3)e ftjicbe Soivtout
Dr. v. Mook naar Amerika
Schitterende sluiting van het Maria-congres
MAANDAG 8 SEPTEMBER 1947
Bureaux Papengracht 32. Giro 103003.
Telef.: Administratie, Advertenties 20826.
Redactie 20015, Directie, drukkerij en
abonnementen 2C935.
Directeur: C. .1. VAN HAMERS VELD.
Hoofdredacteur: TH. WILMER.
waarin opgenomen „DE BURCHT"
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
37e JAARGANG No. lil#
Abonnementsprijs 0.26 per week, 1.10
per maand, 3.25 per kwartaal Franco
per post 4.
Advertenties: 15 cent per m.m. Ingez.
mededelingen dubbel tarief. Bij contract
belangrijke korting.
Telefoontjes: 30 woorden 1.50.
Spreiding van
bezit
ZOALS bekend, is door de mi
nister van Sociale Zaken be
noemd een commissie, welke een on
derzoek zal instellen naar de vraag
cf, en zo ja, in hoever het wenselijk is
door wettelijke maatregelen de sprei
ding van het bezit over de grote
massa van het volk en een redelijke
verdeling van het inkomen over de
verschillende groepen der bevolking
te bevorderen.
Het „Utrechts Katholiek Dagblad"
acht het nuttig, nog eens na te gaan,
langs welke weg deze kwestie in de
practische politiek aan de orde is ge
komen. Wij delen deze mening van
onze collega.
„In het in Juli 1946 gehouden eer
ste debat over de algemene rege-
ringspolitiek van het kabinet-Beel is
het onderwerp door de voorzitter der
katholieke Tweede Kamer-fractie als
het kernpunt van zijn betoog ter
sprake gebracht. Bij de behandeling
van de rijksbegroting 1947 in het na
jaar van 1946, kwam vopr de twee
de maal in de Kamer aan de orde de
vraag, hoe aan de bezitloosheid der
massa een einde te maken en te ko
men tot een wijde verbreiding van de
private eigendom. Deze verbreiding
behoorde volgens de katholieke fractie
„een voorwerp te zijn van de aan
houdende zorg der regering" en met
klem werd door deze fractie aange
drongen op het in het leven roepen
van een staatscommissie „ter bera
ming van middelen, om te komen tot
verbeiding van de private eigendom,
waarbij in het bijzonder te overwe
gen zou zijn de mogelijkheid van in
voering bij de wet van een stelsel
van deelneming in de winst door
werknemers".
In zijn antwoord verklaarde minis
ter Beel, dat ook de regering „een
zekere mate van eigen bezit, als nodig
voor en bevorderlijk aan de ont
plooiing van de menselijke persoon
lijkheid" wenste te bevorderen en hij
zegde een staatscommissie to'e.
De opdracht, welke de regering
aan deze commissie nu blijkt te wil
len geven, is wijder van omvang dan
in de suggestie uit de Kamer werd
omschreven. Naast „een stelsel van
deelneming in de winst door werkne
mers", zal zij ook andere middelen
tot „spreiding" van bezit en inkomen
kunnen onderzoeken en eventueel
in baar-rapport dat ongetwijfeld
met belangstelling en ongeduld zal
worden tegemoet gezien, aanbeve
len".
Tot zover citeren wij het Utrechtse
blad.
Er is reeds in de pers opgemerkt,
dat spreiding van bezit ook zou kun
nen geschieden door hun, die in een
commerciële onderneming werken,
aandelen in die onderneming te ver
strekken.
Dit is ook inderdaad één middel,
om tot spreiding van bezit te gera
ken, al zal het zeker niet in alle com
merciële ondernemingen op dezelfde
wijze kunnen worden toegepast.
Het wordt als vanzelf sprekend ge
acht, dat een werknemer, die bijna
een mensenleeftijd zijn arbeidskracht,
zijn gaven en toewijding heeft gege
ven aan een onderneming, in die on
derneming niets te zeggen heeft, van
die onderneming niets bezit-
Dat wordt als vanzelf sprekend ge
acht, maar het is helemaal niet van
zelfsprekend!
Het is alléén vanzelf sprekend
voor degene, die. conservatief met
zijn gedachten vastzit aan de be
staande toestand, en dan redeneert
of niet redeneert het is -altijd zo
geweest, dus kan het niet anders.
Het kan wél anders.
Het kan wél anders: er kan komen
meer spreiding van bezit, zonder on
recht te doen aan de huidige feite
lijke bezitters, met volstrekte hand
having van feitelijk verworven
werkelijke rechten, als 't geschiedt
naar de norm van christelijke begin
selen. En daarvoor moeten wij zor
gen nü in deze tijd!
Wie zijn tijd verstaat, en niet con
servatief is in de slechte zin, zal ook
begrijpen, dat het niet alleen anders
kan maar ook anders moet.
De Nederlandse legerleiding maak
te gisteren bekend, dat twee steden
op Oost-Java Mongkodjadjar en
Asenbagoes Zaterdag zijn bezet
ter bevordering van de permanente
veiligheid.
De toenemende guerrilla-tegen
stand op Oost-Java heeft Zaterdag
strenge vergeldingsmaatregelen door
de Nederlanders ten gevolge gehad in
het gebied om Soerabaja heeft de
Nederlandse politie ettelijke Republi
keinen gearresteerd. Tegen Republi
keinse strijdkrachten, die bruggen
en spoorwegen hebben vernield, zijn
drastische maatregelen genomen. De
Republikeinen hebben daarbij zware
verliezen geleden.
Volgens het Republikeinse commu
niqué hebben er op Oost-Java twin
tig nieuwe botsingen plaats gehad,
waaronder een Nederlandse aanval
met artillerie en vliegtuigen op Dem-
pet (ongeveer 30 kilometer ten N.-
Oosten van Semarang).
ER IS GEEN TIJD TE VERLIEZEN zo zei dr. van Mook, even voordat
hij Zaterdagavond in het vliegtuig stapte, dat hem van Schiphol
naar de Verenigde Staten zou brengen. Deze uitlating betrof het bericht,
dat de Veiligheidsraad met de consulaire commissie, die over de Indone
sische kwestie moet rapporteren, op spoed heeft aangedrongen en zelfs
min of meer te verstaan zou hebben gegeven, dat een eerste rapport vóór
30 September wordt ingewacht.
Vertegenwoordigers van Malino-
staten in ons land
Over de besprekingen in Den Haag
zei hij. dat er een zeer grote mate van
overeenstemming tussen de regering
en hem over de verder te volgen ge
dragslijn is bereikt.
Te Washington hoopt hij in de eer
ste plaats een ontmoeting met Mars
hall, de Amerikaanse minister van
Buitenlandse zaken te hebben. Ook
hoopt hij daar een bespreking te heb
ben met Evatt, de Australische minis
ter van buitenlandse zaken. Voorts
staan conferenties met tal van Ame
rikaanse autoriteiten op het program-
en vooral ook besprekingen met
van Kleffens .en Amerikaanse
journalisten, opdat het Amerikaanse
publiek juister omtrent de ware toe
dracht worde ingelicht.
De chef van de Regeringsvoorlich
tingsdienst te Batavia, de heer Ozinga
vergezelt dr. van Mook op deze reis.
Vermoedelijk keren de heren reeds
Zaterdag terug, om na een vier
daags verblijf in Nederland weer naar
Batavia te vliegen.
Inmiddels zijn de vertegenwoordi-
w ïrs van de Malinostaten uit de Ver
enigde Staten per vliegtuig in ons
land gearriveerd. De president van
Oost Indonesië, Soekawati, heeft bij
zijn aankomst op Schiphol uiteenge
zet, hoe onbillijk het is geweest, dat
hij, noch de voorzitter van de West
Borneoraad zijn gehoord, terwijl de
vertegenwoordiger van de Republiek
wel werd toegelaten. Er is hier op te
leurstellende wijze met twee maten
gemeten, zo zei hij o.m.
Toch is ons bezoek aan de Ver
enigde Staten van groot nut ge
weest, want wij hebben in ruime
mate contact gehad met allerlei
kringen uit de Amerikaanse maat
schappij, zowel met regeringsauto
riteiten, als mensen uit de zaken
wereld en journalisten en ons be
zoek heeft althans dit effect gehad,
dat men zich in Amerika blijkbaar
voor de eerste maal er rekenschap
van heeft gegeven, dat er naast de
Republiek in Indonesië nog andere
staatkundige organisaties zijn, die
evenzeer zijn te beschouwen als een
belichaming van het Indonesische
nationalisme, maar die de weg van
samenwerking met de Nederlanders
hebben gekozen en die de strijd en
de terreur afwijzen.
Soekawati zal zeer spoedig naar In
donesië terugkeren. De beide minis
ters, die hem vergezellen, zullen nog
een paar weken in ons land blijven.
Dezer dagen zal men met de regering
in Den Haag uitgebreide besprekingen
voeren.
Ook Hamid II, sultan van Pontia-
nak, zei van oordeel te zijn, dat de
reis naar Amerika de goede zaak
geen schade heeft gedaan, al heeft zij
dan niet dat effect opgeleverd, dat
men zich er aanvankelijk van had
voorgesteld. Persoonlijk ben ik heel
tevreden over die reis, zei hij.
Mr. dr. Witteman
Minister van Binnenl. Zaken
Binnenkort is, aldus de „Volks
krant", de benoeming te verwachten
van mr. dr. P. J. Witteman uit Over-
veen tot minister van Binnenlandse
Zaken. Mr. dr. Witteman, die een ad
vocatenpraktijk heeft in Amsterdam,
is lid van het dagelijks bestuur van de
Katholieke Volkspartij. Hij is lid van
de Gedeputeerde Staten van Noord-
Holland en plaatsvervangend kanton
rechter in Amsterdam.
Zoals gemeld, zou minister-presi
dent dr. Beel de portefeuille van
Overzeese Gebiedsdelen overnemen.
Tot besluit van het Maria-Congres
te Maastricht werd, op het Vrijthof
door Z.Em. Kardinaal de Jong een
Pontificale Mis opgedragen. De aan
komst van de Kardinaal op het
Vrijthof.
Maria-avond te
Amsterdam
Vrouwelijke katholieke jeugd uit
het bisdom Haarlem was gister
avond in het Concertgebouw te Am
sterdam bijeen gekomen om ter ge
legenheid van het nationale Mbria-
congres te Maastricht hulde te bren
gen aan Maria. Aan deze mooie
avond verleende de Haarlemse Or
kestvereniging o.l.v. de dirigent Al-
bert de Klerk haar medewerking. Jo
Vincent, die deze avond zou optre
den, was door ziekte verhinderd, In
haar plaats zong de nog jeugdige so
liste Mea BakerNabermann. Na de
pauze hield pater Peters een geest
driftige rede over de taak van Ma
ria als middelares in onze tijd-
ROTTERDAM KRIJGT EEN GROTE
LUCHTVAART
TENTOONSTELLING.
Op 15 October zal in Diergaarde
Blij dorp te Rotterdam een groots op
gezette luchtvaart-tentoonstelling
worden geopend, welke zowel de
burgerlijke als de militaire lucht
vaart zal omvatten. De expositie zal
ten minste twee weken duren.
Men kan in Amerika thans in
brede kring weten, dat twee derde
deel van de bevolking van Indone
sië welke 75 millioen zielen telt, bit
ter tegen de Republiek is gekant.
Deze Republiek staat sterk onder
de invloed van Moskou en van de
daar opgeleide revolutionnairen.
Als de Nederlanders de strijd tegen
de Republiek niet voortzetten, dan
zullen wij het doen.
.sident dr. Beel begroet pre-
Soekawati bij 2ijn aankomst.
Schrijven van Duits
Episcopaat
Tijdens de te Fulda gehouden con
ferentie van Duitse bisschoppen heeft
het Episcopaat een gezamelijk schrij
ven gericht tegen het nieuwe regie
ment op het eigendomsrecht, welk
schrijven Zondag in alle kerken van
Duitsland is voorgelezen. In dit schrij
ven geven de bisschoppen uitdruk
king aan hun grote bezorgdheid over
de nood' waarin het huidige Duits
land verkeert als gevolg van de laat
ste wereldoorlog. Zij wijzen daarbij
op de noodzakelijkheid van een recht
vaardige verdeling der aardse goe
deren. Het beginsel van het privaat
bezit dient te worden gehandhaafd.
De nieuwe sociale orde mag niet een
omzetting worden van het privaat
bezit in staatsbezit.
Ook wijzen de bisschoppen op de
nood van de Duitse vluchtelingen en
zij uiten de wens dat in iedere pa
rochie de meer gegoeden deze vluch
telingen met geld en goederen
hulp zullen komen.
Tenslotte richten zij. zich tot de ge
allieerden om de vrijlating der krijgs
gevangen te verkrijgen, terwijl zij
tevens de winst verkregen door zwar
te handel en de onzedelijkheid brand
merkten.
De mijnwerkers te Gnimethorpe
(Yorkshore) hebben een plan om het
werk te hervatten verworpen. Hier
door duurt de ernstigste Engelse
mijnstaking sedert de oorlog voort. 54
mijnen hebben zich in de loop van de
tijd bij deze staking aangesloten.
Ontplooiïng van de schoonheid der ker
kelijke liturgie in Pontificale H. Mis en
een pontificaal sluitingslof. Een indruk
wekkend mooie optocht
(Van onze redacteur).
Terwijl we deze vluchtige indruk
ken schrijven op een balcon aan het
Vrijthof, zingt de Kardinaal-aarts
bisschop van Utrecht in de verte de
praefatie: „et virginitatis gloria per
manente, lumen aeternum mundo
effudit, Jesum Christum, Dominum
Nostrumdie, haar maagdelijk
heid bewarend over de wereld uit
goot het eeuwig licht, onze Heer Je
zus Christus" in welke woorden
de ganse hemelse heerlijkheid der
Moedermaagd op het congres de
ze dagen overwogen en ontvouwd
wordt samengevat en aan de opeen
gepakte- menigte met nieuwe kracht
en luister wordt voorgehouden.
Zou het Maria-congres slechts be
staan hebben in deze pontificale
Hoogmis op het Vrijthof, dan alleen
al zou het geslaagd zijn geweest.
Deze plechtigheid- is als de gouden
kroon, welike Maria in Maastricht op
het aanvallig hoofd wordt gezet, na
dat theologie en volksdevotie een
triduum lang haar met sieraden en
eretitels hadden bekleed als in een
wijdgeplooide mantel.
Het ruime, met bomen in het vier
kant omgeven Vrijthof, waarboven de
vijf torens van de St. Servaas uitkij
ken, is op gewone dagen een kiezel
steentjes-vlakte, maar nu begrint
met mensen-hoofden, duizenden en
duizenden, die het ogenblik der con
secratie verbeiden.
Het altaar een witte tombe met
gouden guirlandes is geplaatst op
het podium van het openluchtspel.
Naast het altaar staat, in een pyra-
mide van gele en oranje bloemen,
een verguld beeld van de Sterre der
Zee. Aan weerszijden de purperen
vlekken van vele prelaten (o.a. van
Haarlems Bisschop), de statige fi
guren van Malthezer ridders met het
witte kruis op hun lange zwarte
mantels, het felle rood van de gen-
til'hommes van de Kardinaal. Vóór
en achter het altaar een compagnie
soldaten in het herfst-groen.
De consecratie gaat geschieden.
Commando's weerklinken, geweren
worden gepresenteerd.
Tromgeroffel.
De Kardinaal zinkt in aanbidding
neer, en heft. terwijl de trompetten
schallen, het Lichaam des Heren om
hoog in een ademloze stilte.
Hoog in de gaas-blauwe lucht kle
pelt het klokkespel van de St. Ser-
Tijdens de zegening van de duizen
den die deze Mis bijwoonden.
vaas het kwartier-wijsje: „Maria te
Moeder, de Moeder van God...."
minnen welk zalig genot, zij is onze
Wierookwolken waaien als sluiers
oVer de kasteelbouw van het open
luchtspel, de kaarsen-vlammetjes op
het altaar dansen in de zachte na
jaarsbries, die speelt met de altaar
dwaal en met de witte paramenten.
Opnieuw tromgeroffel, en verhe
ven op de handen van de Kardinaal
en op de schal der trompetten, gaat
de gouden kelk omhoog.
Korte commando's.
Dof ploffen de geweren als zij op
het verwulft van het podium worden
afgezet.
Geen regisseur, hoe knap ook, kan
de regie der „Goddelijke Liturgie" in
de verste verte evenaren.
Het ruisen en roezen van de me
nigte golft weer af en aan als in de
branding van de zee. Een enkele mo
tor ronkt in het zij-schip van deze
hemelwijde, blauwe koepelkerk, waar
de gelovigen in- en uitlopen, ko
mend van of gaande naar het plein
Voor de O. L. Vrouwe Basiliek. Daar
pontificeert de bisschop van 's-Her-
togenbosch, terwijl tegen de toren
wand onder een rode troonhemel is
gezeten Z. Em. Kardinaal Van Roey,
aartsbisschop van Mechelen en offi
cieel nog altijd „primaat der Neder
landen". Volgens de eisen van de
kerkelijke etiquette was het niet mo
gelijk, dat de aartsbisschop van Me
chelen tegelijkertijd in dezelfde stad
pontificeerde met het hoofd der Ne
derlandse kerkprovincie. Deze func
tie werd daarom overgenomen door
de suffragaan-bisschop van den
Bosch. De Kardinaal nam deel aan
de plechtigheid als anders in een
„Mis met pontificale assistentie",
bleef echter gekleed in de scharlaken
cappa magna, waarvan het rood ver
vloeide met het rood van de troon
hemel.
Ook hier prelaten en Malt'heser
ridders, ook hier één vast-aaneenge-
sloten menigte, welke in één mach
tig koor de Gregoriaanse gezangen
zong van de Mis „Salve sancta pa
rens" Gegroet, heilige Moeder",
de Votiefmis ter ere van O. L.
Vrouw.
Hier werd een Franse preek ge
houden door de% bisschop van Na
men; op het Vrijthof sprak pater
Hupperts, Montfortaan.
Bij de plechtigheid op het Vrijthof
werd Z. Em. Kardinaal De Jong ge
assisteerd door mgr. dr. Eras uit
Rome als presbyter-assistents, troon-
diakens waren de deken van Amster
dam, mgr. Van den Burg en de se
cretaris van de bisschop van Roer
mond, diakens de deken van Meers-
sen en pastoor Geertman uit En
schede, terwijl de toegevoegde pre
laten mgr. Bekkers en mgr. Verhoe
ven ter weerszijde van de zetel van
Z. Em. stonden.
Aan het einde der plechtigheid
heeft kardinaal De Jong, daartoe als
legaat gemachtigd, de pauselijke ze
gen met volle aflaat gegeven.
Terwijl Z. Em. de menigte zegen
de presenteerden de soldaten het ge
weer en voor en na galmde het ba
zuingeschal.
In de rode vlam van de cappa
magna daalde Z. Em. Van het po
dium af, voorafgegaan door de „in
vertraagde pas" marcherende solda
ten en van de purperen prelaten-
schaar.
Met vele extra-treinen en honder
den bussen was in de loop van de
morgen de bevolking van Maastricht
verveelvoudigd, zodat de straten
boordevol waren. Tegen de tijd, dat
de Mariale feesststoet door de straten
gingen trekken, kookte de stad bijna
over. Het was een grootscheepse 3-
October-drukte, maar de stemming
was kalm en ernstig, geheel in stijl
met de optocht, welke zeer godvruch
tig en vroom was.
De stoet beeldde uit de rozenkrans
met haar gebeden en geheimen, was
prachtig van samenstelling en duur
de ongeveer twee uur. Met respect
voor de vele schone optochten, welke
voorheen en ook wel weer in de toe
komst door Leiden trokken, aan de
Maastrichtse Mariastoeet kunnen ze
niet tippen.
De rozenkrans werd door de dui
zenden deelnemers aan de stoet kraal
voor kraal af- en door de toeschou
wers meegebeden. Zij begon met het
kruisteken, waarbij een namaak van
het miraculeuse kruis van de voor
stad Wijk werd vooruit gedragen.
Uit de geloofsbelijdenis werd de
Verrijzenis genomen. Op een praal
wagen rees een edele Christus-fi
guur (als we 't zo mogen zeggen „in
levende lijve") uit het geopende graf
op, aangestaard door de vrouwen, die
het lijk kwamen balsemen.
Het „ik geloof in de Katholieke
Kerk" werd verzinnebeeld door mis
schien wel duizend kleurige banieren
en vlaggen, die pis een veroverend
leger door de straten gingen. Daarna
het „eeuwige leven'' door een wolk
van bruidjes en een wagen als een
berg van witte engelen, waarboven
in de top het Jezus' Kindje zat te
spelen met de wereldbol. Daarna een
mooie kindergroep van het vijftig
maal herhaalde „Wees Gegroet".
Met dramatische kracht en gedurfd
realisme werden de „geheimen" uit-
I gevoerd. Bij de blijde geheimen werd
een troep echte schapen met als Pa-
lestijnen verklede herders uitgedre
ven voor de wagen met de stal van
Bethlehem. De Drie Koningen kwa
men in Oosterse statie achteraan met
een gevolg van groezige Bedoeïnen
en „heuse" kamelen.
Aangrijpend was het droef ge
heim: de kruisdraging Van Christus,
door de spelers van het passie-spel
in Tegelen. Omgeven door gillende
en „Kruisig Hem!" krijsende benden,
voorafgegaan door de Romeinse
hoofdman te paard, sleepte een in 't
wit geklede Christus wankelend en
hijgend het kruis door de straten van
Maastricht, een figuur zo deernis
wekkend en beklagenswaardig, dat
da toeschouwers de tranen in de
ogen schoten.
Het glorie-vol geheim was de ten-
hemel-opneming van Maria, een sta
tige praalwagen met de H. Maagd en
verbaasd-opkijkende apostelen.
Na de rozenkrans werd de litanie
gebeden; een lange rij wandelende
Madonna's in witte gewaden met
gulden schoudermanteltjes, die ieder
Maagden", waarbij enige honderden
Tongerse meisjes in zacht-gele gewa
den zingend en palmenwuivend, in
langzaam rhythme voortschreden.
Meesterlijk was de praalwagen
„Koningin der Engelen"; een opgaan
de reeds in bonte koorkappen gehul
de engelen, waarboven de gekroonde
Koningin zetelde.
Het „Koningin der Belijders" had
de ontwerper van de stoet aanleiding
gegeven de heiligen van Maastricht
en omgeving in te lassen: een zeer
goede praalwagen met St. Servatius
en zijn kerk erop en voorts vele an
dere heiligen te voet o.a. St. Rochus
met zijn hond. Een van de mooiste
praalwagens was St. Hubertus in
een romantisch bos, terwijl hij neer-
knield voor het hert met het kruis
tussen het gewei. Een hele troep, wat
magere koeien ging uit voor de wa
gen van St. Brigida, de patrones van
de landbouw, die op een troon van
uitgestorte appelen en peen had
plaats genomen.
Het tweede gedeelte van de stoet
met de talloze, door de textielnood
dikwijls niet al te fraai geklede hei
ligen, zakte wat af in vergelijking
met het eerste gedeelte; maar er
kwamen weer prachtige groepen: het
leger van zingende maagden bij de
„Koningin zonder erfsmet ontvan
gen", het werkelijk schattige „Konin
gin van de Rozenkans" met een kra
lenkrans van rozen-dragende bruid
jes en tot slot (het „Lam Gods" niet
bijster geslaagd) een schip (de Kerk)
met in de voorsteven het genade
beeld van de „Sterre der Zee". Het
was een goed-opgezette praalwagen,
waarbij echte geen rekening was ge
houden met het feit, dat een tractor
vlak vóór het genadebeeld moest
worden gespannen, waardoor aan de
luister van het genadebeeld enigs
zins te-kort werd gedaan.
Overal langs de kronkelende weg
werd (begeleid door het orgel, dat
in het schip speelde) door de toe
schouwers het „O, reinste der schep
selen, o Moeder en Maagd" gezongen,
met welk lied de heerlijke stoet ein-
d'igdigde.
Op het Vrijthof, waar de kardina
len en bisschoppen de stoet reeds
hadden bewonderd, had de ontbinding
van de stoet plaats en werd ter slui
ting van het Maria-congres een mas
sale vergadering gehouden waarop
mgr. Cruysberghs Maria verheerlijk
te en waarop ook de beide Kardina
len het woord hebben gevoerd.
Het Pontificaal Sluitingslof overtrof
1 pracht en praal al wat des morgens
n des middags te zien was geweest.
Op het Vrijthofaltaar stond het Aller
heiligste uitgesteld in een monstrans,
welke als een juweel fonkelde in het
helle licht der schijnwerpers, en rond
het altaar lagen twee kardinalen en
elf bisschoppen geknield, allen in vol
ornaat, gemijterd en gestafd, behal
ve kardinaal van Roey, die de Cappa
Magna droeg.
Het beeld van „De sterre der zee"
was uit de basiliek gedragen en stohd
in zijn blauwe sleepmantel naast het
altaar opgesteld. Bij de Malthezerrid-
ders, in hun zwarte en rode unifor
men, had de minister-president, Dr.
Beel, in eenvoudig zwart plaatsgeno
men. Een vurige Maria-predicatie
werd gehouden door Mgr. Cruys
berghs uit Leuven, waarna hunne
Eminenties de beide kardinalen een
toespraak hielden. Geknield voor het
H. Sacrament is kardinaal de Jong
de duizenden en duizenden toehoor
ders voorgegaan in een hernieuwde
toewijding aan het H. Hart van Ma
ria, waarna Zijne Eminentie de zegen
gaf met het Allerheiligste. Ook thans
werden met commando's, tromgerof
fel en trompetgeschal aan de aller
heiligste Majesteit, die wij 's middags
nog zo getrapt, geslagen en uitge
worpen in de straten hadden zien af
gebeeld, de militaire eerbewijzen ge
bracht. Onder een baldakijn werd de
Monstrans midden door de neerzij
gende menigte naar de pastorie van
de St. Servaas gebracht.
Daarna begon de uittocht der pre
laten. Eerst soldaten, ridders, kanun
niken, toen de elf bisschoppen met
witte koorkappen, goudglanzende
mijters en kromstaven, een schouw
spel van wonderlijke schoonheid. Ten
slotte daalden de kardinalen van
Mechelen en Utrecht van het podium
omlaag in hun rode plechtgewaden
van streelzijde, luide toegejuicht door
de mensenzee. De glorie van Maria
te Maastricht was ten einde. In een
wereldstad kon het niet drukker zijn
dan na de sluiting van het congres.
Stromen van mensen schuifelden over
en weer op de Maasbruggen. Het was
feestelijk in de stad, in enkele straten
werden concerten gegeven, maar
nergens sloeg de feeststemming over
het symbool van een „aanroeping met in uitgelatenheid of kermispret, al
zich droegen. Een ontzagwekkend I heeft het nog lang geduurd eer ieder-
schouwspel bood het „Maagd der een te ruste was.
