DAAZER'S De overval op het Amsterdamse bevolkingsregister „Absoluut gebrek aan beschaving' DOLLE DADEN ZATERDAG 10 APRIL 1948 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD - PAGINA 1 Vier verdachten voor Bijzonder Hof 27 Maart 1943, een donkere nacht, negen onverschrokken Nederlanders, waarvan een aantal gestoken in clan destien vervaardigde poütie-unifor- raen, sloegen met veel bravour de Plantage Kerklaan te Amsterdam in, overbluften twee politieagenten, die buiten het bevolkingsregister de wacht hielden, met een op barse toongeuite korte order en droegen op de binnenwacht bijeen te roepen, omdat het gebouw op verdachte in dividuen zou moeten worden onderzocht. Toen de bewakers eenmaal bij elkaar waren, staken ze gedwee, maar verrast, de handen omhoog op het onverwachte bevel geen tegenstand te bieden. Zij werden geboeid. Met leukoplast werden hun monden toegeplakt, waarna de negen illegale werkers hen in de tuin legden. Enkele ogenblikken later was het kaar- tenregister opgeblazen en stond het gebouw in brand. De- negen mannen ontkwamen zonder een spoor achter te laten. Honderdduizenden Neder landers slaakten een zucht van verlichting Nog geen drie maanden later sloeg de Sicherheitspoüzei toe. Een uitge loofde beloning van f 10.00U.had resultaat opgeleverd. Van twee kan ten volkomen onafhankelijk van el kaar, kwamen tips bij de S.D. binnen. Alle overvallers en een tiental me dewerkers werden gearresteerd. In een Duits monsterproces regende het doodvonnissen. Twee der hoofdleiders waren Lager c.s. te glad af de beeldhouwer Gerrit van der Veen en jhr. Sandberg, directeur van het ste delijk museum, ontsprongen de dans. De zitting. Een 62-jarige kleine magere man met een* grijs snorretje, grijs haar en eqn hoornen bril op de neus is de eerste verdachte. Het is Mannus de Roo, een expediteur, die tot 1919 po- litie-agent was, maar „afgekeurd" werd. Althans dat is zijn verklaring. President F. W. van Schaeck Ma- thon leest hem zijn strafregistpr voor: zes maal veroordeeld, diefstal, heling, mishandeling enz. en zegt het aanne melijker te achten, dat de Roo wegens zijn gedrag ontslagen is In de oorlog is De Roo lid der N.S.B. geworden. Dat is ongeveer het enige, dat hij zich nog kan herinneren. De president leest ten slotte een brief van verdachte's hand voor, die in de archieven der Sicherheitspoüzei. in de Euterpestraat is teruggevonden „Ik ben een goed speurder", zo schrijft hij daarin en terwijl de ver dachte verbleekt leest* de president langzaam voor: „Maakt u mijn naam niet bekend, want ik heb nog wel eens meer in lichtingen en kan mijn nieuws ge makkelijker te weten komen, indien men mij vertrouwt. Ik heb u nu ge holpen bij het onderzoek i aar de da ders van de overval op het bevol kingsregister. Hoe zit het nu met die 10.000.—?" Verdachte schudt wat moedeloos met het hoofd en verweert zich dit maal niet. Mr. M. H. Gelinck, advicaat-fiscaal, bewaart zijn requisitoir voor de mid dag. Als alle vier verdachten zijn ver hoord, dan zal hij in één requisitoir tegen ieder der verdachten een straf eisen. De Roo wordt weggeleid en de tweede verdachte neemt zijn plaats in. Tweede verdachte. Deze tweede verdachte- is de 47-ja rige confectie-fabrikant P. Th. Teu- nissen. Hij was-een N.S.B.-er, die met 60 man personeel in zijn bedrijf voor de Duitse weermacht uniformen re pareerde. Hij beweert, dat zijn onder geschikte, Andries van der Laak, (de derde verdachte van deze zaak) en kele dagen na de overval (waar schijnlijk nog vóór Mannus de Roo zijn verraad had gepleegd) aan colle ga's op het atelier, maar ook aan hem, grote verhalen over deze overval had verteld. ,Van der Laak heeft mij toen gevraagd of ik met hem mee wilde gaan naar de S.D.", zo ver klaart de verdachte. Als getuige wordt dan van der Laak binnengeleid, die precies het tegenovergestelde beweert. Zijn baas had pressie op hem uitgeoefend. Te gen zijn zin, uit angst, zo erkent van der Laak, heeft hij de Kriminal Se- kretaer de naam Hoogsteder genoemd. Hij kende J. Th. Hoogsteder (de 4e en laatste verdachte) persoonlijk. De ze Hoogsteder, huisknecht van de kunstschilder W. J. C. Arondeus, was door zijn baas volkomen ingelicht over de plannen voor de overval. Baas en knecht maakten beiden deel uit van de ploeg van 9, die het be volkingsregister binnen drang. Niet alleeq tot zijn broer sprak de knecht over zijn deel in de overval. Ook Adries van der Laak vertelde hij ei vol trots iets van. En van der Laak kon er al evenmin zijn mond over houden. Uit een schriftelijke verklaring van Günther Klein komt naar voren, dat Teunissen ,f 6500.voor zijn verraad was1 aangeboden, doch dat hij dit aan Winterhulp zou hebben geschonken. „Dat is even erg als had u het in uw eigen zag gestoken", aldus verwerpt de president dit laatste' verweer van verdachte. Klein had niets gegeven aan van der Laak, „omdat hij die niet sympa thiek vond". De andere verrader, Mannus de Roo, had voor zijn verraad ƒ2000.judasgeld ontvangen. Ver dachte Teunissen ontkent ooit een cent van de beloning te hebben ge accepteerd. Evenmin geeft hij toe, geld aan Winterhulp te hebben over gemaakt. Derde verdachte. Om 1 uur werd het onderzoek te gen Teunissen geschorst en nam de 36-jarige Andries van der Laak, die volgens de verklaring niet pro-Duits en nimmer lid van de N.S.B. is- ge weest, plaats in de verdachtenbank. Het bleek, dat deze verdachte Hoog steder had leren kennen door een zwager van verdachte, met wiens vrouw Hoogsteder een verhouding ihad. 1 De president noemde v. d. Laak on verantwoordelijk loslippig, aanne mende dat van kwade trouw geen sprake was. „Waarom hebt u na uw verraad Hoogsteder niet tijdig genoeg gewaarschuwd, dat er gevaar dreig de?" vroeg de president. „Ik' durfde het niet". „Maar u durfde hem wel verra den?" „Ik stond onder pressie van Teu nissen". „Maar bovendien bent u later te ruggegaan naar de S.D. om te infor meren, hoe het met de beloning stond". „Dat deed ik uit nieuwsgierigheid, omdat ik hoorde, dat1 de beloning al leen aan Teunissen was uitgekeerd". Daarna schorste de president de zitting tot des middags kwart voor twee. Vierde verdachte. De laatste verdachte is een 35-ja rige expeditieknecht, die als huis knecht van Arondeus, aan de overval deelnam. Het is J. Th. Hoogsteder, verleden jaar op vrije voeten gesteld, nadat hij 17 maanden geïnterneerd was geweest. Uit het verhoor bleek, dat hij het volledige vertrouwen van de kunstschilder, in wiens dienst hij was, genoot en dat hij deze bij diens omvangrijke illegale arbeid uitsteken de diensten heeft bewezen Hij haalde de ammunitie en de lonten voor de overval van een adres in 't Gooi, sleepte met uniformen, benzine en petroleum en weerde zich goed tij dens de overval zelf Door zijn verhouding met de vrouw van v. d. Laak's zwager, leerde hij deze van der Laak kennen. Reeds voor 27 Maart had hij tegen deze man op een bijzonder sensationele gebeur tenis gezinspeeld zonder naar hij verklaarde over het bevolkingsre gister te spreken. Wat hij niet vertel de was, dat de overvallers zouden hebben afgesproken na de overval al len de stad te verlaten op Hoogste der zelf na. „Omdat ik geen geld had om onder te duiken", zo zeide hij. Hoogsteder zou dan gaan wonen op de kamer van Arondeus in de Van Breestraat 124. Hij werd echter in de buurt van zijn eigen'huis in de Ja cob van Lennepstraat gearresteerd, als gevolg van het verraad, overge bracht naar het gebouw van de Si cherheitspoüzei, en, naar hij thans verklaarde, 5 uur lang geboeid ver hoord door Kriminal-sekretaer Gün ther Klein. Tijdens dit verhoor noem de hij de naam van Arondeus als een der hoofddaders en noemde het adres op de Breestraat, omdat Arondeus toch ondergedoken was. Hij was er echter van op de hoogte, dat Aron deus zich in de Courbetstraat te Am sterdam ophield en sloeg door „on der bedreiging van een revolver". Voorts noemde hij de voornamen van 15 andere bij de overval betrokken ondergrondse strijders. In het per ceel van de Breestraat trof de SJD. een zakboekje aan, waarin enkele adressen voorkwamen. Het staat niet vast, inhoeverre dit laatste arresta ties ten gevolge heeft gehad. Aron- deur werd in de Courbetstraat gevan gen genomen. Ook op hem werd een zakboekje met namen en adressen aangetroffen. Intussen stapelden de aanwijzingen zich op. Hoogsteder werd vrijgelaten op voorwaarde, dat hij zich beschikbaar zou houden, het geen hij prompt deed. Hij wees per soonlijk adressen aan en met zijn hulp rolde de S.D. tenslotte de hele illegale groep op. Pres: „De zwaarste straf, die u bij mijn denken hebt gehad, is wel de dag geweest toen u als getuige moest optreden tijdens het Duitse proces, dat tegen al uw vroegere illegale medewerkers werd gevoerd. Hoe durfde u al deze prachtige mensen nog in de ogen te kijken, terwijl u en zij wisten, dat ze daar tengevolge van uw spraakzaamheid en uw ver raad stonden?" Verdachte: ..Ik was toch onder pressie gezet. U hebt makkelijk pra ten". Pres.: „Ik verwacht helemaal niet, die iedereen een held was. Maar u had een heldenrol op u genomen toen u aan de overval deelnam en die rol hebt u wel heel gauw uit het oog verloren. Arondeus en anderen hebben na hun arrestatie ondanks pressie hun heldhaftig gedrag volgehouden en nimmer namen genoemd". Als getuige gehoord merkte ex-S. D.-rechercheur J. Ros op, dat Hoog steder in het geheel niet geboeid was geweest, maar in tegendeel een siga ret had gerookt. Hij had gepraat als weinig anderen, zo zelfs, dat een Duitser had gezegd-: hij biecht goed. Niettemin stond ook Hoogsteger tij dens het Duitse proces als verdachte terecht. Terwijl bijna alle anderen zich doodvonnissen of levenslang hoorden opleggen, kreeg Hoogsteder dank zij zijn medewerking 1 jaar. „Dat viel nog tegen, zeker?" vroeg mr. Gelinck, advocaat:fircaal. Tegen hoofddader in het werd ver raad werd de doodstraf geëist. Een psychiatrisch rapport over ver dachte uitgebracht vermeldt, dat hij een impulsieve, egocentrische figuur is, die de behoefte heeft om op te snij den en neiging 'bezit boven zijn gees telijke stand te leven. Intellectueel staat hij op het niveau van een 10- jarig kind. Van een geestelijke stoor nis zijner geestvermogens is echter geen sprake. i Om 3.15 uur begon mr. Geünck zijn requisitoir: „Het is nu ruim 5 jaar geleden", zo zeidë hij, „dat de il'egaüteit een de grootste en meeste spectaculaire stunts uithaalde: de aanslag op het bevolkingsregister te Amsterdam, 0p 27 Maart 1943. Deze overva reid en voortreffelijk uitgevoerd, met het resultaat, dat het bevolkingsre gister in een chaos werd herschapen, en vele duizenden Nederlanders uit stel af afstel van tewerkstelling in Duitsland kregen". De advocaat-fiscaai achtte N.S.B.- er Teunissen de hoofdschuldige. Hij noemde hem een fanatieke pro-Duit se figuur. Met zijn ondergeschikte van der Laak is hij verantwoordelijk voor de dood van 12 zeer verdienstelijke Nederlanders, die door de Duitsers werden gefusüleerd. Mr. Gelinck vorderde tegen Teunis sen de doodstraf. Voor van der Laak achtte hij een zware straf eveneens op zijn plaats. Deze verdachte was echter politiek betrouwbaar en alles wijst er op, dat hij tot zijn daad is' gekomen onder pressie van zijn baas Teunissen. Niet temin heeft hij zich zeer lafhartig ge dragen. Gezien de ernstige gevolgen van het verraad eiste mr. Gelinck te gen van der Laak 15 jaar gevangenis straf. Verdachte Mannus de Roo was het, naar de mening van de advocaat-fis caal, uitsluitend om een geldelijke beloning te doen. De Roo heeft ernstig verraad gepleegd, maar hij mag van geluk spreken, dat Teunissen en van der Lak hem voor waren. Het verraad van de Roo heeft daardoor minder ernstige gevolgen gehad. Tegen de Roo eiste mr. Gelinck 12 jaar. Wat Hoogsteder aangaat: „Déze overigens verdienstelijke ondergronds werker, heeft de consequenties van zijn illegale arbeid bij de S.D. afge kocht met gewoon, gemeen verraad. Dat de Duitsers hem, ondanks zijn il legaal werk hebben gespaard, spreekt boekdelen". Óp Hoogsteder rust de morele schuld van het feit, dat hij teneinde het risico van zijn leven te verkleinen, dat van zijn medestrij ders in de waagschaal heeft gesteld. Tegen Hoogsteder tenslotte eiste mr. Gelinck 3 jaar gevangenisstraf. De president bepaalde de uitspraak op 23 April a.s. Na het requisitoir hielden vier ver dedigers hun pleidooien: mr. H. van Rijgersma voor verdachte Teunissen, mr. P. J. M. Ruysenaars voor van der Laak, mr! A. E. Koefoed voor Mannus de Roo en mr. H. Prior voor Hoogsteder. Om half zes kregen de verdachten het laatste woord en werd de zitting gesloten. Uitspraak volgt op 23 April a.s. De schelpenvissers zijn hun werk zaamheden weer begonnen nu het weer iets beter is geworden. Hoe- vele tonnen van die schelpjes zullen in de loop der eeuwen reeds uit de zee gewonnen zijn? De schelpen die nen hoofdzakelijk als grondstof voor de kalkindustrie. Politierechter treedt op tegen studenten WORDT ER MINDER BIER GEDRONKEN? Aan het jaarverslag van de N.V. Zuid-Hollandsche Bierbrouwerij 's-Gravenhage is het volgende ont leend: Ondanks de ongekende gun stige zomer heeft de bieromzet niet het gunstige verloop gehad, dat op grond daarvan verwacht kon worden. Aan de vraag naar flessenbier kon, gezien de uiterst geringe toewijzing van flessen, niet worden voldaan. De exploitatie van de hotels en café's der vennootschap was niet onbevredi gend. De export kon zich gestadig uit breiden. Tegen het einde van het boekjaar tekenden zich evenwel ver schijnselen af, welke er op wijzen, dat in het nieuwe "boekjaar een terug slag verwacht mag worden. De direc tie is dan ook betreffende de voor uitzichten voor het nieuwe boekjaar niet optimistisch gestemd. De bedrijfswinst bedraagt 373.184 (341.805). Na de nodige afschrijvin gen en reserveringen resteert een ,Een studentengrap kan een be langrijke functie hebben in het maat schappelijk, en ook wel in ons per soonlijk leven. Het rechte spoor 't „goede" spoor is niet altijd even amusant en onderhoudend. Als jon ge mensen dit rechte spoor even ver laten, om op een geestige wijze uit de band te springen, doet het ons goed en zijn wij bereid veel te ver geven. Wat echter hier gebeurd is in botte dronkenschap was verre van geestig en ik kan geen eikele ver- goeilijking vinden voor de wijze, waarop deze jonge mensen het rech te spoor hebben" verlaten", aldus de Amsterdamse politierechter mr. dr. N. MuUer gistermiddag in de moti vering van zijn sententie tegen een 12-tal Amsterdamse studenten, dat in de nacht van 27 op 28 September van het vorig jaar tijdens zijn verblijf in hotel Spaander te Volendam zich schuldig maakten aan huisvrede breuk, vernieling en wederspannig- heid tegen de politie. Mr. Muller ver oordeelde de 12 studenten, die ter zit ting verschenen waren, elk tot een geldboete Van 100 of 25 dagen. Een der studenten die zich tegen een politie-beambte verzet had, werd ver oordeeld tot een geldboete van ƒ200 of 50 dagen. In de bewuste nacht hadden de stu denten in hotel Spaander gedineerd en veel gedronken. Toen him luid ruchtigheid de overige gasten begon te hinderen, gelastte de eigenaresse van het hotel hen haar zaak te ver laten. Zij hadden voor de nacht ka mers in het hotel besproken en wei gerden aan het bevel gevolg te ge ven. "Toen zij de voorraad drank, die zij naar het hotel hadden meegeno men, hadden opgedronken, bestelden zij bier, waarop de eigenaresse hen opnieuw verzocht, zich te verwijde ren. De studenten begaven zich daarop naar boven, pakten een brandslang beet en begonnen hier mede in de gangen en de hotelka mers te spuiten. Tijdens dit spuit werk vernielden bij de electrische leidingen van het hotel, lampen wer den afgebroken, gordijnen en meubi lair beschadigd. Een wachtmeester van de politie, die in het hotel woont, werd ter assistentie geroepen, doch vermocht de orde niet te hersteüen. Bij de uitoefening van zijn functie ontstond tussen hem en een der stu denten een handgemeen waarbij hij enkele knopen van zijn tuniek ver loor en de student met de gummi knuppel tot de orde moestbrengen. De mededeling van getuige Spaan der, dat de studenten de aangerich te schade nog niet hebben vergoed en het diner, dat zij genuttigd hadden niet hebben betaald, ontlokte de poli tierechter de opmerking: „Dit werpt wel een zeer onsympatheik licht op de zaak". De Officier van Justitie, jhr. mr. A. Reigersman, zeide in zijn requisi toir, „dat de ravage, die de studen ten in het hotel hebben aangericht niets heeft uit te staan met een stu dentengrap, doch getuigen van een verfoeilijk geesteüjke instelling, die zelfs oud-studenten niet zullen kun nen appreciëren" Naar zijn mening „getuigd hun optreden in hotel Spaander van een absoluut gebrek aan beschaving". Hij eiste tegen elk der verdachten 100 boete of 50 dagen hechtenis Tegen de student, die de( wachtmees- had aangevallen eiste hij twee weken gevangenisstraf. uitkering van 30 (onv.) per prefe rent winstdelend aandeel toelaat. HAAGSE RECHTBANK. Knoeiende distributie-ambtenaar. De ambtenaar bij de distributie- dienst W. de K. uit Leiden heeft zich voor de Haagse rechtbank te verantwoorden gehad, omdat hij geducht had geknoeid o.m. in staten voor de Vereveningsbelasting, waar door hij kans had gezien 35.000, te verduisteren, waarvan ongeveer 15.000,terecht is gekomen. Te gen hem werd een jaar gevangenis straf geëist. WONINGBOUW LEIDSCH TRIBUNAAL Vfiov het Leids Tribunaal kwam Vrijdagmiddag opnieuw de zaak van Johannes Wolter uit Leiden voor, die enige tijd geleden werd verdaagd. Ook nu waren er moeilijkheden te overwinnen met de door de politieke recherche uitgebrachte rapporten en met de getuigenverklaringen, die al le nogal duister waren en op vele punten mank gingen aan feitelijke bewijzen. Toch slaagde het Tribu naal er in ditmaal een duidelijker beeld van deze zaak te krijgen. De N.S.B.'er Wolters was tijdens de bezetting chef van de afd. Per soonsbewijzen van het Centraal Be volkingsregister in Den Haag. Hem werd ten laste gelegd de vijand steun te hebben verleend en het verzet af breuk te hebben gedaan door gege vens aan de S.D. door tê geven. Zoals gezegd, de tegenverkla- ringen konden deze tenlastelegging niet voldoende bewijzen. Wel kwam vast te staan, dat Wolters afgeweten moet hebben van verschillende fal sificaties, die met behulp van de ambtenaren waren utgevoerd. En het geval van de getuige Verkaart toonde aan, dat Wolters' optreden soms zeer dubieus kon zijn. Verkaart had aan een falsificatie meegewerkt, een col lega, de getuige Bouman, had Wol ters daarvan op de hoogte gesteld en Wolters heeft toen al het mogelijke gedaan om Verkaart, die bijtijds on derdook, te pakke.n te krijgen. De brigadier Viëtor legde echter een zeer gunstige verklaring voor be- schuldgde af. Wolters heeft hem nim mer een tip gegeven voor zijn arres tatie, integendeel, Wolters zou al zijn best hebben gedaan om sommige arrestaties ongedaan te maken. De raadsman, mr. Kynmell, had een dergelijke zwakke bewijsvoering a charge, vrij gemakkelijk spel. Hij betoogde, dat het feit alleen, dat Wolters chef geweest is van een persoonsbewijzenafdeling" niet straf baar kan zijn, daar de instelling van het p.b. in overeensteming is met Landoorlogreglement Spr. vroeg on middellijke invrijheidsteüing van zijn cliënt, die reeds drie jaar in de tentie had doorgebracht. Na in raad kamer te zijn geweest willigde het Tribunaal dit verzoek in. De overige zaken hadden weinig om het lijf. Er stond nog een zeer heldhaftige W.A.-man terecht, Petrus Gerardus Fles uit Leiden, die er een sport van maakte reüetjes te ontketenen door en in café's keet te schoppen met en in café's weet te schoppen met zijn kameraden. Het toppunt van zijn roem behaalde hij wel toen hij uit het tuintje van een Leidenaar aan dn Schelpenkade oranjekleurige bloe men rukte en deze in de Witte Sin gel deponeerde. Voorts heeft deze man zich nuttig gemaakt voor de vijand door vrijwillig dienst te ne-* men bij de O.T. Zijn raadsman betoogde nog, dat de man al lang voor de oorlog bekend stond als een vechtersbaas en vroeg hem een voorwaardelijke straf op te leggen. Fles verklaarde ten slotte dat hij tijdens zijn detentie tot betere ge- De bouw van particuliere wonin gen zal worden bevorderd. Hiervoor kan een nieuwe financieringsrege- ling spoedig worden verwacht. Dat bleek uit de woorden van mr. dr.'J. in 't Veld, minister van „Wederop bouw" en volkshuisvesting, die hij gisteren heeft gesproken in het pro vinciehuis in Den Bosch. Daar had hij eën bespreking met 78 burge meesters uit Oost- en Midden-Bra bant en de Langstraat. De minister hoopte met het bouw plan voor 1948 te bereiken, dat er meer woningen worden gezet dan in het voorafgaande jaar. Hij drong er verder bij de gemeentebesturen op aan, de bouw van montagewoningen te bevorderen. Tegen zogenaamde zwarte bouw werken zal gestrenger worden op getreden. MINDER SINAASAPPELEN BESCHIKBAAR. Op 18 Maart jJ. heeft het Cen traal Distributiekantoor de volgen de zogenaamde voorinleveringsbon- nen aangewezen: Voor de groepen A, B en C No. 270 algemeen, recht gevende op de aankoop van 500 gram sinaasappe len; voor de groepen D en,E No. 770 algemeen, recht gevende op de aan koop van 1000 gram sinaasappelen. Tengevolge van onvoorziene om standigheden zal op beide bonnen slechts de helft van de oorspronke lijk aangegeven hoeveelheden si naasappelen kunnen worden betrok ken. dus op de bon 270 algemeen 250 gram, op bon 770 algemeen 500 gram. Hoewel de met Spanje afgesloten contracten ruimschoots voorzagen in de honorering van beide bonnen en, zelfs ruimte lieten voor verdere verstrekkingen van sinaasappelen, had een onlangs ingetreden scherpe prijsstijging van dit fruit in Spanje tot gevolg, dat de bij de leveranties betrokken exporteurs in dat land naar hun mening niet in staat wa ren hun verplichtingen verder na te komen. Aanvankelijk mocht nog worden aangenomen, dat een door de Soaanse autoriteiten getroffen tegemoetkomende regeling de ex porteurs tot uitvoering van de aan gegane contracten zou bewegen, thans is echter de zekerheid verkre gen, dat de Spaanse exporteurs hun verdere contractuele verplichtingen slechts voor een gering deel kunnen nakomen. HYPOTHEKEN en voor alle andere zaken op het gebied ran on roerende goederen louw-en Makelaarsbedrijf v.d. Drift Oude Vest 29 - Leiden Telef. 20513 werd j.L Dinsdag de grote slag gesla gen, waarbij samengewerkt werd met de C.C.D. en de Rijkspolitie. Daarbij werden twee auto's, die smokkelwaar (gloeilampen) naar Duitsland ver voerden, gevolgd. De auto's reden elk naar een boerderij, resp. te Varsse- veld en Aalten, waar onderhandelin gen werden aangeknoopt, die door enkele rechercheurs; verkleed als landbouwer, werden aangehoord. Toen wist men genoeg en de heren liepen tegen de lamp. Een onderzoek werd ingesteld, waarbij bij de landbouwer B. te Vars- seveld in een hooiberg werden aan getroffen 4 kisten rijwielspaken to taal 60.000 stuks, en 2000 gloeilam pen. Bij de landbouwer E te Aalten waren ondei het kaf in een schuur verborgen kunstdarmen, 1000 elec. strijkijzersstekkers, 250 rijwielkettin gen, 400 kleermakersscharen, 3000 ijzerboren, 4 km. papieren darmen, 200 schakelaars, 5000 potloodslijpers, alsmede levensmiddelen. De autobe stuurders van van H. uit Doetinchem en V. uit Apeldoorn werden ingere kend, evenals zekere N. uit Doetin chem, die als uitkijk fungeerde, en het terrein verkende bij de trans acties. Zowêl ten huize van V. als ten hui ze van van H. werd huiszoeking ver richt, waarbij goederen, afkomstig van vroegere smokkelpartijen wer den aangetroffen. Het betrof hier zo wel smokkel van als naar Duitsland. Het Centraal Distributiekantoor deelt mede, dat rantsoenbonrien voor textiel, voorzien van de aan duiding „D 81" in omloop zijn, wel ke in plaats van een groene, een blau^ve opdruk hebben. Er wordt op gewezen, dat d«&c rantsoenbonnen met blauwe opdruk vals zijn. EEN HEEL DORP OP T.B.C. ONDERZOCHT. Daar men na een T.B.C.-onder- zoek verleden jaar geen duidelijke ooi*zaak van een' abnormaal hoog aantal besmettingen kon ontdekken, besloot het gemeentebestuur van Boekei over te gaan tot long-onder- zoek van de gehele bevolking van deze gemeente. In samenwerking met de Volks gezondheid te Breda en het consul tatiebureau te Helmond, werd een grootscheepse prdpaganda-actic be gonnen om de inwoners van Boekcl voor dit nlan te winnen. Donderdag was het zo ver, dat van alle schoolkinderen een rönt genfoto werd gemaakt. De rest van de bevolking zal in de komende dagen volgen. De ongeveer 4000 inwoners van de gemeente zullen door de röntgeno- logische dienst der Koninklijke Landmacht binnen een week gefoto grafeerd zijn. DE LAATSTE GELE KOOL NAAR TSJECHO SLOWAKIJE. De onderhandelingen, die en ice maanden geleden met Tsjeoho-Slo- wakïj'e la/pats hadden, o. a, over dc Itvering van Nederlandse ge'e kool a;an genoemd land, leidden aanvan kelijk niet tit definitieve resultaten. Onlangs is hierin echter een ver andering ongetreden. 0>p het in De cember 1947 overeengekomen han delsverdrag met Tsjech o - S1 o wak ij e is tlhans een aanvullend verdrag tot stand igiekomen, dat o. m. voorziet in de levering van Nederlandse bewiaar- kool en peen. In het kader van ge noemd aanvullend verdrag zal Ne derland maximaal 300 ton'geile kool, 300 ton peen, benevens 5000 ton con sumptieaardappelen en eenzelfde kwantnum pootaardappelen naar Tsjecho-Slowakije kunnen .exporte ren. Dit betekent een gunstig slot. in zake de afzet van gele kool, welkle afzet zdch in de afgelopen winter SMOKKELCOMPLOT "GESPOORD. Door toevallige omstandigheden trof de gemeentepolitie te Doetin chem enige tijd geleden enkele hoe veelheden rijwielonderdelen aan, die waarschnijlijk van smokkelhan del afkomstig waren. Hierdoor kwam zij achter een smokkelcomplot, dati reeds geruime tijd in deze streek zijn aanvankelijk zeer somber Het aam- operatieterrein had. zien. De voorraad gele kool is hier- Na een vrij langdurig onderzoek, mede tlhans zo goed als uitgeput. De rechtbank heeft uitspraak ge daan, en verdachte veroordeeld tot winstsaldo van 54.000, welke een^ het dubbele van die eis: n.l. twee dachten was gekomen. jaar gevangenisstraf met aftrek pre- Uitspraak van deze zaken over ventief. veertien dagen. 11. „Ambrosius Truffel, biste kerel, trouwe huur ling na dit zaakje krij,g je beslist opslag van me. Be slist." „Ba" zegt Dolly. ,.Pa.... Amby is weg." „Weg, Dol y? Goed. noteer het maar. Moeten we door geven aam z'n familie."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1948 | | pagina 5