FREDERIK
Belastingen, die geen rekening
houden met draagkracht
DONDERDAG 9 DECEMBER 1948
DE LEIDSE COURANT
CAGINA 2
De Herv. Kerk in Zevenhoven
wil haar eigendommen afstaan
Bij de behandeling der begroting
van financiën in de Tweede Kamer
op 30 Nov. j.l. heeft de heer v. d.
Weijden een critische beschouwing
gegeven over enige vormen van be
lasting-heffing. Wij laten hier een
passage uit die beschouwing volgen:
Zie ik het goéd, dan is zowel de
grondbelasting als de ondernemings
belasting een zakelijke belasting,
welke niet of althans zeer onvoldoen
de rekening houdt met het inkomen
van de betrokkene, nl. van de belas
tingplichtige, zoals ook een derde
belasting, de straatbelasting, in
geen enkel opzicht rekening houdt
met de draagkracht.
GRONDBEL A STING.
Tegen de grondbelasting zijn ook
vóór de oorlog, als zijnde een uitzon
deringsbelasting, bezwaren inge
bracht. Tijdens de oorlog hebben de
Duitsers de grondbelasting verdub
beld en de Minister heeft helaas ver
geten deze verdubbeling te gelijk
met zoveel andere Duitse maatregelen
op te heffen. Op grond echter van de
verdubbelde grondbelasting heeft de
bezettende macht de landbouw vrij
gelaten van de ondememingsbelas-
ting. Verleden jaar is deze belasting
ook voor de landbouw ingevoerd, zij
het, dat er toen een beperking is ge
komen en de minimumgrens op 3000
is gesteld. De landbouw heeft op de
ze wijze te maken met drie belastin
gen, welke geen rekening houden met
de draagkracht: de grondbelasting,
welke onder alle omstandigheden
moet worden betaald, de onderne
mingsbelasting en de straatbelasting.
Hierbij laat ik de waterschapslasten
buiten beschouwing, waarbij door de
landbouwers zeker f 10 per ha. moet
worden betaald ten behoeve van het
interlocaie verkeer. Al is een land
bouwer schijn-eigenaar ik zeg niet:
schijnheilig en heeft hij zijn bezit
tot de volle waarde met hypotheek
belast, toch moet hij deze belastin
gen betalen. Voor 30 ha. kan men de
grondbelasting veilig sfellen op 300,
de ondernemingsbelasting op f 300,
de straatbelasting op 100, terwijl hij
zeker ƒ300 aan wegenonderhoud ten
behoeve van het interlocaie verkeer
moet betalen. Het komt mij voor, dat
deze accumulatie van belastingen,
welke geen verband houdt met het
inkomen, moeilijk met het
krachtbeginsel is overeen te brengen.
Mijn conclusie is dus, dat de grond
belasting, nadat deze tijdens de oor
log is verdubbeld en ook de provin
ciën daarop noodgedwongen weer
heffingen toepassen, zelfs tot 69 pet.
van de opcenten, naast de onderne
mingsbelasting een niet te rechtvaar
digen druk oplegt.
ONDERNEMINGSBELASTING
PAST NIET IN ONS BELASTING
STELSEL.
Ik ben van oordeel, dat met name
de ondernemingsbelasting niet past
in ons huidige belastingstelsel.
De Minister blijft echter blijkens
de mededeling in de Memorie van
Antwoord v: ~i een andere gedachte en
meent, dat wij het verkeerd zien.
Heeft de Minister er wel eens over
nagedacht, hoe het een zelfstandige
ondernemer te moede is, b.v. een
wagenmaker, een meubelmaker, een
schoenmaker, een tuinder of midden
stander, als hij weet, dat hij vele
honderden guldens meer moet beta
len dan een naast hem wonende dok
ter, advocaat, veearts.1, onderwijzer of
ambtenaren met een zelfde inkomen,
afgezien nog wan het feit. dat hij geen
kinderbijslag ontvangt? Waarom,
Mijnheer de Voorzitter. Omdat de
man een onderneming heeft? Wan
neer een advocaat 6 man personeel
heeft, heeft hij geen onderneming.
Wtonneer een meubelmaker met 2
man werkt, heeft hij wel een onder
neming. Maar, Mijnheer de Voorzit
ter, dat opent dan wijde perspectie
ven. Want, op grond van soortgelijke
motieven zijn nog heel wat andere
belastingen te heffen.
Van deze stelling uit redenerend,
zou b.v. het voorstel kunnen komen
om alleen personen, die een graad of
titel hebben behaald, een aparte be
lasting op te leggen. Als argument
zou dan nog kunnen dienen, dat hun
universitaire opleiding de Staat be
langrijke bedragen heeft gekost. Zij
betaalden namelijk met hun college
geld in de meeste gevallen op geen
stukken na de kosten. In deze trant
verder redenerend, zou men perso
nen boven bepaalde lengte of gewicht
aan een aparte belasting kunnen on
derwerpen.
Ik wil er dus de Mirfister maar op
wijzen, dat er nog heel wat belasting-
mogelijkheden openstaan, als men
deze weg op gaat.
Vanzelfsprekend wil ik de Minis
ter niet animeren om nog meer be
lastingen in te voeren, maar het wil
mij toch in alle bescheidenheid voor
komen, dat er voor de ondememings-
belasting niet veel andere en betere
motieven zijn te construeeren dan by
de door mij zojuist genoemde belas
tingmogelijkheden. Ik blijf dus van
oordeel, dat de ondernemingsbelas
ting spoedig dient te worden opge
heven; althans zo spoedig mogelijk
het belastingvrije minimum belang
rijk zal moeten worden verhoogd.
Het wil mij voorkomen, dat in het
algemeen gesteld moet worden, dat
de belastingen op vaste eigendommen
de grens van het redelijke overschre
den hebben, nu zowel de pacht als
de huur door de Overheid aan een
bepaalde vóóroorlogse limiet gebon
den zijn.
Het is wel opmerkelijk, dat wij de
ze middag hebben horen beredeneren,
dat, wanneer de Staat eigenaar van
bepaalde objecten is, een geheel an
dere grondslag wordt genomen. Wij
hebben horen beredeneren, dat, wan
neer de domeinen het eigendom van
de Staat zijn, men pachten voorstelt
tot 240. f 244 en 245 per ha., af
gezien vr het feit, dat deze pach
ters ook zullen moeten betalen voor
bedrijfsgebouwen, terwijl anderzijds
door de Overheid, wanneer het par.
ticuliere ondernemers betreft, d(
pachten en huren worden vastge
steld.
„STILLE ONTEIGENING".
Men moet hier spreken van een
stille onteigening van mens-en die
van de opbrengst van dit bezit op
hun oude dag dachten te leven en nu
door een samenstel van Overheids
maatregelen gebrek moeten lijden,
Wel zal nu de verkoopprijs van ge
bouwde eigendommen worden vrij
gelaten, maar de rendabiliteit veran
dert daarmede niet. De huren mo
gen niet worden verhoogd en de las
ten gaan maar steeds omhoog, om
maar niet te spreken van het bui
tengewoon dure onderhoud en de ho
ge reparatiekosten. Het moest de
Overheid toch iets zeggen, dat het
bezit zo aan lasten onderhevig is,
dat bijv. de Hervormde Kerk in de
gemeente, waar ik burgemeester ben,
al haar huizen met de bijbehorende
grond aan de gemeente voor niets in
eigendom wilde overdoen, wanneer
het gemeentebestuur nu maar de zor
gen voor dit bezit op zich wilde ne
men.
Onze gemeente heeft bedankt, maar
de Staat kan, als de Minister er voor
voelt, van dit aanbod gebruik maken.
Het tekent toch de toestand, als ook
andere eigenaren van huizen deze
eenvoudig voor niets aan de bewo
ners overdoen, alleen om maar van
de lasten af te komen. Het betreft
hier geen onbewoonbaar verklaarde
woningen en ook geen onverklaar
baar bewoonde woningen, maar nor
male huizen. Door de Overheidsmaat
regelen wordt een zodanige druk op
het bezit gelegd, dat mensen, die
dachten van dit bezit op hun oude
dag te kunnen leven, dit bezit aan
anderen afstaan om van de lasten
af te komen. Veelal is de toestand zo,
dat soms welgestelde huurders als het
ware aalmoezen ontvangen, door een
veel te laag gehouden vóóroorlogse
huur van in armoede verkerende
eigenaren van deze huizen.
De Regering zegt nu in de Stuk
ken, dat in 1949 het probleem der
huren tot een oplossing gebracht zal
worden. Mijnbeer de Voorzitter! Ik
geloof, dat dit ten hoogste tijd is, ook
om te voorkomen, dat de bestaande
woningvoorraad vooral ten plattelan-
de in niet nog verdere staat van ver
waarlozing geraakt. Maar verlaging
der Overheidslasten op dit bezit is
daartoe een eerste dringende eis.
SMOKKELAARSBENDE
OPGEROLD.
Een grote smokkelaarsbende, die
aan de Duits-Nederlandse grens ope
reerde, is1 opgerold. Tien personen
zijn gearresteerd. Gedurende de laat
ste maanden moet deze bende ver
scheidene honderdduizenden sigaret
ten, duizenden chocoladerepen en een
groot aantal damesschoenen van Ne
derlands fabrikaat naar Duitsland
hebben gesmokkeld. De goederen
werden op de zwarte markt tegen
hoge prijzen verkocht.
Uit Batavia arriveerde gisteravond
per KL.M.-vlieguig de Haagse ballon
vaarder de heer J. Boesman, verge
zeld van zijn vrouw, die in Indone
sië een aantal ballondemonstraties
heeft gegeven ten bate van het Rode
Kruis.
De heer Boesman noemde zijn reis
een groot succes en een uiterst pret
tige ervaring. Hij heeft een groot
aantal vaarten gemaakt in de om
geving van Batavia en andere ste
den op Java, die vooral van de zijde
van de inlandse bevolking grote be
langstelling trokken. Dat de op
brengst groot moet zijn geweest,
leidt de heer Boesman onder meer af
uit het feit, dat het Rocje Kruis alle
onkosten heeft betaald, onder andere
de aanvoer van het gas dat speciaal
uit Pladjoe, op Sumatra, moest wor
den verscheepti Dit gas, dat van nage
noeg dezelfde samenstelling was a's
het gas dat in Nederland voor bal
lons wordt gebruikt, voldeed uitste
kend, ofschoon de atmosferische toe
stand en de thermiek in het tropische
klimaat wel eens voor verrassingen
zorgden. De heer Boesman vertelde
voorts, dat hij van militaire zijde
grote medewerking heeft ondervon
den. Vooral in die gebieden waar
voor afdrijving naar de demarcatie
lijn gevaar bestond. In zulke geval-
Sanering van
bloembollenvak
Mening van andere
iuinbou w-organisaties
De bestuursleden van de L,T,B„
C.B.T.B. en de Holl. Mij. hebben gis
teren een gecombineerde vergade
ring belegd, ten einde te geraken tot
een gezamelijk standpunt, t.a.v. de
maatregelen in het bollenvak, zulks
naar aan'eiding van het door het
hoofdbestuur van „Bloembollencul
tuur" uitgebrachte prae-advies be
treffende opheffing van alle maat
regelen in het bollenvak.
De bestuursleden waren eenstem
mig in hun conc'usies, dat, gezien
de afzetmogelijkheden enerzijds en
de prijsregeling der regering in ver
band mét de deviezen-positie van ons
land anderzijds, het noodzakelijk is:
1. Dat maatregelen gehandhaafd
blijven.
2. dat deze maatregelen zeer
eenvoudig zullen zijn.
In grote lijnen werden ter berei
king van genoemde doe'einden- de
volgende voorwaarden als noodza
kelijk gezien:
a. handhaving van een areaal,
h. handhaving van Sumlusfonds
c. een agressieve buitenlandse
prijspolitiek, waarop ook de binnenl.
prijs zal worden afgestemd.
De meerderheid van bestuursle
den heeft zich voorts een tegen
standster verk'aart van de vrijwilli
ge inkrimp.
Nedere uitwerking van vorenge
noemde principes zal t.z.t. moeten
geschieden, doch de bestuursleden
waren unaniem van mening, dat deze
nadere regeling slechts de genoemde
principes tot grondslag zal kunnen
hebben.
len werd de ballon geescorteerd door
een „piperclub".
„Op onze reis per vliegtuig hebben
wij zowel onze ballon a's de mand
met ons meegenomen. Dat is op het
gebied van ballontransport iets ge
heel nieuws", zo vertelde de heer
Boesman tenslotte.
UITSPRAAK RAUTER
UITGESTELD.
Op 15 Dec. a.s. zou de Bijzondere
Raad van Cassatie uitspraak doen in
de zaak van de gewezen commissaris-
generaal Rauter. Naar wij vernemen,
zal deze uitspraak worden uitgesteld
tot een nader te bepalen datum.
VA JAAR GEëlST TEGEN
MR. FRANSSEN.
Correct in financieel beleid, maar
volkomen fout in geest achtte de ad
vocaat-fiscaal, mr. Hollander in zijn
requisitoir de Haagse advocaat mr.
Franssen, wien o.a. liquidatie van
de staatdundige partijen (R.K.S.P.)
ten laste is gelegd. Na een scherp re
quisitoir vroeg mr. Hollander vier en
een half jaar gevangenisstraf met af
trek, ontzetting uit de kiesrechten en
ontzetting uit het recht om het ambt
van advocaat en procureur te bekle
den. Mr. Franssen is van 5 Mei 1945
tot 29 Mei 1948 geïnterneerd ge
weest.
BEURSOVERZICHT
De handel op de effectenbeurs te
Amsterdam vertoonde gisteren niet
de minste tekenen van expansie. De
stemming was lusteloos en de koer
sen van de meeste toonaangevende
aandelen waren bij de opening iets
beneden het slot van de vorige dag.
Voor Koninklijken werd echter goe
de belangstelling aan de dag gelegd
en deze waren bepaald goed gedispo
neerd. Er openbaarde zich behoorlij
ke vraag en de koers liep in een snel
tempo op van 215 tot 319^- Staats
papieren waren zo goed als onver
anderd. De conversielening 1947 werd
afgedaan tegen prijzen lopende van
97 3/4 tot 97 7/8.
WEERSVERWACHTING
(Geldig van Donderdagavond
tot Vrijdagavond).
Aan de kust tijdelijk krachti
ge overigens meest matige wind
tussen Zuidwest en Zuid. Zwaar
bewolkt later met opklaringen.
Slechts op enkele plaatsen wat
lichte regen. Iets minder zacht.
BIOSCOPEN.
De films van de volgende week
zijn door de Kath. Film Centrale als
volgt gekeurd:
Casino: „New Orleans", 14 jaar.
Luxor: „De regen kwam", volwas
senen.
Trianon: „Oliver Twist", 18 jaar.
LEIDEN
INVITATIECONCERT
VAN SEMPRE CRESCENDO.
Om, negen uur ving gisteravond het
„tegen acht uur" aangekondigde con
cert aan. Louis Stotijn was ditmaal
de dirigent in de plaats van Jaap Sto
tijn, die door ziekte verhinderd was.
Na twee klassieke werken heeft Sem-
pre die eigentijdse orkeststukken ten
gehore gebracht. Aangevangen werd
met J. S. Bach de zevendelige „Suite
G gr. t."; dankbaar geschreven mu
ziek, maar niet gemakkelijk om mede
te beginnen. Het geheel deed dan
ook wat slap en voorzichtig aan, niet
tegenstaande de dririgent de teugel
strak aan hield. Een nog veel moei
lijker opgaaf is het een cellist als
Tibor de Machula te begeleiden. Een
orkest van goed willende en met veel
ambitie studerende dilettanten
(waarvan een deel nog jaarlijks wis
selt) is geen evenwaardige partner
met een virtuoos, bovendien geladen
van energie. Onlangs op de sonaten-
avond met Theo van der Pas voor de
Kunstkring hebben wij de Machu-
la's spel bewonderd. Zijn toon was
als altijd krachtig vol en warm,
maar op dreef was hij niet. 't Orkest
bleef aan de bescheiden en voorzich
tige kant, wat de Machula blijkbaar
aanleiding gaf te chargeren, en deze
cverladenheid is niet eigen aan
Haydn. Niettemin wist men te waar
deren wat mooi was in zijn weder
gave, en men gaf hiervan blijk door
de solist onder aplaus meermalen te
rug te roepen. Na de pauze de Suite
over „Catalaanse Motieven" van
Hanna Beekhuis, een stuk met fris en
vlot karakter, afwisselend rhythme
en rhapsodisch element. Het orkest
was toen aanmerkelijk beter op
dreef, maar vertrouwd met de moei
lijkheden van het podium. De compo
niste werd op 't podium geroepen en
toegejuicht, 't Ging in stijgende lijn.
en het avontuur met
Kobus Kluif been
verteld door Huibert Vet
40
„^iezo!" zei Ko Krauw
„het is precies wat
ik dacht. Toen ik Kobus
Kluifbeen voor het eerst
zag in zijn hondenhok,
kreeg ik direct al een ver
moeden, dat er met hem
iets niet in orde was. Ik
denk dat de waard de
rest van de geschiedenis
wel vertellen kan."
De waard knikte ge
wichtig. „Ik dacht...." begon hij,
„ik dacht zo, toen ik., eh.. hum.,
ik dacht.
Frederik en Ko Krauw schoten in
de lach. „De bakker had vroeger een
hond", vervolgde de waard „die al
lerlei rare dingen deed. Hij at met
en vork, leerde praten en begon
een bolhoed te dragen. Ik dacht, het
lijkt wel alsof die hond zich ver
beeldt een mens te zijn! Op een goede
dag was hij verdwenen en vlak
daarop kreeg Notaris Zwingelhout
bezoek van een zekere Kobus Kluif
been, die hem allerlei gemene din
gen voorstelde. Samen begonnen ze
ons te bestelen en op het eind durfde
niemand van de dorpelingen meer
een stap buiten de deur te doen. Nou,
de rest weet U zelf! Ik dacht: Cor
nells; dacht ikeh...."
„Hoogmoed komt voor de val," zei
Ko Krauw „laat dit voor ons allen
een les zijn..'
Kobus Kluifbeen, die weer een ge
wone hond geworden was, likte zijn
lippen af. „Ds\nk U wel!" zei Frede
rik, omdat hij anders niets wist te
zeggen, en de waard knikte bedacht
zaam. „Ja", zei hij, „ik probeerde
met een wensring te koken om zon
der werken geld te verdienen. Ik
dacht: Correlis! dacht ik, als je nou
zo'n ring hebt dan eh.eh.ik dacht
heh.
Opeens holde hij de gelagkamer
uit, naar de keuken. „Gaat u zitten!"
riep hij tegen Frederik en Ko Krauw,
„ik zal wat heerlijks voor u klaar
maken! Ik dacht
Toen verdween hij in de keuken
en niemand heeft ooit geweten wat
de waard gedacht heeft
Van Hendrik Andriessen „Variaties
over een thema van Francois Coupe-
rin" voor fluit, harp en strijkorkest,
waarin mevrouw NicasieStotijn
harp en de heer H. Muller (werkend
lid van Sempre) fluitist, voortreffe
lijk solieerden. Opgetogen was men
over de muzikale wedergave van deze
gewetensvolle compositie. Ten slotte
„Simple Symphonie" van Britten,
muziek, die haar uitwerking niet
mist, opgewekt aandoet, niet diep
zinnig is maar transparante kleur
combinaties geeft, zang en rhythme
inhoudt en charme heeft. Benjamin
Britten zou zelf zijn Symphonie ge
dirigeerd hebben, maar ongesteld
heid verhinderde, hem dit voorne
men te verwezenlijken. Stotijn gaf
een uitvoering, die beschaafd en slag
vaardig aandeed en boeiend was.
Ovationeel applaus voor dirigent en
orkest. De traditionele huldiging aan
het slot hebben wij wegens het ge
vorderde uur niet meer kunnen bij
wonen.
J. Kortmann.
TENTOONSTELLING TIBETAANSE
KUNST.
„Goden en Demonen van Tibet".
Op 18 December a.s. zal in het
Rijksmuseum voor Volkenkunde een
tentoonstelling worden geopend van
Tibetaanse Kunst: „Goden en Demo
nen van Tibet''. Een onderwerp, dat
door de mystieke achtergrond zonder
twijfel in bepaalde kringen grote be
langstelling zal trekken, daarnaast
echter uit zuiver aesthetisch oogpunt
ook voor het „gewone" publiek van
belang is. Het betreft hier in hoofd
zaak eigen bezit (hetwelk kortge
leden belangrijk kon worden uitge
breid) met aanvullingen uit en
kele belangrijke particuliere verzame
lingen. De expositie wordt ingericht
onder leiding van Dr. P. H. Pott, con
servator aan het museum.
BURGEMEESTER VAN KINSCHOT
COMMISSARIES DER N.Z.H.
In de op 30 November 1948 gehou
den buitengewone algemene verga
dering van aandeelhouders der
Noord-Zuid.-Hollandsche Vervoer
Maatschappij N.V., gevestigd te
Haarlem, werden ter voorziening in
de vacatures, ontstaan door het be
danken van de heren ir. A. G. A. van
Eelde en dr. ir. W. Hupkes, gekozen
de heren jhr. mr. F. H. van Kinschot
en mr. P. O. F. M. Cremers, resp.
burgemeester van de gemeente Lei
den en Haarlem.
KATHOLIEKE VOLKSPARTIJ.
Wij herinneren aan de geconvoceer
de bijeenkomst van de afd. Leiden
der K.V.P. hedenavond om 8 uur,
Hooglandse Kerkgracht 48.
ST. LEONARD US-PAROCHIE
Wij herinneren de leden van het
Dameskoor ,,'t Zonne'ied" en van 't
Kerkkoor aan de receptie van heden
avond, onmiddellijk na 't Lof, dus
om 8 uur, in de pastorie. Wij ver
wachten a'len!
Om half acht, Maria-Lof met ro
zenkrans voor de wereldvrede Zo
zullen wij het Lof houden geduren
de heel het Octaaf van Maria Onbe
vlekt Ontvangen, 'n Mooie voorber
reiding op 't Kerstfeest, 't feest van
de Vrede-lconing.
Band NederlandIndië. De af
deling Leiden van de Band Neder-
land-Indië zal op Woensdag 15 De
cember a.s. te 8 uur in „De Burcht"
wederom haar leden, en een 25-tal
gedemobiliseerden een avond aan
bieden. Medewerking zal geven Cia
van Boord met haar poppenspel. Ge
geven zal worden het spel „Floris
ende Blanchefloor". Voor Leiden is
dit de eerste uitvoering.
fHET GEHEIM
VAN DE
DOOR AGATHA CHRISTIE
72)
„O!" zei hij aarzelend. „Dan zal ik
eens even gaan vragen."
„Zegt u maar, dat het belangrijk
is," zei Anthony.
„Een Boodschap van Lord Cater-
ham?" polste het jongmens.
„Iets dergelijks," zei Anthony.
„Maar het is werkelijk nodig, dat ik
mr. Isaacstein zelf spreek."
Een paar .minuten later werd hij
het sanctum van de financier binnen
gelaten. Het was een groot, weelderig
ingericht vertrek, waarvan Anthony
zich naderhand speciaal twee din
gen herinnerde: het zachte kleed en
de diepte en wijdte van de leren
club-fauteuils.
Toij hy binnenkwam stond mr.
Isa"ostein uit zijn stoel voor het bu
reau op.
,.T hoop, dat u me dit onceremo-
rie'e innendringen niet kwalijk
neem., zei Anthony. „Ik weet, dat
u het druk heeft en daarom zal ik
niet op méér tijd beslag leggen dan
ik nodig heb... ik kom met een
voorstel... een zakelijk voorstel."
Isaacstein monsterde hem een poos
lang met zijn kleine, zwarte kraal-
ogen, voor hij antwoord gaf.
„Steek eerst eens op," zei hij dan
opeens, terwijl hij zijn gast een si
garenkoker voorhield.
„Graag," zei Anthony. „Dat maakt
het wat minder officieel."
Hij koos uit de rijke voorraad de
kleinste en de duurste, die hij vin
den kon.
„Het is over die Herzo-Slowaakse
kwestie," zei hij dan, terwijl hij een
lucifer aannam, het v'ammetje onder
zijn sigaar hie'd en rok. Over de
gele vloed heen zag hij de ogen van
de man tegenover zich oplichten. „De
moord op prins Michael heeft lelijk
roet in het eten gegooid."
Mr. Isaacstein trok zyn linker
wenkbrauw op, zei met een onschul
dig gezicht „Hè?" en keek naar de
zo'dering.
„Petroleum," zei Anthony onder
hqt critisch bekijken van het keurig
gewreven bovenvlak van het bureau
„Een product waar je wat aan hebt"
Hij voelde de schok van verbazing,
die Isaacstein bij die opmerking van
hem kreeg.
„Zoudt u meteen ter zake willen
komen, mr. Cade..."
„Met alle soorten van genoegen. Ik
verbeeld me dit, mr. Isaacstein: dat
u niet bepaald vriendelijk zou kij-
xen als die peti oleumconcessies aan
de andere maatschappij werden ge
geven."
„Wat kwam u me voorstellen?"
vroeg de financier met zijn kraal-
ogen strak in de ogen van Anthony.
„Een behoorlijke pro-Engelse pre
tendent voor de troon."
„Maar heeft u die?"
„Dat is mijn zaak."
Isaacstein glimlachte even maar
in zijn ogen was een eigenaardig-har-
de, koude uitdrukking gekomen.
„Een echt exemplaar? Ik kan m'n
naam niet lenen voor een zaak waar
een luchtje aan is."
„Het exemp'aar, zoals u het noemt,
is absoluut echt."
„Erewoord?"
„Erewoord."
„Goede dan kunt u op mij reke
nen."
„U bent niet zo moeilijk te over
tuigen, als ik gedacht had," zei An
thony met een nieuwsgierige blik op
het brede gele gezicht.
Isaacstein glimlachte even.
„Ik zou niet de man zijn die ik
ben, als ik niet geleerd had te be
oordelen, of iemand me wel of niet
de waarheid staat te vertellen," zei
hij eenvoudig. „En nu, wat zijn uw
voorwaarden?"
„Dezelfde lening, onder dezelfde
condities, die u prins Michael toege
zegd had."
„En u? Wat verlangt u voor uzelf?"
„Voor op het ogenblik niets, Alleen
uw belofte, om vanavond op „De
Schoorstenen" te komen.
„Nee," zei Isaacstein gedecideerd,
„dat kan ik niet doen."
„Waarom niet?"
„Moet uit eten. Een diner, waar het
nogal op aankomt.'
uToch zult u moeten komen. In
uw eigen belang!"
„Wat bedoelt u daarmee?"
Anthony keek hem een halve mi
nuut strak aan, vóór hij langzaam,
antwoord gaf.
„Weet u dat ze de revolver hebben
gevonden? De revolver waarmee Mi
chael doodgeschoten is? En weet u
ook, waar zij ze gevonden hebben?
Nee?... In uw valies!"
„Wat!"
Isaacstein sprong van zijn stoel op.
Zijn gezicht tv as een masker van ont
zetting.
„Wat zegt u daar! Wat bedoelt u
daarmee?"
„Dat zal ik u vertellen."
Anthony ging erop zijn gemak bij
zitten en bracht verslag uit van het
sensationele vinden van de revolver.
Terwijl hij zat te vertel'en, werd het
gezicht van Isaacstein al grauwer en
grauwer.
„Maar dat is schandelijk!" barstte
hij uit, toen Anthony zweeg. „Ik heo
ze er niet in gestopt. Ik weet er niets
van! Het is een truc... een truc, om
de schuld op mij te gooien."
„Wind u niet zo op," zei Anthony
sussend. „Als het een truc is, kunt
u dat makkelijk genoeg bewijzen."
„Bewijzen! Hoe kan ik dat bewij
zen?"
„Als ik u was,' zei Anthony kalmp
jes, „zou ik beginnen met vanavond
op „De Schoorstenen" te komen."
Isaacstein keek hem weifelend aan.
„Dat lijkt u het beste?"
„Ja." Anthony boog zich naar hem
toe en Puisterde hem Iets in het oor
Isaacstein liet zich achterover zak
ken en staarde hem aan.
„Denkt u werkelijk.
„Kom, hoor en zie," zei Anthony.
HOOFDSTUK XXVII.
De dertiende October (vervolg)
De grote klok in de vergaderzaal
liet negen slagen horen.
„Wel," zei Lord Caterham met een
diepe zucht, „het gehele gezelschap
is weer ongeveer compleet. En ik
zit er voor de eerste vier en twintig*
uur weer aan vast."
Hij keek met melancholieke ogen
de kamer rond.
„Orgeldraaier met aap compleet,
ging hij bij het zien van baron Lolo-
pretzjyl fluisterend voort. „De man
met de neus uit het wassenbeelden
spel.
„Je bent niet bepaald complimen
teus," verdedigde Bund'e, tegen wie
de sotto-voce opmerkingen gericht
waren, de gasten. „En de baron heeft
zo'n goede indruk van jou! Hij heeft
me zoeven nog gezegd, dat hij jou
een volmaakt voorbeeld van de gast
vrijheid onder de haute noblesse
vond."
„Kan wel," zei Lord Caterham. „Hij
zegt aldoor zulke dingen. Dat maakt
het praten met hem juist zo ver
moeiend. Maar dit zeg ik je, een vol
maakt voorbeeld of niet, zo gauw ik
er kans toe zie verhuur ik „De
Schoorstenen" aan de een of andere
eerzuchtige Amerikaan en ga ik in
een hotel wonen. Als de mensen in
je omgeving je dan niet beval'en, kun
je je rekening betalen en verdwij
nen."
„Kom, niet zo neerslachtig," troostte
Bundie. „U bent in elk geval van mr.
Fish af."
„Hm! Dat was de kwaadste nog
niet," zei Lord Caterham, die in een
obstinate stemming was.
(Wordt vervolgd)
