halvard Lange, heeft
gisteren aan een -lunch op de Deen
se ambassade te Londen, naar verno
men wordt, een verslag gegeven over
zijn missie naar Washington ten over
slaan van de drie Scandinavische am
bassadeurs in de Britse hoofdstad.
Volgens gewoonlijk betrouwbare
bron zou Lange in Washington met
beslistheid tc kennen gegeven zijn,
dat prioriteit bij de levering van mi
litaire uitrusting slechts verleend zal
kunnen worden aan staten, die aange
sloten zijn bij het Atlantisch Pact. De
V.S. zouden, naar verluidt, genegen
zijn in de militaire behoeften van
een Scandinavische defensie-alliantie
te voorzien doch pas nadat ten volle
aan de behoeften van de landen van
het Atlantisch Pact is voldaan.
Nog geen vrede
in China
COMMUNISTEN TREKKEN DE
JANGTSE OVER.
Naar verluidt trekken communisti
sche guerilla's de Jangtse ten Zuid
westen van Nanking over ten getale
van 1000 per dag met het doel de
verbindingen der regeringstroepen te
storen en bruggehoofden te vestigen
voor een massale poging .de rivier
over te steken.
Militaire waarnemers geloven, dat
de hoofdmacht der communistische
legers niet klaar zal zijn om een gro
te aanval over de rivier te beginnen
aleer een maand of misschien twee
maanden zijn verlopen. Volgens de
laatste berichten uit Nanking ver
snellen de regeringsbevelhebbers de
mobilisatie van 700.000 man om de
driehoek NankingSjanghaiHangt-
sjow te verdedigen en laten zij pant
serwagens en tanks uit Kanton en
andere Zuid-Chinese bases komen. 18
Regeringslegers zijn langs de 640 km.
lang Zuidelijke oever van de Jangtse
uitgestrekt, terwijl ten Noorden van
de rivier de regering enige brugge
hoofden bezit.
De regeringstroepen hebben giste
ren na 10 dagen een poging opgege
ven om de strategisch belangrijke stad
Nantoeng, die de rivier tussen Nan
king en Sjanghai beheerst, te herove
ren, daar twee colonnes communisti
sche versterkingen uit het Noorden
zijn aangekomen. Elitetroepen uit
president Li Tsoeng Jens geboorte
provincie Kwangsi zijn in Nanking
gearriveerd om de positie van de
president te versterken, zo wordt in
gewoonlijk betrouwbare doch onbe
vestigde berichten gezegd. Dit zou
een aanwijzing te meer zijn. dat ge
neraal Li niet van zins is datgene,
wat nog van de regering over is, uit
Nanking te evaeuëren en nog steeds
besloten is pogingen in het werk te
stellen om de communisten tot een
vredesconferentie te bewegen.
NIEUWS UIT IKDIE
VEILIGHEIDSRAAD EN
INDONESISCHE KWESTIE.
Er zijn te Lake Success geen aan
wijzingen, dat de Veiligheidsraad de
Indonesische kwestie spoedig weer
zal opnemen. Het tijdstip daarvan
hangt vermoedelijk af van wat de
heer Cochran uit Batavia zal rappor
teren. Naar Aneta verneemt, wordt
in Indonesische republikeinse kringen
een telegrafisch rapport van Cochran
aan de Veiligheidsraad omstreeks 27
Februari verwacht.
AALMOEZENIERS NAAR
INDONESlë.
Wij ontvingen van Katholiek
Thuisfront het bericht, dat met de
„Kota Inten" deze week naar Indo
nesië zijn vertrokken: Kapitein-
Aalmoezenier L. M. v. d. Bol, Ma
joor-Aalmoezenier D. W. Blanken
en Kapitein-Aalmoezenier J. v. d.
Mijl. Het Hoofdbureau van Katho
liek Thuisfront verzorgde de uitrus
tingen van deze aalmoezeniers. Aan
de uitrusting van laatstgenoemde
aalmoezenier verleende de afdeling
Katholiek Thuisfront Meerveldhoven
haar medewerking.
IJS TUSSEN LONDEN EN BERLIJN
GEBROKEN.
Prof. Ernst Reuter, burgemeester
van „Westelijk" Berlijn, heeft voor
de gemeenteraad verklaard, dat de
Britse minister van Buitenlandse Za
ken, Bevin, „over een paar maan
den" Berlijn zal bezoeken. Prof. Reu
ter bracht verslag uit van zijn be
zoek aan Londen. De mededeling
werd met gejuich begroet. Ook de
burgemeester van Londen, sir Geor
ge Aldwen, had de wens te kenrten
gegeven Berlijn te bezoeken.
Tijdens een „zeer belangwekkend"
informeel onderhoud met Bëvin, had
deze grote belangstelling getoond in
de problemen van Duitsland en Ber
lijn. Bevin had hem gemachtigd te
verklaren, „dat een concrete beslis
sing over de vraag of de Westelijke
mark het enige betaalmiddel in de
Westelijke sectoren zal zijn. spoedig
zal worden bekend gemaakt." Zodra
dit progleem was opgelost, zouden de
andere problemen zich vanzelf op-
Dssen.
Weer juichte de vergadering toen
ISRAëLS PARLEMENT
VERGADERDE.
President Chaim Weizmann. heeft
gisteren in het gebouw van het
Joodse agentschap, in de nieuwe wijk
van Jeruzalem, de Israëlische grond
wetgevende vergadering, als eerste
Joodse parlement sinds 2000 jaar,
officieel geopend.
Onder de vooraanstaande bezoe
kers, die de openingsplechtigheid bij
woonden, bevonden zich de diploma
tieke vertegenwoordigers der Sow jet-
Unie en van andere Oost-Europese
staten en voorts consulaire ambtena
ren van Nederland en de Scandinavi
sche landen.
Hoge rabbinale autoriteiten en ker
kelijke hoogwaardigheidsbekleders
waren aanwezig, evenals Russische en
Armeense patriarchen. Arabische be
zoekers en vertegenwoordigers der
Durzen.
Er waren erewachten, gevormd uit
politie- en legereenheden. Een mu
ziekkorps van de polite bracht, bij de
aankomst van president Chaim Weiz
mann, het Israëlische volkslied ,.Ha-
tikva" ten gehore. Terwijl de presi
dent staande het volkslied aanhoorde,
werd het door duizenden toeschou
wers op 'straat meegezongen Op de
in de nabijheid gelegen muren van
de oude stad hadden Arabische jon
gelingen plaats genomen, die, gewa
pend met verrekijkers, het schilder
achtige schouwspel in het gebouw
van het Joodse agentschap gadesloe
gen.
Reuter mededeelde, dat de Franse
minister van Buitenlandse Zaken,
Schuman, hem in Parijs „uit naam
van Frankrijk" had gezegd, „dat de
Franse regering een verenigd Duits
land wil."
Reuter spoorde de Duitsers aan,
zeer hard te werken om de overeen
stemming met andere landen en
vooral met Frankrijk te bereiken. Hij
voegde er aan toe: „Ik verliet Lon
den in de overtuiging, dat nu einde
lijk het ijs tussen Londen en Berlijn
is gebroken en een atmosfeer is ge-
is gebroken en een atmosfeer is ge-
onze moeilijkheden niet onopge
merkt zullen blijven".
Franz Neumann, voorzitter van de
sociaal-democratische partij in Ber
lijn, noemde de rede van Reuter een
„zeer positieve vèrklaring".
Kwekers-L.T.B.
Nieuwe vakgroep-besturen
gekozen
Gistermiddag kwam te Haarlem in
de grote zaal van hotel De Leeuwe
rik de vakgroep kwekers van de L.
T. B. in algemene vergadering bij
een.
In zijn openingswoord zeide de
voorzitter de heer J. Elders uit Bo-
venkarspel o.a.: Deze vergadering
heeft ten doel een geheel nieuw vak
groepsbestuur te verkiezen in ver
band met de reorganisatie van de
sectie bloembollen en de sectie bloe
misterij.
Het uitvoerige jaarverslag werd
uitgebracht door de algemeen secre
taris mr. G. J. Vermeulen. Hierin
werd de nadruk gelegd op de nood
zaak tot reorganisatie van de vak
groep en de ontevredenheid in de
bollenstreek ten opzichte van de
L.T.B.
De toestand in de bloemisterij
werd verre van rooskleurig genoemd.
Dit hoofdzakelijk door de overheids
maatregel (vergroting van het teelt-
recht), door de verminderde koop
kracht en door het onbreken van
voldoende exportmogelijkheden, om
dat men in het buitenland thans lie
ver onafgewerkte producten ont
vangt zoals bloembollen, boomkwe
kerijproducten, niet bloeiende kas
planten e.d.
Bij eerste stemming werden met
volstrekte meerderheid tot bestuurs
leden van de vakgroep sectie bloem
kollen gekozen dc heren J. Elders
uit Bovenkarspel, V. Koomen uit
Wervershoof, G. Timmer uit Bree-
zand, Ant. J. van der Meer uit Noord-
wijk en P. Oosterveer uit Lisse.
Bij enkele candiaaatstelling wer
den gekozen tot bestuursleden van
de vakgroep sectie bloemisterij de
heren Th. G. Helsloot uit Aalsmeer,
A. M. Verdel uit Roelofarendsveen,
P. G. Damen uit Honselersdijk, G.
H. Slootjes uit Boskoop en C. J. G.
Suykerbuijk uit Den Haag.
Tot leden van het hoofdbestuur
van de L.T.B. werden aangewezen
de heren Th. G. Helsloot uit Aals
meer en G. H. Slootjes uit Boskoop.
Tot voorzitter van de vakgroep
kwekers werd met overgrote meer
derheid gekozen de heer J. Elders
uit Bovenkarspel.
Tijdens de rondvraag antwoordde
de heer M. P. van der Weijden op
vele belastingvragen.
Over de ondernemingsbelasting
zeide hij o.m.: Dit is een onzuivere
tweede inkomstenbelasting, die geen
rekening houdt met het aantal kin
deren van de ondernemer en zelfs
wordt geheven, indien deze helemaal
geen inkomen meer heeft,
door de koninklijke mannenzangver-
cniging „Sint Pancratius" en door een
strijkensemble. Hoofdaalmoezenier
K. Roncken deelde aan het slot van
de avond mede, dat de plannen tot
oprichting van een monument voor
dr. Poels vaste vormen beginnen aan
te nemen. Dezer dagen zal een co
mité worden samengesteld, dat spoe
dig aan het werk zal gaan. Het mo
nument wordt opgericht in Heerlen.
DR. POELS HERDACHT.
In de Stadsschouwburg te Heerlen
werd gisteren de grote dr, Poels-her-
denking gehouden, welke was georga
niseerd door de katholieke centrale
„Heerlen".
Naast vertegenwoordigers uit heel
Limburg van katholieke vak- en
standsorganisaties waren deze avond
o.a. de bisschop van Roermond, mgr.
Gerard G. Lemmens en de commissa
ris van de koningin in Limburg, mr.
dr. E. J. M. A. H. Houben, aanwezig,
Ook het gemeentebestuur van Heer
len en de mijnen waren vertegen-
WEERS VERWACHTING
(Van Dinsdagavond tot Woens
dagavond):
ZACHT
Matige tot krachtige Zuid
westelijke wind. Meest zwaar
bewolkt met plaatselijk enige
regen of motregen. Aanhoudend
zacht
woordigd. De avond werd geopend
door het Tweede Kamerlid Dassen,
voorzitter van de katholieek centrale
„Heerlen". Daarna voerden twee oude
vrienden van dr. Poels het woord, het
Tweede Kamerlid Jos. Maenen en dr.
Frans van Couwelaert, voorzitter van
de Belgische Kamer van Volksverte
genwoordigers. De heer Maenen
schetste in grote lijnen de idealen en
het werk van dr. Poels, Dr. van Cou
welaert wees er op. dat ook andere
laden met name Vlaanderen, grote
verplichtingen hebben aan dr. Poels.
Dat het in snel tempo geïndustriali
seerde Belgisch Limburg katholiek
gebleven is, is vooral daaraan te dan
ken, dat een landbouwgebied ook
zonder zijn geloof te verliezen ge
ïndustrialiseerd kan worden.
Spreker hoopte, dat spoedig aan dr.
Poels door een van diens tijdgenoten
een gedegen boek zou worden gewijd.
EEN VLIEGTUIG VERKOOS DE
VRIJHEID.
Op het militaire vliegveld van Fort
Lewis (Washington) heeft een zon
derling ongeval plaats gehad.
Een tweedekker van het leger be
gon zich voort te bewegen, toen de
piloot, luitenant Winters, die de
schroef had aangedraaid, zich nog
buiten het toestel bevond. Het vlieg
tuig startte, waarbij korporaal Wil
liam Keiser, die in het toestel had
plaatsgenomen, uit de cockpit werd
geslingerd.
Het vliegtuig trok spoedig op en
vloog gedurende, twee uren over Ta-
coma. Hierbij verrichte het allerlei
acrobatische toeren op een hoogte van
meer dan duizend meter. Daarna ver
dween het en men denkt, dat het, na
dat de benzinevoorraad was opge
bruikt, te pletter is gevlogen tegen
een der dunbevolkte heuvels in de
omstreken van Fort-Lewis, of in een
rivier is terecht gekomen.
VLIEGTUIG NEERGESTORT
Zondagavond is een brandend
vliegtuig neergestort op een boerde
rij bij Maxville in Ontario. Zeven
personen vader, moeder en vijf kin
deren kwamen hierbij om het leven.
De omgekomenen behoorden tot een
vooraanstaande familie uit Mon
treal. Het waren de heer Siple, pre
sident van dc Siple Aircraft Com
pany, zijn vrouw en vijf kinderen.
De heer Siple bestuurde het vlieg
tuig zelf en was op weg van Ottawa
naar Montreal.
KJET PAROCHIEHUIS te Oegstgeest was tot in alle hoeken en gaten
bezet ruim 600 mensen hadden er een plaats gevonden toen
pater Gilbertus Lohuis o.f.m. gisteravond zijn rede over het proces te
gen Kardinaal Mindszenty begon. Onder de aanwezigen zagen wij bur
gemeester Baumann, de voltallige p arodhie-geestelijkheid en verscheide
ne paters, waaronder ook pater Sanctss Molenkamp. (Weth. Dysselbloem
was verhinderd). De bijeenkomst werd geopend door de wnd. voorzitter
van het Comité Kath. Actie, de heer J. G. Bergmeijer.
Pater Lohuis deelde zijn betoog in
tweeën: In het eerste gedeelte
bracht hij de aanwezigen in kennis
met de feiten van het proces, voor
zóver deze bekend zijn; het tweede
gedeelte behandelde de strijd tegen
het communisme met de wapenen
van gebed en naastenliefde.
Opgesprongen van verontwaar
diging.
Het proces Mindszenty, aldus spr.,
heeft de wereld van verontwaardi
ging doen opspringen. De ganse we
reld is verontwaardigd over de wij
ze waarop men hier te werk is ge
gaan en een Prins-Primaat heeft
durven veroordelen, een man die
zich geheel gaf voor zijn volk, die
sober en teruggetrokken leefde,
straatarm was en naast God ook
zijn volk ljefhad. Arrestatie, metho
de van verhoor en berechting zijn
in de ogen van ieder weldenkend
mens een aanfluiting van het be
grip „recht" en een met voeten tre
den van de primaire rechten van
de mens. En ook de wezensveran
dering van de Kardinaal is niet nor
maal te noemen; daarvoor is het
verschil met zijn vroegere wezen te
groot. Het proces is gelijk, aan zo
vele zuiveringsprocessen, die de
laatste decennia in Rusland of. in
door haar gecontroleerde gebieden
hebben plaatsgevonden. De Kardi
naal heeft zich hier echter toch een
grote figuur getoond, die zelfs bad
voor zijn aanklagers.
En nog 12 andere MAGGI6 SOEPENop merA e\i]k goed! j
Welke stelling innemen?
Wat moet echter onze reactie op
dit alles zijn? Grote groepen van
mensen hebben hiertegenover reeds
een stelling ingenomen, namelijk
die van het gebed; en dat is ook de
enig juiste stelling. Bidden is: het
opheffen van de ziel tot God. En
ons levensdoel is: voor elkander le
ven, elkander helpen en voor elkan
der werken, dus zeker ook voor el
kander bidden. Het gezamenlijk bid
den zal de Satan terugdrijven. De
Stille Omgang, die weer aanstaande
is, zal wederorrr een krachtige ma
nifestatie van ons geloof moeten
worden; wij moeten dan gezamen
lijk voor elkander en voor de ver
volgers bidden. Deze vervolgers leg
gen het er op toe, het Lijdensdrama
van Christus zich in velerlei vormen
te doen herhalen in onze tijd. Des
ondanks moeten wij hen toch met
liefde tegemoet treden, en wel in de
ware betekenis van dit woord, na
melijk: de innerlijke aandrang om
een ander gelukkig te maken. Daar
om moeten we ook niet met de
communisten aanpappen, maar trach
ten hen van de verkeerde weg te
rug te brengen. En dit kunnen we
enkel doen door het beleven van
het ware Christendom, dus door het
stellen van daden die overeenkomen
met en een uiting zijn van een
waarachtig en beleefd Christendom,
dat geheel met onze handelingen
verweven moet zijn. Spr. verzocht
aan het einde geen applaus, doch
een vurig gebed, en schilderde ten
slotte Christus in Zijn Lijden, ge
huld in een rode soldatenmantel, ge
kroond met de doornenkroon en be
spot door de soldaten, en vóór Hem
knielend 'n stille martelaar: Minds
zenty.
Spontaan werd door alle aanwe
zigen het „Aan U, o Koning der
Eeuwen" aangeheven, waarna nog
werd meegedeeld, dat naar de pro
testbijeenkomst in het Concertge
bouw te Amsterdam een adhaesie-
telegram was verzonden. De avond
was belegd door het „Collegium
artium".
Albert Vogel Co Hageman
Verhagen,
Voor leden en introducé's werd
door de K. N. T, V. een declamatie-
avond georganiseerd met Albert Vo
gel en Co Hageman als voordrachts
kunstenaars en Iskar Aribo aan de
vleugel. Leo Mens, als voorzitter der
afdeling Leiden, sprak een kort
woord van welkom en ter inleiding.
Juichen wij het gebruik van de mooie
zaal in de Lakenhal toe voor instru
mentaal en vocaal-concerten, voor
declamatie komt deze ons minder ge
schikt voor, omdat "Üe spreekstem (al
thans zoals de opstelling Zaterdag
avond vóór de pauze was) niet vol
doende door de ruimte draagt. Na de
pauze, toen 't klavier enigszins naar
voren was geschoven en dc declama-
trice op een kleine verhoging stond,
was alles beter. Wat dit betreft heeft
mevrouw Hageman het beter getrof
fen dan Albert Vogel. Laatstgenoem
de droeg voor De Ballade van de
oude Zeeman (Rime of an ancient
man) van Coleridge in een vertaling
van Anthonie Donker. Zonder twij
fel is Vogel iemand van talent. Zijn
vermogen om te beschrijven is klaar
en duidelijk en heel aanvaardbaar.
Maar de dramatische beelden, daarin
bereikt hij niet, wat hij mogelijk wel
aanvoelt, maar niet volkomen benut.
Vogel (of was hij om een of andere
reden minder gedisponeerd) beleef
de te weinig de emoties van angst,
strijd, voortvarendheid of overgave,
ook wat gebaar en mimiek betreft.
Alles kwam ons wat mat en bleek
voor en toch zeggen wij dat Vogel een
kunstenaar met talent is*, die éénmaal
de ontroering van eigen gewaarwor
ding tot de onze zal weten te maken.
De componist Roest Crollius schreef
bij de Baliade welluidende en als
schildering bijzonder geslaagde mu
ziek, die door Aribo heel expressief,
mooi van toon en in juiste Klankver
houding werd gespeeld. Na de pauze
gaf mevrouw Hageman een voor
dracht van het innemende sprookje
(dat zo rijk aan gedachte en inhoud
is,) „De Nachtegaal" van Andersen.
Een innemende instelling op de din
gen en het vermogen tot een gave,
hoewel niet altijd geheel verdiepte
uitbeelding. Dit is de indruk die men
krijgt, wanneer men Co Hageman
haar verdienstelijke voordracht hoort
geven. Hooii; men haar ironisch hu
moristische toon, dan slaagt zij per
fect en beter dan in zo'n innig mo
mentje. Op eerstgenoemd terrein zijn
dan ook gegevens voldoende aanwe
zig om haar dit plan in de rumite te
laten bestrijken. Arnold Winternitz
schreef bij dit sprookje romantische
muziek, aanvullend en ook wel gees
tig hier en daar, en Ai'ibo gaf er een
vertolking van,even exact als effect
vol, in gesloten samenwerking met
de declanxatrice. Leo Mens sprak hier
na een dankwoord tot de executan
ten en de componist (of componiste)
van de Ballade, in de zaal aanwezig,
en bood aan mevrouw Hageman een
mooie tuil sneeuwklokjes aan. Deze
bloemenhulde ging gepaard met ova
ties en veel applaus zowel voor Albert
Vogel als voor mevrouw Hageman en
Iskar Aribo. J. Kortmann.
UC f SLAAPWAGEN
DOOR AGATHA CHRISTIE
3)
Hij liep tot voorbij de locomotief.
De stemmen deden hem de twee va
ge gestalten, staande in de schaduw
van een goederenwagen opmerken.
Arbuthnot sprak.
„Mary
Het meisje viel hem in de rede.
„Nu niet. Nu niet. Als alles voor
bij is. Als het achter ons ligt
dan
Discreet wendde meneer Poii'ot
zich af. Hij verbaasde zich. Hij zou
nauwelijks de koele, zelfverzekerde
stem van miss Debenham herkend
hebben.
„Eigenaardig." dacht hij-
De volgende dag vroeg hij zich
af of ze misschien getwist hadden.
Ze spraken weinig met elkaax\ Het
meisje, vond hij. zag er zorgelijk
uit. Ze had kringen onder haar ogen.
Het- was zowat drie uur 's-mid-
dags toen de trein stil hield. Hoof
den werden uit dc ramen gestoken.
Een groepje mannen dromde sa-
ivopzij van dc lijn, kijkend en
wijzend naar iets onder de restau
ratie-wagen.
Poïrot boog zich naar buiten en
riep de conducteur aan, die voorbij-
holde. De man antwoordde en Poi-
rot trok zijn hoofd terug en botste
daarbij bijna tegen Mary Debenham,
die achter hem stond.
„Wat is er?" vroeg ze ademloos in
het Frans „Waarom houden we stil?
„Het is niets, mademoiselle. Er is
iets in brand geraakt onder de res
tauratie-wagen. Niets ernstigs. Het
is geblxfst. Ze herstellen nu de scha
de. Er is geen gevaar, werkelijk
niet."
Ze maakte een nonchalant gebaar
tje, alsof ze het idee van gevaar af
wees als iets volkomen onbelang
rijks.
„Ja, ja, dat begrijp ik, maar de
tijd!"
„De tijd?"
„Ja dit zal ons ophouden,"
„Ja, dat is mogelijk," stemde Poi-
rot toe.
„Maar dat kunnen we niet hebben!
Deze ti'ein moet om 6.55 aankomen
en je moet de Bosporus oversteken
en aan de andere kant de Simplon
Orient Express halen om negen uur.
Als er een paar uur vertraging is
missen we de aansluiting.'
„Het is mogelijk ja," gaf hij toe.
Hij keek haar nieuwsgierig aan.
De hand, die op het raampje lag, was
niet geheel vast; haar lippen beef
den.
„Komt het er erg voor u op aan,
mademoiselle?" vroeg hij.
„Ja, o j?. Ik ik moet die trein
halen."
Ze keerde zich van hem af en ging
de gang door naar kolonel Arbuth
not
Haar ongerustheid was echter no
deloos Tien minuten later ging de
trein weer op weg. Hij kwam maar
vijf minuten te laat in Haydepassar,
daar hij onderweg had ingehaald.
De Bospoi-us was ruw en monsieur
Poirot genoot niet van de overtocht
Hij werd van zijn reisgenoten ge
scheiden op de boo t en zag hen niet
weer. Bij him aankomst aan de Ga-
lata Brug x-eed hij onmiddellijk naar
het Tokatlian Hotel.
HOOFDSTUK II
In het hotel vroeg Poirot om een
kamer met bad. Toen ging hij naar
het bureau van de congierge en
vroeg naar brieven.
Er lagen er drie voor hem en een
telegram. Zijn wenkbrauwen gin
gen omhoog bij het zien van het te
legram. Het kwam onverwacht.
Hij opende het op zijn gewone niet
gehaaste manier. De gedrukte woor
den stonden er duidelijk.
Voorspelde ontwikkeling Kassner-
zaak onverwachts gekomen kom on
middellijk terug.
„Dat is beroerd." mompelde Poi
rot geërgerd. Hij keek op de klok.
„Ik moet vanavond doorgaan," zei
hij tegen de congiei'gc. „Hoe laat
gaat de Simplon Oriënt?"
„Om negen uur, mijnheer."
„Kunt u een slaapcoupé voor me
reserveren?"
„Zeker mijnheer. Dat is niet moei
lijk om deze tijd van het jaar. De
treinen zijn bijna leeg. Eerste klas of
tweede?"
„Eerste."
„Uitstekend meneer. Hoe ver gaat
u?"
„Naar Londen."
„Goed meneer. Ik zal een biljet
voor u nemen naar Londen en een
slaapcoupé bespreken in de Stam
boelCalais wagen."
Poirot keek weer op de klok. Het
was tien minuten voor achten.
„Heb ik tijd om te dineren?"
„Welzeker meneer."
De kleine Belg knikte. Hij ging
zijn kamer af bestellen en liep <le'
hall naar het restaurant door. Toen
hij zijn order aan de kellner gaf,
werd een hand op zijn schouder ge
legd. „Ah, mijn oude, maar dit is 'n
onverwacht genoegen." zei een stem
i achter hem.
De spreker was een korte, dikke,
bejaarde man zijn haar en brosse ge
knipt. Hij glimlachte verrukt.
Poirot sprong op.
„Mijnheer Bouc."
„Mijnheer Poirot."
Mijnheer Bouc was een Belg, di
recteur van de Compagnie Interna
tionale des Wagons-Lits, en zijn
vriendschap met de vroegere ster
van de Belgische politie dateerde
van vele jaren terug.
„Je bent ver van huis mijn beste,"
zei mijnheer Bous.
„Een zaakje in Syrië."
„Ah! En wanneer ga je naar huis"
„Vanavond."
„Prachtig! Ik ook. Dat wil zeg
gen, ik ga naar Lausanne, waar ik
zaken heb. Je reist zeker met de Sim
plon Orient?"
„Ja. Ik heb juist gevi-aagd, een
slaapcoupé voor me te bespreken.
Het was mijn bedoeling hier een
paar dagen te blijven, maar üc heb
een telegram ontvangen, dat me voor
belangrijke zaken naar Engeland te
rugroept."
„Ah!" zuchtte mijnheer de Bouc.
De affaires al die zaken! Maar jij,
jfj staat op de bovenste sport tegen
wo or dig, iiion vieux!"
„Een beetje succes heb ik gehad,
misschien."
Poirot trachtte bescheiden te kijken
maar faalde glansrijk.
De heer Bouc lachte.
„We zien elkaar later nog wel."
zei hij.
Poirot wijdde zich aan de taak,
zijn snijr uit de soep te houden.
Die moeilijk taak volbracht heb
bende. keek hij om zich heen, ter
wijl hij wgchtte op de volgende
gang. Er waren maar een stuk of
zes mensen in het restaurant, en bij
die zes waren er maar twee, die
Poirot interesseerden.
Die twee zaten aan een tafel niet
ver van de zijne. De jongste was een
innemende jonge man van dertig,
klaarblijkelijk een Amei'ikaan. Het
was echter met zijn metgezel, niet
hij, die de aandacht van de kleine
detective had getrokken.
Het was een man van misschien
tussen de zestig en de zeventig. Op
een afstand had hij het welwillend
uiterlijk van een filantroop. Zijn
lichtelijk kaal hoofd, zijn gewelfd
voorhoofd, de. glimlachende mond.
die een erg wit vals gebit liet zien
alles scheen te wijzen op een vrien
delijke persoonlijkheid. Alleen de
ogen waren daarmede in strijd. Zc
waren klein, diepliggend en listig.
Niet alleen dat.
(Wordt vêrvolgd)
