Oranje kijken op Nieuw-Zuid
REGIO
Ondoorgrondelijke ooievaar
jcntbruin brood is met ta™ het
i togehik alternatief 00pi«er-
VRAAG
vrijdag 25 malrt 2005
Een oranje zonnetje verwarmt
sportpark Nieuw-Zuid in Kat
wijk. Het is een gewone door
deweekse dag, elf uur 's mor
gens, en toch staan er mensen
naar een voetbalveld te kijken.
Het Nederlands elftal van Mar
co van Basten traint bij Ouick
Boys, in voorbereiding op de
wedstrijden tegen Roemenië
en Armenië.
Camera's klikken als de spe
lers het veld op komen. De
camera's zijn van professio
nele fotografen, met journa
listen de enigen die op de tri
bune naast het veld mogen
komen. Geïnteresseerde toe
schouwers moeten genoegen
nemen met een plekje tien
meter hoger, aan de kop van
het veld. Maar vanaf daar is
het allemaal ook goed te zien.
Dirk Kuijt senior (57), de va
der van de Feyenoordspits, is
op de fiets naar Nieuw-Zuid
getogen om de verrichtingen
van zijn zoon en diens colle
ga's gade te slaan. Hij ziet ju
nior niet zo vaak, zegt hij.
„Dirk heeft natuurlijk zijn da
gelijkse verplichtingen. Bij de
club en thuis."Hij is sinds kort
de trotse grootvader van Noël-
le, die in de maxi-cosi door
haar moeder naar het veld is
gereden.
„Zondagmiddag is Dirk nog
wel even een kopje koffie ko
men drinken", zegt vader
Kuijt. „Daar was toevallig de
gelegenheid voor.Voor Dirk
is trainen bij Quick Boys het
zelfde als thuiskomen. Hij
groeide op bij de club uit Kat
wijk aan Zee. Ook zijn vader is
een Quick-Boysman, zegt hij.
„Ik kom hier al vijftig jaar.
Toen ik zes was, ben ik gaan
voetballen. Op mijn dertiende
ging ik naar zee, maar als ik
eens thuis was, kwam ik altijd
wel kijken.Dat was niet zo
vaak: de eerste zestien jaar zat
Kuijt in de visserij. Dat bete
kende tivee weken op zee, twee
dagen thuis en dan weer weg.
„Daarna heb ik 28 jaar op een
opleidingsschip gevaren, toen
was ik elk weekeinde thuis."
Hij kijkt met een glimlach
naar zijn kaatsende, rennende
en scorende zoon. „Ik zag het
ergens wel aankomen dat hij
het heel verzou schoppen",
zegt de trotse vader. „Hij
was altijd met een bal be
zig."
Het Nederlands elftal speelt
op deze training allemaal
partijtjes vier tegen vier. De
jongere Kuijt jaagt heen en
weer, scoort, moet meteen
weer verdedigen. Edwin van
der Sar ranselt een schot van
Kromkamp schitterend uit
zijn doel, maar komt even la
ter niet bij een diagonale
schuiver van Arjen Robben.
J.C. van der Plas (78) heeft de
korte wandeling naar het
voetbalveld weer eens ge
maakt. De Kativijker woont op
de Laan van Nieuw Zuid, te
genover het complex van
Quick Boys. „Al een jaar of
48", zegt hij. „En zo lang kom
ik hier ook kijken. "Zijn klein
zoon Jaap voetbalt in de Al
van de blauwwitten. „Die
heeft wel talent, hij kan links
lopen, rechts lopen. Hij is een
paar keer uitgenodigd voor
KNVB-selecties. In de jeugd
kreeg hij plotseling de groei in
zijn benen, toen heeft hij een
jaar nauwelijks kunnen spe-
Ook op een doordeweekse ochtend trekt detraining van het Nederlands elftal op sportpark Nieuw-Zuid nog veel bekijks. Foto: Dick Hogewoning
/en."Zijn grootvader voetbal
de vroeger ook, maar niet bij
een club. „Het geld was er niet.
Het kostte een kwartje per
maand om lid te worden, dat
konden we niet opbrengen",
vertelt Van der Plas. „Dus zijn
we in de duinen op een veldje
gaan ballen.Hij was in betere
tijden 21 jaar lang vrijwilliger
bij Quick Boys. „Het Neder
lands elftal komt hier nu on
geveer zeven jaar trainen. Het
is de ideale plek, zo tussen de
duinen heb je op het veld wei
nig last van wind. En er ligt
een goed veld. Ik vind het
mooi voor de club dat dit hier
plaatvindt.
De reclameborden om het
hoofdveld van de amateur
landskampioen
zijn afgedekt met oranje zeil.
Er komen beelden van op tv
en foto's in de kranten, de
sponsors van het Nederlands
efltal willen liever zelf in beeld
komen. Stanley Menzo schiet
een balletje over met John van
't Schip. Rob Witschge met
Kees Jansma. De spelers krij
gen in de tussentijd uitleg van
de bondscoach.
Wim Peters (59.) uit Zoeter-
meer staat het te bekijken in
zijn hemdsmouwen, naast
Van der Plas. Het is prachtig
weer, Peters is speciaal voor
deze training naar Katwijk af
gereisd. Dat doe ik wel vaker.
Maar de wedstrijden volg ik
alleen via de televisie. Erheen
gaan kost veel geld
en op tv zie je het beter.Maar
zo'n training pakt hij graag
mee. Zeker op Nieuw-Zuid.
„Ik voetbalde bij JAC. Dan
hadden we wel eens een toer
nooi bij Quick Boys, voor je ge
voel was het alsof je naar De
Kuip moest. Het is een schitte
rende entourage.Bij het Ne
derlands elftal vindt hij het
vooral interessant om te zien
hoe de informele dingen ge
beuren. „Op tv zie je hoe die
jongens voor een camera staan
te praten, dan zeggen ze nooit
iets. Als je staat te kijken, zie je
ze ook lol hebben met elkaar
of af en toe behoorlijk schel
den. Ik zat in Nyon toen Oran
je zich voorbereidde op het EK.
Daar kon ik echt
heel dicht bij de spelers ko
men. Ik belde mijn zoon op:
'Ik zie nu hoe bij het tafelten
nissen de stand is tussen die en
die'. Hij vloog zowat door de
telefoon.
Na een uurtje of anderhalf is
de training voorbij. Plukjes
voetballers liggen in de zon
op het gras uit te puffen en na
te babbelen. Ruud van Nistel-
rooij gaat in het doel staan,
Arjen Robben schiet een bal.
Via de paal, zijn voet en op
nieuw de paal flippert de bal
vol in het gezicht van Van Ni-
stelrooij. Die blijft even staan
navloeken, Robben ligt in een
deuk.
Twee voetballiefhebbers uit
Wateringen staan erbij te la
chen. Matthew Simons (22)
en Tom van der Burg (23)
voetballen bij Velo. „Wezijn
een dagje vrij", zegt Tom.
Leuk om dan hierheen te ko
men. Alleen jammer dat er zo
veel Ajacieden bij zitten.Mat
thew: „Nu sta je naar gasten te
kijken die nog niks hebben ge
presteerd. Tom: „Maar het is
toch wel gaaf. Moet je kijken,
die Robben.Matthew: „We
wisten niet zo goed waar
Quick Boys was. Dus toen we
Kativijk binnenreden, zagen
we bordjes naar twee verschil
lende sportparken. Hebben we
de bordjes naar De Krom ge
volgd." Tom: „Daar zaten we
toch echt verkeerd.
De toegestroomde pers wordt
losgelaten op het veld. Maar
de journalisten moeten wel
achter het lint blijven, terwijl
ze de voetballers die door
perschef Jansma hun kant op
worden gestuurd aan de tand
voelen. Middenvelder Madu-
ro, middenvelder Van Bom
mel, middenvelder Sneijder,
middenvelder Van der Vaart,
middenvelder Cocu staan al
lemaal een microfoon, came
ra of notitieblokje te woord.
Middenvelder Seedorfis er niet
bij. Tot groot ongenoegen van
Sybren Eppinga (19) uit Lei
den. Hij staat naar de training
te kijken en heeft voor de gele
genheid een AC Milanshirt
aangetrokken met de naam
Seedorf achterop. „Ik wds
vooral Oranjefan, ik ben nog
steeds Seedorf-fan zegt hij.
„Ik hoop dat Nederland het
redt met deze jonge gasten, dat
wel. Ik had best goede hoop
toen Van Basten bondscoach
werd, maar hij slaat een beetje
door. En het is echt onbegrij
pelijk dat Seedorf zo genegeerd
wordt. Dat is nu echt een vrije
voetballer. Bij Milan speelt hij
links op het middenveld, doet
daar zijn taak, maar hij kan
af en toe ook verrassend uit de
hoek komen en houdt van een
trucje op zijn tijd. En hij heeft
een geweldig schot in zijn be
nen. Volgens mij is Seedorf ge
woon een goeie jongen. Hij
lijkt arrogant, maar ik heb
zijn autobiografie gelezen en
dan krijg je een ander beeld.
Het Nederlandse volk houdt
nu eenmaal niet van natuur
lijk leiderschap. Seedorfis een
heel ander type dan de rest
van die eenheidsworst."
Gertrude Kuijt, de echtgenote
van Dirk, is met dochtertje
Noëlle in de maxi-cosi ook
komen kijken naar de jonge
vader. Nadat hij zijn aan ver
plichtingen bij de persmen
sen heeft voldaan, komt de
blonde spits even gedag zeg
gen. Kusje voor Gertrude,
kusje voor Noëlle, grote glim
lach op zijn gezicht. Camera
ploegen komen aanrennen
om dit privé-moment tussen
de Katwijkse duinen vast te
leggen. Ook na de training
worden de voetballers van
Oranje nog bekeken.
Anton Diedrich
Het Nederlands elftal
r.iius Hiddink was bonds-
?oacht-" het Nederlands
elftal voor het eerst de vel
den van Quick Boys ge
bruikte. In 1998 betrok
Oranie het complex op
Sv-Zuid. Een hiaat viel
in de tijd dat bondscoach
Louis van Gaal naar
derloo verkaste, maar daar-
na eins de ploeg weer loge
rentahotel Huister Duin in
Noordwijk en ook weer trai-
nen in Katwijk. te
Quick Boys is met de eerste
voetbalclub ir
1. Mn/lorlanf
IS uiei ut
voetbalclub in de regio waar
het Nederlands elftal neer
strijkt. Ooit verkoos Rinus
Michels Huis ter Duin ate
onderkomen voor het trai
ntagskamp. en de trav
een werden afgewerkt op de
velden van w Noordwijk
Tijdens de eerste regeerpe
riode van Dick Advocaat
bleef dat zo. Maar in 1993
kwam er onejugheMtussen
W Noordwijk en KNVB. om
dat kinderen te makkelijk op
in de regio
het veld konden komen om
handtekeningen te Pgcn.
ne club vond anderzijds de
risen van Advocaatte ver
gaan. Hij wilde alnjdhet
hoofdveld gebruiken, en de
keepers moesten traineri tn
het beste doel. Dati schom
Noordwijkers in het verkeer
de keelgat omdat clubs van
de KNVB geen vergoeding
kriieen als het nationale
SSp hun veld traint
Advocaat week uit naar SIC,
ook in Noordwijk. De relatie
leek uitstekend, maar daar
maakte Hiddink eeneinde
aan Hij vond het veld van
SIC te slecht. Oranje verkas
te naar de velden van het
ÏÏtdete oranje, wKatwajk.
Aan De Krom was de sa-
^rkingnog^kont,
re duur dan bi) SJC. Katwjx
wilde niet de toezeggen dat
het Nederlands team altijd
het eerste veld zou mogen
gebruiken. De club wilde als
•goed beheerder van het
terrein optreden.
Op naar Blauw-Zwait m
Wassenaar. Daar tramde het
Nederlands elftal invoorbe
iMESgK
Uit het niets viel daar in
tórfd»
voetbalbtmd opgaf om het
terrein aan de Dr. Mans
veldkade niet meer te ge-
bruiken, was dat de feciM""
ten voor de pers met vol
doende waren.
Bij Quick Boys kwam twee
een nieuwe grasmat neerg
leed. Quick Boys blij, KNVB
blii en ter compensatie
^rdtnueindeUjk een toe-
zeeging die dateert uit 199b
eestand gedaan: Quick Boys
gupeen wedstrijd tegen
he Nederlands elftal.
TUSSEN PEN EN PAN
Mijn leven is niet saai. Vijf kinderen (Fré, Marc, Sam,
Fleur, Olivier) in de leeftijd van 13 tot 24 jaar en mijn
man (Theo) zorgen voor veel leven in de brouwerij. Vier
dagen in de week ga ik naar de redactie van deze krant.
Of ik trek op zoek naar nieuws en achtergrondverhalen
de regio in. Een ingewikkeld bestaan? In 'Tussen pen en
pan' bericht ik er wekelijks over.
Terwijl ik fiets hoor ik
een geluid dat ik herken,
maar niet onmiddellijk
kan thuisbrengen. Het is
een doordringend ge
klepper. Ik stop en kijk
rond. Een ooievaar op de
schoorsteenpijp van een
woning. Dat kan in Sala
manca in Spanje, maar
niet aan de Loevestein in
Leiderdorp, flitst het
door mij heen. In de zon
doet hij zijn lokroep. Een
moment van aarzeling.
Moet ik de fotograaf bel
len voor een plaat in de
krant? Gefascineerd kijk
ik hem aan: zitten blijven
jongen, ik heb je nodig.
Terwijl ik het nummer
laat overgaan, vliegt hij
zomaar weg. Mooier dan
een reiger spant hij zijn
witte vleugels. Zijn oran
jeachtige poten gaan in
een vloeiende lijn naar
achteren. Zijn snavel fier
vooruit. Prachtig. Ik kijk
hem na en wens hem een
goede reis. Het ooie
vaarsnest in Oegstgeest is
nog leeg, bedenk ik als ik
weer op de fiets stap.
Het leven met warmte is
mooi. Toch is de om*
schakeling groot. Mijn fa
milie is er nog niet aan
gewend. De zorgen zijn
anders. Sinds de zon
schijnt, vraagt iedereen
in ons huis zich af wat ze
aan moeten. Elke och
tend krijg ik vragen over
het weer. Blijft het zo?
hoe warm wordt het? kan
ik al zonder jas? Zelf im
proviseer ik ook maar
wat. Kraag omhoog in de
ochtend, ontblote hals in
de middag. Bij zon horen
ook de discussies over de
nieuw aan te schaffen
garderobe. De meiden
hebben al een hele lijst
klaar. Met de modekleu
ren groen, oranje, roze
denken ze veel leuke
combi's te kunnen ma
ken. Of het budget hun
wensen toelaat, blijft bui
ten beschouwing. Ik
maak me daar niet meer
druk over sinds de invoe
ring van kleedgeld in ons
huishouden. Ze zoeken
het maar uit.
Het is voor de eerste keer
dat de jongens ook open
lijk nadenken over hun
kleding. Olivier die nog
niet in onze huiselijke
zelfstandigenregeling
valt, geeft te kennen dat
hij wat nieuwe broeken
en shirts nodig heeft. In
derdaad, hij heeft net een
flinke groeispurt achter
de rug en alles zit hem
wat krap rond lijf en le
den. Misschien dat hij
met Sam wat kan doen,
zegt hij zelf. Hiermee
geeft hij diplomatiek aan
dat de tijd is aangebro
ken dat hij niet meer
door zijn moeder aan de
hand wil worden geno
men. „01, we gaan op
zoek naar twee broeken
voor de prijs van één",
meldt zijn lieve broer, die
hem wel op sleeptouw
wil nemen om de duiste
re kledingwereld te ver
kennen. Ook dat pro
bleem is opgelost. Soms
vallen onze kinderen erg
mee.
Onze druif staat zich in
de zon op te warmen.
Hoewel keurig volgens de
regels in december te
ruggesnoeid, zie ik nog
helemaal geen leven. Het
hout voelt wat taai aan.
Ik krijg een unheimisch
gevoel. De geïmporteer
de druif uit Frankrijk
moet en zal het altijd
doen, anders ga ik een
beetje dood. Hoe zat dat
vorig jaar rond deze tijd?
Met zo'n opmerking stap
ik in mijn eigen valkuil.
Het drietal dat zich met
schoolboek in de groen
uitgeslagen houten bui-
tenstoelen heeft genes
teld, weet het precies.
„Uitbundig groen met
heel veel beginnende
trossen druiven. Dat
weet je toch nog wel. Op
moederdag begonnen we
met druiven uit eigen
tuin." Dat waren de
aardbeien sukkels. De
tijd van landerigheid is
aangebroken. Ik weet nu
wel weer hoe de komen
de schoolmaanden gaan
verlopen. Veel gezellig-
heid en veel vrolijkheid
terwijl het schoolwerk er
volledig bij inschiet. Ik
waarschuw vast dat ik
deze houding dit jaar
niet zal dulden. Pas eind
juni is het vakantie. Ze
nemen er nog een glaasje
cola op en richten hun
gezichten weer op de
zon.
Ik ga door met mijn tuin-
inspectie. Trek mijn
broekspijpen wat om
hoog. Wit verkreukeld
week vlees. Hoe krijg ik
die benen ooit weer aan
trekkelijk? Ook de trui
gaat uit. Als ik een hoog
dor blad uit de klimop
grijp, zie ik mijn buik.
Het is behoorlijk con
fronterend. Ik voel dat de
drie scholieren mij gade
slaan. Ze zeggen wijselijk
niets. Wat zouden ze nu
van hun bijna 50-jarige
moeder denken? Ik wil
het weten, maar ook
weer niet. Ze kunnen zo
meedogenloos zijn. Theo
stelt mij even later ge
rust. Toen hij de catal-
pa's vorig jaar april had
gesnoeid dacht ik ook dat
er nooit meer een knop
aan zou komen. Elke
ochtend liet ik hem dat
fijntjes weten. Tot ik op
een dag in juni uitgilde
dat de takken barstten
van geluk. Bij de druif
verwacht hij ook zoiets.
Hij ziet geen wit vlees al
leen maar tafels en stoe
len die moetH worden
geschuurd. Misschien is
dat iets voor het paas
weekeinde? De kinderen
verlaten spontaan de
stoelen en mompelen
iets van huiswerk maken
boven. Ze willen niet be
trokken worden bij de
plannen van Theo. Voor
schuren in de zon maken
ze zich maar al te graag
uit de voeten.
De eerste lenteles heb ik
erop zitten: vertrouw op
man, natuur en kinde
ren. Ik wacht op een tele
foontje uit Oegstgeest
over de komst van mijn
ooievaar.
Saskia Stoelinga
Reageren?
s.c.m.sloelinga@hdc.nl
rote bakkerijorganisaties willen Tarvo nieuw leven inblazen,
rood was in 1933 een vinding van molenaar, Vos wiens naam in
1980, dinsdag 25 maart
legGEEST - Bij wijze van examenstunt hebben leerlingen van het
ds Lyceum in Oegstgeest vannacht hun school bezet. Leerlin-
leraren die vanochtend de school wilden betreden werden al-
t opmerkzaam gemaakt op spandoeken met de teksten 'Sta
ar n 'Uitbuiting.' Foto: archief Leidsch Dagblad
In deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
bg.€ 2,50 (afdruk van 13 bii 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
ljf Ln.v. HDC Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
n het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
ml hrectie: T. Klein en H. de Wit
mail: directle.hdcuz@hdc nl
0 ofdredactie: Jan Geert Majoor,
Adriaan Brandenburg
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
!P
!t< NTOOR
ge traat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postbus 54,2300 AB Leiden
gstijden van de receptie zijn:
ot en met donderdag
16.30 uur
08.30 -12.30 ui
»ef"
<071-5 356415
1 fax 071-5 356 325
Khten- overlijden, geboorte, jubilea
familieberichten, desgewenst met
afbeelding, via www hdcmedia.nl of
familieberichten@nhd hdc.nl
1 e-mail: fax 072-5196696, tel. 072-
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07 30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
OPZEGGEN
Opzeggen van abonnementen: uitsluitend
schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van
de abonnementsperiode, t a.v. afdeling
lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar
Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie
www.leidschdagblad.nl of KvK-nummer
37014187.
riEVERKOOP
m.b.tj
0 1-6813661
goed: 023-5150 543
075-6813677
tailhandel: 071-5 356 300
kliireaus kunnen contact opnemen
?t I813636
101 VICE
w (gratis)
tOIl-5196800
'rlENTEN
«taling (acceptgiro)
1 (alleen aut ine.)
nO 0 p/j €216,90
lie ons een machtiging verstrekken
Dmatisch afschrijven van het
ntsgeld ontvangen €0,50 korting
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c q. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV. Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
1 1 1 1 samenhang
1-Ê O fenomeen
V J Hp Tarvn te
ruin van kleur, heeft een zachte korst en er zitten geen korrels
jes in. Vooral kinderen schijnen het lekker te vinden. ROB VAN
1EEST (op de foto), eigenaar van de Friese bakker Us Bertus op
"^oenhazengracht in Leiden, bespeurt een tendens.
- denkt u aan bij de naam Tarvo?
L is niet wit en het is niet bruin. Het is het net niet. Dat geldt
ens ook voor de
k. Die is het ook
et."
top Us Bertuséén
Ie betere ambach-
51) e bakkers van
n, ook Tarvo?
nl 'consument in de
iai an het Polder-
l> de Tariveknip,
m oerbrood en het
'e aans Ansjovis-
S1 wel te wachten
iets simpels als Tarvo?
10 zou best wel eens kunnen. Albert Heijn heeft laatst een soort-
lichtbruin op de markt gebracht en ik moet zeggen dat dat
r8 lehoorlijk van smaak is. Kinderen vinden per definitie wit-
I het lekkerst. Maar moeders willen dat hun kids gezond
leten, dus bruin. Dan is zo'n heel lichtbruin mogelijk het al-
let"
Jij
11 arvo nieuw leven inblazen past in dat plaatje?
ggrijpen naar vroeger is weer helemaal in. Je ziet het ook in
tobranche. Retro heet dat toch."
w
lu teen succes wordt, gaat u dan mee?'
ce' lijn klanten brood met gaten willen, krijgen ze dat. Je volgt
?n rkt. Ik ben geen filantropische instelling. De tijden zijn niet
a lakkerijen stoeien momenteel flink om de gunst van de con-
ït. Dus als heel lichtbruin straks is wat de klant wil, dan kan
rf it ook bij ons krijgen. Vanzelfsprekend."
th
Ad van Kaam archieffoto: Hielco Kuipers
UIT DE ARCHIEVEN
1955, Vrijdag 25 Maart
N - Met een prachtige collectie kwaliteitsvee - een eerste lus-
ering waardig - presenteerden zich vandaag de meesters uit Lei-
lijde omgeving op de paasveetentoonstelling, die op een afge-
en terrein van de Leidse veemarkt werd gehouden. Terwijl de
et critische blikken het aangevoerde vee „onder de loupe" nam,
1 café-restaurant 't Schuttershof de officiële opening van deze
etentoonstelling plaats.
uder van der,Kwaak, die de opening verrichtte, liet een optimis-
eluid over de Nederlandse veehouderij horen. De Nederlandse
pel groeit namelijk en omvat momenteel 5.537.000 runderen,
sen schapen. Het uitvoercijfer van vleesproducten geeft thans
:ordcijfer aan van 437 millioen gulden aan. Daarnaast sprak de
ider de hoop uit dat de boer vandaag een goede prijs, de slager
ede koe en de consument straks een goed stukje vlees mocht
