FREDERIK
Bonnenzwendelcomplot door
C.C.D. opgerold
Het Rode Kruis vraagt
J 3la>de J
WOENSDAG 12 JANUARI 1949
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 2
Twaalf kinderen verbrand
Hedenochtend is het kindertehuis
„Les Oisillens" te Chateau d'Eux in
Zwitserland afgebrand, waarbij 12
kinderen orn het leven kwamen. Een
dertiende kind heeft ernstige brand
wonden en men verwacht niet, dat
het in leven zal blijven.
VLIEGTUIGONGELUK IN
•BRAZILIË.
Bij Pelotas, in Zuid-Brazilië, 'S
een vliegtuig neergestort. Voor zover
thans bekend, verloren hierbij acht
personen het leven.
Cassatie-beroep
van Rauter
verworpen
De Bijzondere Raad van Cassatie
heeft heden het casatieberoep van
oud-commissaris-generaal Hans Al-
bin Rauter, die door het Bijzonder
Gereechtshof te 's-Gravenhage tot de
doodstraf veroordeeld was, verwor
pen.
DE LOONCORRECTIES IN DE
BOUWVAKKEN.
Sinds het begin van dit jaar zijn
ingevolge een beschikking van rijks
bemiddelaars de lonen in het bouw
bedrijf verhoogd. Deze loonsverho-
gin geldt alleen voor de geschoolde
arbeiders en komt er op neer, dat
op de objecten, waar uitsluitend in
tijdloon wordt geVerkt, de uurlonen
met vier of vijf cent zijn verhoogd.
Gistermiddag heeft de Bedrijfs
Unie in het bouwbedrijf, waarin ver
tegenwoordigd zijn de Alg,, de R.K.
en de Chr. Bouwvakarbeidersbonden,
over deze zaak vergaderd en er is
besloten, in overleg te treden met de
raad van bestuur in het bouwbedrijf,
ten einde te trachten op zo kort mo
gelijke termijn te bereiken dat aan
de arbeiders, werkzaam op tarief-
cbjecten. ten minste als weekloon het
verhoogde uurloon van de tijdloners
zal worden uitbetaald.
IN AMSTERDAM IETS MEER
GRIEP DAN NORMAAL.
Geruchten, dat de „Italiaanse
griep" reeds tot Amsterdam zou zijn
doorgedrongen, deden ons bij de
G.G.D. informeren, hoe het met de
gezondheidstoestand van de stad is
gesteld. Het aant?' griepgevallen is
iets groter dan normaal, zo deelde
men ons mee, maar iets bijzonders
is er niet aan de hand. Er zijn veel
mensen erg verkouden, en men is
dan al gauw geneigd, óók van griep
of influenza te spreken. Redenen
voor ongerustheid zijn er niet.
Aetherklanken
DONDERDAG.
HILVERSUM T. 301 meter.
7 00 Nieuws; 7.50 Gr.pl.; 8.00 Nieuws;
8.15 Pluk de dag; 8.05 Mozartconcert;
10.00 Strijkkwartet, Franz Xaver
Richters; 10.15 Morgendienst, ds. P.
N. Kruyswijk; 11.00 De Zonnebloem;
11.40 Schoolradio; 12.30 Pianorecital;
12.30 Land- en tuinbouwnieuws;
13.00 Nieuws; 13.25 Amerikaanse wal
sen; 14 00 Marinierskapel; 14.40 de
kleuter'thuis (I); 15.30 N.C.R.V.-koor;
16.00 Bijbellezing door ds. mr. A. Lu-
teyn; 17.00 Radio jeugdjournaal; 17.30
Amsterdams Vocaal Kwartet; 17.15 C.
W. V.-kwartier; 19.00 Nieuws; 19.15
Nederlandse organisten; 20.00 Nieuws;
20.15 Scandinavische Steravond met
spraakwaterval; 21.30 Familiecompe-
titie; 22 25 Valerius gedenckclanck
(XIV); 22.45 Avonoverdenking; 23.00
Nieuws; 23.15 Mozart-concert
HILVERSUM II. 415 meter.
7.00 Nieuws; 7.50 Dagopening, dr. A.
Trouw; 9.00 Pianoconcert. George
Gershwin; 10.00 Morgenwijding, ds.
E. H. Blaauwendraad; 10.50 Kleuter
tje luister!; 11.00 Orgelconcert; 11.45
Gezinsleven bij de Bataks (II); 12.30
Land- en tuinbouwnieuws; 12,38 Pia
noduo; 13.00 Nieuws; 14.00 In en om
de tuin; 14.20 Solistenconcert: 15.00
Voor zieken en gezonden; 16.00 As-
sortimenti; 17.20 Welk dier deze
week? 17.50 Indon. lekkernijen; 18.00
Nieuws; 18.30 Cello en piano; 19.10
Avondschool; 20.00 Nieuws; 20.15
Kamerorkest; 21.15 Hoorspel; 21.55
Negro-spirituals; 23.00 Nieuws; 23.15
Gamofoonplaten.
Ambtenaren en politie medeplichtig
Naar het „Vrije.Volk" verneemt,
hebben rechercheurs van de Amster
damse C.C.D. in samenwerking met
politie en justitie een wijdvertakt
complot van bonnenzwendelaars ont
rafeld. Duizenden bonkaarten hebben
deze zwarte handelaars versjacherd;
enorme kapitalen werden hiermede
verdiend.
De zwendelaars met de traditio-
nale namen als Lange Henk, Rooie
Toon enz. enz. werden bij hun
duistere machinaties ter zijde gestaan
door distributie-ambtenaren in vele
plaatsen des lands en door vier re
chercheurs van de voormalige „blau
we kamer" van het Amsterdamse
hoofdbureau van politie (zij zijn in
middels gearresteerd). Deze recher
cheurs deden op het voor de zwende
laars juiste moment een oogje toe.
Zelfs lichtten zij kaarten uit het straf,
register in het politiebureau.
Verscheiden belangrijke figuren uit
het complot zijn ach*te»haald en in
verzekerde bewaring gesteld.
Enige weken geleden ontdekte de
politie te Steenwijk een vervalsing
van bonnen, die tot de arrestatie van
een beruchte figuur Zwarte Ri-
nus uit de Amsterdamse onderwe
reld leidde. Deze arrestatie was de
inleiding 4ot vele andere.
Op tien verdachte adressen werd
een inval gedaan. Bij een zekere
Henk M„ alias Lange Henk, alias
Paanakkertje, trof men vele kaarten
en duizenden guldens aan. Deze Henk
pakte de zaken „groots" aan. Hoe-
EINDE JANUARI WEER RIJST.
Einde Januari zal aan alle leef
tijdsgroepen wederom rijst beschik
baar worden gesteld. In de bonnen-
lijst van 27 Januari zal een bon
worden opgenomen, recht gevende
op het kopen van 250 gram rijst.
Deze verstrekking en die van begin
December 1948 (100 gram voor
iedereen) zijn mogelijk gemaakt
door de aanvoer van 6.000 ton rijst
uit Siam.
Zoals reeds is medegedeeld is voor
1949 aan Nederland toegewezen
18.000 ton. Voor de aankoop van de
ze hoeveelheid is contact opgenomen
met Siam en Birma. Het zal van de
prijs afhangen of de gehele toewij
zing (allocatie) opgenomen zal wor
den.
Gezien deze onzekere factoren is
het niet mogelijk, een enigszins
regelmatige distributie van rijst
te voeren. Het ligt echter voor de
hand, dat in de naaste toekomst nog
verdere verstrekkingen zullen vol
gen.
MOEDER LIET HAAR BABY
OMKOMEN.
In voormalig Hillegersberg (Rot
terdam) heeft zich een ernstig geval
van verwaarlozing voorgedaan. Een
moeder verzorgde haar baby, een
knaapje van zes maanden, zo slecht
dat het hierdoor is overleden.
De vrouw, de 29-jarige C. H. U.
den H. is deswege gearresteerd en
zal voor de officier van justitie woe
den geleid. Tegen de vader, de 35-
jarige meubelmaker J. U., is pro
ces-verbaal opgemaakt wegens dood
door schu'd.
Het gezin bestond uit man, vrouw
en vijf kinderen, waarvan de laatste
twee vrijwel geen verzorging kregen.
Het vierde kind werd in een kinder
wagentje te slapen gelegd, kreeg wel
eten, maar werd zelden gewassen of
verschoond. Toen dit kind geboren
werd verliet de vrouw kort daarop
na ruzie het huis. Het huis vervuil
de daardoor zodanig, dat het met
veel moeite weer bewoonbaar kon
worden gemaakt. Later keerde de
vrouw terug en *t kind doorstond de
ieed. Niet alzo thans het jongste
knaapje, dat in een ziekenhuis ter
wereld kwam. De vrouw hieid zich,
toen het kind thuis kwam, niet aan
het voorgeschreven diëet van de
arts. Ook dit kind kreeg het bewus
te kinderwagentje a's bedje toege
wezen. Gewassen werd het zelden,
het laatst enige dagen voor Kerstmis.
Evenmin werd het verschoond of
werd het bedje droog en rein ge
houden.
De man verdiende als meubelma
ker 65.per week. De staat van
vervuiling in huis scheen hem niet
te deren.
De „verzorging" heeft er toe ge
leid, dat het kind Zondag is overle
den.
wel hij als hulpboekhouder een s;
ris van 140 gulden per maand had
verdiend, versleet hij in één jaar
tijds drie auto's. De inboedel van zijn
woning aan de Lekstraat te Amster
dam, bleek van een rijkdom, als de
rechercheurs nog zelden hadden ge-
zien.
Ter camouflage van zijn wendel-
praktijken opende hij een hoeden
zaak aan de Ferdinand Bolstraat. La
ter verkocht hij de zaak weer. Zijn
bankrekening omvatte 12.000 gulden
.verantwoord" geld; fantastische be
dragen besteedde dit heerschap aan
zijn vriendinnen en liefhebberijen.
In 1946 werd Lange Henk wegens
geknoei met boterbonnen tot twee
maanden veroordeeld. Zijn dikke par-
tefeuiile wist te bereiken, dat zijn
strafregister uit het hoofdbureau van
politie verdween. Toen zijn koffer
met ongeveer 200 bonnen werd gesto
len, ging 't mis met deze „bonnenko
ning". In zijn kennissenkring heers
te groot tumult: men beschuldigde el
kaar over en weer van de diefstal.
Afgunstige vriendinnen klapten uit
de school en Lange Henk liep tegen
de lamp*.
Ook de andere zwendelaars hebben
enorme kapitalen bijeengegaard. Bij
twee van hen heeft de fiscale recher
che reeds 20.000 gulden in beslag ge
nomen.
He complot schijnt thans nog niet
geheel ontmaskerd te zijn. Het onder
zoek wordt met volle kracht voort
gezet.
OVERVAL OP WIELRIJDSTER.
Een inwoonster van Bornerbroek
in Twenthe, mej, P. L. Atenkamp,
werd, toen zij 's avonds naar huis
fietste, door een wielrijder aangere
den. Zij viel en kwam in de berm
van de weg terecht. Toen zij weer op
haar fiets wou stappen, sloeg de
wielrijder haar enige malen met een
stuk ijzer op het hoofd. Hij ging ech
ter op de vlucht, toen op het hulpge
roep van mej. P. enige omwonenden
kwamen toesnellen. Mej. P., die ern
stig aan het hoofd gewond was,
moest naar het R.K. ziekenhuis te
Almelo worden overgebracht.
De politie te Bornerbroek stelde
een onderzoek in. Enige tijd later
kon de man, die afkomstig is uit Al
melo, worden gegrepen. Hij legde
een volledige bekentenis af.
DE RAMP VAN DE „NIJMEGEN".
Tijdens het onderzoek, dat onder
leiding van het Engelse ministerie
van luchtvaart te Ayr (Schotland)
wordt gehouden inzake de ramp met
de Nederlandse Constellation „Nij
megen", heeft gisteren op de tweede
dag, John Nisbet, controlerend inge
nieur in het generatorenstation te Kil
marnock, als getuige verklaard, dat
vroeg in de morgen op 21 October
jongstleden, toen hij op zijn post was
in de controlekamer, plotseling een
sterke afwijking werd geconstateerd
in de voedingsleiding van Kendoon.
De alarmschei ging en het waarschu-
wingslicht flikkerde. In de controle
kamer was men niet in staat te ont
dekken, waar de storing zich bevond.
Men kon alleen vaststellen, dat het
de Kendoonsectie betrof, welke liep
van het generatorenstation te Kil
marnock naar Kendoon, dicht langs
Tarbolton.
In antwoord op een vraag van John
Cameron van de K.L.M., zeide Nis
bet, dat de storing in geheel Schot
land te bemerken moet zijn geweest,
dus ook op vliegveld Prestwick.
In een gedeelte van ons vorig num
mer hebben wij een en ander uit de
gisteren gehouden zitting vermeld.
Procureur en advocaten hebben een
kruisvuur van vragen op het be-
vrachtingspersoneel van de K.L.M.
afgeschoten. Geritsen, Groenevelt en
Van Loon zijn jonge mensen, lang
niet zo jong echter als Simpson
en alle drie maakten de indruk, dat
zij hun vak wel kennen.
De oplossing van het raadsel schijnt
niet in Amsterdam, maar in Prest
wick te moeten worden gezocht.
AMSTERDAMSE BEURS.
Over het geheel genomen was de
handel op de effectenbeurs gisteren
van bescheiden afmetingen, doch
voor enkele fondsensoorten werd toch
iets meer belangstelling aan de dag
gelegd dan de laatste tijd gebruike
lijk was en vooral konden in dit ver
band worden genoemd de cultuuraan-
delen en de Indonesische waarden.
Wel gaven ook deze papieren geen
grote omzetten te zien, maar er be
stonden ontegenzeggelijk enige koop
lust en de stemming was dan ook
vast. Klaarblijkelijk hield dit ver
band met een hoopvoller sentiment
ten aanzien van de ontwikkeling van
de Indonesische kwestie.
De beleggingsmarkt was kalm. Ne
derlandse staatsobligatiën waren vrij
wel onveranderd. Voor Indonesische
gemeentelijke leningen bestond
vraag. De Amerikaanse markt lag
verlaten
IN ONS VORIG ARTIKEL hebben we uiteengezet hoe het geven van
bloed voor de evennaaste een daad is van grote naastenliefde, waarvoor
een beloning niet mag worden gevraagd noch aanvaard, omdat een
daad van naastenliefde haar karakter verliest, indien zijn in een of an
dere vorm beloond wordt.
Bloed, opdat daarmede
het bloed van anderen
genezen worde!
BINNENLAND.
B. en W. van Delft stellen
raad voor aan mr. G. Engberts, we
gens het bereiken van een pension
gerechtigde leeftijd, per 1 April a.s.
ontslag te verlenen als gemeente
secretaris.
B. en W. van Arasterdam deden de
gemeenteraad een voorstel toekomen
de in Mei 1948 aan de federatie van
instellingen voor kinderbescherming
te Amsterdam (FIKA) voor het jaar
1948 verleende subsidie groot f 48.470
met f 15.500 tot f 63.970 te verhogen.
Zij stellen verder voor: voor het sei
zoen 1948/49 de volgende subsidies te
verlenen; aan de stichting „Het Ne
derlands Volkstoneel" ten hoogste
f 30.000. Aan Je toneelgroep „Come-
dia" ten hoogste f 20.000.
B. en W. van Arnhem stellen de
Raad voor 70.000 gulden, zijnde de
helft van het totale tekort, ter be
schikking van de Arnhemse Orkest
Vereniging te stellen, zodat de nieu
we organisatie niet belast wordt met
de exploitatie-verliezen van vorige
boekjaren.
Tot voorzitter van de Katholieke
Nederl. Dagbladpers is in de vacature-
Bodewes gekozen de heer C. M. Dos-
ker, directeur van de Maas en Roer
bode.
LEIDEN
LEIDSE UNIVERSITEIT.
Geslaagd: candidaatsexamen Ge-
schiednis: de heren W. A. Keuzen-
kamp te Den Haag (cum laude) en J.
M. van Stralen te Amsterdam; doc-
toraal-examen pharmacie: de heer
P. E. Kamp te Den Plaag; candidaats
examen Wis- en Natuurkunde (H):
de heer J. F. van Kessen te Leiden;
candidaatsexamen Wis- en Natuur
kunde (L): mej. E. N. Luyendijk te
Den Haag en de heer J. Vermet te
Leiden; candidaatsexamen Wis- en
Natuurkunde de heer A. R. de Vroo-
men te Warmond.
II.
Waarom men zijn evenmens zijn
bloed geeft, zal na de vorige uiteen
zetting duidelijk zijn: men hoopt
daardoor de gezondheid aan anderen
te kunnen ■teruggeven.
Dat daaraan behoefte is, wie zou
het durven ontkennen?
De behoefte aan bloedplasma in
Nederland bedraagt 1000 flessen per
maand. Ook voor Indonesië is er gro
te behoefte, misschien binnenkort nog
veel meer, nu de inlandse bevolking
meer dan ooit op Nederland is aange
wezen.
De bereiding van het bloedplasma
geschiedt in de laboratoria van de
Centrale Bloedtransfusiedienst in
Amsterdam. Tcrt voor kort werd de
benodigde hoeveelheid alleen gele
verd door de bewoners van Amster
dam, doch er is nog veel meer nodig.
Immers, bij dysenterie vooral
veelvuldig in Indonesië voorkomend
en bij straatongevallen, of bij ope
raties, waarbij veel bloed verloren
gaat, kan het bloedplasma veel on
heil voorkomen.
Om in die grote behoefte te voor
zien is een plasma-campagne door ge
heel Nederland begonnen. In de
maand November van het vorig jaar
werden in 18 plaatsen w.o. ver
schillende kleinere gemeenten 5272
flessen bloed afgenomen.
Thans is Leiden aan de beurt en
de oproepen cfoartoe zijn of worden
deze week verzonden. De eerste dag
bi acht reeds succes. Nadat Maandag
morgen de eerste kaarten door de
post waren verzonden, kwamen er
's middags al ingevuld terug en giste
ren regende het ingevulde formulie
ren. Zo moet het gaan. Voor één keer
kan ieder zeker wel wat bloed mis
sen. In een week tijd is „de schade"
weer hersteld en het leven gaat weer
zijn gewone gang. Wie er voor voelt
donor te worden om daardoor regel
matig ten dienste te staan van de
Bloedtransfusiedienst en daardoor
ten dienste van zijn naaste, kan zulks
natuurlijk ook opgeven. Hij zal gaar
ne in de rij der donors worden opge
nomen.
De geschiedenis der
Bloedtransfusie.
De bloedtransfusie moet al oud zijn,
maar evenals alle uitvindingen heeft
65
Oet werd Frederik eerst
een beetje onbehaag
lijk te moede, maar toen
vond zijn hand de tover
ring en was hij weer vol
komen gerust gesteld.
„Mij kan niets gebeuren!"
bedacht Frederik hardop en
dit was aanleiding voor
de man met de samenge
groeide wenkbrauwen om
zijn vuisten te ballen en
hiermee dreigend in de richting van
Frederik te gebaren.
„Beste mensen", begon Frederik.
„Ik heb met deze geschiedenis wer-
ke.lijk niets te maken. Ik ben Fre
derik."
Nu drong de straatveger zich naar
voren. „Dat ventje heeft gelijk", zei
hij. „Ik heb zijn foto nog nooit in het
politieblad gezien. Die andere kerel
is Notaris Zwingelhout, maar hij is
onschuldig. Ik vergis me nooit, want
ik lees altijd ieder papiertje voordat
ik het in mijn karretje gooi. Ik heb
een uitstekend geheugen, al zeg ik
het zelf." Hij leunde met zijn kin op
zijn bezem en staarde Frederik pein
zend aan. „Nee vergis me nooit, want
ik lees altijd alle kranten voordat ik
ze weggooi. Ik.."
De man met de samengegroeide
en het avontuur met
Notaris Zwingelhout
verteld door. Hubert Vet
wenkbrauwen duwde de straatveger
weg en begon opnieuw met zijn vuis
ten te zwaaien. „Dat kan me allemaal
niets schelen", merkte hij op, „maar
ik weet heel zeker dat dit ventje al
mijn spaarduitjes in ontvangst ge
nomen heeft en dat is het maar
waar het hier om gaat. Ik meet m'n
centen terug hebben."
„Pak hem op!" gilde dezelfde stem
uit de achterste rij weer, en er wa
ren verschillende andere mensen die
de kreet overnamen.
Nu vond Frederik het tijd om te
verdwijnen. Hij draaide driemaal aan
zfjn wensrirg en prevelde. „Ik wil
een vogel zijn!" en hetzelfde ogenblik
was hij een grauwe huismus die luid
t9jilpend boven de hoofden van de
verbaasde menigte heen en weer
vloog.
ook zij de kinderziekten moeten door
maken.
Bij de eerste bloedtransfusies poog
de men te bereiken wat het woord
aangeeft, n.l. door-stroming. Aan de
ene zijde het „vuile" bloed eruit, aan
de andere zijde het „frisse" bloed
erin.
Afgezien van enkele opmerkingen
over de mogelijkheid van bloed
transfusie bij Egyptische en Romein
se schrijvers, is de eerste doelbewuste
bloedtransfusie, waarvan iets bekend
is, uitgevoerd in 1492 bij Paus Inno-
centius- VIII, zonder succes evenwel,
want de paus zou mét de beide bloed
gevers toch zijn gestorven.
In de 17e eeuw, na de ontdekking
van de bloedsomloop door Harvey in
1628, ontstond opnieuw belangstel
ling voor de bloedtransfusie. Richard
Lower verrichtte in 1665 de eerste
geslaagde bloedtransfusie bij honden
en in Frankrijk probeerde Denijs, de
lijfarts van Lodewijk XIV, transfusie
van dierlijk bloed bij de mens te ver
richten. Hij had het idee een nogal
wilde krankzinnige door het. inspui
ten van lamsbloed het zachtaar
digste wezen, dat hij zich kon inden
ken te kalmeren. De gevolgen ble
ven niet uit dierlijk bloed wordt
door de mens niet verdragen en na-
een aanvankelijke beterschap stierf
de patiënt. Een groot proces volgde
en tenslotte werden de bloedtransfu
sies in Frankrijk bij de wet verboden.
Omstreeks 1800 hervatte de Engel
se vrouwenarts Blundell, die zeer
onder de indruk was van ernstige
bloedingen in het kraambed, de po
gingen tot het geven van bloedtrans
fusies, nu met de bedoeling het te
kort aan bloed aan te vullen. Hij ging
uit van de opvatting, die inderdaad
juist bleek te zijn, dat men de mens
alleen menselijk bloed mag toedienen,
hfj smaakte de voldoening vele suc
cessen van zijn transfusies te zien. De
grootste moeilijkheid van Blundell
was echter en hij kon dit niet ver
klaren dat van de 10 transfusies
er 7 uitstekend verliepen en reeds
verloren gewaande patiënten het le
ven redden, terwijl er 3 ernstige
ziekteverschijnselen teweeg brachten,
waaraan de patiënt meestal binnen 10
dagen overleed.
Het duurde tot 1900 alvorens de
bloedtransfusie werkelijk haar huidi
ge waarde kreeg. Het was de grote
verdienste van dr. Karl Landsteiner,
in 1868 te Weenen geboren, dat hij in
1900 de oplossing bracht van het
raadsel der geheimzinnige sterfgeval
len na bloedtransfusies, waarvoor
Blundell geen verklaring kon vinden.
Landsteiner en zijn medewerkers
ontdekten de z.g. bloedgroepen en
vonden uit, dat de mensheid in vier
bloedgroepen was te verdelen, welke
thans internationaal met de vier let
ters O, A, B en AB worden aange
geven.
Op deze belangrijke gegevens is
doorgewerkt en de bloedtransfusie is
in de laatste halve eeuw duizenden
en duizenden ten zegen geweest.
En.... heeft u zich al opgegeven?
Zo ja, prachtig! Zo neen, doe het dan
onmiddellijk: de evenmens vraagt
ook van u een offertje, dat niets
kost!
Meldt u aan bij de Bloedtransfusie
dienst Ned. Rode Kruis, Rijnsburger-
weg 3, Leiden.
S. N. WARINGA. t
Maandag is hier ter stede in de
ouderdom van 77 jaar overleden de
heer S. N. Waringa, oud-onderdirec
teur van het vroegere Rijksopvoe
dingsgesticht hier ter stede en in
vroegere jaren een der meest ge
ziene figuren in de Leidse Voetbal
bond.
Jarenlang had de heer Waringa zit
ting in het bestuur van de Leidse
Voetbalbond, waar zijn steeds beza
digd woord altijd van groot gezag
was. Waringa was nimmer een eerste
spreker bij de discussie, maar zo hij
aan het woord kwam, kon men er ze
ker van zijn, dat hij zijn oordeel ge
reed had. Gedurende 28 jaar, van
19121940, heeft hij aldus gewerkt
voor de Leidse Voetablbond, waar
van hij tenslotte ere-lid werd, terwijl
hij in zijn vroegere jaren leiding gaf
aan de voetbalclub D.L.V., de club
van het gesticht, waaraan hij werk
zaam was.
De begrafenis van het stoffelijk
overschot vindt morgenmiddag te 2
uur plaats op Rhijnhof.
DE VACANT1E
VAN
Toen ook zijn voeten met een lich
te plons onder gingen raaKten zijn
handen ergens tegen aan. Hij voelde
een autoband en de draadspaken van
een wieL De auto was eri Hij deed
een sprong omhoog kwam met een
zucht van vei lichting aan de opper-
Onder het aantrekken van zijn kle
ren over ziin druipnatte lichaam
staarde hij in het grijze water en hij
voelde een rilling van onuitspreke
lijke angst over zijn rug
Hij was nog niet geheel klaar met
aankleden, toen hij Bé hoorde roe
pen. Hij gaf antwoord. Ze vroeg:
„Ben je klaar?"
„Nog één minuut!" schreeuwde hij
terug.
„Kom dan hierheen."
Even later hep hij met zijn jas en
vest over zijn arm en zijn das in de
hand de richting in, vanwaar haar
stem kwam.
„De wagen ligt er!" zei hij. „Ik
heb een van de wielen gevoeld. Ik
heb je wel gezegd, dat die Dupuy
een tovenaar is."
Ze zag bleek. „En ik heb de voet
sporen van een man gevonden," zei
ze. „Kom maar kijken.hier!"
Arthur keek naar de aangewezen
plek. Ze stonden aan de rand van een
steile helling naar een diep ravijn.
En cöaar beneden zag Arthur een an
dere weg in de diepte die naar Ri-
cheFe voerde. Maar hij keek nauwe
lijks naar die weg. Hij hield zijn
blik strak gevestigd op een voet
spoor jn de vochtige bodem.
Het was de indruk van een manne-
schoen; en Arthur zag dat op de hak
een driehoekig beslag was gezet om
het slijten te verhinderen. Hij zag
nog meer afdrukken van diezelfde
schoenen. Ze waren niet diep. En op
eens zei hij heel opgewonden: „Kijk
eenser is een vrouw bij hem
geweest!"
Maar Bé sprak dat tegen. „Weineen
dat zijn afdrukken van mijn schoe
nen. Hij was alleen."
Hfj knoopte zijn das om.
„Goed, kom dan maar mee," zei hij
„We moeten Dupuy zien te vinden.
Is hij geen wonder van een kere1?
Hij heeft ons precies verteld, waar en
waarnaar we moesten zoeken. Zou je
denken dat jouw vriend Danet tot
l
zoiets in staat was?"
„Misschien niet. Maar ik ben nu te
angstig, om met jou te gaan kib
belen," bekende ze. „Ik moet er hier
niets van hebben."
Ze stak haar arm stevig door de
zijne heen en zo bereikten ze spoe
dig de plek, waar ze de auto hadden
laten staan. Voorzichtig reed Bé de
hobbelige, steile weg af.
„Dupuy heeft gezegd, dat hij naar
Richelle ging," herinnerde Arthur
zich- „En vandaar zou hij naar de
Molen terugkeren. Misschien is hij
nog wel in Riche'le. We moesten
daar maar naar toe rijden."
Maar toen zij er aankwamen zat
Dupuy al op het kantoor van La
combre in Taverné.
Lacombre had zijn zetel in het ge
rechtsgebouw. Queyrat was vooruit
gereden, om Dupuy en zijn vrouw te
verwelkomen.
„Dit is Joseph Danet. inspecteur,"
zei Lacombre en stelde hem een jon
ge man voor, die zich voor zijn leef
tijd wel erg zelfverzekerd: toonde.
„Ik heb mijnheer Lacombre al
over je horen spreken," zei Dupuy
beleefd en stak hem de hand toe. „Hij
zei. dat hij niet buiten je kon."'
Danet deed, of hij de aangeboden
hand niet zag. „Ik had er eerder 'bij
geroepen moeten worden," zei hij
stroef. „In een dergelijk geval is ieder
uitstel noodlottig. Ik wil de verant
woording tenminste niet op me ne
men."
De inspecteur knikte. „Ik begrijp
best, hoe jij je voelt," zei hij vrien
delijk. „Als ik in jouw schoenen
stond en er een eerste-klas geheim
zinnige misdaad was voorgevallen,
en er dan een overjarig oud fossiel
zijn neus in kwam steken, en het ge-
va' niet uit zijn handen wilde geven,
dan zou ik een hartgrondige hekel
aan hem krijgen."
De jonge man scheen daardoor een
beetje bevredigd. „Het schijnt niet
zo heel ingewikkeld, maar het wordt
toch tijd, dat er iets aan gedaan
„Nu, ik ben anders al aardig be
zig geweest.' zei Dupuy, er aarzelend
bij voegend: „Ik heb een en ander
ontdekt en andere dingen gegist. Ik
weet ongeveer wel, wat er voorge
vallen is."
Hij wachtte even en vervolgde toen
bedaard: Verleden Vrijdagavond 'aat
is een kleine man die met een
vreemd accent sprak in gezelschap
van een vrouw in een lichtgrijze Cne-
valier met biauw afgezet op de Moier.
komen aanrijden Ze hadden toen die
dode, onder de achterbank verstopt,
bij zich. Privé heeft hun toegang ver
leend tot het huisje, dat „De Kleine
beer" heet. In de loop van de nacht
hebben ze die dbde naar „Ver weg"
overgebracht en hem daar onder het
bed ge'egd."
„Hoe kunt u dat weten?" vroeg
Danet uit de hoogte.
„Nu ja, ik kan er in elk geval wel
voor instaan, dat het zo gegaan is,"
antwoordde Dupuy rustig en ver
volgde toen:
„Ze legden hem in „Ver weg' on
der het bed en vertrokken tegen
zonsopgang. Ik veronderstelde, dat ze
de wagen liefst goed kwijt wilden
zijn. Ik heb zo'n idee, dat hij in een
oude 'eigroeve ligt. waarover Alfred
Queyrat me gesproken heeft. Arthur
Bruce is dat gaan onderzoeken."
„Daar zou jij net zo min aan ge
dacht hebben, als ik, Joseph!" zei
hij eerlijk.
Maar Danet antwoordde koppig:
„We weten er nog niets van, of die
wagen daar wel eens is. Dat is echt
een sprong in het donker."
„Ja, dat is met recht zo," beaamde
Dupuy terstond. „Maar ik heb nog
iet? anders geprobeerd en daarbij
heeft Queyrat me ook geholpen. Ik
verzocht hem, voor me na te gaan.
of er soms hier in de buurt een wa
gen als gestolen was aangegeven.
En dat bleek zo te zijn. Er was er
een gestolen van een zekere Sarton,
die een buitenverblijf in de buurt
van Richelle heeft. Vrijdagavond was
hij uit de garage weggehaald. Juf
frouw Pinet de huishoudster van
I Sarton zegt, dat juffrouw Bonnet, de
vrouw van de chauffeur, er mee
weggereden is."
Hij bleef eventjes wachten, maar
toen nieinario een woord zei, ver
volgde hij; „Zaterdagmorgen heeft
Sarton uit Parijs de politie te Richel
le opgebe'd met de boodschap, dat
de wagen gestolen was."
Toen keerde hij zich om naar
Queyrat: „Zeg eens, Alfred, bel jij
jouw vriend die verzekeringsagent
eens op, zie er achter te komen of
die wagen bij hem verzekerd was en
vraag can, of Sarton hem ook van
de diefstal verwittigd heeft."
Queyrat verdween en Dupuy zei
zachtjes: „Ik wilde Queyrat niet la
ten horen, wat ik ju'lie nu vertellen
zal Maar mijn vrouw hier heeft eens
op een vergadering van aandeelhou
ders mijnheer Laforge, die even voor
bij Richelle woont, gezien en zij
heeft vanmorgen de dode ook ge
zien, Volgens haar mening is net
Laforge."
Lacombre boog zich naar hem toe
en Danet sprong overeind.
„Laforge?" fluisterde hij schor.
„Grote goedheid, als dat zo is
Zijn ogen begonnen te schitteren,
maar Dupuy zei gemoed©1 ijk:
(Wordt vervolgd)
