S)e £eidóe(BotiAa/iit
JOANNES PETRUS HUIBERS
De uitvoering van het Bestand
Weldra Arabische aanval
in Palestina?
Directeur: C. M. VAN HAMERSVELD
Hoofdredacteur: TH. WILMER
KATHOLIEK DAGBLAD VOQR LEIDEN EN OMSTREKEN
WAARIN OPGENOMEN „DE BURCHT"
MAANDAG 9 FEBRUARI 1948
39ste JAARGANG No. 11310
Nog geen klare
toestand in Indië
Bur. Papengracht 32, Telef. Redactie 20015, Adm. en Advert. 2082é, Abonn. 20935 - Abonnementsprijs 0.30 p. w., f 1.30 p. mnd., 3.90 p. kwart. Franco p. p. 4.65 - Advert.: 15 ct p. m.m. Telefoontjes f 1.50
door de genade Gods en de gunst van de Apostolische Stoel,
BISSCHOP VAN HAARLEM,
,aan de hem toevertrouwde Geestelijkheid en Gelovigen
Za£ig,deid in cle, Ue.eA
In het Evangelie van deze Zondag,
die onmiddellijk aan de grote Vasten
voorafgaat, horen wij onze Goddelij
ke Zaligmaker spreken: „Zie, Wij
gaan op naar Jerusalem en alles zal
vervuld worden, wat door de Pro
feten over de Zoon des Mensen ge
schreven staat". En dan voorspelt Hij
in bijzonderheden: „Want Hij zal
worden overgeleverd aan de heide
nen en Hij zal worden bespot, mis
handeld en bespuwd en zij zullen
Hem geselen en doden en de derde
dag zal Hij verrijzen".
Onze Moeder de H.~Kerk roept haar
kinderen op om in de geest met Hem
mee te gaan én gedurende de heilige
Vastentijd ons bezig te houden met
de overweging van het lijden en ster
ven van onze Goddelijke Verlosser.
Dit is van heel de wereldgeschie
denis de allergrootste gebeurtenis,
waarvan het heil eter ganse wereld en
van ieder van ons afhankelijk is.
Het lijden en sterven van Jezus,
dat is de bron, waaruit alle goed ons
^toevloeit. Alle heldhaftige deugden
en de allerhoogste glorie van alle hei
ligen^ in de hemel zijn de vruchten
van Jesus' heilig lijden.
Maar ook" iedere genade die wij zelf
ontvangen en al het werkelijk goede,
dat wij verwerven, verkrijgen wij al
leen door de verdiensten van Zijn
Goddelijk bloed.
Wij zijn dus, ieder va\i ons, aan on
ze Goddelijke Verlosser allereerst
eindeloze dank en liefde schuldig
voor dat lijden en sterven dat Hij uit
li'efde voor ieder van ons vrijwillig
heeft gedragen.
Maar het lijden en sterven des He
ren is niet alleen de Bron van alle
goed, het is ook de Ijoogsté leerschool
der ondoorgrondelijke Wijsheid en
der Goddelijke Liefde van de Zoon
van Go 1. Alles wat onze Goddelijke
Zaligmaker tijdens zijn aardse leven
ons door woord en voorbeeld heeft
geleerd, zien wij pas in volle duide
lijkheid op het ogenblik van zijn al-
lersmerteiijkst lijden en allersmade-
lijkst sterven, dat Hij in alle bijzon
derheden kende en toch geheel
vrijwillig op Zich neemt.
Daai* zien wij eerst goed, wat lief
de' is en wat Hij bedoelde toen Hij
sprak van liefde tot God, Zijn Vader,
en wat Hij bedoeldp met naastenlief
de, toen Hij zeide: „Dit is Mijn gebod,
dat gij elkander lief hebt, zó als Ik
U heb liefgehad".
'Daar leren wij de afschuwelijkheid
van de zonde, de enige bron van alle
ellenden, en de oneindige rechtvaar
digheid van God, Die iedere zonde,
welke niet is uitgeboet, onverbidde
lijk straffen moet.
Daar leren wij ook de kracht, wel
ke het lijden ons biedt en de troost
welke wij daarin vinden, wanneer wij
het aannemen uit de hand van God.
Daar kunne» wij met Gods heiligen
zelfj leren, Ir-- wij in moeilijkheden
de goede God kunnen loven en dan
ken.
In één woord: het lijden des Heren
is de leerschool van aïle deugd en de
bron van alle kracht. Niets is in staat
onze harten zó te. ontsteken in liefde
tot Jesus, ons te vervuilen met wal
ging voor de zonde, ons bereid te ma
ken tot edelmoedige offers als het
aardachtig overdenken van het lijden
van Jesus. Dat ondervond St. Paulus,
die.uitliep: „Hij heeft mij liefgehad
en heeft Zich voor mij overgéleverd"
en die niet anders meer wilde kennen
en niet anders -prediken „dari Jesus
en Dien gekruist".
Hoe treft ons dan in onze dagen die
oprpep om op te gaan naar Jerusalem
en getuigen te zijn van het lijden en
sterven van Onze Heer.
Er is misschien geen tijdvak aan te
wijzen, waarin „de liefde Gods in
zóveel harten zó sterk is verkild, en
de ongerechtigheid zó hoogtij viert".
Lichtzinniger dan ooit wordt zonde
openlijk bedreven en niet getek. en
worden afgrijselijke misdaden goed
gepraat en er is geen schim te beken
nen van berouw of boete of inkeer.
Ja zelfs Wij ïnoeten het met
droefheid zeggën het schijnt soms
of ook in vroeger zo brave katholieke
gezinnen de liefde Gods aan het kwij
nen is, de godsdienstigheid afneemt,
het kerkbezoek vermindert, de drang
naar de H.H Sacramenten minder
groot is uan de zucht naar vermaak
en dat zij niet meer zeggen met de
Psalmist: „Heer, hoe lief heb ik Uw
v/et en Uw 'geboden", maar ieder ge
bod aanvoelen als een drukkende
last. t
Hoe nodig is het dan, hoe hóóg no-
d.'.g,' dat wij met Jesus opgaan naar
Jerusalem en aan de voeten van het
Kruis de liefde weer terugvinden.
Hoe zullen wij dit nu in deze Vas
ten d.oen?
Zien wij naar het voorbeeld van
onze ouders en voorouders.
Vooreerst zullen wij trouw de lij
densmeditaties bijwonen, die in onze
kerken, gehouden worden.
Dat is altijd een vrome gewoonte
geweest van onze vaders en moeders.
Dat moet ook ónze vaste regel zijn.
Daarbij ma" niemand ontbreken, als
hij niet volstrekt verhinderd is.
En zeg nu niet: „Ik luister naar. de
radio, ik behoef dus niet meer naar
de kerk te gaan".
B.G., Wij weten zeer wel en Wij
verheugen Ons er over, dat door be
kende sprekers, dikwerf op zeer trèf-
fende wijze, de meditatie over het lij
den des Heren door middel van
de Katholieke Radio Omroep wordt
uitgezonden. Dat is een grote zegen
voor allen, die werkelijk verhinderd
zijn om naar de kerk te gaan, en ook
voor alle anderer die er naar luiste
ren en hun gedachten van het aardse
wéten af te trekken en liefdevol te
vestigen op onze Heer.
Maar het 'moe* niet een reden wor
den om de meditatie in onze paro
chiekerken te, verzuimen. Ook niet,
al zou zij daar wat minder welspre
kend /orden voorgedragen.
In onze parochiekerken, daar ho
ren wij thuis. Dait is de meest ge
schikte plaats.
Daar zijn wij bij Jesus -elf, Die i;
zijr^H. Sacrament de gedachtenis van
Zijn lijd_n h'eeft ingesteld.
Daar bidden en zingen wij teza
men, als leden van één grote familie
kring. Daar zijn wij één met ónze
priesters, aan wie God de zorg voor
ónze zielen heeft opgelegd en die Hij
verlicht en helpt om óns te leiden.
Daar komen wij samen om op onze
feesten onze dank uit te zingen in een
jubelend Te Deum, maar ook om in
tijden van rouw en boete en vooral
in de voorbereiding van het heilige
Paasfeest, dat parochiefeest bij uit
stek, in ons „Miserere" en Paree Do-
mine" gemeenschappelijk onze schuld
te belijden en vergiffenis en barm
hartigheid vnor elkancTër af te sme
ken. Daar luisteren wij naar hef
woord, dat speciaa-l voor jns gespro
ken wordt. Daar geven wij elkander
een goed en stichtend voorbeeld en
leren jmze kinderen de godsvrucht
hunner ouders navolgen.
- En al wie mét een eenvoudig ge
loof en met een gewillig gemoed luis
tert naar het woord van de eenvou
digste priester, die over Jesus' lijden
spreekt en welke priester zou dat
n-et gaarne en met liefde doen?
hij zal in het diepste van zijn hart dè
stem van God mogen vernemen en
het zal hem zijn tot grote zegen.
Laat dus niemand de meditaties in
de kerk verzuimen zonder wettige
reden.
Op de tweede plaats: bidden wij
dikwijls de Kruisweg. Ook dit is een
aloude en vrome gewoonte. Dit is een
echt opgaan naar Jerusalem.
Men zag vroeger velen, die ook af
zonderlijk die oefening iedere dag
v?n de Vasten kwamen verrichten.
De kerk was daarvon*- ook altoo~ en
kele uren geopend. Het bidden van
de Kruisweg is door de Pausen steeds
krachtig aanbevolen en met grote
gunsten verrijkt.
Het is een bewijs van liefde voor
onze Heer wanneer wij ons in de
geest aansluiten met de heiligen, die
Hem vol deernis op zijn lijdensweg
volgden: de H. Maagd, de H. Joannes,
Simon van Cyrene, de vrome vrou
wen en niet te ..vergeten onze eigen
heilige engelbewaarder. Wanneer wij
trachten, met hun gevoelens bezield',
ook maar" kort te overdenken, wat
Jesps bij iedere--sfap voor ons leed en
hoé Hij ons voorgaat in het dragen
van het Kruis, dan zal de lijdende
Verlosser ook met grote liefde neer-
?ien op ons en tot ons spreken en
zijn beeltenis drukken diep in onze
ziel.
Bidden wij dikwerf de Kruisweg.
Gelukkig de parochie, waar dit ge
bruik nog bestaat of in- ere is her
steld.
Ep ezt' niemand zich late weerhou
den door de gedachte, Jat hij iets
vreemds doet of dat men hem er op
aankijkt. Wie het doet met goede me
ning, doet een goed werk en geeft
een goed voorbeeld.
God zal het zegenen.
Ook Let overwegen van de droe
vige geheimen in vereniging met
de H. Maagd bij het bidden van de
'Rozenkrans kunnen wij niet genoeg
aanbevelen.
Maar boven alles zullen wij het lij
den en sterven des Heren gedenken
en vieren door het dagelijks1 god
vruchtig bijwonen van de H. Mis.
Dat is de grote gedachtenis welke
Hij zelf heeft ingesteld bij het laatste
Avondméal en waarvan Hij uitdruk
kelijk verklaarde: „Doet dit tot Mijne
gedachtenis". (L. 22.19).
En het is niet alleen de gedachte
nis, maar het is dé hernieuwing van
het Offer dat de Verlosser voor onze
zonden'op Calvarië opdroeg.
Wel is het uiterlijk aanzien van de,
H. Mis grotelijks verschillend van het
bloedig schouwspel van Calvarië. Wel
verbergt zich voor ons oog niet alleen
de Godheid maar ook de mensheid
van Christus onder de gedaante van
brood en wijn. Maar het is dezelfde
Christus, Die in de staat van de diep
ste vernedering en van geslachtoffer
de liefde Zich aanbiedt aan de He-„
melsa 'ader. En wat Hij voor ons
verdiend 'en verkregen heeft, toen Hij
op Calvarië stierf, dat geeft Hij en
dr-elt Hij. .uit als Hij zijn lijden en
sterven op het altaar hernieuwt, aan
a1 degenen, die aan dat pffer deel
nemen.
Het is een groot voorrecht, dat wij
de H. Mis kunnen en mogen hijwo
nen.
Daar nodigt de goede Verlosser ons
telkens opnieuw uit om op onze beurt
onze plaats-in te nemen op de Calva
rieberg, dicht bij Hem, met de H.
Maagd en met Joannes en met de
vrome vrouwen, om ook, even nabijv
met Hem mee te bidden en mee te of
feren voor heel de wéreld en zelf de
grootste overvlóed van zegen van dat
Goddelijk liefdeoffer deelachtig te
worden.
Daar vinden wij de kracht voor
iedere dag, daar leren wij met moed
ons kruis te dragen, daar stort het
Hart van Jesus zijn liefde in ons hart
en maalg; ons z"'ak en zondig hart
meer geïïjkvorming aan zijn Godde
lijk Hart. Daar maakt Hij ons Zijn
uitverkoren vrienden en heldhaftige
strijders.
De vruchten van de H. Mis zijn on
noemelijk groot; wie zonder reden,
uit traagheid of onverschilligheid,
haar verzuimt, berokkent aan zijn ziel
pi-n. eindeloos eroo* "-^T'es.
Beijveren wij ons dan om. tenmin
ste in de H. Vasten, zo dikwijls hét
ons mogelijk is, de H. Mis bij te wo
nen.
Zietdaar B.G-, wat Wij U vragen
in deze H. Vasten. Kost het U een of
fer, verenigt U dan met het grote of
fer. dat Jesus bracht en bedenkt dat
uw gebed daardoor hoger stijgt in
kracht.
In deze ernstige tijden moet veel
meer worden gebeden en geboet. En
des te meer gebeden, nu de wet van
uiterlijke boete zo aanmerkelijk is
"erzacht.
Bidt dan veel voor de noden
de H. Kerk, voor onze H. Vader de
'Paus, voor uwe Bisschoppen en uwe
priesters, en voor de Zegen over ons
dierbaar' vaderland.
Bijzonder vragen wij uw gebed dit
jaar voor Har Majesteit, onze gelief
de Vorstin, die in het 50e jaar van
hasr zegenrijke regering, onder zulke
uiterst moeilijke omstandigheden aan
haar /olk een voorbeeld geeft
Christelijke moed, van allerhoogste
plichtsbetrachting en van moederlijke
bezorgdheid. Vraagt voor Haar en
Haar Koninklijk Huis en voor allen
die Haar bijstaan in de regeringstaak
Gods licht en Gods kracht,
Wij bevelen dit alles aan „in de be
scherming van de H. Moeder Gods'
en eindigen met de bede, dat de gQ-
stadige overweging van het lijden des
Heren onze zielen in liefde tot Hem
moge ontsteken, ons zuivere van alle
kwaad, bevestige in-alle goed en.ons
deelachtig make aan Zijn glorievolle
verrijzenis.
En zal dit Ons herderlijk schrijven
in alle tot Ons Bisdom behorende
kerken, alsmede in de kapellen,
waarover een rector is aangésteld, op
Zondag Quinquagesima onder alle
K.H. Missen op de gebruikelijke wijze
van de' preekstoel #wordén afgelezen.
Gegeven te Haarlem, 13 Jan. 1948,
t JOANNES PETRUS,
Bisschop van Haarlem.
Op last van Z. H. Excellentie,
H. W. AGTEROF, Secretaris.
V De Vastentijd
/OUDERGEWOONTE getrouw plaat-
sen wij de gehele „Vastenbrief"
van onze Bisschop, die gisteren is
voorgelezen.
Het is een goede gewoonte van de
Katholieke pers.
Een katholiek wil weten, wat zijn
Bisschop meent, na rijp beraad en
overweging, hem te moeten voorhou
den.
In de kerk wordt de Brief voorge
lezen. Maar er zijn zieken, die niet
ter kerk kunnen gaan, terwijl ook
niet allen in alle kerken het voorge-
lezene duidelijk kunnen verstaan. En
ook door velen, wien bij de voorle
zing niets is ontgaan, zal hét op prijs
worden gesteld, nog eens aandach
tig te kunnen lezen, hoe de katho
lieken in e?n tijd, „lichtzinniger dan
ooit", de Vasten behoren te beleven.
Een blijde
bijeenkomst
E'EN blijde bijeenkomst mochten
wij gisteren bijwonen een bij
eenkomst vol heerlijk-zonnig per
spectief!
Wij bedoelen de bijeenkomst van
de Christen Studentenraad ter ge
legenheid van de 373ste Dies van de
Leidse Universiteit in de Gerefor
meerde kerk aan de Lammeschans-
weg te Leiden.
Daar waren verzameld honderden
jonge mensen, stpdenten aan de
Leidse Universiteit, die zich bewust
zijn van hun plicht, om 't Gods rijk,
door Christus gesticht, op aarde te
dienen; die zich bewust zijn van de
grote confessionele verschillen tus
sen de Christenen onderling tus
sen Protestanten en Katholieken
deze verschillen geenszins willen
ontkennen of verdoezelen, maar die
toch elkaar willen vinden in de ge
meenschappelijke liefde voor Chris
tus, in het gemeénschappelijk ver
langen om Christus te eren naar
Zijn wil en wet.
Dat is een zègenrijk streven; een
streven, dat in onze tijd noodzake
lijk is, opdat allen, die eenzelfde
God en Zaligmaker erkennen, geza
menlijk de wereld redden uit de
zoals prof. Banning het uitdrukte
„benauwende devaluatie van de
geest".
Luisterstil was het grote en me
rendeels jeugdige gezelschap tijdens
het sympathieke frisse openings
woord van de voorzitter van de
Christen Studentenraad en tijdens
de waarlijk wij kunnen deze
kwalificatie hier als echt gebruiken
NIEUWS UIT INDIE
Tot dusver heeft practisch geen republikeinse soldaat in het gebied van
Loemadjang, Probolinggo en Besoeki het bevel van zich te melden opge
volgd. Daarom heeft de divisiecomm andant van de T.N.I. de vier met de
evacuatie belaste republikeinse officieren per radio naar Soerabaja ge
roepen. Zij zijn daar geweest en zijn thans weer bezig om te trachten als-
nqg de bestandsovereenkomst te doen naleven.
Op
Oost-Java vlot
het niet
Tussen Grissee en Goenong Sme-
roe heeft de Nederlandse veiligheids
politie jiaar posten in de gedemilari-
séerde zone betrokken. De evacuatie
uit Dj ember naar Malang verloopt
beziélende voordrachten vap
prof. dr. Banning en prof dr. van
Rooyen, kruisheer.
Op zulke bijeenkormsten als die
van gisteren is geen sprake van een
„christendom boven geloofsver
deeldheid", van pogingen om weg
te redeneren de feiteliike wezenlijke
scheidingen tussen Protestant e»
Katholiek, maar hier breekt zich
baan en spreidt zich uit h'et. verlan
gen, dat in alle Christenen moet
branden, om elkaar te begrijpen,
om met elkaar samen te werken.
De bijeenkomst werd incognito bij
gewoond door H.K.H. prinses Julia
na; die, te voet gekomen, zich na af
loop van die bijeenkomst ook weer
te voet naar de Doelen aan het Ra
penburg begaf, om er tezamen met
de reünisten de lunch te gebruiken.
Na afloop van de lunch vertrok de
Prinses per auto naar Soestdijk.
V Een prachtige brief
IN De Linie van 6. Febr. j.l. schrijft
mej. S. Terwindt een artikel, Avaar-
boven de redactie plaatst: „Een prach
tige brief van-een dappere vrouw".
Wij willen hen, die het artikel
niet hebben gelezen, de strekking van
deze inderdaad „prachtige brief" niet
onthouden.
De schrijfster werd tijdens de oor
log boven bezet Nederland per para
chute uitgeworpen en viel in de han
den van de vijand, die haar een lange
lijdensweg deed ondergaan; zij is
hoofdstewardess' van de K-L.M.
Mej. Trix Terwindt komt op tegen
de critiek ..op dingen, die nu a] bijna
drie tot acht jaar geleden geschied
den". Wij zijn het hiermede eens,
tenzij die critiëk objectief is en po
sitief een goed doel hastreeft, dus niet
wordt geïnspireerd door haat of
eigenbelang. Het kan goed zijn, om
dingen, die objectief verkeerd zijn ge
weest en waarvan men vreest, dat ze
als goed zullen worden gewaardeerd,
door gezonde critiek in de juiste pro
porties te doen zien. En oqk-kan het
goed zijn, om degenen, die deze ob-
iectièf verkeerde dingen hebben ge
daan. te onthouden de voordelen, wel
ke zij' er eventueel van hebben ge
nóten. Maar de schrijfster schrijft
over „felle" critiek en deze wordt
maar al te vaak niet door de nobelste
motieven ingegeven!
Als deze dapóere «>ud-illegale werk
ster verder schrijft over de woerden
„illegaliteit" ert ,.ex-politielcè gevan
genen" en vraagt: „Hoe lang nog
moet onze kleine-burgermansnhtunr
hieruit spreken?" dan moesten al.'
len het met de gedachten welke aan
deze'vraag ten grondslag liggen, vól
komen eens zijn!
Welke die gedachten zijn? Wij ei-'
teren uit het artikel:
„Gij, gevangenen, hebt gij sedert
de wapenstilstand getekend werd,
nog geên plaats gevonden in de op
bouw en groei van ons vaderland
om uw énergie, die in de oorlog op-
laaide, een uitweg te bezorgen? Zit
gij nog steeds te wroeten in on
verkwikkelijke oorlogsherinnierin-
gen: hoe* erg gii het had, en hoe
miskent ge zijt geweest en nog
zijt?" -
Verder:
„Heeft een ander gefaald vol
gens ons o zo benenen mensenver
stand welnu: „Wie van u zonder
zonden is, werpe de eerste steen".
Het is nu minder dan ooit de tijd
voor het kweken van haat. De we
reld schreeuwt om naastenliefde.
Laten we zwijgen over de fouten
van beide fronten".
„Hebt gij voor de dood gestaan,
dan weet gij ook hoe groot God's
goedheid is, en hoe Hij ons daad
werkelijk steunde".
De schrijfster besluit:
„Laat ons ook nu „groot zijn in
de dingen, waarin een klein land
groot kan zijn": edelmoedigheid,
verdraagzaamheid, naastenliefde;
boven alles naastenliefde.
Er valt nog zoveel werk te ver
richten voor mensen met plichtge
voel en idealisme, in de materiële
maar vooral bok in de geestelijke
opbouw van vaderland en wereld.
Allen zijn wij gevangenen ge
weest in de handen van de vijand,
en allen zijn wij nog in mindere of
in meerdere mate gevangen door
kleine gevoelens. Laten wij onszelf
hiervan bevrijden.
„We have great thins to do"."
„Wij hebben grote dingen te doen".
„Wij hebben grote dingen te doen".
Kleine „helden" vergeten dat zo
licht!
vlot. Ook in de omgeving van Ban
doeng melden zich de republikeinse
soldaten. Zij hebben maar weinig wa
pens bij zich en zeggen, dat deze
hun niet zijn gegeven, maar dat zij
ze zelf hebben moeten opzoeken."
Sommigen wenèen demobilisatie en
vragen zelfs naar de mogelijkheid om
in Nederland te studeren. Op West-
Java is men vrijwel gereed met de
evacuatie.
Soekarno heeft de opperste leiding
van de T.N.I. en de verenigde staf
van dé gehele strijdmacht van de Re
publiek ontbonden. Tot tijdelijk
hoofd van de generale staf van de
strijdmacht in het ministerie van de
fensie is commodore Soeriadarma be
noemd. Soedirman zal opperbevel
hebber van de mobiele-strijdkrachten
worden.
POLITIEKE BESPREKINGEN
AFWISSELEND TE BATAVIA EN
DJOGJA.
Aneta verneemt, dat thans defini
tief besloten is om afwisselend drie
weken *të Batavia en Jrie weken te
Djogja politieke vergaderingen tus
sen de delegaties te houden.
SOEKARNO DOET BEROEP
OP HET VOLK.
Volgens radio-Djogja heeft Soekar
no een beroep gedaan op het volk en
in het bijzonder op de strijdgroepen
van de Masjoeipi, de Hizboellah, om
de wapenstilstand en de betreffende
instructie^ van het opperbeval snel
en ordelijk uit te voeren.
Enkile dagen geleden werd reeds
door Aneta beticht, dat in Koeningan
de Hizboellahs bij de evacuatie moei-,
liikheden opleverden.
MGR. POELS GROOTOFFICIER IN
ORDE VAN ORANJE-NASSAU.
H.M. de Koningin heeft mgr. dr.
H. A. Poel, benoemd tot grootofficier
in de orde van Oranje-Nassau. De
versierselen zijn hem door minister
Beel, in. tegenwoordigheid van de
commissaris der Koningin in Lim
burg, mr. dr. F. J. Houben, in zijn
woonhuis te Venray overhandigd.
Mgr. Poels, die herstellende is van
een ernstige ziekte, wordt op 14 Fe
bruari 81 jaar.
Nieuwe bonnen voor
consumentencrediet
Het ministerie van Financiën deelt
mede, dat de waardebonnen voor con
sumentencrediet, 11, 14 enl5 met in
gang van heden geldig zijn ver
klaard.
LAATSTE VIER DAGEN GEEN
NED. MILITAIREN GESNEUVELD.
Naar Reuter mededeelt, zijn- vol
gens welingelichte Nederlandse krin
gen gedurende de laatste vier dagen
geenjtfederlandse militairen in Indo
nesië" gesneuveld en is een opmerke
lijke verbetering ingetreden t.a.v. de
uitvoering van de wapenstilstand.
Meer dan tienduizend bewapende re
publikeinen zijn uit de Nederlandse
gebieden geëvacueerd e,n naar repu
blikeins giebied achter de gedemilita
riseerde zones gebracht.
CURA<jAOSE DELEGATIE WIL
SPOED BETRACHTEN.
Nog voordat de roncfé-tafelconfe-
rentie een definitieve beslissing
neemt over de toekomstige status
van cïe West-Indische gebieden, wil
de Curaqaose delegatie bestuurswij
zigingen op korte termijn doorge
voerd zien.
Morgen heeft zij daarover een Be
spreking met de minister-president.
Leidt dit niet tot een bevredigend
resultaat, dan zouden dc Curagaoërs
van plan zijn vertrekken en aan
de conferentie niet verder deel te ne
men.
De spanning rond het H. Land, die de laatste da£en wat was afgenomen,
neemt nu weer toe. .Wellicht zullen de komende weken een begin van de
verwachte Arabische fictie te zien geven. Arabische leiders zouden de 15e
Februari vastgesteld hebben als de dag. waarop de geconcentreerde aan
vallen op de Joden in Palestina zullen beginnen.
Dat er gebeurtenissen op til zijn
wordt aannemelijk gemaakt door de
aankomst te Jerusalem van de feite
lijke aanvoerder der Arabieren in Pa
lestina de Moefti Haj Amir Hoesseini.
ïn de afgelopen dagen heeft de Moef
ti uitgebreide conferenties gehad met
Arabische militaire leiders en com
mandanten uit Irak en Syrië. Tot op
perbevelhebber van het, Arabische
bevrijdingsleger zou benoemd worden
de Irakse generaal Ismaill Safwat
Pasja.
Over de oprichting van een front
AMERIKAANS TRANSPORT
VLIEGTUIG NEERGESTORT.
In de bergen%van Noord-Carolina
(V.S.) is Zaterdag een transportvlieg
tuig neergestort en in brand gevlo
gen. Zes gewonden zijn naar het zie
kenhuis vervoerd. Drie personen en
mogelijk.-ook nog een vierde zijn in
het vliegtuig verbrand.
CONSTELLATION itfAAKT
ONZACHTE NOODLANDING.
Doordat een der motoren in branfi
geraakte, moest een Amerikaanse
„Constellation" van de „Eastern Air
lines" met 66 personen aan boord een
noodlanding maken te Bunnel in
Florida. Eén lid van de bemanning
is om het leven gekomen, terwijl
verscheidene inzittenden lichte ver
wondingen opliepen.
in het Zuiden van Palestina wordt
nog gediscussieerd. Langs de Noord
grens zijn thans 1000 Arabische 'vrij
willigers uit Irak gelegerd, die wach
ten op instructies orrt het corps van
2500 vrijwilligers, dat zich reeds ver
scheidene weken in Palestina bevindt,
te gaan versterken.
TWEE-DAAGSE VELDSLAG IN
KASJMIR.
Indische troepen, voorzien van
machinegeweren en gesteund door
artillerie en luchtmacht, hebben
rondom de stad Raosjera in West-
Kasjmir twee dagen lang slag gele
verd tegen elfduizend pathans en an
dere aanvallers, die Vrijdagmorgen
vóór zorj£opgang poogden de Indische
stellingen te bestormen. Alle aan
vallen zijn afgeslagen. De slag wordt
beschreven als de meest verbitterde
sinds de actie in de provincie Djam-
moe. Ongeveer tweeduizend der "aan
vallers moeten gedood zijn. Indische
patrouilles hebben reeds ongeveer
duizend lijken geborgen.
S Toen een aantal bestormers er in
slaagden^ in de Indische stellingen
door te "dringen, ontstonden gevech
ten van man tegen ijian. Na de slag
hebben de Indische troepen een ver
volging ingezet. Zondag is een-ge
deelte van Gandhi's as naar het ter
rein van de strijd overgebracht. Het
zal worden begraven nabij een op te
richten monument voor de Mahatma.
De evacuatie van Republikeinse
troepen uit West-Ja va is thans in
volle gang. Soldaten van het T.N.I.
het Repubikeinse leger worden
door Nederlandse en Republikeinse
officieren voor hun evacuatie naai-
Republikeinse gebied geregistreerd.
De Nederlandse militair op de -voor
grond bekijkt een T.N.I. geweer.
£en teftje...
Zij, voor wie wij een steun zijn, ge
ven ook ons een houvast in het le
ven.