REGIO 'Boer begeeft zich in te klein kringetje' Sinterklaas et preken, maar voorhouden' zaterdag 23 april 2005 VRAAG e, ikke, ikke' tijdperk is nog niet voorbij, alle pogingen van Balkenende ten spijt om een maatschappelijk debat op gang te brengen over de 'kern waarden' en 'kleine deug- 1 -ij) den' van Nederland. We 'gCL voomouaen voelen ons steeds minder verantwoordelijk voor on- omgeving en hechten vooral aan privé-belang, blijkt uit het ek gepubliceerde Nationaal vrijheidsonderzoek 2005. In Kat- beert het platform Normen en Waarden het tij te keren. Di- RANS VAN EFFERINK van praktijkschool De Rijn is actief lid. oelt u zich verantivoordelijk voor? te instantie voor mijn gezin en mijn kinderen, want die worden opgevoed en dat kun je pas loslaten als ze 18 jaar de tweede plaats voel ik me erg verantwoordelijk voor mijn en. Als ze overlast veroorzaken in de a ik met ze praten. Verder heb ik er grote mee als ik op de tribune bij Quick Boys vergoelijkend hoor praten over het wan- ran supporters. Dan wil ik graag kijken de gemeenschap kunnen doen beseffen niet klopt." ijk is toch zoveel gemeenschapszin? •r ook, maar je ziet eveneens uitwassen, leten we onze ogen niet voor sluiten. Ik last zitten, maar ik heb sterk het gevoel atwijk overmatig veel hangplekken zijn. zitten die jongeren niet thuis, of op een plek binnen?" een platform Normen en Waarden ndoen? eken, maar wel een spiegel voorhouden. Laten zien wat er ind drankgebruik, hangplekken en straatvuil. Dat is trou- :1 lastig als je nooit eens zegt: zo hoort het. Opvoeden is jk normatief: ouders bepalen of hun kind om twaalf of één s moet zijn. Maar je zult toch eens moeten bespreken wat menleving normaal wilt vinden. Iedereen vindt dat je geen icky op straat moet gooien. Maar ik vrees dat er mensen iet bananenincident bij Quick Boys als een goede grap be- Ïn. Hoe pakje dat aan, zonder opgeheven vingertje?" t debat moet niet 'verkleuteren'. arvoor is de verruwing van de samenleving een veel te be- onderwerp. Ik schrik van de tv-beelden van vernielde trei- 'oetbalonlusten. En van ouders die het gedrag van hun idpraten. Laatst bracht de politie in Katwijk kinderen van ar thuis, die betrapt waren met alcohol op straat. Als de opengaat, zegt zo'n ouder: Waar bemoeit u zich mee? natuurlijk niet." skia Buitelaar archieffoto: Frans Roomer UIT DE ARCHIEVEN p55, Zaterdag 23 April De Leidse week voor internationale samenwerking, die ten pn bij jongeren en ouderen belangstelling te wekken voor de t dat het mogelijk is door een verenigd streven te komen tot Iintegratie, werd gistermiddag in 'De Lakenhal' door burge- (inschot geopend, waarna de secretaris-generaal van de Be- I uane-Unie, de heer Jaspar, sprak over de betekenis van de I Mr. A. Stempels, redacteur van de NRC, gaf een uiteenzet- het plan Schumann (Kolen- en Staalgemeenschap), riifereld let inmiddels op de daden van de Benelux, welke als -JIhoeksteen van de verdere integratie van Europa worden be- aldus de heer Jaspar. Indien het verdrag van de economi- straks zal zijn getekend, voorziet dit in het scheppen van omisch territoir, waarbinnen er vrijheid zal zijn voor het ver- 3' riensen, goederen en kapitaal. Met uitzondering van een dan zakelijk legitimatiebewijs, verdwijnen op dit moment automa- 1 obstakels. Met de onthulling van een groot anker opende wethouder ruimtelijke ordening gistermiddag het nieuwe Ankerpark. is aangelegd op de plaats van de voormalige Grofsmederij jlsingel. De aanleg heeft enkele jaren geduurd een maakt ran een plan om zoveel mogelijk groen terug te brengen singelrand van de binnenstad, lief Leidsch Dagblad deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na j I 2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer ,v. HDC Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van agblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. bi ger "te idie: T. Klein COLOFON Leidsch Dagblad H de Wit ail: dlrectle.hdcuz@hdc.nl Iredactie: Jan Geert Majoor, Adriaan Brandenburg mail: redactie ld@hdc nl OOR lat 82. Leiden, tel. 071-5 356 356 istbus 54,2300 AB Leiden daltijden van de receptie zijn en met donderdag 630 uur Sg( 18.30 -12.30 uur 071-5356415 !enfax 071-5 356 325 igsi iten overlijden, geboorte, jubilea milieberichten. desgewenst met beelding, via www.hdcmedia.nl of milieberichten@nhd hdc nl •mail fax 072-5196696. tel 072- EVERKOOP .m.b.t.: d.i8i 3661 y >ed: 023-s 150 543 krul 5 681 3677 Ihandel: 071-5 356 300 zot lus kunnen contact opnemen 3636 ons een machtiging verstrekken latisch afschrijven van het bgeld ontvangen €0,50 korting ge/li VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. Voor zaterdagabonnementen geldt €0.60 per zaterdag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging 0800-1711 (gratis) Mobiel: 072 - 5196800. ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za 08.00-13.00 uur (als op zaterdag voor 12 00 uur wordt gebeld, wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de krant op maandag.) OPZEGGEN Opzeggen van abonnementen uitsluitend schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van de abonnementsperiode, ta.v. afdeling lezersservice, postbus 2.1800 AA Alkmaar Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie www.leidschdagblad.nl of KvK-nummer 37014187. AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV cq de betreffende auteur 1 HDC Media BV. 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen HDC Media BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbieding en te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar Plattelandsdatingshow wil maatschappelijk probleem aansnijden Twaalf brieven van belangstellende vrouwen waren voor Catrines van Ro zen te weinig om verder te mogen in de serie 'Boer zoekt vrouw'. Toch hield de 29-jarige Friese boer een date over aan zijn televisiedebuut. Met presen tatrice Yvon Jaspers aan zijn zijde, maakte de melkveehouder een af spraak met de even oude Annelies van der Heemst uit Leiderdorp. Zij be zocht zijn boerderij. Hij bezocht haar flat bij het Rijnland Ziekenhuis. Daar bleef het echter bij. Annelies zette tot spijt van Catrines een punt achter de kortstondige relatie. Catrines was weer vrijgezel, zoals zoveel van zijn collega's, lijkt het. Waarom schiet Cu pido zijn pijlen zo weinig in de rich ting van het platteland? Dat vrouwen bij voorbaat hun neus ophalen voor een boer, heeft 'Boer zoekt vrouw' naar het land der fabe len verwezen. Van der Heemst was een van de ruim duizend vrouwen die één van de tien vrijgezelle boe ren aanschreven nadat die zich in november op televisie presenteer den. „Achteraf was mijn beeld van de boerderij dat ik kreeg van de tele visie-uitzending, misschien iets te romantisch", blikt Van der Heemst openhartig terug. ,,Ik kom uit de stad en heb totaal geen affiniteit met het leven op de boerderij. Op televi sie zag ik dat Catrines mooi woonde. Maar toen ik bij hem op de boerderij kwam, was het winter. Er was niks. Ik denk dat ik daar de winkels, de stad Leiden, erg zou missen." Toch was dit niet de reden dat ze stuk liep in de relatie met haar kers verse vlam. Evenmin liep Van der Heemst, in het dagelijks leven secre taresse in het Rijnland Ziekenhuis, weg voor het harde werken op de boerderij. Catrines drukte haar im mers meteen na de eerste ontmoe ting in Amersfoort al op het hart dat ze niet mee zou hoeven te werken, als ze niet wilde. Wat dan wel de ver klaring voor haar korte romance was, is heel simpel. „Catrines is een hele sympathieke knul, maar niet mijn type. Was ik voor hem gevallen, dan was het feit dat hij boer was, meegenomen. Meegenomen ja, want ik zie het boerenleven nog steeds wel zitten. Maar de relatie staat voorop." Catrines had er even flink de smoor in dat hij de bons kreeg. „Ze was een schat van een meid. Ik was echt ver liefd op haar. Maar als ze niets voor mij voelt, dan houdt het op." Anne lies was zijn eerste liefde. Hoewel hij regelmatig uitgaat, had de Fries nog nooit verkering gehad. Het valt ook Catrines op dat er veel vrijgezellen onder zijn collega's zijn. Catrines van Rozen: „Annelies uit Leiderdorp was een schat van een meid. Ik was echt verliefd op haar." Foto: Han de Graaf/GPD „Misschien vinden vrouwen de koei en te veel stinken? Misschien is 't het harde werken dat vrouwen afschrikt? zoekt hij naar een oorzaak. Dat gold in elk geval niet voor de stadse Annelies. Dat er nog zoveel boeren zonder partner zijn. ligt vol gens haar in de eerste plaats aan de boeren zelf. „Ik denk dat ze zich in een te klein kringetje begeven." Een feit is dat wie met een boer trouwt, dat ook in meer of mindere mate met zijn bedrijf doet. Boeren moeten keihard werken tegen een minimaal salaris en dan ook nog eens zeven dagen in de week, soms op de gekste tijden van de dag en nacht. En vakantie? Vergeet het maar. Hooguit een week per jaar, uitzonderingen daargelaten. Daar staan tegenover de rust van het plat teland, de ruimte en de dieren. Wo nen in een vrijstaand huis, met een grote tuin eromheen. Welke agrariër in de Leidse regio je erover aanspreekt, allemaal herken nen ze dit beeld. „Bij Teus in de tele visieserie zag je aankomen dat het mis zou gaan", zegt agrariër, hande laar én vrijgezel Ivo Snelderwaard (47) uit Voorschoten. „Die meid kon niet tegen vroeg opstaan en ze zeur de steeds maar over vakanties. Het valt me in die serie ook op dat ou ders zich vaak bemoeien met hun zoon. Daar kunnen ook niet alle 'Boer zoekt vrouw' goed voor het imago Rond de drie miljoen kijkers stem men op zondagavond af op de boeren Peter, Joris, Teus, Piet en Hans die op zoek zijn naar een vrouw. „We hoopten op een mil joen", zegt KRO-woordvoerster Claudine Everaert. „Omdat de se rie ook in Engeland en in België een succes was. Maar dit aantal hadden we nooit venvacht." Het succes verklaart ze de door de waarachtigheid van de serie. „De vijf boeren doen niet mee om op tv te komen. Het zijn hele gewone mensen die een vrouw zoeken. Daarbij krijgt het publiek een kijkje in de keuken." Of er een vervolg komt op de serie die morgen ten einde loopt, weet Everaert nog niet. „Gezien het succes, is de kans groot." Volgens LTO-Nederland is de plat- vrouwen tegen." Snelderwaard heeft jaren geleden een keer een serieuze relatie gehad. Hoewel hij normaal gesproken geen blad voor de mond neemt, valt hij even stil als het gesprek over hem zelf gaat. „Ik denk dat het langer was aangebleven als ik op dat moment telandsdatingshow goed voor het imago van de boeren en tuinders in Nederland. „De makers van het programma doen het netjes. Het is geen schaamteloos voyeurisme", zegt woordvoerder Jack Luiten. „De serie geeft een reëel beeld van hoe het er aan toe gaat op het boe renbedrijf. Vooral in het begin van de serie was dat het geval. Nu gaat het wat meer naar de dating en maken de stellen citytrips. Maar goed, dat willen de mensen graag zien." De sector is gebaat bij een goed imago, benadrukt de zegsman. „De landbouw wil een toekomst perspectiefbehouden. Dat lukt al leen met een breed maatschappe lijk draagvlak. En dat heeft weer met het imago te maken. De cirkel is rond." een bedrijf voor mezelf zou hebben gehad", zegt de nog thuiswonende boerenzoon. Nadien heeft hij geen vrouw meer kunnen versieren. „Waarom niet? Niet omdat ik het niet wil. Naarmate je ouder wordt, word je dat alleen zijn wel eens zat. Maar ja, je moet erop uittrekken om iemand te vinden. Daar heb ik geen tijd voor." De programmamakers van de KRO vinden dat ze met 'Boer zoekt vrouw' een maatschappelijk pro bleem hebben aangesneden, aldus woordvoerster Claudine Everaert. „Het leuke is dat het vakblad Boer derij onlangs onderzoek deed en tot dezelfde conclusie kwam. Boerderij ondervroeg zeshonderd agrariërs. Meer dan een kwart heeft geen partner. De gemiddelde leeftijd van deze vrijgezellen is 28 jaar. Bijna driekwart van de boeren zonder partner woont nog bij de ouders. De meeste boerenjongens hebben geen idee, aldus het valdilad, hoe ze con tact moeten maken met een vrouw. Ze vinden zichzelf verlegen of gaan met een groep vrienden op stap en durven buiten de vriendengroep geen vrouw aan te spreken. Woordvoerder Jack Luiten van land bouworganisatie LTO-Nederland vindt het onzin dat er sprake zou zijn van een probleem van de agrari sche sector. Vrijgezellen komen vol gens hem overal voor. Dat de vrijge zelle boeren nu door de kijkcijferhit in de schijnwerpers staan, komt vol gens Luiten, doordat het nu eenmaal leuker is een serie te maken over 'Boer zoekt vrouw' dan over bijvoor beeld 'Ambtenaar zoekt Vrouw'. „Ik kan je verzekeren dat de emancipa tie niet aan de boerenstand voorbij is gegaan. De meeste boeren hebben uiteindelijk wel een partner." Verlegen of niet. Als zijn broer en moeder Catrines van Rozen niet voor het KRO-programma 'Boer zoekt vrouw.' hadden opgegeven, had hij nog steeds zijn anonieme vrijgezellenbestaan op de Fochteloër boerderij. Catrines had een zetje no dig. En hoewel zijn avontuur met de Leiderdorpse slechts enkele weken standhield, kijkt hij met een goed ge voel op de opnames terug. Drie weken geleden, op 2 april, was er een weerzien met de andere ne gen boeren en eventuele partners van 'Boer zoekt vrouw' in Eerbeek. Er werden opnames gemaakt voor de laatste aflevering morgenavond. „Ik weet precies welke relaties stand hebben gehouden. Nee, ik mag niks zeggen. Verrassend is het wel, ja." Eén tipje van de sluier licht hij wel op. De Friese melkveehouder begint te stralen. Het gaat over hemzelf. Ca trines heeft sinds enkele weken weer vlinders in zijn buik. „Op de website van 'Boer zoekt vrouw' is er een link naar een chatsite. Uiteindelijk is daar iemand uit komen rollen. We zijn samen naar het 'Boer zoekt vrouw-feest' geweest dat de KRO op 2 april in Bunnik voor zeshonderd vrijgezellen organiseerde. Het was geweldig." Marieta Kroft Waarom schiet Cupido zo weinig in de richting van het platteland? Archieffoto: Dick Hogewoning SASSENHEIM, 12.45 UUR Het Bloemencorso is groter dan ooit te voren. Beperkte het corso zich vroeger tot een zaterdagse optocht van met hyacin ten bedekte praalwagens en muziekbands, tegenwoordig is het de hele week feest. Wer den de wagens vroeger quasi in het geheim versierd, tegenwoordig is ook het optuigen, het 'steken' in de corsotaai, uitgegroeid tot een evenement. Wie 4 euro neerlegt, bij een overigens zeer vriendelijke kassamevrouw, mag in de Sassenheimse bloembollenhal kijken naar de jongens-, meisjes-, dames- en herenstekers. En, dat doen ze bij bosjes. In de enorm gro te hal verdringen de kijkers de werkers, en omgekeerd. Het corso is in. Bij jong en oud. Letterlijk bij jong en oud, want er zijn twee doorsneebezoekers, jonge kinderen en seni oren. Degenen die in jaren daartussen zit ten zijn er meestal voor de begeleiding. De praalwagens zijn allemaal versierd naar het thema Hollandse Evenementen. Schaat sen zit er bij, de Vierdaagse en Carnaval, en het mooist van alles, zeker voor de kleintjes: sinterklaas. Heel herkenbaar, met het stoomschip op de voorplecht en sint op zijnschimmel en drie pieten daarachter. De jochies van een jaar of vijf, zes staken er even hun wild geraas voor. „Sinterklaas! De boot! De pieten!" Er heerst verwarring. Wat doet hun grootste vriend hier? Is het al weer tijd voor verlanglijstjes? Dat zou mooi zijn! Een jongen op de wagen, een van de ste kers, krijgt de belhamels in het vizier. „Dit is niet de echte sint hoor. Ik maak hem al leen van bloemen." Een goede afleiding. „Van bloemen. Hoe doe je dat dan?", vraagt een van de jochies. „Nou, met deze naald. Ik pak een bloem, steek de naald erdoorheen en prik de bloem op de pop." „Een naald!", klinkt het vol ontzag. „Doet dat pijn?" „Nee, joh, wil jij het proberen?" Het is even stil. En dan. „Kermis! En paarden! Daaro!" De jongetjes stuiven weg. Hun begeleider en de steker in vertwijfeling achterlatend. Gerard Baas

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 17