'Dood of levend:
ik zal er zijn'
REGIO
Geen staking van 'Leidse' buschauffeurs
Leidenaar gelooft straatverkoper op zijn woord
Veteraan op wacht
GERECHT
m net station wordt men. En op één plek in die
Hartevelt is in trek
Jan Wolkers komt kunstwerk op zijn verjaardag onthullen
VRAAG
fietsenstalling bij station Leiden Centraal tussen de stationsrestaura-
en de Joop Walenkamp-tunnel ziet er niet uit, vindt een aantal Leide
rs. Tussen die rekken van de stalling ligt veel papier en karton. De ver-
iting is nagenoeg uitgevallen doordat de tl-buizen aan het einde van
j hun levensduur zijn geko-
77 7 jy fietsenstalling ligt al ja-
elKC dug geveegd renlang de tegelvloer
open. Boze brieven naar
gemeente hebben tot op heden niets opgeleverd. WANDA VAN SAN-
van de dienst Milieu en Beheer geeft een toelichting.
it doet
icien aan
'proble-
flhetmo-
lijke. Het
fcbleem met de verlichting daar is dat die tl-buizen van de NS zijn
fcdat de lampen als het ware onder het perron hangen. We hebben
taiact opgenomen met de Spoorwegen en de problemen gemeld. Ik
jb het idee dat de zaak daar snel wordt opgepikt"
i de kapotte bestrating?
)ok dat is doorgeven aan de betreffende afdeling van de gemeente.
Ik daarvan heb ik de indruk dat het binnenkort wordt hersteld."
ft het zwerfvuil over.
wordt bij het station elke dag geveegd door medewerkers van de
neente, zowel met de hand als met veegwagens. Daarnaast wor-
i de prullenbakken dagelijks geleegd. Probleem met de fietsenrek-
is dat vegers daar met hun bezems maar moeilijk tussen kunnen
men. Om dat probleem te ondervangen wordt het zwerfvuil tussen
ekken één keer in de week weggehaald door een speciale ploeg
is uitgerust met zogenaamde knijpers."
UIT DE ARCHIEVEN
de problemen bij de gemeente bekend
we ko-
n er re-
natig en
ir aanlei-
gvan de
:hten
we er
:nog een
r extra
nkij-
P-"
St: Eric-Jan Berendsen
foto: Henk Bouwman
1980, maandag 30 juni
J)RSCHOTEN - Terwijl de regen met bakken uit de hemel viel, opende
A-burgemeester L. Marselis zaterdagmiddag het eerste gedeelte van de
ishaven van de Watersportvereniging Voorschoten in de Kerksloot aan
Molenlaan. Marselis knipte een lint door dat over de sloot was gespan-
k. Foto: archief Leidsch Dagblad
ito's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
latsing 2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
106 t.n.v. HDC Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
Isch Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
e balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
«10 1955, Donderdag 30 Juni
DEN - Het was 22 Januari 1953, dat Iskar Aribo voor het eerst Bach's
ie Messe' met zijn Toonkunstkoor in onze stad uitvoerde, nadat men
dit monumentale, ja gigantisch opgebouwde en vrijwel geheel contra-
tisch geschreven werk hier reeds eerder kennis had gemaakt in de im-
erende verklanking der Bachvereniging onder leiding van dr. Anthon
der Horst.
roep van de Leidse weergave had het oor van de Holland Festival-organi-
iren bereikt en deze keurden Aribo's reproductie waardig in het pro-
nma op te nemen. Een feit, dat Leiden zich tot eer mag rekenen! Wie
io's ernst en toewijding kent, zijn onverflauwde ambitie dit koor te voe-
naar de religieuze geest en het technisch kunnen, vereist voor deze ma-
rale Bach-opgave, begrijpt deze geste volkomen en waardeert haar. Nie-
nd kan ontkennen dat de wijdingsvolle sfeer voor zulk een grandioze
ichreproductie, gisteravond in de Hooglandse Kerk, een unicum was. De
stilte, welke na de laatste tonen in deze machtige tempel heerste,
ilzeggend! Men had enige uren in de regionen van het boventijdelij-
loefd.
De redacteuren Eric-Jan Berendsen en Ad van
Kaam stonden gisteren met de Citroënbus van
het Leidsch Dagblad op station Leiden Centraal.
Ze tekenden daar de volgende verhalen op.
DONDERDAG 30juni 2005
Het is nog geen half twaalf op woens
dagmorgen als er al zeven mensen
staan te wachten voor de viskraam van
Willem Hartevelt. De 19-jarige Katwij-
ker is telg uit een visfamilie. Zijn vader
stond 27 jaar bij het station, Willem is
aan zijn derde jaar bezig. „Het is hier
een gouden stek", zegt hij terwijl hij
bezig is de kraam te openen. „Je hebt
hier van alles, van vaste klanten tot
passanten, maar er is altijd aanloop."
En inderdaad, de taxichauffeurs, amb
tenaren van het Belastingkantoor
maar ook gehaaste treinreizigers we
ten de vis van Hartevelt te vinden. Hij
is blij met zijn plek vlak voor het sta
tion, maar wil toch wel een puntje van
kritiek kwijt.
„De bouw aan de Stationsflat ligt al
weer een tijdje stil. Jammer, want
dwars over het Stationsplein is een
route getrokken voor het bouwverkeer.
Die route is afgezet met roodwitte
blokken die gewoon op het plein
staan. Ik heb er al een aantal verscho
ven zodat ik wat meer ruimte heb voor
mijn terrasje. Mijn advies aan de ge
meente? Haal die lelijke blokken weg
zolang er niet gebouwd wordt aan die
flat. Dat maakt het plein er in elk geval
een stukje fleuriger op en ik heb iets
meer ruimte."
'De papierbak
is altijd vol'
Bewoners van de flats aan het
Schuttersveld klagen over de al
tijd volle papierbak op het par
keerterrein aan het begin van
de Aloëlaan. Volgens een aantal
omwonenden wordt de bak ge
vuld door een aantal winkels en
bedrijven die in de buurt zijn
gevestigd. Bovendien stoppen
er geregeld 'vuiltoeristen' die de
bak ook volstouwen met pa
pier. Het resultaat is troep,
want de bak zit regelmatig
overvol. Of grotere en meer
bakken, of vaker legen, luidt het
advies van de buurt aan de ge
meente.
Een maquette van het kunstwerk van Jan Wolkers. Archieffoto: Hielco Kuipers
Een jaar geleden deed Jan Wolkers
in deze krant uitgebreid kond van
het kunstwerk dat hij in opdracht
van de gemeente Leiden ging ma
ken voor het Stationsplein. Een half
jaar geleden stond er gedurende
een paar dagen een maquette van
zijn hand voor de taxistandplaats. In
de tussentijd leverde jan en alleman
kritiek, niet alleen op het ontwerp
van Wolkers - het zou te veel lijken
op een ander beeld van zijn hand -
maar ook op de plek waar het zou
moeten komen. Inmiddels is het
verdacht stil geworden rond de sta
len sculptuur. Komt dat kunstwerk
er nog, of hoe zit het?
Ruud Hessing, de wethouder die is
belast met cultuurzaken, is extern
bezig, zo laat Hette Quispel na
mens de gemeente weten. Hij heeft
het druk. Maar ze gaat op zoek
naar iemand in het stadhuis die er
meer van weet. Een kwartier later
belt haar collega Fons Delemarre
terug. „Dit jaar nog", meldt hij
monter. „Ik kan alleen nog niet
precies zeggen op welke datum."
Maar die dag heeft Wolkers al wel
in zijn agenda genoteerd. „Op 26
oktober", laat hij opgewekt weten
vanaf Texel, het eiland waar de in
Oegstgeest geboren en in Leiden
opgegroeide auteur en beeldend
kunstenaar sinds jaar en dag
woont en werkt. „Op mijn tachtig
ste verjaardag, om precies te zijn.
Dat ben ik al met Jetteke Bolten
van De Lakenhal overeengekomen.
Ik ga het zelf onthullen. Weten ze
dat nog niet bij de gemeente? Goh,
ga het ze dan gauw vertellen."
Dat nieuws moet even inwerken
op voorlichter Delemarre, die zich
evenwel snel en sportief herstelt.
„Laat ik het juist formuleren", zegt
hij op bedaarde toon. „Als de kun
stenaar dat graag wil, dan zou dat
een aardig streven zijn om dat ook
te bewerkstelligen. Waarom niet?
De plaats is trouwens al wel be
paald. Op die granieten ophoging
voor de hoofdingang van Leiden
Centraal."
Correct. Zo had de kunstenaar in
kwestie het ook bedacht. ,,A1 zit je
wel met die hoge lichtmasten daar.
Die staan eigenlijk in de weg. En
mooi aansluiten bij het Chinese
restaurant en die supermarkt doet
het ontwerp ook niet", zegt Wol
kers.
Die vervolgens komt tot een op
merkelijke uitspraak, die veel van
zijn criticasters de wind uit de zei
len zal nemen. „Van mij mag het
gerust ook aan de achterkant van
het station komen, hoor. Aan de
kant van Oegstgeest. De zeezijde,
zeg maar. Misschien is dat wel een
mooiere plaats. Dan komt dat licht
in de top, in de kleur van de Leidse
Rijn en indachtig het palet van
Rembrandt, ook beter tot zijn
recht. Dat geeft bij avond een feeë
riek schijnsel. Ja, wat een mooi
woord, hè."
„Mmm", zegt Delemarre van de
gemeente. „Het is een optie. Voor
alsnog gaan we uit van de voor
kant. Maar in de totale ontwikke
ling van het stationsgebied zou het
wel eens beter kunnen uitkomen
aan de achterkant. Daarmee kun
nen we experimenteren. Daar ko
men we wel uit."
Goed, één ding is zeker: 26 oktober
is de dag dat het kunstwerk van
Wolkers door hem wordt onthuld.
„Schrijf er maar bij: dood of le
vend, ik zal er zijn. Aan de voor- of
aan de achterkant. Dat maakt me
niet uit."
Het openbaar vervoer in Amster
dam, Rotterdam en Utrecht lag gis
teren plat. De chauffeurs staakten
voor meer loon en wilden door niet
te werken een doorbraak forceren in
het CAO-overleg voor gemeente
ambtenaren. Bij het Leidse station
reden de bussen echter af en aan.
Logisch, want de 'Leidse' chauffeurs
zijn geen ambtenaar. Maar mis
schien zijn ze wel solidair met hun
collega's.
Toch maar even vragen bij het infor
matieloket van Connexxion of dat zo
is. „Vraagt u het even aan de chauf
feurs zelf', aldus een vriendelijke
dame achter de balie. „Zij zitten een
stukje verderop in hun kantine."
Daar aangekomen blijken ze weinig
spraakzaam. „We mogen niets zeg
gen", aldus een van de chauffeurs.
„Met vragen kunt u naar Hilversum
bellen. Daar wordt de staking geco
ördineerd." Heeft u daar misschien
een nummer van? „Kijk maar op in
ternet."
Vriendelijke mensen die chauffeurs.
Staking (2)
In diverse grote steden lag het open
baar vervoer door staking van het
bus- en trampersoneel bedrijven gis
teren plat. In Leiden was er wat dat
betreft geen vuiltje aan de lucht. Alle
bussen van Connexxion reden, maar
die onderneming is dan ook geen
gemeentelijk vervoersbedrijf. Had
een forens als Steph Scholten, ma
nager collectiebeheer bij het Rijks
museum van Oudheden, nog last
van vertragingen?
„Nee hoor. Ik ben vanochtend in
Amsterdam zoals altijd op mijn fiets
je van mijn huis naar het station ge
reden. De trein ging keurig op tijd.
Vervolgens ben ik zoals altijd naar
het museum gelopen, een stukje
maar. Nu sta ik weer op Leiden Cen
traal, want ik heb straks een lezing in
Den Haag. Gelukkig is die in de Ko
ninklijke Bibliotheek en die ligt vlak
bij het station. Ik ben vandaag dus
wel voortdurend onderweg maar
heb eigenlijk geen centje pijn."
Leidsch Dagblad
Directie: T Klein en H de Wit
E-mail: directie.hdcuz@hdc nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor,
Hugo Schneider
E-mail: redactie.ld@hdc nl
DKANTOOR
veltstraat 82. Leiden, tel. 071-5 356 356
Postbus 54,2300 AB Leiden,
leningstijden van de receptie zijn:
dag tot en met donderdag
8.30 -16.30 uur
g van 08.30 -12.30 uur
tie fax 071-5 356415
tentie fax 071-5 356 325
eberichten: overlijden, geboorte, jubilea
dere familieberichten, desgewenst met
|Jn/of afbeelding, via www.hdcmedia.nl of
Smail: familleberichten@hdcnl. Indien
I i-mail: tel 072-5196699.
ITENTI EVERKOOP
tenties m.b.t.:
072-6813661
trend goed: 023-5150543
teel: 075-6813677
ge detailhandel: 071-5 356 300
mebureaus kunnen contact opnemen
075-6813636
SSERVICE
-711 (gratis)
tl 072- 5196800
CEMENTEN
•ruitbetaling (acceptgiro)
Sfjo,20 (alleen aut. ine.)
'56.70 p/j €216,90
}£.ees die ons een machtiging verstrekken
t automatisch afschrijven van het
lementsgeld ontvangen €0,50 korting
staling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging. 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
OPZEGGEN
Opzeggen van abonnementen: uitsluitend
schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van
de abonnementsperiode, ta.v. afdeling
lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie
www.leidschdagblad.nl of KvK-nummer
37014187.
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Ruim een half uur staat hij nu al op het sta
tion, in zijn uniform, de baret strak naar achter
getrokken, de onderscheidingen op zijn borst
trots vooruitgestoken. Wim Veltman (70) uit
Alphen aan den Rijn is op weg naar Den Haag,
maar hij gaat niet zonder zijn maatje. „Die zou
met de bus komen", zegt Veltman, inmiddels
toch wel wat ongerust. „We gaan altijd samen,
maar hij is zeker wat verlaat."
Het doel van Veltman is het Binnenhof, waar
gisteren de allereerste Veteranendag zijn be
slag heeft gekregen. Een nieuw evenement dat
in de plaats is gekomen van de jaarlijkse her
denking in Wageningen. „Daar hield prins
Bemhard altijd zijn défilé bij het hotel waar de
Duitsers in 1945 de overgave hebben gete
kend. Dit jaar heeft kroonprins Willem-Alexan-
der de honneurs voor zijn overleden grootva
der waargenomen, maar het was wel de laatste
keer. De Veteranendag is nu op de verjaardag
van de prins. Wat een man was dat."
Veltman sloeg Wageningen nooit over. Ook op
herdenkingen in Groesbeek, Holten en Apel
doorn is hij steevast van de partij. „Vanzelf
sprekend ben ik daar. Met mijn maten uit
Nieuw-Guinea en Korea, want daar heb ik ge
vochten. Ik was marinier, meneer. Nederland
telt zo'n 15.000 veteranen. Niet alleen uit de
grote oorlog. Ook Bosnië, Cambodja en nu dus
ook Irak heeft zijn veteranen. Wie is geweest
en wie is teruggekeerd, is automatisch vete
raan."
Een uur later staat hij met de zon op zijn baret
nog steeds op wacht voor het station, haast
bewegingloos en de blik strak gericht op de
bussen. Je ziet hem denken: hij moet nu toch
onderhand wel komen. Anders is de dag voor
bij zonder twee van zijn veteranen-
Veteranen uit diverse oorlogen doden hun tijd met wachten. Foto: GPD/ Koen van Weel
Help je een vage kennis uit de brand
en dan krijg je dit. Stank voor dank.
Moet je ineens wegens heling voor
de politierechter verschijnen. De
Leidenaar van Ethiopische afkomst
die vandaag de rechtszaal komt bin
nenstormen, is dan ook hoogst gepi
keerd. Hij is vastbesloten om onder
geen enkele voorwaarde schuld te
bekennen. Ook al kocht hij bewust
van een dronkaard op straat voor
een tientje een gloednieuwe spijker
broek.
Dat het prijskaartje van V&D er nog
aan zat, betekent nog niet dat hij
kon vermoeden dat er iets niet in de
haak was, vindt de Leidenaar. Het
prijskaartje heeft hij niet eens onder
ogen gekregen, sputtert hij tegen:
„Voor ik die broek in handen kreeg,
knipte hij dat eraf."
Weliswaar heeft de straatverkoper
U
een zwaar alcoholprobleem, toch
kwam hij op de Leidenaar geloof
waardig over. „De man sprak mij na
melijk aan in mijn eigen taal, in het
Ethiopisch, en zweerde tot meerdere
malen toe dat die broeken niet ge
stolen waren." En als je zweert moet
je hoe dan ook de waarheid spreken,
nietwaar? Het ritueel maakte in elk
geval zo'n indruk op de Leidenaar
dat het spoortje argwaan dat hij aan
vankelijk nog had als sneeuw voor
de zon verdween.
Ook toen de verkoper zijn verhaal
veranderde, vond de Leidenaar dat
niet verdacht. Of die broeken nu ge
vonden waren, zoals de man eerst
beweerde, of gekocht, wat maakt het
eigenlijk voor verschil? Zolang hij
maar wist dat de broek niet gestolen
was, daar ging het de Leidenaar om.
De rechter knippert nogmaals goed
met zijn ogen. Verstaat hij de man
wel goed? „Het is toch allemaal
kletskoek!", roept de rechter licht ge-
ergerd uit: „Ik koop anders nooit een
spijkerbroek voor een tientje op
straat. Broeken koop je in de winkel,
niet op straat." Wordt het je daar
toch aangeboden, dan denk je di
rect: dit is geen zuivere koffie, vindt
hij. „Waarom zei u niet meteen 'la
zer toch op' tegen hem", wil de
rechter weten.
De man zucht ongeduldig. Hij ziet
dit duidelijk anders. „Ik voel me niet
schuldig, hoor. Ik heb helemaal niets
verkeerds gedaan", zegt hij. Het ge
zeur heeft naar zijn smaak trouwens
wel weer lang genoeg geduurd. Mag
hij nu gaan? Maar nee, de rechter en
officier zijn nog niet klaar met hem.
„V&D verstopt spijkerbroeken en
wie ze vindt mag ze houden", roept
de officier honend uit in zijn conclu
sie. „En als je te laat bent dan kan je
hem voor 10 euro van iemand over-
kopen." Mocht dit het geval zijn,
dan moeten toch maar eens wat
meer mensen in Leiden gaan shop
pen, verklaart hij spottend. De man
had toch op zijn allerminst kunnen
vermoeden dat de broek van diefstal
afkomstig was. „Maar u gelooft ie
dereen, zegt u. Daar moet dan maar
eens aan gewerkt worden." Hij wil
daarbij de Leidenaar niet van een tip
onthouden. „Hoe harder mensen
zweren, hoe meer argwaan u hoort
te krijgen."
De rechter sluit zich daar volledig bij
aan en legt de man een boete van
150 euro op. De gepikeerde Leide
naar is sportief. Hij weet wanneer hij
een strijd heeft verloren en toont
zich een goede verliezer. „Oké", zegt
hij schouderophalend en loopt rus
tig de zaal uit.
Floor Ligtvoet
