PRODENT
De brug naar een
betere toekomst
/oafaéütifle. tondenf
Spit, rheumatiek?
Nctn AKKERTJE
KaiAotUke S£%ini$aAq.
ZATERDAG 27 MAART 1948
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
SOLIDAIR EUROPA
WEERBARE DEMOCRATIE
WERKZAAM CHRISTENDOM
Paasboodschap van de Kath. Sociale
Organisaties en Katholieke Actie
1945 heeft ons de bevrijding maar niet de vrede gebracht! De ver
jaging van de bezetter heeft een druk van ons afgenomen en ons het ge
voel van een ontzaggelijke opluchting gegeven: maar niet het even
wicht aan de gemoederen en niet de rust aan de geesten. Als na 1914-
18, verkeert de gehele wereld opnieuw in een toestand van gisting en
kolking. Met dit verschil, dat de eerste wereldoorlog en zijn naweeën
kinderspel lijken, wanneer men ze zet naast de gruwelen en de gebeur
tenissen waarvan wij de getuigen zijn. Het heeft de schijn, als of een
vorig geslacht de oplossing van zijn vraagstukken aan ons heeft over
gelaten! Het heeft de schijn, alsof 14-18 enz. slechts een tam voorspel
is geweest. De hervormingen en de reconstructies, die anderen vóór
ons slechts vagelijk hebben aangeduid zullen wij in hun onverbidde
lijke feitelijkheid tot stand hebben te brengen. Wij hebben letterlijk te
nemen, wat letterlijk is bedoeld: „Deze wereldoorlog, en alles wat er
mee samenhangt, is de ineenstorting van een maatschappelijke orde.''
(Pius XII, Kerstmis 1942)
De gebeurtenissen in Tsjecho-
Slowakije
Ook in ons volk hebben deze ge
beurtenissen een schok teweegge
bracht.
Men kan betwijfelen, of alles on
verwachts gekomen is. Ingewijden
menen te weten, dat zij precies vol
gens bekende plannen zijn verlopen.
Maar het is goed, dat ons volk in
zijn geheel thans wakker, klaar wak
ker is geschud.
Waar staan wij met Europa?
Waar staan wij in de wereld van
1948?
Het is zaak ons opnieuw te oriën
teren; ons rekenschap te geven
van de nieuwe verhoudingen, waarin
wij zijn geplaatst; ons klaar te bezin
nen op onze verantwoordelijkheid,
onze roeping, en onze taak in Ne
derland cn Europa van vandaag.
tussen
Het Europa van de 19e eeuw is
geliquideerd. Het Europeesche „we
reldbeeld", zoals het te voorschijn
kwam uit de Franse Revolutie en de
Napoleontische oorlogen, behoort
voorgoed tot het verleden.
Europa is bijna aan de broeder-
krijg bezweken. Duitsland, dat drie
maal een verdwaasde worp deed
naar de overheersing van Europa,
heeft zich zelf geruineerd en het
Westen bloot gesteld aan het recht
streekse contact met de massale
Europees-Aziatische vastelandsmacht
Het toneel der wereldpolitiek is
verplaatst. Het evenwichtsspel der
Europese „grote mogendheden" heeft
afgedaan. Techniek en verkeer heb
ben ons in intercontinentale verhou
dingen verplaatst. Het wereldbeeld
wordt beheerst door de verhouding
Amerika-Rusland, met daar tussen
in de volken van Europa en die van
hun overzeese zusterlanden.
De Russische heersers, van nu,
maken gebruik van een ideologie,
die hun uit Europa is verstrekt, om
hun eigen volken in een moderne
staat van slavernij te houden en
door vijfde colonnes aangrenzende
landen in hun politieke invloeds
feer te brengen. De volken van
Amerika, die genealogisch en gees
telijk uit de onze zijn voortgekomen,
zijn solidair met die van het oude
Europa in de afwijzing van die
ideologie en van de machtspolitiek,
waartoe zij het voertuig is.
Europa organiseert zich!
De Marshall-hulp is het levende,
hét tastbare en klinkende bewijs
van de actieve belangstelling van
Amerika voor Europa, van de so
lidariteit van het nieuwe Westen
met het oude.
De oproep tot organisatie, de voor
waarde van organisatie, die in het
Marshall-plan is vervat, is in Europa
verstaan.
Wij prijzen ons gelukkig, dat Ne
derland door het Be-Ne-Lux-beleid
ten deze mede een gelukkig voor
beeld en een vruchtbaar aankno
pingspunt heeft gegeven.
De samenwerking der Marshall-
landen wordt beklonken!
Daarbinnen hebben de 5 mogend
heden van het Pact van Brussel
het hun overzeese krachtbronnen
een kern gevormd van verdergaan
de solidariteit en samenwerking op
economisch en cultureel, op staat
kundig en militair gebied.
Europa zal zich handhaven, als wij
Europeanen tonen ons te willen
handhaven!
Het individualistische, in zijn ab
solute souvereiniteiten opgedeelde,
Europa is dood.
De volken van Europa hebben een
toekomst van zelfstandig bestaan in
de verwezenlijking der beginselen,
waaruit de katholieke sociale bewe
ging leeft en werkt: de dienstbaar-
making aan de levende mens van
het gehele samenstel van natuurlij
ke gemeenschappen, waarvan de
mens als schepsel Gods het doel en
middelpunt blijft.
Zelfverdediging der Democratie
De verkrachting van Tsjecho-Slo-
wakije heeft terecht in al zijn krin-
§en ons volk in actie en verzet ge-
racht.
Het initiatief der Regering ver
dient de medewerking van alle ge
zagsgetrouwe vaderlanders voor de
vorming en versterking van het
machtsapparaat, dat elke extremis
tische actie zal weerstaan.
Mogen ons staatkundig bestel en
onze staatkundige samenleving zich
op korte termijn zuiveren van alle
zwakheid en halfneid ten opzichte
van het communistische mogelijke
landverraad.
De democratie heeft niet alleen het
recht, zij heeft de dure plicht om
zich te wapenen en te weer te stel
len, om het rechts- en staatsbestel
tegen ondermijning te beschutten.
Alleen een vermolmde democratie,
die de formele vrijheden individua
listisch als afgoden aanbidt, kan zich
weerloos prijsgeven aan overweldi
ging door doelbewuste en schaam
teloos-openhartige autoritaire en
terroristische groepen.
De democratie heeft in de eerste
plaats de rechtszekerheid en de gees
telijke vrijheid, d.w.z. de godsdienst
en gewetensvrijheid, tegen misbruik
van de z.g. politieke vrijheden te be
schermen.
Tegenover het hedendaagse com
munisme dient de democratie waak
zaam en weerbaar te zijn als tegen
over een vijand van buiten.
Tegenover Nazi-Duitsland heeft
Nederland als zo vele anderen achter
het nevelscherm van zijn neutrali
teit, struisvogelpolitiek gespeeld.
Ten overstaan van de Russische
machtspolitiek en van de commu
nistische vijfde colonne is Europa
thans God zij dank klaarwak
ker!
Radicale .hervormingspolitiek
Nederland in het bijzonder heeft
het recht en de plicht om zich tegen
terreur van het communisme te weer
te stellen, omdat Nederland wellicht
verder dan enig ander land, en meer
bewust is voortgeschreden op de
weg der contra-individualistische en
contra-kapitalistische maatschappij -
hervorming.
Als ergens de arbeidersstand iets,
en veel heeft te verliezen en té ver
spelen, dan is het hier!
Vormt niet het hedendaagse com
munisme een der meest weergaloze
en duivelse verschijnselen van be
drog en volksmisleiding, die de we
reldhistorie heeft opgeleverd? Als
sociale heilsleer van Europa naar
Rusland uitgevoerd, tracht het com
munisme uit Rusland naar Europa
terug te keren, als een systeem van
rechteloosheid en vertrapping van de
mens, dienstbaar aan politiek impe
rialisme.
Voor de waarachtige en volledige
ontvoogding van de vierde stand
moet en zal Nederland krachtdadig
voortgaan in het proces der realis
tische maar radicale structuurver
nieuwing:
Organisatie der bedrijfstakken op
publiekrechtelijke grondslag, met
volwaardige zeggenschap van de ar
beid;
zo breedmogelijke spreiding van
de mogelijkheid tot particuliere
eigendom;
herordening der rechtsverhoudin
gen in de onderrieming.
De „Nieuwe Gemeenschap'5 zal
van woord tot feit moeten worden
gemaakt!
Dit is de zin van de vooruitstre
vende politiek, die, onder krachtig
voorgaan van de katholieken, ge
lukkig ook na de jongste oorlog in
Nederland mogelijk is gebleken,
voortbouwend op de arbeid van vo
rige geslachten; politiek van voor-
uitstreven in christelijke richting,
niet alleen op het terrein der econo-
misch-sociale verhoudingen, maar
ook in de herordening der verhou
dingen in Europa, ook-in de ontwik
keling der Rijksverhouding in Indo
nesië en in de West!
Strijdbaar, maar dienend Chris
tendom!
„Er is geen tegenstelling of keuze:
liefde of recht; er kan alleen sprake
zijn van de vruchtbare synthese;
liefde en recht" (Pius Xn).
In de sociale hervormingsarbeid,
maar ook in de handhaving der or
de, spreekt de Christen het woord
en stelt hij de daad der naastenliefde
Het is niet altijd even gemakke
lijk om aldus te worden begrepen.
Toch moet al Het werken en bidden,
toch moet heel het apostolaat van
ons Christenvolk erop zijn gericht
om aldus te worden verstaan.
Wij haten het communisme. Om
dat wij dc communist als onze broe
der beminnen. Die broederliefde tus
sen mensen moet vooropstaan; zij
moet voelbaar en tastbaar blijven,
ook bij de betuiging vap afschuw
van een vloekwaardig stelsel.
De roeping ener nieuwe christe
lijke beschaving is de verwezenlij
king ener broederlijke gemeenschap
onder de mensen om aan zovelen,
als God wil roepen, het bereiken
van hun geestelijke bestemming mo
gelijk te maken.
Aan deze bevordering van het
Rijk Gods kan al ons werken en
streven uiteindelijk alleen zinvol
dienstbaar zijn.
Maar dan drukt op ieder van ons
de dure en de heilige plicht om te
trachten een levende en brandende
fakkel van liefde te zijn.
Op alle plaatsen waar wij werk
zaam zijn gesteld, niet alleen in de
getuigenis van het woord, maar
vooral in 5s levens daad-werkelijke
praktijk, in de beroepsarbeid, in
handel en bedrijf, in heel onze om
gang met evenmens en volk.
Het teken waarin wij zullen
overwinnen
Niet alleen het Duitse volk be
hoeft zich schuldig te verklaren: de
Christenen van Europa weten zich
schuldig in het aangezicht van God
en van de geschiedenis.
Het God-loos communisme dankt
Rusland aan het Europese geestesle-
Als in Rusland het curistendom in
zijn massale beoefening is verwor
den en ontaard, moet het Europese
Christendom dan niet in al te veel
opzichten eveneens rouwmoedig
schuld bekennen?
Voor Europa, waaraan de Voor
zienigheid de wieg van het Christen
dom toevertrouwde en het zichtbaar
middelpunt 'van Gods Kerk, voor
dat Europa ligt de toekomst, als
voor ieder onzer persoonlijk, in de
Koninklijke weg van het kruis.
De verdediging van het Westen
zal het meest vruchtbaar en effectief
kunnen geschieden in het maatschap
pelijk en persooonlijk offensief van
een daden- en liefderijk christendom
dat zal getuigen van de Geest van
God voor mensen en volken van
West en Oost in alle werelddelen!
Het is in deze zin, dat de katho
lieke sociale organisaties en de Ka
tholieke Actie van Nederland zich
beroepen en gerechtigd hebben ge
acht hun noodzakelijk tijd- en maan
woord op dit ogenblik in de vorm
van een leken-Paasboodschap te
spreken.
„Christus is verrezen", luidt met
Pasen een oud-vaderlandse en oer-
christelijke groet.
In christelijk Godsvertrouwen
voegen wij daaraan toe: Europa zal
herrijzen!
De blijde boodschap van het Paas
feest luidt, dat voor elke mensen
ziel, voor iedere mens in West en
Oost, naar Gods wil de verrijzenis is
weggelegd!
Centrum van de Ned Kath.
V rouwenbe weging
Nederl. Kath. Arbeiders-
Beweging.
Werknemende Middenstand
in Nederland.
Nederl. Kath. Boeren- en
Tuindersbond.
Ned Kath. Middenstands
bond.
Algem. Kath. Werkgevers-
Vereniging.
S't. Adelberts-Vereniging.
Ned. Kath. Jeugdbeweging.
Nationale Leiding van de
Kath. Actie.
Een dienstplicht voor
politieke
veroordeelden?
Eerst wanneer de territoriale ver
dediging van Nederland tegen aan
slagen van buiten en van binnen op
bevredigende wijze is verzekerd en
daarbij mede het nodige is verricht
voor de luchtverdediging, zal een ba
sis zijn geschapen, om over te gaan
tot de vorming van operationele
strijdkrachten, bestemd om in voor
komende gevallen in geallieerd ver
band op te treden, aldus schrijft mi
nister Fiévez in de Memorie over zijn
begroting aan de Eerste Kamer, na
dat hij uiteengezet heeft, dat onze
verplichtingen overzee nog steeds be
letten de Nederlandse krijgsmacht te
scheppen, welke bij een conflict van
uitgebreide omvang mee kan wer
ken aan een Gemeenschappelijk oor
logsdoel.
Z.Exc. komt resumerende tot
de conclusie, dat Nederland wat be
treft de defensiepolitiek, thans aan
een keerpunt staat. Deze politiek zal
in het vervolg daadwerkelijk moeten
worden ingepast in een internationaal
raam.
Omtrent het vraagstuk der politie
ke delinquenten, die de lasten van
de dienstplicht niet meer kennen,
deelt de minister mee, dat kortgele
den door hem een kleine interdepar
tementale commissie is ingesteld, die
tot taak heeft te onderzoeken, welke
nadere voorzieningen wenselijk zijn
met betrekking tot de mogelijkheid
van het vervullen van dienstplicht
door politieke delinquenten, die van
het recht om bij de gewapende macht
te dienen zijn ontzet.
EERVOLLE OPDRACHT VOOR
WIJNAND GERAEDTS.
„Reeds vóór de oorlog werden aan
de bekende kunstschilder Wijnand
Geraedts te Warmond belangrijke
werken voor Amerika opgedragen,
hoofdzakelijk voor kerken in New
York, Chicago, enz.
Naar wij thans vernemen heeft de
belangrijkste opdracht hem onlangs
bereikt n.l. om voor de kathedraal te
Green-Bay (Wiscondin) twee schil
derijen te vervaardigen voorstellende
„De Verrijzenis" en de „Hemelvaart
van Christus". Interessant zijn de af
metingen, die deze werken zullen
hebben, namelijk 6 bij 4 meter. Ze
zullen geplaats worden rechts en
links van het Hoogaltaar.
In artistiek en cultureel opzicht is
dit wel een zeer eervol werk.
BEROEPREGELING KANTON
GERECHTSGEMACHTIGDEN.
Mede in verband met de door de
Minister van Justitie in de Eerste
Kamer bij de behandeling van de
Justitie-begroting in het vooruit
zicht gestelde wettelijke regeling
voor de kantongerechtsgemachtig
den, besloot de Ned. Ver. van
Rechtskundige Adviseurs, op korte
termijn over te gaan tot het instel
len van een onderzoek naar vakbe
kwaamheid van candidaat-leden.
Het vorige vak-examen werd begin
1946 gehouden en het is de bedoe
ling zo mogelijk nog in het eerste
halfjaar 1948 opnieuw de examens
te Amsterdam af te nemen.
Er heeft zich een commissie van
toezicht op de vak-examens ge
vormd, bestaande uit mr. dr. H. M.
D. Knol te Leiden, mr. G. J. Roes,
Lisse en mr. F. A. Nelemans te Rot
terdam.
Als examinatoren zullen optreden
de heren Th. J. van der Heijden,
Leiden, vc-zitter, H. F. C. v. d.
Donk, An rdam, secretaris, W.
Rinsma, Leeuwarden, Aug. D. Ho
ning, Haarlem, J. Oostenveld, Am
sterdam en E. Steendam, Hilversum.
TE HOGE LONEN BETAALD.
De economische politierechter ver
oordeelde Donderdagmiddag de En-
schedese textielfabrikanten, die on
langs terecht stonden wegens het uit
betalen van te hoge lonen, tot geld
boeten van 250 gulden en 100 gulden,
subsidiair twintig dagen hechtenis.
Twee weken geleden eiste de officier
van Justitie boeten van 8.000 en 3.000
gulden.
De rechtbank liet zich bij het be
palen van het vonnis leiden door de
gedachte, dat boven het bewaren van
de arbeidsvrede in de textielindustrie
het landsbelang staat: het handhaven
van het loon- en prijspeil. Het punt
van verweer, waarin wordt gezegd,
dat de Rijksbemiddelaars in gebreke
zouden zijn gebleven, wordt in de
motivering weerlegd Uit de getuigen
verklaringen van prof. Josephus Jitta
en mej. Bosch achtte de economische
politierechter duidelijk bewezen, dat
de fabrikanten herhaaldelijk uit Den
Haag op hun overtreding zijn gewe
zen. Het beroep op overmacht ver
wierp de rechtbank, daar zij van oor
deel is, dat het niet, op de weg van
de fabrikanten ligt, te bepalen of er
van een noodtoestand kan worden
gesproken. Dit is een overheidstaak,
in casu van het College van Rijksbe
middelaars.
In een bedompt steegje, waar kleine oude
huisjes elkaar moeten steunen om niet om
te vallen, wordt de armoede niet angstval
lig binnenskamers gehouden, doch is ze
zichtbaar door de gore ramen, waarachter
een gezin woont, dicht opeengepakt in een
vervuilde toestand, omdat de goede zorgen
van een moeder ontbreken. Daar heerst el
lende en een radeloze vrouw, door moeiten
en zorgen uitgeput, heeft de moed opgege
ven Het gezin vervuilt en vervalt van
kwaad tot erger.
Doch dan verschijnt als een reddende en
gel, een jonge vrouw van Maatschappelijke
Gezinszorg, en met oen opgewekt gezicht
schept zij orde in de chaos. Zij veegt, boent,
schrobt en dweilt, stopt de kousen en ver
stelt de kleren, verzorgt de kinderen en het
eten en vindt dan nog tijd om eens rustig
te praten met deze mensen, die een geor
dend huishouden reeds als een vrome il
lusie ter zijde geschoven hebben.
In een andere straat, waar weliswaar pro
pere gordijntjes voor de ramen hangen, die
het inkijken beletten en vaak de stille ar
moede verbergen, kunnen ook huismoeders
zijn, die door ziekte buitenhuis zijn, of thuis
moeten rusten en dus de, strakke teugels
van het geordend gezin moeten vieren, met
alle gevolgen van dien. En ook hier ver
schijnt de Gezinsverzorgster, die de taak
van de huismoeder geheel op zich neemt
en redding brengt in uiterste nood.
In beide gevallen wordt in alle stilte een
stuk sociaal werk verricht, dat niet opvalt
en aan de grote klok gehangen wordt, doch
dat een stralend lichtpunt is. Een licht in
het donkere grauw der armoede en een
warmte in de kilheid der stille nood, op
plaatsen waar deze vaak niet verwacht
wordt.
Aan dit werk de waardering te geven, die
toekomt, was onze bedoeling, toen wij op
c i stille lente-avond het huis van de Stich
ting R.K. Maatschappelijke Gezinszorg op
zochten, om hierover iets meer te horen
dan wij en met ons vele Leidenaars
tot dan toe wisten.
Een klooster; geen klooster.
We schrokken een beetje, toen we
overigens heel bescheiden aan de bel
trokken van het huis Morschsingel 8 en een
geluid in onze oren klonk, dat meer op een
kloosterklok dan op een huisbel geleek.
Een witgekapte leken-zuster deed open en
nodigde ons vriendelijk uit binnen te ko
men. We stonden in een klooster!
„Ja, de mensen denken bijna allemaal,
dat het hier een klooster is", vertelde de
sociale leidster, mej. J. Duyvestijn. „maar
dat is toch niet waar. Er komen hier vaak
mannen, die hun verloofde komen bezoe
ken." Het schijnt dat we toen een beetje
ongelovig gekeken hebben, want onze gast-
vrouwe vervolgde: „Gelooft U het niet? En
fin, het is begrijpelijk; er zijn zelfs men
sen, die heel verwonderd vragen: „Maar
mogen jullie dan trouwen?" Eerst toen
waagden we het een sigaret op te steken
en als een bewijs van geregeld mannelijk
bezoek, verscheen er spoedig een asbak.
We zaten in de gezellige zitkamer, waar
blank-eiken stoelen tot zitten noden, een
kachel beha gelijke warmte verspreidt en
de rustige stoffering, benevens een repro
ductie van Pieter Breughel, getuigen van
de goede smaak der bewoonsters. Tegen
over ons zat de reeds genoemde mej. Duy
vestijn, die op ons verzoek onmiddellijk be
reid was een en ander over de werkzaam
heden van de stichting te vertellen.
Wij vervangen de huisvrouw.
De Stichting R.K. Maatschappelijke Ge
zinszorg is opgericht na de bevrijding, toen
meisjes uit Brabant en Overijssel, in het
kader van de actie „Zuid helpt West", naar
Holland kwamen, om mede te helpen de
hier heersende nood te lenigen. Over het
gehele land werden toen verschillende
plaatselijke stichtingen opgericht, die alle
een eigen bestuur hebben en geheel zelf
standig werken, doch door een landelijke
stichting overkoepeld worden. In Den Haag
is een opleidingscentrum, waar meisjes tus
sen de 20 en 35 jaar een halfjarige oplei
ding krijgen, alvorens zij in de colonnes
geplaatst worden.
„Wat is nu eigenlijk precies het doel van
deze stichting?", was na deze inleiding on
ze eerste vraag en het antwoord hebben wij
in de aanhef reeds getracht weer te geven:
„Wij worden voor kortere of langere tijd
in gezinnen geplaatst, waar de moeder we
gens ziekte of iets dergelijks tijdelijk afwe
zig is, of thuis rust moet houden, zodat wij
de taak van de huisvrouw geheel over moe
ten nemen. Wij zijn dus geen oplossing voor
het dienstbode-probleem", was het ant
woord. „Wij bestrijken dus niet speciaal de
a-sociale gezinnen, al komen die gevallen
uiteraard veel voor, maar bieden hulp,
waar dit veelal op doktersattest, of ad
vies van de parochiegeestelijkheid en so
ciale instellingen noodzakelijk is Daar
om werken wij ook vaak in geordende ge
zinnen van arbeiders of ambtenaren die,
zonder dienstbode, in nood verkeren bij
dergelijke gevallen."
„En waar bestaan de werkzaamheden
uit?
„Onze taak is de moeder geheel te ver
vangen en als die moeder thuis ru»t moet
houden lichte ziekenverpleging, waar
voor in de opleiding is voorzien. Voor
kraamhulp echter, moet men bij het R.K.
Kraamcentrum zijn, waar we overigens
prettig mee samenwerken. Komen we in
a-sociale gezinnen, dan is ons eerste werk
een beetje orde in de chaos te scheppen en
als alles eens een goede beurt heeft ge
had, de kleren schoon en versteld in de
kast, de kinderen verzorgd en naar school
gedaan, de zieke moeder geholpen als het
tenminste geen geval voor de wijkverple
ging betreft en het eten klaar gemaakt,
dan gaan we eens rustig met de mensen
praten, want ook geestelijk is er vaak veel
op te ruimen. Dit laatste is eigenlijk even
belangrijk als het andere 'en daarom pro
beren we dan b.v. een verkeerde courant
er uit te werken, de kinderen op katholie
ke scholen te laten plaatsen en de mensen
te bewegen weer naai de kerk te gi an, om
nu maar enkele dingen te noemen. Het na
laten van kerkbezoek is zo vaak een ge
volg van de materiële ellende, die in ver
schillende gezinnen geleden wordt. Om
echter een blijvend resultaat te hebben,
moeten we vaak voorlichting geven. Er zijn
immers vrouwen, die totaal geen verstand
van huishouden hebben; zij hebben geen
dagindeling en Lollen maar in het wilde
weg. Zo nu en. dan gaan we onze „oude ge
vallen" nog eens opzoeken, om te kijken
wat er van ons werk overgebleven is en
dan moet je wel eens op je tanden bijten,
om maar weer met een glimlach aan het
volgende geval te beginnen'!5
Een noodzakelijk kwaad?
„Eigenlijk is Uw Stichting toch een
noodzakelijk kwaad?"
„Ja, en toch is het iets blijvends, want
armoede en nood zullen er altijd zijn. Daar
kunnen prachtige sociale wetten en voor
zieningen zijn, de gevallen, waarin wij
voorzien, zullen altijd blijven bestaan, voor
al in de steden. Op het platteland is de si
tuatie iets anders. Daar neemt de buren
hulp nog een belangrijke plaats in, doch
ook dat vermindert, want in onzet huidige
maatschappij is de naastenliefde vaak ver
te zoeken! We schelden nu wel op het ver
foeide communisme, maar hebben we er
vaak zelf geen schuld aan? Als er naast so
ciale rechtvaardigheid voldoende naasten
liefde was, dan zou het er heel anders uit
zien!"
Te kort en overvol.
„Vertelt U nu eens iets van het huis
hier."
„Ons huis is overvol; ons aantal kan in
Leiden dan ook niet uitgebreid worden, we
gens gebrek aan slaapruimte. Momenteel
zijn we met z'n zeventienen, de twee leid
sters inbegrepen. We zijn allemaal intern
en eten steeds hier, of nemen een boterham
mee naar de gezinnen waar we werken, om
de mensen zo min mogelijk last aan te doen.
Als regel zijn we laar om half negen en
vertrekken we weer om zes uur, maar die
uren zijn erg wisselend, al naar de omstan
digheden. Soms hebben we ook gezinnen
waar we telkens maar een halve dag zijn,
b.v. om de moeders geleidelijk weer in te
schakelen. Eens in de week hebben we een
vrije middag, die we besteden aan een uit
stapje of iets dergelijks, terwijl we een
maal in de maand een verplicht week-end
in dit huis hebben. Pat is om de gemeen
schapszin te bevorderen, welke overigens
uitstekend is. Zo hebben we b.v. gisteren
een passie-viering gehouden we vieren
hier alle kerkelijke feesten en we doen
vaak aan muziek, zang en declamatie. On
ze geestelijke verzorging is uitstekend; daar
zorgt pater Hogenelst o.f.m. voor, als hij
om de twee weken een avond bij ons komt.
Steeds blijft er een van ons om beurten
achter, om het hoofd van de huishouding,
mej. A. Schermer, te helpen, want we doen
hier al het werk zelf.
„U krijgt zeker extra toewijzingen
voor levensmiddelen?"
„Neen, was "dat maar waar! Ons werk
schijnt zeker niet zwaar genoeg te zijn!
Maar er wordt aan gewerkt; laten we ho
pen dat het spoedig voor elkaar komt."
„En, als het niet al te .onbescheiden is,
hoe wordt dit werk gefinanciert?"
„We hebben op de eerste plaats een
Rijks- en Gemeente-subsidie; anders kwa
men we er helemaal niet, terwijl de gezin
nen, die het kunnen, ons per dag betalen.
In gevallen, dat dit niet kan, /oorziet de
Gemeentelijke Sociale Dienst hierin. Ook
met deze instantie hebben we een heel pret
tige samenwerking. Van samenwerking
moet men het immers hebben. Daarom heb
ben we dat dan ook met de Christelijke Ge
zinszorg, die haar huis in de Boerhaavelaan
heeft.
De. brug naar een betere toekomst.
Reeds te lang hadden.we van de gastvrij
heid gebruik gemaakt. Eén ding vooral
was ons duidelijk geworden: Hier, in „De
Brug" dat is de naam, die de eerste meis
jes aan het huis gegeven hebben; symboli
serend de brug van oorlogsellende naar een
betere toekomst in „De Brug" werken
jonge vrouwen voor een waarachtig ideaal
(voor het bescheiden salaris behoeven ze
het niet te doen) dat gericht is op een der
grootste sociale noden, die onze huidige
maatschappij kent, getrouw aan het devies,
dat zij fier op hun insigne het Maltheser
Kruis dragen" Caritas Christi nos urget"
„Liefde tot Christus dringt ons",
En als iedere morgen vroeg 15 jonge
vrouwen naar alle richtingen van onze stad
uitzwermen, dan wet~n wij, dat zij die „Ca
ritas Christi" uitdragen naar hen, die als
verworpelingen uit onze maatschappij zijn
uitgestoten en veelal de „Liefde cot Chris
tus" verloren hebben, of naar hen, die in
hun stil verborgen nood, reikhalzend uit
zien naar dringende hulp, welke hen zo
liefdevol en op deskundige wijze gebracht
wordt. Hiervan getuige de ellenlange
wachtlijst.
En toen wij in de stille lente-avond huis
waarts keerden, was het alsof wij vertoefd
hadden aan een sappig groene oase van
naastenliefde, temidden van de dorre woe
stijn der liefdeloosheid, bittere armoede en
stille nood. In deze oase te vertoeven is
nieuwe hoop putten op het herstel van een
geordende maatschappij, gebaseerd op de
goddelijke wet der naastenliefde.
