RADIO „Ereschuld en Dankbaarheid" 2f 4- Jl/luziek in kei Bodem-sieegfe DINSDAG 20 JANUARI 1948 DE LEIDSE COURANT PAGINA 2 Rijksbureaux geen vrije Zaterdag De regering heeft, aldus de „Tijd", nagegaan of het wenselijk is voor de Rijksdienst over te gaan tot sluiting van kantoren en bureaux op Zater dagochtend, uiteraard met een even redige verlenging van de werktij den op de andere werkdagen. Zij is echter van oordeel, dat het zogenaamde Engelse weekend om economische en sociale redenen in het belang zowel van de dienst als van het overheidspersoneel geen aan beveling verdient. Alleen met het oog op de brandstoffenschaarste zou eventueel gedurende het stooksei- zoen tijdelijk tot sluiting van bureaux op Zaterdagmorgen kunnen worden overgegaan. BISSCHOP VAN ROERMOND ZEGENT MILITAIREN. Zaterdagochtend heeft de bisschop van Roermond Mgr. dr. G. Lem- mens, in de Pepijnkazerne te Maas tricht het besluit gecelebreerd van een driedaagse retraite, welke de Katholieke militairen van het vijfde bataljon, dat op 30 Januari naar In- dië vertrekt, hadden gehouden. Mgr. Lemmens, die vergezeld was van de vicaris-generaal van het bisdom, Mgr. F. Feron, werd aan de lcazerne- ingang verwelkomd door de regi ments-commandant, majoor J. M. H. van Ranholt, en later door overste G. J. Klompers, die met het bataljon vertrekt. De bisschop c^roeg in de tot kapel getransformeerde gymnastiek zaal de Mis op en reikte aan 900 Indië-vaarders de H. Communie uit. Prof. Feron hield onder deze-Mis 'n toespraak. Nadat de bisschop zes beeldjes van O.L. Vr, Sterre der Zee ingezegend en aan het bataljon aan geboden had, heeft de bisschop de manschappen toegesproken en hun op het hart gedrukt trouw te blij ven aan kerk en vaderland. Tot slot gaf Mgr. Lemmens aan allen zijn bisschoppelijke zegen. WOENSDAG. HILVERSUM II, 415 M. 7.00 Nieuws. 7.15 Gram.platen. 8.00 Nieuws. 8.1& Gevarieerd pro gramma. 850 Voor die huisvrouw. 9.00 Concert. 9.35 Concert voor twee piano's. 10.00 Morgenwijding. 10.20 Onze keuken. 10.35 Brahmsiana. 10.45 „Nutteloos alibi". 11.00 Popu lair non-stop-programma. 1200. „Vin- centino". 12.23 Voor het platteland 12.38 The Kilima Ha-waiians. 13.00 Nieuws. 13.20 Malando en zijn or kest. 13.50 Micheletti zingt met or kest 14.00 Gesproken portretten 14.15 Jeugdconcert. 15.00 Rumoer „om dikke Dries". 15.30 De Rood borstjes. 15.45 De regenboog. 16.15 Vragen staat vrij. 16.45 Het stond in de krant. 17.15 Musette klanken. 18.00 Nieuws. 18.20 The Ramblers. 1900 Gemengd omroep a cappella- koor. 19.30 „Amsterdam 1948". 19.45 Lezen in de Bijbel. 20.00 Nieuws 20.05 Dingen van de dag. 20.15 Om roeporkest. 21.10 Schuldig of onschul dig. 21.20 Uit Neerlands verleden 2.05 Kwartet Jan Cord-uwener. 22.25 Cello met piano. 22.45 Van boek tot boek. 23.00 Nieuws. 23.15 Bruce Lowe zang 23.35 Gram.platenpro- gramma. HILVERSUM I, 301 M. 7.00 Nieuws. 7.30 Gram.-platen. 3.00 Nieuws. 815 Willem Weyland op het orgel 8.30 Opgewekte morgen klanken 9.00 Ochtendbezoek. 9.30 Werken van Bach. 10.30 Morgen dienst. 11.00 Gram.-platen. 11.30 De jeugd maakt werk 12.00 Piet Post or gel. 1233 Ancora trio. 13.00 Nieuws. 13.15 Programmatische pianomu ziek. 14.15 Gram.-platen. 14.30 Con tinental quintet. 15.00 Gram.platen. 15.15 Kamermuziek, ensemble „Alma Musica". 15.45 Voor de kleuters. 16.00 Postzegelverzamelaars. 16.15 Meisjeskoor. 17.30 Metropole-orkest. 18.00 Ned. koren en korpsen. 18.30 Regeringsuitzending 19.00 Nieuws. 20.00 Nieuws. 20.15 Gram.-platem 20.25 Concertgebouworkest. 21.15 Plaats en taak voor het Chr. onder wijs. 21.35 Vervolg Concertgebouw orkest. 22.15 Gram.-platen. 22.30 Nieuws. 22.45 Avondoverdenking. 2300 Fluitsonates. 23.30 Rustige avondklanken. DOUARIèRE RUYS DE BEEREN- BROUCK—VAN DER HEYDEN. f Te Vierakker (gem. Warns veld) is op zeventigjarige leeftijd overleden de weduwe van jhr. mr. C. J. M. Ruys de Beereiibrouck, jonkvrouwe M. J. E. A. van der Heyden, vrouwe van Suideras. De overledene is tijdens het leven van de nobele staatsman Ruys de Beerenbrouck, 'die in onze waarde rende gedachtenis blijft voortleven, voor deze een grote steun geWeest. Zij ruste in vrede. MATTHEUS-PASSION- UITVOERING IN BASILIEK TE HULST. Op Zondag 14 Maart, Passiezondag, zal het Amsterdamse Oratorium- koor (250 zangers), begeleid door ae Haarlemse Orkestvereniging van 45 musici met bekende solisten, allen onder leiding van de heer P. v. Eg- mond, de Mattheus-Passion van J. S. Bach ten gehore brengen in de Basi liek te Hulst. Het zal de eerste maai zijn, dat dit machtig werk in een Ka tholieke kerk zal worden opgevoerd. Er moet getracht worden zoveel mogelijk belangstellenden van deze gebeurtenis te doen genieten. De Ba siliek biedt voor deze gelegenheid plaats aan 1600 personen. De Com missie van voorbereiding stelt nu reeds de gelegenheid open zich van plaatsen te voorzien door reservering tegen 10.per plaats. Wie over deze uitvoering meer wil weten kan zich wenden tot dr. M. A. v. Dongen, Rijnsburgerweg 88, Leiden. Millioener stenen door hoog water verloren Men ver wadi t dat in <ïe Waal voor deze regenperiodë de hoogste water stand bereikt is. Bij Keulen is reeds een val van 50 c.M. geconstateerd en dit bespoedigt ook de daling bij Nij megen. De lage Waalkade staat niet temin nog geheel onder water. Hoewel het hoge water dit keer niet zoveel schade heeft aangericht als enkele weken geleden, zijn toch op de steenfabrieken in het gebied van Rijn en Waal drie millioen ste nen verloren gegaan. Men heeft nu maatregelen genomen om in de toe komst deze schade te voorkomen. EEN BRÜG OP EEN BRUG. Op de in aanbouw zijnde nieuwe verkeersbrug over de Maas bij He- del heeft men 1 meter boven het geprojecteerde wegdek een 300 M. lange Bailey-brug gebouwd, waar door de rivier nu voor alle verkeer gemakkelijk is te passeren. Tot het nemen van deze noodmaatregel is men 14 dagen geleden overgegaan sinds de toegang tot de zich daar reeds bevindende schipbrug door d* hoge waterstand geregeld onder wa ter stond. Bovendien wenste men bij eventuele ijsgang geen risico te nemen Hedenmiddag is de nieuwe verbinding in gebruik genomen. Het werk aan de vaste verkeersbrug vindt normaal doorgang. De schip brug is buiten dienst gesteld. N.V. RATH EN DOODENHEEFVER Tentoonstelling Behangselprijsvraag Behang is een van de vele mysteri- euse dingen onzer samenleving, want wat kan men met papier op de muur al niet doen? Men kan er een kamer groot of klein, licht of donkei, gezel lig of statig, rustig of onrustig mee maken, ja, men kan een behang kie zen in zulke schreeuwende kleuren, dat het gezelschap in de kamer zijn mondi houdt, omdat het boven al dat geschreeuw toch niet uit kan komen! Vooropgesteld, dat iemand het be hangsel van zijn huis zelf heeft uit-1 gekozen, kan men dikwijls mst één oogopslag al doorgronden, wat voor een persoonlijkheid men voor zich heeft. In het algemeen genomen kan men zeggen, dat het behang nóch op dringerig van kleur nóch opdringe rig van tekening mag zijn, Mits aan deze vermaning wordt vastgehouden, kan men de mode vrij spel laten. En de mode is aan grillige veranderin gen onderhevig. Pas hebben wij de periode doorgemaakt van de effen, room-gele behangen, welke de zo merse dagen uitgezonderd in ons klimaat tamelijk kil aandoen of de smaak wijzigt zich en keert terug tot het behangsel in warmere tinten en tot papier met dessin. Het was daar om een goede gedachte van de N.V. Rath en Doodeheefver te Amsterdam een prijsvraag uit te schrijven: „wie ontwerpt de mooiste wand?" De deel name was enorm (de uitgeloofde prij zen waren ook vorstelijk!) en er kwa men 894 ontwerpen binnen, die door éen deskundige jury werden geselec teerd. Hebt u wel eens behangsel-pa pier uitgezocht? Dan kan men zich indenken, hoe de jury met de handen in het haar zat, toen zij een keuze moest doen! Van de stapel inzendin gen werden 92 waardig gekeurd te worden tentoongesteld in het gebouw dier firma R. D., Prinsengracht 730, en uit deze uitverkorenen werden de prijswinnaars aangewezen. Het is een interessante tentoonstelling gewor den. Er zijn prachtige specimina bij, er zijn er ook bij. welke de een be wonderen zal en waarbij een ander bedenkelijk het hoofd schudt. Onder scheid werd gemaakt tussen, wat men noemt, „backgrounds" behangsel als achtergrond voor schilderijen en decoratieve behangsels voor halls, trappenhuizen, bioseoop-zaler enz. De met de eerste prijs bekroonde background, van mej. J. Bottema, werd ingezonden onder het motto „riet"; het is een zeer rustig, warm- grijs patroon, waarin de beweeglijk heid en de lichtende glanzen van wa ter heel mooi verwerkt zijn met fyet spichtige riet-patroon. De eerste prijs voor de decoratieve behangsels werd omdat de jury geen voorkeur had gecombineerd met de tweede prijs en over drie gelukkigen verdeeld. Ook deze decoratieve behangsels muntten uit door beheerste tekening en warme kleur. Voorts waren er ve le andere prijzen en eervolle vermel dingen. ,Over de smaak valt niet te twisten en menigeen zal het met de keuze der jury niet eens zijn. De firma Rath en Doodeheefver heeft daarom het lumineus idee gehad, iedereen in de gelegenheid te stellen voor jury te spelen; iedere bezoeker kan zijn oor deel geven en in een bus stoppen en er ook een prijs mee winnen. Het is begrijpelijk voor R. D. van groot belang te weten, hoe de smaak van het publiek is. Ons oordeel js dit: de tentoonstelling is zeer interessant'als uiting van hedendaagse kunstopvat tingen, maar de „gewone" toonzalen van Rath en Doodeheefver zijn zeker éven interessant en getuigen van een verfijner en prettiger smaak, dan de meeste inzenders nu op de prijs vraag met hun ontwerpen hebben weten te bereiken. WEDEROM SMOKKEL MET EEN PANTSERAUTO. Te Baarle Nassau is kort geléden des avonds een wagen gesignaleerd,- die op de stoptekens van douane en politie gsen acht sloeg. Met ra zende snelheid kwam hij door het dorp en 'is via 'de doorlaatpost Baarle-Nassau-grens, België ingere den Men vermoedt hier met een nieuw geval van smokkel per pant- sei'auto te doen te hebben. LATE BLOEMKOOL. De afgelopen week werden op de Zwyndrechtse veiling nóg 20.000 stuks bloemkool geveild. Volgens in siders is het een grote bijzonderheid, dat in deze tijd van 't jaar nog bloem kool wordt aangevoerd. Dit zou, al dus zeggen zij, deze eeuw nog niet voorgekomen zijn. PROTEST TEGEN VERKOOP HOTEL„DE TAFELBERG" Hotel „De Tafelberg", dat als een der strategische punten in de slag om Arnhem vermaardheid kreeg, is kort geleden door de eigenaar ver kocht aan de-paters van het missie huis „Cadier en Keer". Tiet gemeen tebestuur van Renkum heeft hierte gen bezwaren geopperd, omdat „De Tafelberg" sinds de bevrijding veel buitenlanders trekt, die de graven van gesneuvelde familieleden ko men bezoeken. De paters motiveren hun aankoop door er op te wijzen, dat er in Lim burg of Noord Brabant geen behoor lijk tehuis te vinden is. Niettemin worden thans pogingen in het werk gesteld om de koop ongedaan te ma ken. Burgemeester Talsma van Ren kum heeft zich met de zaak bemoeid en tracht de paters te overreden het gebouw niet t betrekken. Ook de Gelderse Vereniging voor Vreemde lingenverkeer en Gedeputeerde Sta ten van Gelderland hebben zich met de zaak bemoeid. De gemeente Renkum is genegen het gebouw „Zonnenebrg" in Ooster beek te bestemmen voor het doel, waarvoor de paters De Tafelberg" wilden hebben. Mocht dit gebouw voor hen te groot zijn. dan is de ge meente bereid een gedeelte van „De Zonnenberg" over te nemen. BEURSO VERZICHT Het zakenverkeer op de effecten beurs te Amsterdam was gisteren van bescheiden omvang. Wel ontwikkelde zich in enige hoeken enige affaire, doch bij nadere beschouwing kon toch worden vastgesteld dat de handel verre van omvangrijk was. De ope ning was prijshoudend- Onder beurs- tijd echter kreeg de markt een lich telijk ongeanimesrd voorkomen en de koersen volgden een benedenwaartse richting met^het gevolg dat bij het slot op ongeveer het laagste punt van de dag werd gehandeld, maar verliezen van betekenis werden onder beurstijd toch niet geleden. De mess- te belangstelling werd weer aan de dag gelegd voor de nieuwste en de oude aandelen Koninklijke, waarin de gehele .mi-dag zaken werd gedaan, zonder dat de affaire van grote af metingen was. Prolongatie 2% procent. WAAROM DE KWAJONGENS STREEK? Naar gebleken is, beoogden de twee Haagse jongens met het SOS- briefje de Scheveningse reddingboot „Arthur" voor niets de zee op te stu ren, omdat zij „het land hadden aan de Soheveningers". In dit verband is het merkwaardig te vernemen, dat in vorige jaren deze reddingboot ook enkele malen valselijk gealarmeerd is. „Gedenkt, die deze woorden leest, Mijn makkers in den nood en die hen nastaan 't allermeest, in hunnen rampspoed groot". Zo dichtte eens een man, die later zelf bereid was het hoogste offer te brengen, en die zijn grote bezor gheid liet uitgaan naar hen, die alleen achterbleven: de oorlogsweduwen. een beeld van de mobilisatie in 1939, de inval in Mei 1940 en de strijd op de Grebbeberg. We zullen op de in houd niet verder ingaan, ze is over bekend en bovendien zullen zij, die gisteravond niet aanwezig waren, de kans om op 9 Maart een herhaling bij te wonen niet willen missen om deze film te gaan zien. Tijdens de pauze sprak de propa gandaleider der vereniging, de heer M. Kroes, over de ruim 2000 gesneu velden in de Meidagen, die 867 wedu wen achterlieten, om van de vele duizenden uit de illegaliteit maar te zwijgen. „Zeggen is niets, maar doen" luidt een Fries spreekwoord; mogen de burgers van de stad, die eens het bolwerk van verzet was, dit spreekwoord indachtig hun plicht inderdaad ook doen, oesloot spr. Nu dat de Leidenaars hun plicht verstaan hebben, blijkt wel uit het reeds bo ven vermelde resultaat. De tweede film, vervaardigd door de filmafdeling van het Canadese le. ger: „De overwinning in Neder land" behandelde de opmars der Ca nadezen en de bevrijding van Ne derland. Ook dit verhaal is overbe kend en is door deze film uitstekend weergegeven. Zij brengt ons nog weer eens in herinnering de uitgela ten vreugde bij de intocht der be vrijders en de air-droppings, die voor velen redding van de honger dood betekenden. En als men dan aan het einde ziet dat Nederland de hand aan de we deropbouw slaat, dat ploegen de vruchtbare grond weer opensnijden, dat het gebulder der kanonnen heeft olaats gemaakt voor het geluid van het wetten der zeisen en dat de boer weer maaiend door het gouden koren veld gaat. dan moet een gevoel van innige dankbaarheid in ons opwellen aan hen, die met hun bloed deze .grond voor ons hebben vrij gevoch ten. En nu de bevrijding alweer bijkans drie jaar achter ons ligt is bij velen de stem van deze ter dood veroor deelden met 't gejoel der feestvreug de nog slechts een vage herinnering aan een tijd die achter ons ligt. Een mens is zo gauw geneigd te vergeten. Maar dan is het nodig dat deze stem weer opklinkt in het gemoed van de velen die de bevrijding ge vierd hebben als een feest, om te denken aan diegenen, voor wie 5 Mei 1945 geen feestdag was, doch een dag van nameloos veel verdriet om hen, die hun leven hebben gegeven, opdat wij zouden leven. Loffelijk is daarom het werk van de vereniging „Ereschuld en Dank baarheid", die gisteravond in die Leidse stadszaal twee nationale do cumentaire geluidsfilms liet draaien om de herinnering aan de gesneuvel den levendig te houden, in de hoop dat de velen, die de zaal tot in de uiterste hoeken vuMen, ruim in hun beurs zouden tasten om dit werk te steunen. Nu, in deze hoop zijn zij niet beschaamd geworden, want niet minder dan 665 gulden werd met een collecte voor dit doel bijeengebracht. Namens de afdeling Zuid-Holland opende mr. Ph. J. de Ruyter de Wildt deze avond met woorden van welkom tot burgemeester F. H van Kinschot, verschillende burgerlijke, militaire en politie-autoritéiten en vertegenwoordigers der studenten verenigingen. „Nederland moet ge spaard blijven, a'dus spr., van het trieste beeld van oorlogsslachtoffers, die op de hoeken der straat prent briefkaarten verkopen en van we duwen,* die uit werken moeten gaan, om in hun onderhoud te voorzien. Dankbaarheid is niet voldoende; er rust een ereschuld op ons volk". Ingeleid door de Oranje Garde, die een openingsmars ten gehore bracht, werd de film „Den Vaderlant ge trouwe" vertoond. Deze documentatie vair de Leger Film- en Fotodienst, samengesteld door Henk Alsem, gaf C C D. WERKTE MET STENGUN EN LÏCHTKOGELS. De Hilversumse C.C.D., die reeds lange tijd achter een complot clan destiene slachters jaagde, heeft daarmede dezer dagen succes gehad. Men had vernomen, dat in een af gelegen boerderij in de Horstermeer herhaaldelijk clandestien werd ge slacht. Op zulk een avond werd de ze boerderij omsingeld, waarna met behulp van lichtkogels en na een waarschuwende roffel uit de sten- gun. het complot kon worden over vallen. De slachters weiden op heterdaad betrapt. Er zijn in totaal twaalf arrestaties verricht. Simei Slwiek en de M iiCiaenen-ezlenió 44. Helemaal bij toeval waren ae het meisje dus op het spoor gekomen. Pablo Paljasso, die een goed geheu gen had, wist nog precies het num mer van de auto en de richting waar in dieze was gegaan. Er was geen tijd te verliezen. Op een drafje verlieten de vier mannen het mooie huis van die schilder en holden naar de dichtst bijzijnde ingang van de ondergrondse Toen de deur achter hen dichtviel en de heer Paljasso zijn vrienden, die hij jammer genoeg al weer zo gauw moest missen stond na te wuiven, werd er hard aan de bel getrokken- Een huisknecht, die in de keuken had zitten slapen en door het la waai was gewekt, rende hals over kop naar dfe voordeur toe, maar hij was al te laat. Door een geopend raam was een jongedame naar binnen geklauterd, Ze had vreselijk veel haast. „Vlug'1 riep ze de. verbaasde huisknecht toe, „waai- is. mijnheer Paljasso!" „Weet niet", z^deze bui ten adem, maar Kitty (jullie zullen wel begrepen hebben, dat die 't was) was zelf al op zoek naar de mijnheer die ze spreken moest. ,;0, mijnheer Paljasso1', riep Kitty uit, „zijn Ka- rel Kwiek en zij vrienden nog hier?1' Vlug, want ik mbet hen spreken. Op straat hoorde ik dat ze in uw auto gezien zijn vanmiddag...." Wat vond mijnheer Paljasso dat jammer. De vier mannen waren net weg. Hij zette zijn hoed op, nam zijn wan delstok en holde met Kitty naar het station van de ondergrondse tram. Onderweg vertelde Kitty hem, hoe zij was ontvoerd, en hoe boeven haar gedwongen hadden mee naar Bagdad te gaan om hen de plaats aan te wij zen, waar oom Henkie's millioenen te vinden waren. Ze had kans ge zien te ontvluchten en op haar vra gen had tèn langen leste iemand ge antwoord dat Karei Kwiek en de anderen in de auto van mijnheer Pal jasso had zien zitten. Buiten adem bereikten ze de ingang, maar de 'tram was netweg en Karei Kwiek met zijn vrienden waren verdwenen. H.K.H. PRINSES JULIANA BEZOCHT INSTITUUT VOOR PREVENTIEVE GENEESKUNDE. H.K.H. Prinses Juliana heeft Zater dag in gezelschap van haar particu liere secretaresse mej. mr. H, A. Sneller een bezoek gebracht aan het instituut voor preventieve genees kunde aan de Wassenaarse weg, al hier. H.K.H. wend om kwart over negen door de directeur prof. J. P. Bijl ontvangen, die haar een over zicht gaf van de geschiedenis, doel stelling, organisatie en werkwijze van het instituut en van zijn taak ten opzichte van wetenschap en maat schappij. De Prinses bezocht daarna verschillende afdelingen, de cursus voor officieren van gezondheid en het museum van het instituut. Met grote belangstelling nam de Prinses kennis van de werkzaamheden, die in het instituut verricht worden. Zij liet zich dienaangaande uitvoerig in lichten door de hoofden der afdelin gen. Na dit bezoek en bezichtiging van het gebouw gebruikte zij met de waarnemende voorzitter prof. dr. J. van der Hoeve en de leden van het dagelijks bestuur benevens de voor zitter van de raad van advies en de directeur, enige verversingen in de bestuurskamer. Om half één verliet H.K.H. het 'instituut. NIEUW RAADSLID K. V. P. Het lid van de gemeenteraad de heer Th. H. Perquin (K. V. P.) heeft wegens drukke werkzaamheden ont slag genomen. De heer Perquin was in de fractie der K.V.P. deskundig op financieel terrein en was door de Raad gekozen als lid van de Raads commissie voor financiële aangele genheden. De heer Perquin is lid ge weest van de tijdelijke Raad en was ook weer lid geworden van de nieu we Raad. opvolger is de heer F. C. dc De heer de Hosson, die 39 jaar is, heeft sedert 1943 een zaak in Leiden, Gangetje 6, en is een voor aanstaand man in midenstandskrin- gen; hij is voorzitter van de afd. Lei den van de Kath. Middenstandsver. ONDERSCHEIDING PROF. DR. W. J. DE HAAS. Prof. Dr. W. J. de Haas, hoogle raar in de natuurkunde en de me teorologie aan de universiteit alhier, is benoemd tot honorair lid van de Société Frangaise de Physique. T^jLsSOt— 24) Zonder geld kun je nu eenmaal niets kopen. Maar Gerda was toch tamelijk verbaasd. „Koop je dan de nootjes altijd een dag van te voren". Het kind knikte, al weer half en half getroost. „Morgen kan ik toch niet, omdat ik dan school heb. Daar om haal ik ze altijd van te voren. Maar moeder wil me nu geen geld geven, omdat i'k een vlek in mijn schrift gemaakt heb''. „Waar haal je je nootjes" infor meerde Jupp. „Ik heet Liesl", snikte het kind zonder te bedenken, dat het nu niet bepaald het juiste antwoord was. „Liesl Tomberg, Elzasserstraat 15". „Liesl is wat een mooie naam", zei Gerda. „Maar je moet me eerst ver tellen, waar je de nootjes haalt". „Bij dikke oom Otto'', verklaarde Liesl, heel verwonderd dat grote imensen zo dom kunnen zijn, dat ze door STEFAN BRQCKHOFF zoiets niet weten. „Die geeft voor een stuiver twee keer zo veel als een ander. Maar daarom zeg ik ook oom". Duidelijk was de verklaring niet be paald, maar zeker was, dat oom Otto vriendelijk voor kinderen scheen te zijn. En het leek Gerda een loffelijk werk deze oom jbij zijn lieffcadig werk te seunen. „Kom, dan gaan wij samen noot jes kopen" zei ze. Op kopen was ze dol. Al waren het maar pinda's. Liesl snel getroost, leidde het tweetal naar een winkel voor dieren- en vogel- voer. Jupp en Gerda bleven verbaasd staan. Met sierlijke letters stond daar geschreven: Eigenaar Otto Zarke. Gerda trad met het kind de win kel binnen. He leek wel het vogel huis in de dierentuin vond Gerda. Papagaaien, parkieten, kanaries krijs- ten en twetterden er door elkaar. Een aapje dat wel wat op een oud man netje leek, sproong op en neer in een klein kooitje. Stom en traag zwom men een paar goudvissen rond in een kom en op alle mogelijke planken, honderden zakjes, die blijkbaar voer bevatten. Verder waren er nog slan gen, schildpadden en kikvorsen. De winkel was erg donker. Achter een lessenaar zat Zarke. gebukt over een stapel papieren. Gerda was zo ge-interesseerd in de winkel, dat de kleine oude man die naast Zarke stond haar pas opviel, toen hij snel in een zijkamertje ver dween. Dat ging zo gauw, dat Gerda niet kon zien wie hij was. Zarke stond op: „U wenst?" en Gerda kon uit zijn manier van doen niet opma ken. of hij haar herkende of niet. „Voor twee stuivers pinda's" piepte het meisje. „Maar weer zo'n grote zak. Het is immers voor Koko". „Voor zes stuivers", verbeterde Gerda grootmoedig. Liesl keek haar met een open mondje aan van ver bazing. alsof zij een fee was, zomaar weggelopen uit een sprookjesboek. Terwijl Zarke een grote zak vulde, waarbij hij haar telkens een versto len blik toewierp, nam Gerda de win kel nog eens op. En nu wist zij ook plotseling, wie daar zo snel in het zijkamertje was verdwenen. Onder de toonbank, achter het aquarium en de vogelkooien, stond een draaior geltje aan een lederen draagriem. Snel verlieten zij de winkel, Liesl met baar zak van zes stuiver stevig tegen zich aangeklemd. „Dit keer heeft hij te weinig gegeven'', consta teerde zij kwaad, toen zij weer bui ten waren. „Dat is toch zeker niet voor zes stuiver. En vriendelijk was hij vandaag ook al niet." Maar toen bedacht zij zich, dat dit helemaal niet dankbaar klonk en zij voegde er be leefd aan toe. „Maar ik ben toch heel blij met de zak, hoor. Daar heb ik lang genoeg aan. Vast tot het einde van de volgende week, nu maak ik lekker morgen nog een vlek in mijn schrift. Maar de za'k verstop ik onder mijn bed". Met deze goede voornemens be zield nam Liesl afscheid en verdween huppelend. Juop was zeer verbaasd. Vreemd, dat Zarke die Boro ook al kende. En waarom verdween die zo snel in een zijkamer? Die Zarke zou hij toch eens een beetje in het oog houden. Trouwens dat zou Alex ook al doen. Zonderling, dat Zarke een orgeldraaier in zijn zakenpaoieren Het kijken. Ja Gerda her-innerde zich dadelijk, dat het zakenpapieren wa ren. Geel, met de firmanaam groot bovenaan gedrukt. HOOFDSTUK 22 „Het spijt me kind", zei Trude Schottler, terwijl zij haar grote schil padden bril afnam, „maar mijn pro gramma is al samengesteld. Er is geen enkel ogenblikje, waarin ik je zou kunnen inschakelen. Het spijt me werkeHjk, maar misschien een vol gende'. Het meisje, dat voor Trude stond kreeg een treurige trek om de mond Zij was toch al met het grootste suc ces in Leipzig en Dresden opgetre den en haar drie acrobatische num mers hadden een reusachtig goede pers gehad. Maar Trude bleef onver biddelijk. Zij had wel met het kind te doen, dat nu al vijf maanden zon der engagement rondliep, maar zij kon het heus niet helpen, dat haar program al was vastgesteld. „Ik zal je noteren", zei ze tegen de jeugdige acrobate. Het meisje maakte een bui ging en Trude begeleidde haar tot de deur van haar kantoorr „Ik wordt oud en sentimenteel", dacht Trude, toen ze weer alleen voor haar bureau zat. „Vroeger trad ik anders tegen zo'n kind op. Toen kon het me niets sohelen of iemand vijf maanden zonder werk was. En nu grijpt dat me zo aan. Verschrikkelijk. Ik moet een tijdje rust nemen''. Toen beedacht ze zich, dat dat nu niet mogelijk was. Het telegram, dat zij gisteravond had opgegeven, maak te het onmogelijk. Zij dacht aan alle onverkwikkelijke en gevaarlijke din gen, die haar nog te wachtep stonden. Toen er geklopt werd, keek ze snel even in haar - zakspiegeltje, voor ze „binnen" riep. Tot haar genoegen moest zij constateren, dat het haar niet aan te zien was, dat zij de laat ste weken ouder geworden was, en zij besloot dan ook het aan niemand te laten merken. Zij moest haar ze nuwen blijven beheersen. Tot nu toe mocht zij tevreden zijn met de loop der dingen. Alles was tot dusverre goed gegaan. Nog twee weken, dan zouden alle angsten en gevaren ach ter haar liggen. Zij beheerste zich zeer. In de deur stond Allmers. Hij zag er verleger, en weifelend uit. Langzaam streek hij met de hand over zijn zwarte ha ren dat glad gekamd, glanzend zijn hoofd omsloot. Wat wil die nu? dacht Trude geschrokken. Met hem heb ik al lang niets meer te maken. Dat zal hij tooh wel gemerkt hebben. Dat ik niet met hem wil spreken. De laf aard. Mij te verraden. En ik zou zijn hele toekomst voor hem geeffend hebben. Dat ik mezelf zo. kon verge ten. Trude kon het zich niet verge ven dat zij twintig dagen lang zwak was geweest, dat zij Allmers pas doorzien had 'toen het te laat was. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1948 | | pagina 2