Een zonovergoten herdenking
van Alkmaars Ontzet
Het aardappelvraagstuk
ZATERDAG 9 OCTOBER 1948
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
In 1573 begon in Alkmaar de Victorie
W
(Van een onzer redacteuren).
'E STONDEN op de trans van de toi'en, die zo sierlijk het prachtige
Alkmaarse Waaggebouw kroont, en keken wijduit over het in zonne-
goud badende Noord-Hollandse landschap, waarin Alkmaar, als een bon
te vlek in het glanzend groene laken, te prijken lag. In ae verte glooiden
de duinen; als een zilveren streep baande het N.-Hollandskanaal zich een
weg door de weilanden. Recht beneden ons wemelde en knoeide een
fleurige massa over het Marktplein, waartussen het heldere wit van de
beroemde rood, geel, groen of blauw gehoede kaasdragers zich scherp af
tekende. Feestvierende Alkmaarders koesterden zich wandelend in het
warme zonlicht en touristen wafen druk m de weer met fototoestellen.
Od een hoek van het plein zweefden turners aan rekstokken en ringen,
terwijl de politie de toeschouwers op een afstand hield. Boven ons speelde
het carillon vaderlandse wijsjes en dartele Wanken daalden,
door de wind, omlaag, om zich uit te strooien -over dit kleurryke.
schouwspel.
t
Een knus en stemmig
feest
Het was gisteren feest in Alkmaar,
welke stad het feit herdacht, dat 375 I
jaar geleden de Spaanse troepen na
een beleg van 7 weken, terugtrok
ken, als begin van de Spaanse tegen
slag. Want in 1573 begon in Alkmaar
de victorie en zette zich voort in 1574,
bij het ontzet van Leiden.
Dus trokken Donderdagavond hon
derden kinderen, gewapend met
lampions en fakkels, door Alkmaars
nauwe straten en werden de Alk- i
maarders gistermorgen om acht uur
gewekt met een reveille, gevolgd
door koraalmuziek vanaf het stad
huisbordes.
Onwillekeurig trokken we een ver
gelijking met het Leidse feest. Daar
bij viel onmiddellijk de bijzondere
sfeer op, die in Alkmaars straten
hing. Zeker, er waren veel mensen
op de been de touristen boften,
dat de beroemde Vrijdagse kaas
markt gehouden werd maar een
drukte, die Leiden op 3 October des
morgens al kent, was niet te bespeu
ren. En terwijl een gecostumeerde
optocht voor meisjes door de stad
trok, waren de winkels geopend en
deed bijna iedereen z'n dagejijks
werk. Toch heerste er een bijzonder
feestelijke stemming. Straatverko
pers, standwerkers en uitgedoste mu
zikanten gaven fleur aan het stads
beeld, wat nog verhoogd werd door
een stralende najaarszon, die de oude
geveltjes waaraan Alkmaar zo rijk
isin een warme gloed zette.
Om kwart voor twaalf trok een
stoet van in zwart geklede heren naar
het Victoriebeeld, waar de voorzitter
van de Acht-Octobervereniging, rnr.
C. J. de Lange, een herdenkingsrede
hield, waarin hij wees op de bijzon
dere banden, die Nederland en Oran
je verbinden.
Historische optocht.
Om half drie trok de traditionele
optocht door Alkmaars straten, wel
ke optocht tot titel had „Vrijheid-
Oranje-Vrijheid" en de verbonden
heid tussen de begrippen Vrijheid en
Oranje symboliseerde. De stoet werd
geopend met een voorstelling van
„Victoria", het Alkmaarsg vrijheids
beeld, en gesloten met het Ameri
kaanse vrijheidsbeelfl, dat herinnert
aan onze bevrijding in 1945. Daartus
sen werd de geschiedenis van Neder
land en Oranje van de 16e tot het be
gin van de 19e eeuw, in sprekende
taferelen uitgebeeld. Het was een
fleurige stoet van praalwagens, ka
rossen en schilderachtig uitgedoste
lieden, die zeer veel kijkers trok. Be
halve het bestuur reed in open
landauwers ook een deputatie uit
Leiden mee, waartussen we de heren
De Koning en v. d. Laan opmerkten.
Bij de herdenking voor het vrij
heidsbeeld, zagen we de commissaris
van politie te Leiden, de heer R. J.
Meyer onder de genodigden.
In de namiddag werden er wind-
hondenrennen gehouden, 's Avonds
was er een kerkconcert en het geheel
werd besloten met een grandioos
vuurwerk. Natuurlijk was er ook een
•Lunapark.
Opvallend is de grote overeen
komst met het Leidse feest, hoewel
het geheel wat bescheidener van op
zet is iets wat de Alkmaarders
grif toegeven. De Leidse optocht is
rijker, het Lunapark groter, Alkmaar
mist de traditie van haring en witte
brood en de mensenmassa op straat
is in Leiden zeker het drievoudige
van wat Alkmaar op 8 October te
zien krijgt. Maar de sfeer die er
heerst, is buitengewoon goed en
waar men ook komt, men voelt dat
het feest is. t
Het Alkmaarse feest heeft ook ver-
MINISTER-PRESIDENT DREES
DOCTOR HONORIS CAUSA.
Eveneens ere-promotie Paul Rijkens.
De Senaat der Nederlandsche Eco
nomische Hoogesöhool te Rotterdam
heeft besloten aan de heer W. Drees,
minister-president, en aan de heer
Paul Rijkens, president-directeur van
de Lever Brothers en Unilever N.V.
het doctoraat in de economische we
tenschappen honoris causa te verle
nen. De erepromoties zullen plaats
hebben op Maandag 8 November a.s.,
de dies natalia der Nederlandsche
Economische Hoogeschool. De Senaat
heeft als promotor van de heer W.
Drees aangewezen prof. mr. C. W. de
Vries en als promotor van de heer
P. Rijkens, prof. dr. J. Wisselink,
NIEUWE BONNEN
CONSUMENTENCREDIET.
Van het voorschotboekje, dat des
tijds aan consumentencredietnemers
is uitgereikt, zijn de volgende waar
debonnen geldig: 02, 03, 04, 05, 06,
09, 10, 11, 13, 14, 15, 17, 18, 21, 22
en 23. Bovendien zijn met ingang
van 1 October 1948 geldig verklaard
de nieuwe ongenummerde waarde
bonnen van het consumentencrediet.
Deze nieuwe waardebonnen werden
aan de credietnemers tegen inleve
ring van hun voorschotboekje ver
strekt.
Credietnemers, die nog geen nieu
we waardebonnen ontvingen, zullen
dezer dagen van de districtsraad voor
het consumentencrediet een oproep
ontvangen om hun voorschotboekje
tegen nieuwe waardebonnen in te
wisselen. Uit het voorschotboekje
I zullen geen bonnen meer worden
aangewezen. Men moet het voor-
schotboekje en eventuele losse waar
debonnen echter zorgvuldig bewaren,
daar anders geen nieuwe waarde
bonnen worden verstrekt.
LANGZAME AFLEVERING VAN
NIEUWE KATECHISMUS.
Van de 200.000 exemplaren van de
nieuwe catechismus, welke in het
bisdom Haarlem nodig zijn, konden
derlandse bloembollen voor verkoop
in warenhuizen en in de detailhan
del. Verscheidene winkels in New
York hebben een speciale etalage
van Nederlandse bloembollen ge
maakt, welke sterk de aandacht
trekken.
VIER DOODSTRAFFEN VOOR
COLONNE HENNEICKE.
Tweemaal achter elkaar eiste gis
teren de procureur-fiscaal van het
Amsterdams Bijzonder Gerechtshof
de doodstraf tegen leden van de be
ruchte colonne Henneicke, een si
nistere groep Jodenjagers. Het waren
de 31-jariee boekhouder B. B. Vlugt
en de 42-jarige tabaksbewerker C.
Bout, beiden uit de hoofdstad af
komstig.
In zijn requisitoir- tegen Vlugt en
Bout zei mr. Besier, de procureur
fiscaal: „Wanneer men de diepte
peilt, waarin deze mensen gezonken
zijn en van het leed, dat zij berok
kend hebben, dan worden alle de
tails overbodig. Uw vonnis, zo be
sloot mr. Besier, „zal een waarschu
wing moeten inhouden voor komen
de tijden, opdat latere geslachten
zullen weten, dat zij niet zo diep mo
gen vallen".
Het aantal slachtoffers van de
beide verdachten loopt in de hon
derden.
Zeven uur te voren had de presi
dent van het genoemde Hof twee an
dere leden van dezelfde colonne, J.
Rutgers en M. Hinse, ter dood ver
oordeeld. Ook deze verdachten heb
ben een groot aandeel gehad iiy het
opsporen van Joden. Voor een gear
resteerde Jood kregen zij f 7.50 uit
betaald. Betrof het een strafgeval,
dan werd hun Judasloon verdubbeld.
GEEN VERHOGING VAN
COLLEGEGELDEN.
Een algemene verhoging van col
lege- en examengelden bij het hoger
onderwijs moet worden ontraden. Dit
is de conclusie van een inter-depar-
tementale commissie onder voorzit
terschap van mr. C. J. A. de Ranitz,
chef der afdeling Hoger Onderwijs
van het departement voor O., K. en
W., die dit voorstel heeft bestu
deerd. Een progressieve heffing van
de collegegelden wijst de commissie
eveneens af.
Dit zou o.m. een verhoging van
collegegelden voor de grote midden
groep der inkomens betekenen.
De commissie stelt ten slotte al
leen voor het aantal jaren, waar
over collegegeld moet worden be
taald voor de studie in het Neder
lands en het Nederlands-Indoneisisch
recht, te verhogen van drie tot vier.
Sinds het begin der 19 eeuw is de
aardappel een der meest geteelde
gewassen in ons land en uit de sta
tistieken Wijkt, dat de bebouwde
oppervlakte vergeleken met vóór de
oorlog weer sterk is toegenomen:
1939
Eet-aard. op klei 53.000 "ÏÏa
Eet-aard. zand-veen 43.000 ha
Fabrieksaard. 29.000 ha
In het geheel
1946
Eet-aard. op klei
er tot nu toe niet meer dan 115.000 Eet-aard. zand-even
De voorzitter van de Acht Octo-
bervereniging, bij het uitspreken van
zjjn herdenkingsrede voor het Vic
toriebeeld.
•schillende dingen voor op Leiden. Zo
zijn b.v. vele straten rijk versierd
met bloemen, schilden en lampjes, ter
wijl ook de turndemonstratei in de
ochtend, door de gezamenlijke Alk
maarse turnver., een programma
punt is dat veel kijkers trekt.
Misschien is in de toekomst in Lei
den ook zoiets te bereiken, b.v. op
de Oude Beestenrharkt
Alles bij elkaar heeft Alkmaar
weer feest gevierd, op een wijze die
hechten aan deze traditie, doet de
de traditie hoog houdt. Want zich
Alkmaarder zeker zo sterk als de
Leidenaar!
worden geleverd, daar de toewijzing
van het papier geleidelijk, maar
langzaam verloopt. Deze dagen zul
len weer 50.000 exemplaren gereed
komen en begin November zullen de
resterende 35.000 naar de aanvragers
worden verzonden. Op de scholen,
waar men verlegen zit om katechis-
rnussen, zal men zich voorlopig zo
veel mogelijk moeten behelpen.
„Tüd"
VEEL VRAAG NAAR NEDERL.
BLOEMBOLLEN IN AMERIKA.
Volgens de heer G. Springer, vice-
voorzitter van de Nederlandse Ver
eniging van Bloembollen exporteurs,
bereikt de invoer van Nederlandse
bloembollen in de Verenigde Staten
thans zijn hoogtepunt. De totale op
brengst zal waarschijnlijk 6 a 7 mil-
lioen dollars bedragen. Het stoom
schip „Veendam" van de Holland-
Amerika-lijn, dat dezer dagen in
New York aankwam, vervoerde on
der meer 3000 kisten Nederlandse
bloembollen. Er bestaat in de Ver.
Staten een levendige vraag haar Ne-
Fabrieksaard..
In het geheel
1947
Eet-aard. op kiel
Eet-aard. zand-veen
Fabrieksaard. e
In het geheel
69.000 ha
72.000 ha
48.000 ha
77.000 ha
71.000 ha
54.000 ha
202.000 ha
De cijfers van dit jaar zijn nog niet
bekend, maar men kan veilig aanne
men, dat er dit jaar nog heel wat
meer aardappelen zijn verbouwd
dan vorig jaar. De teelt is trouwens
door de regering sterk aangemoedigd.
Uit de cijfers zien wij, dat de
aardappe1 teelt vooral in de zandstre
ken sterk is uitgebreid. De vrij goe
de prijzen van het vorig jaar lokten
dit voorjaar velen aan en zo zien
wij dat op de kleine en gemengde
zandbedrijven heel wat meer aard
appeltjes zijn gepoot. Bovendien is
op de klei de pootgoedteelt in de
laatste jaren sterk uitgebreid en ook
wel winstgevend geweest, zodat de
grootste aanwas van het zand is ge
komen.
Het was vorig jaar geen zeldzaam
heid, wanneer op het zand de aard-
Hendrik de Zeevaarder en de Bende van Zwarte Doris
27. „Dat weet ik" zegt Hendrik
nog steeds droevig, „maar wat heb
ik daaraan. Ik bèn alleen en ik blijf
alleen, want niemand komt hierheen
om te feliciteren, dat is veel te ge
vaarlijk met die rovers en zo... En
als je hier een paar mensen tovert
vind ik er toen niets aan, want die
zijn toch niet echt.snufsnuf".
Bimmelbam knikt somber, maar
dan klaait zijn gezicht weer op. „Ik
weet nog wat!'' zegt hij. „Alles wat
we zeggen kemt in de krant, als we
nou es vroegen of de Kinderen die
onze avonturen lezen allemaal een
briefje sturen? Dan zou je toch niet
'meer het gevoel hebben dat niemand
aan je denkt!'-'
Onze Hendrik straalt van genoe
gen. „Nauurlijk!" roept hij verheugd
en hij gooit van blijdschap zijn lan
taarn een heel eind in de hoogte.
„Natuurlijk! Laten we het nu meteen
maar vragen." Hij klimt op een
grote steen en roept zo hard hij kan:
„Beste kinder; Willen jullie een
ouwe zeeman die door de omstan
digheden gedoemd is zijn leven als
landkakkalobbes te slijten niet
vergeten? Wil1 en jullie met alle
maal een briefje of een briefkaart
sturen?
Op mijn woord als Eend van Eer!
Als jullie op de envelop of op de
kaart schrijven: Aan Hendrik de
Zeevaarder in de Herberg In 't Roo-
de Hooft p.a. Redactie Leidse Cou
rant, Papengracht 32, Leiden komt
het altijd terecht. De meneer van
de krant doet dan alle briefjes in
een zak en stuurt ze naar mij. Doen
jullie het?"
Hendrik de Zeevaarder houdt a's
een echte eend zijn hoofd scheef en
luistert ingespannen, maar hij hoort
niets natuurlijk. „Zie je we,1!" mop
pert hij ontmoedigd, „Niemand ant
woordt...." Maar wij weten wel be
ter!
afpelen (vooral de Noordelingen was
gevraagd) op het ?and werden weg
gehaald voor 10 ct per kg bij niet te
krappe sortering en men kon daar
goed mee uit komen. Voor degenen,
die voor dit jaar op eenzelfde ver
dienste hadden gerekend (en die deze
ook nodig hadden), zijn de laatste we
ken wel uitermate teleurstellend.
Reeds in Augustus liepen de prijzen
snel terug en terwijl wij schrijven
schommelt de prijs voor zeer goede
eetaardappelen (thuisbezorgd) tussen
vier en zes cent per kg. Op die
wijze krijgt men nog niet eens terug,
wat men er aan pootgoed, pacht, be
mesting en arbeid heeft ingestoken!
Ooizaken, fouten en middelen
De oorzaak van het prijsverval "ligt
met onmiddeiijk in de sterke uit
breiding dei teelt. Gezien onze 'be-
vo'kingsaanwas is 't noodzakelijk, dat
de telt zien blijft uitbreiden, omdat
de aardappel in tegenstelling met
broodgraan, nu eenmaal iets is. wat
wij nooit nebben ingevoerd. Het ho
ge watergehalte (75%) zou die in
voer trouwens zeer duur maker. Hc-t
zijn de storingen in de afzet, die
ons thans oe aas omdoen.
Met bitterheid denken de teiers
aan de officiële aanmoedigingen en,
aan de „gerustste'lende" mededeling
van de Stichting voor de Landbouw,
eind Augustus gedaan, dat „er geen
reden hoeft te bestaan tot ongerust
heid inzake de prijsvorming van eet
aardappelen". De harde practijk toont
nu wel aan, dat marktverordening
nog een toekomstbeeld is. Ieder, die
de practijk kent, had de overvloed
aan kunnen zien komen. Waarom
dan niet een dusdanige hoeveelheid
uit de markt nemen, dat de prijs in
stand blijft? Zeker, als veevoeder heb
ben aardappelen meer waarde dan
4 cent per kg, maar de practijk toont,
dat lang niet ieder daarvan is door
drongen. De aanschaf van aardappel
stomers wordt gesteund, maar op het
ogenblik hebben wij daar weinig aan.
Bijgevolg zullen ve'en moeten gaan
inkuilen in afwachting van prijsher
stel (het beste wat men doen kan)
doch met de gevaren van de winter-
verliezen in de hoop. En bovendien
moet men maar zolang op het geld
wachten.
Kernpunt van het hele vraagstuk
is natuurlijk, dat onze_ boeren, in te
genstelling met de tuinders en hun
veilingen, hun voortbrengselen niet
over één punt afzetten en daarom
geen fondsen voor prijsbehoud kun
nen vormen. Was er coöperatieve
afzet in het groot, dan zou men voor
gezamenhjke rekening de bovenge
noemde maatregelen kunen nemen,
vooral het uit de markt nemen der
thans als overschot aanwezige aard
appelen, waarmee men dan na ver
loop van tijd nog verschilende din
gen zou kunnen doen: als eetaard
appelen verkopen of uitvoeren, of
bestemmen voor veevoeder tegen re
delijke prijs. Dat het die richting
uitmoet, d.w.z. dat wij de afzet on
zer producten zelf in handen zullen
moeten nemen, is buiten twijfel.
Want wanneer wij nu reeds het
slachtoffer van prijsschommelingen
worden, hoe zal het dan over enkele
jaren gaan, wanneer de wereldmarkt
goed voorzien is en het spel van
vraag en aanbod de prijs beheerst?
BINNENLAND.
Benoemd zijn tot notaris te Am
sterdam W. L. Leclercq, cand. te Am
sterdam (vac. R. A. J. W. Gefken);
O. W. Broersma, cand. te Amsterdam
(vac. mej. C. H. A. Bletz), en P. N.
Pikaar, cand. te Amsterdam (vac. J.
Th. A. Hermans).
Een 33-jarige rijwielhersteller
te Amsterdam week op zijn fiets
voor een onverwacht overstekende
voetganger uit en kwam daardoor te
recht onder een auto. Hij is kort
daarna aan de bekomen verwondin
gen overleden.
Te Nieuwe Pekela is een vrouw
door een vrachtauto aangereden, ter
wijl zij aan de kant van de weg stond
en kort daarna aan de gevolgen over
leden. Te Amsterdam is een 4-jarig
jongetje door een auto overreden. Het
kind werd dodelijk gewond.
Te Amsterdam is een 44-jarige
vrouw in de Transvaalstraat geval
len, doordat de arm van een droog-
rek, waaraan zij zich bij het over
stappen van de ene naar de andere
waranda vasthield, brak. Ze was op
slag dood.
De 76-jarige weduwe S. te
Grijpskerk ig, doordat de palen waar
de z.g. bedlrggers van haar bedstee
op rusten, waren gebroken, met bed
stede en al in de daaronder liggende
kelder gezakt en gestikt.
Tijdens de zitting van de Rot
terdamse politierechter zakte plotse
ling de negen en zestigjarige G. J.
H. "van B-, die als getuige a décharge
optrad, bewusteloos in elkaar. Hij
bleek aan hartverlamming te zijn
overleden.
Prinses Beatrix heeft een kus
sen cadeau gekregen, waarop de sta
tiefoto van Koningin Juliana en
Prins Bernard met gekleude lapjes
nagebootst is. Een Scheveningse da
me heeft het ontworpen en gemaakt.
BUITENLAND.
In een tropische storm is bij
kaap San Lucas, ten Zuiden van San
Diego (Californië) een motorschip
met 14" personen aan boord vergaan.
De opvarenden wilden een bezoek
brengen aan de Cocos-eilanden om
een verborgen zeeroversschat op te
sporen.
Het aantal gedetineerden in Bel
gië bedraagt volgens het ministerie
van justitie 59.680 personen, waar
van meer dan 50.000 politieke delin
quenten.
Een Mosquito van de R.A.F. is
in de Noordzee gestort. De beide in
zittenden konden niet gered worden.
Te Florida hebben 44 walvissen
zelfmoord gepleegd, door zich op het
strand te werpen, waar zij spoedig
stierven. Als men probeerde de bees
ten weer in zee te trekekn, zwommen
zij onmiddellijk weer naar de kust.
Volgens deskundigen is zulk een ver
schijnsel meer voorgekomen.
Een Oostenrijkse koorddanser
heeft 24 uur lang op een koord staan
te dansen te Garmisch Partenkirchen.
Hij wilde beroemd worden, zei hij,
er. naar het buitenland gaan.
r- U dacht, dat Columbus Amerika
ontdekt had? De Russen, die de laat
ste tijd proberen om iedere uitvin
ding op hun naam te zetten, bewe
ren thans, dat Amerika ontdekt is
door Russische zeevaarders via de
Stille Oceaan. Misschien is het ei
van Columbus wel van Stalin?
VOORUITGANG VAN HET
KATHOLICISME IN TOKIO.
Agencia Fides bericht, dat het aan
tal katholieken in de Japanse hoofd
stad thans 10.710 bedraagt, een stij
ging van 19 pet. vergeleken bij 1947.
Dit jaar bekeerden zich 389 protes
tanten tot het katholicisme; vorig
jaar slechts 18. Bovendien zijn er
3480 catechumenen, tegen 2222 in '47.
Onder leiding van de Aartsbis
schop, Mgr. Doi, worden alle paro
chies in Tokio gereorganiseerd. Alle
hebben thans hun eigen vaste of
noodkerk.
DE VERHOUDING TUSSEN DE
GELOOFSBELIJDENISSEN IN
HONGARIJE.
De laatste Hongaarse statistieken
geven de volgende percentages be
treffende de geloofsbelijdenissen in
dit land:' katholieken 70 pet., Calvi
nisten 21 pet., Lutheranen 5 pet., Is
raëlieten 2.5 pet. Deze statistiek wijst
uit, dat er een langzame verschui
ving in de verhouding tussen katho
lieken en protestanten ten gunste
van de eersten bestaat. Dit wordt
verklaard door een hoger geboorte
cijfer bij de katholieken en vervol
gens door de katholiek gedoopte kin
deren, voortgekomen uit gemengde
huwelijken.
HET GEHEIM
VAN DE
DOOR AGATHA CHRISTIE
23)
„Nee," gaf Virginia lichtelijk ver-»
wonderd ten antwoord.
„Bent u daar zeker van?"
„Ja, positief."
„Heeft u zelf een revolver?"
„Nee."
yHeeft u er ook nooit een gehad?"
„Nee."
„Bent u daar zeker van
„Ja. Natuurlijk."
Wel een ahlve minuut bleef hij
haar strak aankijken. En Virginia
keek, verbaasd en geërgerd door die
ongemotiveerde verandering van
toon, even strak terug.
Dan lieten zijn ogen haar los. Hij
kaa'de verlicht adem.
„Zonderling!' zei hij. „Hoe ver-
tlaart u dit dan?"
Hij hield haar de revolver voor.
ffet was een klein, sierlijk wapen,
een stuk speelgoed, meer niet, ook al
was in dat stuk speelgoed een me
chanisme verborgen dat dodelijk
werk verrichten kon. Dwars over de
greep, was de naam Virginia gegra
veerd.
„Nee! Onmogelijk!" riep Virginia
uit.
Haar verwondering was zo echt, dat
Anthony haar wel geloven moest.
„Ga eens rustig zitten," zei hij
ernstig. „Er zit hier meer achter, dan
ik op het eerste gezicht dacht. Om te
beginnen: van welke ste1 ling gaan
wij uit? Volgens mij zijn er maar
twee mogelijkheden. De echte Virgi
nia, de schrijfster van de brieven, is
om de een of andere reden plotse-
ling ten tonele verschenen. Ze heeft
de man la'fep nagaan of ze is hem
zelf gevolgd, en toen heeft ze hem
neergeschoten, ce revolver laten
vallen, de brieven van zijn zak
naar de hare laten verhuizen en is
verdwenen: Dat is niet moge1 ijk,
hm?"
„Nee," zei Virginia twijfelend.
„De tweede mogelijkheid is veel
interessanter. De man of vrouw die
Giuseppe zou doodschieten, wou u
compromitteren... dat zou trouwens
wel het hoofddoel geweest zijn, Want
dat doodschieten kon overal gebeu
ren en ze hebben zich de nodige
moeite gegeven, om hem hier te
krijgen en, wie het ook geweest is
of geweest zijn, zij wisten alles van
u, van uw huis in Datchet, van
uw gewoonten, en dat u vanmiddag
in Ranelagh was. Het is een rare
vraag, maar heeft u misschien vijan
den mrs Revel?"
„Nee, natuurlijk niet... dat soort
vijanden tenminste niet."
„De quaestie is nu," ging Anthony
voort, „wat zullen we doen? We kun
nen op twee manieren handelen: 1.
De politie opbellen, de hele historie
vertellen en op uw vlekkeloos verle
den en uw huidige positie vertrou
wen; 2. ik kan een poging doen om
het lichaam spoorloos te laten ver
dwijnen. Ik voor mij prefereer na
tuurlijk nummer twee. Het is van
mijn prilste jeugd af een soort van
ideaal voor me geweest, om eens te
zien of ik een misdaad niet met de
nodige slimheid zou kunnen weg mof
felen, maar ik heb nooit over een
zekere jonge jufferachtige aversie te
gen bloedvergieten kunnen heen
komen... Tja, nummer één is eigen-
1ijk wel het veiligste. En dan heb je
natuurlijk ook nog nummer één met
variaties. De politie opbellen, eet.,
maar de revolver en de brieven ver
zwijgen, dat wil zeggen; als hj|" ze nog
bij zich heeft."
Hij boog zich over de vermoorde
man heen en fouilleerde zijn zakken.
„Schoon uitgeschud," kondigde hij
aan. „Heeft niets niemendal meer in
z'n zak... Hm, dat wordt een verve
lende geschiedenis met die brieven.
Halt, wat hebben we daar! Een gat
in de voering, iets in vastgehaakt en
ruw eruit getrokken, en daar hebben
we een stukje papier."
Hu haalde een stukje papier te
voorschijn en ging ermee naar het
licht. Virginia kwam naast hem staan
„Jammer, dat we het niet in z'n
gehee! hebben," mompelde hij. „De
Schoorstenen" 11.45. Donderdag...
Dat lijkt wel een afspraakje."
„De Schoorstenen!" riep Virginia
uit. „Wat merkwaardig!"
„Waarom merkwaardig. Te chic
voor een man van dit kaliber?"
„Nee, ik ga vanavond ook naar de
„Schoorstenen". Tenminste, dat was
ik van plan."
Anthony keerde zich met een ruk
naar haar toe.
„Wat zegt u daar! Herhaal het!"
„Ik was van plan vanavond naar
de „Schoorstenen" te gaan," her
haalde Virginia.
Anthony staarde haar aan.
„Het begint te dagenofschoon,
ik kan natuurlijk glacl er naast zijn,
maar de mogelijkheid bestaat. Kan
het zijn dat iemand u ten koste van
alles wilde verhinderen om naar de
„Schoorstenen" te gaan?"
„Mijn achterneef George Lomax,"
zei Virginia met een glimlach, „maar
die komt niet in aanmerking... stel
je voor, George een moord doen!"
Anthony lachte niet. Diep in ge
dachten stond hij voor zich uit te kij
ken.
„Als we de politie opbellen, is de
kans om vanavondof zelfs mor
gen naar „De Schoorstenen" te gaan
verkeken, absoluut verkeken. En ik
wil vanavond zo graag er naar toe.
Al was het alleen maar om een streep
door de rekening van onze onbekende
vrienden te halen... Daar gaan we
dan! Mrs. Rev©1, wilt u zich in deze
zaak aan mij toevertrouwen?'
„O, dan wordt het dus plan num
mer twee!"
„Ja, het wordt plan nummer twee.
En om te beginnen moet die kame
nier van u weggewerkt worden. Ziet
u daar kans toe?"
„O, gemakkelijk!"
Virginia ging de hall in en riep
onder aan de trap:
„Elise!.Elise!"
„Madame?"
Vlugge voetstappen kwamen de
trap af. Anthony hoorde de twee
vrouwen even samen spreken, luid
op, gewoon of er niets bijzonders
aan de hand was; dan werd de voor
deur oneneedaan en even daarna in
het slot getrokken. Meteen kwam
Virginia weer de bibliotheek in.
„Ziezo, die is verdwenen. Ik heb
haar weggestuurd om een speciaal
soort parfum te kopen, ik heb ge
zegd, dat de winkel tot acht uur open
ïvas, wat natuurlijk niet het geval is
Ze gaat dan meteen door. met de
volgende trein, ze komt niet meer
hier terug."
„Puik," zei Anthony goedkeurend.
„Dan kunnen we nu meteen onze taak
beginnen. Het is wel een aftandse
methode, maar we zullen het toch
maar met een koffer doen. Heeft u
een grote koffer?"
„O, ja. Gaat u maar even mee naar
het sous-terrain, dan kunt u zelf
kiezen."
In het sousijterrain stond een hele
sortering koffers. Anthony zocht een
stevig niet al te groot exemplaar uit.
„Verder kan ik het alleen wel af,"
zei hij.. „Gaat u nu vast'naar boven
om u aan te kleden."
Virginia deed, wat hij haar zei. Ze
hing haar tennis-uitrusting weg,
trok een bruingrijs complet aan,
zette een snoezig hoedje op en ging
naar beneden. Onder aan de trap
stond Anthony, met een keurig dicht-
gegespten koffer naast zich op haar
te wachten.
(Wordt vorvolo'dV
