knap!
het op!
Wie aan de weg timmert
Detective
WOENSDAG 11 AUGUSTUS 1948
DE LE1DSE COURANT
PAGINA 3
's Werelds snelste vrouw in
Amsterdam bejubeld
PINDELLJK WAS HET DAN TOOH ZO VER. Op het Centraal
Station, waar enige honderden officials, familieleden, belangstel
lenden, journalisten, persfotografen en filmoperateurs verzameld waren,
heerste even voor de aankomst van de trein uit Hadrlem, die de olym
pische kampioene, Fanny BlankersKoen en haar echtgenoot Jan Blan-
kers naar Amsterdam voerde, spanning. Precies om 10 min. over 2
rolde de trein langs het perron en al heel spoedig was Fanny, die voor
een der raampjes zat. ontdekt en een zeer enthousiaste begroeting volgde.
De eerste omhelzingen waren natuurlijk voor de 6-jarige Jan en de 2-ja-
rige Fanny. Ook de vaders en mdcders van het echtpaar werden hierbij
betrokken.
Namens het gemeentebestuur van
Amsterdam werd Fanny Blankers
welkom geheten door de heer E.
Kupers jr., inspecteur voor lichame
lijke opvoeding, waarna het gezel
schap zich naar buiten begaf langs
een erehaag van meisjesleden van
Sagitta naar het gereedstaande rij
tuig. Toen de -witte baret van Fanny
zichtbaar werd voor de duizenden,
die voor het station stonden te wach
ten, ging een stormachtig gejuich op,
dat minuten lang aanhield.
De bereden Amsterdamse politie
had grote moeite vrij baan te maken,
opdat Fanny het voor haar gereed
staande open rijtuig, bespannen met
vier schimmels, kon bereiken. Luid
klonken de toejuichingen van de
duizenden, toen de vrouw, die zich
„de snelste vrouw van de wereld"
kan noemen, haar zegetocht begon.
Via de Westelijke afrit, de Prins Hen
drikkade werd het Damrak bereikt,
\vaar nog eens duizenden zich langs
de trottoirs hadden geschaard om de
stoet voorbij te zien trekken. In het
eerste rijtuig zaten Fanny Blankers-
Koen, haar echtgenoot Jan Blankers
en de beide kinderen, de 6-jarige Jan
en de 2-jarige Fanny, de twee moe
ders van het echtpaar plus de mas
seuse mej. Pfann. Daarachter volg
den vier rijtuigen met familieleden,
de olympische damesathleten. offi
cials van de Kon. Ned. Athletiek
Unie, het bestuur, leden van de ver
eniging „Sagitta", waar Fanny lid
van is en een met korenhalmen ver
sierde jeep, waarop een aantal Hoofd
dorpers in landelijke kledij. Daar
achter nog een aantal persauto's en
tot slot de motorpolitie Het rijtuig
van Fanny BlankersKoen werd ge
ëscorteerd door agenten van de Am
sterdamse bereden politie om de op
dringende menigte op een afstand te
houden.
Via de Dam en da Damstraat werd
het stadhuis op de Oudezijds Voor
burgwal bereikt.
Op het stadhuis was de Amster
damse vlag uitgestoken. Bodes in
uniform brachten het gezelschap
naar de raadszaal, waar burgemees
ter en wethouders wachtten om onze
olympische kampioene officieel in
de hoofdstad te verwelkomen.
Toen Fanny BlankersKoen en
haar „gevolg" in de raadszaal ver
enigd waren trad burgemeester mr.
Arn. J. d'Ailly, met de ambtsketen
om en in gezelschap van de wethou
ders de zaal binnen. In een hartelijke
speech zeide hij, dat Fanny de Ne
derlandse en Amsterdamse vlag grote
eer had bewezen. ,.A1 bèn je dan
eigenlijk een Hoofddorpse. toch is de
hoofdstad heel trots op je".
De burgemeester overhandigde me
vrouw Blankers het officiële gedenk-
boek van het regeringsjubileum van
H. M. de Koningin en spelde haar
daarna zijn eigen speldje van het
jubileum Kankerbestrijdingsfonds op
de borst, als bewijs van zijn grote
waardering. Namens de minister van
O.. K. en W. sprak nog de heer Mie-
dema die hartelijk feliciteerde met
de behaalde resultaten en de hoop
uitsprak, dat de Nederlandse jeugd
het sportieve voorbeeld van Fanny
BlankersKoen zal volgen. Ook al
zal het moeilyk blijken de prestaties
te benaderen.
Hierna begaf het gezelschap zich
weer naar buiten.
Toen de stoet op de binnenplaats
van het stadhuis weer geformeerd
werd en Fanny naar buiten kwam
om in haar rijtuig plaats te nemen,
werd zij hartelijk toegejuicht door
de ambtenaren en ambtenaressen,
die uit alle ramen naar haar zwaai
den.
Direct buiten de poort stonden de
mensen weer rijen dik langs de weg
en voort ging'het door de Damstraat,
ever Dam, langs Rokin, Vijzelstraat
Vijzelgracht, Weteringschans. Leidse-
plein, Leidsebosje, Overtoom, Suri-
namestraat, Surinameplein, naar de
Haarlemmerstraat 168, de woning
van de fenomenale hardloopster.
En overal langs de straten stonden
de mensen en juichten. Nooit tevo
ren zag men zulk een enthousiasme
onder het publiek. Op de daken van
de trams, uit de ramen van huizen
en kantoren, op de daken, op balcon-
netjes, kortom waar maar een plaats
je was, stonden, hingen, of zaten
mensen. De Amsterdammers lieten
zich gisteren van een zijde zien, die
men van deze over het algemeen
onverschillige Nederlanders niet
kent.
"Dit kwam nog eens te meer tot
uiting in de -Haarlemmerstraat, waar
uit iedere woning de Nederlandse
driekleur wapperde. In deze an
ders zo stille straat, waren nu
duizenden buurtbewoners samenge
stroomd. om hun kampioene te hul
digen. Het huis van Fanny was met
bloemen en gekleurde lampjes ver
sierd een groot bord hing aan de ge-
vel met de woorden:
Hulde aan onze viervoudige
clympische kampioene" en vier grote
.gouden medailles", elk een van de
afstanden aangevende, waarop Fan
ny getriomfeerd had, flankeerden dit
bord.
Toen het rijtuig met Fanny voor
de deur van haar huis stil hield, zong
de menigte het Wilhelmus gevolgd
door „Lang zal zij leven...." en
daarna volgde een langdurig gejuich.
Namens de buurtbewoners sprak de
heer Weyde de kampioene toe. Hij
zeide o.a.: „Fanny, allen hier in de
straat hebben met spanning je pres
taties in Londen door de radio ge
volgd en iedere keer als je weer een
overwinning had behaald, waren we
trots, maar we zijn nog trotser op je
omdat we weten, dat je dezelfde
eenvoudige huisvrouw bent gebleven
die je altijd was. Bij jou gaat het
niet om de eer, maar om de presta
tie". Onder luide toejuichingen, bood
hij namens de buurtbewoners Fanny
een fiets aan. Hierna zongen allen
het door een buurman van Fanny
gecomponeerde huldigingslied, dat
door de kampioene met gebogen
hoofd werd aangehoord.
Nog was de huldiging echter niet
afgelopen, want toen Fanny, voor
het eerst sinds enige v/eken voet in
haar eigen woning had gezet, moest
zij nog enige malen op het balcon
van haar huis verschijnen, waar
haar weer nieuwe explosies van en
thousiasme wachtten. Eindelijk kreeg
zy dan toch rust.... tenminste van
rust zou er gisteravond ook wel niet
veel komen, want de buurtbewoners
vinden, dat men niet elke dag een
viervoudige olympische kampioene
buurvrouw heeft en als dat, zoals nu,
wel gebeurt, dan moet er feest ge
vierd worden.
Vandaag ging Fanny met vacan-
tie naar Hoofddorp en daar te
midden van het rustige Haarlemmer
meerpolderlandschap zal zij zeker
de welverdiende rust kunnen vinden.
Huldiging
Nel van Vliet
De vijf leden van de Hilversumse
Zwemclub „De Robben", die met on
ze olympische ploeg naar Londen
zijn geweest en allen finalisten wer
den, zijn gistermiddag in Hilversum
teruggekeerd en met groot gejubel
ontvangen. Het waren Nel van Vliet,
olympisch kampioene op 200 meter
schoolslag, Tonny Hom en Dicky
van Ekris finalisten in resp. hetzelf
de nummer en 100 m. rugsiag en
voorts de leden van het poloteam,
doelman Joop Röhner thans bin
nengedragen, omdat hij door een
infectie aan zijn rechtervoet niet lo
pen kon en Henny Keetelaar, Ook
trainer Jan Stender deelde volop in
de toegezwaaide hulde.
Een enorme mensenmassa vulde
het Hilversumse stationsplein en de
omliggende straten, terwijl men ook
in het station niet lopen kon van
de mensenzee, toen de trein uit Am
sterdam met de olympische deelne
mers ai-riveerde. In een der wacht
kamers van het station vond, nadat
het stormachtige eerste gejuich ver
stomd was, de eerste ontvangst plaats
weike muzikaal werd opgeluisterd
door Ger de Roos en zijn orkest zon
der naam. Er werden hartelijke
woorden gesproken door vertegen
woordigers van de kring Het Gooi
van de K. N. Z. B. die ere-diplo-
ma's aan her vijftal van Jan Stender
uitreikten van verschillende Hil-
v-ersumse sportverenigingen en van
het comité van ontvangst. Er waren
kransen en bloemstukken in over
vloed.
Na een zegetocht in open landauers
langs een duizendkoppige menigte
half Hilversum leek uitgelopen om
de olympische deelnemers toe te
juichen werden in de burgerzaal
van het gemeentehuis Nel van Vliet
en haar collega's door het voltallige
gemeentebestuur ontvangen.
Burgemeester mr. J. A. G. M. van
Hellenberg Hubar hield een toe
spraak, waarin hy zeide dat de Hil
versumse harten sneller hadden ge
klopt door de prachtige prestaties
der plaatsgenoten-finalisten en die
van Nel van Vliet in het bijzonder.
Als burgervader liet hy echter ook
niet na een vaderlijke vermaning
uit te delen: „Laat je." zo zei hij,
„door deze welverdiende lof niet van
je stuk brengen, maar bly'f je zelf'.
Met een gelukwens aan de nog zo
jonge zwemvereniging „De Robben"
en speciaal ook voor trainer Jan
Stender, besloot mr. Hubar zijn toe
spraak, vervolgens aan de olympische
deelnemers en hun trainer een fraai
bouquet bloemen met linten in de
Hilversumse kleuren aanbiedend.
Hiermede waren de feestelijkheden
nog niet ten einde: later op de mid
dag vond een zeer druk bezochte re
ceptie plaats in „Ons Gebouw", waar
nog vele gelukwensen en geschen
ken werden aangeboden.
NEDERL. SUCCES BIJ
SABELSCHERMEN.
Onze sabel-équipe op de Olympi
sche Spelen, die een poule vormde
met Canada en Italië, heeft gisteren
efen groot succes geboekt. Zoals reods
gemeld, werden de Canadezen dooi
de Nederlandse équipe, bestaande uit
Mosman, Terweer, Hoevers en Van
den Berg, met 133 verslagen. Ne
derland plaatste zich hiermede in de
volgende ronde.
Voor de tweeede ronde was Neder
land in een poule geplaatst met Ar-
.gentinië en Tjechoslowakije. De Ne
derlandse équipe, waarin Hoevers
vervangen was door Kuypers, ver
loor echter in een vrijwel gelijkop-
gaande strijd met 7—9 van de Ar
gentijnen. Nederland moest toen spe
len tegen de Tsjechen, die met 106
verslagen werden. De wedstrijd Ar-
gerttiniëTsjechoslowakije werd
daarna gehouden om vast te stellen,
welke ploeg in de halve finale zou
komen.
Het totaal aantal overwinningen
van ieder der drie landen zou de be
slissing brengen. Argentinië won de
ontmoeting met 97.. zodat dit land
met Nederland in de halve finale
komt. De andere landen in de halve-
finale zijn: België, Hongarije, Ver.
Staten, Italië, Frankrijk en Polen.
HET ZEILTOURNOOI.
Derde plaats voor De Jong in
Firefly-klasse.
De Nederlandse zeilers hebben op
de vijfde dag van de Olympische zeil
wedstrijden de volgende resultaten
behaald: De Jong in de Firefly-klasse
derde; Jonker in de Drakenklasse
negende; De Vries Lentsch dertiende
in de Swallows en Bob Maas vierde
by de Stars.
De stand na vijf races is thans:
Firefly: 1. Canada.3957 p.: 2. Zwe
den 3944 p.; 3. Nederland 3329 p.: 4
Ver. Staten 3269 p.; 5. Uruguay
3069 p.
Draken: I. Denemarken 3344 p.; 2
en 3. Noorwegen en Zweden 3340 p.
4. Gr. Brittannië 3265 p.. 5. Finland
2877 p.. 8. Nederland 1583 p.
Swallows. 1. Gr. Britt. 4210 p., 2
Portugal 2750 p.; 3. Zweden 2750 p.; 4
Canada 2395 p.; 5. Denemarken 224C
p.; 10. Nederland 1380 p.
Stare: 1. Ver. Staten 5275 p.; 2. Gr
Brittannië 4372 p.: 3. Italië 4370 p.
4. Ne<jerland 3701 p.; 5. Portugal
3058 p.
de. jeciuuvuUa
36. „Wat kan dat mannetje lopen!"
hijgt Hendrik. Maar hij is een beetje
te laat met zijn opmerking, want
Grimboud loopt al niet meer. Grim-
boud staat stil. Doodstil. Zijn scher
pe oogjes flitsen vliegensvlug door
het vertrek doch zy kunnen niets
ontdekken.
„Dat kan niet", gromt Grimboud.
„Zo'n ding gaat niet vanzelf giPen.
Er moet iemand zijn... Misschien
Adalbert?" Adalbert is naar huis.ge
gaan. Ik heb het zelf gezien," mom
pelt hij voor zich heen. Nu vindt
Hendrik het weer eens tijd worden
de aandacht op zijn persoontje te
vestigen. „Ahum". begint hij „Ik zal
dit varkentje wel es wassen. Opzij!
Ga 'angs de kant staan en stoor me
niet in mijn concentratie. Niemand
hier. hè? Wacht eens even. Let goed
op. Ik ga zoeken. Alsjeblieft!!!" Een
zeer triomfantelijke Hendrik haalt
vanuit een hoekje de jas van Adal
bert te voorscUjjn. „In de eerste
plaats is het bewijs van iemands
aanwezigheid reeds geleverd. Rest
ons slechts nog de eigenaar van dit
kledingstuk te vinden en dan zijn we
klaar. „Ik laat me hangenzegt
hij, „als dit niet de jas is die..."
Maar Bimmelbam stopt hem haastig
de mond. Hij heeft met de eerste blik
het kledingstuk al herkent en ver
moed nu dat de ^igenaar zich hier
ook wel ergens verstopt kan hebben.
En een Bimmelbam vergeet nooit 'n
hem bewezen dienst... „Dit is een
andere jas!" zegt hij Üus en werpt
een waarschuwende blik op de on
voorzichtige Hendrik. Maar Grim-
boud's achterdocht is reeds gewekt.
HET BOKSTOURNOOI.
In het Nederlandse kamp was men
begrijpelijkerwijs zeer teleurgesteld
over de nederlaag van Quentemeyer.
Wat de uitspraak van de jury aan
gaat liepen de meningen uiteen.
Enerzijds legde men de nadruk op de
betere bokskunde van onze landge
noot en op het feit, dat de Argentijn
lang voordat de gong voor de laatste
maal luidde, vrijwel aan het eind
van zijn krachten gekomen was, wel
ke overwegingen dan tot een uit
spraak ten gunstee van Quente
meyer hadden kunnen luiden. An
derzijds onderstreepte men de con
stante maar niet te fnuiken aanvals
lust van Cia en het gebrek aan door
zettingsvermogen en initiatief van
de Nederlander om de beslissing van
de jury te wettigen.
Een uitspraak „onbeslist" zou in
een nict-olympische wedstrijd de
juiste beloning van beide partijen
zijn geweest. Maar dergelyke beslis
singen kennen we nu eenmaal niet
in dit tournooi. Er moet een winnaar
en een verliezer zyn, het hangt van
de jury af welke factoren men het
zwaarst laat wegen. Van een unifor
me gedragslijn bij de beoordelingen
valt echter tot dusverre weinig te
bemerken, vandaar dat er zoveel
ontevredenheid heerst en nu de ene
dan de andere partij zich te kort ge
daan acht.
Gistermiddag kwam in de tweede
ronde van het vlieggewicht onze
landgenoot Corman die in de eerste
ronde van de Iranees Rassaeli had
gewonnen, uit tegen de Burmees
Maung Mijo Thant. overwinnaar van
de Canadees Sandulo. Corman won
door technisch k.o. in de derde ron
de. HÜ heeft uitstekend gebokst en
van alle kansen prompt gebruik ge
maakt. Toen de Burmees eenmaal
aangeslagen was, maakte Corman
snel een einde aan het gevecht.
Zweden bereikt de
eindstrijd
42 Zege op Denemarken
Zweden heeft, zoals algemeen
werd verwacht, de eindstrijd van
het Olympisch voetbaltournooi be
reikt, hetgeen echter aanvankelijk
meer moeite gekost heeft dan door
menigeen verondersteld was, aange
zien Denemarken ai dadelijk op ver
rassende manier door zijn linksbui
ten Seebach scoorde en even later
een bal buiten bereik van de Zweed
se doelman tegen de lat in het veld
terugketste. .Een uitzonderlijk iets
dat tegenpunt en die achterstand
voor de Zweden, want zoiets was in
dit tournooi nog niet voorgekomen.
Dit was vooral te wijten aan het tra
ge en onzekere begin der Zweden,
die de strijd blijkbaar te gemakke
lijk opvatten, waarvan zij byna de
dupe geworden zyn, want een 20
achterstand zouden zij niet gemak
kelijk hebben ingehaald. Nu werd de
achterstand reeds na een half uur in
een 21 voorsprong omgezet en
toen de Zweden reeds voor dë rust
nog twee doelpunten daaraan hadden
toegevoegd leek de hervatting het
aankijken niet meer waard.
Erg interessant was de tweede
speelhelft dan ook niet en nu bleek
eerst duidelijk hoe het kwam, dat de
Denen, die zo kranig begonnen w§-
ren, deze wedstrijd moesten verlie
zen. De Deense middenlinie was
zwakker dan do Zweedse, zodat de
Deense aanvallen niet voldoende
ruggesteun hadden om gevaarlijk te
blijven. Toch bleven de Denen hun
uiterste best doen om de achterstand
te verkleinen hetgeen hun dan ook
tenslotte gelukte met het beste doel
punt van deze middag, dat door
linksbinnen Jen Jensen onhoudbaar
van grote afstand langs de Zweedse
doelman werd gekogeld (42). Een
vrij aardige wedstrijd, meer niet, die
door een 30.000 personen werd bij
gewoond hetgeen dus betekent dat
er 50.000 kaarten onverkocht hieven
op het Wembley-stadion. Vandaag
zal er wel meer belangstelling zijn
bij de andere halve eindstrijd tussen
Groot-Brittannië en Zuid-Slavië.
OLYMP. RUITER WEDSTRIJDEN
Nederlandse team uitgeschakeld
Het Nederlandse team voor de sa
mengestelde olympische ruiterwed-
strijd is als ploeg uitgeschakeld door
het feit, dat Glenn S. Man van de
heer Siem het, paard, dat reeds voor
het vertrek naar Engeland kreupel
was, hedenmorgen nog niet hersteld
bleek, zodat de heer Siem niet aan
de dressuurwedstrijd ton deelnemen.
De Nederlandse ruiters zullen nu
nog individueel in de samengestelde
ruiterwedstrijd uit komen.
Schermen: 9.00 sabel ind- eerste
ronde; 14.00 idem tweede ronde.
Hockey: 18.00 om de derde plaats:
NederlandPakistan 19.30 finale:
IndiaGr. Brittannië.
Zeilen: Torquay.
Ruitersport: 17.30 cross country,
uithoudingssnelheidsproef.
Kano: 9.00 500 m. eenpers. KayaK-
series; 1000 m. eenpers. Kayakseries;
1000 m. tweepers. Kayakseries; 1000
m. een en tweepers. Canadianseries;
18.00 500 m. eenpers. Kayak finale;
13.20 1000 m. eenpers. Canadian fin.;
18.40 1000 m. tweepers. Kayak fin.;
19.00 1000 m. eenpers. Kayak fin.;
19.20 1000 m. tweepers. Canadian
finale
Boksen: voorronden.
Basketball: finales.
Gymnastiek: dames en heren.
In de vedergewichtklasse van het
gewichtheffen is Olympisch kam
pioen geworden de Egyptenaar Fayad
met 332,500 kg. (nieuw wereld- en
Olympisch record). Zyn landgenoot
Sham^ veroverde met 360 kg. de titel
in de lichtgewichtklasse, daarmede
eveneens een nieuw Olympisch record
vestigend.
CONGRES VAN DE I.A.A.F.
In het kader van de olympische spe
len werd te Londen een tweedaags
congres gehouden van de Int. Ama
teur Athletic Federation (I.A.A.F.)
welke bijeenkomst werd voorgezeten
door lord Burghley en waarop Ne
derland vertegenwoordigd werd door
ir. Paulen, voorzitter van de K.N.A.U
en bestuurslid van de internationale
federatie.
De agenda van dit congres was
overladen met belangrijke eo min
der importante punten waarover uit.
voerig werd gediscussieerd en in me
nige gevallen ontstonden verwarren
de situaties. In het bijzonder ten aan
zien van de amateurkwestie, waar
omtrent een speciale commissie rap
port uitbracht na die probleem diep
gaand te hebben bestudeerd. Beslo
ten werd de voorstellen naar de com
missie terug te verwijzen, waarop
alle leden dezer commissie aftraden
Verder werd besloten de loonder
vingskwestie van de agenda af te voe
ren en het gehele probleem aan een
nieuw te vormen commissie voon het
amateurisme te delegeren.
De Europese kampioenschappen
zullen in 1950 te Brussel worden ge
houden. Op voorstel van Zwitserland
werd besloten, dat by de Europese
kampioenschappen elk land twee
sthleten kan afvaardigen per indivi
dueel nummer en één ploeg in esta
fettenummers, bij de dames drie
athleten por nummer en één ploeg in
estafette. In de tienkamp mogen drie
athleten uitkomen.
Deze Europese kampioenschappen
zullen vijf dagen duren, dames en he
ren tegelijk. Een nieuwe lijst van
Europese records zal worden samen
gesteld. Ditzelfde zal geschieden met
de wereldrecord». In de Europese
commissie van de I.A.A.F. is. zoals
wij reeds kort hebben gemeld, het
protest van de Verenigde Staten in
zake de diskwalificatie op de 4 x 100
meter estafette heren toegewezen
dank zij de film. welke een duidelijke
uitspraak mogelijk maakte. Het ge
volg was dat Groot Brittannië zijn
enige gouden medaille bij de athle
tiek weer moest afstaan cn dat de
Ver. Staten olympisch kampioen oj?
dit nummer werd met een tijd van
40.3 sec., vierde Hongarije, vijfde Ca
nada en Nederland zesde,
De damescommissie, waarin onze
landgenoot Jan Blankers zitting heeft
had voorgesteld een damesvijfkamp
in te stellen bestaande uit kogelsto
ten, hoogspringen en 200 meter hard
lopen (eerste dag) en 80 meter hor
den en vèrspringen (tweede dag), zo
wel voor de spelen als voor het Euro
pese kampioenschap en ook dit voor
stel werd aanvaard. In den vervolge
zal een medisch onderzoek inzake de
sexe voor de olympische spelen en
de Europese kampioenschappen ver
plicht worden gesteld. De 800 meter
voor dames zal al» proef in het pro
gramma der Europese kampioen
schappen voor 1950 worden opgeno
men.
Bij de rondvraag verklaarde ir
Paulen, dat ons land er prijs op zou
stellen in den vervolge bij uitslagen
ceremonies protocolaire enz. te wor
den genoemde al» „Netherlandes" of
..Pays Bas", maar niet als „Holland"
of „Hollande".
TEGEN WIL EN DANK
DOOR PERCY KING
„Ik heb Matts op het hart gedrukt
te zwijgen en hij beloofde het. Toch
ben ik lang niet gerust. U kent in
specteur Uppström niet. Hij zal aan
dringen tot hij heeft bereikt wat hij
bereiken wiL°
Marianne verschoot van kleur, „Oh!"
zuchtte zij verslagen.
„Waarschijnlijk zou ik u veei be
ter van dienst kunnen zijn als u
openkaart speelt. Door te zeggen,
waar u die nacht bent geweest en in
wiens gezelscr.ap."
„Er zijn redenen, die het mij be
letten."
„Uppström beschuldigt me vast en
zeker van medeplichtigheid aan de
moordaanslag wanneer blijkt, dat
ik hem om de tuin heb geleid."
„Het is zon allerongelukkigste
samenloop van omstandigheden," be
kende zij triest, „Ik geloof echter niet
dat de politie u iets kan maken. U
had medelijden met de hachelijke
toestand, waarin ik die nacht ver
keerde en stond me uw kamer af.
Dat is toch niet strafbaar?"
„U stelt het al te simpel voor. Wan
neer ik onderdak zou hebben ver
leend aan iemand die van misdaad
wordt verdacht, beging ik wel de
gelijk en strafbaar feit. en een ern
stig ook. Ik gevoel er bitter weinig
voor juffrouw Karlsson onschuldig
achter s'ot en grendel te worden
gestopt."
„Toch kan ik heus niets zeggen,
heus niet,'' fluisterde zij.
„Wat is die Paul Solange voor 'n
persoon? Het kwam me voor, dat hij
u tyranniseert."
„Hij is een vriend. Ik heb ver
plichtingen aan hem."
„Was het Solange, die u in het
holle van de nacht alleen op straat
liet lopen?" wilde hy weten.
„Neen, neen, natuurlijk niet."
Hij haalde diep adem. Op gevdar
af haar ernstig te ontstemmen moest
zij worden gedwongen hem haar ver
trouwen te schenken. De kel'ner
bracht de bestelde koffie.
August wachtte, tot de bediende
zich verwijderd had, eer hij de vraag
stelde:
„Waarom verstopste u Lundqvists
portefeuille tussen het linnen van
mijn koffer?"
„Ik... ik-deed het niet."
„Het spyt me, maar dan zal in
specteur Uppström er aan te pas moe
ten komen. Het kan misschien
zelfs in uw belang zijn. Ik wil u
waarschuwen hij laat zich niet met
een kluitje in 't riet sturen. Vertel
hem, met wie u de bewuste nacht
doorbracht en waar. Kunt u bewij
zen, onschuldig te zijn aan de aanslag
op Gunnar Lundqvist, dan loopt het
wel met u los. In het ergste geval
raakt u uw betrekking bij de KaluncP
by's kwijt."
Hij zag haar recht in de ogen en
zij sloeg de hare neer. Alle kleur eb
de van haar wangen. „Ik durf het
niet te vertellen. Ik kan het onmo
gelijk." Marianne's stem kwam niet
boven een fluisteren uit. „Het zou
de gevangenis voor me betekenen."
„Omdat."... omdat ik met Lundq
vist in de taxi zat.
August bemerkte hoe het meisje
een flauwte nabij was. Snel. keek hij
rond; gelukkig bevond zich nie
mand in hun onmidde'lijke omgeving
„Beheers u!" sprak hij haar moed
in Niet flauw vallen!'
„Neen... neen," beloofde zij. „Het
is zo over."
„Was u... was u het... die...?"
Zy veerde op. „Hoe kunt u zoiets
van mij denken?"
„Goddank!" Hij loosde een zucht
van verlichting. „Het gaf me even
een geweldige schok. Nu moet u me
ook alles meedelen, juffrouw Karls
son! Alles, verstaat u?"
„Kan ik er beslist op aan, dat het
tussen ons blijft?"
„Ik za! zwijgen als het graf. zelfs
al had u het gedaan. Misschien ben
ik in staat, u te helpen!'*
„Nu dan." Een moment zat Ma
rianne met gesloten ogen. Toen open
de zij ze en vertelde: „Dinsdagmid
dag belde Paul Solange me op met
verzoek, de tweede dame van een di
neetje van vier personen te willen
zyn; ik zou dan iemand moeten ver
vangen, die tot haar spijt had moe
ten afzeggen."
„Ik voelde er dan ook niets voor
en verzon een uitvlucht. Solange
nam er ge» engenoegen mee en her
innerde mij aan een dienst, mij des
tijds in Parijs bewezen en aan mijn
toezegging, hem een wederdienst te
zu'len bewijzen als ik daartoe in
staat was. Desondanks bleef ik bij
mijn weigering. Een half uur later
werd ik bij mevrouw Kalundby ont
boden. Zij vertelde, juist een tele
foontje van Paul te hebben gehad
zij is erg gesteld op Solange en
zij zou het zeer op prijs stellen, in
dien ik alsnog mijn besluit herzag.
De wagen kon mij naar Stockholm
brengen en Paul had beloofd voor
mijn terugkeer zore te zullen dra
ger.. Nu. toen zat fr voor mij niet
veel anders op dan te gaan, hoe on
aangenaam ik het ook vond. Ik be
greep, dat mevrouw Kalundby mij
een weigering kwalyk zou nemen."
„Ongehoord!" protesteerde August
„U bent toch vrij om over uzelf te
beschikken!"
„Ja,' maar zoals ik zei, heb ik ze
kere verplichtingen jegens Solange
en daar beriep hij zich op.
„Leerde u hem in Saltsjöbaden
kennen of eerder?"
„Eerder. In Parijs.. De familie bij
wie ik als gouvernante werkzaam
was, ging veel om met de Bluteau's
Meneer PJuteau stond aan het hoofd
van een bankinstelling, waar Solan
ge als volontair zijn opleiding ge
noot. Mijn baantje beviel me niets:
de kinderen waren bar ongezeglijk
en ik kreeg altoos ongelijk als ik ze
berispte. Op een keer klaagde ik
Solange, die ik al enige malen bij
de Bluteau's had ontmoet, mijn nood
Hij antwoordde, dat hij misschien
iets voor me kon doen. Bij zijn oom
baron de Béringuard logeerde een
echtpaar, dc Kalundby's, evenals ik
uit Zweden afkomstig. Mevrouw Ka
lundby had haar voornemen te ken
nen gegeven, een beschaafde jonge
dame als secretaresse aan te stellen
zodra zij weer in Saltsjöbaden terug
zou zyn; zij kon haar maatschappe
lijk werk niet langer aPeen af. Kort
om, Solange deed een goed woordje
voor me en ik Inreeg de betrekking.
Ik heb dus verplichtingen aan hem
maar er bestaat niets tussen ons.
Eerlijk gezegd: ik mag hem niet, on
danks hetgeen hy voor me heeft ge
daan. Graag had ik Dinsdag mijn
eigen zin gevolgd- en de uitnodiging
voor dat dinertje afgeslagen, maar
mevrouw Kalundby drong er te sterk
op aan. dat ik zou gaan. Wij aten
in Royal. Zo kwam ik in kennis met
Gunnar Lundqvist. De andere dame
was eveneens een vreemde voor me
Emilia. De rest ben ik vergeten."
August knikte nadenkend. Svar-
tan, de luie hoofdcontroleur van de
verzekeringsmaatschappij, de man
met de rijke fantasie had het dus wel
bij het rechte eind gehad, toen hij
veronderste'dc, dat relaties beston
den tussen Gunnar Lundqvist en
Paul Solange.
Marianne ging voort: „Het diner
verliep tamelijk gedwongen. Ik kon
niet al te best met Emilia opschieten
Zij was grof en dronk mij te veel.
(Wordt vervolgd).
