Cash geld krijgt malafide imago Hoe lang betalen we nog met klinkende munt? In een Duitse supermarkt kan ai met een vingerafdruk worden betaald, maar op de Utrechtse automarkt willen ze nog gewoon boter bij de vis. „Als je straks contant betaalt, gaan mensen je wellicht wantrouwend aankijken." door Eric de Bie ENAME PINNEN EN CHIPPEN al toonbanktransacties x 1 miljoen Innen Q Chippen 1069 1999 2000 2001 2002 2003 2004 GPD/RS Twaalfduizend euro moet de limousi ne kosten. Compleet met koelkast, te levisie, telefoon en geblindeerde ra men. Een koopje, noemt de handelaar de wagen, die duidelijk een aandachttrekker is op de automarkt in Utrecht. „Voor minder doe ik het niet," zegt de verkoper, terwijl hij over de rand van zijn zonnebril kijkt. Het moet ook nog contant. Boter bij de vis, want zo gaat dat nog steeds op de wekelijkse markt voor tweedehands auto's. Ondanks de toename van zakkenrollers en zelfs overval len met geweld. „Soms laat ik iemand wel eens telefonisch geld overmaken en dan wachten we tot het op mijn rekening staat," zegt de handelaar. „Meestal gaat het gewoon handje-contantje." Vroeger, vertelt een andere verkoper, „toen er nog alleen Nederlanders naar de markt kwamen, kon je betalingen wel via de bank laten lopen. Tegenwoordig verkoop je bijna alleen maar aan Oost-Europeanen of Afrika nen. Dan wil je gewoon meteen je geld zien." De Utrechtse automarkt is duidelijk een plaats waar voorlopig niet wordt gedacht aan technologische vernieuwingen op het gebied van betaalmiddelen. Met een credit card of pinpas kun je er niet terecht en de handelaren moeten waarschijnlijk helemaal niet denken aan betalen met een irisscan of een vingerafdruk, zoals dat sinds kort in een Duitse supermarkt kan. Wat dat betreft zijn er meerdere transacties te bedenken die niet zo snel met een elektro nische of digitale oplossing worden afgehan deld. Te denken valt aan de prostitutie of de aannemerswereld.Als de klusjesman een karwei heeft afgerond, komt toch vaak de vraag of je op de rekening wacht of dat je het Twee potentiële kopers proberen een limousine op de Utrechtse automarkt. Betaling met plastic geld is hier niet mogelijk. Foto: GPD/Harmen de Jong meteen contant betaalt," zegt Fred van Raaij, hoogleraar economische psychologie aan de universiteit van Tilburg. Vruchteloos Betekent dit dus dat de pogingen van ban ken en andere financiële instellingen om het betalen met plastic te bevorderen vruchte loos zijn? Of zal er toch ooit sprake zijn van een wereld zonder ritselende bankbiljetten en klinkende munten? Misschien, denkt directeur Henk Brouwer van de Nederlandsche Bank, maar daar zul len nog vele generaties overheen gaan. „Nog heel veel opvolgers van mij zullen met mun ten en biljetten te maken hebben. Voor be paalde transacties blijft het handig en er speelt ook traditie mee. Mensen zijn het ge wend en stappen nu eenmaal niet zo snel van een gewoonte af." Voor banken is dat vervelend, want betalen met contant geld blijkt veel kosten met zich mee te brengen. Banken moeten de gestorte biljetten en munten namelijk tellen, op echt heid controleren, verpakken en opsturen naar de Nederlandsche Bank (DNB). Daar voor is verhoudingsgewijs veel personeel no- dig. Banken zien consumenten daarom veel lie ver betalen met een chipknip, die ongeacht de grootte van het transactiebedrag het meest kostenefficiënte betaalproduct is. Ook de pinpas is meestal voordeliger. Vergeleken met contact betalen brengt pinnen vanaf een bedrag van 11,63 euro minder kosten met zich mee, zo heeft de DNB berekend. In het DNB-rapport 'Betalen kost geld' is te lezen dat in 2002 de totale maatschappelijke kosten voor de vier betaalproducten (con tant, pin, chip, creditcard) 2,9 miljard euro bedroegen. Dat kwam neer op ruim vierhon derd euro per huishouden. Als van de circa zeven miljard contante betalingen die in dat jaar werden gedaan, er anderhalf miljard door een elektronische handeling zouden worden vervangen (1 miljard pin en 500 mil joen chip), zou dat een kostenbesparing van 100 miljoen euro opleveren. Gering Drie jaar verder is er weinig veranderd. Het gebruik van de pinpas en de chipknip is vo rig jaar wel weer toegenomen, maar zij vor men nog altijd een zeer gering deel van het Nederlandse betalingsverkeer. Ruim tachtig procent van de toonbanktransacties wordt nog met contant geld afgerekend. Dat ge beurt vaak als een klein bedrag moet worden betaald, zoals bij parkeerautomaten of in winkels met voedingsmiddelen. De pinpas wordt meer gebruikt in supermarkten, tank stations en non-foodwinkels, waar de aan koopbedragen vaak hoger zijn. Consumenten blijken moeilijk van dit pa troon af te brengen, terwijl onderzoek toch heeft uitgewezen dat de pinpas qua ge bruiksgemak hoger wordt gewaardeerd dan contant geld. Dat toch sneller een biljet op de toonbank wordt neergelegd, komt waar schijnlijk doordat consumenten betalen met contant geld voor zichzelf als goedkoop er varen. Betalen met elektronische betaalmid delen vinden ze juist relatief duur. In werke lijkheid is dat dus niet zo. „Mensen hebben het idee dat ze zichzelf met contant geld beter onder controle heb ben," zo verklaart hoogleraar Fred van Raaij het onlogische gedrag van consumenten. Als ik nu maar vijftig euro in mijn porte monnee heb, geef ik ook niet meer uit, is daarbij de gedachte. Bij chippen en pinnen word je pas achteraf met de pijn geconfron De nieuwste vorm van betalen met een creditcard: betalen via internet. Foto: GPD/Roland de Bruin tot grote veranderingen leiden.Als straks alle producten in de supermarkt zijn uitge rust met een chip en de chip op je pas is ook wat intelligenter gemaakt, wordt boodschap pen doen niet meer dan de winkel in en uit lopen. Bij vertrek registreert het poortje pre cies wat je hebt gekocht en wordt het bedrag meteen van je rekening afgeschreven." Van Raaij verwacht door dit soort toepassin gen een toenemend gebruik van pinpassen. „Je kunt ook aan een systeem denken waar bij de consument niet per transactie betaalt, maar per termijn. Gedurende een bepaalde periode worden alle aankopen geregistreerd en die worden dan aan bijvoorbeeld het eind van de maand in één keer afgerekend. Tech nisch gezien is dat makkelijk te regelen." „Consumenten voelen daar misschien min der voor vanwege de eerder genoemde zelf bescherming, maar de acceptatiegraad van mensen gaat op een gegeven moment ook een rol spelen. Het is een economisch gege ven dat geld uitgeven niet leuk wordt gevon den. Hoe hoger het bedrag, des te makkelij ker mensen het doen. In feite is dat de psy chologie van de creditcard. Daarbij is geble ken dat gebruikers het prettig vinden om maar één keer per maand de pijn van beta len te voelen." Malafide Ondanks die ontwikkelingen gelooft Van Raaij, en met hem onder anderen Lelieveldt, dat cash een belangrijke rol blijft spelen in het betalingsverkeer. „Per sector gaat het verschillen," zegt laatstgenoemde. „Nu kun je bijvoorbeeld in veel bedrijfsrestaurants al leen chippen. Zo zal contant geld ook op be paalde markten voorlopig worden gebruikt." „Elk betaalmiddel gaat inderdaad zijn eigen rol spelen," meent ook de hoogleraar. „Zo blijft de creditcard gebruikt worden voor du re aankopen. Contant geld zal op de norma le toonbanken langzaam verdwijnen. Ik denk dat cash geld een beetje een malafide imago krijgt. Je ziet nu al dat winkels geen grote coupures accepteren. Als je straks con: tant betaalt, gaan mensen je wellicht wan trouwend aankijken." GPD/Harmen de Jong teerd en dat vinden mensen vaak minder prettig." „Chippen is eigenlijk vooruit betalen. Je laadt eerst je kaart op en dan ga je het uitge ven. Het gevaar daarbij is dat je alles in een keer uitgeeft. Het is te vergelijken met de re gel dat als je veel bier in huis hebt, je ook veel bier drinkt. Betalen met contant geld is dus voor veel mensen een zelfbescherming." Begrijpelijk De commotie die vorige maand ontstond over een plan bij de banken om extra kosten in rekening te brengen voor mensen die contant betalen, wordt zo begrijpelijk. In de Tweede Kamer werden vragen gesteld, maar volgens Simon Lelieveldt van de Nederland sche Vereniging van Banken (NVB) bestaat zo'n plan niet. „Wat speelt is een wetsvoorstel van de Euro pese Commissie, waarin staat dat de feitelij ke kosten die contant betalen met zich mee brengt zichtbaar moeten worden gemaakt voor de consument. In feite is dat het ver haal van het DNB-rapport 'Betalen kost geld': contante betalingen kosten de maat schappij te veel." „Nu wordt cash in feite gesponsord door de banken en winkeliers en dat wil de Europese Commissie niet. Het is niet zo dat de banken al hebben besloten extra kosten voor con tant betalen in rekening te brengen. Er wordt nu in het Maatschappelijk Overleg Be talingsverkeer (DNB, Consumentenbond, MKB) gekeken op welke manier een verdere verschuiving naar elektronische betaalmid delen kan plaatsvinden," aldus de secretaris betalingsverkeer van de NVB. Banken zetten daarbij nog vol in op de chip knip. Ondanks het feit dat de trage accepta tie voor middenstanders en consumenten organisaties reden is te zeggen dat de intro ductie van het betaalmiddel is mislukt. „De behoefte voor chippen is echter evident," meent Lelieveldt. „Banken zullen nog meer het gebruiksgemak aan de consument dui delijk moeten maken." Daarbij zal de nadruk liggen op de hoge transactiesnelheid van het betalen met chip knip. Iets waarvoor consumenten gevoelig zijn. De gemiddelde afrekentijd met een chipknip is veertien seconden, terwijl voor betalen met cash gemiddeld vijf seconden meer nodig is. Pinnen duurt over het alge meen 26 seconden en betalen met een cre ditcard 28 seconden. Afstand Het kan nog sneller: in Hongkong bestaat een oplaadbare elektronische betaalkaart die slechts op tien centimeter afstand bij een kaartlezer hoeft te worden gehouden en niet in een betaalautomaat moet worden gestopt. Die kaart is ontwikkeld voor het openbaar vervoer, maar kent inmiddels een ruimere toepassing in onder meer winkels. In Neder land bestaan plannen een soortgelijke kaart voor het openbaar vervoer in te voeren. Betrouwbare technologische ontwikkelingen zullen bij de verdere acceptatie van elektro nische betaalmiddelen een belangrijke rol geen spelen, verwacht Fred van Raaij. Sim pele aanpassingen aan de pinpas en vooral de chipknip kunnen volgens hem echter al Publiek op zoek naar een auto in Utrecht. Foto: ZATERDAG 16 APRIL 2005

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 3