I
'Grens tussen
passie en obsessie
is voor mij vaag'
Antilliaans^eekblad
0
REGIO
Premier: I, Bon
Relatie
hersteld
\roord past bij «aZ
rties Noordwijkrein heeft De se-
4
Zonnetje
zaterdag 9 april 2005
VRAAG
ft een nieuwe bron van vermaak en inkomsten aange-
rmwaterbron vlakbij het Bollenbad, het zwembad aan
_jweg. De nieuwste attractie sluit uitstekend aan bij de
plannen die
J meente wil onder
en wellnesscentrum en mogelijk een kuuroord
vooruitlopend heeft wethouder Piet Barnhoorn
^mgedoopt in 'Bad Noordwijk'. De (na)vraag is of dat
berecht is. CARLA KIEFT, interim-directeur van.de VW
V'iid, geeft antwoord.
thousiasme van de wethouder?
7n een geweldige impuls geven
11e in en om Noordwijk. Een ex-
venop alle voorzieningen die er
fyc zijn. Een kuuroord in combi-
ik (wellnesscentrum trekt weer een
g mensen aan. Een publiek dat
in bewegen en gezond leven,
lodeze bron een grote bijdrage le-
a.uroord zet Noordwijk op een
nir op de kaart en past bij de grote
vleze gemeente."
moral aan Duitsers, van wie er
V naar Nederland en dus ook
jijk komen?
vaijn grote liefhebbers van kuuroorden. Als in Noord-
'~)ord wordt geopend, zal dat beslist ook weer een
4 aantrekken. Dat is goed voor Noordwijk en dus ook
omdat die mensen dan ook andere plekken zul-
ban denk ik niet aan lange vakanties. Daarvoor trek-
steeds verder weg. Nee, in dit geval zal het om kor-
a (van mensen, die hier bijvoorbeeld al eerder zijn ge-
4 puwd zijn wat een kuuroord in Noordwijk inhoudt."
e je kan de VW Holland-Rijnland leveren aan dit
giiiroord?
ek niet veel. Die kennis hebben wij niet in huis.
it kuuroord er is, zullen we uiteraard meewerken aan
van dit toeristische element. Graag zelfs. We zullen
bype mensen zo'n kuuroord bezoeken en zullen daar-
jotie afstemmen. Dan denk ik bijvoorbeeld aan pu-
Gjazines op het gebied van wellness. En dan vooral
nbj
Xieft een van de bezoekers van het Noordwijkse
Doit in een kuuroord geweest. Eerlijk gezegd ben ik
ekomen dan een schoonheidsspecialist. Of dat heeft
°^t ik niet. Maar ik kan me wel voorstellen dat een
Wer is. Ontspannen genieten. Ik denk dat ik het wel
w<tproberen."
1b
men archieffoto: Henk Bouwman
iT DE ARCHIEVEN
UW'
din
arteterdag 9 April
32l
iinde jongeren en ouderen het grote belang van Europe-
ider het oog te brengen zal van 20 tot en met 24 April
week voor internationale samenwerking worden gehou-
larvoor ook in België (Gent) en West-Duitsland (Bo-
belling bestaat. Reeds lang bestond in de kring van het
r, de Leidse Jeugdactie, de Politieke Jongerenconta-
fisselingscomité Leiden-Oxford-Gent het voornemen
eens iets te ondernemen.
Ingelse jeugdorkest 'Blue Velvet' uit partnerstad Ox-
fevond een optreden in het bowlingrestaurant van
I Hun muziek varieerde van bigband-swingmuziek van
TVoody Herman tot het meer moderne genre van het
jertoire.
reidsch Dagblad
Jubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
afdruk van 13 bii 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
E Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
ït Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Klein en H. de Wit
Vtie hdcuz@hdc.nl
fc: Jan Geert Majoor,
a Brandenburg
ictie.ld@hdcnl
jeiden, tel 071-5 356 356
^4.2300 AB Leiden.
-'an de receptie zijn:
i donderdag
p.30 uur
J&415
E356 325
Terlijden, geboorte, jubilea
richten, desgewenst met
g, via www.hdcmedia.nl of
nchten@nhd.hdc nl
ix 072-5196696, tel. 072-
—3-5150 543
677
jl: 071-5 356 300
linen contact opnemen
Acceptgiro)
erfut '"e.)
inf"6'90
en machtiging verstrekken
1 afschrijven van het
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd Wie
tussen 12.00 en 13 00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
OPZEGGEN
Opzeggen van abonnementen: uitsluitend
schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van
de abonnementsperiode, t.a.v. afdeling
lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie
www leidschdagblad.nl of KvK-nummer
37014187
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Alphense uitgever komt met Antilliaans Weekblad
folklore
Seu-t.jd brecld '14 REPORTACE - -
weer aan r De wond van ecONOM»E «Fi
M'gali Lomp E*n fantasie AK
m: 4 ,n de lucht jf jL. wAMA doet
12 jo
Bin/J
r~££i =W«=Ï 3?
alphen aan den rijn - Juist nu het
slecht gaat met de Nederlandse kran-
tenbedrijven, brengt René Zwart van
uit zijn appartement in Alphen aan
den Rijn het Antilliaans Weekblad op
de markt. „Ik realiseer me dat dit op
een mislukking kan uitdraaien, maar
dan ben ik daar wel zelf verantwoor
delijk voor geweest." Diep in zijn hart
gelooft hij niet in een fiasco. Binnen
zes maanden moet de weekkrant
minstens 5000 abonnees tellen en te
koop liggen bij Ako en Bruna.
Vijftien jaar geleden vloog René
Zwart (50) voor het eerst naar Cura
sao. De geboren en getogen Leide-
naar had eigenlijk geen zin in die
reis. „Ik moest voor mijn werk naar
de Antillen." In die tijd maakte hij
nog deel uit van het marketingcom
municatiebureau Zwart Partners.
„We werken onder meer voor de An
tilliaanse regering en het Curagaose
toeristenbureau, vandaar dat ik op
het eiland moest zijn." Zonder te
weten wat hij van het eiland moest
verwachten, verliet hij zijn vliegtuig-
stoel. „Je komt daar niet in een plas
tic slurf terecht, maar daalt direct de
trap af naar het platform. Ik kwam
het vliegtuig uit; ik rook het eiland; ik
voelde de bries van de passaat en ik
was totaal verkocht. Ik heb er geen
verklaring voor, het was zo."
Zwart maakte al snel vrienden op
het eiland („Nee, niet binnen de Ne
derlandse gemeenschap. Was dat
wel zo geweest dan was ik misschien
niet zo ver gekomen.") En hij ont
dekte dat de eilanden nog wel een
Nederlandstalig ochtendblad kon
den gebruiken. „Voordat ik eigen
baas werd, werkte ik als chef
nieuwsdienst bij Rijn en Gouwe.
Vandaar dat ik contact zocht met het
Algemeen Dagblad, dat een aantal
regionale kranten van landelijk en
buitenlands nieuws voorziet." De
Caribische editie van het AD kwam
xer, maar zonder regionaal nieuws.
Een paar jaar later, in 2003, werd
Zwart zelf uitgever van de krant door
de aandelen te kopen.
„De ondernemersgeest heb ik waar
schijnlijk van mijn vader geërfd. Die
heeft het - in een veel moeilijker tijd
dan we nu beleven - ook gedurfd
om een goede baan op te geven voor
een eigen onderneming." Daarnaast
is en blijft René Zwart journalist.
„Dat zit in je. Dat ben je of dat ben je
niet. Ik wil altijd schrijven over de
dingen die ik om me heen zie. Ik ben
24 uur per dag journalist. Het is de
manier waarop ik in de wereld sta. Al
werd ik communicatieadviseur,
journalist ben ik gebleven. Ik ben al
tijd in koppen blijven denken."
Verstand en gevoel werken bij Zwart
intensief samen. Juist omdat hij zijn
emoties durft te beleven, is het voor
hem belangrijk dat hij zich bezig
houdt met dingen die tastbaar en
waarneembaar zijn, wordt duidelijk
tijdens het gesprek. Regionale jour
nalistiek biedt hem die kans.
„Ik kan me er mateloos over opwin
den als een van de medewerkers
schrijft dat het energiebedrijf de ta
rieven gaat verhogen zonder dat hij
daarbij te vertelt wat dit precies voor
de bewoners van het eiland bete
kent. Immers; er zijn daar zoveel
mensen die keihard moeten vechten
om het hoofd boven water te kun
nen houden. Zeker als regionale
krant ben je geen doorgeefluik: je
moet duiden wat beslissingen voor
de samenleving betekenen."
Zelf verkeert hij in een riante positie.
Dat beseft hij terdege. Met een huis
op Curasao en een fraai apparte
ment in het Alphense Park Rijn
stroom. Aan de andere kant werk ik
hard en durf ik risico's te nemen.
Waar ik nu aan ben begonnen is niet
niks."
Dat hij en zijn partner bewust
kinderloos zijn gebleven,
biedt Zwart telkens de
kans om zich voor de
volle honderd pro
cent op een nieuwe
uitdaging te storten.
„De grens tussen
passie en obsessie is
bij mij vaag."
Met de Caribische
editie van het Alge
meen Dagblad in
handen, bracht René
Zwart het Antilli
aans Dagblad op de
markt. „Met uit
sluitend regionaal
nieuws. Want ik heb
het Algemeen Dag
blad nooit zo ver kun
nen krijgen om het loka
le nieuws die prominente
plaats te geven die het
volgens mij verdiende:
apart katern.
Of beter nog:
als zelfstandi
ge krant."
Het Antilli
aans Dagblad
is wel het
enige och
tendblad
maar niet de
enige Ne
derlandsta
lige krant
die op de
Antillen
verschijnt.
Grote con
current is
Amigoe,
een
avond
blad. Ove
rigens
komt die
krant per
1 april
ook met een
weekkrant in Nederland uit: Amigoe
NL.
Amigoe bestaat 110 jaar. Tegen de
geschiedenis van een oudje kun je
als jonkie niet vechten. Maar Zwart
en zijn 25 medewerkers proberen
zich telkens opnieuw te onderschei
den. „Het merendeel van de media
is verbonden aan een politieke partij
of een benlangenclubje. On
ze journalisten weten
dat zij de spie
gel van de
maat
schappij
zijn en
niet de
Leeflang praat met KLM-t
spreekbuis van bijvoor
beeld een machtige industrieel."
Het Antilliaans Weekblad, dat on
langs in tabloidformaat op de Ne
derlandse markt is verschenen,
wordt samengesteld uit het belang
rijkste nieuws dat door het regionale
team op Curasao in een week tijd
wordt vergaard. Daarnaast is ruimte
voor Antilliaans nieuws van Neder
landse polderbodem.
Emotie, energie, tijd en geld inves
teert Zwart in zijn weekblad. In de
hoop dat dit alles zich over vijf jaar
terugverdient. Het nulnummer dat
in een oplage van 15.000 werd ver
spreid was in elk geval een succes,
kan hij stellen. Het blad (bedoeld
voor verhuisde Antillianen en Ne
derlanders die op wat voor manier
dan ook binding met de eilanden
hebben) moet ergens ook een bij
drage leveren aan een genuanceer
der beeldvorming over de eilanden.
„Ik vind dat de Nederlandse media
het Antilliaanse nieuws te eenzijdig
belichten. Daardoor blijft vooral het
beeld hangen van de kansloze Antil
liaanse jongeren die hier in Neder
land de boel komen verpesten. En
van de bolletjesslikkers. Terwijl de
ettertjes een minderheid vormen.
Sommige journalisten weten niet
eens waarover ze het hebben. Dan
wordt de minister van verkeer en
vervoer in het nieuwsverhaal als een
man opgevoerd, terwijl Omayra
Leeflang een
vrouw is."
Juist omdat hij
Antilliaanse
vrienden op
Curasao wist te
maken, on- dervindt hij
wat er leeft op het eiland. „Hoewel ik
er nu al vijftien jaar kom, leer ik tel
kens weer nieuwe dingen. Ik denk
dat ik het allemaal snap, maar af en
toe word ik genadeloos op mijn
nummer gezet. De cultuur wijkt toch
af. Een vriendendienst? Dat is je
maat naaien. Je verkoopt hem een
auto waarmee van alles mis is. Een
echte vriend begrijpt immers dat je
die auto kwijt moest."
Zwart kan genoeg redenen opsom
men waarom hij het niet leuk vindt
op het eiland.Als het regent doet
de telefoon het niet, er wordt slordig
omgesprongen met natuur en mi
lieu, er speelt een aids-problematiek
en veel mensen leven onder of op de
armoedegrens. En met zijn domi
neegeest koopt Nederland zijn ver
antwoordelijkheid voor de economi
sche en sociale problemen af en kij
ken de Hollanders de andere kant op
om de ellende niet te zien." Maar
het thuisgevoel dat hem bekruipt als
hij op Curasao komt, is voor hem zo
intens dat hij dat als 'niet te beschrij
ven' typeert. „De mensen zijn zo
vriendelijk. Ik heb een vader- en een
moederland. Ik zou niet voor altijd
op Curasao willen wonen, 's Winters
daar, 's Zomers in Nederland. Dat is
de ultieme combinatie."
Nancy Ubert
René Zwart: „Ik kwam het vliegtuig uit; ik rook het eiland; ik voelde de bries van de passaat en ik was totaal verkocht." Foto: Henk Bouwman
LEIDEN. 23.00 UUR
Nog geen week geleden was het terrassenweer. De zo-
merjassen kwamen uit de kast en gingen zelfs over de
schouder, de lente was begonnen, Leiden rook naar gras,
vogeltjes en oké, ook nog een beetje naar de viskramen op
de markt.
Maar waar vorige week nog een jongetje een leeg colablikje
tegen een muur stond te trappen in de binnenstad, bij ge
brek aan vriendjes om mee over te schieten, waar vorige
week nog mensen op een stoel buiten de voordeur zaten, is
het nu weer leeg. De zomerjassen zijn nog steeds uit de
kast, maar nu trekt iedereen zich er weer zo diep mogelijk
in terug. Kin tegen de borst om de regen niet in de ogen te
krijgen.
De kinderkopjes in de binnenstad vertonen bij dit miezer-
weer een olie-achtig laagje, ze zijn spekglad. Wandelaars
manoeuvreren tussen de plassen door richting binnen, er
gens waar een dak is en hopelijk een verwarming.
De lente in Nederland is begonnen. Het weerbericht rept
over regen, hagel, in het binnenland kans op sneeuw en een
minimumtemperatuur rond het vriespunt. Twee studentes,
vorige week nog in een T-shirt op het terras, wandelen in
hun handen blazend de kroeg in. „Het zal wel meevallen,
maar voor mijn gevoel is het min tien", zegt de blondste
van de twee.
Deze kroeg heeft geen terras. De barman kijkt vrolijk op
van het computerscherm waar hij de muziek staat uit te
kiezen. Met een guitige glimlach begroet hij de nieuwe
klanten, die zich met een kopje thee terugtrekken aan een
tafeltje. Het is niet druk, dus de barman heeft alle tijd om
met de stamgasten een geintje te maken. Die zijn op hun
beurt blij dat ze op deze sombere avond nog iets te lachen
hebben.
Peuterend aan het verband om zijn vingers, opengehaald
aan een geëxplodeerde glazen kan, gooit de barman er met
pretoogjes de ene na de andere grap uit. Over Ajax, over ba
nanen op een voetbalveld, over wat hij die dag in de krant
heeft gelezen.
Buiten begint het harder te regenen. Het terrassenseizoen
is in aantocht. Deze kroeg heeft geen terras, maar wel een
zonnetje in huis.
Anton Diedrich
