De zeemeermin van IJmuiden
I
Op vakantie naar de Turkse tandarts
Kitty voelt zich geen man en geen vrouw
Kitty: „Ik heb alles zelf ontwikkeld, uitgedokterd en uitgepuzzeld. Het is mijn eigen droom. Mijn eigen gevoel. Ik kan mij nu gracieus voortbewegen onder water als een zeemeermin en kan dat nog lang uithouden ook." Foto: Hans van Weel
Er was eens een jongen van veertien jaar die
een film zag over een zeemeermin.
Sprakeloos zag hij het mystieke wezen
soepel en gracieus door de
onderwaterwereld glijden. Vanaf dat
moment veranderde zijn leven. Hij wilde in
een ander lichaam een worden met het
water. Maak kennis met Kitty, de
zeemeermin uit IJmuiden.
door Jacob van der Meulen
n het kleine appartement in het centrum van IJmui
den zingt de muziek van de film Splash ijl in het
I rond. In Splash (VS, 1984) valt een levensmoede Al
len (Tom Hanks) in het water. Zeemeermin Madison
(Daryl Hannah) redt hem van de verdrinkingsdood en
brengt hem terug naar de kust. Op land transformeert de
zeemeermin tot vrouw. Eenmaal weer bij kennis raakt de
drenkeling verliefd op het wezen dat een geheim in haar
draagt. Een romantische komedie, zo wordt het genre
van Splash aangeduid.
Kitty (33) is een blonde superslanke vrouw met de stem
van een man. „Ik ben een samenraapsel van personen
die ik heb ontmoet of op foto's en films heb gezien. Als
jij als man een mooie vrouw op straat ziet lopen, dan
kijkje haar na. Een normale reactie. Ik kijk er naar met
het gevoel: Ik wil haar zijn. Kitty is een compilatie uit al
die ontmoetingen."
„Vanaf mijn veertiende verzamelde ik alles over Splash.
Maar ik kon er nog niets mee. Je worstelt met een gevoel
dat je niet kent. Ik durfde mijn ouders er toen niet mee
te confronteren. Ik heb het altijd voor mezelf gehouden.
Pas de laatste vier jaar wéten zij ervan. De plaatjes die ik
vroeger verzamelde, al die plakboeken, heb ik nog. Daar
zitten al die gevoelens in die ik toen had. Uitgeknipt, op
geplakt en verzameid. De laatste zes jaar begin ik dankzij
internet te begrijpen wat het gevoel is. Ik ontmoette daar
een duikinstructeur met dezelfde voorliefde als ik: zee
meerminnetjes. Hij vertelde me: als het je wens is om als
een zeemeermin onder water te zwemmen, dan ga je
daar toch aan werken?
Hij heeft mij in vele e-mails stapje voor stapje de kennis
bijgebracht om onder water met een monovin te leren
zwemmen. Intussen had ik een eigen website gebouwd
over mijn ideeën. Je wil steeds verder. Een zeemeermin
zwemt zonder duikflessen. Je komt dan bij een andere
tak van sport terecht: freediving. Het doel is dan zo lang,
zo diep, of zo ver mogelijk te duiken met slechts de
luchtvoorraad in je longen. Door freediving heb ik vrien
den ontmoet. Ze hebben zelf niet zo het gevoel van het
zeemeermin-zijn, maar ze laten me in mijn waarde. 'Jij
wilt dit doen. Oké, als wij kunnen, dan zullen we je daar
in steunen'."
Serene rust
„Freediving bouw je langzaam op. De basis ervan is sta
tische apnea, ofwel proberen om zo ontspannen moge
lijk stil te liggen onder water. Je begint dan met 30 se
conden. Ik heb een keer zes minuten gehaald. Maar stil
liggen zonder te ademen ligt mij totaal niet. Om de sim
pele reden dat ik me dan afvraag: wat doe ik eigenlijk
hier. Ik wil vrij zijn, bewegen, zwemmen. Dan pas komt
het gevoel van de zeemeermin weer omhoog. In je hoofd
speelt de serene rust onder water. Je leert je lichaam
kennen en waarderen. Je vraagt je steeds meer af waar
het gevoel vandaan komt. Ik heb zelf geleerd om dat ge
voel om te zetten in een beeld. Je visualiseert je gevoel.
Je lichaam in harmonie met het water. Ik ben wellicht de
enige ter wereld die als zeemeermin volledig met freedi-
ve-technieken zwemt. Anderen doen het met hulp van
flessen. Dat trekt me niet. Het breekt de illusie af."
„De staart is een verhaal apart. Ik heb deze voor tiendui
zend dollar in de Verenigde Staten speciaal op mijn
maat laten maken. Als ik de soepelheid zie waarmee een
zeemeermin door het water zwemt, dan begint het bij
mij te kriebelen. Dan ben ik direct in staat om mijn spul
len te pakken en naar het zwembad af te reizen. Het is zo
soepel en harmonieus. Dat blonde haar golft dan ook zo
mooi onder water. Dat is schitterend. Een zeemeerman
heeft dat niet. Die mist dat. Daar heb ik niets mee."
„Het is allemaal een beetje moeilijk uit te leggen, maar
laat ik het proberen. Biologisch ben ik een man. Maar ik
heb wat tegen dat stoere, die ruige beharing, dat onver
zorgde. Een leek zou dan zeggen: als je geen man wil
zijn, dan wil je zeker een vrouw zijn. Maar dat is ook niet
helemaal waar. Zoals ik er nu bij loop, met androgyne
kleding en wat make-up - zo voel ik me het beste. Toege
geven, ik heb het ultieme lichaam ervoor; maatje 38.
Maar voel ik me erdoor echt vrouwelijk? Nee, niet echt.
Ik voel me niet echt man en niet echt vrouw. Ik zit daar
tussenin. Ik ben dan ook geen travestiet, ik voel me an
drogyn (tweeslachtig, red.). Typisch vrouwelijke gevoe
lens zitten niet in me, hoewel ik er wel vrouwelijk uitzie.
Ik ben gewoon mijzelf. Ik hoef gelukkig weinig te doen
om vrouwelijk over te komen."
„De mensen om mij heen weten wie ik ben. Ik hou wel
rekening met hen. Als iemand een feest geeft, dan vraag
ik: vind je het goed dat Kitty komt? Sommigen zeggen
dan; liever niet. Oké, geen probleem. Maar meestal gaat
Kitty uit. Die kan zich mooier kleden. De combinaties
zijn eindeloos. Het kan wat gewaagder. Hoe vrouwen er
op reageren? De vrouwen die ik ken, accepteren het ge
woon. Mijn moeder heb ik bewust geconfronteerd. Ik
heb haar een foto laten zien van mijzelf als Kitty. Haar
eerste reactie was: Wie is dat? Een nieuwe vriendin?
"Nee, dat ben ik'. Toen was het even stil. Maar ze vatte
het goed op. Ze accepteert het. Ze heeft me wel liever als
zoon. Dat is haar goed recht, want zo kent ze me als
meer dan 33 jaar. Dat respecteren vind ik zo prachtig in
een moeder. Met mijn vader was ik wat voorzichtiger
over mijn gevoelens."
Kanjers
„Vroeger was ik elk weekend Kitty. Een transformatie
duurde twee uur. Vooral ook om stapje voor stapje in het
gevoel te komen. Het transformeren ging gepaard met
veel emoties. Ook op het moment dat ik weer terug-
transformeerde. Je kunt niet zomaar even die kleren uit
trekken en klaar. Nu Kitty continu een deel van mijzelf
is, spreek ik eigenlijk niet meer over transformaties. Het
gevoel zit nu altijd al in me. Ik kleed mij nu zoals mijn
gevoel mij ingeeft"
Kitty de zeemeermin is een droom die werkelijkheid is
geworden. Ik deel de mogelijkheden om die droom wer
kelijkheid te laten worden, graag met anderen. Er zijn
honderden zo niet duizenden mensen in de wereld die
dit gevoel ook hebben. Mijn website is daarvoor een
complete gids geworden. Ik krijg veel mails uit de Ver
enigde Staten, zo'n negentig procent van het totaal aan
tal bezoekers. Ik wil niet zeggen dat het daar normaal is,
maar het fenomeen komt er vaker voor. Maar er is geen
enkele androgyne zeemeermin. Wat dat betreft blijf ik
een beetje een uitzondering. Ik doe het voor mezelf. Ik
heb het zelf overwonnen. Mes zelf ontwikkeld, uitge
dokterd en uitgepuzzeld. Het is mijn eigen droom. Mijn
eigen gevoel. Ik kan mij nu gracieus voortbewegen onder
water als een zeemeermin en kan dat nog lang uithou
den ook."
Snel even de stoel in bij de
tandarts in Turkije om dan geld
genoeg over te houden voor
een lekkere vakantie aan de
kust bij Antalya. Twee
Limburgers denken het ei van
Columbus te hebben gevonden.
door Jaco Meijer
Naar de tandarts in Turkije? Dat nooit, dacht de in
Belgisch Limburg geboren en getogen Musa Temel
(38) toen hij een jaar geleden tijdens een vakantie
met vrouw Marga (44) in Turkije ten val kwam en
zijn gebit beschadigde. „Mijn gebit toevertrouwen
aan een Turkse tandarts, dat leek mij wel érg ris
kant", zegt de zoon van Turkse ouders. Maar uitstel
van behandeling was te pijnlijk en Musa Temel be
landde bij Antalya in de stoel van tandarts özkan
Kara. Het resultaat viel 200 procent mee.
Breed grijnzend trekt hij met zijn vingers de lippen
van zijn tanden om trots zijn glimmende porselei
nen kronen te tonen. Het prijskaartje viel dusdanig
laag uit dat al snel ook zijn vrouw bij Kara in de
stoel klom om haar gebit onder handen te laten ne
men. Vrienden en familieleden deden tijdens va
kanties in Antalya hetzelfde. Meer positieve ervarin
gen volgden. Bij technisch ingenieur Musa en soci
aal-cultureel werkster Marga ging een lampje bran
den.
Steeds meer mensen in Nederland hebben onvol
doende geld voor dure tandartsbehandelingen. On
dertussen staat in het plaatsje Serik de 28-jarige Ka-
ra nog steeds te popelen om zijn vakkennis uit te le
ven. Zijn kronen en bruggen kosten een derde van
de prijs van de Nederlandse exemplaren. Eén plus
één is twee voor Marga en Musa Temel. Zij begon
nen een jaar geleden hun bureau TandReizen, dat
een volledig begeleid tandartsbezoek aanbiedt.
„Ik stond meteen versteld van de techniek in de be
handelkamer van Kara. Hij heeft zelfs een camera
waarmee hij in je mond filmt en je meteen op een
monitor laat meekijken naar je tanden. We vertrou
wen hem volkomen", roept Musa uit. TandReizen
heeft inmiddels 25 klanten in Turkije laten helpen.
Negen mensen stappen in juli op het vliegtuig en in
het najaar zijn nog eens meer dan vijftien afspraken
gepland. Het is de bedoeling dat mensen eerst zelf
bij een gevestigd reisbureau hun vlucht naar Anta
lya en een hotelverblijf boeken.
Musa, Marga of Gülperi Acar uit Maastricht zorgen
dan dat zij ter plekke aanwezig zijn. Zij gaan mee
naar tandarts Kara. Ze stellen de mensen op hun
gemak en treden op als tolk. „Kara werkt ook 's
avonds, op zaterdag en zondag. Hij werkt desnoods
tot één uur 's nachts door om op tijd klaar te zijn",
zegt Musa. Hij rekent voor dat een Turkse kroon
150 euro kost, waar dat in Nederland circa 500 euro
is. Een volledige gebitsbehandeling aan kronen en
bruggen kan zo een voordeel van duizenden euro's
opleveren.
Mensen kunnen de gemaakte tandartskosten bo
vendien op hun aanvullende tandartsverzekering in
Nederland verhalen, zo bevestigt woordvoerder D.
Westerwoudt van zorgverzekeraar CZ. Het gaat dan
niet om het hotelverblijf en vliegkosten. „Mensen
moeten uiteraard wel een te ontcijferen tandartsre
kening overleggen, maar verder is een behandeling
in Antalya voor ons hetzelfde als een tandartsbe
zoek in Aken", zegt hij.
Volgens woordvoerder R. Dortmundt van de Neder
landse Maatschappij tot Bevordering Tandheelkun
de staat deze brancheorganisatie neutraal tegen
over Turkse tandartsbehandelingen. „Wij
mensen wel om goed na te denken, want ;i
kroon of brug zit vaak een hoop nazorg va e
mensen daarvoor nog een tweede keer nat 1
moeten vliegen, wordt het alsnog prijzig",
Volgens Dortmundt kunnen mensen niet
Nederlandse tandarts verwachten dat die
voor een in Turkije gezette kroon gaat veri
„Bij de prijs van de kroon zit de nazorg inl u
Een Nederlandse tandarts begint anders h )i
opnieuw als er problemen zijn." tc
Volgens Musa heeft het werk ook een soci c
ponent. „Ik heb mensen kunnen helpen cttgi
hele leven met hun hand voor de mond hl ic
moeten lachen omdat ze zich zo schaamd ïi
hun gebit. Die mensen gaan in Turkije me ii
zelfvertrouwen de tandartsstoel uit. Voor
ook geweldig. Wij moeten het immers van ai
mond-tot-mondreclame hebben."
www.tandreizen.nl Tel: 045-4053339
:DS SI»
