Ex-prof John Verschoor kiest voor het plezier
SPORT
Jelle Korbee naar FC Li
Gespierde kolos met de lenigheid van een turner
'Kunt u nagaan hoe slecht het veld is als Verschoor de bal zó raakt', zei Kees Jansma ooit over de trainer van ASC
Foreholte blijft hopen op promt
Foreholte - DWS
zondag, 13.30
zaterdag 5 maart 20c
P
SOÉ
jiji
lij
fC
door Geert Langendorff
„Kan ik op je rekenen tegen Ajax?",
vraagt Hans van Doorneveld dwin
gend door de telefoon. „Morgen ben
ik koortsvrij, trainer", klinkt het schor
aan de andere kant van de lijn. Drie
dagen later overklast John Verschoor,
verzwakt door een zware griep, Felix
Gasselich en scoort twee keer; zijn
beste wedstrijd ooit. Haarlem wint
met 0-3. Het voorval uit 1984 typeert
de Leidse oud-profvoetballer die zijn
carrière nauwelijks serieus nam. Hij
schoffeerde Tonny Bruins Slot, nam
menig trainer in de maling, maar
blonk uit op de dag dat hij fysiek was
gesloopt.
Sinds een halfjaar is Verschoor (49)
trainer bij ASC. Bij de selectie van de
chique club uit Oegstgeest was hij
een onbekende. Slechts een enkeling
wist dat hij een verleden had in het
betaalde voetbal. Verschoor:Als je
tijdens een partijtje meedeed, zag je
ze wel denken: ,Hé, dat gaat opval
lend lekker voor zijn leeftijd'." Aan
het begin van het seizoen kregen ze
een opfriscursus; van de NOS, niet
van hun trainer.
Ajax speelde in het Zuiderpark 3-3
tegen ADO Den Haag na 0-3 te heb
ben voorgestaan. De redactie van
Studio Sport zocht voor de avond
uitzending in het beeldarchief naar
een vergelijkbaar scenario. De klok
werd 22 jaar teruggezet. Op 12 sep
tember 1983 had HFC Haarlem het
zelfde geflikt. Edo Ophof, Ronald
Koeman en Frank Rijkaard hadden
de Amsterdammers in de eerste helft
eenvoudig op een 3-0 voorsprong
gezet. Een monsterscore lag in het
verschiet.
„In de rust maakten we ons geen en
kele illusie. Hans van Doorneveld,
onze trainer, zei: 'Tegen dit Ajax
kunnen we vandaag niets beginnen.
Laten we de schade in ieder geval
beperkt houden'." Dat lukte won
derwel. In de tweede helft kwam
Haarlem terug tot 3-3. Verschoor
maakte het tweede doelpunt. Een
paar maanden later herhaalde hij
dat kunstje nog tweemaal, toen
Haarlem in De Meer met 0-3 van
Ajax won. „Rond een uur of elf 's
avonds regende het sms'jes. Dat ver
baasde me wel. Er kijken toch meer
mensen dan je verwacht."
Ondanks zijn roemruchte verleden
haalde voorzitter Dick de Bock van
ASC de Leidenaar niet om zijn voet
balinzicht naar Oegstgeest. „Mijn
opdracht was de boel vermaken",
grinnikt Verschoor. „Hoog eindigen
hoefde niet. Zelf wilde ik natuurlijk
wel kijken hoe ver ik sportief met de
ze groep kon komen." Aan beide ei
sen heeft hij inmiddels voldaan. ASC
staat vierde in de competitie en het
plezier bij de selectie is terugge
keerd. Een aanzienlijke vooruitgang
ten opzichte van vorig jaar.
„Ik ben nooit chagrijnig", verklaart
Verschoor het opvallende succes.
„Zodra ik mijn tas achter in de auto
gooi en de straat uitrijd, denk ik:
'lekker ballen met die gasten'. Dat
plezier breng ik op hen over." Hoe
wel hij de club en de spelers nauwe
lijks kende, raakte hij snel vertrouwd
met ASC. Zonder zijn assistent Otto
Bik, al jaren actief bij de vereniging,
was dat niet gelukt. „Hij weet alles
van de spelers. Vanaf het moment
dat ik binnenkwam, heeft hij me
wegwijs gemaakt. Ik heb er een
vriend bij gekregen."
De studentikoze houding van de
spelers, waar zijn voorganger Sasha
Tuyt zich regelmatig aan ergerde,
baart Verschoor (nog) geen zorgen.
„Je moet hier wel op je woorden let
ten", lacht Verschoor, doelend op
zijn Leidse tongval. „Het zijn alle
maal doctorandussen en meesters in
de Rechten. Toch ben ik ben pas één
of twee keer in de fout gegaan. Weer
eens wat anders dan stukadoors en
loodgieters, waar ik bij mijn vorige
clubs (Roodenburg, VCL en LFC,
red.) mee te maken had. Er is pas
paniek als het bier op is. Sinds ik dat
weet, heb ik voor de zekerheid twee
kratjes in mijn auto staan."
Verschoor wist waaraan hij begon,
toen De Bock hem belde. „Ik zorg
dat er sfeer is. Lang leve de lol en ik
zie het verder wel." Door deze laco
nieke instelling deren absenties door
skivakanties, verenigingsverplichtin
gen of examens hem nauwelijks.
„De meesten zijn er altijd. En dan
nog. Je hoeft niet altijd even streng
te zijn." Aan een harde hand en een
straWce discipline had Verschoor zelf
ook een broertje dood. Daarom be
grijpt hij goed wat er in de hoofden
van sommige spelers omgaat.
„Neem Niels Buikema bijvoorbeeld.
Net als ik: flegmatiek, maar mooi om
naar te kijken. Het verschil tussen
een eerste-divisievoetballer en een
speler uit de vierde klasse is soms
heel klein. Ik heb bij Telstar gespeeld
r
De trainer van ASC: „Er is pas paniek als het bier op is. Sinds ik dat weet, heb ik voor de zekerheid twee kratjes in mijn auto staan." Foto: Mark Lamers
met jongens die zo bij ons in de
competitie hadden kunnen rondlo
pen. Waar het verschil zit? Keihard
trainen. Nooit opgeven. Dat zie je
bijvoorbeeld aan Niels. Zijn broer
Roel speelt bij Heracles. Verschillen
die twee nu zo veel van elkaar?"
Hij spreekt uit ervaring. Het had
maar een haar gescheeld of Ver
schoor was nooit profvoetballer ge
worden. Op zijn achttiende leek hij
die kans voorgoed om zeep te heb
ben geholpen. Met een regioselectie
meldde hij zich in het Olympisch
Stadion voor een oefenwedstrijd te
gen een combinatie-elftal van Ajax
en FC Amsterdam. Verschoor blonk
uit. Tonny Bruins Slot, één van de
toeschouwers, stapte na afloop op
hem af. Of hij zin had om voor Ajax
te komen spelen. Zijn reiskosten en
spullen zouden worden vergoed. „Ik
hoefje C-contract niet", snauwde de
speler tegen de verbouwereerde Am
sterdammer. „Ik heb een bloemen-
zaak. Dat verdient veel meer."
Als Verschoor, nog steeds bloemist,
wordt geconfronteerd met dit ver
haal, kleuren zijn wangen rood. „Dat
weet bijna niemand. Tja, ik was
achttien. Dacht dat ik miljonair kon
worden." In 1983, zes jaar later,
kreeg hij een nieuwe kans. Haarlem
trainer Van Doorneveld zocht een
opvolger voor de naar AZ vertrokken
Martin Haar. Hij koos voor Ver
schoor, die op dat moment uitkwam
voor LFC. Een gigantische overgang.
Haarlem had een jaar eerder Europa
Cup (III) gespeeld, voor de eerste
maal in de clubhistorie. Na AA Gent
te hebben verslagen was Spartak
Moskou in de tweede ronde net iets
te sterk. Haar, tegenwoordig assis
tent-trainer bij AZ, was de beste spe
ler in dat elftal. „In de Voetbal Inter
national werden vraagtekens gezet
bij mijn komst", blikt Verschoor te
rug. „Hoe moest zo'n onbekende
voetballer Martin Haar doen verge
ten? Hij was net Voetballer van het
Jaar geworden. Drie maanden later
kreeg ik lovende kritieken. We ein
digden dat seizoen als vierde, achter
Feyenoord, PSV en Ajax."
Verschoor zou uiteindelijk zeven jaar
betaald voetbal spelen; steeds als in
schuivende libero. Na Haarlem (drie
seizoenen) kwam hij uit voor Veen-
dam (een jaar) en eerste-divisieclub
Telstar (drie jaar). Op zijn 28ste
meldde Ajax zich voor hem. De
transfer strandde op zijn 'hoge' leef
tijd en de vraagprijs van fl.500.000.
Spartaan Danny Blind ging in zijn
plaats. In zijn eerste jaar pakte hij de
Europa Cup II. „Ik heb nergens spijt
van, maar als ik het over kon doen,
zou ik voor de absolute top willen
gaan", reageert Verschoor gelaten.
„Dan had ik op mijn achttiende dus
bij Ajax gezeten."
Het mooiste compliment dat hij
kreeg tijdens zijn loopbaan, komt
van Kees Jansma. Als verslaggever
van de NOS was hij aanwezig bij een
wedstrijd van Haarlem. Het was
midden in de winter. De tegenstan
der kan Verschoor niet meer voor de
geest halen. De woorden van Jansma
3111
des te meer: „Kunt u nagau.
slecht het veld is als zelfs W
de bal slecht raakt."
Bij Veendam, dat hem als r
had aangetrokken, vestige^
putatie een flierefluiter te ,£e
niet te hoeven verhuizen
trainer Henk Nienhuis afgb
doordeweeks zijn conditieJie,
op peil te houden. Toen vL
een klein buikje begon te h
len, kreeg Nienhuis argwaKg
vroeg zijn speler om het rug.
van UVS- trainer Arie Lage^
Zonder een spier te vertreHe
geerde Verschoor: „Dat wT
trainer. Hij woont op een [ee
en heeft daar geen telefoo^n
hng" jHi
Spelers van ASC kunnen cL-k
enige coulantie rekenen a\
training overslaan. In zijn
Haarlem liep hij regelmatij_
jes er vanaf. „Dat ging hee®
biecht Verschoor op. „Rui*.,
(oud-doelman, red.) was r
Pylonnetjes afsnijden in di_ 1
en zo. We zeiden altijd: '11^
moe van dat lopen'. De tr<aa
het vaak gaan. Hij wist toc^t j
ik er stond op de wedstrijc W(
verwacht ik ook van mijn jen
Ondanks zijn ruime ervarige
hij bij ASC toch op iets on^
baars: het novembersynd^VÉ
ditiegetrouw verliest de cl|e>
herfst veel punten. „Heel iz0
de blaadjes vallen, gaat h^
Elk jaar. Ze hadden me eqvf
waarschuwd. Dat gebeurtjek
dacht ik. Dus wel. Volgen^
ken we daarmee.W!
Verschoor heeft als traine^g(
ambitie gehad naar een cl
hoogste regionen van het: l
voetbal te gaan. Wel is hij
van het diploma Oefenma*|
Tijdens de versnelde cursi
oud-profs probeerden me. p
ten, waaronder Stanley M;t n
te porren verder te gaan. Ivo
een wegwerpgebaar: „Het^
Er gaat ongelofelijk veel ti^n
ten." 3ij
„Bovendien solliciteer ik »or]
word gebeld. Als je naast <jec[
gaat zitten wachten, hoef
tuurlijk niet op te rekenene p
gevraagd door een tweede
Voor mij hoeft dat ook nié
het altijd prima naar mijn «j
Al zou ik het wel aandurvé
club als Katwijk of Quick f
zoons (Wesley, 22, en Pasl
zeggen wel eens: kom op -]
het eens hogerop.,nt;
alphen aan den run - Ge
spierde, logge kolossen in atle-
tiekpakjes die ze eigenlijk he
lemaal niet passen, simpelweg
omdat de fabrikant de nylon
tricootjes niet groter aflevert
dan in de maat XXL. Witte
vlekken in de stierennek; mag
nesiumpoeder dat is achterge
bleven na weer een verwoes
tende krachtsexplosie. Dat is
zo ongeveer het beeld dat ko
gelstoters op het netvlies ach
terlaten, bij hun sporadische
televisieoptredens, eens per
vier jaar tijdens de Olympische
Spelen. Ze ogen meer als ge-
wichtheffers dan als atleten,
meer als trouw snackbarbe
zoeker dan als afgetrainde
sporter.
Het beeld is bezijden de wer
kelijkheid, zo bewijst Maarten
Persoon. De 17-jarige Alphe-
naar is in zijn leeftijdsklasse de
regerend Nederlands kampi
oen, niet alleen op het onder
deel kogelstoten, maar ook in
de disciplines discuswerpen
en kogelslingeren. Hij is fors
gebouwd voor iemand van
zijn leeftijd, dat zeker. Maar
verder is hij in geen enkel op
zicht de archetypische kracht
patser. Waar anderen voorna
melijk teren op hun spierbun
dels, moet Persoon het juist
hebben van souplesse en zijn
sublieme 'bewegingsgevoel'.
„Ik weet goed waar ik mee be
zig ben. Na een worp weet ik
meestal precies wat er goed
ging en wat niet. Ik beschouw
techniek als de basis. Pas als
die goed is, kun je kracht op
de* juiste manier vertalen in
PROFIEL
Naam: Maarten Persoon.
Geboren: 15 maart 1987.
Woonplaats: Alphen.
School: Academie voor
Lichamelijke opvoeding,
Amsterdam.
Club: AAV36.
Persoonlijke records
Kogelstoten: 16,48 meter.
Discuswerpen: 52,44 meter.
Kogelslingeren: 59,04 meter.
Maarten Persoon: „Ik vind het geweldig om op school veel te sporten. Het maakt me dan niet uit wat
we gaan doen: zelfverdediging, basketballen, korfballen of turnen. Alleen judo vind ik niks. Daarbij
heeft iemand anders controle over jouw lichaam." Foto: Mark Lamers
een verre worp." Zijn moeder
valt hem bij: „Jij pikt ook heel
makkelijk aanwijzingen op. Als
een trainer iets tegen je zegt,
vertaal je dat meteen in een
beweging."
Niet toevallig koos de Alphe-
naar na het behalen van zijn
havo-diploma voor een oplei
ding aan de academie voor li
chamelijke opvoeding. Ener
zijds was het een langgekoes
terde wens om in de voetspo
ren van zijn moeder te treden,
die in het onderwijs werkt. En
verder is Maarten Persoon ver
slingerd aan sport. Sport in het
algemeen, een voorliefde voor
een bepaalde tak heeft hij niet.
„Vroeger kon ik al moeilijk kie
zen. Ik heb nog een tijdje op
tafeltennis gezeten, naast de
atletiek. Ik vind het geweldig
om op school veel te sporten.
Het maakt me dan niet uit wat
we gaan doen: zelfverdediging,
basketballen, korfballen of tur
nen. Alleen judo vind ik niks.
Daarbij heeft iemand anders
controle over jouw lichaam."
Persoon wil zelf de touwtjes in
handen hebben, dan presteert
hij optimaal. Maar hij hoefde
niet eens het onderste uit de
kan te halen om vorig jaar op
drie onderdelen Nederlands
kampioen te worden in de ca
tegorie junioren B. In het ko
gelstoten en het discuswerpen
ondervindt de Alphenaar nau
welijks noemenswaardige
concurrentie in Nederland.
Tijdens het jeugd-NK in Sit-
tard won hij die disciplines
dan ook op zijn sloffen. Voor
de titel in het kogelslingeren
moest hij wel het beste in
zichzelf naar boven halen. „In
die categorie waren veel meer
gegadigden voor een medaille.
Dat ik won, kwam als een ver
rassing. Dat maakte het extra
mooi.
Toch zal hij binnen afzienbare
tijd een keuze moeten maken,
want de trainingen voor de
verschillende disciplines zul
len dan niet meer te combine
ren zijn. Kogelslingeren ver
schilt te veel van de andere
nummers, omdat het een we
zenlijk andere techniek vergt
van de atleet. Persoon wil nog
geen voorkeur uitspreken,
maar beaamt dat kogelslinge
ren door weinigen als een vol
waardig onderdeel wordt ge
zien. „Ik heb eens meegedaan
aan een wedstrijd in Madrid.
Die was om 10 uur 's och
tends, terwijl het toernooi om
12.30 uur officieel werd ge
opend. Toen was ik allang
klaar. Kogelslingeren heeft
geen goed imago binnen de
atletiek. Bij de Olympische
Spelen vlogen de kogels af en
toe de baan op, terwijl daar
gewoon hardloopwedstrijden
bezig waren. Wat dat betreft is
het nog gevaarlijk ook.
De zeges in eigen land moeten
komende zomer een vervolg
krijgen over de grenzen. Per
soon doet in de loop van het
buitenseizoen ruim tien keer
mee aan een wedstrijd waarbij
hij zich voor het eerst kan
plaatsen voor het Europees
kampioenschap bij de jeugd.
Vooral als discuswerper lijkt
hij een goede kans te maken,
daar zijn persoonlijke record
slechts een halve meter onder
de kwalificatie-eis (53 meter)
ligt. „Maar zo simpel ligt het
niet", zegt Persoon. „Ik ga dit
jaar met een discus van zes ki
lo gooien, terwijl ik vijf kilo ge
wend ben. Het valt nog niet te
zeggen hoe dat uit gaat pak
ken."
Hij heeft er in elk geval veel
voor over. „De meeste jongens
van mijn leeftijd hangen op
zaterdagavond in de disco.
Dat doe ik ook wel eens, maar
niet zo vaak. Ik moet zondag
ochtend toch weer om kwart
voor acht bij de bushalte staan
om te gaan trainen."
Ook aan die trainingsarbeid
zal het niet liggen. Hij werkte
al met Martijn Scheffers bij
Leiden Atletiek en sinds dit
seizoen ligt de nadruk meer
dan ooit op kracht. In Amster
dam werkt hij nu ook onder de
hoede van Ben Vet, die tevens
docent is op de academie. „Ik
ben intensiever gaan trainen,
de sessies in het krachthonk
zijn zwaarder geworden. Tot
nu toe pakt dat heel goed uit."
Maar ook met nog dikkere bo
venarmen en bredere schou
ders zal Persoon nooit zijn
techniek verloochenen. Hij zal
nooit zo'n typische kogelstoot
kolos worden. Voor wie het
niet geloofd: deze krachtpatser
maakt net zo makkelijk een
handstand of een salto tijdens
de turnles op school.
Maarten Dekker
Kidssport is een serie over jeugdig
sporttalent in Leiden en omgeving.
Heeft u tips of suggesties voor deze
rubriek, mail dan naar
sport.ld@hdc.nl
=nh
NooRDWiJK - Jelle Korbee, aanvoerder van
Noordwijk, voetbalt volgend seizoen voor FC Lis-
se. De 27-jarige verdediger heeft zeven jaar de
kleuren van Noordwijk verdedigd. De ambitie
om mee te dingen naar het kampioenschap
speelde een hoofdrol in zijn besluit om Noord
wijk te verlaten.
„Ik denk dat ik aan een nieuwe uitdaging toe
ben", zegt Korbee. „En ik zie het bij Lisse sneller
gebeuren dat de club om de titel meedoet dan bij
Noordwijk. Hoewel de nieuwe trainer, Hein van
Heek, er goed mee bezig is de selectie te verster
ken." De Zoeterwoudenaar, die sinds een half
jaar in Leiden woont, heeft ook bij Noordwijk
een kampioenschap meegemaakt. „Dat was in
het eerste jaar dat ik hier speelde. Maar ik zat
meer op de bank dan dat ik meedeed, dus het
voelde niet echt als 'mijn' kampioenschap. Dat
wil ik wel eens meemaken."
Korbee wordt bij Lisse herenigd met middenvel
der Michael van der Laan, die vorig seizoen de
zelfde overstap maakte. „Michael is een goede
vriend van me en ik heb er met hem over gespro
ken", licht Korbee toe. „Na zeven jaar ga ik
Noordwijk natuurlijk wel een beetje missen.
Jelle Korbee in actie voor Noordwijk teg
Volgend seizoen verdedigt hij de anderq
Archieffoto: Taco van der Eb
Meerburg is en blijft mijn cluppie*s
Noordwijk heb ik het heel goed naar ii>e
had. De vriendelijkheid, gastvrijheid*8^3
sfeer binnen de club zullen me altijd bj*0^
lerb
erw
fan
Gebrek aan ervaring kost handbalsters de titel
door Thijs Zeeman
voorhout - Hoewel het kampi
oenschap buiten bereik lijkt,
heeft Foreholte nog genoeg re
denen om de seizoensbeker tot
de laatste druppel leeg te drin
ken. Wanneer de ploeg name
lijk tweede wordt in de hoofd
klasse B, houdt het team hoop
op promotie. Foreholte staat nu
derde, een punt achter de num
mer twee Loreal.
Aan het einde van het seizoen
spelen namelijk de nummers
twee van beide hoofdklassen
tegen elkaar voor een eventuele
plek in de eerste divisie. Die
promotie zou overigens alleen
plaatsvinden wanneer er, om
wat voor redenen dan ook, een
tweede ploeg uit die divisie zou
degraderen.
Hoewel er nog steeds een kans
bestaat dat de ploeg van trainer
Menno de Klerk promoveert,
mag je toch spreken van een te
leurstellend seizoen. „Ik ben in
derdaad niet heel erg tevre
den", geeft De Klerk toe. „We
gingen voor het kampioen
schap. Maar met nog vijf wed
strijden te gaan en zes punten
achter op koploper Wings is die
droom nagenoeg uit beeld."
Toch vindt De Merk dat dit sei
zoen niet louter slecht ge
noemd mag worden. „Nee, ik
heb namelijk mezelf ook als
doel gesteld dat ik jeugd in zou
passen. En dat is gebeurd, deels
noodgedwongen.
Het gebrek aan ervaring is vol
gens De Klerk de voornaamste
reden van het mislopen van de
titel. „We kregen met een aan
tal blessures te maken en die
plekken moesten allemaal op
gevangen worden door speel
sters uit het juniorenteam. Een
goed voorbeeld is onze ervaren
keepster Anita de Wijs. Zij is er
door een zwangerschap negen
maanden niet bij, daardoor
staat nu de achttienjarige Alida
Tuin in het doel." Verder miste
De Klerk ervaren krachten als
cirkelspeelster Mariska van
Steijn, midden-opbouwster Es
ther Hoek en linker-opbouw-
gev
>0
van
et t
1, v
ijn
ster Helga Janson.
Het laaggeklassee
aanstaande zondag
tegenstander op hl
wen weer een beetje:
len. „Ik hoop eerlijk!
een grote uitslag. D£
meiden weer dat ze f u
goed kunnen handb^ e
De mindere prestaf. r<
afgelopen weken he er
ner niet doen besluv'
handdoek in de rint ee
Sterker nog, De KleiL
sloten er nog een
vast te plakken. „Ik
doende perspectief^ T
te gaan bij ForeholtL
meiden hebben dit 1 c
varing kunnen opdC e
ten nu wat dit nivefieei
En als we volgend s£e 1
kunnen beschikken *r'
blesseerde speelster! e
nen we weer om
plaatsen meedoen."®
naff
mm
inde
loet
DFI
en i
—lijk 1
