REGIO
De brand is eigenlijk nog steeds niet geblust
Uit het Nieuws
HDC 970
■W10 j vobrxileiiwe
N'oordwijk-.r; j bestvnifnifig
Spnee Bxpo oud Tuinhuis
Basisschool Noordwijk uitgebrand
Bomhard
geopereerd
tliilwórtiJr*(WeiUich
i IJlroclH fliinpercml
|nker Iwrat Oo4/W| i,
ür minor Verwijden!-
Op televisie is hij altijd in voor een lolle
tje. Verborgen camera, verkleedpartij
en. Met Carlo Boszhard is het altijd lachen
geblazen. Zo in het echt, op een podiumpje
in de Winkelhof, valt het dan toch een beetje
tegen. Zijn glimlach is strak, zijn pak don
kerblauw. De presentator van quizzen en
ander entertainment werkt zich zonder
grapjes door zijn schnabbel heen. Nu eens
geen pogingen om Paul de Leeuw te imite
ren. Boszhard is Boszhard, op deze zater
dagmiddag in het winkelcentrum.
Hij staat op een verhoginkje, pal voor de
Hema. Zijn er vrijwilligers in de zaal? Ok,
dan kunnen we beginnen. Met de Cash 'n
Carlo quiz. Een prijzenspel dat lijkt op de te
levisievariant.
Het publiek vindt het prachtig, want er zijn
prijzen te winnen. „Hoe vaak is Cash 'n Car
lo op televisie geweest", luidt een van de
vragen. „Meer of minder dan 200 keer?" De
kandidaat moet 'boven' of 'onder' zeggen.
En, gelukkig voor Carlo, is het antwoord
goed. „Cash 'n Carlo is 220 keer op televisie
geweest."
Eigenlijk had het een feestelijk middagje
moeten zijn. Boszhard is in Leiderdorp om
de 25ste verjaardag van de Winkelhof op te
luisteren. Maar op de een of andere manier
is het helemaal niet feestelijk. De sfeer heeft
meer iets weg van die van een bloemenvei
ling, in de allervroegste ochtenduren.
Als de prijzen zijn gewonnen, mag Carlo
naar huis. Hij bedankt het publiek en zegt -
zonder een spoortje van humor - dat 'ie het
heel leuk heeft gevonden. Dan springt hij
met een snelle sprong het podium af.
Maar Leiderdorp laat hem nog niet los. Jon
gens en meisjes stromen toe, met hun mo
bieltje in de aanslag. Dit is een uitgelezen
kans om met een Bekende Nederlander op
de foto te gaan. Twee opgeschoten jongens
met lang sluik haar kijken geamuseerd naar
het schouwspel. „Daar staat onze held",
klinkt het sarcastisch. „Recht voor ons. Is
het niet bijzonder?" Zijn vriend grijnst.
„Héél bijzonder."
Wat is het toch heerlijk om een Onbekende
Nederlander te zijn.
Erna Straatsma
Bent u het eens meti
nister?
„Beslist niet. Zo kani
wel tien redenen bedt
Bijvoorbeeld dat mini
die te lang werken eei
gere kans lopen op ha
vaatziekten. Ze bewej
weinig. Moeten we vi
dan ook de premie v<
gen?"
Is het mogelijk om va
stellen wie ongezom
„Nee. We weten te weinig van mensen om uitspraken overh
zondheid te doen. Bovendien is het niet gewenst dat ziekteki
verzekeraars gaan treden in het privé-leven van mensen,
den we informatie moeten verzamelen, daarover een oordee
ten vormen en dat vervolgens in de premie tot uitdrukking
brengen. Een onmogelijke taak. Zeker op dit moment. Dit jas
staat in het teken van de voorbereiding op de basisverzekerii
1 januari volgend jaar. Wij moeten ervoor zorgen dat alleeni
deze regio zo'n honderdduizend mensen in december net ali
andere jaren de polis op tijd op de deurmat hebben."
Leidt de door de minister voorgestelde aanpak tot ongelijh
„Zeker. Je kunt bijvoorbeeld over dik zijn geen algemene uits
ken doen. De oorzaken kunnen heel verschillend zijn. Een aa
mensen heeft een natuurlijke aanleg om dik te worden. Moei
hen dan straffen? De reacties op te veel eten kunnen ook heel
schillend zijn. Stel dat mensen honderd calorieën per dag tei
eten. In het ene geval leidt dat tot een overgewicht van twinfe
in het andere geval tot zestig kilo. Daar is geen peil op te treki
De minister wil een discussie losmaken over gezond leven, fi
denkt Zilveren Kruis Achmea tot verbeteringen te komen
„De afgelopen vijfjaar hebben wij vijftig miljoen euro géïnve
in preventie en voorlichting. Al onze klanten krijgen een blad
leefstijl. Ze kunnen terecht in healthcentra en kunnen een he
check laten doen. Er wordt nu net gedaan alsof praten overg
zondheid een nieuw onderwerp is, maar dat is natuurlijk nie
Het is een aanpak die veel tijd vergt en waarbij we meer zieni
preventie dan in sancties."
tekst: Jan Preenen
archieffoto:
UIT DE ARCHIEVEN
VRAAG
Hermine Verburg: „Toen ik hoorde van die saamhorigheid, dacht ik: 'dat is een school waar ik wil werken'." Foto: Mark Lamers
ANNO 1955, Zaterdag 16 April
LEIDEN - In de Leidse Doelenkazerne bevindt zich de grootstes
-wij bedoelen die der Koksschool - van ons land. En ook hetp
„hotel" van onze stad, want circa 1000 officieren en manschap
zijn hier gelegerd. Zij vinden er hun „natje en droogje", wordeni
voed en gekleed en vinden er bovendien hun nachtrust... Met de
spoortkazerne als dependance.
Tientallen slagers snijden er hun biefstukje, maken er hun roll
zorgen voor tientallen kilo's hamspek, pekelvlees of hoofdkaas.
2000 biefstukjes per dag draaien zij hun hand niet om. Alleeni
aan vlees heeft de Koksschool een respectabele omzet: gemidi'
koeien en varkens per week! Hiervan worden ongeveer 8000
porties per dag bereid, welke worden verstrekt aan een even grc
tal militairen, gelegerd in Den Haag, Haarlem en uiteraard ookl
ANNO 1980, woensdag 16 april
LEIDEN - Cortona, het opvang- en begeleidingscentrum vooral
staande vrouwen met kinderen, is vanmorgen leeggeruimd.
trum aan de Haagweg wordt de komende maanden ingrijpend ve
bouwd. De bewoners van Cortona worden ruim een jaar ondergel
in de Ursula-kliniek in Wassenaar.
Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien da
plaatsing 2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op girc
8406 t.n.v. HDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermeil
Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante be
de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: T Klein en H. de Wit
E-mail: directie@hdcmedia.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor,
Adriaan Brandenburg
E-mail: redactie.ld@hdc,nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
De openingstijden van de receptie zijn:
Maandag tot en met donderdag
van 08.30 -16.30 uur
Vrijdag van 08.30 -12.30 uur
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 356 325
Familieberichten: overlijden, geboortejubilea
en andere familieberichten, desgewenst met
foto en/of afbeelding, via www.hdcmedia.nl of
per e-mail: familieberichten@nhd.hdc.nl.
indien geen e-mail: fax 072-5196696, tel. 072-
5196699.
ADVERTENTIEVERKOOP
Advertenties m.b.t.:
Auto's: 072-6813661
Onroerend goed: 023-515° 543
Personeel: 075-681 3677
Overige detailhandel: 071-5 356 300
Reclamebureaus kunnen contact opnemen
met. 075-6813636
LEZERSSERVICE
0800 -1711 (gratis)
Mobiel: 072 - 5196800
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €20,20 (alleen aut. ine.)
p/kw €56,70 p/j €216,90
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (bin
worden verzonden geldt een toeslag
aan portokosten per verschijndag
Voor zaterdagabonnementen geldt 6
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-5
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordtf
wordt de krant dezelfde dag nabezt
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ont
krant op maandag.)
OPZEGGEN
Opzeggen van abonnementen; uitslu
schriftelijk, uiterlijk één maand vooral
de abonnementsperiode, t.a v. afdelif
lezersservice, postbus 2,1800 AA Alk®
Voor leveringsvoorwaarden abonnen*
www.leidschdagblad.nl of KvK-numiw
37014187.
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechte
aanzien van (de inhoud van) deze uil|? 81]
worden uitdrukkelijk voorbehouden. R
rechten berusten bij HDC Uitgeverij W Pq
c.q. de betreffende auteur.
-V
«»iL
■org!
itvatj
itsW
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangeslotentj
CISAC-organisatie zijn geregeld met$
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de veiWjj
gegevens van abonnees van dit dagbS
gegevens kunnen tevens worden gel*
gerichte informatie over voordeelaan^
en te geven, zowel door onszelf als ds
derden. Heeft u hier bezwaar tegen,
u dat laten weten aan HDC Media BV.'
Lezersservice, postbus 2,1800 AA AIL®'
Mensen die ongezond leven, moeten dat volgens minister Hoe
vorst van volksgezondheid voortaan voelen in hun portemonrt;
Ziektekostenverze- 7
keraars moeten VeVhOgeü WC till OOK
premie voor minister
die veel te zwaar zijn ofte veel drinken hogere premies laten b
len. ARNÉ VAN DEN BOOM, directeur klantenorganisatie vanZil
Kruis Achmea in Noordwijk, heeft daar een duidelijke meningj
Een week geleden was het. Toen
merkte Hermine Verburg, directeur
van de Noordwijkse Basisschool Zee-
honk, dat de brand die op 29 decem
ber 2000 het grootste deel van de ou
de school verwoestte, nog steeds niet
helemaal geblust is. „Het bericht
kwam binnen dat de jongens die de
brandstichting bekend hadden, in ho
ger beroep vrijgesproken waren. Nou,
die dag laaiden in de personeelsver
gadering de emoties hoog op."
Tranen vloeiden er niet, zegt Ver-
burg, maar onbegrip was er des te
meer. „En het gevoel van onmacht.
Hoe kan het dat mensen die verant
woordelijk zijn voor het stukmaken
van iets wat je dierbaar is, geen ver
antwoording hoeven af te leggen?
Dat kon er bij niemand in. We had
den zo graag gezien dat ze schuldig
waren verklaard, al hadden ze
slechts een symbolische straf gekre
gen. We hadden ook graag gezien
dat ze hier een keer langs zouden
zijn gekomen om sorry te zeggen te
gen de mensen van de school. Echt,
was er maar iets gebeurd."
Nee, het is niet zo, dat Zeehonk [zeg
overigens nooit De Zeehonk tegen
Zeehonknog steeds in zak en as is
na de brand die ontstond na het
gooien van vuurwerk. De school aan
de Julianastraat is na de herbouw
immers een plaatje. Het gebouw, dat
ruim twee miljoen euro kostte, doet
ruim, licht en fris aan. „Een heel ver
schil met het oude gebouw, dat in de
jaren zeventig werd gebouwd en ge
heel naar de trend van die tijd nogal
donker was", zegt Verburg over het
oude Zeehonk, dat ze alleen van een
foto kent. „Ik ben hier pas in 2002
begonnen en daarvoor werkte ik tien
jaar in Amsterdam. Ik wilde iets an
ders, ik wilde werken in een mooi
plaatsje bij de kust."
Dat werd Noordwijk, hoewel het net
zo goed Bloemendaal had kunnen
zijn. „Nee, Noordwijk was toch aan
trekkelijker. De bouw van een nieu
we school leek me een mooi mo
ment om ergens als nieuwe direc
teur aan de slag te gaan. Als nieuwe
woon op school kunnen laten. „We
hebben nu zelfs een brandwerende
kast, dus dat is veiliger dan veilig,
maar de neiging om alles mee naar
huis te nemen blijft hardnekkig. En
begrijpelijk, een aantal collega's is
toen alles kwijtgeraakt wat belangrijk
was voor het lesgeven. Dat lijkt me
inderdaad vreselijk."
Kinderen zijn gelukkig makkelijker.
Zij zijn vooral bezig met vandaag en
soms misschien ook met morgen.
Gisteren is lang geleden. Verburg
maakt dat mee in de groepen 6, 7 en
8, waar zij parttime lesgeeft. Haar
pupillen hebben dus als Zeehonker-
tjes de brand meegemaakt. „Het
speelt bij hen niet of nauwelijks. Al
leen af en toe, als er ergens in de
buurt brand is geweest. Dan begint
er een over de brand die 'toen' op
school was, alsof het iets uit de ge
schiedenisles is."
Verburg zag het als haar taak om
mee te werken aan de verse start van
1 Zeehonk. Ze droeg, met collega Mie-
ke Krug, een fors steentje bij aan de
inrichting van het gebouw, dat bij de
aanvang van het schooljaar
2003/2004 in gebruik werd geno
men. „De bouwtekening was klaar,
maar daarin stonden eigenlijk alleen
de muren en de fundamenten gete
kend. Verder was alles blanco en was
het aan de bouwcommissie om het
gebouw in te vullen. In die commis
sie zaten Mieke, Carry Cramer na
mens de ouders en ik. We vonden al
snel overeenstemming over de kleu
ren en het materiaal en we hebben
verder heerlijk kunnen werken. Ik
heb daardoor sterk het gevoel dat
het mijn gebouw is. Het voelt goed."
Ook het logo van de school werd
vernieuwd en er kwam een motto
onder het nieuwe logo. „Door de
brand was het vertrouwen weg, dat
vertrouwen moest terugkomen met
het nieuwe pand. Ik wilde laten zien
dat Zeehonk een plaats is waar een
ieder zich veilig en welkom voelt.
Met het motto 'een veilige basis',
zeggen we wat we uit willen stralen
en wat we willen zijn. En dat ver
trouwen wordt steeds sterker. Zee
honk voelt zich veilig."
Gerard Baas
een beetje op orde waren en de no
dige spullen verhuisd, konden de
leerlingen terecht in leegstaande lo
kalen van de Witte Mavo aan de
Duinweg en de voormalige Willi -
brordmavo aan de Van Panhuys-
straat.
Aan de Julianastraat werd de schade
opgenomen. Die schade was enorm.
„Er was zoveel verdwenen. Dossiers,
foto'si leermaterialen enzovoort.
Maar ook veel toneeldecors en kos
tuums. Zeehonk is een school waar
veel aan drama en toneel wordt ge
daan en zo waren er in de loop der
jaren ontzettend veel mooie spullen
verzameld."
Nog steeds wordt er 'misgegrepen'.
„Dan praten we bijvoorbeeld over
de aankleding van een themaweek
en vertelt een leerkracht dat we nog
ergens een grote balanceerbal of een
matrozenpak moeten hebben liggen.
Na even nadenken zegt er iemand
anders dat dat inderdaad zo was, tot
de brand, Zulke dingen gebeuren
nog best vaak."
Veel leerkrachten moeten er nog al
tijd aan wennen dat zij hun leerma
teriaal, cijferlijsten en dossiers ge-
De ravage was groot na de brand in het oude pand van Zeehonk.
Archieffoto: Henk Bouwman
directeur wil je bijna altijd dingen
veranderen naar je eigen inzichten,
maar meestal loop je op tegen de
onmogelijkheid om dat te doen.
Mensen houden immers niet van
verandering. Bij een nieuwgebouw
de school zou dat minder spelen,
dacht en hoopte ik." Dat kwam uit,
ziet Verburg nu tevreden terug. „Ik
trof hier een team aan dat geweldig
goed met me meedacht. We hebben
met elkaar iets goeds in elkaar ge
zet."
Soms denkt de Zeehonk-directeur
wel'eens dat de ellende van de brand
ook zijn goede kanten heeft gehad.
„Er is hier ontroerend veel en hard
gewerkt aan de wederopbouw. Al
vanaf de dag na de brand, die mid
den in de kerstvakantie gebeurde.
Velen kwamen terug van hun vakan
tieadres om meteen de boel op te
ruimen en de school klaar te maken
voor de nieuwe start. Ook de ouders
hebben zich toen van hun beste kant
laten zien en zelfs mensen uit de
buurt. In de tijd daarna zijn veel ac
ties geweest om geld in te zamelen.
Toen ik hoorde van die saamhorig
heid, dacht ik: 'dat is een school
waar ik wil werken'."
De kerstvakantie van 2000-2001
duurde voor de kinderen een week
langer, maar toen eenmaal de zaken
