OUD LEIDS BINNENHUISJE HERLEEFT
De Paus,de Prins van Oranje
en de Leidse Burgemeester
ZATERDAG 5 FEBRUARI 1949
DE LEIDSE COURANT
IWEEDE BLAD PAGINA 1
Roomsigheden IX
Waarom een knieval voor
een Bisschop?
CHRISTENHEID GAAN, indien
de paus besloot een reis rond de aar
de te maken, om de hem toevertrouw
de kudde in de Noord en in de Zuid,
in de Oost en in de West te bezoeken
Ofschoon we vee: te veel brood eten,
om als profeet te kunnen optreden,
'koesteren we zo'n vermoeden, dat
die reis in de toekomst zal plaats
hebben, en dat het een triomf-tocht
zal worden. De laatste maal, dat een
paus op reis toog, is geweest in 1809,
toen Pius VII door Napoleon gevan
gen werd genomen en, na' eerst in
Valence opges.oten te zijn geweest,
naar Fontainebleau bij Parijs werd
opgeb.acht, waar hij tot de val van
de dwingeland moest verblijven. De
geplaagde paus keerde terug naar
Rome en de keizer verdween in zijn
verbannings-oord. Zo'n onvrijwillige
reis behoort ook tegenwoordig niet
tot de onmogelijkheden, maar in een
blij der verschiet zien we een wereld
reis van de paus met een atoom-ener-
gisch aangedreven „vliegend Vati-
caantje". 's Morgens in Rome, 's mid
dags in New York of Batavia!
Het zal wel heel wat voe
ten in aarde hebben, voor de
paus zijn feizen kan aanvangen. De
H. Vader is sinds 1929 niet meer de
„gevangene van het Vaticaan", maar
hij is wel enigszins de gevangene van
het protocol der pauselijke ceremo
niën gebleven. Z.H. kan daar zoveel
veranderingen in aanbrengen, als
hem belieft. Het is echter ondenk
baar, dat de paus met zijn koffertje in
zijn hand in het vliegtuig stapt. De
opvo'ger van Petrus kan niet meer
zo huiselijk op reis gaan als Petrus
en de plaatsbekleder van Christus kan
niet meer zo vrij rond wandelen ais
de Meester zelve het deed.
Ha! glimlacht menigeen, nu
hebben we hem juist, waar we hem
hebben moesten.
Waarom kan het niet? vraagt
meneer Menigeen. Waarom woont
de paus in een paleis, terwijl Christus
geen steen bezat om zijn hoofd op
neer te leggen? Waarom maakt men
voor de paus een knieval, terwijl Pe
trus een 'de~ge ijk eerbetoon van de
hand wees? Waarom wordt de paus
gedragen en ging de Goddelijke Ver
losser blootsvoets over stoffige we
gen?
Men zou ook kunnen vra
gen, waarom koningin Juliana
niet vierhoog woont in een Amster
damse achterbuurt, waarom iedereen
een diepe buiging voor haar maakt,
en waarom zij in een gouden koets
rijdt en eer. diadeem op het hoofd
draagt?
'Niet omdat de koningin zich geen
gewone vrouw weet maar omdat
geen enke.'e rechtgeaarde Nederlan
der haar als een gewone vrouw be
schouwt. Het is uit meer dan één uit
lating op te maken, dat Hare Ma
jesteit het prettig zou vinden indien
zij en haar gezin de bewegingsvrij
heid van een gewoon staatsburger be
zat. maar het wordt haar eenvoudig
weg niet vergund. Overal waar zij
komt, wordt zij bejubeld, in de bloe
men gezet, met eerbiedige buigingen
bejegend en zij neemt die hulde
aan, Zij schikt er zich in omdat zij dat
aan de eer en hoogheid van het ko
ningschap verplicht is. Zij heeft haar
persoonlijke vrijheid prijs gegeven
toen zij kroon en troon aanvaard
de. Hoe zwaar de 'ast der koninklij
ke waardigheid ook moge drukken,
toch zou H. M. onaangenaam getrof
fen zijn, als wij haar. nu zij de kroon
draagt, links lieten liggen. „Een ko
ning is een men%hte verbonden
in een kroon'' (Constantijn Huygens).
Een belediging van haar is een be
lediging van het gehele Nederlandse
volk. Echter ook in dit geval zou
men kunnen aanvoeren: prins Wil
lem van Oranje, „de Zwijger", de
grondlegger van het vrije Nederland
en van ons koningshuis, leidde toch
een zeer eenvoudig leven, zonder
paleis en zonder hofstoet! Koninklijk
eerbetoon zou hij als ongepast hebben
afgewezen. Maar dan antwoordt ge
en met het volste recht de om
standigheden zijn sindsdien veran
derd. In het koningschap van het
Oranjehuis eren we de „Vader des
Vaderlands'' en het vaderland zelve.
pAS nu IN DIT ORANJE-PLEI-
DOOI alles wat op de koninklijke
waardigheid betrekking heeft toe
op de pauselijke en dan zijn we
spoedig op dit punt „dikke maatjes"
Ook de paus is een menigte (name
lijk de gehele Christenheid, ja, zelfs
het gehele mensdom) verbonden in
een kroon. Hem eren we als stadhou
der van Koning Christus, als opvol
ger op het Rots-gestoe"te van Petrus.
De Christus leefde in eenvoudige en
sobere omstandigheden, maar men
vergist zich. indien men zijn levens
wandel voorstelt als van een hei
lige proletariër", als van b.v. Fran-
ciscus van Assisië, die in een versle-
'ten en afgedankte boeren-<plunje door
de va'leien van Umbrië trok. O. L.
Heer maakte er wel degelijk aanmer
king op, a's Hij niet met de ver
eiste beleefdheid werd ontvangen,
omdat uit die nalatigheid bleek een
gebrek aan geloof. Iedereen zou het
een hemelte"gend schandaal vinden,
indien wij. omdat Hij aan allen ten
voorbeeld nederig en zachtmoedig
op aarde predikte. Hem in zijn sacra
mentele tegenwoordigheid in onze
kerken, niet met de grootst mogeWjke
luister omringden. Aanvankelijk ge
schiedde de verering van de H. Ge
heimen in zeer grote eenvoud, maar
toen de Kerk zich steeds dieper ervan
bewust v/erd, welk een heme'se
heerlijkhed haar in het H. Sacra-
greep zij naar de kostbaarste stoffen,
om haar veiborgen Bruidegom te
huldigen en begon zij (reeds in de
eerste eeuwen) de simpele plechtig
heid van het H. Avondmaal met een
ere-krans van gebeden en ceremo
niën te omringen.
JETRUS WAS EEN EENVOUDIG
MAN, visser van beroep, maar
men vergist zich eveneens, als men
denkt dat hij a.s een „gewoon man
over straat kon gaan. Als men wist,
dat hij in aantocht was, legde men
de zieken langs de weg, opdat ten
minste zijn schaduw over hen heen
zou gaan en zij genezen zoüden wor
den. Tóen Fetrus in de gevangenis
zat, werd er in de gehele Kerk voor
hem gebeden. Hij trad, na de hemel
vaart van Christus, zeer pause ijk
op. Hij is het, die altijd namens de
overige apostelen officiëel het woord
voe-t. Hij is het, die de hoogst gewich
t.'ge beslissing neemt, de heidenen in
de Kerk op te nemen. Hij is het. die
op de eerste kerkvergadering te Je
ruzalem in het jaar 49, namens aLe
apostelen sprekend, een uitspraak
doet met de aanhef: „Het heeft de H.
Geest en ons goed gedacht, het vol
gende te bepalenEn als Paulus
op de weg naar Damascus plotseling
bekee-d is, gaat hij naar Jeruza'em
,om Petrus te zien", en twee weken
bij de Steenrots te blijven. Voor
Petrus had Christus gebeden „dat
zijn geloof niet zou bezwijken" en
hem opgedragen, na zijn bekering,
de overige apostelen te versterken.
Paulus heeft het lee-gezag van Pe
trus niet ;n twijfel getrokken, toen
hij het, om tactische redenen, met
diens handelwijze niet eens was.
(Paulus zeif handelde eigenlijk pre
cies zo, toen hij Timotheus liet be
snijden), maar wel vinden we aan
het slot van de tweede, aan Petrus
toegeschreven brief, de vo'gende.
zeer pauselijke opmerking:
Weet ook de lankmoedigheid
van onzen Hee- als een teil te
waarderen, zoals onze geiiefdt
broeder Paulus, naar de hem ge
schonken wijsheid, aan u heeft
geschreven en zoals hij dit ook
in al de andere brieven leert, wan
neer hij over die dingen spreekt.
Er komen daa~in sommige duiste
re plaatsen voor, die onontwikkel
de en onstandvastige mensen ver
draaien tot hun eigen verderf
zoa's ze dat ook met al de ander-:
Schriften doen. Gij, dan. gelief
den, nu ge het te voren weet.
weest op uw hoede, opdat gij
niet door dwaling der goddelozén
wordt meegesleept en uw eigen
vastheid verliest. Neemt lieve-
toe in genade en kennis van Je
zus Christus, onzen Heer en Ver
losser. Hem zij de glorie nu en
tot de Dag der Euwigheid.
De Petrus, die zulke taal liet schrij
ven, is geen ongeletterd vissertje
meer, doch een gezagsdrager, een
paus. „Maar" zucht de heer Me
nigeen toch geen paus met
een drievoudige kroon op het hoofd
en voor wie men een knieval maakt!"
DAT IS ZO. Ook de eerste reeks
van opvolgers op de bisschops
stoel van Rome ofschoon zij zich
zoals Clemens I (t 100) en Victor I
(t 199) zeer pauselijk gedroegen
torsten geen kroon. Deze kwam, en
kelvoudig, voor het eerst in gebruik
in de 4e eeuw; de drievoudige kroon
in de 13e eeuw. Maar de Kerk van de
eerste eeuwen, die voor de helft
van dat tijdperk als illegaal moest
onderduiken voor de woede der ver
volgingen, was nog hoogst eenvoudig
van bestuursvorm en uiterlijke plech
tigheid. Het is te vergelijken met een
boeren-dorpje, dat uitgroeide tot een
wereldstad. Leiden was in de 8ste
eeuw een verzame.ing hofsteden met
hooibergen, maar (al is het geen we
reldstad geworden!) de functie van
de burgemeester van toen met een
burgemeester van nu hoewel zij
collega's zijn is toch wel een klein
ietsje gewijzigd. Wanneer ge een bur
gemeester van Leiden met de ambts
keten omhangen, ais voorzitter van
de gemeenteraad, in het hoog ge
stoelte ziet zetelen, is dat een heel
wat plechtstatiger aanblik, dan de 8e
eeuwse burgemeester, die in een
blauwe kie steunend op een mest
vork, zijn mannetjes bevelen gaf.
Dat was wel bizonder landelijk en
aantrekkelijk, maar de bestuurs
functie van een tegenwoordige bur
gemeester van Leiden heeft zulk een
omvang genomen, de uitoefening van
het koninklijk gezag is zó gecentra
liseerd in zijg handen gelegd, dat hij
mocht hij er al zin in hebben
voor de uitoefening van het boeren-
beroep geen tijd meer zou kunnen
vinden.
„Goed" brengt Menigeen in het
midden „ook de pauselijke waar
digheid en de pauselijke bestuurs
vorm heeft zich ontwikkeld met de
groei van de Ke k. De tooi, waarme
de de in vrijheid gekomen Kerk; zich
kon gaan sieren, tooide ook de pau
selijke waardigheid met een rijk ge-
remonieel. De vergelijking met de
groei van het burgemeeste schap van
Leiden vind ik wel aardig, maar men
knielt toch niet voor de burgemees
ter!"
ER IS OOK EVEN GEEN KLEIN
VERSCHEL! roepen we uit.
De burgemeester voert het gezag in
naam der konigin. de paus in naam
van de Zoon van God. En niet alleen
voor de paus vallen we op de knieën,
maar voor iedere bisschop, omdat hij
een opvolger van de aposte.enschaar
is. De apostelen zouden zulk een eer
betoon hebben afgewimpeld, omdat
het hun eigen persoon gold. Paus en
bisschoppen aanvóarden het, ómdat
het a's eerbetoon aan hun aposto
lisch ambt in gebruik is gekomen.
Met afgoderij heeft die knieval niets
te maken, evenmin als het afgoderij
is, wanneer men bij de kroning voor
de koning van Engeland neerknielt.
Het was vroeger algemeen gebruik
niet alleen voor paus en bisschoppen
maar ook voor keizers, koningen en
graven op de knieën te zakken, d. w.
z. zich de helft van zijn lichaamsleng
te kleiner te maken, om zijn onderda
nigheid te betuigen. De Kerk blijft
die hof-etiquette op p~ijs stel en, of
schoon het begroetings-ceremoniee1,
met name bij de paus veel eenvou
diger is gemaakt. Daarbij komt dat
vaak een bisschop tegelijk met de be
groeting, eén kort gebed of teken var.
zegen uitspreekt of geeft. Al zou *e
gelegener tijd de knieval a!s a'ge
meen gebruik worden prijs gegeven,
dan zou men bij de zegenbede
toch eigener beweging neerknielen.
•"POT SLOT maken we er de heer
Menigeen op attent, dat ook de
Kerk haar :n de loop van 19 eeuwen
zo veelkeurig ontplooid ceremoniële
kleed, altijd als slechts een kleed
blijft beschouwen. Wanneer de paus,
tiaa- gekroond, in een troon gezeten
de St. Pieter wordt binnengedragen
om het heilig offer van Christus'
kruisdood op te dragen, is hij door
HYPOTHEKEN
en voor alle andere zaken
op bet gebied van on
roerende goederen
Bouw-en Makelaarsbedrijf
v.d. Drift
een stoet van hoogwaardigheidsbe
kleders ontgeven. Niet zodra echtex
is de bisschop van Rome (of welke
andere bisschop ook) in de viering
der Liturgie tot de stille ogenb'ikken
van de H. Mis gekomen, of kroon en
mijter en zelfs het witte, rode of
paarse schc-delmutsje verdwijnen en
aap het altaar staat een priester, zo
als iedere andere priester.
Wij vinden het ook altijd een sterk
staaltje van liturgische vrijpostigheid,
dat in de stöet van een pauskroning,
vlak voor het gezicht van de nieuwe
opperherder, een brandende stroowis
wordt uitgedragen en Z. H. he-haaH
wordt toegeroepen: ..Zo vergaat de
glorie der wereld, paus!"
Zelfs op het hoogtepunt van zijn
verheffing tot p'aatsbekleder van
Ch-istus houdt de Kerk aan de paus
voor, dat hij ook maar een mens is
en een zware verantwoording heeft
af te leggen aan Hem, wiens plaats
h'i bekleedt. Pe te°r Tif~n;geen zal
dit ceremonieel wel buitengewoon ge
slaagd vinden!
v. P.
Ziekte in 't gezin
Bij kou op borst en keel inwrijven met
Dampo. Groten bij griep en ziekgevoel
bovendien een „Mijnhardtje" nemen
Father van Graven, die voor va-
cantie uit zijn missie enige tijd in
Nederland is teruggekeerd, heeft van
zijn Bisschop Mgr. Reesink bericht
ontvangen, dat zijn kerk en school
door brand zijn vernield.
En dat in een parochie met 4000
volwassen katholieken, waar ieder
jaar ongeveer 400 dopelingen zijn.
Achfet, waarover father van Gra
ven al epige keren in ons blad heeft
geschreven, is daardoor zwaar ge
troffen. En de ijvervolle missie-pas
toor in het bijzonder. Hij wil en zal
echter ..opnieuw beginnen, alsde
katholieken van Nederland hem hel
pen. Daarop moge hij niet te ver
geefs vertrouwen! Adres: father C.
W. van Graven, Achterweg 25, Lisse.
Giro 521293.
MINISTER STIKKER:
„Wanneer een Veiliglieidraad zijn
competentie verre overschrijdt,
lieeft een klein land tot taak, niet
voor die politiek te buigen"
„Hoezeer de regering de beschul
diging tegen Kardinaal Mindszenty
betreurt, toch meent zij, dat het
niet op haar weg ligt, enige stap
te doen"
Bij de voortzetting der behande
ling van de begroting van buiten
landse zaken heeft de minister, de
heer Stikker, Vrijdagmiddag in de
Tweede Kamer zijn Donderdag afge
broken rede voortgezet. De organi
satie van het departement bespre
kende, zeide hij, dat hem gebleken
was, dat die in het algemeen wel
aan de behoefte voldoet. Spr. zeide
erkentelijk te zijn voor de volkomen
bereidheid en de teamspirit op zijn
departement. Er bestaat homogeni
teit op het departement en in de
buitenlandse dienst, in het kabinet
en in het Nederlandse volk.
Het 'is in Amerika onmogelijk
thans begrip aan te kweken, voor het
Neder'andse optreden in Indonesië.
Wanneer een Veiligheidsraad zijn
competentie verre overschrijdt heeft
een klein land de taak niet voor die
politiek te buigen, maar zijn positie
vastberaden te handhaven. Niets
In het Rijksmuseum van Oudheden vindt men een
grote steen-kolos, bestaande uit brokstukken van
een originele steen, die met cement zijn aangevuld
en samengevoegd, om a'dus zoveel mogelijk een
•idee te geven, hoe de steen er oorspronkelijk uit
zag. Daar de ontbrekende stukken niet meer te
achterhalen zijn, is men tot deze oplossing geko
men. om de wel aanwezige stukken zó te bewaren,
dat zij het best tot hun recht komen.
Na de restauratie van het pand Kloksteeg 2
Hetzelfde idee kregen aan het behoud van de
we gistermiddag bij een originele indeling is ge-
bezoek aan het pas geres- daan, is het vervangen
taureerde pand Kloksteeg van het ouderwetse, op
2 dat in vervallen staat een open plaatsje staande,
dotpr de vereniging „Oud toilet, dat door een mo-
Leiden" werd aangekocht, derae sanitaire inrichting
Met deze vergelijking is is vervangen, waaraan een
niets onvriendelijks be- oude bedstede is opgeof-
doeld; veranderingen in ferd.
de loop der eeuwen, het
verval in de laatste jaren Voor de restauratie is
en vooral het slopen tij- veel gebruik gemaakt van
dens de oorlog, hebben oud materiaal, afkomstig
vele vragen doen rijzen De Lakenhal het Pest-
over de historisch juiste "Uls. en "e Stadstimmer-
situatie in tiet oude bin- werf .waar o.a. enkele iu-
r.enhuis, dat in Leiden weeltjes van pijpen-deu-
rig in zijn soort is. Bij de r®,n gevonden werden Bij
restauratie zijn vele aan- alles heeft de architect, ne
wijzingen gevonden be- lieer G. van der Markt,
treffende de oorspronke- Z1C" laten leiden door dt7
li.jke toestand, welke aan- gedachte, dat alles zovee
wijzingen men heeft ge- mogelijk bij het oude
vOigd. Veel vraagteeknns n?oest b'"ven. Verande-
zijn echter gebleven en xungen, die m de Iood der
voor de oplossing hiervan jaren werden aangebrac.i,
zijn zowel de fantasie als ?5'?.!rVi:G
de eis tot practische be-
.woonbaarheid aangegre
pen.
Het huisje dateert
geheel opnieuw werd op
gemetseld.
Hoewel de aankoopsom
slechts drie duizend gul
den was. is dit pand voor
het fonds „Het Leidse
Woonhuis" toch zeer duur
door de hoge restauratie
kosten, die niet minder
dan 13.800 vroegen. Een
groot dee' hiervan wordt
echter gedragen door de
subsidies van Rijk, Pro
vincie en Gemeente.
Het huis wordt thans
weer bewoond, n.l. door
de antiquair H. Werz. die
zijn zaak „De Smennse
Pot" van het Rapenburg
naar dit pand overbracht
en met zijn antiquiteiten
een bijzonders sfeer schept
in dit alleraardigste huisje
met zijn wenteltrapjes, in
springende hoeken, kleine
vertrekjes, zware balken-
zo.dering en donkere pla
vuizen op de vloer.
In tegenwoordigheid
van vele autoriteiten en
genodigden zal het pand
hedenmiddag om half vier
officieel worden geopend,
op welke gebeurtenis wij
Maandag nog nader terug
situatie niet meer af te lei
den was. werden gehand
haafd. Om het huis be
woonbaar te maken is in
de huiskame- een fan+asie-
oSd'p6e 'S" "fndefi'j" schoorsteen gemetseld
nïfSicoi r?iM werden o.a. op twee slaap-
t-hkamers stuc-plafonds aan-
zonder aardig is hierbu het gpbraohf
voorhuis, dat vroeger ge- K
biuikt werd voor de ne- De voorgevel is een uil
ring of handel, welke de 17e eeuw daterende
door de bewoners gedre- trapgevel, waarin ramen
ven werd. Ramen, zowel van verschilende stijl zijn
vanuit de keuken (het aangebracht. Ook weer
onderhuis) als uit de op- omdat de historische si-
kamer. maakten het mo- tuatie niet met zekerheid
gehjK een wakend oog op was terug te vinden, is de
dit voorhuis te houden, toestand behouden geble-
mag worden nagelaten om ons
standpunt in de Indonesische kwestie
te doen zegevieren. Het zou onjuist
zijn, ons thans gegriefd uit de V.N.
terug te trekken, aldus de minister.
Opmerkend dat Nederland een in
tegrerend deel van de Westerse sa
menleving is, betoogde spr. vervol
gens, dat we hebben samen te wer
ken rr.et andere landen om onze
christelijke cu'tuur te verdedigen te
gen de hoogst ernstige aanslagen,
welke daartegen worden onderno
men. Spr. wees op het uitzonderlijk
grote belang der Marshallhulp.
Na opgemerkt te hebben, dat hij
zich nader wil beraden over het zen
den ener parlementaire commissie
naar Duitsland, gaf de ministter te
kennen, dat de technische grenscor
recties geheel afzonder1 ijk staan van
dè Nederlandse territoriale eisen.
Hoezeer de regering de beschuldi
ging tegen kardinaal Mindszenty
betreurt, toch meent zij, dat het niet
op haar weg ligt enige stap te doen.
Dat is eveneens het geval ten aan
zien van-Spanje en Griekenland.
De heer Van der Goes van Naters
(Arb.) diende een mede door de
heren Serrarens (KVP), Schmal
(CH), Korthals (VVD) en Bruins
Slot (AR) ondertekende m'otie in.
Deze motie luidt aldus:
„De kamer, gezien haar uitspraak
van 19 Maart 1948 betreffende een
blijvende aaneensluiting van staten
en die van 23 April 1948 betreffen
de de opbouw van een rechtsge
meenschap van democratische sta
ten in federaal verband,
van oordeel, dat de in laatstge-
melde motie uitgedrukte gedachte
van doel ver banden, waarbij, voor
zover mogelijk en wenselijk, gezag
dient te worden opgedragen aan bij
zondere boven-nationale organen
aanvulling behoeft,
van gevoelen, dat ook op interna
tionaal terrein rechtstreekse volks
invloed niet kan worden gemist,
spreekt als haar mening uit, dat
gezocht dient te worden naar de
vereniging van de bovengemelde
denkbeelden, enerzijds die van
doelverbanden, waarin naast het
element van ambtelijke deskundig
heid, plaats dient te zijn voor des
kundigheid uit het vrije maatschap
pelijk leven, an-'erzijds die van een
Europese assemblee, waar op parle
mentair niveau, internationaal toe
zicht mogelijk is,
aanvaardt het, met medewerking
der regeri/ig op 28 Jan. 1949 te Lon
den genomen besluit tot vorming
van een raad van Europa, bestaan
de uit een raadgevend lichaam
naast een comnvmisie van ministers,
als een belangrijk begin dan de
door haar wenselijk geachte ont
wikkeling."
Nadat ook andere leden hadden
gerepliceerd, werd de verdere be
raadslaging tot de volgende week
geschorst.
ment des Altaars was toevertrouwd, De enige concessie, die ven, zij het dan dat de top DE TOP v. d. FRAAIE 17 e EEUWSE TRAPGEVEL.
VERZEKERINGSZAKEN
VERTROUWENSZAKEN
Assurantiekantoor
SLEGTENHORST
NIEUWE BUN 16, LEIDEN, IEL. 23010
tys&tjaatt
m INDIE:
GERRIT F. SCHEFFER
Rembratestraat 18,
Leiden,
verjaart op 6 Februari te Purabaia
(bij Bandoeng),
JOH. HELVERSTEYN
Heemskerkstraat 64,
Leiden,
viert 8 Februari zijn 22e verjaardag
te Surabaia.
B. TH. MOURITS
Reeuwijk,
geboren 8 Febr. 1927, viert voor de
le maal zijn verjaardag te Poerwo-
lingo (Java).
G. p. VAN DER HULST
Rijndijk
Voorschoten,
soldaat le klasse, sinds Juni 1947 te
Fort de Koek (Sumatra), vier 9 Fe
bruari zijn tweede tropische verjaar-
(Foto's van in Indonesië verblijven
de militairen kunnen bij de redactie
worden ingestuurd tot uiterlijk een
week voor de vehrjaardag. Foto's,
welke later worden ingezonden wor
den niet opgenomen).
