Voorkomen is beter dan genezen
Raadpleeg dus tijdig een geneesheer
l-IV R. I. in de Ridderzaal
Pseudo millioerien-erfgenaam
doet aan philanthropic
ZATERDAG 17 JULI 1948DE LE1ÜSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA 2
EEN PLUIM OP DE
BARET GESTOKEN
Gistermorgen werd het bataljon
14 R. I. dat twee jaar en zeven
maanden in Indië verbleef, officieel
door het plaatselijk demobilisatie-co
mité van 's-Gravenhage in de Ridder
zaal ontvangen. Daar waren reeds
talrijke autoriteiten en genodigden
aanwezig, onder wie luitenant gene
raal Kruis, ce burgemeester van Den
Haag, generaal Koot, luitenant gene
raal jonkheer Roëll, de deken van
's-Gravenhage, mgr. W. Pompe, de
commandant van het bataljon, luite
nant kolonel van den Berg, ds. Velt-
kamp voorzitter van het Ontvangst
comité en vele anderen.
Om 10 uur precies kwam het batal
jon de Ridderzaal binnen. Het mu
ziekcorps der gemeentepolitie plaat
ste zich op de galerij van de Ridder
zaal en toen de mannen hun plaat
sen hadden ingenomen werd het Wil
helmus gespeeld. Na een welkomst
woord van de heer van der Upwich,
waarnemend voorzitter van het ont
vangst-comité sprak mr. Kesper,
Commissaris van de Koningin in de
provinicie Zuid Holland.
Hij zeide onder meer, dat deze dag
voor het bataljon 14 R. I. was ge
organiseerd omdat het Nederlandse
volk uiting wilde geven aan de ge
voelens, die het jegens hen koesterde,
gevoelens van dankbaarheid en hulde
voor de offers die deze mannen zich
getroost hebben. „Gij hebt u opgeof
ferd. Gij gevoelde dat uw land u no
dig had. Gij hebt uw vertrouwde
kring vaarwel gezegd, hen die u lief
hadden verlaten, uw arbeid en uw
studie opgegeven, om daarginds in
een drukkend klimaat onder moeilij-
Aetherklanken
ZONDAG.
HILVERSUM I (301 M.
8.00 Nieuws; 9.55 Inleiding Hoog
mis; 10.00 Pontificale Hoogmis op het
Vrijthof te Maastricht bij gelegenheid
van de Heiligdomsvaart; 12.15 Apolo
gie; 12.35 Lunchconcert door Orkest
Zonder Naam; 12.55 Zonnewijzer;
13.00 Nieuws; 13.20 Vervolg Lunch
concert; 13.40 Spineuza; 14.00 Om
roeporkest; 15.10 Muzikale Tobola:
15.30 Middenstand in opgang; 15.40
Cabaret Miniature; 16.10 Friese
Kaatssport; 16.25 Vespers; 18.30
Progr. Ned. Strijdkrachten; 19.30
Nieuws; 19.50 In het boeckhuijs; 20.05
De gewone man; 20.12 Klein orkest;
20.45 Werken van Verdi; 21.25 Grote
verwachtingen, hoorspel; 22.37 Actua
liteiten; 23.00 Nieuws; 23.15 Avond
concert.
HILVERSUM II (415 M.)
8.00 Nieuws; 8.18 Mozart werken;
8.30 Voor het platteland; 8.40 Barca
role; 9.07 Nieuws over de Olymp.
Spelen; 9.15 Men vraagt... wij
draaien; 12.00 Lunchpakket; 12.40 Da
meskoor „Onder Ons'-; 13.00 Nieuws
13.15 Skymaster; 14.05 Boekenhalf
uur; 14.30 Romancèrs; 15.00 Film-
praatje; 15.15 Residentie-orkest; 16.30
Reportagedienst; 17.45 Sport; 18.00
Nieuws; 18.15 Bing Crosby; 19.30
Stradiva Sextet; 20.00 Nieuws; 20.05
Reportagedienst; 20.15 Waltztime;
20.45 De dichter, hoorspel; 21.00 Zo-
meravondconfetti22.00 Voordracht
van Aline Markus; 23.00 Nieuws; 23.15
Leopold Stokowski.
MAANDAG.
HILVERSUM I (301 M.)
7.00 Nieuws; 7.15 Ochtend gymn.;
7.30 Reveille; 8.00 Nieuws; 9.15 Och
tend bezoek bij jonge zieken; 11.00
Tjechisch Philh. Orkest; 11.15 Oude
en nieuwe schrijvers; 11.35 Hobore
cital; 12.00 Andre Kostelanetz; 12.33
ECRV-koor; 13.00 Nieuws; 13.15
Mandolinata; 13.45 Peter Pears; 14.35
Kamerorkest; 15.30 Oude Ned. Mu
ziek; 18.00 Pianoduo; 18.15 Sportru-
briek; 18.30 Progr. Ned. Strijdkrach
ten; 19.00 Nieuws; 19.15 Boekbespre
king; 20.00 Nieuws; 20.15 Kerkcon-
cert: 20.45 Discotheek aanwinsten;
21.20 Sweelinck kwartet; 22.15 Met
band enplaat; 23.00 Nieuws; 23.45
Werken van Smetena.
HILVERSUM II (415 M.)
7.00 Nieuws; 7.15 Garm.muz.; 9.35
Arbeids Vitaminen; 11.00 Op de uit
kijk; 11.15 Russisch concert; 12.00 De
Papavers; 12.33 In 't Spionnetje; 12.38
Gram.muz.; 13.00 Nieuws; 13.15 Vau
deville; 14.00 Nat. Koopvaardij-week;
14.15 Symph. Orkest; 14.30 Orgelcon
cert; 15.00 Bonbontriere; 16.00 Van
vreemde velden; 17.00 Rhythmische
klanken; 17.45 Ouverture; 10.00
Nieuws; 18.15 Skymasters; 19 30 Ma
ria Zamora; 20.00 Nieuws; 20.15 Re
sidentie-orkest; 22.30 Cabaret; 23.00
Nieuws; 23.15 Avondmelodie.
ke omstandigheden uw Koningin en
uw vaderland, de Nederlandse volks
gemeenschap en ons allen te dienen.
Gij hebt dit gedaan op voortreffelijke
wijze, gedreven door 'n sterk plichts
besef en door een geest van zelfver
loochening, die u siert. Voor deze of
fers is het Nederlandse volk u dank
baar. Aan deze dankbaarheid op dit
ogenblik openlijk uiting te mogen ge
ven is mij een bijzonder voorrecht.
Gevallen kameraden herdacht.
Een aantal jongemannen bleven in
de strijd. Zij keerden niet terug. Hun
familie en vrienden hebben niet de
vreugden van het weerzien mogen
beleven. Laat ons een minuut te za-
men stil zijn, opdat wij allen inner
lijk vorm kunnen geven aan de diepe
gevoelens van eerbied en van dank
baarheid, die ons bezielen jegens de
ze trouwe dapperen die hun jonge le
ven gaven voor de zaak van het va
derland", aldus mr. Kesper.
Na dit ontroerende moment zette
het politie-muziekcorps, een koraal
in dat door allen staande werd aan
gehoord.
De aalmoezenier van het bataljon,
pater Pruim, wijdde een speciaal
woord aan de gevallenen, zich ver
plaatsend in het leed van hen, die te
vergeefs op de terugkeer van hun
man, zoon of verloofde hadden ge
wacht.
Ds. van der Berg, eveneens een
geestelijke verzorger van het batal
jon, sprak vervolgens woorden van
hulde, nogmaals onderstrepend, met
welk een moed, beleid en trouw de
jongens hun vaderland hadden ge
diend.
De genodigden, dit waren voorna
melijk de nabestaanden van de geval
len jongens, werden hierop in de kel
der van de Ridderzaal enige verver
singen aangeboden.
Het bataljon had inmiddels zich op
gesteld op de Lang Vijverberg, waar
luitenant generaal Kruis het inspec
teerde. Voorafgegaan door het politie-
muziekcorps marcheerde het corps
vervolgens naa. het Plein, langs het
gebouw van de Hoge Raad, waar lt-
generaal Kruis het défilé afnam. Ook
de genodigden hadden zich naar het
Plein begeven en een talrijke menig
te riep het bataillon een welkom toe.
Vervolgens ging de route via 't Spui,
Rijswijkse plein, Wagenstraat naar de
grote Markt, waar een gedeelte van
het bataljon inrukte en zich naar de
Cadiclub begaf, waar een koffiemaal
tijd werd aangeboden.
Het andere gedeelte marcheerde
met de muziek door naar het gebouw
van De Vereniging alwaar hen ook
een lunch wachtte.
In alle straten waar het bataljon
passeerde dromde een enthousiaste
menigte samen.
De dag werd besloten met een
feestavond.
KATH. ARBEIDERS BEWEGING
Opent Adviesbureau voor Opvoe
dings-, Onderwijs en Beroepsvraag
stukken.
Bij de vele instellingen, welke de
K.A.B. rijk is, is dezer dagen een
nieuwe dienst gevoegd, n.l. het Ad
viesbureau voor Opvoedings-, Onder
wijs- en Beroepsvraagstukken.
De K.A.B. is zo gelukkig geweest
als leider hiervoor te vinden de Eerw.
Broeder Cerolus van het bekende In
stituut „St. Louis" te Oudenbosch.
Broeder Carolus is reeds een twintig
tal jaren op dit gebied werkzaam,
bovendien nog verbonden aan een an
der groot bureau op dit gebied, zodat
de K.A.B. in hem een eerste klas lei
der heeft gevonden.
En dit is nodig. Want het gJat niet
meer of minder dan over de toe
komst van onze kinderen. Wat moe
ten deze worden? Een verkeerd ge
kozen of opgedrongen beroep wreekt
zich op een tijdstip, waarop men
moeilijk meer terug kan en de vreug
de, die men in zijn beroep moet vin
den, is hiermede vervlogen.
Hoevele ouders zitten met opvoe
dingsmoeilijkheden. Hoe vaak komt
het voor, dat men de kinderen niet
begrijpt of dat deze onhandelbaar zijn
en lastig. Waarvan dus gezegd wordt
„er is geen land mee te bezeilen". Hoe
komt dat?
Men komt ook jongens en meisjes
tegen welke reeds een beroep neb
ben gekozen en daarin geen bevredi
ging vinden. Wat is de oorzaak hier
van?
Is het beroep verkeerd gekozen?
k de omgeving voor hem of haar fu
nest of zijn er andere oorzaken?
Dit alles moet een oorzaak hebben
en hierover moet op rustige en ver
antwoordelijke wijze met een ervaren
paedagoog gesproken kunnen wor
den.
Al deze redenen zijn voor de K.A.B.
aanleiding geweest dit bureau te
openen en haar leden in de gelegen
heid te stellen hiervan gebruix te
maken.
Het onderzoek van een kind zal
ongeveer 6 uur duren, zodat een vol
ledige dag hiervoor genomen moet
worden. De leden moeten hiervoor
een kleine vergoeding betalen, nl.
5.per uit te brengen advies, het
geen in verhouding tot de kosten zeer
miniem genoemd mag worden.
Juist in deze tijd, nu velen weer
de lagere school zullen verlaten en
een of andere beroepsschool zullen
kiezen, dan wel zullen gaan werken,
is het een mooie gelegenheid om ad
vies in te winnen.
Men meldde zich aan het bureau
voor de K.A.B. Anth. Duyckstraat 91
te Den Haag, onder opgave van vol
ledige naam en adres.
DE AANWEZIGHEID IN ZWITSER
LAND VAN DOOR DUITSERS
GEROOFD NEDERLANDS GOUD.
'In een bericht uit Genève aan de
„New York Times" wordt gemeld,
dat de beweerde aanwezigheid van
ongeveer 500 milioen frs. aan door
de Duitsers in Nederland geroofd
goud in Zwitserland een nieuwe com
plicatie dreigt op te leveren voor
het .vraagstuk der Duitse herstelbe
talingen. In het betreffende bericht
wordt er op gewezen, dat de Zwit
sers indertijd aan het intergeallieer-
de bureau voor de herstelbetalingen
een bedrag van 250 millioen frs. heb
ben betaald als afrekening voor
aanwezigheid van Duits goud
Zwitserland. Op het tijdstip van het
sluiten der betreffende overeen
komst verklaarden de Zwitserse
autoriteiten, dat het uit Nederland
afkomstige goud slechts een betrek
kelijk gering gedeelte uitmaakte van
het door de Duitsers naar Zwitser
land gezonden goud. Nadat in het
bericht melding wordt gemaakt van
het feit, dat de Nederlanders aan
Zwitserland hebben verzocht
kwestie van het in Nederland gesto
len goud te bespreken, doch da1'
Zwitserland dit weigert, zich beroe
pend op de bovengenoemde overeen
komst, waarbij deze aangelegenheid
definitief geregeld heet te zijn, wordt
er in de „New York Times" tenslotte
nog op gewezen, dat in gezagheb
bende kringen wordt opgemerkt, dat
ten tijde van de ondertekening der
bovengenoemde overeenkomst noch
de V. S., Engeland' en Frankrijk,
noch Nederland volledig op de hoog
te waren van de nauwkeurige om
vang van de hoeveelheid Neder
lands goud, welke zich in Zwitser
land bevond.
GEEN VERANDERING OP DE
BEURS.
De laatste beursdag van deze week
bracht geen verandering in de alge
mene marktstemming. Het zwakke
verloop van New York had een even
eens iets lager gestemde beurs te
Londen veroorzaakt, doch de markt
aldaar bood goede weerstand. Het
hoofdthema waardoor de markt op 't
ogenblik beïnvloed wordt, is wel de
politieke situatie en met name de ver
houdingen in Berlijn. Evenals in Lon
den bood ook de Amsterdamse ef-
fectenmarkt betrekkelijk goed weer
stand, want het zwakke verloop van
New York maakte hier betrekkelijk
weinig indruk. De opening was dan
ook weliswaar over de gehele linie
iets beneden het vorig peil, maar
groot bleken de verliezen niet te
zijn en per saldo weken de slotnote-
"ringen slechts weinig van die van gis
teren af. De staatsfoqdsenmarkt had
een bijzonder kalm verloop. De con
versielening 1947 was iets zwakker
op 98 1/4. Investeringscertificaten
bleven onveranderd 97 5/16. Prol:
2 1/4
De meeste opstellen in de
ze rubriek hebben zich be
zig gehouden met voorko
ming van ziekten en van
rij heeft opgelopen. Ge
neeskunde is voor het ge
voelen van vele mensen
nog steeds de wederop-
de gevolgen van ziekten, bouw van de gezondheid,
meer dan met genezen en maar het opbouwen, ver
geneeswijzen. Dat is
overeenstemming met het
moderne streven in de ge
neeskunde, zoals dat ook
tot uiting komt in het werk
van het Wit Gele Kruis en
sterken, verfraaien zou
men kunnen zeggen van
het gebouw der gezond
heid, dat doet men niet of
te weinig. Het gevolg daar
van is: lijden, pijn, last,
andere Kruisverenigingen, moeite, arbeidverlet, winst
waarvan men wel kan zeg- derving, zorg, en nu kan
gen dat zij het gehele volk
omvatten, sterker nog, dat
zij het gehele volk zijn.
Dat is een streven, dat op
andere gebieden reeds vol
op ingang heeft gevonden.
Niemand vindt het vreemd,
dat er verkeersregelen zijn
om verkeersongevallen te
voorkomen. Niemand vindt
het vreemd, dat een fa-
brieksinstallatie aan voor
schriften van veiligheid is
gebonden, en geen zeeman
vindt het zonderling dat
zijn schuit, voordat 2e kan
gaan varen een zeewaar
digheids certificaat nodig
heeft. Maar wanneer men
graat praten over genees
kundige zorg voor gezon
den, dan kijken vele men
sen raar op. Geneeskunde,
en geneeskundige zorg is
voor de allermeesten het
raadplegen van een arts
wanneer men ziek is, wan
neer dus al het verkeers
ongeval is gebeurd en het
schip buiten de haven ave-
men alle materiele nadelen
zo mooi verzekeren als
men wil, de morele en so
ciale nadelen van een ziek
te zijn niet in geld uit te
drukken en niet te vergoe
den.
Nu is men wetenschappe
lijk een heel eind gevor
derd in de voorkoming van
ziekten, en naarmate men
vorderde w^rd het duide
lijk, dat niet alleen ftrikt
geneeskundige factoren
een rol spelen bij die voor
koming. Wanneer men
denkt aan de leuzen der
tuberculosebestrij ding
licht en lucht in woon en
slaapvertrek, dan blijkt
daaruit al, dat de woning-
Voeding, kleding, huisraad,
keukeninrichting, schoei
sel, levensgewoonten als
rusttijd, drinkgewoonten,
roken en ontspanning dra
gen alle het hunne bij tot
gezondheid en ziekte. En
het is dan wel duidelijk dat
men nooit door voorschrif
ten, hetzij van arts hetzij
van wettelijke overheid, al
deze dingen kunnen rege
len. De preventieve, voor
komende geneeskunde, zo
als dat heet, of ruimer nog,
de gezondheidszorg in haar
ruimste betekenis kan al
leen goed werken, wan
neer iedereen medewerkt,
en er op let dat zijn naaste
omgeving medewerkt.
Wat ieder nu, op eigen ini
tiatief moet doen, wordt
door de nog gebrekkige
propaganda voor gezond
heidszorg min of meer dui
delijk gemaakt.
Maar er is meer. De mee
ste mensen weten heel pre
cies wat hun buurman op
dit gebied verkeerd doet,
maar ze zijn niet eerlijk of
niet flink genoeg, om op
dit gebied eens hun gewe
ten te onderzoeken. Doen
inrichting en de gehele le- ze dat wel, dan komen min
venswijze betrokken zijn of meer duidelijke twijfels
bij 't welzijn van de taens. boven, die soms aangroeien
tot zekerheid. Maar om
dan hun leven te beteren,
dan komt niet bij hen op,
want „ze voelen zich best"
al „heeft iedereen wel eens
hoofdpijn" of „is iedereen
wel eens verkouden". Het
zwakste argument
voort te gaan is steeds: dat
zal wel niet zo erg zijn,
maar onderzoeken of het
soms wel erg is, navragen
bij degenen die het weten,
dat laat men na, namelijk
omdat er dan wel eens on
aangename wijzigingen
moeten gebracht worden in
aangename gewoonten en
gebruiken.
En nu is het merkwaardige,
dat dergelijke verbeterin
gen in de leefwijze door
gaans nogal meevallen, zo
lang geen djrecte bedrei
ging van de gezondheid
aanwezig is. Maar stelt
men uit, totdat de wijzi
gingen als middel ter gene
zing worden noodzakelijk
geacht, dan zijn de be
snoeiingen des mensen vrij
heid doorgaans veel en veel
drastischer en onaangena
mer.
Met geringe moeite kan
alle ziekten voorkomen,
die moeilijk te genezen
zijn. Eerlijkheid tegenover
zichzelve, en deskundige
raad inwinnen zijn dé mid
delen.
Veertienhonderd
goedgelovigen in Stichting
van deelgenoten
Een 63-jarige Amsterdamse kraan
drijver, wonend op de Wittenkade 16
drie hoog, vertelde aan ieder, die
het horen wilde, een schoon ver
haal. In de oorlog had hij als lijn-
werker aan een spoorlijn bij Hagen
in Duitsland gewerkt. Op zekere dag
zag hij een luxe auto de spoorweg
overgang passeren, toen plotseling
van beide kanten een trein aan kwam
snellen. De spoorwegbomen werden
gesloten en de auto zat er tussen ge
vangen. Met grote tegenwoordigheid
van geest was hij in een seinpaal ge
klommen en had een der draden
doorgeknipt, waardoor de treinen het
signaal „veilig" niet te zien kregen en
vlak voor de auto stopten, die al een
zeirere ondergang tegemoet ging. Een
dame met enige kinderen was uit de
wagen gestapt en had haar redder
omhelsd. Zij stelde zich voor als gra
vin die en die en maakte hem erfge
naam van een millioenen-vermogen.
Enige tijd na de capitulatie de
man was al lang terug in Nederland
kwamen twee heren uit Duitsland
bij hem op bezoek om de nalaten
schap te regelen. Tijdens zijn leven
zou de „nobele redder" al revenuen
van deze onverwachte erfenis krij
gen. En nu kwam zijn philanthropi-
sche aard boven. Hij bezat kind noch
kraai, had altijd in armoede moeten
leven en zag nu een kans schoon om
zijn lotgenoten, arme sloebers, die
eveneens een karig bestaan leidden,
te helpen. Zij zouden zijn mede-erf
genamen worden. Hij richtte daartoe
een stichting op, waar ieder, die kon
bewijzen, dat hij moest tobben om
rond te komen, lid van kon worden
tegen betaling van een rijksdaalder,
waarvoor hem een acte ter hand
wefd gesteld.
De kraandrijver, een man met een
grote overredingskracht en 'een im
ponerend uiterlijk, bracht eerst zijn
buurvrouw op de hoogte. Deze, die
het verhaal dadelijk grif geloofde,
bracht het verder en het duurde niet
lang of Laurens Vermij, de fantast,
kon overgaan tot de oprichting van
de Vereniging Z.N.L.F., Wedererf- en
Woningbouwstichting „Van Geslacht
op Geslacht". Ruim 1400 goedgelovi
gen werden lid, zij betaalden hun
rijksdaalder en kregen een soort lid
maatschapskaart en een akte. Drie
jaar lang heeft Vermij zijn „melk
koetjes" uitgebeend. Hij liet hen uit
hun eigen midden een bestuur kie
zen, dat regelmatig met hem onder
handelde over de manier waarop de
vele millioenen onder de leden ver-
deéld zouden worden.
Eindelijk begon men te wantrou
wen en toen bij officiële Instanties
in Amsterdam informaties werden
ingewonnen, kwam de aap uit de
mouw. Voor de polite is het een
moeilijke zaak V. in de kraag te grij
pen, want er is hem heel weinig ten
laste te leggen. De opgerichte ver
eniging stond op deugdelijke grond
slag en ook de actes bleken alle in
DE DIJKBREUK IN DE
KIJWAARDSE POLDER.
De pogingen, welke men gisteren
heeft aangewend om met behulp van
grotere en kleinere vaartuigen de bres
in de dijk van de Kijwaardsepolder
bij Arnhem te dichten, zijn mislukt.
De schepen zijn ten dele voor het
gat gezonken. Een grotere boot werd
door de stroom gegrepen en dreigde
de polder te worden ingesleurd. Met
behulp van slepers kon dat onheil
worden voorkomen, echter niet dan
nadat de bres nog was verwijd. He
denmorgen scheen enige verbetering
in de toestand te zijn ingetreden. Er
was iets te bespeuren van de ge
melde val van 30 c.m., maar de boe
ren blijven pessimistisch gestemd,
omdat wind en regenvlagen de situa
tie ter plaatse nog altijd ongunstig
beinvloeden. De omwonenden en be
langhebbenden vechten koppig door.
Na de mislukte pogingen van giste
ren zal men thans proberen de bres
te dichten met spoorijzer en planken.
Mocht men daarin slagen, dan zou
het stoomgemaal in werking kunnen
worden gesteld. Meer en meer wordt
geëvacueerd uit de bedreigde en
reeds ten dele overstroomde polder
weide. De iets hoger gelegen land
bouwgronden en de vijf millioen on
gebakken stenen en de droogvelden
lopen heden nog geen direct gevaar.
orde te zijn. De man heeft zich aan
alle kanten gedekt en hij is zo glad
als een aal. Gebleken is dat hij ook
voor de oorlog al dergelijke moeilijic
door het gerecht te veroordelen prac-
tijken verricht heeft.
Bovenstaand verhaal ontlenen we
aan de „Maasbode".
Wij begrijpen niet goed, hoe het
mogelijk is, dat die Amsterdammer
met zijn practijken aan het ingrij
pen van de rechterlijke macht kan
ontsnappen. Maar dat komt waar
schijnlijk, omdat wij niet zo slim zijn.
En wij begrijpen nog minder, hoe
het mogelijk is, dat 1400 Amsterdam
mers door die practijken zijn beet
genomen. Maar dat komt waarschijn
lijk omdat wij niet zoeenvoudig
zijn.
Wat brengt de
vrije textielverkoop
Alleen incourant goed, of laten de
winkeliers méér los?
De grote uitverkoop van textiel-
goederen zonder punten of tegen ver
minderde puntenwaardering, waar
over wij reeds berichtten, zal wor
den gehouden van 2 tot 15 Augustus.
De handelaars wordt daardoor de ge
legenheid gegeven artikelen, die
naar hun mening incourant gewor
den zijn, te verkopen tegen prijzen,
die dan minstens tien procent ver
laagd moeten zijn.
Wat betekent dit voor het publiek?
Niet, dat men nu maar te kust en te
keur kan kopen. De winkeliers zul
len zich in grote lijnen wel degelijk
beperken tot de artikelen, die uit de
mode zijn geraakt, van minder goe
de kwaliteit zijn of seizoen-artikelen,
die zij niet op tijd hebben verkócht.
Immers, zij zullen niet lukraak hun
waardevolste artikelen tegen sterk
verlaagde prijzen gaan verkopen!
Hierbij valt echter op te merken,
dat er een zekere concurrentie zal
ontstaan, want als de ene winkelier
er toe overgaat bepaalde, door het
publiek gevraagde artikelen in de
uitverkoop te brengen, dan zal zijn
buurman niet willen achterblijven.
Het is ons bekend, dat in de kringen
der detaillisten een zekere angst voor
deze plotselinge aan hun horizon op
doemende vrije concurrentie be
staat. (De tegenstanders der geleide
economie onder hen niet uitgezon
derd).
In elk geval kan gezegd worden,
dat de totale hoeveelheid goederen,
die in de vrije verkoop gebracht
wordt, een zeker maximum niet te
boven zal gaan. Na afloop van de
„vrije" twee weken zal n.l. aan de
detaillisten een puntentoewijzing
verstrekt worden, overeenstemmend
met 2 y2 procent van hun omzet in
1947. Deze toewijzing geschiedt on
afhankelijk van de mate waarin een
winkelier aan de vrije verkoop heeft
meegedaan. Een dergelijke regeling
is ontworpen voor de grossiers en de
confectief abrikanten.
Hierin schuilt de mogelijkheid, dat
de handelaren „puntenwinst" gaan
maken. Dit is in veel gevallen rede
lijk en zelfs noodzakelijk, met het
oog op de toegenomen productie van
textiel, die maakte, dat men met de
in omloop zijnde hoeveelheid punten
niet alle goederen kon afnemen.
Reeds werd een aantal „punten-in-
jecties" gegeven, doch dit systeem
is twee maanden geleden stopgezet,
zodat de mogelijkheid van punten
winst velen welkom is.
Dat hierbij de minder bona fide
handelaren, die door eigen schuld
met groot puntentekort hebben te
kampen, deze misschien geheel of
gedeeltelijk zullen kunen verdonke-
manen, kan een onbillijkheid zijn.
Moet men die op de koop toe nemen?
Van deskundige zijde deelde men
ons mede, dat de Nederlandse tex-
tielpositie de in het vooruitzicht ge
stelde n^atregel wel kan dragen.
M.a.w. er bestaat geen gevaar, dat
de nieuw aan te wijzen punten voor
handel en publiek aanstonds onvol
doende zouden kunnen worden geho
noreerd.
Op de zwarte markt, zo hebben
steekproeven ons intussen geleerd,
zijn de prijzen van zwarte textiel
punten al een heel stuk gedaald!
aldus het „Vrije Volk", waaraan wij
het bovenstaande ontlenen.
TEGEN WIL EN DANK
DOOR PERCY KING
14)
In elk geva1 zorgden hun mede
plichtigen, dat het er niet al te lang
in bleef.
Een ingeving volgend, wendde
August zich tot Lars Foimer. „Hoe
hebben de Béringuards hun suite be
sproken?
„Telegrafisch. Regelrecht uit Pa
rijs. Zeg, Sherlock Holmts, hoe is het
met je bovenkamer gesteld?"
„Dank je. Er nordt gehamerd als
of ze een vloerkleed spijkeren."
„Zou je maar weer niet liever het
baantje van nachtklerk overnemen?
„Geen haar op mijn hoofd denkt er
aan."
August sinterde weg en raad
pleegde zijn horloge. Geen kwaai
idee, dacht hij, een hapje te gaan
eten. Wanneer zijn surveilance er op
zat was de recreatiezaal allang ge
sloten en moest hij me* een lege
maag naar bed Terwijl hij naar de
lift liep, kwamen de draaideuren in
beweging en war personen stapten
rV hal in, twee dames en twee heren
F van de dames was een knappe
'brunette van ongeveer dertig ge
kleed in een bontjas, die er erg
duur uit zag; de andere, een blon
dine, was jonger en droeg een zwart
fluwelen mantel. De heren waren
in Avondcostuum. August nam het
gezelschap belangstellend op en eens
klaps kreeg hij het gevoel alsof on
telbare spelden hem in de nek prik
ten.
Twijfel was uitgesloten dat haar,
die ogen, die glimlach van de jongste
der twee dames! Zij was het, die in
de kamer van de nachtklerk had ge
slapen! Hij deed een paar stappen in
haar richting en zij keek August
recht in het gezicht. Door niets gaf
zij te kennen, zich de jongeman te
herinneren, die voor haar de regels
van het „Sint Olaf" had overtre
den. Daar hij haar bleef aanstaren
fronste zij de wenkbrauwen stak de
kin vooruit en keerde -zich demon
stratief van hem af. Ook één der he
ren was het fixeren niet ontgaan; hij
zag de onbescheiden hotel-employé
strak en hooghartig aan. August voel
de zich vernederd.
Het viertal trad op de lessenaar
van lars Folmer toe. De brunette zei:
Wees zo goed, barones de Bérin-
guard te berichten, dat meneer en
mevrouw Kalundby met enige vrien
den haar een bezoek willen bren
gen."
August hield de blik gevestigd op
de rug van het meisje, dat hem had
behandeld alsof hij lucht voor haar
was. Volgens verklaring van de gé
rant behoorden de Kalundby's tot de
aanzienlijkste families van Zweden.
In hun gezelschap bevond zich de
blondine, die midden in de nacht
zonder bagage en zonder geld een
toevlucht in het „Sint Olaf' had ge
zocht! Dan kon het wel niet anders
of ook zij was rijk en van voorname
stand! Rijk en voornaam, ja maar
niet minder trots en ondankbaar. De
honderd kronen in zijn portefeuille
hadden niets voor haar betekend
een fooi waarmee zij een arme
drommel tan een nachtklerk ziels
gelukkig dacht te maken! Resoluut
nam August zijn besluit. Hij deed 't
bankbiljet in een enveloppe en
wenkte een chasseur.
„Geef dit aan die blonde dame",
gelastte hij, „maar zo dat geen van
de anderen er iets van merkt."
Een ogenblik later zag nij de jon
gen haar naderen en stiekum de en-
va'oppe in haar hand frommelen.
Zonder er een blik op te slaan, liet
het meisje het papier in een zijzak
van haar mantel glijden. Zij keer
den zich niet om en toen zij zich met
de anderen naar de lift begaf nam zij
de voorzorg, niet August's richting
uit te kijken. August zuchtte diep. De
liftdeuren sloegen dicht voorbij,
illusie! Zij was te voornaam voor
een nachtklerk, ging met millioenairs
om en telde een barones onder haar
kennissen! Hem had zij precies
goed genoeg gevonden om te gebrui
ken, toen zij in ongelegenheid ver
keerde. Een fooi daarmee afge
lopen!
Lars Folmer, die het geze'schap tot
aan de lift uitgeleide had gedaan
trad op August lue. „Jij hebt kamer
254 gekregen, hc-or ik'', zei hij met
verbeten spot. ,,/oel je jc als hotel
detective te ncog in de wapens om
op zolder te slapen."
„Zijn het zaken, die jou raken?"
g3f August hem terug. „Zeg me lie
ver, wie de olonde dame is, die ba-
lones de Béiinguard 'n bezoek
brengt.''
„Waarom vraag je dat? Is de de
tective-geest vaardig over je gewor
den? Als je de vingers wilt branden
moet je het iemand lastig maken,
die met de Kalundby's omgaat."
„Het heeft niets met detective
geest te maken. Ik vroeg het uit pu
re nieuwsgierigheid."
„Nu ik kan ze niet bevredigen.
Wel weet ik, dat het geen spekje
voor jouw bekje is. Je stond haar aan
te gapen alsof je het nog niet met je
zelf eens was, hoe je het zou aan-
üeggen om haar voor een middag
voorstelling in de bioscoop te vra
gen!" Grinnekend verwijderde Fol
mer zich.
August ging naar het bescheiden
vertrekje dat hem eertijds had ge
huisvest. Veel tijd zou het niet ver
gen, zijn bullen naar kamer 254 over
te brengen. Hij nam 'het lege valies
uit de muurkast en legde het op bed
In een afgedankt dressoir lag zijn he
le hebben en houden: ondergoed,
sokken, dassen, zakdoeken. Bij het
deponeren van de voorraad in zijn
handkoffer raakten zijn Vingers iets
zacht, dat zich tussen het linnen be
vond en opbelde. August stak twee
vingers tussen de bekleding en haal
de tot zijn verrassing een herenpor-
te feuille van peau-de-suêde te voor
schijn. Verdwaasd keek hij er naar.
Zóveel was zeker: het voorwerp be
hoorde hem niet toe. Nieuwsgierig
opende hij het; er zat niemendal in
de portefeuille Aan de binnenzijde
was in gouden letters een monogram
aangebracht. G. L.
August fronste de wenkbrouwen;
hij begreep er geen syllabe van. Het
valies had al die tijd in de kast ge
staan. Met zekerheid wist hij, dat het
linnen volkomen gaaf was geweest
toen hij het valies in Stockholm
kocht Iemand had er dus een snede
in gegeven ten einde een portefeuille
te verdonkeremanen, welke zekere
G.L. toebehoorde. August zou er
niets van hebben gemerkt, indien hij
niet in verband met de verhuizing,
het valies voor de dag had gehaald
en zijn vingers juist de bobbe.1 moes
ten betasten! Een raadselachtig ge
val, piekerde hij. G. LWie voor
de drommel zou G.L. zijn? Eensklaps
leek het alsof de punt van een scherp
voorwerp hem in het vlees werd ge
stoken. G.L. Gunnar Lundqvist in
op wie een vrouw in een taxi een
geraffineerde moordaanslag pleegde
Het drama had zich afgespeeld in
dezelfde nacht, dat de blondine on
der zulke verdachte omstandighe
den naar het „Sint Olaf" kwam, dat
de politie speurde naar een jonge
vrouw, die vrijwel aan haar signale
ment beantwoordde. Inspecteur Upp-
ström had medegedee'd dat op
Gunnar Lundqvist geen portefeuille
werd gevonden toen hij in het zie
kenhuis was opgenomen. Alles pleit
te in hoge mate tegen de blondine.
En toch kon een meisje, dat in
de kringen van de Kalundby's ver
keerde een misdadigster zijn? Zon
der aarzelen zou August bet denk
beeld verwerpen, zo dit éne niet als
een paal boven water stond: nie
mand anders dan zij had een nacht
in zijn kamer doorgebracht. Neen,
neen, protesteerde hij onmiddellijk
weer, ik mag haar niet verdenken ik
doe haar onrecht aan!
