Oranje wordt wereldkampioen in 2010, tenzij... In beeld SI Ronald is toch niet gevraagd om bondscoach van de Falkland Eilanden te worden, of trainer van een topclub in Mantsjoerije? SPORT ZATEROAC 4JUni 2OO5 7 Henri van der Steen heeft Oranje over een paar jaar een fantastisch elftal. Je droomt ^ar weg naar een WK waarin het erlands elftal de rest van de we- alle hoeken van het veld laat De geniale Robben, topscorer del, de geweldige baltrapper Sneij- de stoere stopper Vlaar, keeper Uilenburg, die 130 interlands zal sr^n. O lala. Of zijn voetbaldromen definitie bedrog? e js een spelletje voor in de kroeg, rvvel een leuk spelletje: stel het prlands elftal samen dat op het ran 2010 in Zuid-Afrika de finale (winnen en Oranje voor het eerst tot de beste van de hele wereld loveert. Dat is niet zo moeilijk, dat elftal staat er al ongeveer: lenburg; Kromkamp, Boulah- Mathijsen, deze of gene links- De Jong, Maduro, Sneijder; 'ersie, Babel, Robben. I de tijd dat het WK van 2010 t gespeeld, heeft dit elftal een ddelde leeftijd van 27 jaar, ide- lles is ideaal aan de ploeg. Er 14-3-3 gespeeld, met de punt dejachteren, wat het elftal een ex- n aanvallende signatuur geeft: aanvallers, twee aanvallende jenvelders en één of twee aan- nde backs. an de reserves, die misschien nis wel in de basis staan: Rafael Ier Vaart, John Heitinga, Dirk Collins John, Salomon Kalou. it deze ploeg in 2010 een ere- e na de finale van het WK, toe- cht door de hele wereld? Het is larschijnlijk. jns Bartjens blijven er van de j^ge selectie over vijf jaar mis- n drie of vier spelers over. Wie ptorie van Oranje van de laatste \g jaar er bij pakt, kan een ander II Nederlands elftal samenstel- an spelers die net zo veelbelo- waren als Van Persie en Babel bben nu, maar desondanks s een heel korte periode voor e hebben gevoetbald, voetballerij vallen de talenten .rs bij bosjes af. Door blessures, /worm verlies. Door een plots W icante faalangst. Door gebrek ïelheid (voor de absolute top) 'Yfakter. Door pech. Doordat ze rorden geaccepteerd in de Doordat ze zich bij hun club uis voelen en bij Oranje niet. van der Kuijlen was het eerste 1 dat in de periode van bonds- ut() Georg Kessler zijn debuut o! el ijze 80 rw- Hedwiges Maduro staat aan het begin van wat een imposante carrière kan worden. Staat hij in de basis van de wereldkampioen van 2010? Foto: GPD maakte in het Nederlands elftal, Wil ly Dullens was de tweede. We heb ben het hier over twee van de meest begenadigde talenten die het Neder lands voetbal heeft gehad. Van der Kuijlen was een fenomenaal trapper van de bal, links en rechts. En hij scoorde makkelijk. Van der Kuijlen is nog altijd de eeuwige topscorer van de eredivisie. Als middenvelder! Zijn interlandcarrière stelde teleur: veel heisa, niet meer dan 22 wedstrijden. Het hadden er 80 moeten zijn. Willy Dullens was ook tweebenig. Glorieuze techniek, hartverscheu rende passeerbewegingen. Hij leefde bovendien voor het voetbal, zoals een monnik zijn leven in dienst stelt van de Heer. Een nooit gerepareerde blessure maakte al heel vlug een ein de aan wat een Cruijff-achtige loop baan had moeten worden. Willy werd kapper. Zo zijn er velen gesneuveld en op vallend genoeg gaat het veelal om provinciale, zachte jongens die zich niet lekker voelden in het (soms har de) milieu van Oranje, zeker in de periodes dat 'Amsterdam' de dienst uitmaakte. Willy van der Kuijlen was er een, Willy Brokamp was een an der, Ruud Geels behoorde tot hen, Kees Kist was er nog zo eentje. Geels en Kist waren, bij hun clubs, geprofileerde schutters, jongens die scoorden met het gemak waarmee een ander een biertje achterover slaat. Geels werd tijdens het WK van 1974 door de 'grappenmakers' van de ploeg (Suurbier, Krol, Israël) elke dag, vier weken lang, afgezeken. Het raakte de spits zo, dat hij nadien een aanbieding van Barcelona weigerde en ook niet meeging naar het WK van Argentinië; Ruud had de buik vol van het cynische wereldje in de top. Kist (212 goals in de eredivisie, Europees topscorer van het jaar in 1978/1979) bleek ook 'ongeschikt' voor Oranje: één goaltje in zijn eer ste veertien interlands. Er is een prachtig elftal samen te stellen van spelers die om andere re denen dan een scherpe concurrentie nooit doorbraken bij Oranje. Tonny van Leeuwen was een fantastische keeper, die het aan niets ontbrak. Tot de doelman 'ineens' getroffen werd door faalangst. Hij kreeg de schuld van een tragische nederlaag van Oranje tegen de DDR: 0-2 voor Oranje, 2-3 voor Oranje, uitslag 4-3 voor de DDR. Tonny bleek de span ning niet aan te kunnen, in zijn tweede en laatste interland liet hij zich in de rust vervangen, zoge naamd geblesseerd. Keje Molenaar was een mooie rechtsback: snel, atletisch, aanval lend, sterk van lijf, goede techniek. De intelligente Molenaar, thans ad vocaat, bleek echter geen jongen voor de echte top. Hij relativeerde het wereldje iets te hard: twee inter lands. En waarom speelde Martin Jol maar drie keer voor Oranje? Iets te bijde hand? Jol begon als midvoor, stond graag rechtsback, was in het Neder lands elftal verdedigende midden velder, maar speelde zijn beste voet bal als libero. Maar niet in Oranje. Johnny Dusbaba kan wel vertellen waarom hij een recordcarrière in Oranje misliep. Meneer had geen zin meer. Dusbaba debuteerde als 21-ja rige en was voorbestemd op het WK van Argentinië de pannen van het dak te spelen. Johnny zegde echter af, geen trek. Dusbaba kon de weel de niet aan, op z'n 28e woog hij 108 kilo en was het gedaan. Dusbaba stond dus nooit naast Piet Wildschut in de Oranje-defensie, de back die zichzelf kietelde met de belofte tien jaar lang in Oranje te blijven staan. Dat liep toch anders, misschien was de studentikoze Piet (die Rooie Rak ker werd genoemd) iets te alternatief voor het wereldje. Wat te denken van het (wel wat lich te en aanvallende) middenveld Dul- lens-Been-Valke. De eerste is be sproken: tragische, alles vernietigen de blessure. Mario Been speelde één interland, een beetje weinig voor een jongen die Mariodonna werd ge noemd. Been kon alles, behalve als een beest werken, hard lopen, verde digen en naar zijn beperkingen spe len. Michel Valke debuteerde in Oranje in de afscheidswedstrijd van Willem van Hanegem. Dat was geen toeval. Valke werd als zeventienjari ge al met Van Hanegem vergeleken, tot zijn eigen verdriet. „Zo goed ben ik écht niet." Dat bleek te kloppen. Hoe veel topaanvallers hebben het grote voetballeven wel niet gelaten in Oranje? De aanval Koster-Mulder- De Wit heeft natuurlijk nooit be staan, maar alle drie werd ooit een gouden toekomst voorspeld - en te recht. Adrie Koster was rechtsbuiten. Snel, behendig, behept met doelma tige passeerbewegingen. Goeie jon gen. Een doodschop maakte een einde aan zijn loopbaan. Jan Mulder kan zeggen dat Cruijff zijn loopbaan een tikje in de weg zat, maar het was toch vooral die knie. Mulder was een bezienswaardigheid als spits, in elk opzicht een slagje beter dan zijn zoon Youri, wel hetzelfde type: op portunistisch, snel, moedig, sterk, makkelijk scorend. Maar ja, die knie... En zo raakte Robbie de Wit uit beeld, ook vanwege een blessure, zij het een veel ernstiger: hersenbloe ding, op 22-jarige leeftijd. Weer een grote loopbaan in de knop gebroken. Zo zullen er meer volgen. Alleen al op statistische gronden wordt Oran je daarom in 2010 geen wereldkam pioen, in elk geval niet met een elftal dat nu in dromen kan worden sa mengesteld. Voetballers zijn mensen en belanden dus soms in de gevan genis of anderszins in een dip. Je hebt er bij die tijdens het kaarten hun ploegmaatjes er inluizen. Er is een international geweest die niet meer werd geselecteerd nadat hij op een trip met Oranje een gouden ket ting van een ploegmaat had gesto len. Soms worden spelers niet geac cepteerd door de groep, zoals Willy 'die Ente' Lippens overkwam, een in Duitsland geboren prachtige spits die geen woord Nederlands sprak en niet paste in een gezelschap met Van Hanegem en Israël. Internationals die in Oranje onder de maat blijven, heb je in alle soor ten en maten. Henk Fraser vond het sfeertje maar niks, Roy Makaay scoort overal en altijd, maar in het Nederlands elftal toch niet. Marcel Peeper was achttien minuten inter national en kreeg toen een dood schop. Sommige spelers vergooien hun carrière, vanwege verkeerde vrienden, goklust of een gebrekkig verstand: Ferdi Vierklau, Glenn Hel der, Bryan Roy, Ulrich van Gobbel. En zo zijn er ook spelers die vanuit het niets of op latere leeftijd een gro te Oranje-loopbaan bewerkstelligen. Jan Wouters, Danny Blind, Arnold Mühren, Pierre van Hooijdonk en Wim Rijsbergen kregen en pakten him kans. Jordi Cruijff kreeg ten on rechte een kans; hij had niks in Oranje te zoeken en was een half jaar na zijn debuut ook uitgeboerd bij Otanje. Theo Snelders kreeg te recht een kans, maar de keeper kon niet met de druk omgaan. Exit Snel ders. Daarom staat er over vijfjaar op het WK in Zuid-Afrika een heel ander Nederlands elftal dan we nu denken of dromen. Misschien wel een beter elftal. Maar eerst moet Oranje zich maar eens kwalificeren voor dat toernooi. Want regelmatig komen zelfs de prachtigste elftallen al bij de kwalificatie om. L j: VOOR MEKAAR Cees Mastenbroek 1:49 voetbalvereniging Kagia jrbroek ng bent u al lid van Ka- mijn twaalfde. Ik ben op I gegaan en dat kon in pas op die leeftijd. Ik be de C-jeugd, twee jaar la- imen er ook D-pupillen, doorgevoetbald tot ik 37 aar bij Kagia heb ik nooit ttie gehaald. Tussendoor even bij Abbenes ge en daar kwam ik wel in jede." tiet u allemaal voor de „Ik ben leider van het eerste elf tal, lid van het hoofdbestuur en van de technische commissie en ik ben voorzitter van de jubi leumcommissie. In juni 2007 bestaat Kagia 75 jaar. We zijn inmiddels al driekwart jaar be zig met de voorbereidingen. Ik was nauw betrokken bij het omgooien van het complex en de aanleg van het kunstgras veld. En ik heb vijf keer een groot internationaal jeugdtoer- nooi mogen helpen organise ren. Daar zijn 110 tot 120 vrij willigers bij nodig. We hebben met dat toernooi een paar keer een jaar overgeslagen, want an ders zou je wel een enorm be roep doen op hun tijd en inzet. Op die mensen moet je zuinig zijn. Hoe bent u begonnen met vrij willigerswerk? „Onze oudste zoon ging voet ballen. Dan begin je als jeugd leider bij een elftal. Kort daarna bestond de club 60 jaar, ik werd gevraagd voor de jubileumcom missie en zo rol je van het een in het ander. Ik ben negen jaar wedstrijdsecretaris senioren ge weest, sinds drie jaar ben ik al gemeen bestuurslid." Hoe veel tijd per week bent u kwijt aan de club? „In de tijd van het verbouwen van het complex liep dat op tot dik twintig uur per week. Nor maal gesproken is het ongeveer twaalf uur, heb ik een paar jaar geleden uitgerekend. Ik wilde het wel eens weten." Heeft u thuis dan niks te doen? ,Ach, er zitten 24 uur in een dag en ik slaap vrij weinig. Ik heb het geluk dat mijn vrouw uit een voetbalfamilie komt, de familie Kattenberg uit Abbenes. Dat was ook de reden dat ik daar even heb gespeeld. Zij geeft zelf weinig om voetbal, maar ze begrijpt het wel. Haar vader heeft bij Abbenes een be stuursfunctie gehad." Hoe lang gaat u hier nog mee door? „Ik houd het nog wel een paar jaar vol, zo lang mijn vrouw en kinderen het goed vinden. Als mijn familie er niet achter stond, zou ik stoppen. Maar dat zou me wel aan het hart gaan. Ik houd van het contact met mensen. Je kunt altijd iets van elkaar opsteken en Kagia is een heel sociale club in een dorp met nog geen 4000 inwoners. Als er in Lisserbroek iets groots gebeurt, of het nou bij ons is of bij de tennisclub of waar dan ook, dan staat iedereen op om te helpen." "Voor Mekaar' is een serie over vrij willigers in de sport. Kandidaten voor deze rubriek kunt u aanmelden via sportredactie.ld@hdc.rü of per brief: sportredactie Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden. Koeman in beeld bijBenfica - meldde deze krant, nog geen dag nadat daar de trainer zijn biezen had gepakt, 't Jui chen staat je nader dan het la chen als je dit leest. Ronald Koeman, ónze Ronald, opvol ger van Giovanni Trapattoni? Je hoopt als liefhebber van klassiek drama dat de krant het bij het rechte eind heeft. Wat nog maar de vraag is, na tuurlijk. Galatasaray was volgens even zeer betrouwbare bronnen, de ze zelfde week, ook al de nieu we bestemming van Ronald en Bartina, maar bleek een aflei dingsmanoeuvre. Van Koeman zelf? Van Galatasaray? Gerets mag het weten. In maart zou Koeman trainer worden van Anderlecht. Werd hij niet. Manchester City had hem hoog op het lijstje staan. Lijstje? Welk lijstje? Portsmouth, waar het dltijd waait, had Koeman benaderd, liet de zaakwaarnemer van Koeman nog uitlekken. Niet doen, Ronald, niet doen! Daar geraak je één keer verkouden en nooit meer kom je ervan af, had ik hem willen zeggen. Maar Portsmouth was mij al voor. Nooit meer iets verno men, van deze vrijage. En dan lees je als door de bliksem ge troffen dat Ronald Koeman, ge boren in Zaandam, opgegroeid in Groningen, grootgebracht in Amsterdam en Eindhoven en man van de wereld geworden te Barcelona, kandidaat is om 'Trap' als trainer in Lissabon op te volgen. De gedachte al leen al is te mooi om niet waar te zijn. Co op de bank bij Porto, Ro nald naar Benfica. Dat worden nog knetterende persconferenties, daar. De he ren lustten elkaar, sinds Koe man het bij Ajax van Adriaan- se overnam, in de eredivisie al slecht, dat zal in de SuperLiga Portuguese niet plotseling an ders zijn. (Zoekt Sporting Lissabon niet ook nog een nieuwe bezem om haar selectie schoon te vegen? Nog niet, maar morgen kan dat al anders zijn. Erkend be- zemveger Gullit wordt volgens het geruchtencircuit via een connectie van Petrovic ge- noemd als de reddingsbrigade die Partizan weer vlot moet trekken; niet overhaast te werk gaan Ruud, heb geduld.' Bel grado zal gerust zijn bekorin gen kennen, maar er glinstert iets mooiers in de verte, voor Estelle en voor ons. Wacht op dat verlossende tele foontje uit Lissabon en sluit je aan bij de club.) Nog in zijn Ajax-periode schijnt Ronald Koeman zijn tweede huis te Barcelona inge ruild te hebben vooreen (va- kantie)woning in deAlgarve. Waarom niet? Het beviel het echtpaar dat de vorige zomer analyserend voor RTL zijn da gen in Portugal sleet daar ken nelijk zo goed, dat besloten werd dat gevoel voor altijd een plekje te geven. Elk voordeel heb ook ze voor deel, als het ware. Ingeburgerd zijn ze al en het scheelt Benfica een vracht aan reis- en verhuis kosten als het Ronald één dezer dagen inderdaad benoemd tot haar nieuwe trainer. Ger Lagendijk, de zaakwaarne mer van Ronald, over het tele foontje dat hij van Benfica ge had zou hebben: „Ik heb inder daad een telefoontje gekregen. Oei. Meteen vrezen wij het al lerergste. In deze kringen is het gebruike lijk dat een telefoontje juist ten stelligste wordt ontkend als het heeft plaatsgevonden. Wordt het daarentegen bevestigd, is argwaan gewenst. Lagendijk, nogmaals: „Ik heb niet kunnen controleren of het serieus is of dat het iemand via-via betrof. De lijn was nog al slecht." Wat nou slechte lijn? Ronald is toch niet gevraagd om bonds coach van de Falkland Eilan den te worden, of trainer van een topclub in Mantsjoerije? Een dag later utprden ook Ca- macho en PaitKe Guen in de pers naar voren geschoven voor de post Benfica en zou Koeman al weer in de smaak vallen in Madrid en La Coruha. Zeg maar dag met je handje, tegen de Portugese replica van Ajax- AZ. Maar wéér 'n dag later ant woordt Lagendijk op de vraag of Koeman misschien toch nog in de race is voor Benfica het hoopvolle: „Geen commen taar. Hoera, het kan dus nog! Want zodra de zaakwaarne mer rook ontkent, ontaardt het gerucht meestal in een vuurzee. Of iets dergelijks. Frank Snoeks

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 21