KUNST CULTUUR Rembrandtjaar met zestien exposities 'Wie nu nog zingt, krijgt vliegen in zijn mond' Ouderen aan de blokfluit B.B. King komt heus terug Geert van Kesteren lid van Magnum Photos Ballet der vuilnismannen Indonesië in Nieuwe Kerk m amsterdam/gpd - Een vuilnis man die een zak in de vuilnis wagen gooit is een kwestie van smijten. Maar een danser die een danseres laat zweven? Vanuit die gedachte maakte choreografe Krisztina de Cha- tel de voorstelling 'Zooi', een samenwerking van dansers en vuilnismannen, straatvegers en hun wagens. Krisztina de Chatel kwam op deze gedachte toen ze naar haar dansstudio fietste:Als ik kijk naar hun routinebewegin gen, zie ik een bijzondere li chamelijke kracht en energie. In hun felgekleurde pakken gooien ze met een prachtige swing zakken de wagens in. Hun werkzaamheden en be wegingen verbind ik met mijn dansmateriaal. 'Zooi' is gratis te zien op 5, 6, 7 en 8 juli tijdens een tocht van het Amsterdamse Leidseplein naar het Vondelpark, die om 17 uur begint. woensdag 29JUni 2005 muziek recensie Louis du Moulin B.B. King in Ahoy' in kader van '8oth Birthday Tour'. Voorprogramma: Joe Bonamassa. Bijgewoond: 27 juni. Niks afscheidstoumee dus. Zo wel in woord als gebaar maakte B.B. King gisteravond in het af geladen Ahoy' korte metten met de vooruitgesnelde ge dachte dat zijn concertbezoek moest worden beschouwd als zijn laatste kunstje voor zijn Nederlandse fans. Met name door middel van zijn snaren liet The King Of The Blues weten dat troonsafstand voor hem ab soluut geen optie is zolang zijn geest en lichaam hem in staat stellen te blijven optreden. Natuurlijk moet de oude mees ter in het zicht van zijn tachtig ste verjaardag (16 september) meer zijn momenten kiezen. Vergeleken met zijn vorige visi te aan Rotterdam drie jaar gele den (toen vooraf de jarige An- dré Hazes hem als superfan verraste met zijn complete oeu vre in een box met 25 cd's) is het netto uitlekgewicht van de podiumkolos King verder afge nomen. Zijn achtkoppige Blues Band mag/moet hem aanmer kelijk langer introduceren en als de levende legende dan na pakweg een kwartier inleidende schermutselingen ten tonele verschijnt duurt het ook best even voordat hij ook de indruk wekt helemaal bij de les te zijn. Maar als King vervolgens een maal los komt, dan haalt hij ook een kleine anderhalf uur lang zijn hoogste, unieke ni veau. Regelrecht aan flarden zingt hij de aanvankelijke ver moedens dat zijn stem niet meer de kracht van weleer heeft en zijn geliefde Lucille (zijn gi taar) wordt door hem bespeeld met de scherpte van een jonge god. Daarbij is King tussendoor voor zijn publiek nog wat na drukkelijker dan voorheen Opa Knuffel, die zichzelf ook met een corrigeert zodra hij denkt te ver te zijn gegaan. Het vrouw onvriendelijke Just Like A Wo man' wordt zodoende direct weggepoetst met het aanslui tende 'You Are My Sunshine'. Zijn als vanouds swingende bluesrecept wordt op deze tournee beslist flink versterkt door het gebruik van twee enorme videoschermen. Geen Mona-toetje dat B.B. trekt gaat meer verloren, zijn vingeracro- batiek is voor iedereen te vol gen. Daarnaast wordt dankzij deze blikvangers de wisselwer king tussen hem en zijn gedre ven begeleiders meer geaccen tueerd. Zodat ook iedereen (zo nodig) nog eens kan constate ren dat in deze gelikte show de muziek toch nog altijd centraal staat. Amsterdam - In de Nieuwe Kerk in Amsterdam zijn vanaf 17 de cember ruim driehonderd top stukken uit het Nationaal Mu seum van Indonesië in Jakarta en het Rijksmuseum voor Vol kenkunde in Leiden te zien. Dat heeft de organmtie van de ten toonstelling 'Indonesia: de ont dekking van het verleden' maandag bekendgemaakt. In de Nieuwe Kerk zijn onder meer zes grote beelden uit de Singasari periode (13de eeuw) te zien en belangrijke goud vondsten en paleisschatten uit Sulawesi, Lombok en Bali. De tentoonstelling bevat veel ma teriaal dat nooit eerder werd tentoongesteld. Vanaf 1862 ver deelden het Museum Nasional in Jakarta en het Rijksmuseum voor Volkenkunde te Leiden hun collecties. Het is voor het eerst dat de collecties weer bij elkaar worden gebracht. Ze zijn vanaf 15 augustus eerst in Ja karta te zien en aansluitend in de Nieuwe Kerk. a* Connery. Foto: AP itouchables' men terug leiden - Op tentoonstellingsge- bied wordt 2006 een echt Rem brandtjaar. Meer dan zestien tentoonstellingen in musea in Leiden, Amsterdam, Den Haag en waarschijnlijk ook Rotter dam staan in het teken van het vierhonderdste geboortejaar van de schilder. Gerben Baaij, bestuurslid van Stichting Rembrandt 400, re kent op anderhalf miljoen be zoeken van 900.000 mensen. Hij schat dat de helft uit het buitenland zal komen: ,,Ik ver wacht ongeveer dezelfde be zoekersaantallen als in 1990 tij dens het jubileumjaar van Van Gogh. In Leiden zijn drie exposities gewijd aan de beroemdste be woner van de stad. De Lakenhal is de komende weken zelfs dicht om de vaart te zetten ach ter de renovatie die klaar moet zijn als de drie tentoonstellin gen een aanvang nemen. De eerste, over de moder van de schilder, begint in december van dit jaar. In Amsterdam zullen maar liefst twaalf tentoonstellingen te zien zijn, verdeeld over het Rijksmuseum, het Van Goghmuseum, het Gemeente archief, het Bijbels Museum, het Joods Historisch Museum en natuurlijk het Rembrandt- huis. De onderwerpen variëren van een persoonlijke crisis van de meester tot Rembrandts concurrenten van weleer en kunstenaars die door hem wer den geïnspireerd. Hoogtepunt van het program ma is de tentoonstelling in het Van Goghmuseum. Voor het eerst worden hier de twee be roemdste schilders uit de ze ventiende eeuw bijeengebracht: Rembrandt en Caravaggio, de Nederlandse en de Italiaanse meester van de barok Er wor den twintig topstukken ge toond. Het Rembrandtjaar speelt zich niet alleen af in musea. In Lei den wordt hard gewerkt aan al lerlei plannen. Op 15 juli, Rem brandts geboortedag, gaat in Theater Carré een musical over het leven en werken van Rem brandts in première. De Britse regisseur Peter Greenaway werkt bovendien aan een film over hem: Nightwatching. Greenaway is ook betrokken bij een speciale Nachtwacht-ten toonstelling in het Rijksmuse um van Amsterdam. Eerste Hollander in vermaard collectief num zulke hoge maatstaven met betrekking tot integriteit en esthetiek kan hanteren. Dat uitgerekend Parr zich heeft beijverd voor Geert van Keste- rens toetreding tot Magnum Photos is opvallend, want de twee fotografen maken geheel verschillend werk. Terwijl Parrs foto's ironisch en afstandelijk zijn, is Van Kesteren een klas sieke documentaire-fotograaf, uit wiens werk een grote be trokkenheid spreekt. Maar het kost Parr, een groot liefhebber van Nederlandse fotografie, geen moeite de kwaliteit in Van Kesterens werk te zien; hij ver geleek diens vorig jaar versche nen boek 'Why mister, why?', over het Amerikaanse optreden in Irak, met het bovengenoem de *Vietnam Inc.' Van Kesteren begon in 1991 te fotograferen. „Ik was bankem ployé, maar besloot fotograaf te worden nadat De Gecombi neerde, een lokaal krantje in Leerdam, een foto van me had geplaatst. Op 1 april 1991, ik weet het nog goed, publiceerde ik voor het eerst in een landelij ke krant: een wielrenfoto in Het Parool." Tegenwoordig publiceert de ve le malen onderscheiden Geert van Kesteren behalve in Neder landse kranten en tijdschriften in internationale periodieken als Newsweek, Geo en Stem. „Vanavond reis ik af naar Atjeh, waar ik al een paar keer eerder ben geweest. Ik werk aan een serie over de gevolgen van de tsunami. Wat me in Atjeh ver baast, is de veerkracht van de mensen. Het is een onderwerp dat me als fotograaf enorm be zighoudt: hoe vinden mensen die het ergste is overkomen dat je je kunt voorstellen, de kracht om toch door te gaan?" raag - Brian de Palma gaat togeheten 'prequel', 'het Bal-dat-er-aan-voorafging', peren van zijn populaire 17 daterende misdaadfilm fntouchables'. Onder de ie Untouchables: Capo- sing' zal worden verteld Mphonsus Capone in 1919 it New York terechtkwam licago en zich daar ontwik tot de beruchtste gangster ijden. In het verhaal dat lma nu wil vertellen be- le gangsterkoning al een se aanvaringen met de Ierse politieman Johnny ie. In 'The Untouchables' rol van Malone ge- door Sean Connery en Capone door Robert De pzie op I strand ijk - Het Dichterscollec- atwijk verzorgt op zondag jli een poëtische middag op trand. Zeven leden zullen dragen uit eigen werk, in lie gevallen met muzikale jsting. Verder is er ruimte een open podium waar (lichters hun werk kunnen jlragen. Ook wordt er een gemaakt met 'Het grootste tht van Katwijk'. De lokatie t Strandplein tegenover de rtoren, de aanvang is be- ed op 13.30 uur. |k Live 8 toskou Ook in Moskou wordt tdag 2 juli een concert in ider van Live 8 gegeven. Rode Plein in de Russi- loofdstad treden van 19 It 22.30 uur zes popgroe- }p. Naast de Russische 'Bravo, B-2, Moral Code [een en Valery Sutkin is er :n optreden van de Pet Boys. Behalve in Moskou ir op negen andere plaat- 'e 8-concerten: Londen, .es, Tokio, Johannes- Barrie (Canada), Berlijn, 1, Cornwall en Philadel- Het evenement is bedoeld le aandacht te vestigen op moede in de wereld, met e in Afrika. amsterdam/gpd - De Amster damse fotograaf Geert van Kes teren wordt als eerste Neder lander lid van het vermaarde fotografencollectief Magnum. Van Kesteren is voorgedragen door zijn Engelse collega Mar tin Parr. Het lidmaatschap van Magnum Photos is de hoogste eer die een fotograaf ten deel kan vallen, vindt ook Geert van Kesteren (1966) zelf: „Het is het beste fotobureau van de we reld, met echt fantastische foto grafen." Hij hoorde het nieuws toen hij met familie en vrienden dob berde in een bootje op het IJs- selmeer: „Mijn mobiele tele foon ging en het was Parr. You're in, zei hij, je zit erin." Parr heeft zich samen met de eveneens Engelse fotograaf Stu art Franklin hard gemaakt voor zijn toelating, weet Van Keste ren. „Ik had eerlijk gezegd nooit durven nadenken over Mag num, maar in februari vroeg Franklin of ik er voor voelde lid te worden. Parr heeft me ver volgens voorgedragen. Een keer per jaar komen alle leden bij een in Parijs, waar ze portfolio's van mogelijk nieuwe leden be kijken. Om te worden toegela ten, moet je 50 procent van de leden achter je hebben. Magnum Photos werd in 1947 opgericht door de onlangs overleden Henri Cartier-Bres- son en de vooral van zijn oor logsfoto's bekende, Robert Ca- pa. Het is zonder twijfel 's we relds meest prestigieuze foto agentschap. Wat Van Kesteren vooral aanspreekt, is dat het een collectief is: „Bij Magnum is niet Getty of Microsoft de baas, maar maken de fotogra fen de dienst uit. Onafhanke lijkheid staat voorop. Daardoor is het ook mogelijk dat Mag- door Susanne Lammers leiden - Maxima kon niet. Jan Wolkers was er ook niet. En er waren ook geen ambassadeurs; die moesten allemaal verschij nen op de afscheidsreceptie van hun Amerikaanse ambtgenoot. Gelukkig was Leiden er wel. Te voet, met de fiets, in de boot; pratend, lachend, flirtend en luisterend. Op de zevende en laatste poë ziemanifestatie van de stichting Tegen-Beeld stonden hun eigen muurgedichten centraal, die kunstwerkjes waar Leiden gaandeweg steeds trotser op geworden is. 101 zijn het er, en ze klonken niet alleen in 32 ta len, maar sommige ook op mu ziek. Dat maakt de megahappe- ning - want een lange, lange avond is het wel - een stuk be hapbaarder. Het brengt ook de concentratie van de borrelaars weer tot een socialer niveau te rug. Van Amerikaanse pop (zoals Cees Schafrats verklanking van Shakespeare's dertigste sonnet) en levenslied (Dempsey's versie van het 'Chanson d'automne') tot ragfijn impressionisme (An ke Zuithofs vertolking van 'A son ame' van Pierre de Rons- ard). En natuurlijk de avontuur lijke en spitse composities van Huub de Vriend, gebracht door Street Fable, waarvan de stevi ge, maar licht derangerende tango op 'Avond op het land' van Cees van Hoore misschien wel de mooiste was. Voor Street Fable was deze avond tevens een mooie gelegenheid hun dubbel-cd met vijftig muzikale muurgedichten plus het Nood- vers van Jan van Hout (Leidens allereerste muurgedicht - op het Stadhuis) aan een groot pu bliek te presenteren. Alle 'voordragers' waren Leids, én 'native speaker' en dat hield in dat voor de exotischer ge dichten de universitaire ge meenschap goed vertegen woordigd was. De betekenis bleef voor de vele niet-meele- De zevende en laatste poëziemanifestatie van de stichting Tegen-Beeld gisteravond werd drukbezocht. Foto: Mark Lamers zers vaak raadselachtig, al hiel pen bijvoorbeeld de excellente voordracht van Bebete Indarta, die zeer beeldend 'Papel' van Drummond de Andrade aan kleedde, of de magische zang van Ignatius Supriyanto in 'Se- rat Kalatidha' van Ranggawarsi- ta. Maar er waren ook zeer ver staanbare 'Leienaars'. Ad van Kaam, die van Marsmans "Val' een Leids strijdlied maakte, waarvan de woorden langzaam uit elkaar dwarrelen en wegzin ken; Koos Mentink, die met een prachtige dictie veelzeggend Jan van Houts 'Vruntschap' voordroeg, en Willem Harte- veld, die Van der Lubbes 'O, ar beid' tot een waar manifest maakte. Verder natuurlijk veel oude bekenden. Hans Heester- mans, Anton Korteweg en de onmisbare Monique en Piet van Winden, die het geestige 'Jagadada' van Antony Kok brachten als een dadaïstisch 'Je t'aime - moi non plus'. En dan waren er natuurlijk de echt Leidse dichters: Leo van Zanen (die evenwel niet uit ei gen werk voordroeg)Cees van Hoore en Paul Marijnis. Van Hoore plaatste zijn gedicht nog vlug even in een traditie. Hij hief eerst een stukje Joan Baez aan, vervolgens een heel cou plet uit Brels 'Vlakke Land', compleet met de van Brei afge luisterde nasale snik in zijn stem, om te eindigen met zijn eigen, prachtige 'Avond op het land': "We nu nog zingt, krijgt vliegen in zijn mond." Paul Ma rijnis, een en al zwarte zelfspot, maar nuchter en overtuigend in zijn recitatie, smokkelde naast zijn 'Zwarte Zwanen' ook 'Spuugbeestje' in het program ma. "Opgesloten in een klodder snot zoekt zijn heil, als ik, in een poëtica van lucht en kwijl." Toch vreemd dat Leidse dich ters zo van dieren zingen eiden en de regio bestaat grote belangstelling-voor professio- :en amateuristische kunstbeoefening. Heilig Vuur volgt stad- igiogenoten die musiceren, zingen, dansen, toneelspelen of fcndere wijze actief zijn. Vandaag: de blokfluitgroep voor 55- psers in ouderencentrum Rijn en Vliet. deze warme maandagmid- )N [wordt er niet gespeeld. Tot stl te teleurstelling van de cur- )us»en. De fanatiekste van het I treurt hardop: „Ik heb al fe dagen niet mogen spe- Sid" Vandaag wordt de fluit heJoongemaakt en daarvoor lest het instrument even rust rden gegund. Docente faitild Boog zet een fles pne zeep en een fles lijn- jdolie op tafel. Een cursiste pt een zak snoep op uit haar Als we toch niet hoeven te en." :htild Boog, al 25 jaar als luitdocent verbonden aan luziekschool Leiden en itreken, geeft sinds vier jaar verzorgingshuis Rijn en ,Het is een hechte groep, sociale aspect moet niet irschat worden. De men- zijn bij elkaar betrokken, 'er iemand ziek is, dan :dt die persoon gebeld of izocht en geprobeerd weer in de groep te krijgen." belangrijker is echter het ale aspect. „Sommige sisten wilden in hun jeugd en instrument leren bespe len en krijgen nu pas die kans. Anderen hebben wel een ach tergrond in de muziek." Cur siste Annemarie heeft in haar jeugd één jaar blokfluit ge speeld. „Ik ben ermee gestopt toen mijn vriendin stopte. Ei genlijk heb ik daar altijd spijt van gehad." Een volgende heeft vroeger in een koor ge zongen, maar is vanwege stem problemen overgestapt op de blokfluit. Het gebeurt volgens Mechtild Boog nauwelijks dat ouderen blokfluitles krijgen. „Het zijn doorgaans kinderen. Heel soms heb ik een oudere leer ling, maar dat is echt een zeld zaamheid." Rijn en Vliet is al langer bezig activiteiten te or ganiseren voor mensen in de wijk. Activiteitenbegeleidster Wies op 't Roodt haalde leer lingen van de muziekschool binnen voor een concert. In Mechtild Boog vond zij een geestverwant en samen smeed den zij het plan voor een serie proeflessen op blokfluit. De animo bleek voldoende om een groep te beginnen. Boog: „De muziekschool is er en- Mechtild Boog laat haar cursisten zien hoe ze hun blokfluit schoonmaken. Foto: Henk Bouwman thousiast ingestapt toen ik de directie ervan had overtuigd dat het belangrijk is muzikale vorming aan ouderen aan te bieden. Er komen steeds meer 55-plussers. Het is gewoon leuk om samen te musiceren. Er wordt inmiddels gekeken of het mogelijk is uit te breiden op andere plekken in Leiden en eventueel met andere in strumenten. Ik repeteer één keer per week met de groep en Wes oefent nog op een ander moment met ze. We hoeven geen hoog niveau te bereiken. Het gaat om het plezier. Soms heeft het bijna een therapeuti sche werking. Door te musice ren kun je even je problemen vergeten." Er is gekozen voor de blokfluit, omdat met dit instrument het snelst resultaten worden ge boekt. „Met drie noten kun je al een aardig riedeltje spelen. Bovendien is het een hanteer baar instrument. Een blokfluit is niet zwaar en je hoeft er geen complexe houding voor aan te nemen, zoals bij de viool", al dus de docente. „Verder is het lesgeven niet anders dan bij kinderen. Alleen hebben oude ren soms specifieke proble men, zoals een teruglopend ge hoor en vergeetachtigheid. En het tempo ligt wat lager. Ik zoek het meer in de breedte dan in de diepte. Voor sommi gen gaat het dan weer te lang zaam. Twee wat ambitieuzere cursisten zijn inmiddels door gestroomd naar de reguliere les van de muziekschool." Twee a drie keer per jaar geeft Mechtild Boog een presentatie met haar cursisten. Meestal laat ze de 55-plussers dan sa menspelen met jeugdige blok- fluiters. „Ze genieten enorm van elkaar. Het leukst vond ik dat een oudere tegen een tien jarige zei: 'Let maar niet op mij, ik doe nog best veel fout'. Waarop die jongen spontaan reageert: 'Ja, heel veel'. Zo moet het. Jong en oud die zon der belemmeringen met elkaar plezier maken." Op zaterdag 2 juli is er van 10 uur tot 11.30 uur een infor matie-ochtend over de blok- fluitlessen voor 55-plussers van de Muziekschool Leiden. Locatie: Rijn en Vliet, Aaltje Noordewierlaan 1, Leiden. Theo de With

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 19