Wibra, de gêne voorbij tk A m Textielsuper schudt oubolligheid van zich af VERKOOPSTART I 14 FEBRUARI! I 3£ Wibra 26 FEBRUARI 2005 Oprichter Jo Wierdsma. Klantonvriendelijk, oubollig, bijna te gênant om binnen te stappen. Textielsuper Wibra was medio jaren negentig ver over de houdbaarheidsdatum heen en dreigde ten onder te gaan. Verloren zoon Arnoud werd teruggehaald en maakte de winkelketen samen met zijn broer tot de huidige winstmachine. „De gêne is weg, wij hebben 500.000 betalende klanten per week." door Achille Prick WEEKENDBIJLAGE Leidsch Dagblad Wibra-directeur Wierdsma heeft zichzelf een titel toegekend: Nag, Niet Academisch Gevormd. Foto: GPD/Cees Zorn Als de koffie wordt gebracht, knoopt directeur Arnoud Wierdsma even een praatje aan met Joke. Hij wil haar mening horen over de notaris bij wie hij deze morgen was. „Joke is fantastisch, ze is al 27 jaar bij ons in dienst." De Wïbra-baas is zuinig op z'n personeel. „Als iemand 25 jaar bij ons werkt of met de vut gaat, ga ik langs. Bij een sterfgeval bel ik altijd op, en bij een geboorte op het hoofdkantoor volgt een kraamvisite. Vorig jaar had ik 89 bezoekjes, in 2003 zelfs 129. Dit jaar worden het er zo'n vijftig. Prach tig, we zijn nog steeds een echt familiebe drijf." Aan de oostelijke rand van het Gelderse Epe, waar de bossen beginnen, ligt zo on geveer als laatste bebouwing het hoofd kantoor van textielketen Wibra. Een plat pand zonder verdiepingen en met weinig opsmuk. Een deur verder dan de receptie houdt Arnoud Wierdsma kantoor. De 55-jarige zoon van Wibra-oprichter Jo Wierdsma heeft de grijze haren in gesti leerde stekeltjes omhoog staan en zit strak in het pak. „Pakken verkopen we niet, maar de sokken en de onderbroeken komen uit eigen collectie." Samen met zijn broer Ronnie vormt hij de tweekop pige directie. De keten telt inmiddels 227 vestigingen, verspreid over het hele land en België. Volgend jaar bestaat het familiebedrijf 50 jaar. „In de jaren zeventig hebben we ontzet tend veel geld verdiend," blikt Wierdsma junior terug. „We gingen van 25 winkels in 1973 naar 50 in 1978, dat was gigan tisch. De belangrijkste groeiperiode. Mijn vader kwam uit een slagersfamilie en zei altijd: nu hebben we vlees op de botten gekregen." Het zelfvertrouwen leidde in 1980 tot een eerste winkel in België. „Dat ging meteen heel goed. Het kon niet op. Begin jaren tachtig belandde Nederland echter in een diepe recessie. Ook bij Wibra ging het al lemaal niet meer vanzelf. „Het was duidelijk: er moest iets gebeu ren, wilde Wibra gezond de nieuwe eeuw halen. Dat leidde tot een keihard genera tieconflict met mijn vader. Twee gelijke karakters die niet weken. Op 1 januari 1994 ben ik bij het bedrijf vertrokken, concessies doen wij niet snel." Terugkeer Twee jaar later werd senior 75 en vond hij het mooi geweest. „Mijn broer stond er alleen voor, maar dat ging niet. Ik pieker de er niet over terug te keren, maar mijn vader kwam het mij vragen. Dat kon ik niet weigeren." Wibra was inmiddels op sterven na dood. In de rijke jaren negentig liet de consu ment de grauwe textielsuper steeds vaker Naam: Wibra, samenvoeging van Wierdsma en de naam van schoon vader Braam die al in de textiel ac tief was. Opgericht: eerste winkel in 1956 in Epe. Aantal winkels nu: 227, waarvan 61 in België. Personeel: 2300, waarvan 125 op het hoofdkantoor en distributie centrum in Epe. links liggen. De familie moest interen op het eigen vermogen om de tent draaiend te houden. „We waren blijven hangen in de jaren ze ventig. In 1996 was er in dit hele pand nog geen computer te vinden. We had den wél een fax, dat was al heel wat. Het duurde twee weken voordat we wisten wat er aan voorraad lag in de winkels." „MKB-Nederland bestempelde ons als één van de meest oubollige en klanton vriendelijke winkelketens van Nederland. Het was een godsgeschenk, nu was voor iedereen meteen duidelijk dat het roer 180 graden om moest." In zijn Wibra-loze periode was Arnoud Wierdsma veel in Amerika geweest. „Ik heb er een broer, die heeft daar 44 weg restaurants. Ik heb het nu niet over poli tiek, maar ik geloof in Amerika. Ik heb daar heel veel geleerd. Problemen zijn kansen, dat soort optimisme. Daar houd ik van." „Je moet simpel denken vanuit het resul taat. De klant staat bij ons voorop. In ie der filiaal hangt bij ons een omgekeerde piramide: bovenin de klanten, daaronder het winkelpersoneel en onderop in de punt management en directie. Dat is de juiste volgorde van belangrijkheid." Daarmee zette hij de klassieke organisa tiestructuur, zoals autofabrikant Ford hem ooit op papier zette, letterlijk op z'n kop. „Toyota deed dat in 1984 en ik was er meteen heel erg van gecharmeerd." Wierdsma brak het bedrijf verder open. .Alles moest maximaal transparant, geen achterkamertjespolitiek. Een vrachtwa genchauffeur staat bij ons op gelijk ni veau met een directielid. Iedereen heeft een mening die waardevol kan zijn, ook die van de jongste bediende. Een resul taat is nooit toeval, of het nou goed is of slecht." De storm die door Wibra raasde, zette ook kwaad bloed. „Dit was niemand ge wend. Hier hing je iedere dag je jas aan dezelfde spijker en wist je vervolgens pre cies wat je ging doen en wanneer je naar huis kon. Nu laeeg plotseling iedereen een computer op z'n bureau. Ze hebben bij me zitten huilen, sommigen sliepen niet meer." Wierdsma haalde ook een batterij nieuwe managers binnen. „Professionalisering was nodig. Bovendien, met alleen maar oude garde lukt geen enkele reorganisa tie, dan krijg je alleen maar een sfeer van: ...En vroeger deden we het zus en zo. Dat is dodelijk. Gelukkig heeft zich destijds nooit iemand ziek gemeld, ze zijn er alle maal doorheen gekomen." Oeverloos gezwam Ook de vergaderingen kregen een Ameri kaans sausje. „Met het managementteam zitten we één keer in de twee weken rond de tafel, maximaal twee uur. Daar komt geen minuut bij. Dat weet iedereen, dus voorkom je oeverloos gezwam, daar heb ik een hekel aan." Nog een regel die strak gehanteerd wordt: „Iemand mag alleen een probleem op ta fel leggen, als hij zelf ook al een oplossing heeft bedacht. Het is ook verboden om beren op de weg te zien, daar word ik he lemaal ziek van." „Als ondernemer moet je snel beslissen en risico's durven nemen. Elk besluit leidt per definitie tot nieuwe problemen, of er nou een dag of wekenlang over is nage dacht. Dus kun je maar beter snel beslui ten, want dan weet je ook snel waar je te genaan loopt." Wierdsma's operatie bleef niet zonder re sultaat. „Sinds 2000 stijgt de winst ieder jaar. We zijn een snel en dynamisch be drijf geworden, 's Mprgens een besluit, 's avonds uitgevoerd. Één druk op de knop en we hebben alle cijfers van gisteren. Tuurlijk hebben wij ook meegelift op het Aldi-effect. De helft van de Aldi-klanten verdient drie keer modaal. De gêne om bij ons te winkelen is helemaal weg. Wij krijgen nu per week zo'n 500.000 betalen de klanten over de vloer, ook drie keer modaal." Een ander deel van het succes ligt volgens Wierdsma bij Wibra zelf. „Ons assorti ment was beperkt en soms hopeloos uit de mode. Ik heb twee stylistes aangeno men die dagelijks bezig zijn met bijvoor beeld nieuwe opdrukken op kinderpya- ma's of het bepalen van de kleur van een nieuwe collectie. Dat is cruciaal." Pannensets „Ons paradepaardje is de baby- en kin derkleding, daar scoren wij mega in. Daarnaast zijn we ook veel meer andere spullen gaan verkopen. Een derde van de omzet bestaat uit dvd's, barbecues, pan nensets of gereedschapskisten." Wierdsma zette ook een eigen importor ganisatie op. „Onze textiel komt vooral uit het Verre Oosten, maar tot 1999 waren we daar zelf nog nooit geweest. We koch ten in via tussenpersonen in Nederland. Daar moesten we van af." Nu vliegt Wierdsma regelmatig die kant op. „China is bezig de hele wereld in te pak ken. Ze kopen alle grondstoffen op die er op deze bol maar te krijgen zijn. Het zijn de beste kopieerders ter wereld. Ze wer ken hard, dat zijn wij verleerd. Wij willen niet al te veel doen, maar wel veel betaald krijgen. Waar vroeger de elite automa tisch naar Harvard of Oxford ging, gaan ze nu al naar Peking. Het Chinees wordt de nieuwe wereldtaal, al zal ik dat niet meer meemaken." Soms bezoekt hij leveranciers zonder dat ze het weten. „Wij eisen van onze part ners dat ze zich aan een gedragscode houden, dat controleren we zelf. Ik heb nog nooit één fabriek op kinderarbeid kunnen betrappen. Wierdsma wil het wel relativeren. „Na tuurlijk betrekken mijn leveranciers weer spullen van anderen en daar zal heus wel eens een bedrijf tussen zitten waar de he le familie meewerkt. Daar kunnen wij niets aan doen. Let wel: overal waar de economie zich ontwikkelt, zie je naar ver loop van tijd een infrastructuur ontstaan met schooltjes, ziekenhuizen enzovoort. Is dat slecht?" Vakantie Op kantoor in Epe wordt hem steevast een prettige vakantie gewenst als Wierds ma weer eens in het vliegtuig stapt. „Ik kom meestal enigszins gebruind terug. Hoewel het drukke tripjes zijn, las ik tus sen de middag altijd één uurtje in voor mezelf. Dat heb ik nodig. Dan zoek ik een plek in de zon en rook ik een dikke si gaar." Toch kan de Wibra-baas niet betrapt wor den op enige decadentie. Een medewer ker die binnenkomt met wat mededelin gen van de garage waar Wierdsma's auto voor onderhoud is, krijgt opdracht een deel van de voorgestelde reparaties te schrappen. „Kom je iets tegen in dit ge bouw dat luxe is, dan hebben we het ge kregen", zegt hij. Wierdsma houdt er ook geen eigen kamer op na. Hij zit altijd op de kop van de grote tafel in het vergaderzaaltje. „Ik ben ook de enige die géén computer heeft. Ik zal nog wat verklappen: ik heb twee weken geleden mijn eerste e mail verstuurd." „Ik heb nooit gestudeerd. Engels leerde ik langs de weg. Ik was eens op een bijeen komst met veel mensen die drs. of ing. voor hun naam hadden staan, maar ze konden nog geen pak suiker verkopen. Toen heb ik Nag. voor mijn naam gezet. Er was er één die vroeg wat dat beteken de, ik zei: Niet Academisch Gevormd. Ik ben echt niet gefrustreerd, maar ik hou SUPERSTUNT' ■23222E31 4?9 Pantalons SUPERSTUNT', p 4991 Pantalons T] O meisjes meisjes 0 j I5t4 gewoon van agrarische no-nonsense en hardwerken." Inmiddels lijkt Wierdsma aan zijn laatste grote klus bezig binnen het bedrijf. „We zijn onze winkels volop aan het restylen. Voor het eerst hebben we handgeschre ven Artikel-met-prijs-borden opgehan gen. Nieuwe schappen en rekken maken het voor de klant overzichtelijker. We zien de omzet in de omgebouwde winkels al stevig plussen." Als we straks 240 winkels hebben in Ne derland zijn we klaar met Wibra. Voor meer vestigingen is geen markt." Een be drijf dat niet naar groei streeft, sterft so wieso? „Zeker, we bekijken nu wat we nog eens zouden kunnen gaan doen. Al les ligt open." Koopman Hoewel hij vroeger regelmatig met zijn vader overhoop lag, wil junior hem niets aanrekenen. „Hij was een geweldige koopman, maar wel één die groot is ge worden in de jaren vijftig en zestig. Hij had in 1956 een ongelooflijk vooruitzien: de blik door de eerste zelfbedieningswin kel voor textiel te openen in Nederland. Had 'ie uit Amerika." „Kledingzaken waren toen nog de deftig ste zaken van de middenstand, de verko per reikte je iets aan vanachter de toon bank. In de eerste winkel van m'n vader konden klanten de kleding zelf uit de schappen pakken en door hun handen laten gaan. Dat was een sensatie, revolu tionair." In 1996, een half jaar nadat hij uit de zaak was gestapt, overleed Wierdsma senior. „Vroeger was ik altijd super onrustig, ook agressief. Ik had geregeld botsingen met hem. Van de 99 trauma's die ik heb, heb ik een deel aan hem te danken. Hij was niet scheutig met complimentjes." „Hij had een Lincoln met veel chroom. Ik heb heel wat uurtjes moeten poetsen. Als hij dan kwam kijken, zei hij vaak alleen maar: Dat heb je slecht gedaan. Ik heb een hekel aan auto's met chroom, zo'n auto komt er bij mij nooit in." „Nu ben ik 55 jaar en heb ik een zekere rust gevonden. Mijn ego is bevredigd, fi nancieel is alles geregeld. Ik geniet van de meest simpele dingen die ik vroeger niet zag, al zijn het maar de schapen die ik el ke ochtend op weg naar mijn werk in de wei zie staan. Ik kan ook nu pas mijn va der op waarde schatten. Ik denk wel eens, verdomme, ik heb pa eigenlijk nooit kun nen vertellen hoe groot hij eigenlijk was. Tori Amos, zoektocht van een domineesdochter DE NIEUWE COLLECTIE VOOR DE LAAGSTE PRIJS! BREIGAREN PULLOVERS L'J OVERHEMDEN IJ.V'l/.HO.'.i Altijd de laagste prijs!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2005 | | pagina 1