REGIO De wijkverpleegster Met wie heb je het gedaan? daar nadrukkelijk kan schade berokkene 10 vrijdag iö maan i Goeie Mie herleeft in winnend verhaal van de wedstrijd 'Sleutels van het verleden' vervolg van voorpagina 'De wijkverpleegster' is het winnende verhaal van de verhalenwedstrijd 'Sleu tels van het verleden', georganiseerd in het kader van het Leidse boekenweek festijn. De opdracht daarbij was het ver leden van Leiden tot leven te wekken in maximaal 1500 woorden. De bel gaat. De 91-jarige Cornelia Hees schuifelt naar de voordeur. 'Mevrouw Hees? Ik ben de nieuwe wijkverpleegster, Mia Swanenburg.' Er flitst iets door de gedachten van de oude vrouw, maar ze kan het niet thuisbrengen. Ze laat de wijkverpleegster binnen en loopt te rug naar de huiskamer, steun zoekend bij de muur. 'U woont hier mooi, in de Groenesteeg.' 'Bedankt, ik ben in deze buurt geboren en ge togen. Komt u hier ook vandaan?' 'Nee me vrouw, ik kom uit Dordrecht. Ik ben pas in Leiden komen wonen.' 'Daar zult u geen spijt van krijgen, Leiden is een mooie stad.' 'Dat vind ik ook,' lacht Mia. 'Mijn collega's in Dordt zeiden tegen me: "Als je maar geen spijt krijgt, Mie, van je verzoek om overplaatsing." Ik heb het hier goed naar mijn zin.' Terwijl ze dat zegt, knielt ze neer voor de stoel \vaarop mevrouw Hees is gaan zitten. 'In mijn papieren staat dat u last hebt van een open been. Ik kom de wond schoonmaken en een nieuw verband aanleggen.' Ze wikkelt het verband zorgvuldig af en vraagt: 'Kunt u zich wel redden?' 'Dat gaat wel.' Op de een of andere manier krijgt ze haar naam niet over haar lippen. 'Met mijn rollator kom ik wel bij de winkel. Ik heb de tijd.' 'Als u hulp nodig heeft, dan help ik u graag.' Mevrouw Hees zwijgt. Mia legt een nieuw ver band aan en staat op. 'De wond ziet er goed uit, maar moet tweemaal daags schoonge maakt worden. Ik kom vanavond nog een keertje terug. Als er iets is, kunt u me trouwens altijd bellen.' Ze haalt een kaartje uit haar zak en legt het op tafel. 'Tot vanavond.' Als ze hoort dat de wijkverpleegster de deur achter zich dicht heeft getrokken, blijft Corne lia Hees stil zitten. Ze voelt zich onbehaaglijk. Haar oog valt op het kaartje en blijft steken bij de paam. Haar handen trillen als ze het kaartje weer neerlegt. Swanenburg. Ze hoort de vrouw weer zeggen: 'Als je maar geen spijt krijgt, Mie.' Mie Swanenburg, Goeie Mie, de Leidse gif mengster die in 1881 haar oudtante ver moordde naar wie zij is vernoemd. Zou Goeie Mie zijn teruggekomen? Haar oudtante Corne lia was getrouwd met een broer van Maria Ca- tharina Swanenburg, zoals ze voluit heette. Ze bezweek in 1881 onder hevige pijnen na het eten van een papje dat haar schoonzuster voor haar had klaargemaakt. Een paar maanden la ter stierf Cornelia's zoon Willem en vervolgens Arend, de andere. Twee jaar later vergiftigde Mie zelfs haar ouders. Allemaal om geld. Ze sloot verzekeringen af op het leven van haar slachtoffers. Dat kon toen nog zonder medeweten van de persoon in kwestie, zolang de premie maar betaald werd. Bij overlijden streek Mie de uitkering van het begrafenisfonds op. Familie, vrienden, buren en hun kinderen, Goeie Mie leek begaan met iedereen, maar haar liefdadigheid was dode lijk. 'Als u hulp nodig heeft, dan help ik u graag.' De oude vrouw weet het zeker, die wijkver pleegster is Goeie Mie. En vanavond komt ze terug. Wat moet ze doen? Wie kan ze bellen? En belangrijker, wie zal haar geloven? De Een prent over het leven van Goeie Mie uit het Leids gemeentearchief. Illustratie: GPD dochter van de buren die wel eens bood schappen voor haar doet, maar bij het minste of geringste over het verzorgingstehuis begint? De stichting waarvoor Mie werkzaam is? Destijds geloofde ook niemand in Mie's schuld. Toch had ze kans gezien bijna hon derd slachtoffers te maken door ze een brouw sel met arsenicum voor te zetten. Ze kwam aan het gif door operment te kopen, een mid del tegen wandluizen dat bestond uit een mengsel van zwavel en arsenicum dat door de witkalk werd geroerd. Gebeurde dat roeren niet goed genoeg, dan kon de arsenicum er zo afgeschept worden. Ze hoort weer de stem van de wijkverpleeg ster: 'Als je maar geen spijt krijgt, Mie.' Nee, spijt had Mie Swanenburg nooit gehad. Ja, misschien dat ze die ene keer te snel om uit betaling had gevraagd bij het begrafenisfonds waar ze haai' laatste slachtoffer had verzekerd. Daardoor had ze zichzelf verdacht gemaakt en na een lang proces verdween ze achter de tra lies in Gorkum. Gorinchem, bij Dordrecht? Zie je wel, zegt Cornelia Hees tegen zichzelf. En was de wijkverpleegster ook niet direct over de Groenesteeg begonnen, waar ze de meeste slachtoffers had gemaakt? Meer aan wijzingen heeft ze niet nodig. Goeie Mie is te rug in Leiden, maar dit keer krijgt ze niet de kans om haar gruwelijke praktijken uit te oefe nen. Er zal niet nog een Cornelia Hees worden vermoord. De angst die de oude vrouw aanvankelijk voel de, is omgeslagen in woede en daadkracht. Ze staat op en loopt naar achter. Had Kees, het mannetje dat de tuin doet, laatst niet iets over muizen gezegd? Hij zou er wat aan doen. Ze scharrelt rond in het schuurtje en vindt de doos muizenkorrels op de bovenste plank. Het doodshoofd op de verpakking lijkt haar toe te lachen. Om half negen gaat de bel. Cornelia Hees doet open en kijkt Goeie Mie aan. 'Je bent precies op tijd,' zegt ze, 'ik heb juist thee gezet.' Corrie de Haan TUSSEN PEN EN PAN Mijn leven is niet saai. Vijf kinderen (Fré, Marc, Sam, Fleur, Olivier) in de leeftijd van 13 tot 24 jaar en mijn man (Theo) zorgen voor veel leven in de brouwerij. Vier dagen in de week ga ik naar de redactie van deze krant. Of ik trek op zoek naar nieuws en achtergrondverhalen de regio in. Een ingewikkeld bestaan? In 'Tussen pen en pan' bericht ik er wekelijks over. Op de vroege donderdag morgen hebben we het aan het ontbijt al over seks, omdat onze krant kopt dat meisjes (scholie ren) vaak tot seks worden gedwongen. De jongens schijnen op dit gebied actiever te zijn dan tien jaar geleden. Meestal be waren we dat onderwerp voor de wat latere zon dagmorgen, want op die eerdere uren proberen Theo en ik nog wel eens aan de liefde toe te ko men. Ze weten dat alle maal, maar praten daar discreet niet over. Toen Fleur een jaar geleden bij zö'n zondagsgesprek on bevangen vroeg of wij ook nog wel eens wat de den, schrok ze dat het antwoord ja was. Ieder een in de wereld mag het doen behalve je ouders. Dat gevoel hadden we in onze tijd ook al. Na de zaterdagse uit gaansavond van onze kinderen wil ik dus altijd nieuwsgierig weten met wie zij het hebben ge daan. Meestal zijn dat hi larische verhalen over zoenen, foute jongens en stomme meiden. Soms zijn ze gefrustreerd om dat er een onbereikbare liefde is en dan komen we met handige tips. Als Fré toevallig thuis is, krij gen we ook nog wel eens wat sappige verhalen te horen over verliefde stu denten en vluchtige con tacten, maar alarmerend kan ik die hedendaagse stories allemaal niet vin den. Ideale schoonzonen trekken ons huis binnen zonder dat onze meiden een blik op hen werpen. De aantrekkelijkste meis jes eten hier mee zonder dat onze heren hun best doen. Ja, mijn oude va der zei laatst hardop dat hij een vriendinnetje van Fleur er leuk vond uit zien. Ja, dat vonden wij allemaal. Toch is het volgens de onderzoekers van het kenniscentrum voor sek sualiteit zorgelijk gesteld met de onvrijwillige han delingen van normale jongeren. Aarzelend vraagt Fleur wat nu pre cies tegen je zin is. Jon gens zoenen waar je niets mee wilt hebben? Ze zoent regelmatig, maar is lang niet altijd verliefd. „Dat is niet erg, ziekte van Pfeiffer daarna is veel erger", zegt Sam diplo matiek. De zuigzoenen die ze hebben opgelopen en vervolgens bedekken met haren, petjes, sjaals en colletjes ontgaan ons ook niet. Theo vraagt al tijd direct of het prettig was. Als dat laatste het geval zou zijn - we heb ben het nog niet mogen meemaken - zou dat wel eens nadelig kunnen uit pakken voor de dader. We hebben daar allemaal een voorstelling bij. Goed, we zitten nog op het zoenen. Jullie doen toch wel meer? De con dooms die in de toilet- kast liggen hoeven we niet regelmatig aan te vullen, dat zien wij ook, maar toch: hoe zit het daar mee? Ze zuchten bij dit tweedegraads ver hoor. „Wat wil je horen? Wie doen dat allemaal wel?" 5000 jongens en meisje die geviaagd zijn naar hun seksuele erva ringen en belevingen. Hier, het is de opening van de krant. „Volgens mij kreeg jij een paar we ken geleden een woede aanval bij een stompzin nig onderzoek naar mep pende agressieve kleuters waar de wereld bol van zou staan. Je geloofde er toen niets van. In jouw visie moet seks altijd leuk zijn. In onze visie is dat het ook. We meppen wel als het tegenzit." Sam kijkt naar Fleur. We la chen. Zo is dat kinderen. „Mogen we zo'n koek- reep meenemen?" En passant krijg ik de Hit krant toegeworpen. „Die seksrubriek vind jij toch ook zo nuttig?" Vroeger deed ik het met het rode boekje voor scholieren. Een prachtig handzaam boekje waar je alles uit kon halen. In de' Muziek Express stonden de teksten van de songs. De jeugdcultuur is gesek- sualiseerd, stellen de on derzoekers. Ik heb veel moeite met zo'n stelling. Natuurlijk, ze zien meer en ze lezen meer. Aan de andere kant vind ik de jeugd, en ze komen met bakken ons huis binnen, veel wijzer. Ze zijn ope ner over seks, over jon gens, over meisjes, over avontuurtjes tijdens een avondje uit. Ze hebben een mening over alle so aps en zien goed wat overdreven is. Als ik een groep 17-jarige jongens of meiden moet rijden naar een hockeywed strijd, geniet ik op en top. Ze zijn in deze fase te gengesteld aan elkaar. De jongens beschrijven stee vast de slipjes en de mei den behandelen het on handige handelen van die jongemannen. Beide groepen oordelen mee dogenloos over elkaar. Met enig gevoel overi gens, want zonder beide seksen is een feest of een toernooi absoluut niet geslaagd. Door die openheid horen de onderzoekers nu ook dat ze wel eens tegen hun zin aan seks doen. Ze hebben het er ook over in mijn auto. En dat de meiden dit meer aan geven dan jongens, ver wondert mij niet. Op la tere leeftijd zeggen wij vrouwen dit nog. De vrouwenbladen staan er bol van. Laten we dit niet opblazen. Laten we hier geen leger psychologen op afsturen. Het gaat hier om normale jongens en normale meisjes. Mijn vriendjes probeerden 30, 35 jaar geleden ook van alles. En ook toen waren er gewone scholieren die eerder begonnen aan seks dan ik. We moesten de condooms wel eerst onder de kraan houden om te kijken of ze niet lekten. Dat doen ze te genwoordig niet meer. Zorgelijk. Saskia Stoelinga Reageren? s.c.m.stoelinga@hdc.nl VRAAG Een bezoeker met een camera verstoorde afgelopen week de voo stelling 'Claudia Zuigt' van Claudia de Breij (foto). De vrouw op ri weigerde te stop- pen met filmen, ook 'OpHCime üït ffe Zflfl toen de cabaretière 7 1 7 7 7 7 7 om omvroeg. De Breij brak haar show af en doet nu een oproep aan collega's om ten en het cultureel centrum Stroud voortaan tè mijden. FRIEKE HURKMANS, bedrijfsleider van de Leidse Schouwburg, heeft het kefietje met Claudia van een afstandje met interesse gevolgd. Ooit zelf wel eens zoiets meegemaakt met bezoekers? „Ja. Hier in de Leidse Schouwburg. Bij een optreden van Acda De Munnik. In de baignoire had iemand een kleine camera op 'e omlijsting gelegd en het ding zijn w laten doen. Acda De Munnik had tijdens hun show niets in de gaten, wel." In Putten deed de directie niets, was jullie reactie? „Ik was er in Putten niet bij. Weet niet wie er van de organisatie in del zat. Wij hebben de bezoeker na afli opgewacht en meegenomen naar rectiekamer. Daar degene gewezei de consequenties en vervolgens delijk om de tape verzocht. De z; der minne geschikt. Zoiets kan nat lijk veel schade berokkenen aan ten als die opnames op internet of op een illegale cd of dvd." Moet Putten op de zwarte lijst of tik dit overal gebeuren? „Ik heb een hekel aan zwarte lijstd ken de achtergrond van het verhaal niet, weet ook niet waai vrouw filmde. Zoiets kan overal gebeuren, ook bij ons dus. hoeft van mij niet op een lijst." Had Claudia de Breij haar show moeten afinaken? „Moet ze zelf weten. Zoals ik ook vind dat artiesten zelf maai ten weten waar ze willen optreden en waar niet." hdi tekst: Ad van Kaam fot UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1955, Vrijdag 18 Maart N00RDWIJKERH0UT - Het is dit jaar precies vijfentwintig jaar jje den, dat het huidige stadhuis van Noordwijkerhout in gebruik w^,- nomen. Tot 1930 was men - alweer sinds 25 jaar - gehuisvest gebouw, dat nu de Twentsche Bank is. Het nieuwe raadhuis we j,j( die tijd zuinigjes opgezet en het was te voorzien, dat uitbreiding toekomst niet uit zou kunnen blijven. Thans is het moment gekomen dat de uitbreiding een feit zal w HA De plannen zijn gereed en de Rijksgoedkeuring is verkregen, zo f>| dra de architect alles aanbestedingsklaar heeft gemaakt, tot aai ding kan worden overgegaan. Een groot voordeel is, dat de archj die het 'oude' raadhuis heeft ontworpen, ook het ontwerp heeftr maakt voor de nieuwbouw, hetgeen natuurlijk de stijl ten goed* Verder is het inderdaad hoog nodig, dat er een nieuw gedeelte bestaande gebouw wordt gezet, want de toestanden zijn eigenlij verantwoord. De secretaris bijvoorbeeld heeft zijn 'werkkamer' raadzaal. ANNO 1980, dinsdag 18 maart leiden - De bewoners van de flat op de hoek van de Vijf Meil d- M het Bevrijdingsplein kunnen niet wennen aan het geluid dat b kop rillon van het naburige winkelcentrum 'De Luifelbaan' produpet Een groep bewoners schrijft aan het gemeentebestuur dat hl Ion elk kwartier een oorverdovend geluid maakt, dat boveni slecht van kwaliteit is. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien 1 plaatsing 2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op giri 11 8406 t.n.v. HDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermei Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante b< de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijg binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad Directie: T. Klein en H de Wit E-mail: directie@hdcmedia.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor. Adriaan Brandenburg E-mail: redactie.ld@hdc nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres. Postbus 54,2300 AB Leiden. De openingstijden van de receptie zijn. Maandag tot en met donderdag van 08.30 -16.30 uur Vrijdag van 08.30 -12.30 uur Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 356 325 Familieberichten: overlijden, geboorte, jubilea en andere familieberichten, desgewenst met foto en/of afbeelding, via www.hdcmedia.nl of per e-mail: familieberichten@nhd.hdc.nl. Indien geen e-mail: fax 072-5196696, tel 072- 5196699. ADVERTENTIEVERKOOP Advertenties m.b.t.: Auto's: 072-6813661 Onroerend goed: 023-515° 543 Personeel: 075-6813677 Overige detailhandel: 071-5 356 300 Reclamebureaus kunnen contact opnemen met: 075-6813636 LEZERSSERVICE 0800 -1711 (gratis) Mobiel 072 - 5196800 ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €20,20 (alleen aut ine.) p/kw €56,70 p/J €216,90 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling VERZENDING PER POST Sch. Voor abonnementen die per post Danst worden verzonden geldt een toesl aan portokosten per verschijndag Voor zaterdagabonnementen gek zaterdag aa leate aarte ng: T icht, Bt au GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gral Mobiel- 072 - 5196800 ma t/m vr. 07 30-17.00 uur; za. 08 gen (als op zaterdag voor 12.00 uur w jg wordt de krant dezelfde dag nabajg^ tussen 12.00 en 13.00 uur belt, onf. krant op maandag.) f~, ei direc OPZEGGEN Opzeggen van abonnementen, uf schriftelijk, uiterlijk één maand vï. n") de abonnementsperiode, t.a.v. aff'SpiU lezersservice, postbus 2,1800 AA Inge t Voor leveringsvoorwaarden abonmsgj-g www.leidschdagblad.nl of KvK-ni^ 37014187 een v AUTEURSRECHTEN Kveg 1 Alle auteursrechten en databank^ j-00; ids ti HDC Media BV. 2004 aanzien van (de inhoud van) dezf worden uitdrukkelijk voorbehoua rechten berusten bij HDC UitgevPPira cq. de betreffende auteur p roej 1 Cai ide De publicatierechten van werkert^ beeldende kunstenaars aangeslcL^ CISAC-organisatie zijn geregeld n Beeldrecht te Amstelveen r en, ee HDC Media BV is belast met de Ijjiser gegevens van abonnees van dit f" gegevens kunnen tevens wordeij gerichte informatie over voordek- De 1 en te geven, zowel door onszelf!) dez( derden. Heeft u hier bezwaar teg zijn 1 u dat laten weten aan HDC Medkj-]^ jj Lezersservice, postbus 2.1800 A^jje solen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 16