Cultuurplan van wethouder Hessing valt goec
LEIDEN REGIO
Leidse dj Sjaak Scheffer succesvol in het voormalige Oostblofa
Verhuisd zonder te verhuizen
Ga voordelig de zomer in met
Digitale TV van KP"
Groep laat meisje
bijna verdrinken
DUIVEN
Digitale TV van KPN is het alternatief
voor kabeltelevisie. Je ontvangt de meest
populaire tv- en radiozenders
Extra voordelig voor KPN klanten:
al voor 7,95 per maand
Nu tot 70,- voordeel!
Vraag de verkoper naar de actievoorwaarden
of kijk op www.kpn.com
Kijk voor meer informatie en het dekkingsgebied op www.kpn.com.
Primafoon
1 www.kpn.com
1 telecom- of elektronicaspecialist
10900-0244 0,10/min.)
altijd dichtbi
leidschendam - Een 15-jarig
meisje uit Leiden is gistermid
dag naar het ziekenhuis ge
bracht, nadat ze in spartelvijver
de Gele Lis in Leidschendam
door een groep meisjes lang
onder water was geduwd. De
Leidse had te veel water bin
nengekregen. Het slachtoffer
hoorde bij een groep meisjes
die in het water ruzie kreeg met
een aantal leeftijdgenootjes. De
politie heeft drie verdachten
aangehouden: een 12-jarig en
een 17-jarig meisje uit Leid
schendam en een 17-jarige
Haagse.
door Marijn Kramp
leiden - Dat wethouder Hessing wat
terugwil voor zijn subsidie, is zijn goed
recht. De grootste subsidieontvangers:
De Lakenhal, de schouwburg en de
openbare bibliotheek kunnen zich vin
den in het nieuwe 'voor wat hoort
wat'-principe dat Hessing in zijn ont-
werp-cultuurnota aanhangt.
Hessings wil meer aandacht voor cul
tuureducatie, cultuurtoerisme en sa
menwerking. Als de kunst- en cultuur
instellingen daaraan geen gehoor ge
ven dan wacht hen een korting op
hun subisidie. De keuze voor cultuur
educatie en -toerisme wordt door de
drie grote instellingen gewaardeerd.
De vertegenwoordigers van kleinere
instellingen reageren kritischer. 'Het
leidt tot eenzijdige prut', meent Frank
Eikhuizen van de stichting Samen
werkende Podia Leiden (Stampod)
Jetteke Bolten van De Lakenhal, Bart
van Mossel van de schouwburg en
Peter Duyvenstein van de openbare
bibliotheek vinden niet dat de wet
houder een te groot stempel op de
inhoud drukt. „Hij geeft het publiek
aan", meent Bolten. „Hij zegt niet
wat je daarvoor moet doen." Dat de
kunst en cultuursector zich op dat
vlak ook telkens moet vernieuwen
kan volgens Van Mossel geen kwaad.
„Je moet nooit nalaten voor een
nieuw publiek te werken."
Van Mossel vindt wel dat Leiden
meer geld moet uittrekken voor kunst
en cultuur. „Leiden geeft in vergelij
king met andere steden weinig geld
aan kunst uit. Het ziet er op dit mo
ment met een verse wethouder, een
nieuwe nota en de komst van de
Veenfabriek in Leiden weliswaar be
ter uit dan twee jaar geleden, maar
het kan nog beter. Leiden moet aan
trekkelijker worden voor makers van
kunst. Daar krijg je een leuker, brui-
sender stad van."
Ook Resi van der Ploeg, voorzitter
van kunstcentrum Haagweg 4, vindt
dat er geld bij moet. Haagweg 4 ont
vangt tot nu toe geen subsidie. „Er
moet meer geld komen voor vernieu
wende projecten én een budget voor
kunst in openbare ruimtes, want
daarin loopt Leiden 'hopeloos ach
ter'." Van der Ploeg mist aandacht
voor de autonome kunstenaars. „Je
moet als kunstenaar tegenwoordig óf
marktgericht bezig zijn óf educatief.
Daarmee is geld te verdienen. En die
lijn wordt ook gevolgd in deze nota.
Ik vrees voor de kunstenaars die zich
daar niet mee bezig houden. De au
tonomen die echte experimenten aan
durven te gaan. Die houden de boel
in beweging en dat moet de overheid
ook stimuleren."
Van Eikhuizen van Stampod gelooft
niet dat deze nota door de raad wordt
vastgesteld. „We zitten daarvoor al te
dicht op de volgende gemeenteraads
verkiezingen. Het zal wel weer in een
la verdwijnen." Dat betreurt hij niet.
De keuze voor cultuureducatie en
toerisme vindt hij achterhaald. „Het
zijn naweeën van het oude landelijke
beleid van Rick van der Ploeg die
marktgerichte kunst voorstond. Dit
soort keuzes voor educatie en toeris
me leidt tot eenzijdige prut. Nog
meer Lakenfeesten, bootjes in grach
ten en buitenlanders in de stad. Het
draait daarbij om de economische ef
fecten voor de stad, niet om de
kunst." Overigens denkt hij niet dat
de door Stampod vertegenwoordigde
muziekpodia voor hun subsidie hoe
ven te vrezen. „Wij doen al jarei or
veel aan educatie en vernieuwii rv
met deze programmering trekki g|
ook nog toeristen naar de stad.
Ook LVC denkt dat het ondqni
nieuwe regime wel goed zit. Maidi
recteur Ruud Visser loopt evejee
over van enthousiasme. „Ik pndi
al tijden samen te werken maarinj
voortdurend aan het lijntje gfc
den. Ik heb een prachtig plani
diend om alle poppodia en bedi
die zich daarmee bezighouden
een dak te brengen. Het plan a
april door de gemeente doorgei
worden, maar ik heb nog steed
gehoord. Zo stimuleert de gen:
samenwerking dus."
door Geert Langendorff
leiden/noordwijk - Als Sjaak
Scheffer uitgaat in de Leidse bin
nenstad, kan hij ongestoord een
biertje drinken. Hij wordt hoog
uit op de schouder getikt door
vrienden en bekenden. Dat is on
denkbaar in Polen en Rusland. In
miljoenensteden als Sint Peters
burg en Warschau is de 26-jarige
dj een ster. Hij overnacht in de
duurste hotels, rijdt in geblin
deerde sleeën en treedt op voor
tienduizenden toeschouwers.
Scheffer geniet van de aandacht.
„Mijn gezicht staat op posters,
overal in de stad."
In Nederland leidt Scheffer een
vrij anoniem bestaan. Als direc
teur van AS Hosting, een inter
netbedrijf dat hij in 2000 begon,
brengt hij het grootste deel van
zijn tijd door achter de compu
ter. „Óf de zaak goed loopt? Ik
heb vorige week een BMW M3
gekocht", zegt hij glunderend.
„Kobaltzwart met een blauwe
gloed erover. Hij is begrensd op
250 km/u. En mijn huis in Bel
gië heb ik natuurlijk ook niet
voor niets." Zakelijk succes
heeft voor de geboren Leide-
naar de hoogste prioriteit. Pla
ten draaien is niet meer dan
een veredelde hobby.
Voor Scheffer heeft dit woord
een andere betekenis dan voor
de meeste mensen. Dj'en is
meer dan een aangename vrije
tijdsbesteding. Hij kan niets
'half doen. Als hij ergens aan
begint, moet het perfect zijn.
Zijn eerste draaitafels tikte hij
ook met deze instelling op de
kop. Zijn vader, telg van een be
kende Leidse ondernemersfa
milie, raadde hem aan zijn
krantengeld te beleggen in aan
delen. Dit advies was niet aan
dovemansoren besteed. Schef
fer jr., net zestien, verdiepte
zich in beursgenoteerde bedrij
ven en maakte grove winst. Van
het geld kocht hij twee pick-ups
en een stel platen.
„Dat was niet meer dan een
beetje rommelen", schampert
Scheffer. „Pas na mijn eindexa
men werd het serieuzer. Toen
kreeg ik van mijn vader echte
draaitafels." Terwijl veel jonge
dj's voornamelijk binnenska
mers aan hun techniek scha
ven, zocht Scheffer het compe
titie-element. Hij reisde het he
le land door om mee te doen
aan het Nederlands kampioen
schap voor amateurs, waar hij
uiteindelijk als vijfde eindigde.
Gesterkt door dit resultaat rea
geerde hij op een advertentie.
Discotheek 't Zeepaardje zocht
een vaste dj voor de zaterdag
avond. „Om te laten zien dat ik
kon draaien zocht ik contact. Ik
stuurde een demo en werd aan
genomen." Inmiddels staat
Scheffer voor het zevende jaar
op rij het Noordwijkse uitgaan
spubliek op te zwepen. „Ik ben
meer een platendraaier dan een
platenmaker", typeert hij zich
zelf. Als mensen uit hun dak
gaan, heb ik het naar mijn zin.
Natuurlijk heb ik wel een eigen
stijl: Funky groovy house, zoals
je 's zomers op het strand van
Bloemendaal hoort.
Wat maakt Scheffer dan zo bij
zonder dat ze hem in het voor
Sjaak Scheffer in 't Zeepaardje in Noordwijk: „Ik ben meer een platendraaier dan een platenmaker." Foto: Dick Hogewoning
malige Oostblok aanbidden? Er
zijn tenslotte meer mensen die
twee platen naadloos in elkaar
kunnen laten overlopen. „Een
collega-dj bij het 't Zeepaardje
maakte platen met een vriend",
legt hij uit. „Onder de naam
Club Caviar traden ze regelma
tig in het buitenland op. Ik heb
meteen gezegd: als jullie ooit
een invaller nodig hebben,
moet je mij waarschuwen."
Twee jaar geleden brak dat mo
ment aan. Bart Arens ging aan
de slag als diskjockey bij 3FM
en wilde zich in zijn vrije tijd al
leen nog toeleggen op het pro
duceren van muziek. In ver
moeiende reisjes had hij geen
trek meer. „Toen belden ze
mij", zegt Scheffer met een bre
de grijns. „Ze vroegen me, om
dat ik heel erg 'bij' ben op mu
ziekgebied. Ik heb de nieüwste
platen en een gigantische draai-
ervaring."
Met Tom van der Geer, de an
dere helft van Club Caviar, trekt
hij sindsdien geregeld naar Po
len en Rusland. De vip-behan
deling verbaast hem nog steeds.
„We zijn daar populair. Mensen
kennen ons. Als we een club
binnenkomen, gaapt iedereen
ons aan. Mannen en vrouwen.
Dan moeten we ook handteke
ningen zetten; dat vinden ze
helemaal te gek. Soms gebeu
ren er behoorlijk vreemde din
gen."
Hij trekt een betekenisvolle blik
bij uitspreken van de laatste
zin. Doelt Scheffer soms op
groupies? „Laat ik het zo zeg
gen: het zou niet goed zijn als
mijn vriendin mee zou gaan. Al
die aandacht zou haar alleen
maar jaloers maken. Ook al doe
ik er verder niets mee." Deze
popsterrenstatus geniet hij ove
rigens voornamelijk in Poolse
steden als Krakow en War
schau. „Daar staan onze hoof
den op posters. Dan word je
sneller herkend. In Rusland
draaien we op feesten waar
20.000 k 30.000 man op afko
men. Sensation-achtig. Daar
ben je één van de vele acts."
Over Sint Petersburg, in andere
Russische steden is Club Caviar
nog niet geweest, is hij ondanks
de mindere populariteit wel het
beste te spreken. „We hebben
daar een radio-optreden ver
zorgd ter promotie van de
avond. Dat was in de studio van
een station dat je met 538 kunt
vergelijken. Dagelijks stemmen
ongeveer 600.000 mensen op
die zender af." Ook het vervoer
en de accommodatie is goed
geregeld. „We rijden altijd
een Mercedes S-klasse. In
is dat iets anders, al zitten u
natuurlijk niet in een Trab _v
Scheffer en Van der Geer s lp
nooit tegelijkertijd op het5,
um. Ze wisselen elkaar op lfl
zette tijden af. Hun rol ver 0f
enigszins. „Van ons tweeë
ik de entertainer. Dat is 00 y
gisch. De techniek van het jj
draaien beheers ik het bes
Een plaat 'zet' ik eerder go n
dan Tom. Hij draait alleen v(
het buitenland. Als we tien jj
per jaar gaan, is dat dus m ei
tien keer. Ik draai elke wee j
Dat scheelt een hoop. Ik he u
meer tijd over om iets geks j
doen, zoals scratchen." 0
De vrije hand krijgt hij ovet
gens niet. Scheffer moet zi e
aan teamorders houden. n
draag de Club Caviar-stijl ipe
Zelf neem ik ook wat mee. s
ze genoeg. Ik heb 9000 plaLj
Daar zit altijd wel iets tuss e,
dat er goed bij past." Hoe tl
Club Caviar in Rusland en ei
len ook is, in eigen land w< e
dit succes nooit geëvenaai e(
„Ze houden daar van een s
dere stijl. In Nederland is p
languit." J
Hoewel hij het nog naar zi 10
heeft, denkt Scheffer voor^
tig aan een solocarrière. <j
den duur wil ik het Nederl
se clubcircuit in, alleen. Alivc
meer tijd heb, wil ik ook pl jj,
gaan produceren. Met dei
bereiding ben ik al begonn 0
Een studiootje is al aanboite
Computers heb ik zat." H<
hij al een hippe dj-naam i
dachte? „Uh, die heb ik ei n
lijk niet. Ik heet overal gev s
Sjaak. Dat houd ik maar zt j0
Bart van Leeuwen weet niet
meer waar hij aan toe is. Twee
jaar geleden kocht de onderne
mer een huis in de Van der
Waalsstraat, maar volgens de
gemeente Leiden woont hij te
genwoordig in de Buys Ballot
straat. Dat staat althans in de
gemeentelijke basisregistratie,
waaruit ook de belastingdienst
zijn gegevens put. Die stuurt
zijn aanslagen dan ook naar de
Buys Ballotstraat 21a. Maar dat
adres bestaat in de praktijk
niet, waardoor de buren in die
straat steeds blauwe brieven
op de mat vinden die bestemd
zijn voor Van Leeuwen.
Nadat Van Leeuwen bezwaar
had aangetekend tegen de
'plotseling' doorgevoerde
adreswijziging stuurde de
commissie voor de Beroep- en
Bezwaarschriften een afschrift
van haar advies naar de Van
der Waalsstraat 29, terwijl dat
adres volgens de gemeente
niet meer bestaat. Het bezwaar
van Van Leeuwen tegen de op
heffing daarvan werd 'niet ont
vankelijk' verklaard, omdat de
gemeente geen adressen mag
wijzigen. De raad 'heeft geen
verordening vastgesteld waar
aan het college de bevoegd
heid kan ontlenen tot het toe
kennen van huisnummers'.
Voor wie de weg nu al is kwijt
geraakt, een korte samenvat
ting van het voorafgaande. Het
college van Leiden neemt een
beslissing over een adreswijzi-
Bart van Leeuwen bij de voorkant van zijn huis in de Van der Waalsstraat. Foto: Henk Bouwman
ging, maar omdat ze dat eigen
lijk niet mag, kan de bewoner
daartegen geen bezwaar ma
ken, dus blijft de situatie be
staan. Postbode en buren wor
den er zo langzamerhand 'gek'
van en Bart van Leeuwen en
zijn partner worden voortdu
rend heen en weer geslingerd.
Tussen twee adressen en tus
sen hoop en wanhoop.
„Als ze alles hadden gelaten
zoals het was toen we het huis
kochten, was er niets aan de
De Blauwe Steen, die aJ 700 jaar In de
Breestraat ligt, is het symbolische
middelpunt van de stad.
Onder redactie van
Timoteus Waarsenburg en Eric-Jan Berendsen
TELEFOON 0 71 53 56 424
hand geweest", verzucht Van
Leeuwen in het karakteristieke
hoekpand. „De situatie was
twee jaar geleden voor ieder
een duidelijk. Bij de verbou
wing van (groente)winkel naar
woning, was de voordeur in de
Buys Ballotstraat aangebracht.
Met vergunning. Consequen
ties heeft dat niet gehad, want
toen wij het huis kochten,
stond dat volgens het kadaster
in de Van der Waalsstraat en
daar staat het nog. Dat leidde
nooit tot misverstanden. Tot
de gemeente dat zo nodig
moest veranderen en we een
een brief kregen dat het adres
aan de Van der Waalsstraat 29
was ingetrokken en dat we
Buys Ballotstraat 21a als nieuw
adres kregen toegewezen."
De ellende begon al met het
geschrift waarin de wijziging
werd doorgegeven. Dat stuur
de de gemeente meteen naar
het nieuwe adres. „Dat be
stond en bestaat niet omdat
naast onze voordeur nog
steeds het bordje Van der
Waalsstraat 29 hangt." Het
bordje dat ooit was aange
bracht om verwarring te voor
komen, veroorzaakte die nu
juist en de gemeentelijk brief
viel bij de vakantie vierende
buren op de mat. Van Leeu
wen kreeg 'm pas een maand
later in handen.
Hij tekende onmiddellijk be
zwaar aan tegen het besluit.
„Omdat het onmogelijk voor
me was om na een jaar alweer
een adreswijziging door te ge
ven aan mijn zakelijke en pri-
vérelaties. Het was ondoenlijk
alle contracten en bedrijfsover
eenkomsten open te breken. Ik
zou niet weten hoe ik moet uit
leggen dat ik verhuisd ben
zonder te verhuizen."
Hij deed een poging tijdens de
zitting van de commissie voor
de Beroep- en Bezwaarschrif
ten in april. Resultaat was dat
zijn protest niet ontvankelijk
werd verklaard. De commissie
raadt de gemeente wel aan als
nog een verordening voor
adreswijziging in het leven te
roepen, maar dat wil niet zeg
gen dat Van Leeuwen dan ge
lijk krijgt. Formeel zou de hui
dige beslissing moeten worden
herroepen, „want voorzover ik
heb begrepen ben ik in het ge
lijk gesteld", zegt Van Leeu
wen. „Maar in de nabije toe
komst komt die huisnummer
verordening er wel en daarom
laten ze het maar zo. Mij is ver
teld dat ik binnen een paar we
ken zou vernemen wat er gaat
gebeuren, maar ik weet nog al
tijd niet waar ik aan toe ben."
„Het gemakkelijkste is dat de
gemeente de oude situatie her
stelt," oppert Van Leeuwen.
Maar gezien het voorafgaande
zal dat wel te moeilijk zijn.
Paul de Tombe
De Nederlandse biotechnologie heeft sinds
2000 goede jaren achter de rug. Het aantal bedrij
ven in Nederland groeide met 109 tot 156 en de
omzet nam met 12 procent toe. De directe werk
gelegenheid verdubbelde in die vijf jaar tot 2150
directe banen. De eigen onderzoeksuitgaven
groeiden tot 118 miljoen euro. Dit blijkt uit het
'Netherlands Life Sciences Sector Report 2005.
New Challenges Ahead', dat is geschreven in op
dracht van het stimuleringsfonds BioPartner.
Leiden neemt met het Bio Science Park in de
Leeuwenhoek een deel van die groei voor zijn re
kening.
De vooruitzichten in de biotechnologie zijn goed,
blijkt uit het rapport. Toch liggen risico's op de
loer. Veel bedrijven zijn afhankelijk van één suc
cesvol idee, patent of product. Oud-voorzitter
Gerard van Beynum van BioPartner verwacht
daarom een consolidatie in de branche. Biotech-
bedrijven fuseren of worden overgenomen,
waardoor zij minder kwetsbaar worden.
Veel bioscience-ondernemers blijken onvoldoen
de op de hoogte te zijn van de waarde van hun
bedrijf. Geldschieters laten hun bereidheid om te
investeren daar vaak mede van afhangen. Voor
malig directeur Ward Mosmuller van BioPartner
begint daarom het bedrijf SCILS dat gespeciali
seerd is in het bepalen van bedrijfswaarde.
Het Leidse biotechbedrijf Pharming bereidt
zich voor op de productie en verkoop van het
ontstekingsremmende eiwit lactoferrine en van
'Cl-inhibitor', een geneesmiddel voor de erfelijke
zwellingsziekte angio-oedeem. Om de activitei
ten mogelijk te maken is de directie uitgebreid
met John Pieters, Sabine Hoekstra en Erik Doe-
vendans. Pieters krijgt de functie 'chief operating
officer', Hoekstra wordt juridisch adviseur en
Doevendans bekleedt de functie van directeur
bedrijfsvoering. Het vooruitzicht op commerciële
productie blijkt ook de aantrekkingskracht van
Pharming bij investeerders te vergroten. Het be
drijf is relaties aangegaan met Financial Dyna
mics (Engeland), Commerz Bank (Duitsland) en
Investor Voice (Nederland).
De bouw van het kantoor van adviesbureau
Blaauwberg aan de Vestwal in Leiden loopt ver
traging op. De aannemer die damwanden langs
de Maresingel zou plaatsen, had geen vergun
ning aangevraagd. Blaauwberg onderneemt stap
pen tegen de aannemer.
De duiven vlogen dit
weekeinde vanuit Vier
zon.
De uitslag van de wed
vlucht is:
P.V. Blauwkras le
P. de Mooy 1,2; G. v/d
Blom 3, 4, 6; Groenen-
dijk/Pikaar 5, 9; P. Lan-M
desbergen 7; H. Gijs- M
man 8; H. Koome 10. *ei
P.V. Leiderdorp
W.M. de Roode 1, 4; B.
v.Mil 2,10; comb. J. 101
Hartevelt 3,9; W. v. Ir
Oosten 5, 6, 7, 8. ti
t.
P.V. De Rijnklievers M
N. de Groot en Zn. 1, 2,8
3,6,10; F. Ladan 4, 8,9;jk
J. van Leijden 5; S. van
Iterson 7. M
(advertentie)
