Logemann ziet heil in internatio
nale inmenging
Landbouwpolitiek voert boer en
tuinder naar de afgrond
Jicvcel Jiwiek wavdt SUeudent
VRIJDAG 26 SEPTEMBER 1947
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 2
DEBATTEN OVER REGERINGSVERKLARING
K.V.P. en P. v. d. A. verschillen nogal van mening
Wilde prof. Romme Woensdag in de
Tweede Kamer niet diep ingaan op
de bemoeieniSen van de Veiligsheids-
raad met het Indonesische probleem,
prof. Logemann, die gisteren sprak
namens de Partij van de Arbeid, acht
te het nodig, dat Nederland de com
missie van drie (België, Australië en
Amerika) zoveel mogelijk steunt, om
dat naar zijn gevoel internationale
inmenging mogelijkheden schept, die
voor ons niet meer bestaan. De com
missie heeft, zo zegt hij, meer gezag
dlan wij. De toestand is heden nog
zeer ernstig, een opmars naar D jok ja
zou catastrofale gevolgen hebben ge
had. We moeten de problemen niet
door militaire maar door politieke
middelen trachten op te lossen.
Hiermee wilde prof. Logemann
niet zeggen, dat de troepen terugge
trokken dienen te worden. Dat kan
eerst geschieden, als we politiek ver
der zijn .Maar hij twijfelde er aan.
of het thans bezette gebied niet te
groot is. Het gevoel van onveiligheid
is in dit gebied nog niet geweken en
er wordt daar nog steeds rekening
gehouden met verdere acties. Het na
tionale vrij heidsstreven bij de Indo
nesiërs acht hij op zich gerechtvaar-
idiigd. De revolutie keurt hij niet goed.
maar hij kan haar begrijpen. Neder
land moet de revolutie aanvaarden
en het oog richten op de mogelijk
heid van een nieuwe gezagsformatie,
waarbij samenwerking met het natio
nalisme, en dus ook met de Republiek
geboden is. De constructieve elemen
ten. die him strijd tegen de fanatici
nog niet verloren achten, verwijten
onze regering, dat zij in «de steek zijn
gelaten op het kritieke moment. De
regering denkt door geweld to berei
ken, dat de destructieve en construc
tieve krachten in de republiek ge
scheiden worden. Het tegendeel is
volgens de socialistische woordvoer
der waar. Het gehele nationalistische
streven wordt er door op een hoop
gedreven. Er is thans geen onder
scheid meer te maken tussen de twee
groepen in de Republiek.
Uit eindelijk zullen de bezette ge
bieden weer aan de Republiek moe
ten worden terugegeven. Prof. Loge
mann verbindt daaraan echter drie
eiens: 1. Recht en veiligheid moeten
gewaarborgd zijn; 2. Er moet een
mogelijkheid zijn tot een vrije uit
spraak onder internationaal toezicht
door de bevolking zelf, 3. Voorlopig,
totdat de federatie tot stand is geko
men^ dient er internationaal toezicht
te zijn tot handhaving van recht en
veiligheid!. Daartoe zou prof. Loge
mann het politie-apparaat willen stel
len onder toezicht van de commissie
van drie.
De regeringsverklaring zelf noem
de spreker weinig opbouwend en
sceptisch. Hij betreurde het, dat er
heel niet was gesproken over het
werk van de commissie-generaal, die
grote waardering verdient voor haar
politieke scheppingsvermogen. De
commissie genoot bij de Indtonesiërs
méér vertrouwen dan welk ander or
gaan ook.
De communistische motie wees
prof. Logemann van de hand.
De staatkundig gereformeerde ds.
Zandt kreeg daarop gelegenheid het
hart te luchten. Uit de gironld van zijn
hart zijn toon sprak van eerlijke
ontroering verweet hij de regering,
dat zij het schip van staat te pletter
laat lopen en een volk zal achterlaten
in de diepste ellende.
De tweede communistische spreker,
de heer Stokvis, sloot de rij met een
juridisch betoog, dat de Republiek
een gelijkberechtigde staat zou zijn
en dat de Veiligheidsraad alle recht
heeft zich met het conflict in Indone
sië te bemoeien. Hij argumenteerde
in het Engels (citaten uit handvest
van S. Francisco), in het Frans en
in het Latijn (ook nog in het Neder
lands, niet in het Russisch). Maar hij
kon blijkbaar niemand overtuigen,
de kamer liep alsmaar leger.
Minister Beel vroeg de voorzitter
bedien te mogen antwoorden. Dat
werd hem toegestaan.
KONINKLIJKE ONDERSCHEIDING
De heer H. E. v. d. Brule is door
H. M. de Koningin benoemd tot Offi
cier in de Orde van Oranje Nassau.
Deze onderscheiding is de heer v.
d Brule verleend als voorzitter van
de R.K. Middenstand in het diocees
Haarlem.
NED. REIS VERENIGING VOOR
KATHOLIEKEN
De Nederlandse Reisvereniging
voor Katholieken hield Zondag 21
September voor 't eerst na de be
vrijding wederom haar jaarlijkse
algemene verenigingsreunie Hon
derden leden waren daarvoor naar
Arnhem gekomen, dat door de daar
voor ingestelde reunie-commissie dit
jaar om diverse redenen als plaats
van samenkomst uitgekozen was.
De reünisten zaten aan een koffie
tafel in de grote bovenzalen van de
hotels „Centraal Nationaal" en
„Parkhotel". De clou van de dag was
hét bezoek aan het Openluchtmu
seum aan de Zijpendaalse weg. On
der de bekwame leiding van de heer
mr. Smit, conservator, werd een
rondgang over de uitgebreide ter
reinen-complexen gemaakt. Men
stond verbaasd over wat hier bijeen
gebracht was. Tot slot van deze be
langrijke dag namen alle deelnemers
aan deze reünie deel aan een diner
in hotel ,,De Theeschenkerij" van
het park Sonsbeek. Uit naam van
allen dank'te de algemeen voorzitter
der vereniging» de heer P. M. Gie-
lisse uit den Bosch de reunie-com
missie voor het vele werk. Hij spoor
de allen aan propagandisten te zijn
voor de N.R. v. K. opdat deze ver
eniging de plaats op touristisch ge
bied krijgt, die zij, gezien het aan
tal Katholieken in ons land, hebben
kan. Hoogst voldaan over het ge-
notene keerden allen naar hun woon
plaatsen terug.
v.d. WEIJDEN IN DE KAMER:
Minister Mansholt kan niet meer beloven
dan enkele prijsstijgingen
BEURSO VERZICHT
Het zakenverkeer op de Amster
damse effectenbeurs was gisteren
van kalme aard. Aanvankelijk be
stond er nog enig aanbod en dit
kwam hierin tot uiting, dat de hoofd-
koersen van tal van fondsen iets la
ger waren dan de vorige slotprijzen,
zij hét dan ook dat er, vooral wat de
industrieaandelen betreft, uitzon
deringen waren, waarbij de hoofd-
koersen zelfs iets hoger waren dan
gisteren. Maar in ieder geval kon in
grote lijnen worden vastgesteld* dat
er enig materiaal aan de markt was.
Het absorptievermogen van de markt
was echter weer goed en toen de
vrije handel een aanvang nam bleek,
dat het aangeboden materiaal niet
alleen gemakkelijk plaatsing had
kunnen vinden, maar dat zich zelfs
weer enige vraag openbaarde en
vrijwel allerwege gingen de koersen
iets naar boven. Koninklijke gaven
een goede demonstratie van het
marktverloop. Bij een hoofdkoers
van 444 of iets beneden het vorige
slot, kon geleidelijk aan de stijging
worden opgemerkt tot 448.
De bankaandelen waren nauwe
lijks of niet veranderd, maar eerder
toch iets lager, met uitzondering van
Handel-Maatsehappij De beleg-
gingsmarkt was stil. De Nederlandse
staatspapieren werden tegen onge
veer de vorige prijzen afgedaan. Ge
meentelijke en provinciale* obliga-
tiën trokken nauwelijks belangstel
ling. Voor pandbrieven bestond een
goed prijshoudende stemming, zowel
voor de 3 procents als voor de 3^<
procents. Prolongatie 2 yK procent.
De interpellatie Vondeling, waarbij
minister Mansholt min of meer reke
ning en verantwoording wordt ge
vraagd over de landbouwpolitiek,
heeft maar liefst acht sprekers uit
hun bankje gelokt. Het lied is nog
niet uit, maar er zijn hartige woorden
gevallen tussen regeringsstandpunt-
verdedigers enerzijds (in dit geval
voornamelijk de heer Vondeling zelf,
die na de rede van min. Mansholt
nogal tevreden was) en de tegen
standers van dit standpunt anderzijds.
De sterkste was wel de hëer v. d.
Weijden (K.V.P.), de sterkste ook van
de drie katholieke woordvoerders. De
heer Vondeling had al vrede geno
men met de aangekondigde prijsstij
ging van eieren, melk, varkensvlees
en stroo. En hij zou helemaal tevre
den zijn, als de minister een insti
tuut wilde instellen iets als het
college van Rijksbemiddelaars dat
de prijzen in land- en tuinbouw zou
kunnen Tegelen. Zijn wensen legde
hij neer in een motie, waarin hij de
regering uitnodigt op korte termijn
maatregelen te treffen, die gunstiger
resultaten op zouden leveren op be
drijven, die economische verantwoord
zijn. Voor de niet economisch verant
woorde bedrijven wil hij ook maat
regelen en hij denkt aan een bodem
egalisatiefonds, waaruit de verschil
len tussen opbrengst van klei en
zandgronden wat naar elkaar kunnen
worden gebracht.
De rede van de heer v. d. Weijden
was niet mals. Hij trak de belangstel
ling van alle zijden en minister
Mansholt maakte ijverig notities. Het
werk van de boer wordt niet gewaar
deerd. De overheid heeft bij de land
bouw de prijzen in de hand genomen,
maar de consequenties durft zij niet
aanvaarden. De uitkomsten van de
landbouwboekhoudbureaux wijzen er
op, dat het de boer slecht gaat, niet
alleen dit jaar, maar reeds het vorige
jaar. Moet het zover komen als in
Frankrijk, waar de bedrijven niet
meer behoorlijk wordrn behandeld
en verarmen? De gevolgen zijn hon-
geroptochten. Dopr de prijzenpolitiek
van de regering wordt dit jaar veel
minder tarwe gezaaid dan het vori
ge jaar. En dat terwijl in het bui
tenland 28 tot 40 gulden per 100 kilo
moet worden betaald. De vraag blijft
dan nog, of we de buitenlandse tarwe
kunnen krijgen. De slechte bedrijfs
resultaten zijn niet te wijten aan de
weersomstandigheden. Deze hebben
er slechts' toe bijgedragen. De boeren
en tuinders zijn bereid al hun pro-
ROMAN VAN CHARLES GARVICE
Geautoriseerde vertaling door
F. VAN VELSEN
13)
„Ik zal het boven brengen. U be
hoeft u nergens zenuwachtig om te
maken. Neemt u het blad bij de
deur van hun kamer maar van mij
over."
Toen zij boven op 't trapportaal
kwamen, ging de deur van meneer
Landon open en zagen zij juist ge
noeg van het inwendige van het ver
trek om waar te nemen, dat hij af
scheid van iemand nam met een
militair voorkomenReuze knevel,
kaarsrechte houding; aan alles was,
ondanks zijn burgerkleding te zien,
dat hij een militair van het vaste
land was.
Op dat ogenblik zag Daan dat de
vreemdeling zeer diep over de hand
van meneer Landon boog; zo diep
dat z'n lippen die bijna raakten. Me
neer Landon bemerkte echter Daan
en trok vlug z'n hand terug. De be
zoeker volgde de blik van de heer
Landon en keek hem daarna vragend
ducten aan de regering af te leve
ren, mits tegen redelijke prijs. Thans
redeneert men zo: als ik volgens de
vastgestelde prijs lever, staat mijn
faillissement zeker voor de deur. Be
wandel ik een zwarte weg, dan moet
ik eerst nog gegrepen worden. De
Stichting van de Landbouw heeft een
soort staking voorkomen. Maar het
kan zo niet blijven doorgaan. De di
recteur-generaal van de prijzen, prof.
Brouwer mag dan al vertellen, dat de
boeren thans driemaal zoveel^voor
hun producten krijgen dan vóór de
oorlog, maar driemaal nul blijft nul.
In andere takken liggen de percen
tages veel hoger. In de glas industrie
wordt een veertien 'maal hogere prijs
gemaakt.
Zeer terecht heeft men de lonen van
de- landarbeiders verhoogd, er is ein
delijk een achterstand ingehaald.
Maar deze lonen liggen nog steeds la
ger dan bij andere branches en ook
de arbeidsverhouding ligt anders. De
landarbeider werkt van 's morgens
vier tot 's avonds zeven. Een gevolg
is, dat zij andere beroepen gaan kie
zen. De boeren kunnen geen zwarte
lonen blijven betalen. Hun bedrijfs-
onkosten worden steeds hoger. (De
heer v. d. Heuvel had er al op ge
wezen, dat de landbouwproducten in
prijs 13 procent zijn gedaald, terwijl
dp bedrijfskosten met eenzelfde per
centage zijn gestegen).
Een totaal andere landbouwpolitiek
is naar de mening van de heer v. d.
Weijden noodzakelijk, wil men geen
catastrofe ontketenen. Het gaat hier
niet om een groeps-, maar om een
landsbelang. En denk nu niet, dat het
de schuld is van de boer, dat het le
ven zo duur is. In de industriële tak
ken moeten de prijzen even goed stij
gen, wil men daar rondkomen. Neem
bijvoorbeeld de meubelen.
Had voorzitter van Schaik er niet
op gewezen, dat het toegezegde hal
ve uur vol was, de heer v. d. Weij
den zou nog meer hebben willen zeg
gen. Maar nu moest hij besluiten met
het dringend verzoek aan de minis
ter, om de hangende problemen gron
dig en snel op te lossen.
Maar daarmee was het kruisvuur
op de minister nog niet gestaakt, want
ook de heer Groen van de K.V.P.
maakte het zijn toegemeten half uur
vol en besloot met een motie, waar
in om drie dingen werd gevraagd: het
verlenen van een compensatie-toe
slag voor de lichtere gronden, het bo
vendien verlenen van een overbrug
gingstoelage aan het kleine landbouw
bedrijf en het alsnog vergoeden van
die groenten, welke op de veilingen
het prijspeil van resp. 50 en 70 pet.
der productiekosten niet hebben be
haald.
Minister antwoordt.
In zijn antwoord wees de minister
het eerste punt al bij voorbaat af. Het
zou millioenen gaan kosten die er
niet zijn en het is onuitvoerbaar.
Hij wil helpen zoveel hij kan, maar
dat zal toch voornamelijk bestaan in
het aanpassen van de prijzen aan de
toestand zonder dat deze prijzen de
algemene prijzen- en loonpolitiek in
gevaar brengt. Nog eens voorspelde
hij veel heil van de komende prijs
verhoging van melk, eieren en var
kensvlees, welke verhoging aanmer
kelijk zal zijn. Zodra er nadere ge
gevens binnen zijn, waarschijnlijk
binnen een maand, zullen ook andere
prijzen opnieuw kunnen worden be
keken. De lonen van de landarbeiders
zijn wel aanmerkelijk gestegen, en
dat is goed, maar men kan er gerust
op zijn, dat deze loonsverhoging
steeds in de prijsvaststelling zal wor
den gecalculeerd. Ook als dé lonen
straks misschien nog iets oplopen in
verband met de gelijkschakeling met
de lonen bij de industrie. Boeren, die
wegens' droogte vee hebben moeten
slachten, zullen misschien straks in
de gelegenheid worden gesteld tegen
redelijke prijs hun veestapel aan te
vullen. De Stichting van de Landbouw
daar waarschijnlijk wel een rege
ling voor kunnen treffen.
Het derde punt van de motie-Groen
dreigt ook op ministeriële tegenstand
te stuiten. De bewindsman zei ten
minste, dat de overheid maar niet da
delijk minimum-prijzen kan gaan
vaststellen voor groenten, wanneer
die op een gegeven moment beneden
een bepaald niveau dalen. Daar staan
ook wel perioden tegehover, dat de
tuinder hogere prijzen maakt. „Daar
om hebben de tuinders zeker nu geen
cent in huis", interrumpeerde de heer
Groen boos. Maar de minister liet
zich niet van zijn standpunt afbren
gen: hij zegt beslist niet verder te
kunnen gaan, omdat anders het hele
prijs- en lonenstelsel in gevaar komt.
Heden zou over de moties Vonde
ling en Groen worden gestemd.
VERGISSING KWAM DUUR
TE STAAN.
Gistermiddag moest de eigenaar
van een chemische wasserij te Naar-
den een machine, waarin zich kle
dingstukken ter reiniging bevonden,
met een vloeistof vullen. In plaats
van een bus met trichol nam hij een
bus met benzine. Door het snel rond
draaien van de machine werd de ben
zine verhit en exploideerde enkele
ogenblikken later met een grote
steekvlam. De gehele inventaris van
de wasserij, benevens een groot ge
deelte van de kleding ging verloren.
De eigenaar, die een maanid geleden
pas zijn zaak had geopend, is niet
verzekerd tegen de schade, welke op
tien mille wordt geschat.
NOTARIS IN ARREST.
Op last van de Justitie is gearres
teerd de Rotterdamse notaris J. L. S.,
grond dat hij zich geleend zou
hebben voor anti-fiscale praktijken
waarmee hij cliënten bevoordeelde
ten koste van de staat. De notaris zou
akten hebben opgemaakt, waarvan
de inhomd! niet juist was en die tot
doel hadden de belastingaanslag voor
enige cliënten belangrijk te vermin
deren. De fiscale recherche, die dit
Z. H. Exc. de Bisschop van Haar
lem zal Dinsdag 30 September '47
geen audiëntie verlenen.
EERSTE BEELD VAN O. L. VROUW
VAN BEAURAING IN NEDERLAND
Niet alleen uit de omliggende steden
en dorpen, maar ook uit Noord-Hol
land, Brabant en zelfs uit België,
kwamen Woensdag honderden be
langstellenden naar Poeldijk om te
genwoordig te zijn bij de inwijding
van „de Moeder met het Gouden
Hart", het eerste beeld van O. L.
Vrouw van Beauraing in Nederland,
aldus de „Tijd".
Driehonderd bruidjes legden haar
kleurige asters, dahlia's, gladiolen en
rozen, bloemen van het Westland,
neer aan de voeten van het beeld. Eén
van haar smeekte de Lieve Moeder
haar nooit te verlaten. Een eenvoudi-
indrukwekkende plechtigheid.
Poeldijk, het centrum van de West-
landse druivencultuur, is een centrum
geworden van Maria-verering. Het co
mité „Pro Maria", dat 13 Juli 1946
door Mgr. A. M. Charue, bisschop van
Namen, officieel erkend werd, heeft
zulk een activiteit ontplooid, dat er
nog geen jaar geweest is sedert de
verschijuningen in België of er gingen
van Poeldijk één of meerdere bede
vaarten naar Beauraing.
I e inwijding werd voorafgegaan
door een plechtige Hoogmis, opgedra
gen door pastoor W. Boin uit Hazers-
woude, met assistentie van de Belgi
sche Norbertijnen kanunnik H. Mas-
sart en de zeereerw. heer Fr. Martens',
aan wie beiden de zorg voor het hei
ligdom van O. L. Vrouw van Beau
raing is opgedragen. Het parochiale
zangkoor voerde onder leiding van
Jan de Ruyt de driestemmige mis van
Perosi uit. De rijk versierde kerk,
voor de versiering werden de bloe
men speciaal gekweekt, was overvol.
Onder de genodigden merkten wij
nog op mgr. dr. M. J. Ondersteijn, abt
van Hees wijk, de provinciaal der Pa
ters1 Assumptionisten W.v. d. Dungen,
de burgemeester van Monster K. L.
J. Wouters, de hoogeerw. heren de
ken Kuys van Poeldijk en v. d. Meer
van Hoorn en vele andere geeste
lijken.
Het was' één der hoogtepunten van
het 300-jarig bestaan dezer parochie
waarvoor Mgr. J. P. Huibers, bisschop
van Haarlem, Dinsdag van zijn be
langstelling blijk gaf door een ponti
ficale H. Mis te celebreren.
WEERSVERWACHTING
IETS WARMER. 5
Aanvankelijk nog tijdelijk
o krachtige, later wat afnemende g
Noord-oostelijke wind. Overdrij-
vende wolkenvelden. Droog g
weer. Opnieuw iets warmer. o
oooooooooooooooooooooooooooooooooo
Voor het tijdvak van 26 September
tot en met 11 October zal voor per
sonen geboren in 1942 en eerder nog
een extra rantsoen van 100 gram
vlees beschikbaar worden gesteld.
Voor genoemd tijldlvak is bon N-03
vlees geldig voor 100 gram vlees of
vleeswaren.
LEIDEN
„DE DANS IN 'T GELUK".
Jubileum van Paul Harden.
Paul Harden, de bekende medewer
ker van wijlen Fritz Hirsch in tallo
ze operettes, viert zijn 40-jarig to
neeljubileum en als jubileum-stuk is
uitgekozen het ook hier in Leiden
van vroeger bekende „Sag' beim Ab-
schied leise Servus", wat nu de Hol
landse titel gekregen heeft van „De
dans in 't geluk".
Gisteren kwam Paul Harden ermee
in de Leidse Schouwburg en hij heeft
kunnen ervaren, dat het Leidse pu
bliek hem nog niet vergetén heeft.
Een uitverkocht huis heeft hem' met
hartelijk applaus verwelkomd en
wat nog meer zegtheeft wederom
genoten van het kostelijk talent van
deze zanger-acteur. Moeten we de in
houd van deze operette nog vertellen?
Zij is, zoals alle operettes, een aan-
bij haai- onderzoek ontdekte, scha- eenschakeling van grappige tafrelen
kelde de Justitie in en deze heeft na[ op lichte melodietjes en Amor bor-
onld'erzoek de gevangenneming van duurt ze op het eeuwenoude stramien,
de heer S. bevolen. Het onderzoek Hier is het een kappersbediende, die
duurt nog voort. in de stad van alle operettes-, Wenen,
per geluk voor een graaf wordt aan
gezien en die zich deze onderschei
ding voor een ogenblik laat aanleu
nen, omdat hij zodoende in aanraking
komt met een schone jongedame, die
ogenblikkelijk zijn hart verovert, zo
als dat in operettes nu eenmaal ge
beurt. Natuurlijk moet dat verkeerd
aflopen, de pseudo-graaf wordt ont
maskerd; maar even natuurlijk loopt
alles ook weer goed af, want de dans
eindigt ten slotte in het geluk van
het jonge paar.
Met Paul Harden zien wij enige
oude getrouwen van de Fritz Hirsch
Operette weer terug, n.l. Otto Aurich,
die de regie voert en tevens de rol
van papa vervult, en Claire Clairy, die
als extravagante variété-ster haar
„oude vorm" weer heeft teruggevon
den, zoals het in toneelstijl luidt.
Daarnaast zien wij enige nieuwe Ne
derlandse sterren, zoals Chris* Reu-
mer, de jeune premier, en Ruth Ro
den, die een uitstekende Lizzy was.
Zij hebben zeer fraaie stemmen, of
schoon het volumen van Ruth Roden
wat groter zou kunnen zijn.
Paul Harden was de suppoost van
het Alhambra Theater en had in deze
rol overvloedig gelegenheid om zijn
vis comica te demonstreren. Wat hij
dan ook deed; hij haalde eruit wat
ei in zat. Vooral de scène in de kap
perszaak in het laatste bedrijf mét
Otto Aurich was allerdolst.
Daarnaast was de guitige potpour
ri van Claire Clairy met Otto Aurich
in het tweede bedrijf een extra open
doekje (met toegift!) meer dan waard.
Aan het einde van de prettige
avond ,die de sfeer der oude Fritz
Hirsch operettes zeer nabij kwam)
sprak mr. Goudsmit de jubilerende
acteur toe namens het Schouwburg
bestuur en vooral namens het Leidse
publiek. Van de 40 jaren, welke Paul
Harden op het toneel heeft doorge
bracht, heeft hij gedurende 20 jaar in
Nederland gespeeld. In die jaren heeft
hij aller harten gewonnen. Als hulde
en dank overhandigde spr. hem een
lauwerkrans;
De heer Harden dankte, getroffen
door de hartelijke woorden. Wanneer
hij er toe heeft mogen medewerken,
om het Nederlandse publiek enige
ogenblikken van zorgenloze ontspan
ning te bieden, is zijn arbeid als
kunstenaar ruimschoots beloond. Hij
hoopte, dat Nederland weer worden
zou, wat het verdiende te zijn, het
welvarende land van weleer. Aan het
einde wilde hij echter geen „Servus"
zeggen, maar „tot weerziens".
Zo zij het.
LEIDSE UNIVERSITEIT.
Geslaagd: candidiaatsexamen Ned.
recht: de heren L. J. M. Goedhart,
Rotterdam. J. A. Rigsters, Delft; D.
den Hertog. Wassenaar, Th. G. Keu-
leerds. Heer en, A. L. H. Beijersbergen
Den Haag; mej. P. C. Cleyndert te
Delft.
59. Na enige rustige d'agen te heb
ben doorgebracht als gasten van Sig-
nor Fernando en diens vriendelijke
vrouw, overkwam onze vrienden iets
zeer, onaangenaams. Er verscheen een
ijlbode op het toneel, die berichten bij
zich droeg van Signor Antonio, de
leider van allen die het niet met de
huidige rebellenregering eens waren.
Signor Antonio's brief luidde in het
kort: „Heren, bedankt voor de nieu-1 heren tot slot de goede raad, geen
wen president; echter te hard van domme dingen te doen „alvorens
stapel gelopen. Had hem pas over daartoe van hem persoonlijk opdracht
drie maanden verwacht. Opstand nog te hebben ontvangen". Dat deze laat-
niet voorbereid, volgelingen niet be- ste zin wel wat ongelukkig in elkaar
wapend of zelfs maar ingelicht." Ver
zocht hen, goed op de nieuwe presi
dent te letten en hem verborgen te
houden voor de tegenpartij. Waar
schuwde tegen spionnen en gaf de
zat, was de goede man blijkbaar niet
opgevallen. Signor Fernando en Sig
nor Pedro stonden perplex en zij kon
den niet nalaten, het slechte nieuws
wel vijf maal over te lezen.
aan. Deze gaf vlug een ontkennend
teken, daarop de vreemdeling zich
tot Stella wendde, die met een uit
drukking op haar gelaat, die Daan
raadselachtig voorkwam, de bezoeker
gadesloeg. Het was geen uitdrukking
van besliste weerzin, vrees of wan
trouwen, maar een eigenaardige
mengeling ervan. De man mompelde
een afscheidsgroet en Stella stak
haar hand uit. Hij maakte een zeer
diepe -buiging en kuste haar hand.
Het meisje deinsde niet terug, doch
er vloog een lichte schaduw over
haar gelaat en zij perste haar lippen
op elkaar.
..Goede dag, graaf.zei ze, doch
vóór zij z'n naam had kunnen uit
spreken, onderbrak meneer Landon
haar en zei op zijn vriendelijke
zachte manier:
„Ik zal u uitlaten."
De twee heren gingen de trap af en
bij de deur zei de graaf op gedemp
te toon:
„Is dat de hospita met haar zoon,
over wie u heeft gesproken? Heb
ben zij geen vermoeden?"
„Geen kwestie van, beste Andrea,"
antwoordde de heer Landon. „Het
zijn eenvoudige mensen uit arbei
derskringen. Zij schijnen zelfs niet
nieuwsgierig te zijn."
„Een flinke kerel, die jongeman,"
zei de graaf op enigszins vragende
toon.
„Ja een reuzekerel," stemde me
neer Landon toe. „Ja, die zou mis
schien. wel te gebruiken zijn.enfin
wij zullen zien. Op 't ogenblik..."
Hij haalde z'n schouders op. „Gaat
u morgen weer terug?"
„Ja, morgen."
„God zegene u," fluisterde de heer
Landon.
Met zijn handen plat tegen z'n
borst gekruist maakte de graaf een
buiging. Zij spraken niét meer, want
Daan kwam de trap af. De heer Lan
don sloot de deur en verzocht Daan
de schuif erop te doen.
„Of gaat u nog uit vanavond, mijn
heer Norton?"
Daan antwoordde ontkennend.
Bij de trap gekomen keerde me
neer Landon zich om.
„Indien die heer soms mocht ko
men, wanneer ik uit ben, wilt u hem
dan op mijn kamer op mij laten
wachten?"
„Ik weet niet wat ik er van den
ken moet," verklaarde juffrouw Nor.
ton, toen zij samen in de keuken te
rug waren.
„Er valt toch niets van te denken,
moeder," antwoordde hij vriendelijk.
„Er is toch niets bijzonders of ge
heimzinnigs aan, als meneer Landon
eens bezoek krijgt, niét waar?"
„Na zoveel maanden, dat er nooit
een sterveling is gweest? En nu juist
een vreemdeling!"
„Natuurlijk," verklaarde Daan
lachend. „Meneer Landon is zelf ook
een vreemdeling. De heer die van
avond op bezoek was, zag er uit als
een militair. Misschien is meneer
Landon vroeger ook bij het leger ge
weest. Heel best mogelijk, zou ik
zeggen.En heel natuurlijk vind ik het
dan, dat hij eens bezoek krijgt van
een wapenbroeder."
„En een graaf... zeker dezelfde,
waar juffrouw Stella over sprak,
toen zij pas hier was. Wat een vreem
de strenge uitdrukking in die koude
ogenj't is, of ie door je heen wil kij
ken!"
„Anders wel een flinke kerel," be
weerde Daan, terwijl hij peinzend een
zware rookwolk uitblies, „maar ik
kan niet zeggen, dat ik hem sympa
thiek vond."
„Juffrouw Stella moest zeker ook
niets van hem hebben; heb je gezien
hoe ze keek? Ik zag het, toen hij
haar hand kuste ik heb een hekel
aan die «buitenlandse manieren,
Daan!"
„Die hebben weinig of niets te be
tekenen," zei Daan.
„Misschien vertelt ze jou wel eens
iets over hem," opperde juffrouw
Norton.
„Misschien wel," antwoordde
Daan.
Doch dat deed zij niet; gedurende
het eerste gedeelte van hun wande
ling, de volgende avond, was zij in
derdaad zeer stil en als in gedachten
verzonken; Maar toen zij begon te
praten was hét over Daans werk
zaamheden; want de laatste tijd had
hij er een gewoonte van gemaakt,
haar over zijn vage toekomstplan
nen te spreken, zonder te vermoe
den, dat zij met de tact, haar sexe
eigen, hem telkens ongemerkt in die
richting stuurde.
„Ik heb zo'n idee, dat u later zelf
een grote fabriek zult hebben, mijn
heer Daan," zei ze eens, toen zij on
der bomen in het park slenterden.
„U zult eens een fabrikant worden
met evenveel mensen onder u, als
meneer Green. Hij is zeker een goe
de vriend van u. is het niet?"
„Vriend mag ik niet zeggen. Hij is
een buitengewoon goede patroon
voor mij," zei Daan, wiens beschei
denheid door het woord vriend erg
in 't nauw kwam. „En wat betreft
een eigen fabriek, goede hemel, dat
is een beetje te hoog voor mij!"
„Er is veel geld nodig om te be
ginnen... alleen al om te beginnen,"
verklaarde Daan, toen zij had ge
vraagd, waarom «het te hoog voor
hem was.
„Hoeveel wel?" vroeg zij ernstig.
„O een hele stapel," antwoordde
Daan, die om haar aandringen moest
lachen,' doch er tevens trots op was,
dat zij zoveel vertrouwen in zijn be
kwaamheid stelde.
„Jammer, dat wij nu arm zijn, dat
wij ons geld verloren hebben," zei
Stella. „Anders zou ik vader vragen
u zoveel te geven als u nodig heeft."
Daan bloosde, toen hij glimlachend
naar haar ernstig spijtig gezichtje
keek. „Het is heel vriendelijk van
u," zei hij, „maar ik kan me slecht
indenken, dat mijnheer Landon am
bitie heeft, om veel geld te wagen
voor iemand als ik, die hij bijna niet
kent."
„O, maar Peppino weigert nooit
iets, wat hem wordt gevraagd. Bo
vendien kent hij u. Maar ik vrees
dat wij te arm. zijn."
„Daarom niet minder dankbaar,"
zei Daan bijna nors, op de manier
van een Engelsman en speciaal een
jong Engelsman, wanneer hij pro
beert z'n dank te betuigen.
„O, ik zal wel terecht komen," zei
hij onbezorgd. „Green en Sheldon
zullen mij wel een betrekking aan
bieden, als mijn examen achter de
rug is. Zo niet, dan zoek ik ergens in
't buitenland een baan."
(Wordt vervolgd.)