Struinen door de Kattukse duinen
REGIO
Enkelbanden
DINSDAG 10 mei 2005
VRAAG
=j"
h is de gemeente met de meeste misdaad, zo blijkt uit de 'Mis-
jr 2005' van het Algemeen Dagblad. Daaronder volgen Arn-
Criminaliteit rond hem'Emdhoven'Am"
-1/ wrunuiucu I unu sterdam en Utrecht Lei-
uwe Rijn valt meeden komt in de t0Ptien
n 1b j niet voor. Uit de cijfers
aadmeter, waaraan ook de politie Hollands Midden gege-
blijkt dat Leiden een middenmoter is. Er zijn zelfs opmerke-
'elêl autoinbraken, -vernielingen en -diefstallen. Daar staat tegen-
politie veel winkeldiefstallen registreert. Bedrijfsleider WIL-
'EN van thee- en koffiewinkel Simon Lévelt reageert.
kt. r registreerde de politie 458 'delicten' op het gebied van
i gtfstal in Leiden, hoger dan vergelijkbare steden als Haar-
spn en Amersfoort (436). Schrikt u daarvan?
herken ik die cijfers niet zo. Wij van winkeliersvereniging
ijn en omstreken hebben een half jaar geleden een buren-
ii geïnstalleerd. Dat betekent dat het personeel collega's uit
(ie winkels i
m aeren bij een
it tq'als er een
celc\fwel eens
Elltfeerd met ivinkeldiefstal in uw zaak?
(jaar één keer. We hebben wel een camerasysteem, mis-
e Joeft dat een afschrikkend effect. Ik ben geneigd te zeggen: ik
1 meevallen met de criminaliteit."
a denken dat die installatie voor niets is geweest
h goed dat het burenbelsysteem er is, vooral voor het per-
!t is ook niet alleen bedoeld om collega's te roepen bij een
r ook om te voorkomen dat het zich bedreigd voelt. Er is
or woordenwisselingen, bedreigingen en intimidatie door
ii kunnen zij ook bellen. Er komt nog een sticker bij de
mee we de klanten erop wijzen dat we een belsysteem heb-
e winkeldieven weten dan meteen dat ze beter een blokje
ri lopen."
•ma's winkeldiefstal en criminaliteit bij jullie?
winkeliersvereniging heeft er laatst weer een bijeenkomst
Daar komen toch 35 ondernemers op af. De politie komt
dgjjen voorlichtingsverhaal. Dan merkje dat daar goed naar
De belangstelling is er zeker. Wij willen ons stukje
ve^ig houden."
Simons foto: ANP
DE ARCHIEVEN
pg<
10 Mei
P£° leeds tal van jaren eist de Rijksweg 4B, welke op het Rijks-
baigeprojecteerd staat als de toekomstige verbinding tussen
de 'gen 4 (ten Noord-Westen van Leiden) en 4A (ten Zuid-Oos-
aa% stad) de aandacht van het College. Het is bekend, dat
ech n het tracé van rijksweg 4 ter hoogte van de begraafplaats
tr ;eleid heeft tot het prijsgeven van het verkeersknooppunt
°Pj! >e Morschweg (de Slaagh) en tot een nieuw tracé van rijks-
^bu thans ongeveer halverwege de Korte Vliet op het Leidse
et uitbreidingsplan 'Leiden-Zuid-West' komen en na de
i de provinciale weg no. 16 naar Voorschoten en van de
"J* ar het weglichaam reeds gedeeltelijk door het Rijk is aan-
ze er hoogte van het Papemeer aansluiting bieden aan de
u^e (de nieuwe verbinding tussen Amsterdam en Rotterdam),
ives
Del
ij zijn aftreden als voorzitter viel de heer J.H.C. Laman een
te beurt. Hij werd erelid van de 3 October-Vereeniging en
k*aaP *^oor loco-burgemeester Waal een koninklijke onderschei-
icjield. Foto: archief Leidsch Dagblad
ï- O M rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
n Wl?i50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. UTcrijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
n i
kat
lens
evei
tere
vanfr
COLOFON
t Le
il 21
erin
n ni
Itf T. Klein en H. de Wit
lirectie hdcuz@hdc.nl
Imi
t de ,ct'e: Jan Geert Majoor.
we aan Brandenburg
redactie.ld@hdc.nl
N
2- Leiden, tel. 071-5 356 356
us 54,2300 AB Leiden.
TT33 n van de receptie zijn:
met donderdag
EPU
lisst 30U
5356415
KaD 71-5 j56 325
overlijden, geboorte, jubilea
berichten, desgewenst met
p)e dwg. via www.hdcmedia.nl of
^tberichten@nhd hdcnl.
fax 072-5196696, tel. 072-
Leidsch Dagblad
del
ti023"515° 543
biBl 3677
rj-,c del: 071-5 356 300
2 kunnen contact opnemen
d sc
lor
ierli B (acceptgiro)
c *naut.ine)
machtiging verstrekken
ch afschrijven van het
ontvangen €0,50 korting
verzending per post
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
geen krant ontvangen?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel-072-5196800.
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za; 08.00-13 00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
opzeggen
Opzeggen van abonnementen: uitsluitend
schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van
de abonnementsperiode, t a.v. afdeling
lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar
Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie
www leidschdagblad.nl of KvK-nummer
37014187.
auteursrechten
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV. Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar
Nieuwe 'ontdektocht' voor ouders en kinderen
Poep aan je schoen, water in je laars
en zand in je ogen. Je maakt heel wat
mee als kind op avontuur in de dui
nen en bij het strand. De ontdekwan-
deling in het boekje Struinen door de
Kattukse duinen maakt van een wan
deltocht een leerzame dag. Voor kin
deren én ouders. Een testpanel uit
Utrecht probeerde de nieuwe tocht
uit.
Anna (9), Kees (8) en Jelle (6) Hoo-
genboom gaan voorbeeldig van
start. De oudste twee, elk met een
routebeschrijving in de hand, gaan
voorop richting duingebied Berkhei-
de. Al snel komen ze de eerste op
dracht tegen: schuilen in het riet.
Met z'n drieën rennen ze het kleine
paadje tussen de rietpluimen in,
waar ze op hun hurken moeten kij
ken of ze hun ouders op het pad nog
kunnen zien.
Eigenlijk moeten ze er ook nog even
stil blijven zitten, zodat ze de vele
vogels kunnen horen die er leven.
Maar dat is wat teveel gevraagd. Na
een lange rit in de auto is het nu tijd
om te struinen door de duinen. Ge
volg: al na vijf minuten lopen hun
ouders Liesbeth en Gerrie met de
boekjes achter de kinderen aan, die
hun eigen zandkuilen en sluiproutes
ontdekken. „Kijk pap, een geheime
gang."
Uit het boekje Struinen door de Kat-
wijkse duinen:
Deze wandeling is een ruige route.
Het pad loopt soms over smalle, mul
le en drassige paden dwars door
duindoornbegroeiingen en brandne
tels. Voor de doe-activiteiten gaan we
af en toe van het pad af de bosjes in
of op de grond liggen. Het boekje be
vat een routebeschrijving, suggesties
voor belevingsactiviteiten en infor
matie over het duingebied Berkheide.
Er staat deze dag een koude wind en
af en toe valt een spatje regen. Dat is
jammer, want dat nodigt meer uit
tot stevig doorwandelen dan tot re
gelmatig stilstaan om planten en
sporen te zoeken. Als de kinderen
ontdekken dat ze de 'pepermunt'-
plantjes hebben gemist, lopen ze
dan ook liever verder naar de vol
gende opdracht, de akkertjes. De ou
ders, zelf enthousiaste tuinierders,
ontdekken tot hun verrassing dat
middenin het duingebied inderdaad
akkertjes zijn afgegraven, laaggele
gen vierkante veldjes. Hier verbouw
den Katwijkers nog tot de Tweede
Wereldoorlog eten, zoals aardappe
len en peen, lezen ze de kinderen
voor. Waarom ze dat op een uitge
graven akker deden, merken de kin
deren onmiddellijk als ze van het
'dijkje' naar beneden rennen. Er is
geen wind achter de beschutting van
de bosschages. Volgens het op
drachtenboekje moeten ze op de
grond gaan liggen om het tempera
tuurverschil te voelen. Maar Kees is
alweer met een kreet opgesprongen.
Hij heeft genoeg gevoeld; een zoe
mende hommel in zijn nek.
Ook Anna heeft pech, met een hard
nekkige zandkorrel in haar oog. Als
Liesbeth haar dochters oog wil bekij
ken, blijken haar vingertoppen
groen van de inkt uit het boekje.
„Noteer dat maar als een min
puntje." De twee jongens kiezen on
dertussen hun eigen weg, die zich
links en rechts van de officiële route
door de duinen slingert. Nee, het
slangenkruid zijn ze niet tegengeko-
Wat, waar en hoe
Wat? Struinen door de Kattukse
duinen, een ontdekwandeling van
4,5 kilometer voor ouders en kin
deren tussen 7 en 11 jaar.
Waar? In het duingebied Berkhei
de, aan de zuidkant van Katwijk.
Hoe? Met het boekje Struinen
door de Kattukse duinen, ver
krijgbaar voor 3 euro bij de VW
en de twee campings in Katwijk.
Plussen? Leuke weetjes. Originele
opdrachten. Duin én strand.
Minnen? Erg veel tekst voor kin
deren. Route soms onduidelijk.
Niet geschikt op natte dagen.
men, maar ze hebben wel een gehei
me gang door de bosjes ontdekt en
zijn hoog op een duin boven de an
deren uitgekomen. Op het signaal
'Wie wil er een koekje?' komt de
groep weer bij elkaar.
Loop je hier in de late lente, zomer of
herfst en waait het lekker? Luister
dan eens heel stil. Hoor je een gek ra
telend geluid? Dat komt van de grote
bomen vlak achter je, die hebben iets
heel bijzonders. De blaadjes zitten
aan de boom vast met een plat steel
tje. Dat knikt bij elke windvlaag om
en maakt zo dat ratelende geluid.
Afgezien van het gekraak van hun
koekjes horen de kinderen geen
vreemde geluiden. Dat kan kloppen
in het vroege voorjaar, want dan
heeft de boom geen blaadjes, maar
zachte katjes. Ook die zijn echter
niet te vinden, constateert het gezin,
hier en daar aan knoppen voelend.
Schoolmeester Gerrie wijst even op
een krakende, kale boom. Dat zou
wel een hele sneue ratelpopulier
zijn, leest zijn echtgenote hem de
les. „Die is dood." Niet zo vreemd
dat de groep de bijzondere bomen
niet kon vinden, blijkt even later. Ze
hebben een foutje gemaakt in de
route, toen die even van de kaart af
liep. Opletten dus.
Na een zanderig sluippaadje tussen
stekelige duindoorns komen ze
langs het pad een grote kuil tegen.
Die is door de wind uitgeblazen en
'wandelt' heel langzaam landin
waarts. Gelukkig is er de zandzegge,
een klein plantje dat het zand een
beetje op zijn plaats kan houden, zo
leert het boekje de wandelaars. An
na, Kees en Jelle hebben de proefjes
met blazen in het zand echter al ge
zien. Tijd om in de kuil te springen,
liefst een turnsprong. „Let op, ik doe
nu de Arabier."
Dan is daar eindelijk de zee, met
flinke golven en veel schuim op het
strand. Komen de kaplaarzen van
Kees toch nog van pas. Althans, als
hij niet te ver gaat. Gerrie leest in het
boekje dat het zwarte hout dat soms
op het strand aanspoelt geen wrak
hout is, maar heel oud hout - soms
wel 10.000 jaar -, aangespoeld van
de diepe zeebodem.
Vaak zie je ook een aangespoelde
schoen op het strand. En weet je wat
nou zo gek is? Het zijn vaak alleen
linkerschoenen. Rechterschoenen lig
gen anders in het water doordat de
bocht links zit. Die stromen naar de
andere krant. Naar Engeland bij
voorbeeld.
Kees twijfelt of hij het verhaal moet
geloven. Maar dan ligt op het strand
een slof en verhip, het is een linker.
Nog steeds is de jongen niet over
tuigd. „Ze hebben hem gewoon
neergelegd", is zijn logische conclu
sie. Koudgewaaid door de harde
wind gaat het gezin snel op weg naar
een strandtent, voor een kop warme
chocolademelk. Ze hebben veel ge
leerd vanmiddag, vindt Liesbeth.
„Leuke anekdotes en grappige wee
tjes." En wat Kees het leukste aan de
struintocht vond? „Lekker door de
duinen rennen."
Saskia Buitelaar
NOORDWIJK, 16.00 UUR
Kletterend gaat ze tegen de vlakte.
Een vrouw van een jaar of veertig (inaar
ze ziet er nog een stuk jonger uit) probeert
de paar treetjes die haar scheiden van de in
gang van het café op te klauteren. Het mis
lukt. Waarschijnlijk omdat ze op krukken
loopt.
Een groep studentikoze types van tegen de
vijftig, zoals je ze hier in Noordwijk vooral 's
zomers wel vaker ziet als ze in hun kekke ca-
briootjes de boulevards langscruisen, hun
modieuze net-iets-te-lange-haren-kapsel
wapperend in de wind, staat met biertjes en
rosé in de hand te kletsen over hypotheken
en vakanties in Portugal. Verderop smakt de
vrouw op de tegels. Een paar van de in spij
kerbroek en jasje gestoken middelbare
mannen doet geschrokken een stap opzij, je
weet natuurlijk maar nooit. De twee dap
persten stappen er op af. Ze trekken de on
fortuinlijke vrouw rechtop en steken haar
de beide krukken weer toe. Haar linkervoet
heeft geen schoen, wel een hele dikke sok.
„Enkelbanden", verklaart ze. „Ik dacht nog,
als dat maar goed gaat. Dit trapje is net iets
hoger dan thuis." Ze kan wel lachen om
haar spectaculaire entree.
Aan de bar vertelt zij dat de enkelbanden
zijn gescheurd bij het afstappen van een
paard. Heel stom, vindt ze zelf, gewoon ver
keerd terechtgekomen. „Het zit in een klein
hoekje", mompelt de ongeïnteresseerde tie
ner achter de bar. Ook al is het zaterdag, het
loopt in dit tweede weekeinde van mei nog
niet echt storm in de badplaats. Het weer is
dan ook beroerd.
De tiener, een meisje van een jaar of negen
tien dat de naam 'boegbeeld van de zaak'
vooral letterlijk eer aan doet, draait haar
voorsteven naar het terras, waar lege kopjes
op vieze schoteltjes wachten om opgehaald
te worden. De vrouw met krukken schudt
zachtjes haar hoofd, drinkt haar martini
met ijs en citroen en besluit weer te gaan.
Trapje af gaat een stuk beter. Niet sneller,
wel beter.
Anton Diedrich
Het testpanel op ontdekkingstocht door de Katwijkse duinen. Vanaf links: Gerrie, Jelle, Anna, Kees en Liesbeth. Foto's: Hielco Kuipers
