Vechthond als statussymboo
GESPREK VAN DE DAG
Weinig animo voor gratis kaart concert Beatrix
Amerikaanse straatcultuur waait ook over naar Nederland
Studenten
taxi naar kió
of naar collj
Wereldtop skatewereld
komt naar Rotterdam
Oranjefan in spotje voor
jubileummunt koningin
Meestervervalser
- u
d
Groningse studenten kuit
vanaf maandag met dei )1
naar college of kroeg. In
bedrijf Studenten.net bi
niet zo draagkrachtige s
ten de mogelijkheid om
voor slechts 1,45 euro p
meter door de hele stad i
rijden. De kosten worde d
drukt door grote reclam r
kers op de auto en eensjt
met reclamefilmpjes op i
terbank. Een extra servii
de studenten is een fiets 11
achter op de auto. Een|
die de afgelopen vier we i
Groningen is gehouden, t
uitgewezen dat student! I
taxi vooral gebruiken on e
overdag naar college imO
tenwijken van de stad te
voeren en om 's nachts i
stappen naar huis gebra
worden.
Archieffoto: United Photos de Boer
De beste skaters van de wereld ko
men in juli naar Rotterdam voor het
Snickers Worldchampionship Skate
boarding. Volgens de organiserende
stichting is het een van de belang
rijkste kampioenschappen voor de
skatewereld. De wedstrijden spelen
zich af in Ahoy', het randprogramma
op straat en op verscheidene andere
locaties.
De speciaal voor dit doel opgerichte
stichting Worldchampionship Skate
boarding Rotterdam, WSR, heeft
tweehonderd topskaters kunnen
contracteren voor de kampioen
schappen. „Dit is twee jaar geleden
begonnen als grap, maar dankzij
sponsors en steun van de gemeente
Rotterdam is het serieus geworden",
aldus Marco Jongeneel van WSR.
„We verwachten in Ahoy" ongeveer
6000 bezoekers tijdens de wedstrij
den. Kan ik toch mooi zeggen dat ik
Ahoy' heb volgekregen.
De skatedriedaagse op 15,16 en 17
juli staat niet alleen in het teken van
de wedstrijden, ook de cultuur die
bij deze individuele straatsport hoort
krijgt volop aandacht. Zo zal er in het
Nederlands Architectuurinstituut
NAi een fototentoonstelling te zien
zijn over architectuur in relatie tot
skatenboarding. Tussen het NAi aan
het Museumpark en Ahoy" komt een
architectuurroute
In de Witte de Wïthstraat belichten
galeries en kunstinstellingen de cul
turele uitingen uit de skatewereld zo
als muziek, beeldende kunst en foto
grafie. „Het is een apart wereldje met
z'n eigen muziek en kleding. En dat
willen we ook laten zien", aldus Jon
geneel. Over dat wereldje en aanver
wante zaken zullen dagelijks talk
shows worden gehouden in Calypso.
Verder staan er feesten in Nighttown
en Off-Corso op het programma. Het
publiek kan zich vergapen aan de
kunsten van de skaters op het
Schouwburgplein waar een halfpipe
wordt geplaatst.
MENSELIJK
Een Zweedse kledingfabrikant neemt een BOVENSTUKJE voor PEUTERS uit de
handel na kritiek van een Noorse minister. Die vindt beha-achtige kleding niet
passend voor kleine meisjes. Minister Laila Daavoey van kinder- en familiezaken
zei tegen een Noorse krant dat bikini's kleine kinderen in verband brengen met
seksualiteit. „Hier moeten we 'nee' tegen zeggen", aldus de bewindsvrouw. Een
woordvoerster van de Zweedse fabrikant Lindex heeft gezegd dat een van de mo
dellen bovenstukjes, bedoeld voor 1- en 2-jarige meisjes, bij nader inzien wel
wat te veel lijkt op een topje voor volwassen vrouwen. Het wordt volgens haar uit
de handel gehaald na intern beraad en niet naar aanleiding van de Noorse kri
tiek.
Televisiepresentator Rudi Carrell
ligt al vier dagen in een ziekenhuis
in Bremen. Hij is daar donderdag
opgenomen met een TROMBOSE.
Een woordvoerder van de 70-jarige
showmaster zei gisteren dat er geen
reden tot bezorgdheid is. „Hij ligt er
alleen maar ter observatie." De art
sen verwachten dat de in Nederland
geboren presentator binnen een
paar dagen weer naar huis kan. Hij
heeft al langere tijd tromboseproble
men. Foto: EPA
De commerciële Britse televisiezender ITV1 gaat een DOCUDRAMA maken over
de romance van prins Charles en Camilla Parker Bowles tot het moment dat
Charles in 1981 in het huwelijk trad met Diana Spencer. In mei begint de pro
ducent met het zoeken van acteurs. De aankondiging komt twee dagen na het
huwelijk van Charles en Camilla. De film krijgt de titel 'Whatever Love Means'.
Dat was het antwoord dat Charles bij de aankondiging van zijn verloving met
DIANA gaf op de vraag: „Are you in love?" (zijn jullie verliefd). Diana antwoord
de 'Of course' (natuurlijk) en Charles zei dat hij 'in love' was, met de toevoeging
'whatever love means' (wat liefde dan ook moge betekenen). In de film zullen
beelden te zien zijn van de kennismaking van de twee tijdens een polowedstrijd
in 1970 en de romance die daarna ontstond.
Het gaat niet hard met het wegge
ven van gratis kaarten voor het
concert voor koningin Beatrix op
29 april op de Dam in Amster
dam. Ongeveer 2000 mensen heb
ben tot nu toe een kaartje gereser
veerd, van de 6000 kaarten die te
vergeven zijn. De gemeente Am
sterdam biedt de koningin een
concert aan ter gelegenheid van
haar zilveren regeringsjubileum.
Aanvankelijk konden mensen zich
tot en met vandaag aanmelden
voor een staanplaats in een speci
ale ring rondom het podium. Die
periode is nu verlengd tot vrijdag.
„Maar als we 3000 kaarten heb
ben verstrekt, zijn we al tevre
den", aldus een woordvoerder
van de gemeente. „We dachten
dat het misschien wel storm zou
lopen en dat heel veel mensen bij
het concert aanwezig wilden
zijn." Belangstellenden kunnen
op de avond zelf op de Dam ook
nog een kaartje proberen te ver
werven.
Lief. Het is niet het eerste woord dat opkomt
als Silvio Diliberto (15) en zijn vrienden
langslopen met Dayna, de hond van zijn
broer. De jonge vechthond heeft een zwarte
leren riem met zilveren punten om haar hals
en trekt gretig aan de ketting. Diliberto's
broer heeft de Amerikaanse Stafford afgelo
pen zomer 'via-via' gekocht. „Ze is heel lief,
likt kleine kindjes en zo", vertelt Diliberto.
Veel mensen lopen echter liever met een
boogje om haar heen.
Het beest met de brede borstkas past goed
bij de rest van Diliberto's outfit: een wijde
spijkerbroek met een kruis dat tot tussen
zijn knieën hangt, een ruime lichtblauwe
jas met bijpassende pet en zonnebril. „Een
poedeltje zou een beetje raar staan", grin
nikt hij. Waarom juist deze rashonden het
nu goed doen in zijn vriendenkring is gis
sen. „Toeval", zegt hij eerst. En: „Je ziet ze
veel in rapclips." De vriend met wie hij in
Den Haag voor een McDonald's-vestiging
wandelt vult aan. „Het zijn mooie gespier
de honden. Ze lijken gevaarlijk. Als iemand
problemen met je wil, blijft hij uit de
buurt."
Sinds ongeveer twee zomers zijn (vecht)
honden in trek bij jongens op straat. Vooral
in stadsbuurten met veel allochtonen zijn
ze met hun baasjes te bewonderen. Parade
rend op de stoep, nonchalant hangend bij
een metrohalte of op een vensterbank in
het zonnetje. Net zo onafscheidelijk als een
vrouw en haar handtas.
„Je ziet ze nu overal in Nederland", zegt
Nienke Endenburg, onderzoeker van de re
latie tussen mens en dier aan de Universi
teit Utrecht. „Amerikaanse straatcultuur
die overwaait", analyseert Ahmed Ait Moha
van onderzoeksbureau Motivaction. Hij
signaleert en meet trends onder nieuwe
Nederlanders. „Het is mans om met een
hond te lopen. Hoort bij de hiphop cultuur,
bij de Amerikaanse rapper Snoop Dogg. Ze
hebben een uitstraling van 'je moet niet
met mij sollen'. Niet iedereen is blij met de
trend. Een gemeenteraadslid in Rotterdam
vroeg het college van burgemeester en wet
houders van die stad maatregelen te ne
men tegen vechthonden die als statussym
bool worden gebruikt. Ze gaven hem een
onplezierig gevoel."
De - vaak van oorsprong Surinaamse of An
tilliaanse - jongeren springen in het
oog doordat ze er met hun dier
zijn verbaast hen niet. „Ze zijn mi
hoorzaam, slim, leren snel", somi
trots op. René is bovendien gek oj
„We hebben geen kinderen, dus d
onze baby's." Jessy: „Je ziet er nu
hele jonge jongens mee. Voor de s
misschien, het zijn net bodybuildi
maakt zich breed en doet een imit
een bulldog.
Hasan Yildiz (19) loopt drie keer p
met de grijze herder van zijn oom
rondje door Delfshaven in R(
Zelf kan hij geen hond hebt
dat die bij zijn ouders hetl
in mag. Honden worden
lam als onreine dieren b
schouwt. Yildiz heeft d
minder moeite mee.
eigen kamer heb nee
wel een." Hij houdt
van honden. „Niet
is hetzelfde toch?"
vechthonden vanj
in de buurt gaat hi
herder Duma lievf
weg. „Dat zijn ech
bulls. Als die bij d
buurt komen woi
chaos."
Marloes de Koni
Janine Jansen, winnares van de Edison Klassiek Publieksprijs. Foto: ANP
De Roemeense operaster Angela
Gheorghiu zingt de avond van 29
april bekende operamelodieën en
liedjes uit musicals. Ook treedt
violiste Janine Jansen op en zal
Het Nationaal Ballet een speciale
pas-de-deux laten zien, gemaakt
door choreograaf Hans van Ma
nen. Het Radio Filharmonisch Or
kest ondersteunt het geheel.
De koningin nodigt haar eigen
gasten uit en de gemeente Am
sterdam heeft een dwarsdoorsne
de van de bevolking uitgenodigd
om het concert bij te wonen. Het
gaat om een kleine duizend geno
digden, waaronder driehonderd
hoogwaardigheidsbekleders. De
gasten van de gemeente zijn Am
sterdammers die iets met het ge
tal 25 hebben. Zij zijn bijvoor
beeld 25 jaar oud of 25 jaar ge
trouwd.
Voor het evenement bouwt de ge
meente een podium pal voor het
Paleis op de Dam. Het openlucht
concert is op het plein ook te zien
op een groot scherm en wordt 's
avonds rechtstreeks door de NOS
uitgezonden.
vervaarlijk uitzien en ingaan tegen het
gangbare beeld. Traditioneel zijn het Ne
derlanders die honden houden. Om rede
nen van hygiëne en religie bleven nieuwe
Nederlanders er vaak verre van.
Af en toe spreekt onderzoekster Enden
burg een baas-hondkoppeltje aan,
nieuwsgierig naar hun beweegredenen
en de verzorging. „Het hoort bij het
plaatje", zegt ook zij. „Een stuk van
hun ego. Het staat stoer en hoort er
bij, net als een bepaalde taal, kapsel
of broek." De dieren hebben het
niet slecht, benadrukt ze. „Voor
een hond is niets erger dan
een saai leven. Daar is
geen sprake van. Je
moet ermee showen,
dus er wordt veel
mee gelopen. Ze
gaan overal mee
naartoe, in de
tram en de
trein."
De meeste jon
geren die een
hond hebben
gekocht om in
druk mee te
maken, hebben
weinig verstand
van de verzor
ging. „Ze vinden
het leuk om een
nestje te fok
ken", vertelt En
denburg. De pups
kunnen dan wor
den verkocht voor
tussen de zeshon
derd en duizend eu
ro per stuk. Een deel
van de handel loopt
via veilingsites op
internet. „Maar ze
houden er niet veel
aan over. Die pups
vreten hun hele
huis op."
De geboorte van
Bobby, een zwarte
'American Staffordshire', was niet gepland.
„De moeder woont bij vrienden. Ik wilde
eigenlijk niet fokken, maar toen we op visi
te waren ging Nitro even ergens achter
staan en toen was het al te laat. Der
tien jonkies. Bobby was de
mooiste", grijnst René Madu-
ro, die met vaderhond Nitro
aan een band over de Nieu
we Binnenweg in Rotterdam
vrouw Jessy pro-
Bobby in be
dwang te houden.
Dat hun honden 'in'
Oranjefan Johan Vlemmix speelt de
hoofdrol in een reclamespotje voor
de jubileummunt van koningin Bea
trix. De televisiecommercial van de
Koninklijke "Nederlandse Munt en
het ministerie van financiën is vanaf
28 april op de publieke zenders te
zien.
„Ik zie het toch een beetje als erken-
Antoon Vloemans
Het dier heeft geen
woorden nodig; het is
toch niet van plan te
liegen
ning van de koningin", aldus Vlem
mix, die al jaren met allerlei acties
het koningshuis promoot.
In het spotje, dat zondag is opgeno
men, ligt Vlemmix voor het postkan
toor om als eerste de koninklijke
munt te bemachtigen. Een politie
agent gooit echter roet in het eten.
De zilveren munt van 10 euro ter ere
van het 25-jarig jubileum van de ko
ningin, op 30 april, is vanaf 29 april
verkrijgbaar bij de postkantoren. Het
is een wettig betaalmiddel in Neder
land.
„Het is een droom die uitkomt", zegt
Vlemmix. Hij stofte speciaal voor de
commercial zijn oranje pak af. „Ik
wilde het wat rustiger aan doen en
had zelfs besloten mijn pak even niet
meer aan te trekken, maar voor deze
bijzondere gelegenheid vond ik het
wel gepast. Tenslotte kennen de le
den van het Koninklijk Huis mij zo."
Onlangs bracht ik een week door in het Franse buiten
huis van een meestervervalser.
Zijn negotie is schilderijen. Het was een buitengewoon
aangenaam verblijf en het ontbrak ons aan niets. De
naam van deze meestervervalser luidt Jan Peter van
Doorn, en dat mag voluit in de krant, want strafbaar
is hij niet.
Ooit had Jan Peter een drukke baan in de reclame. Zo
als dat in die branche gaat kreeg hij op een dag last
van een energietekort. Hij was toe aan een sabbatical.
Om dat jaartje vrijaf zo nuttig mogelijk door te bren
gen schafte hij zich een riant atelier aan, spande zijn
eerste witte doek op en kreeg vervolgens zijn kwasten
niet in beweging.
Bij voorbaat al uitgeput, want voorafhad hij namelijk
al besloten dat binnen een halfjaar een complete ex
positie van olieverfschilderijen in het atelier moest
staan. Datzelfde idee verlamde hem vervolgens zo dat
hij er niet eens in slaagde aan het eerste schilderij te
beginnen. De vermoeide meester schilderde vervolgens
een half jaar lang helemaal niets, maar lag horizon
taal en bewegingsloos op een sofa in zijn atelier.
Toen was hij nog steeds niet helemaal terug op zijn ou
de niveau, maar wel al fit genoeg om binnen een week
tegen de volmaakte oplossing aan te lopen. Wat moet
je doen als je een expositie wilt hebben, maar het schil
deren teveel werk vindt? Inderdaad, dan moet je het
feitelijke schilderwerk door een ander laten doen. Als
het kan ook een beetje goedkoop.
En wie goedkoop zegt, zegt China. Maar waren er in
China inderdaad schilders die precies konden schilde
ren wat Jan Peter in gedachten had? Ja, die waren er.
Duizenden. Onder het communistische regime stond
het realistische schilderen hoog in het vaandel. Dat
valt goed te begrijpen: aan een abstracte versie van
voorzitter Mao ofklodderige impressies van staalarbei-
ders had De Staat daar geen behoefte. Kunstacademies
in China leerden hun leerlingen daarom tot in ieder
detail de werkelijkheid weer te geven.
Dat kwam Jan Peter prima uit. Op de computer knut
selde hij met foto's ontroerende landschappen en per
fecte vrouwen in elkaar. Binnen een maand begonnen
de meesterwerken uit China binnen te stromen. Het
enige wat hij nog hoefde te doen was zijn eigen hand
tekening er onder zetten. Wat hij niet eens deed, want
zelfs zonder jokken bleek het een gouden handel te
zijn.
Inmiddels hangt in Amsterdam een grote koophal vol
met al de schilderijen die J.P. van Doorn éigenlijk zelf
had willen maken. Maar eigenlijk ook weer niet. Mijn
mening was dat zoiets toch neerkwam op het vervalsen
van je eigen werk. Niet kosjer Van Doorn antwoordde
dat ook Rembrandt en Rubens assistenten hadden, en
wél zelf signeerden. Ik gaf mij gewonnen.
Helaas overweegt Van Doorn nu zijn meesterwer-
ken-in-opdracht ook op de kunstmarkt in Aix en
Provence aan te bieden, met een eigen kraampje
tussen de authentieke ambachtslui. Voor mij
overschrijdt Van Doorn daarmee een ethische
grens, maar alweer, op zichzelf mag het. Toen
ik naar voren bracht dat hij ondertussen wel
zijn eigen schilderambities om zeep had ge
holpen, antwoordde hij dat zijn Chinezen
het gewoon béter konden. Hij was dus niet
lui, maar juist gepast bescheiden.
Ik had verder geen vragen meer.
Van mij mogen Chinezen onbe
perkt Jan Peter's ideale Concertge
bouw schilderen, dus nog zonder
die nieuwe lelijke zijvleugel. Dat die
Chinezen vervolgens de piepkleine
beeldjes van Brahms en Beethoven van
spleetogen blijken te voorzien (door een
loep zie je dat heel duidelijk) maakt het
trouwens alsnog tot verrassende kunst.
