SPORT7
Elftalleider
«y\
HDC987
dinsdag 17 mei 2005
UIT
GESPROKEN
Regilio Tuur in
Volkskrant Maga-
zine:
..Ah. daar heb je
die domme bokser
in z'n rode Ferrari- ja, zo wil
len mensen me graag zien.
Vooral gestudeerde mensen.
Omdat ik aan uiterlijke din
gen hecht, zal mijn koppie
wel hol zijn. denken ze.
Feyenoord-voorzitter Jorien
van den Herik in De Tele
graaf:
Hoewel ik veertien jaar
meeloop, heb ik nog steeds
niet veel verstand van voetbal
en dat zal ik ook nooit krij
gen."
Ook in Italië krijgt voetbal
de meeste aandacht, ervaart
voormalig volleybalinterna
tional Henk-Jan Held, uit
komend voor Perugia. In de
Volkskrant:
Volleyballers beginnen in de
sportkranten altijd achterin
te lezen. Dan zijn we eerder
bij het volleybal.
Voetbalcoach Fritz Korbach
in Sportweek:
„En op mijn grafsteen wil ik
de tekst: jongens, jullie krij
gen er spijt van dat je niet
met mij hebt mogen werken'.
Dat slaat op Ajax, Feyenoord
en PSV.
Nogmaals Korbach:
„Ik heb eens bij Go Ahead
Eagles drie vellen op zo'n
flip-over volgekalkt met na
men en pijlen die ze tegen
woordig heel interessant loo-
plijneti noemen. Harry De-
cheiverzei: 'Ik snap er niks
van'. Ik zei: 'Dech, dat hoeft
ook niet, bij Ajax snappen ze
er ook niks van'."
Feyenoord-doelman Patrick
Lodewijks in Nummer 14:
„Ik vind niks erger dan pro
beren een fout van jezelf goed
te praten terwijl iedereen kan
zien dat het jouw fout is.
Fernando Ricksen (Glasgow
Rangers) in SQ:
„Vroeger zat ik elke week in
de kroeg 0Ik was geen alco
holist, hoor. Maar als ik
dronk, ging ik door tot het
einde, dan ging ik ladderzat
naar huis. Op een gegeven
moment breekt je dat op.
Gekie Meins, de vrouwelijke
clubarts van FC Groningen,
in Panorama:
„Nee hoor, ik zie ze gewoon
in hun blootje van onder de
douche uitkomen. M'n vrien
dinnen roepen soms: Wauw,
wat leuk dat jij dddr aanwe
zig mag zijn, wat heb jij een
topbaanMaar ach, dat hoor
bij m'n vak als arts, hè.
Clémence Ross-Van Dorp,
staatssecretaris van VWS, in
De Telegraaf:
„Weet je waar ik ook niets
van begrijp? Van scheids
rechters die zich na afloop
van een wedstrijd voor een
monitor ter verantwoording
laten roepen. Een scheids
rechter neemt beslissingen
waarbij iedereen zich moet
neerleggen. Punt.
Azing Griever, bondscoach
van Aruba, in Voetbal Inter
national:
„Als ik een vergadering orga
niseer, komt er soms nie
mand opdagen. In het begin
had ik daar best moeite mee.
Nu denk ik: volgende keer be
ter.
Ferne Snoyl, door Feyen
oord verhuurd aan FC Den
Bosch, in Nummer 14:
„De werkersmentaliteit die
Feyenoord kenmerkt, is iets
uit het verleden. 0Die zoge
noemde huisstijl is een fabel
tje. Spelers zoals John de
Wolf waren typische Feye-
noorders, maar noem mij een
speler die daarna nog een
echte bikkel is geweest. Ik ken
ze niet.
FC Barcelona-coach Frank
Rijkaard in Sportweek:
„Als trainer werk je toe naar
een ideaalbeeld dat je waar
schijnlijk nooit zult bereiken.
Dat zou je tragisch ofürustre-
rend kunnen noemer&naar
ik vind het juist mooi."
AGO W-doelman Raimond
van der Gouw, ex-keeper
van Manchester United, in
Voetbal International:
„Als je in Engeland met je
boodschappenkarretje tegen
iemand aanloopt zeg je Tm
sorry'. In Nederland kijken ze
je aan alsof je ieder moment
een klap kunt krijgen.
Paul Bosvelt in Voetbal In
ternational:
„Ik vond het achterbaks van
Ruud Gullit dat hij zei dat ik
niets van me had laten ho
ren. Zo laat ik me niet be
handelen. Of het
nou door de
plaatselijke groen
teboer is of door
Ruud Gullit.
uit op een terras, ergens in Leiden.
U zonnetje scheen, er stond een
wind en ik zat alleen. Niks mis
je kan je gedachten ordenen, al
peen rijtje zetten en tot bepaalde
lusies komen.
jen in mijn mijmeringen zag ik
aankomen, op de fiets, zoals ge-
nlijk. Hij vroeg of ik iets wilde
\en, ik knikte bevestigend, hij
'de een biertje en een colaatje,
wnd kwam hij naast me zitten,
iten wij geruime tijd, ieder in on
veil gedachten. Plotseling opende
ft gesprek. „Ik ben gestopt met
allen, te veel blessures.Ik ant-
rdde niet, ik liet het op mij inwer-
jaimmer voor hem, dacht ik,
r ja, hij was geen grote voetballer,
\op was het derde elftal. „Ik ben
<ider van het eerste, zij hebben
mij gevraagd.Leider van het eerste,
dacht ik, een belangrijke functie.
Mijn gedachten gingen terug naar de
tijd dat ik ook leider van het eerste
was en ik maakte hem daar deelge
noot van. Ik vertelde hem dat de
meeste velden van amateurverenigin
gen omringd zijn door sloten. Dat
heeft te maken met afwatering. Bij re
genval moet het water ergens naartoe
en daar zijn de sloten voor. Helaas is
het ook zo dat de meeste amateurvoet
ballers bij het intrappen het doel niet
kunnen vinden, maar de sloot wel
Dan komt de functie van de elftallei
der in het geweer, hij moet de bal eruit
halen. Zo ging het toen en zo gaat het
nu.
„Ja, maar daar ben ik niet voor", stel
de hij. „Nee, een elftalleider heeft meer
functies", ging ik door. Kauwgom ha
len is ook belangrijk. De spelers willen
een frisse mond hebben na een avond
je stappen, de kater moet wegge-
kauwd worden. De wedstrijdballen
mogen niet te zacht zijn, dus pompen.
De kleding moet netjes klaargelegd
worden. Het wedstrijdformulier moet
worden ingevuld en na afloop moeten
eventueel de strafformulieren inge
vuld worden.
Als elftalleider mag je wel bij de wed
strijdbespreking zijn. Je mag een
broodje mee eten, maar als de trainer
praat moet je je mond houden. Je mag
naast de trainer op de bank zitten,
maar geen aanwijzingen geven, er
wordt van je verwacht dat je geen ver
stand van voetbal hebt. Je deelt ook
niet mee in de premies, want je doet
het voor de jongens en de club. Na af
loop mag je de vuile kleding oprui
men, shirtjes waar ze met hun poten
op gestaan hebben na het douchen en
dan kom je als laatste de kantine bin
nen en staan de heren al lekker aan
een biertje. „Afijn", zei ik, „ik kom
zondag eens kijken.
En zo stond ik die zondag in de kanti
ne te wachten tot de wedstrijd zou be
ginnen. De nieuwe elftalleider zag ik
schichtig langs mij heen schuiven met
een aantal pakjes kauwgom in zijn
hand. De wedstrijd ging beginnen en
na vijf minuten plonsde er een bal in
de sloot. Hij stond op van de bank en
keek om zich heen, de bal dreef lekker
in de sloot en had het naar zijn zin.
Met een vermoeide blik klom hij over
de afrastering en ging op zoek naar
een ballenvisser. Nergens te bekennen.
Met gevaar voor een nat pak en met
behulp van een boomstronk wist hij
na vijf minuten de bal op het droge te
krijgen. Zo ging het nog een aantal
keer.
Na afloop, ver na de wedstrijd, kwam
hij naast mij staan in de kantine,
biertje in de hand, een berustende blik
in de ogen. „Ach", zei ik. Dit is een
aardig opstapje voor een bestuurs
functie.
Henk Piket
Tijdrit Giro d'ltaiia, Lamporecchio, mei 2005.
INKS
UITEN
tbalsupporters ko-
ir voor, een voorzitter
elf even een CORRI-
KLAP een las-
igaat uitdelen is uit-
Een aanhanger
IUA Boekerest uitte
zijn misnoegen over
at goede spelers
n buitenlandse
den verkocht en
aua daardoor slecht
IHAI STOICA van
ad er na een tijdje zo
in dat hij zijn vip
eten in het gezel
wat bodyguards af-
larde lagere rangen.
:he supporter, de
Radu loan, werd
jaar klappen te-
ezen. De politie gaf
litv n boete van omgere-
>ori iEURO. loan vindt
2. A pnoeg en stapt naar
Deg r.
ere
nde
e'" e beteugelen TEM-
1 NT van de fans blijft
'P e grootste proble-
it GRIEKSE voetbal,
as het weer eens
ens de derby ARIS
iltegen IRAKLIS in
Ie divisie. Vier minu-
lerust nam Iraklis
Jprong (1-2), adnlei-
l| de aanhangers van
meteen het veld te
T ers van Iraklis lie-
mdingen op. Na an-
wachten was de
beu en brak de
...definitief af. De
setbal bond buigt
idag meteen over de
piki wacht zonder
zoveelste geldboe-
/YJ naftrek en het spe-
"estrijden zonder pu
ilis kan vast drie
jschrijven.
Foto: Reuters/Stefano Rellandini
niet durfde te spelen. „Achteraf
had ik daar heel erg spijt van.
Dat maakt dit ook zo mooi. Ik
had het nooit meer verwacht. Ik
weet wat Tony nu voelt." Dirk
Loos heeft ondanks zijn enkel
blessure de eerste helft wel ge
speeld. Schilders: „Dirk weiger
de zijn plekkie af te staan.
Joop Lamers snapt het alle
maal. De trainer maakte vele
kampioenschappen mee, maar
dit is een bijzondere. „Dit is een
van de emotioneelste", zegt La
mers, die door de vreugdetra
nen heen de pijn verbijt van het
heengaan van zijn schoonmoe
der een dag eerder. Lamers
knuffelt zijn vrouw, binnen een
jaar vast lid van het SVOW-
vrouwencafé, dat altijd suppor
tert met een fles rosé binnen
handbereik.
Schilders roemt de psychologi
sche kwaliteiten van de trainer,
die een hecht geheel heeft ge
smeed en daarmee de basis
voor het succes heeft gelegd.
„Joop voelt zich als de jonge
jongens. Hij doet gewoon mee.
Maar op het veld is hij de baas
en is het niet: 'Jopie, wat gaan
we doen?' Hij heeft het gigan
tisch op de rails gezet."
Ook Schilders voelt zich, on
danks alle lichamelijke beper
kingen, een paar jaar jonger.
„Normaal ga ik niet zo veel uit.
Nu nemen die jonge jongens
me mee, ook al zijn ze zes, ze
ven, acht jaar jonger. Door zo'n
sfeer heb ik er zin in om rechts
back te lopen en het vuile werk
op te knappen. Ondanks dat ik
liever voorin speel, is het weer
prachtig om mee te doen."
Het extreem lange seizoen, dat
25 wedstrijden eerder begon
met een klinkende 4-0 neder
laag tegen Haagse Hout, eindigt
in een grandioos feest. In de
kantine van SVOW is het een
uur lang gratis drinken, de vaste
dj's draaien een discootje, een
zanger van het levenslied laat
zijn stembanden trillen en om
negen uur vertrekt de selectie
traditioneel naar Mexicaans
restaurant Alegria in Oude We
tering.
Terug naar de geboortegrond,
terug naar over de brug, waai
het 59 jaar geleden op 13 juni
1946 met de oprichting van
Sport Vereniging Oude Wete
ring allemaal begon.
SVOW olé olé.
Gertjan van Geen
Eerdere afleveringen van deze serie werden
geplaatst op 18 en 25 april en 2, 9 en 12 mei
Trainer Joop Lamers gaat op de schouders bij Dennis van Tol (links) en Antonio Serafino. Op de achtergrond is ook assistent Harco Pennings
de hoogte in gehesen door grensrechter Barend Boers en Roel Gortzak. Jeroen van Tol (uiterst links), Thijs van der Meer, Frank van der Meer
en Martijn Zwetsloot juichen mee. Foto: Taco van der Eb
'I laagst spelende burger
ij g in de Leidse regio,
keu >W leeft. Sportvereni-
Ma e Wetering, zetelend in
brug, pakte zaterdag de
vijfde klasse zaterdag.
1 pi ch Dagblad volgde
laatste weken op weg
00 kampioenschap. Van-
vering 6 (slot): terug
aan !eboortegrond.
in zijn er om na
[en. Ze kunnen ook
iop een moment dat
al lang vervlogen is.
inis Schilders bijvoor-
rechtsback van SVOW
J zijn hele leven bij de
leteringbrug, hoewel
de leven aan de ande-
m de brug heeft ge-
|2 29-jarige Schilders
de Wetering op de la-
tol bij de broertjes
eroen en Marco van
s phte Weteringbruggers.
k 0 1de bij mijn school-
voetballen en niet bij
Schilders na de
Istrijd tegen WSB
in kampioenschap in de
11-" sse is behaald. „Mijn
erhi 'ft het nog proberen
-loll 'ouden. Hij vond dat
ran betere kansen had
entfoede voetballer te
jk
ij 1 gekkenhuis ir
kerhout. Een maand
,,.jl d<te het vlaggenschip
af 11 op zondag de titel in
klasse. De zaterdagtak
P een roemloze laatste
plaats in de allerlaagste klasse
voor standaardelftallen. Maar
bij WSB kunnen ze ook een
feestje voor anderen bouwen.
Er zijn bloemen en champagne
en iedereen bekijkt de SVOW-
polonaise in de kantine met
een vette grijns.
Onder toeziend oog van de
oudste leden Jacob Gortzak (84)
en Cees Vis (82) is het een
SVOW-overwinning met han
gen en wurgen
geweest,
als het de laat
ste weken van de com
petitie niet op een
klomp en een oude
voetbalschoen naar de
titel is gevlogen. Een
voorsprong van vier
punten op Delft en
Haagse Hout is geëin
digd in een marge van
slechts een punt op de
Hagenaars, nog altijd
ruim voldoende.
Tegen WSB voetbalt SVOW
goed, ware het niet dat de ene
na de andere mooie kans wordt
verprutst. Voor rust verschijnen
de Bruggers zeker vier keer al
leen voor de keeper. Het blijft
0-0. Pal na de thee scoort Roel
Gortzak uit een vrije trap de
ogenschijnlijk bevrijdende tref
fer, maar niet veel later is het
zomaar 1-1. Trainer Joop Lame
rs moet tot tien minuten voor
het einde wachten voor hij de
nagels weer kan laten groeien.
Thijs van der Meer maakt 1-2
en even later maakt broer
Maarten van der Meer aan alle
onzekerheid een einde: 1-3.
Het leeggelopen Weteringbrug
stort zich op het hoofdveld van
WSB en de spelers van SVOW.
Acht jaar na de laatste titel en
drie jaar na de degradatie is
SVOW terug in de vierde klasse.
Dennis Schilders zoekt na af
loop zijn vader op. Pa Schilders
heeft de carrière van zijn zoon
op de voet gevolgd. Vrijwel al
tijd is hij ook op de doorde
weekse trainingsavonden van
de partij. Van iemand die zijn
zoon liever naar DOSR zag
gaan, is hij verworden tot een
SVOW-supporter van het eerste
uur. „Hij lacht bij wijze van
spreken DOSR uit nu ze zijn ge
degradeerd", zegt Dennis.
„Voetbal is alles voor hem. Als
er een weekend niet gespeeld
wordt, is hij chagrijnig."
Pa en zoon hebben het op voet-
balgebied door de jaren heen
niet gemakkelijk gehad. Aller
eerst was daar het brommeron
geluk van Dennis toen hij 17
jaar was. „Het was ha
len en brengen",
zegt Dennis. „Bij
de tweede ope
ratie hebben ze
mijn scheen
been weer op
gelapt. Met bra
ces en flink ta
pen kan ik
voetballen. In
een wedstrijd
geef ik altijd
tweehonderd
procent en daarna
heb ik twee dagen
spierpijn."
Later kwam het
moment dat het bij SVOW in
zijn geheel niet lekker draaide.
Schilders: „Zoals het toen ging,
had ik er geen zin meer in. De
trainer trok zijn vriendjes voor,
hij keek alleen maar naar de
aanvallers en had op een gege
ven moment niets meer te ver
tellen. 'Zet mij maar voorin,
want daar speel ik liever', heb ik
tegen hem gezegd. Maar dat
kon niet. Mijn vader kwam niet
meer kijken op de training. Ik
heb het tegen hem gezegd. 'Als
jij niet meer komt, vind ik het
ook niet leuk meer.' Eigenlijk
voetbal ik voor een groot deel
ook voor hem."
Antonio Serafino, de Wetering-
brugse import-Italiaan, heeft de
laatste wedstrijd geblesseerd
toegekeken. Hij en Dennis van
Tol vierden acht jaar geleden de
titel mee. Dennis Schilders was
erbij in 1997, maar toch ook
niet. Vrijwel het hele seizoen
was hij geblesseerd geweest. De
angst zat er zo goed in, dat hij
tijdens de kampioenswedstrijd
