De totaalman
Ober op zee
SPORT
zaterdag 23 april 200S
SI
Ergens in de loop van de af
gelopen herfst liet Guus
Hiddink PSV voor een dag of
tien PSV en trok erop uit, Zuid-
Amerika in. Guus ging shop
pen.
Winkelen dus.
Guus Hiddink mag dan welis
waar graag - en nog zeer over
tuigend ook - op zijn H. David
son als hem dat van pas komt
de enige, echte ambassadeur
van de Achterhoek uithangen,
behalve dat is hij ook een man
van de wereld en een man van
de wereld gaat, juist in het na
jaar als de verlokkingen van
herfstivandelingen in zijn ge
liefde geboorteoord bijna niet
te weerstaan zijn, niet louter
voor zijn plezier voetbal kijken
in Argentinië en Brazilië. Die
heeft wel wat beters te doen.
Banjeren door de natuur van
staatsboswachterij Slangen
burg - in oktober op zijn fraaist
zoals u weet! Rijden op zijn
bike, anders wel. Deurzakken
met Bennie Jolink in zijn stam
café of op de staantribune met
schorre stem De Graafschap
aanmoedigen. Al deze verlei
dingen tezamen, op Guus had
den ze geen vat.
Als een man met een missie en
een goldcard op zak beklom
Guus tribunes in Buenos Aires
en Rio, op zoek naar nieuwe
Romario's of Ronaldo 's. En
kwam thuis met Robert.
Guus'oog was eerst gevallen op
de Argentijn Tevez en later op
de Braziliaan Robinho, maar
die bleken, de goede naam van
Guus én PSV in het internatio
nale voetbal ten spijt, niet tot
een verhuizing naar Eindhoven
te bewegen. Guus heeft het nog
op een masseren gezet en Ro
binho beloofd dat hij na een
goaltje of 100 op de nieuwe
zender van De Mol naar Chel
sea mocht om in navolging van
andere PSV ers (en straks ook
nog Alex) de wereld van Peter
Stuyvesant te betreden, maar
hoe hij de door God gezegende
heertjes ook kietelde met het op
waarheid gebaseerde sprookje
van de roebel die de voetbalwe-
maakte wat goals in Mexico,
maar mislukte in Zwitserland,
Rusland en Japan en zou op
zijn best voor Roman Abramo-
vich iets kunnen betekenen als
ober op diens oceaanzeiljacht.
„Hij kan er echt niks van ver
telden mijn Eindhovense vrien
den mij onlangs toen ik ze in
de perskamer vroeg naar de
kwaliteiten van Robert, die
Guus Hiddink sinds zijn aan
komst in het Philips Stadion
(keurig op tijd, wat niet voor
hem pleit - geef ik toe), alsof
het zijn taak was, voor ons ver
borgen hield.
Dat hij Vennegoor ofHesselink
niet uit de basiself van PSV ver
drong en dat boven hem nog
Si bon de voorrang geniet als
'Lange Jantot het spelen van
een wedstrijd onbekwaam is,
zegt inderdaad veel over Ro
bert.
Zijn hattrick (dat zijn naam
wordt uitgesproken als die van
een nichterige Franse kapper,
ook dat helpt niet) in het be
kerduel met Top Oss werd mij
minachtend voorgesteld als
doelpunten die ik ook had
kunnen maken.
Tóen mocht Robert een penalt}'
nemen tegen Lyon en bemlde
PSV in één trap zijn contract
terug. Tóen kopte hij de win
nende goal tegen Willem II in
de touwen. Tóen scoorde hij
twee, ten onrechte geannuleer
de. doelpunten in de Kuip en
trapte ook nog a la Romario of
Ronaldo tegen Feyenoord uit
een onmogelijke hoek met
windkracht 8 een bal op de lat
en schoot nog on-Braziliaans
hard (want niet met de beroe
ring van een vioolsnaar, maar
als een paukenslag) een penal
ty raak.
Mijn Eindhovense vrienden
hebben gelijk. Robèrt is geen
tweede Romario. Hij is ook niet
de nieuwe Ronaldo. Maar ik
zeg u, Guus heeft gelijk, voor
een ober op zee is hij nog 'n ta
melijk goede voetballer. Lang
leve Robert.
Frank Snoeks
Naar
Braziliaanse
maatstaven
gemeten is
Robinho een
Jaguar en
Robert nog
geen Rover
reld regeert, vermunven door
Guus lieten zij zich niet.
Jammer.
PSV kan mij geen Romario's of
Ronaldo's genoeg in Brazilië
ontdekken.
Robinho kostte PSV in de win
terstop 15 miljoen euro, is mij
door mijn Eindhovense bron
nen verzekerd. Op dat moment
onbetaalbaar. Had PSV tóen
geweten dat het zich mi bevond
in de halve finales van de
Champions League, zat het nu
niet opgescheept met Robert de
Pinho de Souza. Deze kostte
PSV 'maar' 4 miljoen.
Naar Braziliaanse maatstaven
gemeten is Robinho een Jaguar
en Robert nog geen Rover. Hij
VOOR MEKAAR
lobbert Minkhorst
an de succesvolste trainers uit
agionale) amateurvoetbal, Arie
dijk, stopt. Definitief. Vandaag
voor het laatst op de bank bij
ede. „Hij heeft tegen mij ge-
straks ga ik van die bank af en
er ook niet meer op", ver-
de man die hem opvolgt en
jidige assistent, Frank Bloem-
I. „Zijn werkwijze is een voor-
gebleken voor veel trainers en
zegt hij. Bloemheuvel en an-
over de Leidenaar.
inge carrière als trainer bracht
dijk et eens bij heel veel
In bijna dertig jaar diende de
•tballer van onder meer UVS
)S (FC Utrecht) alleen UVS,
lurgse Boys, Quick Boys, Kat-
n Ter Leede. Meestal tekende
;erjarige contracten, wat niet
ikelijk was in de top van het
lurvoetbal. Met Lagendijk
niet alleen een trainer voor
rste elftal, maar iemand die
eniging adopteerde, de club
sionaliseerde en de organisa-
ir zijn hand zette,
atwijk dat eind jaren '80 de
te amateurklasse bestormde
ïdio jaren '90 het voetbal dic-
is al vele malen bewierookt,
igent van de successen, Arie
dijk, aarmee ook. Er wordt
zegd dat geen ploeg ooit zo
roetbalde als het Katwijk van
en. Het succes is nooit geëve-
ook niet door Lagendijk.
i niet gemakkelijk voor me-
let lijkt dat ik dat ook voor
migeving niet ben. Dat is
agendijk, 19 mei 1989)
ert, maar sociaal, innemend
rokken, zo typeren mensen
(werk)omgeving Arie Lagen-
Tlvertuigend, rechtlijnig, maar
iJlér vasthoudend. Eigenwijs,
Ineigend naar betweterigheid,
al had hij ook gelijk. Hij is ie-
die met een bijna manische
renheid zijn vak verstond,
in anderen verlangde, maar
zover kon brengen dat ze
len aan zijn verwachtingen,
d juist in het begin moeite
em", zegt Carlo van Zeist,
speler van Ter Leede en ook onder
Lagendijk actief bij Katwijk. „Toen
hij wegging bij Katwijk, vond ik dat
niet erg. Maar ik was dolblij dat hij
me belde toen hij bij Ter Leede zat.
We konden in de eerste jaren niet
goed met elkaar opschieten, maar
ik miste uiteindelijk zijn werkwijze,
zijn omgang met mensen."
„Hij wist spelers te doorgronden",
zegt Bloemheuvel, die ook als spe
ler nog onder hem trainde. „Zo wist
hij het maximale uit spelers te ha
len. Hij was echt geïnteresseerd in
je als mens en omdat hij wist hoe
hij met je om moest gaan, kon hij je
tot het uiterste dwingen. Hij geeft je
heel veel vertrouwen. Dan wil je
wat terug doen en doe je extra je
best."
Voor Leen van der Marei, tegen
woordig bestuurslid van Katwijk,
was Lagendijk allesbehalve een ge
makkelijke. Waar Lagendijk kwam,
ging Van der Marei. „Zijn vakman
schap staat niet ter discussie, en ik
heb goede herinneringen, maar ze
ker ook nare. Mijn vertrek bij Kat
wijk was weloverwogen, dat bij Ter
Leede abrupt. Het heeft me toen
heel diep geraakt. We konden niet
door één deur. Ik had geen zin om
tegen beter weten in te vechten
voor een basisplaats. Ik vind dat hij
bij bepaalde beslissingen te star is
geweest. Voor de ontwikkelingen
van de mensen die net buiten het
eerste vielen, heeft hij minder oog
gehad. Dat heeft me gestoken."
Maar pijn slijt, en inzicht komt - in
elk geval bij Van der Marei. „Want
nu ik zelf aan de andere kant sta,
realiseer ik me dat ook ik niet altijd
rekening kan en moet houden met
wisselspelers."
Arie is een heel goed, fijn en soci
aal mens", zegt Peter Hoogeveen,
een vriend van hem en een belang
rijke geldschieter van Ter Leede.
„Als er kinderen kwamen bij een
speler, of als hij voor iemand in het
ziekenhuis moet zijn, is hij de eer
ste - en vaak de enige - die er staat.
Hij kan zich alleen niet heel goed
uiten op bepaalde momenten. Hij
is een binnenvetter. Hij slaat din
gen op, tot het ontploft."
Het gaat er niet om je werkwijze
ten koste van alles op te leggen
aan een club. Maar ik heb wel be
paalde ideeën waar ik niet van af
wijk.
(19 mei 1989)
Ze moeten mij bij een club een
beetje mijn gang laten gaan.
(16 januari 1996)
Jazeker, beamen mensen als de
oud-voorzitter van Katwijk Gerrit
de Best, voormalig bestuurslid Ge
rard van Zuylen van Rijnsburgse
Boys, en ook Bloemheuvel en Hoo
geveen, hij kan best dwingend zijn.
„Maar hij had altijd met iedereen
een open en eerlijke relatie", weet
Bloemheuvel zeker. „Spelers wisten
zo dat er nooit spelletjes werden
gespeeld. Hij wekte nooit valse ver
wachtingen - joh, jij wordt volgend
jaar mijn linksbuiten, en dat hij je
dan niet opstelde. En hij kan zaken
goed uitleggen. Hij is didactisch
heel sterk."
„Zijn visie is altijd dezelfde geble
ven", vindt Van Zeist. „Als persoon
is hij veranderd. Hij is makkelijker
geworden in de loop der jaren. In
het begin zat hij er extreem boven
op met de discipline. Ook kon je
toen minder met hem discussiëren
dan nu. Hij is andere meningen
gaan meewegen."
Lagendijk introduceerde zijn ma
nier van denken en werken als hij
bij een club binnenkwam. Zo heb
ben De Best en Van Zuylen het er
varen. De trainer kon als de beste
een elftal bouwen, zo lang je hem
maar de ruimte gaf. „Bij Rijnsburg
waren we trendsetter, door spelers
bij andere clubs te halen. Lagendijk
heeft de basis gelegd voor het ni
veau waarop de club nu staat", zegt
Van Zuylen. „We hebben hem de
tijd gegeven, de gelegenheid, en
geen eisen gesteld. We hadden een
prachtig uitgebalanceerd en fantas
tisch elftal. We hebben enorme
succesjaren meegemaakt. We zijn
met hem kampioen geworden van -
toen nog - de eerste klasse, alleen
het landskampioenschap hebben
we net niet gered. Hij had een be
paalde autoriteit en die moest je
accepteren. Ging je daar niet in
mee, ja, helaas."
„Hij had een zienswijze en hij wist
de mensen om hem heen en de
vrijwilligers bij de club erin te laten
geloven", zegt Katwijker De Best.
„Hij is ook een man die heel veel
uren in de vereniging stopt. Hij zet
te een structuur neer en zorgde dat
die bewaakt werd." Hij is een 'to
taalman', zegt Hoogeveen daarom.
De Michels van de amateurvelden,
zegt De Best. Bloemheuvel: „Maar
Michels kon heel hard zijn. Dat heb
ik bij Arie nooit gezien. Dus in dat
opzicht gaat de vergelijking mank.
Er zijn wel parallellen: ze zetten al-
Arie Lagendijk neemt na een carrière van bijna dertig jaar vandaag afscheid als trainer. Zijn laatste wedstrijd in de hoofdklasse is Ter Leede - Kozakken Boys.
Foto: Cees van Hoogdalem
lebei de organisatie neer bij een
club en hebben allebei de Holland
se School gepropageerd."
Het publiek wil altijd aanvallend
voetbal zien, liefst met vleugelspit
sen. Het 4-3-3 systeem is voor mij
niet heilig. Ik vind het wel de beste
tactische variant voor als je de bal
hebt, maar ook als je hem niet
hebt. Binnen deze tactiek speel ik
het liefst pressievoetbal
(6 oktober 2001)
„De techniek is bij hem de basis",
zegt Bloemheuvel. „Hij doet veel
tactische oefeningen, positiespelle
tjes en daar doorheen zit de condi
tietraining geweven. Het is niet
eens zozeer dat zijn trainingen
veelzijdig of gevarieerd zijn. Ze zijn
heel erg gericht op het inslijpen van
bepaalde patronen, situaties en de
manier van spelen. Dat kan ook al
leen maar goed als je bepaalde oe
feningen steeds herhaalt."
Het is me niet gelukt om op mijn
manier dat wereldje binnen te ko
men, terwijl ik er een paar keer
dicht bij zat. Misschien heb ik me
niet goed verkocht, of was ik niet
goed genoeg. Ik heb op de cursus
betaald voetbal gezeten met be
kende trainers en ik voelde me niet
de minste. Het is een van de weini
ge dingen waarvan ik het jammer
vind dat het er nooit van gekomen
is.
(6 oktober 2001)
„Ik heb me in de loop der jaren re
gelmatig verbaasd dat hij nooit
door het betaalde voetbal is wegge
haald", zegt oud-voorzitter De
Best. „Arie is een allround vakman.
Hij heeft zelfbij ons trainers opge
leid, hij bekommerde zich om de
jeugdopleiding. Zijn voetbalstijl
werd altijd en overal gepropageerd
binnen een club. Hij is van het kali
ber Foppe de Haan." „Ik denk dat
er momenteel wel mindere trainers
aan de slag zijn in het betaalde
voetbal", verklaart Bloemheuvel.
„Ik zie coaches dingen doen waar
van ik denk: heb je daar wel over
nagedacht? Bij Lagendijk is alles zó
voorbereid, zó goed doordacht, hij
laat niets aan het toeval over."
Veel trainers mogen een voorbeeld
aan hem nemen, vindt Hoogeveen.
Arie Lagendijk had het betaalde
voetbal aangekund. Er is ooit even
sprake geweest van Ajax. Misschien
was hij te bescheiden, of te voor
zichtig. Hij had een goede baan, en
wilde altijd op zeker gaan."
Ik heb altijd de stille hoop gehad
om met Ter Leede dat laatste stap
je te kunnen zetten.
(6 oktober 2001)
Lagendijk bezorgde Ter Leede twee
kampioenschappen, waarmee tel
kens promotie naar de hoogste
amateurklasse werd bereikt. Onder
de Leidenaar degradeerde de club
een keer. Vorig seizoen won Ter
Leede de nationale beker voor
amateurs en daarna de Supercup
tegen Quick Boys.
Een titel in de hoofdklasse ont
breekt bij Ter Leede inderdaad,
zegt Bloemheuvel. Maar daarmee
eindigt zijn trainerscarrière niet in
een teleurstelling. Daarvoor is zijn
betekenis voor het vak te groot, me
nen Van Zuylen en De Best. „So
wieso vind ik dat tegenwoordig te
snel geëist wordt dat een trainer re
sultaten haalt", zegt de eerste. „Op
korte termijn kan het misschien
met een gekocht elftal. Voor de lan
ge termijn werkt dat niet."
„Hij zal af en toe best balen, dat we
noot kampioen zijn geworden", al
dus Bloemheuvel. „Maar zijn rela
tie met Ter Leede is nog niet over,
hij wordt technisch manager. Ik
denk dat als het dan wel lukt. hij
daar net zoveel bevrediging uit
haalt. Al is het in een andere rol."
Van Zeist: „Hij heeft van Ter Leede
een club gemaakt die ieder jaar bij
de eerste vijf is geëindigd. Het ont
breken van een titel is geen smet."
„Ik denk dat hij uiteindelijk te mak
kelijk is geworden", geeft Hooge
veen aan. „Te veel accepteerde,
menselijk werd, te lief. Vroeger
werd er behoorlijk wat hout gehakt.
Een toptrainer mag niet te tolerant
worden. Misschien is het dus wel
goed dat hij afscheid neemt."
ircel Didden
1
lts: Leiden
mastiek- en Turnvereniging
e bij de club betrokken ge-
egen was, ben ik praktisch op
en de gymzaal binnen komen
Mensen zeiden in die tijd dat
I een sport voor mij was. Ik
id gebleven en op mijn zeven-
l ik zelf les geven. Dan raak je
lere activiteiten betrokken. Ik
ïgetje altijd mee op kamp en
toen ik te oud werd, ging ik mee als lei
ding. Zo komt er steeds meer bij."
Wat doe je allemaal voor Excelsior?
„Samen met Paul Mulder was ik jaren
lang een manusje van alles. We zaten in
het bestuur en organiseerden heel veel
activiteiten. Dat werd eigenlijk een beet
je teveel. Vorig jaar heb ik daarom een
activiteitencommissie opgestart en
daarvoor een activiteitenplan geschre
ven. In de commissie zitten zestien
mensen. Iedereen organiseert nu iets,
zoals onderlinge wedstrijden, een bow
lingmiddag en een gyminstuif. Zou hou
je het als vereniging ook langer vol. Ik
hou me nu vooral nog bezig met het co-
ordineren. Daarnaast is het kamp echt
'mijn ding' en hou ik me bezig met de
website en ledenwerving. Ook geef ik se
lectietraining, maar dat wordt betaald."
Hoeveel tijd kost dat allemaal?
„Het varieert heel erg. Dat plan schrij
ven kostte heel veel tijd. Het leek bijna
een fulltime job. Het was dan ook 110
pagina's dik. Maar ik vind het leuk en
het is tenslotte voor de club."
Worden je inspanningen voldoende ge
waardeerd?
„Vorig jaar ben ik 'Excelsiorlid van het
jaar' geworden. Het is leuk om zo'n
complimentje te krijgen. Het gaat dus
niet onopgemerkt voorbij. Ik vind het
trouwens niet uitzonderlijk wat ik heb
gedaan."
Zou je je een leven zonder Excelsior
kunnen voorstellen?
„Ik zou wel in een gat vallen, denk ik. Ik
ben 23 jaar bij de vereniging. Excelsior is
echt een stukje van mezelf geworden."
'Voor Mekaar' is een serie over vrijwilligers in
de sport. Kandidaten kunt u aanmelden via
sportredactie.ld@hdc.nl of per brief: sportredac
tie Leidsch Dagblad, Postbus 54, 2300 AB Lei
den.
