Sint Willibrord rijdt weer
door Utrecht
SmEkI
Neutraal schip wordt gebruikt als
ontmoetingsplaats
Ean voorlopig parlement voor
West-Duitsland
De „Osservatore Romano'' over
Molotofs verklaring
■r HUIBERS
ZATERDAG 8 NOVEMBER 1947 38c JAARGANG No. 11234
Bureaux Papengracht 32. Giro 103003. A A A i g JL J&A A Abonnementsprijs f 0.30 per week, f 1.30
Telef. Administratie, Advertenties 20826. B/j m JÊ /B *f\Ay 1 I /W| I Per maand, 3.90 per kwartaal. Franco
Redactie 20015, Directie, drukkerij en A f Wg VB# I Kj^^Lf Per P°st 4-65.
abonnementen 20935. J'Advertenties: 15 cent per m.m. Ingez.
Directeur: C. M. van hamersveld. waarin opgenomen „DE BURCHT" ™angr«keekorttog.el ta"ef' BU contract
Hoofdredacteur: th. wilmer. KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Telefoontjes: 30 woorden ƒ1.50.
Moskou viert
MOSKOU VIERT het feest van de
- revolutie. Het herdenkt hoe 50
jaar geleden de bolsjewiki een eind
maakten aan het bewind van Ke
renski en de macht in handen namen.
Dat feit is in Moskou al menigmaal
herdacht, maar nimmer toonde deze
herdenking een zó grimmig gelaat
als bij dit zesde lustrum,
Molotof heeft tijdens een rede te
Moskou Donderdag gezegd, dat de
Ver. Staten hun politiek baseren op
het geheim van de atoombom, maar
dat dit geheim geen geheim meer is.
Een pracht onthulling om luister
bij te zetten aan het feest der revo
lutie. „Een heugelijk nieuws, kame
raden", zei de Franse communisten-
leider Duclos, en de „kameraden"
juichten 20 minuten achter mekaar.
Men wist reeds lang, hoe de spion
nen van Moskou alles in het werk
stelden om achter het geheim van de
atoombom te komen en men wist
ook, dat het hun althans gedeeltelijk
gelukt was. Nu wordt officieel beves
tigd, dat het de Russen inderdaad
gelukt zou zijn, het geheim te stelen
en zij gaan er nu groot op.
Of Molotofs onthulling de waar
heid is of niets meer dan bluf, kun
nen wij moeilijk uitmaken. De Ame
rikanen zijn geneigd om Molotofs
woorden als een manoeuvre op te
vatten, als een zet op het schaakbord
der internationale politiek, die men
evenzeer met zout moet nemen als
beweringen omtrent Rusland's vre
delievendheid- Bovendien wijzen zij
er op, dat al weet men hoe de
atoomboom te maken, daarom nog
geen atoombom werkelijk gefabri
ceerd kan worden. Daar is heel wat
meer voor nodig dan de kennis van
de juiste formule. Maar dat alles is
slechts een doekje voor het bloeden.
Het voornaamste is, dat Moskou blijk
baar de tijd gekomen acht, om het
masker af te werpen en tot openlijke
strijd over te gaan. De onthulling van
Molotof, hoe kennelijk ook bedoeld
als opluistering van de revolutie
herdenking, staat niet alleen -als
symptoom. Zij wordt vergezeld dooi
de oprichting van de Kom inform te
Belgrado en door een reeks var.
maatregelen in de buurlanden, tot
een geforceerde bolsjewisering dier
staten. Daarnaast staat de actie van
Moskou's diplomaten om elke inter
nationale conferentie te saboteren,
waarvan het jongste staaltje is: de
boycot van de zo pas aanvaardde z.g.
Kleine Assemblee, een soort perma
nente algemene vergadering geduren
de de tijd, dat de grote Assemblée
niet bijeen is.
En straks zal zich daar nog bij voe
gen: de vooropgezette mislukking
van de conferentie der „grote vier",
die het probleem van de vrede met
Duitsland krijgt op te lossen.
WAT ZICH op het ogenblik in Oost-
Europa afspeelt, is niet bepaald
geschikt om het vertrouwen in de
wereldvrede groter te maken.
Bijna gelijktijdig verdwijnen de
oppositieleiders, hetzij doordat zij ge-
arresteeerd worden steeds op het
eenheidsrecept van beschuldiging van
samenzwering hetzij dat zij op het
laatste nippertje hun huid hebben
weten te redden door de vlucht.
Petkow heeft in Bulgarije de spits
afgebeten en heeft zijn hoofd in de
strop verloren. Nu is Manioe, de
Boerenleider van Roemenië, aan de
beurt; maar de leider der Poolse
Boerenpartij Mikolajczyk, en de lei
der der Hongaarse Onafhankelijke
Fartij, Pfeiffer, hebben zich tijdig uit
de voeten weten te maken.
Het verloop is overal hetzelfde: de
communisten stérk door de steun
van Moskou in de rug, manoeuvre
ren de oppositie sterk door. politieke
processen, welke de leiders netjes
uitrangeren. En met de leiders vallen
natuurlijk hele stammen van aan
hangers, die gearresteerd worden als
zij karakter bezitten, of overlopen uit
anvst als gij geen karakter bezitten.
Zo zet het communisme zich in het
zadel en schopt iedereen weg, die een
mogelijke candidaat kan zijn voor
een plaatsje op dat zadel.
Rusland zal straks omringd
zijn door een onafgebroken rij van
staten, wier regeringen alle braaf
buigen voor Moskou en dat des te
beter kunnen doen, omdat zij door
geen georganiserde oppositie op ue
vingers gekeken worden, laat staan
op de vingers getikt.
Maar hoe dan verder? Zullen die
randstaten dan weer op hun beurt
moeten grenzen aan staten, die vrien
delijke stijkages moeten maken te
genover Moskou? Waar is het eind?
Extra brandstoffen voor
grote gezinnen
Het C.D.K. deelt mede, dat aan ge
zinnen welke op 1 Nov. j.l. uit acht
of meer personen bestonden, binnen,
kort rantsoenbonnen zullen worden
uitgereikt voor twee eenheden brand
stoffen.
Deze rantsoenbonnen zijn te be
schouwen als een toeslag op de reeds
eerder verstrekte gezinskaart. Inwo
nend en, familie en personeelsleden
mogen in dit minimum van acht per
sonen worden medegerekend mits
aan deze personen niet reeds eerder
een brandstoffenkaart voor kamer
bewoonsters werd uitgereikt. Datum
en plaats van uitreiking van deze toe
slagbonnen zullen door de plaatselij
ke distributiedientsen nader worden
bekendgemaakt.
Overpeinzingen bij een ruiter-standbeeld
„Het lijkt helemaal niet op St. Wil
librord" zeiden een paar school
jongens tot elkaar, toen in het mid
dagmuur, de heren in deftig zwart
waren weggegaan en St. Willibrord
op zijn paard een ere-rondje scheen
te rijden voor de verbaasde scharen
Utrechtenaren. Met deze jeugdige cri-
tiek Waren we 't niet eens, maar dat
was voor ons toch geen aanleiding
met de jonge heren in discussie te
treden. Er bestaat geen portret van
St. Willibrord en iedereen kan zich
de heilige missionaris voorstellen
naar verkiezing en goeddunken. De
opmerking trof ons, omdat die
Utrechtse jongens zich blijkbaar al
'n denkbeeld hadden gemaakt van de
Apostel der Nederlanden, en wij zou
den er veel om durven verwedden,
dat dde jongens Roomse, (of als men
dat liever heeft, doch4 wat hetzelfde
is) katholieke jongens waren. Voor
geheel Nederland is St. Willibrord
een figuur van nationale grootheid,
maar voor het Katholiek-gebleven
deel van Nederland is hij meer dan
een figuur: een nog steeds en eeuwig
lévende persoonlijkheid, wiens voor
spraak gisteren zijn sterfdag
met vernieuwde aandrang in alle ge
kruiste kerken van ons dierbaar va
derland is ingeroepen: „Heilige Va
der Willibrord, leid uw kudde....".
Niet van een figuur, alleen van een
levende persoonlijkheid kan men
voorspraak vragen en verwachten,
en het is een heerlijke wetenschap,
dat St. Willibrord, op een wijze, wel
ke ons stervelingen, volledig ontgaat,
van dat eenparige pleidooi kennis
heeft genomen.
Daarom was gisteren de onthulling
van zijn ruiter-beeld op het Janskerk
hof te Utrecht, voor ons geen histo
rische herdenking, naar de uiterlijke
vorm wat koud-officieel, maar een
indrukwekkend ogenblik, waarop tijd
en eeuwigheid samenvloeiden. Toen
het doek van het beeld werd afge
trokken, zagen we St. Willibrord
weer de stad, zijn stad, inrijden en
de weg inslaan naar de domkerk, zijn
domkerk.
Nu kunnen we trachten ons in te
denken, wat St. Willibrord toen
dacht, toen hij in levende lijve
Utrecht in- en uitreed en wat hij nu
denkt, nu hij in gegoten brons afge
beeld o^er het Janskerkhof ruitert.
Pastoor Nolet heeft het in zijn naar
alle kanten uitgewogen toespraak ge
zegd: „Wij betreuren de scheuring en
berusten erin met schaamte Moge
dan Willibrord ons vermanen, dat
waar voorlopig de eenheid van gelo
ven ontbreekt, de eenheid van liefde
blijkbaar zij." Een paar zinnen, die
werkelijk volzinnen zijn, vol van ge
dachten van geloof, én van hoop, én
van liefde.
De opstelling van het ruiterbeeld
is van een symboliek, die eensdeels
gewild, van de andere kant ongewild
zal zijn. St. Willibrord richt zijn blik
naar de dom, waarvan het doorschij
nend-glazen koor oprijst aan het ein
de van de straat, en hij draait zijn
rug toe aan de Janskerk, een van de
vijf vroegere kapittelkerken van
Utrecht, en ieder, die wat van historie
weet, is ervan overtuigd, dat het te
genwoordig kerkelijk bestuur er hoe
genaamd geen behoefte aan gevoelt
deze kapittel-kerken ooit weer in die
waardigheid te herstellen.
Termote, die de beeltenis boetseer
de, en een edel kunstwerk schiep, had
ook zo zijn eigen idee van St. Willi
brord. Hij zocht en zocht naar 'n pas
send model, tot op een zekeren dag
een dokter uit Wassenaar in zijn ate
lier kwam en hij in diens gelaatstrek
ken zijn droombeeld van de geloofs
verkondiger teruig vond. Wij kennen
die dokter niet en wij weten ook niet,
in hoeverre Termote zijn model heeft
gevolgd. Maar hij heeft een St. Willi
brord geschapen, waar men, hoe lan
ger men er naar kijkt, des te meer
van gaat houden. Het is de geest, die
vorm geeft aan het lichaam. Mis
schien heeft St. Willibrord er geheel
anders uitgezien, maar wat wij van
hem weten (en dat is tamelijk veel)
vertoont in dit beeld een markante
geestelijke gelijkenis: een verstorven,
Z. Em. Kardinaal de Jong, Min. Beel,
vertegenwoordigers van H. M. de
Koningin en vele andere hoogwaar
digheidsbekleders aanwezig waren bij
de onthulling vart het St. Willibror-
dusmonument te Utrecht.
mager monniksgezicht, een wils
krachtige mond en een adelaars
neus, doch wat ons het meest trof is
de humor, welke dat scherpe gezicht
verzacht. Nu moet men humor niet
samenkoppelen met het woord hu
morist, want het een heeft met het
ander zelden iets uit te staan. Humor
is een welwillende wereld- en men
sen-wijsheid, welke in zijn hoogste
vorm het gedoe hier op aarde becri-
tiseert met de vriendelijke barmhar
tigheid van O. L. Heer zelve, en het
geheel en al dóór heeft. St. Willibrord
was een Engelsman, en humor is een
van de beste eigenschappen van zijn
land-aard.
En zo kwam daar St. Willibrord
plotseling voorrijden op zijn struise
merrie, midden in het illuster gezeU
schap van hoge hoeden, verenigd
voor een streng-officiële plechtigheid,
en toen vingen we een blik op uit die
verre-ziende, goedige en wereld-wijze
ogen, en we keken naar de kardinaal,
die thans St. Willibrords stoel in
neemt Hij, die twaalf eeuwen gele
den als aartsbisschop in Utrecht ze
telde en hij, die in kardinale luister
er nu zetelt, waren één van geest.
De plechtigheid had zo 'n strak ka
rakter, omdat, al ging de aanbieding
van het ruiterbeeld uit van de ver
eniging „Katholiekendag", er kenne
lijk naar gestreefd was, alles, wat in
Nederland christen is, bij deze onty
hulling te verzamelen. Ds. Grave-
meyer was er en ds. Berkelbach van
den Sprenkel en de oud-katholieke
bisschop van Deventer en vele ande
ren en wie zou zich daarover niet
verblijden? Hoog uit de domtoren
dartelde het klokkespel middeleeuw
se antifoontjes op St. Willibrord, een
koortje van de Kerkmuziekschool
zong enkele Latijnse gezangen op de
wijs van heel oude handschriften en
tot slot werd door allen het „Wilhet
mus" aangeheven, waarvan het 2e
couplet.
Dat ick sal wederkeren
In mijnen Regiment
klaarblijkelijk een fijn-gevoelde en
innig-meegeleefde hulde was aan de
Koningin, die door de oorlog „om
Landt om Luyd ghebracht", na de be
vrijding weer, zoals pastoor Nolet het
Door die verheffing van St. Willi
brord tot nationale figuur verviel de
ze huldiging echter tot een eerbetoon
van een abstractie van St. Willibrord.
Wij vinden, hoe sympathiek wij ook
staan ten opzichte van alles, wat de
onderlinge verdeeldheid kan vermin
deren ook wij verlangen dat „de
eenheid van liefde blijkbaar zij"
wij vinden geen reden om dat te ver
doezelen. Want waarom rijdt St. Wil
librord op het Janskerkhof op een
paard? Niet om deze lage landen te
kerstenen, want dat deed hij meestal
te voet. Hij gebruikte een paard om
ultra montes naar Rome te reizen,
eerst om van de Paus de zending te
vragen hier te prediken en een paar
jaar later voor de tweede maal, om
door de Paus tot aartsbisschop van
Utrecht te worden gewijd.
Deze ongetwijfeld nationale figuur,
de grondlegger van onze nationale be
schaving, is even ongetwijfeld Rooms.
Dat weet iedereen. Daarom verheu
gen we ons des te meer al was de
onthulling van het Utrechtse beeld
naar onze smaak te vormelijk dat
de verdeeldheid rond zijn beeltenis
samensmolt tot eensgezindheid Het
voetstuk van het ruiterbeeld, waarop
in kloeke gouden letters de naam
Willibrord staat gehouwen is de aan
gewezen sluitsteen van een eenheid
bovena geloofsverdeeldheid. Mogen
alle Nederlanders elkaar in St.. Willi
brord terugvinden, opdat God ver-
lene wat de Kerk gisteren op zijn
feest bad, „dat wij met denzelfden
herder tot de vreugde van het he
mels leven geraken, door Christus
onzen Heer."
\70LGENS een communiqué van de commissie voor goede diensten
hebben beide partijen zich accoord verklaard met het gebruik van een
neutraal schip als ontmoetingsplaats voor beide partijen in het Indone
sisch geschil. De Amerikaanse regering is verzocht zulk een schip ter
beschikking te stellen.
HONGAARS KATHOLIEK BLAD
GESCHORST
Het Hongaarse blad „De Nieuwe
Mens" zal gedurende een maand ver
boden zijn wegens publicatie van een
brief van kardinaal Mindazenthy,
welke brief gericht was aan de eerste
minister Lajos Dinnyes, als protest
tegen „de druk, die door de commu
nistische partij wordt geoefend op
hen, die weigeren zich bij haar aan
te sluiten." De brief bevatte ook een
protest tegen de activiteit van de
politieke politie en er werd in ver
langd, dat „alle partij privileges" af
geschaft zouden worden.
Enige weg uit impasse
Het communiqué zegt, dat beide
partijen thans formeel accepteren,
dat het schip zal worden verschaft
onder auspiciën van de commissie
voor goede diensten en dat de commis
sie maatregelen neemt zo spoedig
mogelijk een schip ter plaats te doen
zijn. In verband, met de wijze waar
op de commissie is samengesteld, heb
ben de Belgische en de Australische
afgevaardigde aan de Amerikaanse
gedelegeerde verzocht zijn regering
te vragen, of zij een schip beschik
baar kan stellen. Aangezien dit de
enige wijze is, waarop de impasse
kan worden verbroken, heeft Gra
ham onmiddellijk zijn regering ver
zocht een schip ter beschikking te
stellen.
Gistermiddag had de commissie
voor goede diensten tevens een on
derhoud met de consulaire commis
sie, waarop de werkzaamheden van
laatstgenoemde commissie volgens
de bepalingen van de resolutie van
de Veiligheidsraad d-d. 1 Novembei
ziin besproken. De leden der consu
laire commissie werd verzocht on
middellijk hun regering te vragen al
le militaire waarnemers, die hen des
tijds assisteerden, wederom ter be
schikking te stellen.
PROCES TEG^N ZOLTAN
PFEIFFER
Te Boedapest is bekend gemaakt
dat de naar het buitenland gevluchte
leider van de rechtse Hongaarse on
af hankelij kh eidspartij (oppositie),
Zoltan Pfeiffer, aanstaande week in
zijn afwezigheid berecht zal worden.
Het St. Willibrordusmonument na de
onthulling.
De verliezen in Indië
De regering maakt bekend, dat
tot haar leedwezen in de afgelo
pen week de navolgende verlie
zen zijn gerapporteerd:
KON MARINE:
Mar. J. J. G. M. Crousen uit
Heerlen, korp. J. S. A. Kop-Jan-
sen uit Haarlem.
KON. LANDMACHT:
Sold. F. D. Baas uit Haarlem,
sold. W. Boll uit Gouda, korp.
J. Bongenaar uit Amsterdam,
sold. F. Hoekstra uit 's-Graven-
hage, sold. H. C. Krijnen uit Oos
terhout, kapt H. Punter uit Nij
megen, sol. H. P. Reudink uit
Lochem, sold. A. Smits uit
Utrecht, sold. B. H. Smits uit
Culemborg, serg. H. A. Swinkels
uit Beek en Donk (N.B.), korp.
J. H. te Wiericke uit Hengelo.
KON. NED.-IND. LEGER:
Br.-Ind. sold. Alegapan, sold.
F. J. Carli.
ALS DE CONFERENTIE DER „GROTE VIER" MISLUKT
'T'E LONDEN is bekend gemaakt, dat Engeland en de Verenigde Staten
voorlopige overeenstemming hebben bereikt over het in het leven roe
pen van een voorlopig parlement voor West-Duitsland, wanneer de Gro
te Vier er niet in slagen, een vredes verdrag met Duitsland op te stellen.
FrankriiL rlnpt nok mpp maken. m°et men de csp.-ieiteit van
rrdrmriJK Uüei UUH mee industrie tot de uiterste grens op-
Men is van plan, vertegenwoordi- voeren teneinde door uitvoer van
gers van de Duitse provincies in do producten de invoer van voedsel
gecombineerde zóne aan te wijzen als gelük te maken,
leden van het voorlopige parlement.
Dit zou een beperkte wetgevende taak
krijgen en in functie blijven totdat
men kan overgaan tot de verkiezing
van een definitieve volksvertegen
woordiging.
Bidault, de Franse minister van
buitenlandse zaken, heeft de regerin
gen van Engeland en Amerika reeds
de verzekering gegeven, dat Frank
rijk zijn zone zal voegen bij de ge
combineerde Engels-Amerikaanse.
De grote moeilijkheid bij het vor
men van een West-Duitse staat is,
hoe het land onafhankelijk te ma
ken op economisch gebied. Daar het
brood voor West-Duitsland in hoofd
zaak wordt geleverd door het Oosten,
dus door de Russische zone, zal het
Westen aangewezen blijven op in*
voer. Om deze invoer mogelijk te
WYSJINSKY OVER
INTERNATIONALE
SAMENWERKING
Het Amerikaanse blad „New York
Post" publiceert een interview met
de So wj et-Russische gedelegeerde
bij de algemene vergadering der V.N.,
Wysjinsky, waarin de Sowjet-Rus-
sisohe diplomaat verklaart, dat ka
pitalisme en communisme in een we
reld kunnen samenleven indien zij
tot wederzijdse achting voor elkaar
zouden komen. Deze wederzijdse
achting, aldus verklaarde Wysinsky,
is de basis voor vrede en voor op
lossing der moeilijkheden in de V.N.
en voor het tot stand brengen van
betere internationale betrekkingen.
Wysjinsky waarschuwde er evenwel
voor, dat er zonder deze wederzijd
se achting geen samenwerking mo
gelijk, is tussen het So wj et-Russische
blok en de meerderheid der V.N.
DE OSSERVATORE OVER MOLOTOFS VERKLARING.
AAN DE VERKLARINGEN, die Molotof, ter gelegenheid van de her
denking der October-revolutie in 1917 heeft afgelegd en de reactie,
die daarop is gevolgd, wordt door het officiële orgaan van het Vaticaan,
de „Osservatore Romano', bijkans een gehele voorpagina gewijd. Als
een gunstig vooruitzicht voor de we reld wordt hierin door het blad de
passage uit Molotofs rede aangehaald, waarin hij beweert, dat Rusland op
het ogenblik het geheim van de atoombom bezit.
Volgens de „Osservatore" zijn er
slechts twee middelen om de vrede
te bewaren, n.l. zich op de oude wij
ze op de oorlog voor te bereiden, of
wel vrede te stichten. Tot op heden
heeft het eerste slechts tot catastro-
phen geleid.
Door de wapenen, is volgens het
blad geen enkele oorlog voorkomen
kunnen worden. Mogelijk was er
vroeger voor de Romeinen reden om
een oorlog voor te bereiden ten ein
de de vrede te kunnen verdedigen,
maar zij leefden toen op een eiland
midden in een zee van barbaarsheid.
Thans staan de zaken evenwel an
ders omdat beschaafde volken tegen
over elkander komen te staan. Een
ander middel om de .vrede te verkrij
gen, de ontwapening, is nimmer be
proefd, omdat daarbij de macht van
het vertrouwen tussen partijen werd
verondersteld.
Sovjet-Rusland, zc vervolgt de „Os
servatore", lijdt ongetwijfeld aan een
aanvals-psychose op politiek, econo
misch ei} militair gebied, en het lijdt
daaraan evenzeer als de andere par
tij vreest voor een Russische expan
sie, waarvan men de symptomen wil
zien in het Kominform, de veilig
heidspolitiek enz-
In deze atmosfeer nu heeft de
atoombom zijn gewicht in de Sovjet-
schaal geworpen, welke dreigde over
te hellen naar een naderende en fa
tale oorlog. Dit is de reden van de
bestaande wrijvingen en verdachtma
kingen.
Men beweert thans, dat de atoom
bom geen geheim meer is. Moge dit
bijdragen om de geesten van het
schrikbeeld van naderend gevaar te
bevrijden, enige ontspanning te bren
gen en meer vertrouwen te scheppen
Laat ons al het goede aanvaarden,
van welke zijde het ook moge komen,
zo besluit het blad, als het in staat is
er toe bij te dragen om een onher
stelbare catastrophe af te wenden.
Stalin is in verband met de fees
telijkheden ter herdenking van de
Russische revolutie tot ereburger van
Boedapest benoemd.
BEKENDE KATHOLIEKE POOLSE
SCHRIJVERS GEARRESTEERD.
De Poolse politie te Krakau Jjeeft
de bekende katholieke schrijver Do-
boszynski gearresteerd. Doboszynski
b een bekeerling, die bijval oogstte
met zijn in Egeland verschenen werk
„Economies of Charity", waarin hij
op uitmuntende wijze de leer van St.
Thomas van Aquino toepast op de
huidige sociale en economische om
standigheden. Gedurende dé oorlog
maakt hij deel uit van het leger van
Generaal Anders. Na de oorlog werd
hij leider van een nationalistische po
litieke groep.
HET VETO EN DE TOELATING
VAN NIEUWE LEDEN.
Argentinië heeft in de politieke
commissie der V.N. voorgesteld, dat
de Algemene Vergadering met voor
bijzien van de Veiligheidsraad onmid
dellijk Eire, Portugal, Trans-Jorda-
nië en Italië als lid tot de organisatie
der V.N. toelaat. Argentinië oefende
critiek op het veto van de S.U. in de
Veiligheidsraad, toen deze landen
naar het lidmaatschap dongen en be
toogde, dat het veto in het geval van
Italië een schending van het Hand
vest was, daar het veto niet van toe
passing is op de toelating van nieuwe
leden.
Zweden stelde voor, dat de verzoe
ken om toelating van Albanië, Oos
tenrijk, Bulgarije. Eire, Finland, Hon
garije, Italië, Mongolië, Portugal,
Roemenië en Trans-Jordanië in de
huidige zitting van de Algemene ver
gadering opnieuw behandeld worden
in het licht van het beginsel van het
algpmene karakter der V.N."
'De Belgische afgevaardigde diende
een formeel voorstel in om het inter
nationale gerechtshof om een uit
spraak te verzoeken over 'de volgen
de kwestie: „Is een lid van de V.N.
juridisch gerechtigd om zijn toe
stemming aan het toelaten van nieu
we leden afhankelijk te stellen van
voorwaarden, waarin het Handvest
niet uitdrukkelijk voorziet?"
Dit voorstel werd als gericht tegen
de Sovjet-Unie beschouwd, die in
de Veiligheidsraad had verklaard,
slechts haar goedkering aan de toela
ting van Italië te willen hechten, in
dien Roemenië, Bulgarije, Hongarije
en Finland eveneens als leden wer
den toegelaten.
De Amerikaanse afgevaardigde,
Stevenson steunde de Poolse resolu
tie om de aanvragen van de vijf ge
noemde landen opnieuw in overwe
ging te nemen, en hy betoogde, dat
ten aanzien van Oostenrijk eveneens
een dergerlijke resolutie moet worden
ingediend.
Stevenson zeide, dat de V.S. in de
Veiligheidsraad geen gebruik van het
het vetorecht zouden maken tegen
een der landen, die thans een verzoek
om het lidmaatschap hebben inge
diend en dat zij zelfs het vetorecht
in verband met aanvragen om het lid
maatschap te niet gedaan willen
zien.
rlemmerstraat 123, Leiden
voor
Geboorteaankondig ngen
AMBTENARENSALARISSEN
In verband met de lopende geruch
ten, dat de salariscommissie ad hoe
aocoord zou zijn gegaan met een sa
larisverhoging van tien procent voor
de rijksambtenaren deelt men ons
mede, dat de salariscommissie op het
voorstel van de centrale van vereni
gingen van personeel in 's rijksdienst
om de salarissen met ruim. 10 pet. te
verhogen en over - 1947 een maand
salaris ineens uit te keren, nog geen
beslissing heeft genomen.
Een
De grootste zielen zijn de zacht-
moedigen.
