Bob de Jong
laat zich niet
gek maken
AUSTRALIA
Troostprijs op
achtervolging
De Loors liefde voor het schaatsen beloond in Inzell
Jjers kijkt na snelle tegenvaller alweer vooruit
Lawinegevaar zet
streep door topper
Stayer wint goud en zilver
maandag 7 maart 2005
SPORT
door Peter van der Hulst
inzell - Bob de Jong heeft niet
het charisma van schaatsers als
Erben Wennemars, Gianni Rom-
me en Rintje Ritsma. Hij komt
soms wat gekunsteld over. Maar
medailles win je niet met een
vlotte babbel of een gulle lach.
De Jong zorgde ervoor dat het
zwaar teleurstellende WK af
standen nog enige kleur kreeg.
Met een gouden medaille op de
tien en een zilveren plak op de
vijf kilometer, was hij in Inzell de
succesvolste Nederlander op de
individuele afstanden.
Jarenlang stond De Jong in de
schaduw van Romme. Vooral in
de periode rond de Winterspe
len van Nagano (1998) was zijn
oud-ploeggenoot ongenaak
baar. Het goud was steevast
voor Romme, De Jong mocht
de strijd aanbinden om de ove
rige ereplaatsen. De verhoudin
gen zijn gewijzigd. Romme
moest zich zaterdag op de tien
kilometer tevreden stellen met
een vierde plek.
De geboren Brabander is met
zeven keer goud in de medaille
stand van het WK afstanden
nog steeds de beste Nederlan
der, maar De Jong heeft sinds
Inzell meer eremetaal op zijn
naam staan: 13 medailles, te
genover 12 voor Romme. „Dat
Gianni mij in het verleden vaak
versloeg, daar ben ik inmiddels
wel overheen."
De tegenstanders van De Jong
komen uit een andere hoek. Hij
wil zich nog wel eens te veel fo
cussen op zijn directe tegen
stander of op een tijd van een
concurrent. Op de vijf kilome
ter ging het daardoor mis. De
Jong vond dat hij de winst had
laten liggen.
Op de tien kilometer waakte hij
er voor weer in de oude fout te
vervallen. „Het moest beter,
maar die gedachte maakte me
toch wel onzeker." Dat De Jong
al snel de band, die aangeeft in
welke baan hij moet starten,
van zijn arm rukte en weggooi
de, gaf aan dat hij zich op posi
tieve zaken concentreerde. Hij
liet zich niet meer gek maken.
De Jong ging zoals Henk Gem-
ser dat ooit noemde met het ijs
in gesprek. Eenmaal op het
schema van Verheijen, die tot
dan toe eerste stond, was de
rest makkelijk. De Jong was zo
geconcentreerd dat hij niet
door had dat de sneeuw naar
beneden dwarrelde. Hij hield
zijn minimale voorsprong in de
slotronden vast en verbeterde
het officieuze wereldrecord op
buitenijs. Hij klokte 13 minuten
25,64 seconden ruim een tel
onder Verheijen (13.26,97).
Chad Hedrick werd derde.
De Jong eiste zo zijn vierde we
reldtitel op. Vooral ook omdat
0ystein Groodum door ziekte
op het appèl ontbrak. Opval
lend is wel dat hij toesloeg in
oneven jaren (1999, 2001, 2003
Bob de Jong viert zijn overwinning op de tien kilometer. De schaatser won bovendien zilver op de vijf ki
lometer. Foto: Reuters/Wolfgang Rattay
en 2005). Met de Winterspelen tige gedachte. De Jong houdt beter richten op wedstrijden
in het vooruitzicht een onpret- vertrouwen. „Ik kan me nu veel die belangrijk zijn."
Oranje-trio wint goud
inzell/gpd/anp - Met een ver
schil van vijftienhonderdsten
van een seconde moest schaat
ser Mark Tuitert gisteren op de
1500 meter het goud laten aan
de Noor Rune Stordal. Weer
geen wereldtitel. Op de ploe-
genachtervolging veroverde
Tuitert met Erben Wennemars
en Carl Verheijen toch nog een
troostprijs.
„Ik had zo graag wereldkampi
oen willen worden en ik baal
dat het net niet is gelukt", zegt
Tuitert als net voor hem het
Wilhelmus heeft geklonken.
Het geeft aan dat de Nederlan
ders de ploegenachtervolging
zien als een bijnummer. Een
discipline die volgend jaar in
Turijn olympisch is en dus
steeds belangrijker wordt. „Ik
had hier liever de 1500 meter
gewonnen."
De wereldkampioen sprint
Wennemars had in Inzell nog
geen medaille veroverd, Ver
heijen had al brons (vijf kilome
ter) en zilver (tien kilometer) op
zak. Ook zij stelden dat ze liever
individueel goud hadden ge
pakt.
Verheijen was trouwens de
man die zijn ploeggenoten naar
de overwinning sleurde. Vier
van de acht rondjes reed de
stayer op kop en sleepte het
Oranje-treintje daarmee naar
een winnende tijd van 3.53,76
minuten. Italië werd tweede,
Noorwegen derde.
Het Nederlandse trio beleefde
veel lol aan de achtervolging.
„We zijn net drie kinderen die
voor het eerst met autootjes
mogen spelen", zei Verheijen.
„Zo lopen we steeds met elkaar
te discussiëren. Communicatie
is het belangrijkste. Nu voelde
Erben zich minder sterk en was
ik beter dan gedacht. Dan roept
Erben dat ik op kop mag blijven
zo lang dat gaat. Privé kunnen
we het goed met elkaar vinden,
we zoeken elkaar na het seizoen
ook op. Daardoor voelen we
ons niet te groot om eerder dan
gedacht de koppositie af te ge
ven."
De status van de titel? Wenne
mars: „Dat zal pas over een
paar jaar blijken. Maar het be
gint zeker belangrijker te wor
den en over een jaar is er in Tu
rijn toch gewoon olympisch
goud mee te winnen." Wie in
Turijn start, is afhankelijk van
wie zich (op individuele onder
delen) kwalificeert. Volgens de
kenners is ook Jochem Uytde-
haage iemand die uitstekend in
het team zou passen.
Voor sommige toeschouwers in
het stadion was de achtervol
ging overigens moeilijk te vol
gen. Er was geen tijdwaarne
ming op het middenterrein en
het scherm met beelden en tus
sentijden was slechts voor de
helft van de toeschouwers te
zien. De rest moest gissen naar
de stand van zaken.
De ploegenachtervolging bij de
vrouwen was zaterdag een la
chertje voor Nederland. En in
elk geval het bewijs dat trainen
op dit onderdeel echt zin heeft.
Wieteke Cramer ging als een
gek van start, nam een grote
voorsprong en Frédérique An-
koné, nota bene een ploegge
note, moest knokken om haar
in te halen. Waarna Ankoné al
in de tweede bocht onderuit
ging. Einde oefening. Duitsland
won goud.
ardoor in elk geval
jons League-wed-
3 re I Arsenal in Londen
'iesligatopper tegen
^Mkomend weekeinde
chen. Bondscoach
JBasten moet ook
ft de inzetbaarheid
Vvoor de belangrijke
catiewedstrijd tegen
op 26 maart.
Bper
4rs dood
fCeeper Jacob Groo-
rtaarlemse waterpo-
[ser Rapido'82 is
Iverleden. De pas
aieler is in het verle-
meer actief geweest
>en, Brandenburg en
ndam. De versla-
is zaterdag groot in
•is van Rapido'82.
_en en technische
i de dood van hun
nper beseffen.
door Peter van der Hulst
inzell - De geest van Barbara de
Loor is veel sterker dan haar lijf.
Sinds De Loor schaatst, kwak
kelt ze met haar gezondheid.
Haar astmatische aandoening
en rugproblemen vielen in het
niet bij de hartritmestoornissen
waar ze sinds haar zestiende
last van heeft. In 1999 onder
ging ze een ingrijpende opera
tie. De Loor overwon alle tegen
slagen en beleefde gisteren in
Inzeil haar finest hour. Niet An-
ni Friesinger of Jennifer Rodri
guez werd wereldkampioen op
de kilometer, het was De Loor
die toesloeg. „Wat een grap
zeg."
De Loor had zich nauwelijks in
het perscentrum gemeld of op
haar mobiele telefoon stonden
al meer dan dertig berichten.
Als je wint, heb je vrienden.
Maar hoe anders was dat in het
verleden. Tien jaar geleden liet
Annamarie Thomas zich zeer
laatdunkend uit over De Loor.
Ze kon beter stoppen, het werd
toch nooit wat. „Ik trok me dat
enorm aan. Ik vond dat ik mijn
best deed."
De Loor hoorde liever de wijze
levensles van haar ouders. „Ik
heb als baby talent meegekre
gen. Mijn ouders zeiden altijd
dat ik dat moest benutten." De
Loor liet zich leiden door haar
liefde voor het schaatsen, maar
dat ze het vermogen bezat om
ooit goud te halen op een WK,
wilde ze niet geloven. „Ik heb
daar nog nooit van gedroomd."
De liefde stond soms zwaar on
der druk. Na haar hartoperatie
en het moeizame revalidatie-
proces dacht ze meer dan eens
'nu ga ik wat anders doen'.
Voor haar ingreep stonden art
sen en fysiotherapeuten altijd
langs de ijsbaan paraat om te
helpen als het hart weer eens
richting de 220 slagen per mi
nuut ging. „Ik had daar acht tot
negen keer per dag last van.
Dan reed ik snel naar hen toe
en werd mijn halsslagader
dichtgedrukt zodat er minder
bloed naar mijn hart ging. Ik
werd er gek van. Het was zo be
lastend. Na het WK allround in
Hamar dacht ik: nou moeten ze
me helpen, anders kap ik er
mee."
De operatie was een hel. De
Loor bleef bij bewustzijn, om
dat ze met de artsen moest
kunnen communiceren. „Via
mijn lies ging een catheter naar
mijn hart. Ze dienden prikkels
toe om de zenuwen te vinden
die het probleem veroorzaak
ten. Als sporter reageerde ik
daar hevig op. Ik herinner het
me nog als de dag van gisteren.
Het is zo intens als ze in je hart
zitten te poeren.
Mentaal kreeg De Loor een
dreun van jewelste te verwer
ken. „Ik had alles ondergaan,
maar het bracht me niets. Ik
dacht dat ik mijn oude niveau
niet meer zou halen, laat staan
dat ik een stap voorwaarts zou
maken. Het kostte me een jaar
om weer vertrouwen te krij
gen."
Onder trainster Ingrid Paul
kwam het geloof in eigen kun
nen terug. Alleen geloofde haar
latere werkgever DSB niet in De
Loor. Ze zou te oud zijn en
werd aan de kant geschoven.
Voor de operatie had ze zich er
druk om gemaakt, maar door
de ingreep was ze als mens ver
anderd. „Ik ben egoïstischer ge
worden. Ik kijk wat goed is voor
mij en wat ik wil. Geld is voor
mij nooit een motivatie ge
weest, wel de liefde voor de
sport. Ik ben blij dat ik er door
DSB uit ben gezet. Anders had
Anni Friesinger mij nooit ge
vraagd."
Zo woonde ze vorig seizoen op
eens naast de ijsbaan in Inzell.
Boven het krachthonk waar ze
met Friesinger trainde onder de
aanwijzingen van Markus Ei-
cher. De Loor bekostigde haar
Duitse avontuur met steun van
sponsors, maar de KNSB lag
dwars. De rechter vond in na
volging van de schaatsbond dat
De Loor geen recht had op een
eigen beenlogo, waardoor ze op
slag minder interessant was
voor geldschieters.
Rugproblemen in het voorsei
zoen noopten haar ook nog
eens om haar aandacht te ver
leggen van de drie kilometer
naar de 1000 meter. Ze kon een
langdurige belasting niet aan.
Die specifieke training betaalde
zich uit in Inzell. Twee fantasti
sche volle ronden (28,7 en 30,5
seconden) leverden de schaats
ster, die tijdens het EK allround
1997 een keer eerder op het po
dium stond, haar tweede grote
internationale succes op. Ze
dook met 1 minuut en 18,24 se
conden onder de tijd van
Friesinger (tweede) en wachtte
vervolgens gespannen af. „Ik
dacht wat gebeurt hier, het zal
toch niet waar zijn." Het was
waar, want in de laatste rit bleef
Marianne Timmer steken op
brons.
Dat ze met haar gouden me
daille opeens wel aan de eisen
van de KNSB voldoet voor een
eigen beenlogo interesseerde
haar eventjes niet. Ze genoot
van het moment dat volgend
jaar in Turijn een ultiem ver
volg moet lóijgen. „Want na de
Olympische Spelen ga ik wat
anders doen."
|Roy Makaay is za-
et duel met Werder
ie minuten voor tijd
I uitgevallen. De
Jiyern München
jpierscheuring opge-
nt rechterbovenbeen.
Ajax - AZ afgelast
amsterdam/gpd - Wie had ge
dacht dat hij na dik 125 jaar
voetbal in Nederland alles had
gezien, werd dit weekeinde
met de actualiteit om de oren
geslagen. Voor het eerst in de
historie werd een competitie
wedstrijd in ons land afgelast
vanwege lawinegevaar. IJs
schotsen en sneeuwplaten op
het dak van de Arena vorm
den zó'n gevaar voor de be
zoekers van het stadion, dat
de Amsterdamse gemeentelij
ke driehoek zijn veto uitsprak
over Ajax-AZ.
Na koortsachtig overleg tus
sen politie, brandweer, Ajax
en de directie van de Arena
werd zaterdagmiddag de
knoop doorgehakt. Op dat
moment was al een ijsschots
met een enorme vaart door
het glazen dak bij de hoofdin
gang van het stadion geklet
terd. Een duidelijker signaal
hadden de verantwoordelijken
niet nodig om een streep door
het duel tussen de nummers
twee en drie van de eredivisie
te zetten.
Het was een opvallend besluit,
dat overal in Nederland de
wenkbrauwen deed fronsen.
Toen de Arena in 1996 werd
geopend, had niemand ver
wacht dat er ooit nog een
competitiewedstrijd van Ajax
zou worden afgelast vanwege
de weersomstandigheden.
„We zijn nu negen jaar open,
de Arena blijft ons verrassen",
zegt stadiondirecteur Henk
Markerink. „Natuurlijk is dit
niet leuk. Het veld lag er goed
bij, dak dicht, lampen aan. Ie
dereen was er klaar voor.
Maar" het kón gewoon niet."
Daarover was niemand het in
Amsterdam oneens. Hoewel
ook Arie van Eijden namens
Ajax even vreemd opkeek,
toen hem zaterdagmiddag
werd gevraagd naar de Arena
te komen. „Maar ik heb het
met eigen ogen gezien: in een
straal van dertig meter rond
het stadion was hel levensge
vaarlijk."
Markerink: „Door de dooi zijn
de platen ijs gaan glijden. En
dan heb je het wel over platen
zo groot als je woonkamer.
Eén zo'n stuk viel op de entree
van het hoofdgebouw, alle
ruiten sprongen eruit. Je kunt
je voorstellen met welke enor
me kracht dat gepaard gaat. Er
was echt lawinegevaar."
Markerink ziet in de gebeurte
nissen van het afgelopen
weekeinde geen aanleiding
om ingrijpende maatregelen
te nemen. „Je zou kunnen
denken aan een verwarmd
dak of aan het werken met
trillingen. Maar de Arena be
staat nu bijna tien jaar, dit is
de eerste keer dat we hiermee
te maken krijgen. Als dit één
keer in de tien jaar voorkomt,
dan kunnen wij er wel mee le
ven."
|y scheurt
nspier
16
den Camp
I- Na het toch al roe-
inde kon dat er ook
20 ij: Christijan Albers
n bij de Grand Prix
^^^ië de twijfelachtige
^■t de eerste uitvaller
Hpiwe Formule 1-sei-
28 n- Daar kon hij zelf
doen, want na zes-
ts had de Minardi
btant geen eerste en
knelling meer en
olide niet meer van
la een pitstop.
kan niet altijd top
Albers de draak met
rond zijn Minardi-
,0||iaal had afgespeeld.
die teambaas Paul
t besugenlang ontketende
l lettaowat alles en ieder-
mam in het vaarwater
t worde schoppen was gis-
ïlijk een beetje ge-
7 sjiandacht ging weer
t racen, al was van
L-. iq duidelijk dat Mi-
lk; 'yle interim-auto (het
7ins, drie jaar oud, maar
isch aangepast aan
zameiegels) weinig te zoe-
yjf. (deFormule 1.
risc'hS er 'ot de "K5™6
het beste van ma-
udsmlik kijk er wel naar
igt Albers zich op de
van San Marino.
Jola, moet over zes
_oe,;Jinardi PS05 debute-
deo; geluiden niet liegen
jen in alle opzichten
toe; 7.^ jan het huidige
u; 21tnuseumrijp is. „We
at; 33 veel sterkere motor
letingen in de wind-
«ken
II van
steam
gur
dat
tive»
«jing De Jong
eervaart
tot
uit (- Bob de Jong wordt
vooi in zijn geboorte-
n ennuiden gehuldigd
ehalen van de we-
1 in kaatsen op de tien
;kt hDe festiviteiten be-
aanl 18.30 uur met een
nist-or de kern van Lei-
ïdelfiystreeks 19.30 uur
a Zejdiging plaatsvinden
jzer. Daarbij zal ook
it mieester van Aalsmeer
rord'oont sinds kort in
amët) aanwezig zijn.
kwil
Michels in
segraven
üinus Michels wordt
e begraven. Dat zei
RolfLeeser gister-
r en wanneer dat
jl hij niet zeggen. De
Iroetbalcoach Mi-
leed donderdagoch-
l-jarige leeftijd in een
in het Belgische
De start van de eerste Grand Prix van het seizoen. Michael Schumacher in de rechter rij op de laatste plaats. Voor hem Christijan Albers. Foto: EPA/Kerim Okten
tunnel zijn veelbelovend. Dan
hoop ik serieus strijd te kunnen
leveren met op zijn minst de
Jordan-coureurs", blikt de 25-
jarige Nederlander vooruit.
Albers was in Melboure vooral
ontevreden omdat hij de race
niet kon uitrijden. „Want elk
rondje is meegenomen", vindt
Albers, die door de handicap
van zijn auto geen kans kreeg
zijn voor hem rijdende teamge
noot Patrick Friesacher het le
ven zuur te maken.
Het onheil diende zich al snel
aan. „Na de tweede formatie-
ronde was ik mijn tweede ver
snelling kwijt. Daarom was
mijn start ook zo slecht." Kort
voor de eerste geplande pitstop
liet ook de eerste versnelling
het afweten. „Je weet: ik red het
niet, maar je blijft zolang moge
lijk doorknallen. Tot het echt
niet meer gaat." Dat was na de
zestiende ronde.
Albers, die eerst een weekje va
kantie in Adelaide gaat vieren
en dan doorreist naar Maleisië
waar over twee weken de vol
gende race is, wil na alle malai
se in Melbourne vooral vooruit
kijken. „Ik kijk uit naar de start
in Maleisië. Dat is doorgaans
een sterk punt van mij en is het
enige dat deze auto goed kan.
Dan heb ik tenminste een nog
een beetje lol." Het zijn welis
waar schamele zoethoudertjes,
maar voor een debutant vol
doende om de motivatie te be
waren.
Sport 2: Macho Fisichella rijdt
Ferrari's in de wielen
