REGIO
Beatrixstraat klaagt nog over overlast
F
Leidse sleutelaar is niet altijd een 'lieverdje'
'Ik wou dat ik mocht werken'
CO JC overal een winkel heeft. Van Iter-
Warm water
alstublieft
GERECHT
VRAAG
donderdag 17 maart 2005
Redacteuren van het Leidsch Dagblad rijden met hun Citroënbus wekelijks door de
streek op zoek naar interessante verhalen en leuke nieuwtjes. Gisteren stond de bus
op het Kooiplein in Leiden. Vandaag is de bus daar ook nog te vinden van 10.00 tot
11.00 uur.
;ooi en Noorderkwartier wordt vaak negatief geschreven. En
er BOB VAN ITERSON van het Diamantplein een doorn in
het oog. Hij is geboren en
)verlast? Die getogen in de Beatrixstraat
1 yj waar zijn vrouw nog steeds
son is speciaal in zijn auto
m in de bus van het Leidsch Dagblad zijn visie op 'Noord' te
volksjongen, altijd een volksjongen?
tst naar de televisie te kijken en daar was een programma
rouw die vanuit een Haagse volkswijk was verhuisd naar
er. Ze huilde tranen met tuiten omdat ze daar niet kon
leimwee, dat bedoel ik maar."
eiden Noord er over 25 jaar uit?
beter. Dan zijn de huizen op het voormalige EWR-terrein
woond, is de buurt rond de Mamixstraat opgeknapt en
[ooiplein een face-lift gehad. Dan kan de buurt concurre-
Kopermolen in de Merenwijk en de Winkelhof in Lei-
Jan Berendsen archieffoto: Hielco Kuipers
Samuel verkoopt de Straatkrant omdat hij wel moét
Om verkoper van het STRAATmagazine te wor
den moet je dakloos of slecht en/of tijdelijk ge
huisvest zijn.
Ziehier het criterium om bij uw plaatselijke
vestiging van Albert Heijn, de Digros of C1000
de Straatkrant aan de man of vrouw te bren
gen. Samuel Shodipe heeft geen probleem om
aan die eis te voldoen. In Nigeria staat een
prijs op zijn hoofd en moest hij huis en haard
verlaten om aan de dood te ontsnappen. In
Nederland is zijn asielaanvraag vooralsnog af
gewezen en woont hij driehoog achter op een
kamertje bij een Afrikaanse vriend, in afwach
ting van zijn beroep bij de EU. Samuel moét
de Straatkrant verkopen om simpelweg in le
ven te blijven. Fatsoenlijke huisvesting is ho
pelijk iets voor later.
Drie dagen in de week staat de 53-jarige Nige-
riaan op het Kooiplein voor de deur van AH.
Van ergernis die dat oproept bij de klanten van
de grootgrutter zegt hij weinig te merken. De
meeste mensen in Leiden-Noord zijn aardig
tegen hem, soms stoppen ze hem zelfs geld
toe zonder daarvoor een krant te willen.
Slechts een enkeling snauwt hem toe dat hij
moet oprotten naar zijn eigen land of gewoon
aan het werk moet gaan. „Ik wou dat ik mócht
werken", verzucht hij.
Zijn verhaal is natuurlijk niet te checken. Maar
het komt er naar zijn zeggen op neer dat hij
zijn geboorteland overhaast moest verlaten
omdat iemand uit Sagamu hem verantwoor
delijk had gesteld voor de moord op een lid
van de geheime dienst. Hij, als fotograaf en
vooraanstaand lid van de gemeenschap, zou
daartoe opdracht hebben gegeven. .Absolute
onzin", zegt hij. „Ik kende die man niet eens.
Ze konden de dader niet vinden, zochten een
zwart schaap en dat werd ik. Overhaast heb ik
mijn huis moeten verlaten. In een zwaar cor
rupt land als Nigeria moet je voor zoiets niet in
de gevangenis belanden. Dan is het gedaan
met je."
Een vriend van hem hielp hem via Lagos te
ontvluchten. Hij had geen idee waar hij terecht
zou komen. „Toen ik wakker werd zat ik in Ze
venaar, in Holland. Dat is nu vier jaar geleden.
Ik ben in verschillende asielzoekerscentra ge
weest. In Hoogeveen, in Vlagtwedde, in Mus-
selkanaal. Nu ben ik uitgeprocedeerd. Er loopt
een beroep bij de Europese Unie. Dat kan nog
een half jaar duren. Natuurlijk heb ik gehoord
van economische vluchtelingen. Maar dat ben
ik niet. Ik heb een gezin dat ik moest achterla
ten, ik heb een huis en ik had een goede baan.
Dat ga je toch niet allemaal opgeven om hier
bij drie graden boven nul de Straatkrant te ver
kopen?"
Samuel hoopt alsnog op een verblijfsvergun-
mis met Noord?
De buurt rond de Beatrixstraat was vroeger al een volks
dat zal altijd zo blijven. Natuurlijk is de bevolking van sa
ng veranderd maar dat betekent toch niet dat er alleen
hte dingen gebeuren. Het gaat best goed met de wijk."
een paar voor-
r kijk ik naar
ga s in de Kooi
e ik dat er aan de
dijk en in de Sie-
t fors is geïnves-
lat het goede za-
k zie een mooie
vinkei aan de Su-
at en ook bakke-
iopt daar als een
ning. Zodat hij via de officiële weg een baan
kan zoeken of zijn oude stiel als fotograaf weer
kan oppakken. „Terug naar Nigeria is geen op
tie. Ik uil sterven in Nederland. Maar dan wél
op een natuurlijke manier."
Voor veel verkopers is huisvesting de eerste stap
om uit het straatcircuit te geraken.
Die doelstelling van het STRAATmagazine on
derschrijft Samuel Shodipe van harte. Hij wil
niks liever dan dat.
Ad van Kaam
Samuel Shodipe bij zijn'vaste stek voor de deur van Albert Heijn op het Kooiplein.
Foto: Hielco Kuipers
J IT DE ARCHIEVEN
5, Donderdag 17 Maart
ST - De Mauritskerk in Oegstgeest ontving de deelnemers
de Seizoens-Zangersavond, onder de auspiciën van de
(zame Leidse 'Ring.' De samenkomst had een eigen karak-
lier, zeven in getal, slechts de koren van één dirigent ver-
et name van Hans Boelee. Deze groepering vond z'n aan-
et tien-jarig bestaan van Boelee's Oegstgeester koor: 'Die
ers.' Wij feliciteren dit koor niet alleen met het tweede lus-
ook omdat het in de zang het beste van de avond schonk,
ngers' hebben ons alweer verrast, omdat in hun ontwikke-
gestegen waarde school. Men staat daar nu op een hechte
tang is welluidend, beweeglijk en van zwaarte ontdaan, en
$39i is uitnemend geschaafd. Het Oud-Nederlands lied 'Heer
een hofken' maakte duidelijk dat men de studie van niet te
knu zeker aan kan.
maandag 17 maart
n omvangrijke operatie met een enorme hijskraan werd
de uitgevoerd om de spoorbrug over het Galgewater -
nzichtbrug - te vervangen door een nieuwe. Zaterdag-
na tien uur lag de brug op zijn plaats. De Morsweg was
ïterdag geheel afgesloten,
f Leidsch Dagblad
|e rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen jia
,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
ÏDC Media b.v., Postbus 2, 1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
bd, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
ihet Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto
binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
T Klein en H. de Wit
|rectie.hdcuz@hdc.nl
Jan Geert Majoor,
Brandenburg
:ie ld@hdc.nl
jrtie: Jai
Ian Bra:
Leiden, tel. 071-5 356 356
54,2300 AB Leiden
van de receptie zijn:
et donderdag
ur
12.30 uur
356415
P-S 356 325
verlijden, geboorte, jubilea
richten, desgewenst met
g, via www.hdcmedia.nl of
ierichten@nhd.hdc.nl.
fax 072-5196696, tel. 072-
!3-5150 543
1677
1:071-5 356 300
inen contact opnemen
machtiging verstrekken
1 afschrijven van het
intvangen €0,50 korting
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis)
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za. 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
OPZEGGEN
Opzeggen van abonnementen: uitsluitend
schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van
de abonnementsperiode, ta v afdeling
lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar
Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie
www leidschdagblad.nl of KvK-nummer
37014187.
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q de betreffende auteur.
HDC Media BV. 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte Informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar
De overlast in de
Beatrixstraat lijkt
de afgelopen pe
riode alleen nog
maar groter ge
worden.
Foto: Hièlco
Kuipers
Ze heten Ada en Erica en
zwemmen wekelijks in zwem
bad De Zijl. Goed voor de lijn,
dus goed voor de gezondheid.
En na het zwemmen even lek
ker douchen. Maar daar wringt
de schoen, want óf het water is
steenkoud, óf gloeiend heet óf
er is helemaal geen water. Vori
ge week nog stond Erica met
het haar ingezeept met sham
poo onder de douche toen de
waterstraal er plotseling mee
ophield. „En dan heb je toch
een probleem. We betalen 3,35
euro entree en dan zou je mo
gen verwachten dat de appara
tuur in een zwembad functio
neert. Voor dat geld mag er
toch wel een installateur komen
die de boel eens goed nakijkt,
zodat wij ons na. het zwemmen
normaal kunnen afspoelen?"
Hij is nog geen dertig
jaar, draagt een spijker
broek en een lichte jas
zoals je er zoveel van op
straat ziet. Niets bijzon
ders dus. Toch valt er in
de rechtszaal wel iets aan
de Leidenaar op. In zijn
broek zit geen enkel
kreukeltje of vlekje en
zijn wangen glimmen je
tegemoet. Alles aan hem
lijkt net gewassen en ge
poetst. De jongeman
spreekt ook nog eens
keurig met twee woor
den. Hebben we hier toe
vallig te maken met het
type 'ideale schoon
zoon'?
Zelf durft hij dat in ieder
geval niet hardop te zeg
gen. „Ik ben niet altijd
een lieverdje geweest,
meneer", biecht hij eer
lijk aan de rechter op.
Een klein strafblad draagt
hij al jaren met zich mee.
Toch maakt justitie van
daag een kapitale fout.
Een onschuldige man
wordt berecht, houdt hij
vol: „Een dief ben ik na
melijk niet." Mishande
ling en valsheid in ge
schriften, oké, maar ste
len? Nee, dat doet deze
Leidenaar niet.
Hij was met zijn vriendin
en hun hond een on
schuldig wandelingetje
aan het maken toen hij
op de bodem van een
sloot in Voorschoten toe
vallig een scooter zag lig
gen. En een echte scoo-
terfteak en sleutelaar als
hij kan zo'n buitenkansje
simpelweg niet weer
staan, houdt hij de rech
ter voor. Dus vist de lief
hebber met de honden-
riem het voertuig behen
dig uit het donkergroene
water.
Als eerlijke vinder ver
sleept de Leidenaar ver
volgens zijn nieuwe aan
winst naar huis. Rijden
wil de scooter na de duik
in het water niet meer
maar de onderdelen ver
keren nog wel in opval
lend goede staat, ziet de
expert in één oogopslag.
Dat het voertuig net
daarvoor misschien ge
stolen is en in de sloot is
gedumpt, komt niet in de
nette jongeman op. Zo
negeert hij het ingesle
pen framenummer en
begint al fluitend voor
zijn schuur vrolijk de
scooter te demonteren.
Op dat moment komt
een kennis aangesneld.
Hij is gewaarschuwd
door zijn Voorschotense
overbuurman. Die heeft
de keurige Leidenaar een
zeer fraaie scooter uit het
water zien hengelen. De
kennis herkent het voer
tuig direct. Het opgedo
ken item is van zijn zus
en pas twee jaar oud! Ge
schrokken belooft de
Leidse sleutelaar daarop
de scooter weer in elkaar
te zetten en af te staan.
Maar de zus in kwestie
heeft de politie ondertus
sen al ingeschakeld.
Voor de rechter is de jon
geman ontstemd, zij het
op een uiterst beleefde
en ingetogen manier. Dat
hij voor de rechter moet
verschijnen is bijzonder
oneerlijk, legt hij kalm
uit: „Ik heb namelijk
niets gestolen, meneer. Ik
dacht dat het om een ou
de, afgedankte scooter
ging. Ik wilde de accu en
de voorkap alleen maar
gebruiken om mijn eigen
scooter mee op te knap
pen."
Hij heeft gehandeld als
een eerlijk burger en zou
dus eerder geprezen dan
bestraft moeten worden,
vindt de man. De scooter
gaf hij immers gelijk af
toen duidelijk werd dat
hij gestolen was. Volgens
de officier schildert de
Leidenaar zijn eigen rol
te positief af. „Toen u de
scooter uit het water vis
te, zag u al dat het voer
tuig veel te mooi was
voor een oud wrak. U
had dit dus direct bij de
politie moeten melden."
Mooie scooters liggen
doorgaans niet in de
sloot, vervolgt ze nuch
ter. Daar zit dan bijna al
tijd een luchtje aan. De
sleutelaar is strafbaar,
vindt zij, omdat hij zich
het gevonden voorwerp
zomaar heeft toegeëi
gend. „Ik begrijp het niet,
mevrouw", reageert de
man timide. „Ik heb de
scooter al met al nog
geen halve dag in mijn
bezit gehad!"
Desondanks is de nette
jongeman nalatig ge
weest door geen aangifte
te doen van zijn vondst,
vindt ook de rechter.
„Maar er is wel een aan
tal verzachtende omstan
digheden." Zo heeft de
man inderdaad niet veel
tijd gehad om aangifte te
doen, geeft hij toe. De
150 euro boete die de of
ficier eist, legt de rechter
daarom geheel voor
waardelijk op. Dit moet
de man er de komende
twee jaar van weerhou
den om tijdens een wan
delingetje met zijn hond
andermans eigendom
men uit sloten op te vis
sen.
Floor Ligtvoet
de rust weergekeerd. Later hoorde ik
dat er vier mensen waren gearres
teerd elders in de stad."
Met 'overkant' doelt Nieuwenburg
op een kapperszaak waar een illegale
horecagelegenheid achter zou zitten.
„De eigenaar ontkent dat natuurlijk.
Maar ik zie de mensen hier op de
hoek kratten bier halen bij de slijte
rij, die vervolgens door de kappers
zaak worden gesjouwd. Kijk, de eige
naar van de slijterij kan ik niet ver
bieden om bier te verkopen. Maar ik
heb geen zin in een illegaal café hier
aan de overkant."
Het twee panden verder gelegen res
taurant Eurostar is inmiddels geslo
ten, tot opluchting van de buurt.
„De eigenaar is vorig jaar zomer een
keer 's avonds in de boeien geslagen
en afgevoerd. Ik heb hem nooit meer
teruggezien", aldus Nieuwenburg.
„Er is op een gegeven moment een
openbare veiling geweest en de bier-
pomp van de snackbar is in de ruim
te achter de kapsalon verdwenen."
Het verhaal van Nieuwenburg wordt
bevestigd door een aantal buurtbe
woners. Ze zeggen last te hebben
van nachtelijk geschreeuw op straat,
toeteren, dubbel en op de stoep par
keren, harde muziek uit autoradio's,
wegrijden met piepende banden en
mobiel telefoneren. „En niemand
die er tegen optreedt", verbaast
Nieuwenburg zich. Brieven van om
wonenden aan de gemeente en de
woningbouwvereniging hebben
niets uitgehaald. „Er zijn achter de
kapsalon werkzaamheden uitge
voerd zonder bouwvergunning", al
dus Nieuwenburg. „En toen we bij
de woningbouwvereniging aan de
bel trokken, bleek het dossier zoek te
zijn. Dat kwam door de fusie met
een andere vereniging."
Nieuwenburg benadrukt dat hij niets
tegen andere culturen heeft. ,Het
zijn hier over het algemeen hardwer
kende mensen met hun eigen cul
tuur en winkels. Prima, Als ik in Tor-
remolinos ben, ga ik ook iets eten bij
Broodje van Cootje. Maar het zijn
een paar slechten die het voor de
Illegale horeca en dus geluidsoverlast.
Dat was de klacht van een aantal be
woners van de Beatrixstraat, Irene-
straat en Bernhardkade een paar jaar
geleden. In de zomer van 2002 schre
ven zij een brief op poten naar de wo
ningbouwvereniging, de gemeente,
het Meldpunt Ernstige Overlast en de
politie. Zij eisten rust in hun buurt.
Hoe is het nu in de Beatrixstraat en
omgeving?
„Er is niks veranderd, de overlast is
misschien nog wel groter gewor
den." Het antwoord van Henk Nieu
wenburg, bewoner van de Beatrix
straat, laat geen ruimte voor twijfel.
„Afgelopen zaterdagnacht was het
weer eens raak hier aan de overkant.
Rond een uur of drie was er ruzie
tussen twee groepen kerels. Ik werd
wakker van het geschreeuw. Er werd
een ruit ingeslagen en er was een
hoop commotie. Tegen vier uur was
Eric-Jan Berendsen
rest verpesten. Mijn buren
een flat in Roomburg
gekocht en van
twee andere fa
milies weet ik
dat ze ook
verhuis
plannen
hebben.
Dat kan
toch
nooit de
bedoe
ling
zijn?"
De ei
genaar
van de
genoem
de kapsa
lon was
niet bereik
baar voor
commentaar.
«.YANG
